Reclassering richt zich op
6gemotiveerde deliquenten'
Bond voert strijd
tegen jendeneeop
Advocatuur beducht
voor 'handel in leed'
Riod-directeur: 'Het morele oordeel moet worden teruggedrongen'
Hiddink
DE STEM
BINNENLAND
Natuurrampen
blijven
verzekerbaar
Deurwaarder n
Jalink: scheurtje
111 spier bovenbeen
11111
DINSDAG 27 AUGUSTUS 1996
Ted van der Valk, directeur Reclassering Nederland: „Minder aandacht voor harddrugs-criminelenmeer taakstraffen voor jongeren."
FOTO JAN VERHOEFF
Reclassering Nederland stelt
prioriteiten in haar werk: in
principe krijgt voortaan alleen
maar een gemotiveerde delin
quent aandacht. Speerpunt in
het nieuwe beleid is 'boefjes in
spe' al in de kraag grijpen voor
ze over de schreef gaan. Aan
drugs verslaafde criminelen
dreigen in de kou te komen
staan.
Door Servaas Smulders
DRIE JAAR geleden, kort na zijn benoe
ming tot directeur bij Reclassering Ne
derland, kondigde de oud-Leidenaar Ted
van der Valk prioriteiten aan voor het
nieuwe beleid: minder aandacht voor
harddrugsdealers en andere doorgewin
terde criminelen en meer werk voor jon
geren die net in het strafproces terecht
zijn gekomen. Prioriteiten die volgden
op de bezuinigingen van het rijk op het
budget van de reclassering, dat in 1991
met 20 miljoen van 135 naar 115 miljoen
werd teruggebracht. „Dat geld komt te
rug", bezwoer Van der Valk toen.
Die woorden werden bewaarheid. Het
budget van Reclassering Nederland zit
inmiddels op 170 miljoen en zal volgens
Van der Valk in 1998-'99 stijgen naar
200 miljoen. Geld dat nodig is voor de
uitvoering van het nieuwe meerjaren
plan van Reclassering Nederland, dat hij
'Gemotiveerd kiezen' heeft genoemd.
Gemotiveerd duidt ook op het laten val
len van bepaalde groepen delinquenten.
Van der Valk stelt echter een nadrukke
lijke grens bij dat 'laten vallen'. „Ook in
de toekomst moeten we er in Nederland
voor zorgen, dat we aan de laagste groep
van delinquenten toekomen. We moeten
nooit naar toestanden met een afge
schreven 'onderlaag' zoals je die in de
Verenigde Staten treft. Met zo'n onder
laag creëer je een oorlogssituatie en zet
je de veiligheid van de samenleving op
het spel."
Prioriteiten
Voor die 'onderlaag' heeft Reclassering
Nederland momenteel weinig in huis.
Van der Valk: „Het gaat om een groep
overlastplegers, afgezakte verslaafden
waar je weinig mee kunt. Tot aan de
Tweede Wereldoorlog hadden we voor
zulke delinquenten in elke provincie wel
een grote opvangboerderij. Voor delin
quenten die net niet tot een gedwongen
behandeling konden worden veroor
deeld, maar wel door hun gedrag net iets
té gestoord zijn om vrij te laten lopen
omdat ze niet behandeld willen worden.
Voor die onderlaag is het goed dat er
weer opvangprojecten komen."
Het oprichten van een stichting lijkt vol
gens de directeur van Reclassering Ne
derland op dit ogenblik de meest geëi
gende weg. Die op te richten stichting
kan ervoor zorgen dat deze groep toch
een vaste plek in de samenleving krijgt.
De meeste aandacht van de reclassering
gaat komende periode - het beleidsplan
strekt zich uit van 1996 tot en met 1999 -
uit naar vooral de 'boefjes in spe'. Van
der Valk: „Je moet als organisatie met
anderen, zoals politie en buurtwerkers,
in een heel vroeg stadium greep krijgen
op groepen jongeren die op de een of an
dere wijze afwijkend gedrag tonen. Je
moet proberen te voorkomen dat deze
jongeren in het justitiële proces terecht
komen."
