Jambers legt Vlaanderen bloot
Renaissance van de Koude Oorlog
YPRO-tv komt met
zes thema-avonden
Henk van Os vertelt
verder bij de Avro
Formule van Belgische tv-maker slaat definitief aan in Nederland
r T
Stoel vrij
IINIILKFACfc
BETSY EN GIJS IN
Het Parradijs
'Vroege Vogel' Ivo
de Wijs ook op tv
24 AUGUSTUS 1996 C5
OQ/fy
§^ionai0
FOTO DOEKE ROOS
d toch een soort historische plicht om
entje bij te dragen aan de verdere ont-
ing van zijn vroegere kolonie. Een paar
[i lang hebben wij hier scheepsladingen
en weggesleept, er tienduizenden ne-
/en naar toe gebracht, ze verhandeld en
lishandeld. Vervolgens hebben we in
benen genomen, al die mensen achter-
i en ons erfgoed laten staan."
rfgoed dat ook is terug te vinden in
ïamen als Vlissengenstreet en Stabroek-
(Georgetown hgette Stabroek voor de
len de kolonie overnamen). Of in Nieuw
rdam in de vroegere kolonie Berbice.
olonie waar het volgens het Zeeuwse
jront niet altijd voor de wind ging. hu
lls iets 'naar de berbiesjes' is, gaat net
Iht goed. "Hopelijk geldt de spreuk niet
iet historische kerkje op Forteiland,
Zomer-Gids
Vlaanderen heeft een nieuwe biechtvader. Of het nu
over seks, criminaliteit, God, eenzaamheid of enge
ziekten gaat, in de tv-reportages van Paul Jambers
worden bijna on-Belgische getuigenissen afgelegd.
Premier Dehaene ergert zich rot aan 'Jambers', maar
het succes drijft hem voort op zoek naar de zielen
roerselen van de gewone Belg. Interview met een ont
huller met een geheim privéleven.
Door Ron Buitenhuis
a a laanderen is ver-
anderd. De afgelo-
pen vijf jaar is het
verscholen privé-
leven van de Ne
derlands sprekende Belgen defi
nitief uit de anonimiteit geko
men. Of het nu travestieten, boe
ren zonder vrouw, onfortuinlijke
lottowinnaars, seksbeluste we
duwen, jonge kloosternonnen,
misleide fotomodellen of vrou
wen van gangsters betreft. Als
geen ander heeft tv-maker Paul
Jambers (50) de Vlamingen in
hun blootje gezet. Soms letter
lijk, maar meer nog figuurlijk.
De intieme drijfveren, emoties
en tragedies van onze Zuiderbu
ren zijn onmiskenbaar uit de
biechtstoel gekomen.
Natuurlijk is er ook kritiek. De
Jambers-reportages zouden te
zeer de zelfkant van de maat
schappij belichten, te vaak over
seks gaan en te populistisch van
inhoud zijn. De reporter van het
levensverhaal is zelfs commer
cieel voyeurisme- verweten. De
Belgische premier Luc Dehaene
noemde hem ooit 'de slechtste
tv-maker van België'. Een op
merking die hard aankwam.
Zelfs bij een door de wol geverf
de journalist als Paul Jambers.
,Ik ben bekotst door tv-colle-
ga's, krantenmensen, politici en
andere opinion leaders. Mijn
programma's zouden ongeloof
waardig zijn, geënsceneerd. Dat
ta toch niet dat al die Belgen zo
maar hun ziel bij mij bloot Ieg-
Ik zou wel veel geld betalen
voor al die getuigenissen."
„Wie mijn loopbaan en de me
diacultuur in dit land een beetje
tent, weet dat het kinnesinne is,
pure afgunst. Ik heb nog nooit
één frank betaald voor een inter
view, Ik heb nooit een opname
geënsceneerd. Ik zal ook nooit
een vraag opnieuw stellen, om
dat dat beter uitkomt voor de re
portage. Alle reacties die je ziet
zijn authentiek. Dat is ook de re
den dat ik altijd met draaiende
camera bij iemand op bezoek ga.
Ik wil de spanning van die eerste
ontmoeting vastleggen."
Jambers zoekt bewust het le
vensverhaal van gewone mensen.
