Nog is de kunst niet verloren
De bekoring
van eenvoud
Omroepster Brasse
laatste der Mohikanen
DE STEM
ZOMER-GIDS
Musea dienen zich te bezinnen op hun pretpark-status
IdbStem
Think Freud
Throwing Muses
Cornfields
j 07 00 Journaal (ook 07.30, 08.00, 08.30
Begijnenhof
slechts een
van de beziens
waardigheden
in Diest
Concert uitgesteld
Van Kooten start
Voetbal Top 40
WOENSDAG 28 AUGUSTUS 1996
Door Paul Kokke
Het gebeurt maar zelden dat
voor slechts tweeëntwintig
schilderijen ruim vierhon
derddertigduizend mensen
een kaartje kopen, bereid zijn
in lange rijen te wachten en
vervolgens opeengepropt in te
kleine zalen proberen een
glimp op te vangen van dat
luttele aantal werken. Toch
gebeurde het. Het was dit
voorjaar, in het Haagse Mau
ritshuis, waar de grote Ver
meer-show werd gehouden.
Inderdaad, een show, op bijna
on-Nederlandse leest.
Natuurlijk kwamen al die dui
zenden voor de kunst van een van
de grootste Hollandse schilders
uit de Gouden Eeuw, van wie
slechts vijfenveertig schilderijen
bekend zijn. Maar de Vermeer-
show in het Mauritshuis legde
ook de vinger op de zere plek: na
melijk dat voor het slagen van
dergelijke kostbare tentoonstel
lingen de kunst steeds vaker tot
bijzaak dreigt te worden. Com
mercie en mediatisering lijken ei
genlijk belangrijker, omdat die
twee pijlers een dergelijke mil
joenen kostende tentoonstelling
nog slechts mogelijk maken. Met
tentoonstellingen a la Vermeer in
het Mauritshuis moet een mu
seum immers geld verdienen om
überhaupt een dergelijk evene
ment te kunnen organiseren.
Dat lukte in Den Haag overigens
wonderwel. Het Mauritshuis
boekte een miljoenenwinst omdat
het minimaal aantal benodigde
bezoekers van 260.000 ruim
schoots werd overtroffen. Die
winst stond los van de opbreng
sten uit de zogenaamde merchan
dising, de verkoop van Vermeer
shawltjes, Vermeer-koekjes, Ver
meer-agenda's, Vermeer-posters
en Vermeer-wijn. Kunst als mil
joenenbedrijf.
De Vermeer-show in Den Haag
was natuurlijk een uitzondering,
net als de grote Van Gogh-mani-
festatie in Amsterdam en Otterlo
enige jaren geleden of de komen
de grote Jan Steen-tentoonstel-
ling in het Rijksmmuseum te Am
sterdam, die 21 september open
gaat. Maar ze zetten wel de toon
voor een veranderend tentoon-
stellingsbeleid van de grote mu
sea. Nog steeds staat de kunst
voorop en zijn kunst en kunste
naar nog immer de legitimatie
voor een tentoonstelling. Maar
steeds vaker gebeurt het dat een
in wezen interessante tentoon
stelling niet plaats kan vinden
omdat de veronderstelde bezoe
kersdoelgroep te klein is, sponso
ring achterwege blijft en daar
door de financiering niet rond
komt. De kunst verliest in ieder
geval zijn voorsprong.
Privatisering
Kunstmusea ontkomen er niet
meer aan om zich te richten op
steeds grotere exposities en gro
tere bezoekersstromen. Dat is
aan de ene kant het gevolg van
een terugtredende overheid (zo
wel wat Rijk, provincie als ge
meente betreft) die de privatise-
ringsdachte steeds meer is toege
daan. Een aantal rijksmusea is al
geprivatiseerd, bij provinciale en
gemeentelijke musea wordt de
De Vermeer-show in het Mauritshuis was afgelopen voorjaar goed voor 438.000 bezoekers en een miljoenenwinst.