Het justitiële proces is volgens Van der
Valk niet alleen duur voor de Staat - een
politiecel kost per dag vele honderden
guldens - het kost ook veel meer energie
om jeugdige delinquenten die zover ge
zakt zijn weer op een goede wijze in de
samenleving te krijgen.
Blunders
Om voldoende greep te krijgen op groe
pen jongeren die dreigen over de straf
rechtelijke rand te gaan, is volgens Van
der Valk een actief overheidsbeleid no
dig. Van der Valk: „De problematiek
speelt vooral in achterstandswijken.
Daar is vaak meer aan de hand. Dat is
mede het gevolg van het ontbreken van
sociaal-culturele voorzieningen die eer
der zijn wegbezuinigd. Die bezuinigin
gen in de jaren tachtig waren geweldige
blunders."
Zodra buurt- en wijkpolitie problemen
signaleren, komt de reclassering in
beeld. „Om verder afglijden te helpen
voorkomen. Op dat moment kun je goede
adviezen geven voor het starten van een
programma voor zulke groepen jonge
ren. Daar zit de winst. Op die manier is
de reclassering voortaan ook veel meer
in het proces betrokkem, zowel via de
voor- als achterdeur"zegt Van der Valk.
Van der Valk: „Straffen alléén zijn voor
delinquenten niet zaligmakend. Opber
gen in cellen, zo heeft de ervaring ge
leerd, helpt zo weinig. We hebben het ge
voel dat zowel het Openbaar Ministerie
als de rechters ontvankelijk zijn voor on
ze aanpak in de voorfase en het opzetten
van trajecten voor delinquenten."
Reclassering Nederland ziet daarmee
voor de eigen organisatie voortaan een
bredere functie dan alleen de zorg voor
de 'sociale herinpassing van de delin
quent in de samenleving'. Van der Valk:
„We willen meer samenwerken met an
dere organisaties waaronder de politie
en het welzijnswerk, die daar ook mee te
maken hebben. Een betere samenwer
king leidt ook tot een grotere greep op
processen in die organisaties."
De reclassering sloot onlangs met het
Openbaar Ministerie een overeenkomst
om meer taak- of werkstraffen te kunnen
uitvoeren. Met gemeentebesturen en po
litie wil de reclassering op soortgelijke
wijze overeenkomsten sluiten over de
vroegtijdigde aanvang van het begelei
den van groepen jongeren waar iets mee
aan de hand is."
Samenleving
Zo weinig mogelijk de cel in, maar aan
de slag in een werkproject, dat vergt ko
mende periode veel energie bij de reclas
sering. Volgens Van der Valk kan de re
classering voldoende werkprojecten bie
den. Van der Valk ziet een uitdaging in
het aangaan van omvangrijke groeps
projecten in het bedrijfsleven. Voorbeel
den zijn er volgens Van der Valk te over:
„Het onkruidvrij maken van transfor
matorstations van energiemaatschappij
en in het buitengebied, groot bosonder-
houd voor Staatsbosbeheer of land
schapsstichtingen, grienden schoonma
ken en bijhouden in de Biesbosch." Met
minister Jorritsma wil Van der Valk bin
nenkort een gesprek over het laten
schoonmaken van wegbermen die zijn
bezaaid met wegwerpvuil. Minister
Sorgdrager van Justitie heeft dit recen
telijk ook als voorbeeld voor uitbreiding
van taakstraffen genoemd.
Het flink laten aanpoten van delinquen
ten, veelal jongeren, in een werkproject
werpt volgens Van der Valk vaak posi
tieve vruchten af. Tientallen delinquen
ten die taakstraffen volbrachten, hebben
inmiddels een vaste baan gekregen.