Intellectuelen en andere high-
droto-figuren bestempelen zijn
werkwijze als populistisch, zon
der diepgang. „Ik weiger echter
allerlei professoren of andere
ieskundologen aan het woord te
'aten. Zij weten wellicht heel
zinnige dingen over schizofrenie,
transseksualiteit of Jehova's Ge
tuigen, maar hun woorden be
klijven niet zo als de woorden
van de betrokkenen zelf. Wat
ruikbaar worden gemaakt. Drie
FOTO DOEKE RpOS
heb ik aan een criminoloog die
over een crime passionel praat,
als ik ook een moeder kan inter
viewen die met eigen.ogen moest
aanzien hoe haar man zijn twee
dochters vermoordde."
Paul Jambers was voorbestemd
om landbouw-ingenieur te wor
den. Maar zijn artistieke ambi
ties dreven hem naar de filmaca
demie. Vervolgens was hij ne
gentien jaar regisseur bij de BRT
en reporter van het veel geprezen
actualiteitenprogramma Pano
rama.
Maar het gebrek aan bewegings
vrijheid bij de BRT - 'die ambte-
narenfabriek met zijn ouderwet
se hiërarchie en vastgeroeste pa
tronen' - 'wurgde' de journalist
van het human interestverhaal.
Vijf jaar geleden vestigde hij
zich als zelfstandig tv-produ-
cent. Een stap die in het Bel
gische medialand evenveel spot
als jaloezie opriep. "Zijn vrijage
met de Vlaamse commerciële
zender VTM doornkroonde hem
definitief tot 'journalistieke vij
and'.
Herhalingen
Vijf jaar en 125 Jambers-afleve-
ringen verder heeft hij alle criti
casters de hielen laten zien. Jam
bers is doorgestoten tot de best
bekeken en. gewaardeerde tv-
programma's van België. En de
succesformule slaat bij de Ne
derlandse zenders RTL4 en
SBS6 niet minder aan. Sinds
RTL4 in mei 1993 met Jambers
van start ging, trekt de Belg ge
middeld 1,4 miljoen kijkers.
Zelfs nu RTL4 via de 'Best 'of
Jambers'-formule allerlei herha
lingen uitzendt, nemen gemid
deld 900.000 Nederlanders voor
lief dat ze feitelijk naar ouwe
koek zitten te kijken. „Het zijn
algemene, menselijke onderwer
pen", verklaart de persdienst
van RTL. „Het maakt daarom
ook niet uit of de betrokkenen
uit Vlaanderen of uit Nederland
komen. Iedereen herkent'er iets
in."
Reden ook waarom RTL4 het ko
mende tv-seizoen - met één week
achterstand op het Vlaamse
VTM - alle nieuwe Jambers-afle-
veringen gaat uitzenden. Zoals:
Jonge grootmoeders; Alleen met
dieren; Liefde in het bejaarden
huis; Zwanger na een slippertje;
Jong sterven en Leven met een
alcoholist.
Bert Haanstra
Paul Jambers: „Ik heb de laatste
vijf jaar zo'n duizend mensen
geïnterviewd. Meestal mensen in
extreme situaties, hetzij finan
cieel, seksueel, moreel of relatio
neel. Maar bovenal mensen zoals
Paul Jambers: „Ik ben bekotst door tv-coüega's, krantenmensen en politici.
u en ik. Geen professoren, geen
politici, geen captains of indus
try. Ik maak ook geen portretten
van buitenbeentjes, zoals Rik
Felderhof bij de NCRV met De
Stoel doet. Ik behandel universe
le levenslopen en probeer men
sen te observeren zoals Bert
Haanstra vroeger dieren obser
veerde. Ik denk dat mijn grote
kracht is dat ik niet (ver)oordeel.
Ik wil niemand shockeren, geen
vooroordelen bevestigen en ze
ker niemand voor schut zetten.
Ik dwing hooguit mensen na te
denken over de manier waarop
ze zelf in elkaar zitten."
„Een thema bedenken, is makke
lijk. Hèt grote probleem is het
vinden van de juiste getuigen. Ik
zoek geen mensen die alleen
maar 'gek' zijn. Ze moeten ook
een visie hebben, een verhaal. Ik
heb inmiddels de steun van tien
medewerkers, die vaak drie
maanden niets anders doen dan
getuigen zoeken bij de thema's
die we maken willen. Dat lukt
trouwens niet altijd. Ik probeer
al jaren kinderen van prostituees
voor de camera te krijgen. Die
vrouwen gaan desnoods met hun
blote kont voor de lens liggen,
maar van hun kinderen moet je
afblijven. Die schermen ze af.