druk om zelf meer inkomsten te
genereren steeds groter. Sponso
ring is daarbij het toverwoord,
maar zeker geen permanente op
lossing. Sponsors komen graag in
beeld bij spraakmakende ten
toonstellingen (zie Vermeer),
maar ondersteunen zelden musea
die zich richten op hedendaagse
of avantgardistische kunst waar
nu eenmaal minder publiek op
afkomt. Bovendien is die kunst
vaak omstreden; en dat past zel
den bij de image-building die een
sponsor voor ogen heeft. Die is
geneigd te kiezen voor iets waar
van de geschiedenis heeft bewe
zen dat het kunst is. Niemand die
op dit moment de vraag durft te
stellen of Vermeer inderdaad wel
een groot schilder is geweest;
datzelfde doen bij Van Gogh kan
jezelf een oor kosten. Vrijwel ie
dereen is vergeten dat de eerste
door het grote publiek in de 18e
en 19e eeuw volstrekt genegeerd
werd en de tweede tijdens zijn le
ven en de eerste jaren daarna.
Wie dan ook durft te beweren dat
de appreciatie van kunst niet aan
mode of veranderende smaak on
derhevig is, heeft het wat dat be
treft goed mis.
Desondanks neigen de grotere
musea die zich bewegen op het
gebied van de klassieke en klas-
siek-moderne kunst steeds meer
naar een soort kunstconservatis-
me. Dat heeft te maken met de
veranderende smaak van het pu
bliek, dat steeds meer lijkt uitge
keken op de hedendaagse en
avantgardistische kunst. Wie de
bezoekerscijfers van belangrijke
Nederlandse musea op het gebied
van de moderne kunst bekijkt,
komt wat dat betreft tot opzien
barende conclusies.
Een museum als het Stedelijk in
Amsterdam, dat toch jarenlang
een voortrekkersrol vervulde op
het gebied van de toenmalige
contemporaine kunst, breekt re
cords met tentoonstellingen over
het Italiaanse automerk Alfa Ro
meo (sic!) en een Nederlandse im
pressionist als Breitner. Zelfs de
huidige Stedelijk-directeur Rudi
Fuchs schrikt er niet voor terug
om een uitgesproken kunstcon-
servatief als Gerrit Komrij
('Kunst moet aan een spijker
hangen') in de kelders te laten
grasduinen om er zijn eigen idea
le tentoonsteling uit samen te
stellen. En omdat Komrij niet an
ders is dan veel andere mensen,
levert dat een tentoonstelling op
met weliswaar fraaie schilde
rijen, maar ook een die de ont
wikkeling van de na-oorlogse
kunst met zoveel woorden lijkt te
ontkennen. Inmiddels hebben al
meer dan 115.000 mensen die
tentoonstelling bezocht en heeft
de Stedelijk-directeur besloten
haar wegens dit grote succes te
verlengen.
Vruchten
Het zijn met name de musea voor
klassieke en de klassiek-moderne
kunst die de vruchten van het
veranderende tijdsbeeld plukken.
Zij zijn het die hun beleid steeds
meer aanpassen aan de smaak
van het grote publiek. Deels om
dat ze vanuit financiële overwe
gingen wel moeten; het maken
van tentoonstellingen wordt im
mers steeds duurder. Deels ook
omdat vooral die musea met el
kaar in de slag zijn om de gunst
van de kijker. Het is hetzelfde
mechanisme, dezelfde strijd als
waarin de publieke en commer
ciële omroepen verwikkeld zijn.
De strijd om de markt die musea
in de rol van pretparken lijkt te
dwingen.
En de musea voor hedendaagse
kunst? Die lijken zich vooralsnog
aan die bloedige veldslag te kun
nen onttrekken. Wanneer hun
voornaamste subsidiënten echter
steeds strengere eisen, ,gaan stel
len op het gebied van bezoekers
aantallen, eigen inkomsten en
dergelijke, ziet het er voor die
musea betrekkelijk somber uit.
Het Van Abbemuseum in Eind
hoven en De Pont in Tilburg we
ten als geen ander dat musea die
een voortrekkersrol vervullen,
niet vooraan kunnen staan in de
gunst van de museumbezoeker.