Door René van der Lee
STUDIO SPORT-chef Kees
Jansma, tennisser Paul Haar
huis, cabaretier Youp van 't
Hek en zanger Gerard Cox: het
is maar een greep uit de vele
bekende Nederlanders die het
afgelopen jaar een vermanende
brief kregen van de Bond tegen
het Vloeken. Onvermoeibaar
blijft de bond doorgaan met
wat af en toe wel heel erg veel
op een gevecht tegen de bier
kaai lijkt. Iedereen die een
knetterende vloek over zijn lip
pen laat rollen, kan rekenen op
een schriftelijke berisping.
In de Bondsberichten 1995/'96
staat de verklaring daarvoor:
'Een hond gaat blaffen als men
aan zijn meester komt'. Vloe
ken is, zegt de bond, 'niet
slechts een kwestie van onfat
soen en van grove woorden in
het algemeen, maar een onthei
liging van de Naam van Hem,
die onze Schepper en in Chris
tus onze Verlosser is'. Uit een,
op verzoek van de bond gehou
den, Nipo-onderzoek bleek vo
rig jaar dat 69 procent vloeken
'tamelijk tot zeer vervelend'
vindt. Een bemoedigende uit
slag, aldus het bondsbestuur.
In zijn algemeenheid bespeurt
de bond 'een zeker onbehagen'
over de 'toenemende normloos
heid en vervlakking in onze sa
menleving'. De strijd zal wor
den opgevoerd. Behalve de me
dia zullen ook de scholen een
belangrijk werkterrein worden
voor de Bond tegen het Vloe
ken. Uit dezelfde Nipo-enquête
bleek dat jongeren minder
moeite hebben met vloeken dan
ouderen. Het bekende pape
gaai-affiche ('Vloeken is aan
geleerd! Word geen naprater!')
blijft ook op de stations han
gen.
Meer en meer gaan ook bedrij
ven over de schreef in hun re
clame-uitingen. De bond dien
de bij de Reclame Code Com
missie een klacht in tegen het
mode-concern Hij. Het bedrijf
adverteerde met slogans als
'Twijfel niet, Hij is er' en 'Hij
roept u tot zich'. De Reclame
Code Commissie oordeelde dat
de posters niet in strijd waren
met de goede smaak en het fat
soen, maar wel nodeloos kwet
send waren voor christenen.
Ook de schoenenfabrikant Jit-
mar kwam in botsing met de
bond. Tot drie keer toe werd
het bedrijf op de vingers getikt
vanwege het gebruik van de
woorden jemienee en gossie-
mijne. Directeur Wiersma rea
geerde niet één keer. In het Re
formatorisch Dagblad legde hij
uit waarom niet: hij vond het
zonde van de postzegel. „Dan
lopen er maar geen gerefor
meerden op mijn schoenen",
was de laconieke reactie van
Wiersma.
De columnist Theo van Gogh
schreef in het weekblad HP/De
Tijd een 'godslasterlijke co
lumn'. De hoofdredacteur wei
gerde excuses te maken en ad
viseerde de bond de columns
van Van Gogh niet meer te le
zen. In het jaaroverzicht geeft
de bond ook exact aan wat nog
wel door de beugel kan en wat
niet.
De uitdrukking in Gods naam
kan niet, terwijl de uitroep o
jee! een 'grensgeval' is.
De Osse volleyballer Bas van
de Goor kan ook rekenen op
een brief van de bond. Onmid
dellijk na het behalen van het
olympisch goud schreeuwde hij
een luide gvd in de microfoon
van een radioreporter. Welis
waar met een zachte g, maar
het blijft de categorie 'grove
vloeken'.
Door Barenda Grutterink (anp)
Amsterdam - Het Rijksinsti
tuut voor Oorlogsdocumenta
tie (Riod) heeft per 1 septem
ber voor het eerst een direc
teur die zich persoonlijk niets
van de oorlog herinnert: prof.
Hans Blom, 53 jaar. „Ik weet
er zelf echt helemaal niets
meer van"„aldus Blom.
