Een heel ander Nieuw Testament Wachten op de volgende beuk De mensbeelden van fotograaf August Sander Vlaamse Opera verde met steun van de staat Gebiedende wijzen bij Geerds DE STEM ZOMER-GIDS Paul Claes presenteert drie verlossers in 'De zoon van de Panter' Berlage als toneelschrijver Ierse auteur Roddy Doyle schrijft roman over mishandelde vrouw 'Muziektheater is in volle bloei' Dl PESTEM VRIJDAG 9 AUGUSTUS 1996 Door Y. Né Er zijn niet veel hedendaagse dichters van protestants-christe lijke huize, die door grote uitge verijen onder hun hoede zijn ge nomen. Eén van die dichters is Koos Geerds. Aangezien hij zijn christelijke levensbeschouwing in zijn poëzie niet onder stoelen of banken steekt, is het een bij zonderheid juist hem bij De Ar beiderspers aan te treffen. Gods element is alweer zijn vijfde bun del bij deze uitgeverij. De bundel bevat een grote diver siteit aan gedichten, korte en lange, ernstige en lichtere, in verschillende vormen. Het eerste is een vrij lang gedicht over een buizerd. Het toont verwantschap met Huub Beurskens, die het on eindige veelvoud van vormen in de natuur en in de door ons waarneembare ruimte' bezingt. Geerds heeft het over Een einde loze stijg - en daal - en wentel trap die de vogel voor zich denkt, terwijl hij in tempo herkennings punten naar zijn brein over brengt: ritme, vlakken, dans, fi guren, lijn - een naamloos heer sen over elk detail. De waarne ming van Geerds wordt tegelijk een toonbeeld voor zijn eigen dichterschap. Die poëticale bete kenis is een belangrijk bestand deel van deze bundel. In zijn lange gedichten speelt vaak een al dan niet legendari sche figuur uit het verleden de hoofdrol: Odysseus, Hadrianus, Apollo, Marco Polo, een valke nier en een Arabisch schrijver. Het zijn vertellende gedichten met lange, ritmische regels en onregelmatig rijm. Het gaat om beproevingen van reizende hel den die hun beperkingen kennen, maar die de mentale grenzen ver legden via hun dichterlijke ver slagen. Hadrianus bijvoorbeeld, was een cultuurliefhebber en geen veroveraar. Dat hij in Brit- tannië de 117 kilometer lange verdedigingswal liet bouwen, was vooral een symbool van voorzorg: Jij denkt de muur als een muziekstuk, als een hymne aan de rede - jouw rede van de macht - even inviterend als irrelevant. Geerds werkt vaak met de aan spreekvorm jij. Daarbij maakt hij overmatig gebruik van de ge biedende vorm van het werk woord. Hoewel de dichter vooral zichzelf met deze jij schijnt aan te spreken, werken deze impera tieven irritaties op. In het ge dicht Apollo worden er gedrags regels voor de dichter/bescher mer der kunsten opgesteld en Georgica-V De tuin is een hand leiding voor de tuinier. Voor ie mand die een volkstuintje wil be ginnen, is het een aardige tekst, maar met poëzie heeft dit niets te maken. Wel blijkt, dat Geerds hiermee andere bedoelingen heeft: Verhinder dat je tuin ver wildert tot een woud van vor- men./ Stijl is geen kwestie van versiering en details,/ maar een belijdenis, ontwerp van inzicht in het buitenleven. Dat is het euvel van de hele bun del: er moet zo nodig iets beleden en verteld worden. Ondanks het feit, dat Geerds zorgvuldig de ik vorm vermijdt, is het de dichter zelf, die hier hinderlijk tussen de woorden en het gedicht blijft staan. Ik mis hier sensitiviteit voor de taal en de beelden en be tekenissen die de taal oproept. Jij bent de compositorische drift, zo spreekt hij de Poëzie aan. Geerds poëzie getuigt van enthousiasme, maar zijn woordkeuze en zins bouw houden iets stugs en ver rassen niet. Ze vloeien niet gelijk Gods element, het water. De ge dachten en waarnemingen staan voorop en ondergaan nauwelijks de wonderlijke metamorfosen, die de taal zelf tot stand kan brengen. Wellicht is dit toch het protes tantse element, dat de poëzie een halt toeroept, op het moment dat zij onverwacht en ongewild haar licht op de dingen zou kunnen la ten schijnen. Eigenlijk heeft de