Het zijn laboratoria die de ene
ontwikkeling na de andere op
zich af zien komen en gedwongen
zijn tot het maken van arbitraire
keuzes. Dat maakt ze in die zin
intetessanter én kwetsbaarder
dan die andere musea die vrijwel
blind kunnen varen op de ver
worvenheden van de kunstge
schiedenis.
Minder spannend
Toch ontkomen ook de musea
voor hedendaagse kunst niet aan
een soort van epigonisme. Wie de
toonaangevende musea in Euro
pa op dat gebied bezoekt, komt
vaak dezelfde kunstenaarsnamen
tegen, en, wat erger is, vaak ook
gelijksoortige werken. Museum
directeuren en conservatoren, die
uiteindelijk verantwoordelijk
zijn voor de collectiekeuzes en de
tentoonstellingen volgen te vaak
eikaars beleid en hebben er baat
bij de juistheid ervan voor elkaar
te legitimeren. Wat dat betreft is
het de afgelopen jaren ook in de
ze musea een stuk minder span
nend geworden.
Maar met name deze instellingen
staan de komende jaren voor een
nieuwe uitdaging: het oprukken
de digitale tijdperk. Talloze cul
tuurfilosofen, kunstenaars,
kunsthistorici en museologen
breken zich het hoofd over de
vraag of kunst nog wel zal be
staan in de tijd dat alles in no
time via het computerscherm de
huiskamer binnenrolt. Die vraag
stelling is overigens niet nieuw.
Ze deed zich evenzeer voor toen
de reproductietechniek werd uit
gevonden. Walter Benjamin
schreef een half boekwerkje vol
over het kunstwerk in het tijd
perk van zijn technische repro
duceerbaarheid.
Want als het dan zo was dat het
kunstwerk slechts als bron dien
de voor talloze reproducties die
voor een habbekrats te verkrijgen
waren, wat was dan nog de bete
kenis van het kunstwerk als au
tonoom gegeven, laat staan die
van het museum waar het te zien
was? Het bleek achteraf allemaal
mee te vallen. Het gereprodu
ceerde kunstwerk lijkt juist aan
FOTO ANP
de verbreiding van de kunst (en
de waardering ervan) veel te heb
ben bijgedragen. Net als de
kunstboeken en catalogi overi
gens.
Maar met de kunst in het digitale
tijdperk ligt het anders. Niet om
dat men via Internet zo gemakke
lijk aan de weet komt wat er te
zien is in het Louvre, het Prado of
het Van Abbemuseum, maar om
dat de digitale techniek wezen
lijk onderdeel kan gaan worden
van de kunst zelf: digitale kunst
dus. Die hoort in principe eigen
lijk niet meer in het museum
thuis, omdat zij niet past in de
klassieke museum-typologie.
Sterker nog: meer dan video
kunst lijkt zij een onoverbrugba
re afstand te nemen van wat de
gangbare kunst is. Een schilderij
is een schilderij, net zoals een
beeld een beeld is. Digitale kunst
bestaat pas wanneer een gebrui
ker of consument daar behoefte
aan heeft en de computer aanzet.
Het museum voor de hedendaag
se kunst nadert dan ook een cru
ciale fase: öf het moet nieuwe
modellen ontwikkelen voor een
nieuwe kunstvorm waarvan men
nog maar moet afwachten of die
in een museum kan gedijen, öf
het stopt bij de kunst in de jaren
negentig. Dan zal het gedwongen
worden de aansluiting te zoeken
bij de klassiek-moderne musea
(wat nu nog hedendaags is, is
over enige jaren alweer klassiek-
modern) en ligt ook voor dat type
museum het pretpark-scenario in
het verschiet. Omdat ze dan niet
anders kunnen.
In het Belgische Diest
zijn nog wortels van de
stamboom van de Oranje
Nassau's te vinden. En
het Begijnenhof, mis
schien wel het mooiste
plekje van Diest.