„Ik ben me als wetenschapper in
de loop der jaren voor de oorlog
gaan interesseren, omdat het
voor Nederland de meest schok
kende gebeurtenis was sinds de
Franse tijd. Voor het eerst kwam
onze onafhankelijkheid weer op
het spel te staan. Mijn achter
grond is aan de ene kant wel
goed, een serieus wetenschapper
moet toch afstand nemen van het
onderwerp."
Wetenschappers van nu slagen
daar meer en meer in als het over
de oorlog gaat, zegt Blom. „In het
werk van oudere historici, hoe
goed het vaak ook is, klonk nog
weieens door dat iets fout was, of
juist goed. Ik vind dat een onder
zoeker moet nagaan hoe men in
een bepaalde situatie heeft ge
leefd. Het morele oordeel moet
daarbij worden teruggedrongen.
Dat heb ik in 1983 in mijn oratie
'In de ban van goed en fout?' ook
al gezegd.
De kwestie van goed en fout was
overigens wel heel ingrijpend
voor de ouders van Blom. „Mijn
vaders vader was een NSB'er.
Mijn vader zat in het verzet. Mijn
ouders hebben in de oorlog met
mijn grootvader en -moeder ge
broken."
„Mijn opa is na de oorlog in een
interneringskamp overleden aan
dysentrie. Mijn ouders kregen te
horen dat oma ook zou overlijden
als ze in het kamp bleef. Na een
innerlijke strijd besloten ze haar
toch in huis te nemen, hoewel ze
ook met haar hadden gebroken.
Er werd thuis weinig over het
verleden gesproken. Het was
Professor Blomde nieuwe directeur van het Riod
geen favoriet onderwerp, maar ik
wist er wel van. Je zou dus haast
zeggen dat het onbewust toch een
rol heeft gespeeld bij de ontwik
keling van mijn interese voor de
oorlog. Bewust is het zeker niet.
Ik schreef mijn proefschrift bij
voorbeeld over de muiterij op de
Zeven Provinciën in 1933. Dat is
toch wel heel wat anders."
Blom heeft inmiddels wel veel
over de oorlog gepubliceerd. Hij
trok de aandacht met artikelen
over de vermeende breuk die de
oorlog in de Nederlandse ge
schiedenis heeft veroorzaakt.
„Op een aantal fronten is er een
breuk: het jodendom dat vooral
voor Amsterdam zo belangrijk
was, werd bijna vernietigd, we
veranderden van een neutraal
land in een lid van bondgenoot
schappen en door het verlies van
de koloniën werden we een klein
land. Maar er was méér conti
nuïteit: de verzuiling bleef, het
rechtssysteem en het economi
sche stelsel ook, de ontwikkeling
van een sociaal systeem ging
door. Dat staat haaks op wat de
volksmond beweert; die verdeelt
alles in vóór, tijdens en na de oor
log." Met een ander publiek mis
verstand rekende Blom ook al
eerder af: de mythe dat Neder
land zoveel voor de joden zou
hebben gedaan. „Dat hadden de
vernieuwers van de jaren zestig
overigens ook al gezegd hoor.
Maar ik heb in 1986 tijdens een
lezing in Tel Aviv Nederland ver
geleken met andere landen. Dan
zie je dat Nederland 75 a 80 pro
cent van de joden kwijt is, tegen
België 40 en Frankrijk 25 pro
cent.
Toch was het koningin Beatrix
die de brede publieke discussie
hierover aanzwengelde, in haar
kersttoespraak van 1994 en haar
rede in de Knesset in 1995. „Vlak
na de oorlog was er irritatie en
afweer als de overlevenden van
de vervolging over hun ervarin
gen begonnen. Er was meer aan
dacht voor de vernedering van
het land door een vreemde bezet
ter en voor de wederopbouw. Dat
laatste hadden veel slachtoffers
zelf ook, dat gevoel van: de
schouders eronder. Daarbij kwa
men het verlies van Indië en de
Koude Oorlog. Verder waren we
inderdaad lang trots op ons 'klein
maar dapper-imago', zal ik maar
zeggen, zo van: we hebben ons
toch wel verzet. Maar tegengelui
den zijn er altijd al wel geweest."