Faillissementen van familiebe
drijven is nog zo'n taboe. Mensen
schamen zich vaak nergens voor,
maar wel als het over verloren
eer en geld gaat. Het moment dat
een vrouw besluit abortus te ple
gen is nog zo'n onderwerp dat té
persoonlijk, te intiem is voor de
tv-camera."
Jambers grootste geheim is ech
ter zijn eigen privéleven. De man
die schijnbaar moeiteloos door
dringt in de levens van zijn 'ge
tuigen', weigert sinds jaar en dag
zijn eigen dagboek open te leg
gen.
Kranten in Nederland hebben een redactiesta
tuut waarin ondermeer staat dat de hoofdre-
dacteur de eindverantwoordelijkheid heeft over
water allemaal naast de advertenties afgedrukt
wordt. In een hoop landen is dat anders gere
ed, maar hier heeft de uitgever niets te vertel
len over wat er in de redactionele kolommen
jan de krant terecht komt. Da's maar goed ook,
denk ik dan, maar er zijn ongetwijfeld couran
te die daar anders over denken.
De directeur van deze krant zou er waarschijn-
niet gelukkig mee zijn als ik in een artikel uit
Jou gaan leggen hoe u aan een krant kan ko
men zonder al die advertenties waar u helemaal
üeen behoefte aan heeft. Een mooi krantje met
wen maar nieuws en foto's, of, als u daar ook
al niet op zit te wachten, desnoods ook nog
tonder die foto's.
Het lijkt u wel iets? In dat geval moet ik u teleur-
en uitgevers geruststellen, want dat kan niet. U
Jigt óf de complete krant op de mat, met alles
r °P en d'r aan, óf u krijgt niets. Want als een
uitgever u wel voor de keus zou stellen, kan on
middellijk voor het leeuwendeel van de adver-
teerders ex- gezet worden, hetgeen de krant op
Korte termijn fataal zou zijn.
order kunnen we daarover filosoferen tot we
en ons wegen, maar dat heeft allemaal weinig
n, want de mogelijkheid bestaat niet en aan
^c tetkam van wat u hier leest.staan waar-
omri 'i ^uértenties. Ik schrijf waarschijnlijk
maat ik me iedere week opnieuw afvraag
aar deze rubriek terecht komt in dat zomer-
oma met zijn afwijkingen van het normale,
engens heb ik voor de liefhebbers goed
nieuws, want met ingang van 6 september ver
schijnt Interface op de achterpagina van de
weekly, die verder, in kleur, volledig aan com
puters, internet, surfen en aanverwante onder
werpen gewijd zal zijn.
Met ook, uiteraard, hier en daar een zogenaam
de ingezonden mededeling,, oftewel, zoals in
ons jargon een advertentie heet die op een re
dactionele pagina geplaatst wordt: een IM of
IM'metje. Die horen er ook bij, of u dat nou wel
of niet leuk vind, ze staan vast op dat papier.
Dat is anders in cyberspace, die bestaande, ver
zonnen wereld, want het is niets meer dan elek
tronische enen en nullen die over telefoon- of
datalijnen heen en weer geschopt worden. Des
ondanks vertoont het leven in die uit een hele
boel duimen gezogen wereld opmerkelijke
overeenkomsten met de dagelijkse besognes in
de echte wereld. De bankafschrijvingen voor
wat ik in cyberspace uitgespookt en gekocht
heb, staan tussen die van Albert Heijn en de Es-
so. In mijn twee elektronische postbussen be
landt tegenwoordig ongeveer hetzelfde pakket
dat dagelijks in drie of vier happen door die
messing gleuf in de groene houten voordeur
glijdt: brieven, junk-mail, kettingbrieven, kran
ten, clubblaadjes, de Wachttoren of een brand
brief van de hoofdredactie.
Als ik weer eens naar een programma over de
houtkap in Brazilië heb zitten kijken, .neem ik
me weer voor om zo'n sticker op de brievenbus
te plakken: geen reclame svp, no junkmail plea
se. Aan de andere kant: ik geef toe dat ik drie
kwart van dat spul doorvlooi, op zoek naar
koopjes die ik nooit koop, maar ik heb nou een
maal iets met die folders van de Gamma en
Bouwvaria, daar kan ik ook niks aan doen.