fermste taal van Geerds de meest oprechte toon. Waar hij aards en illusieloos de zichtbare wereld benadert. Zoals bijvoorbeeld die vogel: Zijn aanloop is een speer- stoot uit de slaap. Zoals hij schrijft over Odysseus na zijn thuiskomst: in al mijn dromen ren ik volhardend/ langs pot dichte wanden, bespat met her sens en drek. De hymnes en Geerds belerende vormen weten niet aan die eigen toon te raken. De roeping waaraan Geerds wil beantwoorden kan een andere zijn dan die waartoe de poëzie beweegt. Hoe onmodernistisch kan een eigentijds dichter zijn? Een waar genoegen - dat be heerste, felle, onbewogen kijken, die onopvallende presen tie van het predatorenoog, dat enkel is gericht op de verza diging van klauwen, niets onderschat, niets overschat, niets schieten laat, meer oordeelt als poelier dan als een jager een meester in zijn ambacht, dat geen pretenties heeft: alles wat haalbaar is, is mals. Bewoog daar wat? Gealarmeerd, geconcentreerd, laat hij eventjes begaan. Weegt op zn kruidenie renschaaltje kans en tegenkans. Besluit zijn vleu gels uit te vouwen, zich af te zetten, toe te slaan. De handen uit de mouwen: in het oog van de dichter plukt hij zijn buit. Koos Geerds: 'Gods element'. Uitg. De Arbeiderspers, prijs 34,90 Van onze kunstredactie De Duitse fotograaf August San- der (1876-1964) had zich de niet geringe opgave gesteld de totale mensheid als geordende maat schappij van rangen en standen in beeld te brengen. Met dit Menschen des 20. Jahrhunderts gedoopte opus magnum begon hij in 1911 in Keulen, de stad waar hij tot aan zijn dood in 1964 bleef werken. Maar in 1934, toen een deel van zijn werk als Antlitz der Zeit in de boekhan del lag, moest Sander stoppen. De nazi's, een jaar eerder aan de macht gekomen, vonden Sanders portretten niet stroken met hun ideeën van de ideale mens. Sander had immers de mensen in alle categorieën getoond, van burgemeester tot geestelijk ge stoorde, van hereboer tot huis vrouw en van bankier tot asiel- Fragmenten uit toneelstukken van H.P. Berlage zullen worden gelezen door hedendaagse colle ga's van de beroemde architect. Dat gebeurt in het bijprogramma van het Theaterfestival, dat dit jaar in Amsterdam en Brussel wordt gehouden. De toneelstukken, die de huiselij ke kring als doelgoep hebben, waren tot op heden onbekend. Ze zijn opgedoken in het Nederland se Architectuur Instituut in Rot terdam. Cees Dam is een van de architecten die bereid zijn de tek sten voor te lezen. De voorstelling is 5 september in Salon De Balie in Amsterdam. Het Theaterfestival wordt van 29 augustus tot en met 8 september in Amsterdam en van 29 augustus tot en met 7 september in Brussel gehouden. Door Johan Diepstraten Het was Kees Glimmerveen die in 1991 opmerkelijk debuteerde met het complete levensverhaal van Judas. Had deze verrader van Jezus niet zelfmoord ge pleegd? Volgens een niet erg aan nemelijke opvatting, daterend van de 4e eeuw, vluchtte Judas en verzeilde na vele omzwervin gen op Kreta waar hij op 73-ja rige leeftijd zijn memoires schreef. Hij had de vier evange liën van zijn vroegere vrienden gelezen (die elkaar tegenspreken) en besloot aan het einde van zijn leven met zijn versie te komen. Daarin weerlegde hij de leugens over zijn verraad. Ook in de roman De zoon van de Panter van Paul Claes treedt Ju das op. Jubelend waren de mees ter en zijn volgelingen Jeruzalem binnengetrokken, in de straten van de stad werden zij als bevrij ders toegejuicht. Hij verjoeg de woekeraars van het voorplein, maar toen de Tempelwacht ver scheen, vluchtte hij weg en liet zijn apostelen in grote verwar ring achter. Petrus riep iedereen samen. Alles was verloren. De Romeinen zouden hen arresteren, folteren en terechtstellen. Er was één middel om dat te beletten: de volgelingen moesten Jezus doden en zeggen dat zij deze bezetene hadden berecht, omdat hij de op stand predikte. Alleen Judas be zwoer hun om hem niet te ver moorden, maar