Blom heeft gewoon op een adver
tentie voor een opvolger voor de
inmiddels vertrokken Riod-di
recteur dr. C. Schuiten gesollici
teerd. „Ze wilden een zittende
hoogleraar die zich in zijn loop
baan ook met zaken als de bezet
ting had beziggehouden. Boven
dien moest de kandidaat bestuur
lijke ervaring hebben. Aan die ei
sen voldeed ik wel. Ik schreef dat
ik weieens wilde komen praten."
Blom's eigen ideeën bleken te
stroken met de richting die het
Riod zelf op wil. Zo moet het
Rijksinstituut toegankelijker
worden. „Dat zat ook al in de
pijplijn hoor, dat was al besloten
voordat ik benoemd was. Het is
een heel mooi en goed instituut,
maar nu moet je nog een drempel
overwinnen als je er naartoe gaat.
In het nieuwe pand dat we ver
derop aan de Herengracht gaan
krijgen, komt een echte balie en
word je geholpen met alle moder
ne middelen."
Er moet ook meer samenwerking
komen met soortgelijke buiten
landse instituten, waardoor meer
informatie wordt verkregen en
waardoor de ontwikkelingen ook
meer en meer in internationaal
perspectief kunnen worden beke
ken. Blom beschikt over veel per
soonlijke contacten in het buiten
land. Het tijdvak wordt ook rui
mer voor het Riod. „Het gaat nog
steeds om de oorlog, het voorspel
en het naspel, maar de cirkels
daar omheen worden steeds wij
der. De naam Rijksinstituut voor
Oorlogsdocumentatie moeten we
vooralsnog handhaven. Docu
mentatie verzamelen is de kern
taak. Zo is het instituut ook inge
bed in de samenleving en daar
door is het voor verschillende
groepen heel belangrijk. Daar
moet je niet aan morrelen. Als je
plotseling gaat veranderen, maak
je chaos."
Mensen die door een be
drijfsongeval of een ver
keersongeluk schade op
lopen, proberen steeds
vaker schadevergoeding
van de dader te krijgen.
Advocaten en letselscha
debureaus spelen hierin
een belangrijke rol. Over
de methoden om klanten
te werven is een felle dis
cussie gaande.
Door Mark Tuinstra
DE AMSTERDAMSE Letsel-
schadegroep Nederland geeft
slachtoffers van een ongeval gra
tis juridisch advies en kijkt wat
de mogelijkheden zijn om van de
dader een schadevergoeding te
krijgen. Kosteloos wordt een dos
sier gemaakt. Slechts de advo
caat die de zaak in behandeling
neemt, betaalt voor het dossier.
Komt het na een proces tot een
schadevegoeding, dan krijgt de
LGN daar vijftien procent van.
'Handel in leed', zo bestempelde
de vereniging Letsel Schade Ad
vocaten (LSA) de handelwijze
van de Letselschadegroep Neder
land (LGN). Volgens de LSA leidt
de 'verkoop' van dossiers tot
Amerikaanse toestanden, het zo
genaamde ambulance-chasing,
waarbij advocaten ambulances,
volgen, hopend op een zaak. De
LSA is bang dat de praktijken
van de LGN de opstap zullen zijn
naar de vercommercialisering
van de behandeling van letselza
ken. „Onzin", vindt LGN. „Wij
maken een dossier waaraan wij
veel onkosten hebben", stelt J.
Janssen van de LGN. „Die kosten
brengen wij simpelweg in reke
ning en daarvoor betaalt de ad
vocaat. Dat is alles." Janssen
meent dat de weerstand van de
LSA tegen zijn bedrijf voortkomt
uit broodnijd want het gaat goed
met zijn bedrijf. „We hebben in
twee jaar al meer dan tweedui
zend zaken binnengehaald."