Door Jan Smets
Het begint zowaar al een beetje te
heuvelen, vijftig kilometer ten
zuiden van de eerste afslag na de
grens op de autoweg van Eindho
ven naar Antwerpen. Diest ligt
onder Hasselt in de nieuwe Bel
gische provincie 'Vlaams-Bra
bant'. Het stadje ligt ook aan de
Demer. Voor Nederlandse be
grippen is dat meer een beek dan
een rivier, maar toch blijkt ze
haar naam te hebben gegeven aan
een bepaalde vorm van bouw
kunst.
'Demergotiek' is een vijftiende-
eeuwse manier van kerken bou
wen met zware steunberen en ij
zerhoudende, dus roodbruine
zandsteen, gewonnen uit ver
steende zandbanken in een pre
historische zee. De zandbanken
zijn nu heuvels, hoog genoeg om
er heen te wandelen om een fraai
uitzicht te hebben op een goed
voorbeeld van het betere België.
Diest is een van die steden die bij
het uittreden uit de middeleeu
wen meer dan ruim de kost ver
dienden met de lakenhandel.
Toen was Diest net zo groot als
nu, tienduizend mensen, voor die
tijd was dat veel. Oorlogen
brachten de klad in de handel,
Diest halveerde. Er kwamen
nieuwe heren. Een van hen was
René van Chalons, een van de
stamvaders van het huidige Ne
derlandse Koningshuis. Beatrix
is nog een 'Barones van Diest'.
Doktersfout
De erfenis van de Chalons ging
naar de (Oranje) Nassau's en voor
Diest werd van hen Filips Willem
de belangrijkste. Hij was de oud
ste zoon van Willem van Oranje
en hij moest van de Spanjaarden
mee naar Madrid toen zijn vader
in opstand kwam. Filips Willem
zou lang in Madrileense balling
schap blijven. Hij ging zelfs in
Spaanse krijgsdienst, maar tegen
zijn familie (zijn broer Maurits
met name) hoefde hij nooit te
vechten. In 1596 mocht hij in
Diest zijn heerschappij komen
waarmaken. Hij stierf in 1648,
kinderloos en omdat ook zijn
broer Maurits geen kinderen had,
ging Diest naar de erfgenamen
van derde broer Frederik Hen
drik.
Voor de liefhebbers van royalty
zijn dit de grove contouren van
Het Begijnenhof is waarschijnlijk het mooiste plekje van Diest. Jan Duycks woont er al zijn hele
leven. foto marc bolsius
een verhaal dat in de kelders van
het gemeentehuis, waar het Ste
delijk Museum huist, uitgebreid
wordt verteld. Temidden van ka
nonnen, heiligenbeelden, Ru-
bens-achtige schilderijen, har
nassen en andere erfstukken uit
het verleden nemen de portretten
van Filips Willem een belangrijke
plek in. Hij kijkt er wat melan
choliek op. De man heeft ook veel
geleden en zelfs een normaal
doodsbed werd hem niet gegund,
want hij stierf door een dokters-
fout, een te uitbundige aderla
ting.
Deze triestige telg uit de enorme
Oranje-familie ligt nu eens niet
in Delft begraven, maar in de
'Demergotische' Sint-Sulpitius-
kerk in het hartje van de stad.
Begijnenhof
Het is niet de enige historische
kerk in Diest. De stad is een
zeventiende-eeuwse barokkerk
gewijd aan Sinte Barbara rijk,
een j dertiende-eeuwse Onze-
lievevrouwenkerk, een Allerhei
ligenkapel op de Allerheiligen-
berg (een van die genoemde uit-
zichtspunten) en niet te vergeten
de oorspronkelijk veertiende-
eeuwse St. Catharinakerk in het
Begijnenhof. Dat Begijnenhof is
waarschijnlijk het mooiste plekje
van Diest. Achter een zeer weel
derige poort liggen nauwe straat
jes met simpele huisjes waarvan
de gevels al eeuwen een wedstrijd
spelen in welke eenvoud het
schoonste is. Mooi gerestaureerd
ook.
Wie nog een extra portie royalty
wil, kan naar het Hof van Nassau
gaan kijken, vier eeuwen geleden
gebouwd als residentie voor de
prinsen van Oranje-Nassau. Het
ligt allemaal niet ver van elkaar.