hem uit te leve ren aan de overheden en op hun genade te hopen. „Ik verried hem niet uit haat, maar uit liefde," luidt de waarheid van Judas. Verketterd Iedereen gaat uit van de vier evangeliën in het Nieuwe Testa ment, maar het is de vraag of hierin de echte waarheid is ver meld. In 1947 ondekte een her dersjongen in een grot de schrift rollen van de Dode Zee. Twee jaar daarvoor hadden twee Egyptische broers in Nag Ham- madi bij Thebe een kruik vol gnostische geschriften opgegra ven. Daaronder bevond zich het verloren gewaande Evangelie van Thomas. Er zijn meer verha len bekend over het leven van de Verlosser. Volgens de achterflap van De zoon van de Panter is het intrigerendste verketterde ge schrift het Evangelie van de Twaalf, dat overigens nooit is ge vonden, maar wel wordt vermeld in de geschriften van Origenes en Hiëronymus. Het Evangelie van de Twaalf mag weliswaar niet bestaan, het Paul Claes is wel voor een deel te recon strueren. Paul Claes laat in het voorwoord van De zoon van de Panter Paulus de Anachoreet aan het woord die in een grot van de Thebaïswoestijn een afschrift er van begraaft. „Overal waar ik de oorspronkelijke woorden niet kon lezen, heb ik ze aangevuld met woorden van anderen en van mezelf. Daar waar ze elkaar te genspraken, heb ik niet getracht ze met elkaar in overeenstem ming te brengen." Eigen stem Wie het Nieuwe Testament kent, zal veel herkennen in de twaalf verhalen van Mattheüs, Jacobus, Andreas, Bartholomeüs, Thad- deüs, Thomas, Philippus, Simon, Petrus, Judas, Jacobus de Jonge en Johannes. Claes volgt de grote lijn van het Nieuwe Testament - van De verwekking tot Het licht -, maar hij heeft niet het Nieuwe Testament herschreven. De zoon van de Panter wordt immers aangekondigd als een roman. Dat betekent dat de historische figu ren kunnen praten, handelen en denken als romanpersonages. FOTO BEZIGE BIJ Kees Glimmerveen buitte dat principe in Judas goed uit, Paul Claes daarentegen geeft de apos telen weliswaar een eigen stem, maar had meer romantechnische procédés mogen gebruiken. De zoon van de Panter is vooral interessant vanwege de afwij kende bijbelse versies. Wat bui ten het officiële christelijke erf goed is gehouden, krijgt bij Claes de nadruk. Zo is er in het Evan gelie van de Twaalf sprake van drie Verlossers. De eerste werd geboren uit de maagd Maria. Hij werd mens, verichtte taltijke wonderen en stond op uit de dood. De tweede Verlosser is zijn broer, geboren uit het huwelijk van Jozef en Maria. Deze zoon van de timmerman stierf op het hout van zijn vader, bejegende de mensen met deemoed en liefde en is daarom nu vergeten. De derde Verlosser wordt elke dag gebo ren. Iedere pasgeborene kan de langverwachte Messias zijn. „Maar is niet elk kind een bevrij der die vreugde en leven brengt in een wereld van lijden en dood? En maakt deze wondere weder geboorte niet alle stervelingen onsterfelijk, niet elk mens god?" Begoocheling Even afwijkend is het verhaal over de vader van de Verlosser. Volgens de woorden van Judas is de ware vader een huurling uit het leger van een Syrische gou verneur. In Kana werd de toe komstige moeder van Jezus ver kracht door een soldaat die zich Pathera noemde, de Panter. Ze trouwde met een weduwnaar uit het naburige Nazareth en daar bracht ze haar zoon ter wereld. De getuigenissen van de aposte len zijn, net als in het Nieuwe Testament, voortdurend met el kaar in tegenspraak. Voor Jaco bus heeft de zoon die Maria baarde nooit in werkelijkheid bestaan. „Als een begoocheling verscheen hij op aarde en na zijn schijnbare dood opnieuw in de volheid van het Zijn." Of was het toch de engel Gabriël die in het ondermaanse neerdaalde en de gedaante van de maagd Maria aannam om het goddelijke kind negen maanden lang in de schoot te dragen? Zingever In een interview met het Vlaamse weekblad Knack (15 juli 1992) vertelde Paul Claes dat hij niet veel voelt voor teksten die on