De LGN werft klanten via assu
rantie-tussenpersonen en folders
bij fysiotherapeuten. Cliënten
worden thuis bezocht om de juri
dische stappen voor een slachtof
fer zo makkelijk mogelijk te ma
ken. „We streven naar laagdrem
peligheid", stelt Janssen. De
LGN handelt eenvoudige zaken
zelf af. Ingewikkelde kwesties
speelt ze door aan een advocaat.
„We doen in feite gewoon heel
veel voorwerk voor een advo
caat", vervolgt Janssen. „We
analyseren de zaak, en kijken of
het zinvol is om via de rechter een
schadevergoeding af te dwin
gen." De invoering van de Wet
aansprakelijkheid nabestaanden
verkeersslachtoffers was voor de
LGN van groot belang. Hierdoor
werd het voor slachtoffers moge
lijk om de kosten van een gespe
cialiseerde belangenbehartiger
op de verzekeraar te verhalen. De
LGN hanteert het no-cure-no-
pay principe. Bij dit systeem
hoeft de cliënt niets te betalen als
hij een zaak verliest. Wint hij de
zaak, dan draagt hij een percen
tage van de schadevergoeding af
aan het letselschadeburo of de
advocaat. Dit ligt bij de LSA ge
voelig omdat de LSA-advocaten
de no-cure-no-pay methode nietJIIS
mogen gebruiken vanwege de ge
dragscode die de Nederlanse Or
de Van Advocaten zichzelf heeft
opgelegd.
Letselschade Groep Nederland
(LGN) vindt dat het no-cure-no-
pay principe in het voordeel van
het slachtoffer werkt. Janssen:
„Een slachtoffer van een ongeval
weet vaak niet waar hij aan toe
is. Als hij onvoldoende voorge
licht wordt - wat vaak gebeurt-
krijgt hij onverwacht een hoge
rekening van zijn advocaat", stelt
Janssen. „Vaak is het zo dat een
advocaat in het vooronderzoek
veel uren declareert en achteraf
niets kan doen voor de cliënt. Om
dit te voorkomen geven wij gratis
advies. De cliënt kan bij een pro
ces kiezen om een advocaat per
uur te betalen, of hij kiest voor
no-cure-no-pay waarbij hij vijf
tien procent van de schadever
goeding afdraagt. Als hij verliest
betaalt hij niets. Wij zijn een bu
reau voor de gewone man."
Maar de gewone man kan na eer.
ongeval toch ook gewoon de stap
naar een der bureaus voor slacht
offerhulp maken? „Die zijn veel
breder georiënteerd", zegt Jans
sen. „Zij geven bijvoorbeeld ook
psychische ondersteuning. W'j
zijn zuiver in de juridische af
handeling gespecialiseerd."
Een gesprek tussen de Neder
landse Orde van Advocaten en de
LGN over letselzaken heeft het
oordeel van de LSA vooralsnog
niet beïnvloed. „We hebben nog
niet intern overlegd over de uit
komst van het gesprek", laat mi-
J. Biesma weten. Hij sluit niet uit
dat de mening over de LGN her
zien moet worden. „Maar voor
barig zijn we niet geweest. »e
zijn alleen zeer beducht voor
handel in leed."
Van onze verslaggever
Amsterdam - Natuurrampen dif
samenhangen met het vera®jj
rend klimaat zullen vermoeden]
(in elk geval voor Europa) gee
noemenswaardige financiële g
volgen hebben. Extra schade a
gevolg van zware stormen, oV®
stromingen, hittegolven en ex"
me droogte is vrij eenvoudig op
vangen, bijvoorbeeld met tiju 8
en beperkte verhoging verze
ringspremies.