Het hindert me ook niet echt en als we al dat
oude papier netjes als oud papier gescheiden
klaarzetten, dan zullen ze er wel weer nieuw
oud papier van maken. Wat dat betreft is het
precies hetzelfde liedje met die elektronische
junk-mail. Op een gegeven moment begin je
een beetje handigheid te krijgen in het herken
nen van dat spul en dan druk je al voor je aan de
eerste zin begint op de delete-button, en is het
foetsie. Ook tijdens het rondstruinen op het
world wide web, word je tegenwoordig steeds
vaker tegen je zin geconfronteerd met reclame.
Daar heb je wél last van, want die reclame is vrij
wel altijd grafisch aangekleed en dus duurt het
langer voor een pagina binnen is. Maar, in te
genstelling tot'bij een papieren krant, kun je
daar dus wèl wat aan doen. Om te beginnen
kun je, tenminste in Netscape, maar ik neem ge
makshalve maar aan ook in andere browsers, de
optie auto load images uitzetten. Dan krijg je,
een stuk sneller, alleen maar tekst binnen, maar
het ziet er allemaal een beetje slordig uit, omdat
de plaatjes door rare tekens en vierkantjes ver
vangen worden. Bovendien blijkt meestal dat de
reclamejongens er wel voor gezorgd hebben
dat er een reclametekst tevoorschijn piept op de
schermen waar de graphics de toegang ont
zegd is. Een paar whizz-kids hebben een en an
der nu op een andere manier aangepakt. Er zijn
nu twee verschillende programma's waarmee
de liefhebber van een krant zonder reclame op
zijn wenken bediend wordt: PrivNet en NoShit.
Dat laatste heb ik niet verzonnen, zo heet die si-
Door Léon Krijnen
Reacties: E-mail: L.Krijnen@uitg-zwn.nl
te echt, maar na een felle discussie met nogal
wat Amerikaanse fatsoensrakkers gaan ze zich
nu, geloof ik, WebFilter noemen
Shit of niet, NoShit, net als PrivNet, lijkt recht
streeks van de makers van StarTrek geleend te
zijn. In die serie leggen ze wel eens een magne
tisch veld tegen laserstralen afkomstig van vijan
delijke starships. Of zoiets, maar neem het me
niet kwalijk als ik er hier een beetje naastkleun,
want ik ben wel een liefhebber van het gedach-
tengoed van Jean Luc Picard, want die leeft ten
minste écht in cyberspace, maar een gediplo
meerd Trekkie mag ik me daarom nog lang niet
noemen.
NoShit en PrivNet vormen ook een soort mag
netisch veld, maar dan tegen reclame. Als ik het
goed heb, want ik heb de afgelopen week geen
tijd gehad om daar ook nog eens mee te gaan
spelen, maar ik ben benieuwd naar de reacties
van degenen die er wel tijd voor hebben. Uiter
aard vind u ook in deze Interface, zoals die.in-
middels op de site geparkeerd is, hyperlinks
naar de sites waar u de desbetreffende pro
gramma's op kan halen. Deze Interface zal ik,
wat anders, noshit.html noemen, zodat u hem
vinden kan als http://www.dse.nl/stemlnos-
hit.html
In de Verenigde Staten is de afgelopen weken
een hoop kabaal uitgebroken over die twee re-
clame-afweerschermen. Nogal wiedes zijn de
uitbaters van de commerciële sites er niet zo blij
mee en schreeuwen ook de adverteerders van
de grotere sites moord en brand. Op steeds
meer sites die duizenden of meer malen per dag
bezocht worden krijg je nu al, als je browser dat
tenminste aankan, een steeds wisselend soort
reclamefilmpje voorgeschoteld, en dat levert
grof geld op. Komen er ineens een paar grap
penmakers die een shell maken waardoor die
reclame weggepoetst wordt!
Ik wed dat er 'nu een soort bewapeningswed
loop aan het ontstaan is. De schrijvers van die
reclamesoftware zijn regels code aan het uitpro
beren waarmee NoShit en PrivNet om de tuin
geleid kunnen worden. Zodra dat gelukt is pas
sen de makers van NoShit en PrivNet hun code
weer aan. Het wordt een renaissance van de
Koude Oorlog, maar nu in cyberspace.