middellijk toegankelijk zijn. Teksten die moeilijk interpre teerbaar zijn vragen aan de lezer om er zelf een verhaal bij te ver zinnen. „Je krijgt geen zin opge legd, maar je wordt als lezer zingever. De wereld is zinloos, we moeten er zelf een zin in zoe ken." Vanuit die gedachte schreef hij de roman De sater (1993) dat in feite een reconstructie is van de verloren Milesische vertellingen van Aristides. Ook De zoon van de Panter is vanuit deze postmo derne literaire filosofie geschre ven. De belangrijkste gedachte achter de getuigenissen van de apostelen is dat de taal ontoerei kend is om God te bereiken. „Al leen in de eeuwigheid zullen onze woorden samenvallen met zijn waarheid. In deze wereld is elke spraakverwarring een getuigenis voor hem en ieder woord, hoe dwaas, arm en duister ook, een woord van God." In christelijke kringen zal er an ders over worden gedacht. „Stil maar, het is maar literatuur," zou Gerard Reve sussend opmer ken. Paul Claes: 'De zoon van de Pan ter'. Uitg. De Bezige Bij, prijs 24,90. zoeker. Met name de realis tische, harde beelden van land lopers, politieke gevangenen, dwergen, kreupelen, zigeuners en werklozen pasten niet in het straatje van de nazi-leiding. Vanaf dat tijdstip legde August Sander zich toe op het fotografe ren van de natuur. Daarvan zijn enkele voorbeelden te zien op de eerste grote Sander-tentoonstel- ling in ons land, die op dit mo ment in het Stedelijk Museum van Amsterdam loopt. Hoofdmoot van die expositie is echter de grote serie mensenty pes die August Sander heeft vastgelegd als een complete ca talogus van de mensheid. De Duitser deelde de mensheid in volgens een door hem zo ervaren ordening van de maatschappij en kwam zo tot zeven groepen. Groep 1 zijn de boeren ('de meest aardgebonden mensen'), groep 2 de handarbeiders, groep 3 de vrouwen, groep 4 de betere stand (geleerden, artsen, studenten, zakenmannen, politici), groep 5 de kunstenaars, groep 6 de men sen in de grote stad (o.a. zwer vers, vervolgden, straatjeugd en politieke gevangenen). Groep 7 tenslotte heet Die letzten Men schen en omvat de idioten, de blinden, de geesteszieken, de verlamden, de doofstommen. Sander zocht het archetype in de mens. Hij wilde het oer-beeld van de landloper, de musicus, de handwerker in beeld vangen. Het resultaat is een reeks formi dabele portretten van hoog ar tistiek gehalte. De nieuwe af druk volgens Sanders eigen technieken van de oorspronke lijk glasplaten heeft een verras send levendig effect. August Sander: 'De fotografie kent geen schaduwzijden!'. Ste delijk Museum in Amsterdam, tot 1 september, open dag. 11-19 uur. Door Gerrit van den Hoven 'Hoe kan je in mijn hoofd kij ken?', vroeg een vrouw van een Ierse hulporganisatie voor vrouwen aan Roddy Doyle. Voor de Ierse schrijver het te ken dat hij geslaagd was in zijn opzet een boek te schrijven over vrouwenmishandeling vanuit het standpunt van een vrouw. Paula Spencer heet Doyle's held in De vrouw die tegen de deur aanliep. Ze is alcoholiste, getrouwd met Charlo die haar voor het minste of geringste in elkaar ramt. De jaren tachtig zijn in een waas van dronken schap langs haar heen gegaan, ze 'loopt tegen deuren aan' en wacht op de volgende klap. Doyle's boek begint op het mo ment dat Paula Charlo einde lijk verlaten heeft en de politie haar komt vertellen dat ze Charlo hebben doodgeschoten bij een overval. De vrouw die tegen een deur liep geeft een scherp inzicht in de gevoelens waarop vrouwen besluiten toch steeds weer door te gaan met een man die hen keer op keer steeds weer in elkaar slaat. Doyle liet zijn roman lezen aan een hulporganisatie voor vrou wen om zeker te zijn dat de er varingen die hij beschrijft rea listisch zijn. „Ik heb veel gele zen over geweld. Dure rappor ten en geleerde boeken. Maar het ging me erom het te be schrijven vanuit het gevoel en met het taalgebruik van een ge wone vrouw als Paula." Gewoon De zomergeluiden van