Dat is de uitkomst van eeni on®
zoek dat is verricht door de V J
Universiteit Amsterdam en
universiteit van Oxford. De0
derzoekers doen kond van
bevindingen in het onlangsv
schenen rapport Climate
and Extreme Events.
poorHenkMees
Zeist - Nog slechts drie aanva
iin er over in de Oranje-groep
achttien voetballers die zijn gek
voor de interland van het Ne
lands elftal tegen wereldkamp
Brazilië, zaterdagavond in de
sterdam ArenA.
ne keuze voor slechts drie aanva
„Hist op een aanpassing van de spee'
J van 4-3-3 naar 4-4-2. Bondsc
Giius Hiddink legt in zijn selecti
meeste accenten bij de groep midde
ders van wie er liefst zeven zijn geko
Daartoe behoren de na een jaar wee
mggehaalde Wim Jonk en Jean-Paul
Gastel, de enige nieuweling in de s
'Ze li
bij S
Door Jacques Hendriks
Breda/Rotterdam - Aan het co
Jalink en zijn vorige werkgever
komen. Zowel vrijdag als gister
een deurwaarder naar het sta
geen partij is in deze zaak - en na
Jalink omdat deze de overeenge
gekomen. Sparta heeft beslag la
kening en daar is een bedrag van
lans bij NAC is beslag gelegd.
Nico Jalink tekende enige tijd ge
leden een contract bij NAC ter
wijl hij met Sparta eerder een
mondelinge overeenkomst had
gesloten over de verlenging van
zijn contract met die club voor
twee jaar. De arbitragecommissie
van de KNVB kwam erbij aan te
pas en dwong Jalink tot het beta
len van een afkoopsom van zo'n
1.000 gulden. Na veel vijven en
zessen ging Sparta akkoord dat
Jalink die drie ton in termijnen
zou afbetalen.
Simpel
„We hebben een heel simpele be
talingsregeling getroffen met Ja
link," aldus mr. B. Leijnse, de be
langenbehartiger van Sparta.
„Vervolgens hebben we wel vier
keer het verzoek om uitstel van
de eerste betaling gekregen. Van
NAC-voorzitter Peek, van advi
seurs en van Jalink. Op een gege
ven moment hebben we een uiter
ste datum genoemd waarop de
afspraak nagekomen moest wor
den, maar hij bleef weer in gebre
ke. Reden voor ons om wat druk
op de ketel te zetten en een deur
waarder in te schakelen," aldus
Leijnse.
„We hadden inderdaad een ulti
matum afgesproken, dat was af
gelopen vrijdag, maar alles gaat
via mijn schoonvader en die was
vorige week in het buitenland,"
verdedigde Nico Jalink zich.
Jalink vroeg en kreeg om die re
den uitstel tot maandag 15.00
uur. Nog geen geld. „Om kwart
over drie stond er al een deur
waarder bij NAC voor de deur en
zojuist (ca. 16.00 uur) bij mij
thuis," vervolgde Jalink veront
waardigd, ondanks het feit dat
hij natuurlijk zelf de afspraak
met was nagekomen. „Eén dagje
's die mensen zeker nog te veel
gevraagd. Mijn schoonvader is
zaterdag teruggekomen, dus
maandag kon die pas wat doen.
Vandaag (maandag) of morgen is
alles gewoon geregeld, dan is het
geld overgemaakt."
Enge mensen
«Het zijn gewoon enge mensen
blj Sparta. Net als die advocaat
van ze, die is helemaal verschrik
kelijk eng. Ze proberen werkelijk
alles om mij zoveel mogelijk te
zieken. Die uitslag van NAC-
l P®rta (1-0) ligt ze zeker ook niet
kker. Het is echt een lachertje
ean het worden. Mij maken die
wee dagen niets uit. Alles wordt
»ch geregeld?"
«Dat ik viermaal om uitstel heb
fel3 He toch al zo geplaagde
AC-speler Nico Jalink heeft
pfk o we<fstrijd tegen zijn oude
ub Sparta, jongstleden zater-
g (1-0 voor NAC) een scheurtje
zijn rechter bovenbeenspier
overgehouden. De Rotterdamse
*-,niÜinst 's gisterochtend onder-
w ln het ziekenhuis.
vni6 v^,erken ernaar toe dat ik
a„t®e, e week dinsdag weer in
in; j an komen- Vandaag had ik
j ®r geval al iets minder last
Jalink daarvoor," aldus
t
h
g