Lachende derde zijn de boys van Adobe, die
met hun Portable Document Format (PDF) een
andere standaard op het web in proberen te
voeren. In PDF geformatteerde pagina's, waar
voor je de gratis Acrobat nodig hebt om ze te
kunnen lezen, zien er grafisch een stuk gelikter
uit dan in HTML, en wat er op staat blijft erop
staan. Daar kan NoShit of PrivNet niks aan ver
anderen.
Voor een mooi voorbeeld moet u maar eens
gaan kijken op de site van de New York Times,
waar ook Acrobat te downloaden is. Ook dat
adres staat in noshit.html, en met één clickje er
op zit u in New York. Prettige reis.
ZATERDAG 24 AUGUSTUS 1996
We hadden geluk met de grote barbecue, het regende nog niet
echt. Uit alle hoeken kwam campinggasten met hun stoeltjes op
de rook af.
„Wie zit er naast jou, Gijs?" vroeg Harrie Heftruck.
„Die plaats hou ik vrij", zei ik.
„Zeker voor mevrouw Bronkhorst", zei Billy.
„Stil, Bill. Die is overleden en begraven. Nee, volgens mij is die
stoel voor Waltrautje. Of niet, Gijs?"
Iedereen vond het gek, maar ik hield ëen plaatsje vrij voor Har-
men. Hij is toch eigenlijk een goeie jongen, die rotzak, zeker ver
geleken bij Harrie. Je leert een beetje van elkaar te houden in zo'n
vakantie. Harrie ging een eindje verder zitten. Maar toen hij een
maal op dreef was, kon niemand meer ontsnappen aan zijn volu
me.
„Ik zeg tegen die vent, ik zeg: nou moet jij eens goed luisteren. Hij
trok gelijk bleek weg. Ik zeg: wat ik zeggen wou, weet jij wat jij
bent? Zal ik jou eens vertellen wat jij bent? Nou, ik heb dus nooit
meer een kik van die kerel gehoord. Zo moet je dat volk aanpak
ken."
Zo raasde de Heftruck maar door. Zelfs Betsy, zijn bloedeigen
zus, kon er zo langzamerhand wel van kotsen. „Iedereen weet on
derhand dat jij vijf man onder je hebt en dat je alles veel beter ziet
dan de baas. En dat je thuis nog nooit een pan hebt aangeraakt."
Harrie hoorde dat soort dingen niet. Hij zette het volgende flesje
aan zijn mond en begon een niéuw heldenverhaal. Hoe hij in
Frankrijk de beste hotelkamer kreeg, nadat hij eens flink mét de
vuist op tafel had geslagen. En hoe al het personeel zich het vuur
uit de sloffen liep voor hem. Terwijl Harrie geen woord over de
grens spreekt.
Toeri kwam Violina uit de rookwolken opdoemen. Er was iets met
haar. Haar haar zat anders. Vlotter, eigenlijk. En ze was opge
maakt. Rode lippen, wat blauw boven de ogen. Ze ging naast me
zitten op het lege stoeltje.
„Waar is Harmen?" vroeg ik.
„Het is uit met Harmen", zei ze en ik zag opeens dat ze niet meer
dat kleine meisje was. „Ik heb gezegd dat hij op moest donderen."
Wordt dinsdag vervolgd
Van onze rtv-redactie
Hilversum - De tijd dat de VPRO kijkcijfers negeerde, is al lang
voorbij. Door thema-avonden te brengen, keert hoofdredacteur
televisie Hans-Maarten van den Brink zich echter toch tegen de
horizontale programmering, waarbij de kijkcijferkoningen
FOTO BERT VAN DEN BROUCKE
Hij is getrouwd, woont in Me-
chelen en heeft een zoon van 23
jaar. Meer,wil hij niet prijsgeven.
„Mensen denken dat ik zelf af en
toe in beeld verschijn uit ijdel-
heid, maar ik doe er juist alles
aan om géén bekende Vlaming te
worden. Ik weiger geslachtofferd
te worden door de populaire bla
den.
Dat klinkt paradoxaal voor een
man die zelf van human interest-
verhalen leeft, maar ik weet
maar al te goed hoe oneerlijk,
soms zelfs meedogenloos sommi
ge journalisten te werk gaan.
Ook hier in België.
„Met goede thema's kunnen we
honderdduizenden kijkers vast
houden", meent Van den Brink.
Het komende seizoen gaat het om
ten minste zes thema-avonden:
onder meer over de rol van de au
to en over geweld als. recreatie.
De avonden bestaan uit een aan
tal losse onderdelen dat samen
een beeld van een thema geeft.