De looptijd van de officiële stads
wandeling is nog geen uur. Wie
NEE, HET heeft niets met de
psycho-analyse van een baar
dige Oostenrijkse psychiater te
maken. Met die megagroep
Pink Floyd al helemaal niet.
Think Freud is gewoon een
Bredase band met gezonde
knapen.
Een van hen is Bredanaar Mi
chel van der Westen, die na
Thundermug en Clincher, zijn
muzikale schouders heeft gezet
onder het project Think Freud.
Zelf beschrijft hij de muziek
als 'leuk en volslagen preten
tieloos'. Maar dat is te beschei
den. Green-eyed Soul, zo heet
de cd die in de Wernhoutse
Studio 195 is opgenomen, heeft
heel wat meer te bieden.
Think Freud is op zijn best als
het prettig gestoorde (toch een
beetje Freud) punk voort
brengt. De in een up-tempo ge
schreven nummers als Count,
Hey You! en Make Everything
Make Sense klinken opzwe
pend en dynamisch. De rauwe
doorleefde stem van Van der
Westen past daar prima bij.
Green-eyed Soul verveelt geen
moment. Zo klinkt het nummer
Inside een beetje als Bowie in
zijn jonge jaren. De open-rock
van All Fools Day heeft weer
wat weg van de superhit All
Right Now van The Free en
Sleep All Day begint als een
nummer van Miles Davis. Toch
verliezen de jongens van Freud
geen enkele keer de greep op
hun eigen geluid. Hulp van een
psychiater is niet nodig. Green-
eyed Soul barst van de afwisse
ling en is een van de beste Bre
dase producties tot nog toe.
(Feel Jung Records)
PETER VIERENHALM
EEN VAN de mooiste nummers
op de nieuwe cd van Throwing
Muses zit verscholen aan het
eind van het schijfje. Enkele
minuten na afloop van het slot
nummer komt er plots nog een
semi-akoestisch liedje opzet
ten. Het is een mooi slot-ak-
koord van een al even fraaie cd,
die de sympathieke titel Limbo
draagt.
De (Amerikaanse) Muses
draaien al weer tien jaar mee in
de alternatieve muziekscene,
eerst als een kwartet, later als
trio, maar steeds met Kirstin
Hersh als het creatieve brein.
Een topper zijn ze nooit gewor
den, al hebben ze daar wel de
capaciteiten voor maar kenne
lijk is de ruige soms wat neuro
tische gitaarrock iets te weinig
catchy voor het grote publiek.
Toch maken de; Musest steeds
meer 'normale popmuziek': af
gemeten popsongs met kop en
staart. Dat bleek al op de vori
ge cd University en komt nu op
Limbo nog meer tot uitdruk
king. Limbo bevat vrij toegan
kelijke muziek, wat er vooral
mee te maken heeft dat Hersh
niet meer zo nodig een zwaar
vervormd geluid uit haar gitaar
hoeft te halen. 'Clean guitar is
timeless', zegt ze ondertussen
zelf.
Limbo is een gevarieerde cd,
met zowel luchtige pop als ste
vigere rock, en veel tempowis
selingen. De teksten van Her-
sch zijn nog steeds ongrijpbaa,
maar dat zou een doorbraai I
naar een iets groter pub];^
niet in de weg mogen staar
(4AD/PIAS)
PAUL VERLINdes
ALS BEGINNENDE
je het maar moeilijk in Neder"
land. Om een beetje hogeropte
komen moet je meedoen a®
Grote Prijzen, demo's maker
en vooral heel veel spelen in de
hoop dat je opgemerkt wore;
door een platenfirma die mee:
te bieden heeft dan loze befej.
ten.
En als dat grote platencontract
er dan eenmaal is, dan is bel
hopen dat de frisheid en inspi
ratie van het begin niet inge
ruild is voor muziek die eigen
lijk allang weer overbodig is.
De Amsterdamse groep Corn-
fields deed het met een hal»
finaleplaats goed in de Grote
Prijs van '94 en ook de demo's
en cassettes van de groep wer
den alom geprezen. Maar vee]
verder dan de kwalificatie
veelbelovend kwam de groep
niet, omdat het bewijs daarvan,
een echte plaat, ontbrak.