Nieuw bij de VPRO televisie is
Veldpost, waarin Peter van Ingen
en Frans Bromet berichten van
uit het deel van de samenleving
dat wordt aangeduid als bene-
den-modaal, en een informatief
magazine dat Lopende Zaken op
volgt. Arjan Ederveen, Jiskefet,
Van Kooten en De Bie, Paul Hae-
nen en Freek de Jonge blijven.
Van de met de Nipkowschijf be
kroonde serie 30 minuten van
Ederveen is in december een
nieuwe reeks te zien.
Voor de VPRO is radio buitenge
woon belangrijk, stelt oud-voor
zitter en radio-hoofdredacteur
-Arend-Jan Heerma van Voss
vast. Dat blijkt onder meer uit
het relatief grote budget dat de
VPRO voor radio beschikbaar
stelt. Dat maakt het mogelijk ar
beidsintensieve programma's te
maken voor een minimaal pu
bliek. Want op het veld van de
luistercijfers (Radio 2 en Radio 3)
wenst de VPRO niet mee te spe
len. Heerma van Voss: „De VPRO
is er voor alles wat echt oud of
echt nieuw is. Alles wat daar tus
sen zit, komt al elders ruim
schoots aan bod. We willen luis
teraars die de wekker zetten voor
onze programma's."
Van onze rtv-redactie
Hilversum - Hoogleraar Henk van Os, die op de tv bekend werd
met de Vara-rubriek Museumschattenkeert met een vergelijk
baar programma op 3 september terug op de buis, nu bij de
Avro. Beeldenstorm heet de nieuweling.
Elke dinsdagavond laat vertelt
prof. dr. Henk van Os, die hoogle
raar is aan de Universiteit van
Amsterdam in de leerstoel Kunst
Samenleving, over bijzondere
schatten uit de Nederlandse mu
sea. Op de rol staan 33 afleverin
gen van acht minuten.
Zoals bekend beginnen de om
roepen op Nederland 1 met de
dagelijkse actualiteitenrubriek
Netwerk. Daarin werken Hier
Nu (NCRV), Brandpunt (KRO) en
Televizier (Avro) samen.
Bas Westerweel (Avro) krijgt een
nieuwe show, die voorlopig Het
komt goed heet. Daarin neemt hij
het leven en werk over van men
sen die nog nooit op vakantie zijn
geweest. „De persoonlijke uitda
ging van Bas en het portret van
deze mensen vormen de rode
draad van de uitzending." Te zien
vanaf 11 oktober.
Uit de koker van Burny en Tama
ra Bos komt een comedy: Vers
man. De reeks gaat over de trotse
eigenaar van een rijdende krui
denierswinkel vol producten die
de uiterste houdbaarheidsdatum
zijn gepasseerd.
Opdracht in Afrika heet de nieu
we reeks van KRO-coryfee Aad
van den Heuvel. Over onder meer
religieuze en economische vraag
stukken. Van den Heuvel gaat op
pad met bekende Nederlanders,
onder wie professor Smalhout en
Hedy d'Ancona. Ook op pad gaat
Sybrand Niessen. Als De Derde
Man verschijnt hij daar waar
problemen zijn, conflicten heer
sen of wensen bestaan. Voor Ani
ta Witzier is bij de KRO volop
werk aan de winkel. Met de Aso
Show is ze reeds begonnen. Later
volgen Niet geschikt voor uitzen
ding (ex-Veronica), Fasten Seat-
belts en Hints.'
Van onze rtv-redactie
Hilversum - Ivo de Wijs maakt
voor de Vara-tv in het nieuwe
seizoen een soort Ontdek-je-
plekje, maar dan in de onbe
kende vaderlandse natuur.
Hij wandelt bijvoorbeeld door de
riolen van Rotterdam, kookt een
maaltijd van zeekraal en alikrui
ken in de Vlielandse kwelder en
hij gaat op zoek naar het dierlijk
leven in de grasmat van de Kuip.
„Iedereen denkt dat ik door mijn
werk bij Vroege Vogels de natuur
op mijn duimpje ken. Maar dat is
niet waar. Nu mocht ik eindelijk
weer eens de hort op. En dat viel
niet tegen", aldus De Wijs.
Onverwachte Natuur telt tien af
leveringen; de eerste is te zien op
29 oktober. Eindredactie is in
handen van Midas Dekkers.