Die plaat is er inmiddels welii
de vorm van de debuut-cdMaj
en die laat horen dat Cornfields
inderdaad een leuk bandje is.
May staat boordevol nummers
die qua sfeer aan hedendaagse
Amerikaanse countryrockeir
als Jayhawks en Droge doei
denken of aan R.E.M. in vroe
ger tijden.
Cornfields heeft in de persoon
van zanger Wim Venema ea
figuur in huis die niet alleen
die nummers met de juiste
mengeling van nonchalance ei
meeslependheid weet te vertol
ken, maar die tevens als com
ponist (soms samen met gitarist
Tiemen Koopman) sterk voor
de dag kan komen.
Naast die redelijk herkenbare
Amerikaanse geestverwanten
hoor je in de.muziek van Corn
fields ook dingen terug die uil
een veel? vroegst jdperks
men. Venema en
hebben het lef om in het diepe
te springen en dat levert aardi-
ge verkenningen op het terrein
van de vroege Neil Young,
maar ook van de Stones op.
Het aardige van een cd alsMoj
is dat je een groep hoort die
zich niet bij voorbaat heelt
overgeleverd aan een bepaalde
sound of pose. Cornfields kan
bij wijze van spreken nog alle
kanten op en de perspectieven
die deze debuut-plaat biedt
zijn redelijk imposant. (Munich
Records)
WIM VAN LEEST
NEDERLAND 1
I ,s cq Alles kits met Doug; 17.22 Hanna
Lovisa; 17.29 Bertje Knor
i758 Roseanne, comedy
«26 Get the Picture, spelletje
1,55 Met Peter Ustinov in Assist, 3-
j delige documentaire (slot)
,9 24 Achtbaan, serie: Some like pota
toes
<952 pp. Uitzending RPF
„oo journaal/weeroveraicht
030 Ja natuurlijk: Dierentuinen in
Europa, reportage-serie
23 Niet te geloven, reportage-serie
over ongelooflijke gebeurtenissen
7151 Yoy: Met eigen ogen in Saraje-
vo, reportage over vier Neder
landse tieners die naar Sarajevo
gaan om te kijken welke invloed
de oorlog heeft gehad op hun
I leeftijdgenoten
2219 Opdracht in Afrika, reportage-se-
1 rie over landen in West-Afrika.
I Afl' 1 -
1 22.50 Ik hou van jou, serie over de liet-
I
1 23.26 Een Vrije Gedachte (tot 23.30)
NEDERLAND 2
11729 2Vandaag, actualiteiten met om
17.30 en 18.00 Journaal; 18.43
Sportjournaal en vanaf 18.51
Hoofdpunten uit het nieuws ge-
volgd door het weer
119.02 Skütsjesilen, reportage over dit
jaarlijks terugkerende evenement
19.57 Paralympics '96, verslag Olympi
sche Spelen voor gehandicapten
1 20.30 Studio Sport
121.56 Pijlinktvissen - weekdieren met
hersens, documentaire
22.47 VIPS, serie portretten internatio
nale christenleiders
(2315 Studio NOS, sportmagazine (tot
23.55)
NEDERLAND 3
en 09.00)
1 07.05 Klokhuis
07.22 Een rare kwast
07.33 Captain Scarlet
08.05 Kids for animals
I 08.35 Olympica, serie over de OS
99.05 PP: Uitzending D66
09.08 Kook tv
09.29 Een koffer vol boeken. Herh
10.05 Ontdek de geologie
10.35 Jeugddromen
I 11.02 Open deur tv
11.17 Kids in the Hall
12.00 Journaal
j 12.07 Fasten Seatbelts
13.00 Journaal
I 13.08 Wie-o-wie
13.55 Zembla
14.35 Uitvinders
15.07 Straatmuzikanten
15.32 The Wonder Years
16.00 Journaal
i16.07 Desmonds, comedy
16.32 MC TV, reportage-serie over mi
grantentelevisie in de Randstad
17.07 Who's the Boss, comedy
17.32 The Ocean Girl, jeugdserie
BELGIË FRANS 1
BELGIË" FRANS 1 16.35 Blamatoscope,
kindermagazine 17.30 The Waltons, serie
18.30 Regions solr 18.45 Le quotidien des
sports 18.50 Maguy, serie 19.30 Nieuws
20.10 Waikiki West, misdaadserie 21.10
Inédits, reportages 22.05 Acapulco
H.E.A.T., serie 23.00 Coup de film, rubriek
23.30 Laatste nieuws
op een zonnige dag vertrekt bij de
VVV op de Groote Markt zal zich
haasten om op tijd terug te zijn.
Het stadscentrum ziet er name
lijk uitgesproken 'lekker' uit met
veel smakelijke winkels en vooral
een rijke selectie aan Gildebier
schenkende kroegen en tappe
rijen, velen met een terras.
Scherpenheuvel
Niet alle bezienswaardigheden
van Diest zijn altijd open. De
WV opent officieel alleen op
werkdagen, maar in het top-va-
kantieseizoen zit er in de week
einden meestal wel iemand. De
Sulpitiuskerk en het gemeente
museum zijn in elk geval van
14.00 tot 16.00 uur open. Woens
dagochtend is er markt. Elke eer
ste zondag van de maand is er een
beurs van tweedehands boeken
en documenten in het Begijnen
hof, dat is dan ook een gelegen
heid om het doordeweeks geslo
ten 'Engelenconvent' te zien, het
Begijnenhof museum.
Eenmaal in de ban van al die ker
ken, zal menigeen een bezoek aan
Diest combineren met een uit
stapje naar buurgemeente Scher
penheuvel. Daar ligt de wellicht
meest befaamde bedevaartskerk
van België: de enorme basiliek
met zijn blauwe koepel en gou
den sterren, goed voorbeeld van
wat groot geloof vermag.
Van onze verslaggever
Tilburg - Het in de krant van gis
teren aangekondigde concert van
Murray Perahia in de aula van de
Katholieke Universiteit Brabant
in Tilburg is een week uitgesteld.
In plaats van vrijdag 30 augustus
geeft de pianist een concert op
vrijdag 6 september, aanvang
20.15 uur.
Van onze rtv-redactie
Hilversum - Langzaam maar zeker sterven de omroepsters o|>|
de beeldbuis verder uit. Deze week was Hermine Wubsvoor®
Evangelische Omroep de laatste. De EO gaat het nieuwe sei
zoen zonder omroepster verder. Zo worden Ellen Brusset'
haar Tros-collega's de laatste der Mohikanen.
Volgens EO-directeur Ad de Boer terban en die stelt de omroepst®|
zit er teveel ballast tussen de pro
gramma's.
„Ster-reclame, omroepers, pro
mo's, aftitelingen, aankondigin
gen, ledenwerfspotjes en wat niet
al. Dat pakken de mensen niet
meer op. Tussen programma's
haken ze soms massaal af," ver
klaart De Boer in de EO-gids het
verdwijnen van de omroepsters.
Vier jaar geleden gooiden Avro,
KRO en NCRV, toen zij nauw
gingen samenwerken op Neder
land 1, de omroepsters ook al
overboord. Nederland 3 doet het
al jaren zonder. Resteert op Ne
derland 2 nog de Tros. Ellen
Brusse en haar collega's verte
genwoordigen bij de publieke
omroep een 'uitstervend ras'. In
het commerciële kamp werkt al
leen Veronica met omroepsters.
„Wij houden de traditie levend,"
meldt een woordvoerster van de
Tros.
„Wij zien geen reden de omroep
sters weg te sturen. Het is eigen
lijk meer de vraag waarom ande
ren dat wel doen. We hebben on-
derzoekjes gedaan bij onze ach-
zeer op prijs.
Van onze rtv-redactie
Als het aan Willem van Koo»
ligt, begint Sport7 zo snel
lijk met de uitzending van SI
Voetbal Top 40. „Compleet
stijgers, al dan niet met stip/
Iers en de hoogste nieuwe."
Een slordige dertig jaar gew
verblijdde Van Kooten de n
ziekwereld met een hitlijst van
best verkochte grammofM
plaaten.
Na iedere competitieronde H
er een nieuw exemplaar van
Top 40 Eredivisie uit. Op dit
ment staat Luc Nilis (PSV) op
eerste plaats, met stip ëes V:
vanaf de achtste plek. JM
nieuwe is Henryk Larsson (K
noord): 14. Meest dramatis»
dalers zijn Babangida (Ajax,
9 naar 29) en Brands (RKC/1
naar 25). „De Top-40-voetb#
zullen wekelijks worden t
ferd op een schaal van 1 tot
Net als bij de ATP en EL%,
tennissers en sduikerSi 1
Van Kooten. „Er zitten bi] 'e
wedstrijd zes juryleden. De
koppige jury staat onder le
van oud PSV-coach Jan Re
oud-international Adn
Kraaij." Accountantsmaatscw
pij KPMG verwerkt de geg'
Van Kooten biedt zijn n>
hitlijst aan aan kranten en C
beert hem te slijten aan de
of Sport7.
BELGIË FRANS 2
17.00 (ja passé quand? 18.00 Blamatosco
pe 18.55 Top motos, motorsportmagazine
19.30 Nieuws 20.00 Zoom arrière/voetbal
met terugblik op EK, Turkije-Portugal
21.35 Aquatica, watersportmagazine
22.05 Nieuws (tot 22.20)
DUITSLAND 1
05.30 Morgenmagazin, ontbijttelevisie
09.00 Heute 09.03 Dallas, soap 09.45 Bo-
dyfeeling, ochtendgymnastiek 10.00 Heu
te 10.03 'Vielleicht bin ich morgen schon
tot', reportage 10.35 CeBIT HOME-Visio-
nen, verslag computerbeurs 11.00 Heute
11.04 (ZW) John Huston-cydus: The Red
Badge of Courage, Amerikaanse speel
film uit 1951 van John Huston met Audie
Murphy, Bill Mauldin en Douglas Dick
12.10 Herr Ober, einen and'ren Stern, mu
ziek 12.55 Presseschau 13.00 Mittagsma-
gazin met Heute 13.45 Wirtschafts-Tele-
gramm 14.00 Tagesschau 14.03 Die Ersten
lm Ersten, amusement 16.00 Tages-
schau 16.03 Fliege, talkshow 17.00 Ta
gesschau 17.10 Brisant, boulevardmagazi
ne 17.55 Verbotene Liebe, serie 18.25 Ma
nenhof, serie 18.54 Zappek, politieserie
20.00 Tagesschau 20.15 Arzte, serie 21.45
ltsy Bitsy Teeny Weeny, reportage over de
bikini 22.30 Tagesthemen 23.00 Sterne
des Südens, tv-film (slot) 00.30 Nachtma-
gazin 00.50 Blondie's Number One, speel
film
DUITSLAND 2
05.30 Zie Duitsland 1 13.45 Königlich
Bayerisches Amtsgericht, serie 14.10 Ehen
tor Gericht, serie gedramatiseerde echt
scheidingszaken 15.40 Logo, jeugdjour-
naa' 15.45 Heute 15.50 The Flying Doc
tors, serie 16.35 Jede Menge Leben, serie
17.00 Heute 17.05 Abendmagazin 17.55
Em Mann am Zug, serie 19.00 Heute 19.25
Cagney 8i Lacey: The Return, misdaadfilm
21-00 Abenteuer Forschung, populair-we-
tenschappelijk magazine 21.45 Heute
22.15 Mensch im Netz, informatie over
huidige ontwikkelingen op computerge
bied 23.15 Derrick, misdaadserie 00.15
heute nacht 00.30 Sport Extra/wielrennen:
op de baan: tijdrit 1 kilometer 00.45
Eire Sale, speelfilm
DUITSLAND 3
08.15 Tele-Gym 08.30 Telekolleg II. Va
kantiecursus scheikunde 09.00 Parlazzo,
a kshow 09.45 Job, magazine over werk
«n carrière 10.00 Schooltelevisie 12.00
BI°ssom, comedy 12.30 Quarks Co., po-