Amster dam dringen door het open staande raam zachtjes door in zijn hotelkamer. Over een stoel leuning hangt losjes een leren jack. Doyle is Ierlands succes auteur, maar is vooral heel ge woon gebleven. Hij draagt een spijkerpak, zijn haar is ultra kort geschoren en in zijn lin keroorlel glimt een oorknopje. Doyle woont ook nog steeds in Killester, de middle cïass-wijk in Dublin waar hij 38 jaar gele den geboren werd. Al beseft hij dat de mensen in de pub waar hij altijd zijn pilsje drinkt, nu toch met andere ogen naar hem zullen kijken dan tien jaar gele den. „Je bent nu toch iemand die beroemd is." Roddy Doyle: Veel vrouwen worden door hun mannen geslagen. Niet alleen in Ierland, maar ook elders in de wereld. De vrouw die tegen de deur aanliep is zijn eerste roman na dat hij met Paddy Clarke Ha Ha Ha in 1993 de prestigieuze Bookerprize won. Het is ook zijn eerste boek als full-time schrijver. Want pas enkele ja ren geleden gaf de Ier zijn baantje als leraar aardrijks kunde op. Hij had er na twaalf jaar lesgeven ook wel genoeg van, bekent hij. „De eerste tien jaar waren leuk, daarna kreeg ik er steeds meer moeite mee." Toch is er volgens hem niet zo veel veranderd in zijn leven. „Ik heb nu veel meer tijd be steed aan voorbereiding. Voor dit boek had ik ook veel meer tijd nodig. Het is in sommige opzichten heel gecompliceerd. Als ik dit na mijn werk had moeten schrijven, had het me veel meer tijd gekost." Zijn an dere boeken waren relatief sim pel, zegt hij. „The Snapper en Paddy Clarke Ha Ha Ha bij voorbeeld zaten al in mijn ge heugen. Ik ging zitten en schreef het op." Family Het verhaal van Paula is geba seerd op Family, een tv-serie uit 1994 waarvoor Doyle het scenario schreef. De serie ver haalde de belevenissen van een familie vanuit de verschillende familieleden. Doyle had het ge voel dat Paula veel meer te zeg gen had als ze in de tv-serie, kon en besloot met haar verder te gaan. Hij stelde zich voor hoe ze zich los zou maken van haar man. De grootste toer was vol gens Doyle om Paula een eigen stem te geven. Zij is de instan tie van waaruit het verhaal ver teld wordt. In een soort mono loog keert ze terug naar het verleden. Doyle moest regelmatig terug om wat hij had geschreven te herschrijven. „Met mijn vorige boeken kon ik gewoon na een avond zeggen dat ik weer een aantal pagina's had geschreven. Paddy Clarke was natuurlijk ook wel moeilijk en kostte me maanden. Ik ben natuurlijk wel een tienjarige jongen geweest, maar nooit een vrouw." Hij wilde ook dat het boek op zichzelf zou staan en los van de tv-serie kon worden gelezen. „Uiteindelijk heb ik ook niets gebruikt van de tv-serie. Ja, één scène. Die waarop Paula met FOTO KLAAS KOPPE een enorme koekepan Charlo de deur uitslaat." Doyle heeft de roman in zijn kenmerkende, vloeiende stijl geschreven. Moeilijke woorden staan er niet in. „Ik heb gepro beerd haar woorden te gebrui ken. Ze heeft minder woorden in mijn vocabulaire dan ik." Met zijn roman hoopt hij meer begrip te krijgen voor het pro bleem van mishandeling van vrouwen door hun mannen. De verwijten in de Ierse pers dat Doyle zou hebben overdreven met het gezin Spencer, wijst hij gedecideerd van de hand. „Veel vrouwen worden door hun mannen geslagen. Niet alleen in Ierland, maar ook elders in de wereld. Vaak worden de nood signalen niet opgepikt", stelt hij. Doyle is van Paula gaan houden, zegt hij. Hij sluit daar om niet uit dat hij in de toe komst naar haar zal terugke ren. „Niet meteen, maar over minstens vijf jaar. Dan ben ik ook vijf jaar ouder. Het lijkt me interessant om te zien hoe het dan met haar gaat." Roddy Doyle: 'De vrouw die te gen de deur aanliep'. Uitg. Nijg Van Ditmar, prijs 34.90. Piet Swerts componeerde de opera 'Les Liaisons dangereuses' FOTO VLAAMSE 0« Door Jeanette Vergouwen Antwerpen - De internationale uitstralirg van de Vlaamse Opera is na zes succesrijke seizoenen een fdt. De overheid ver taalt dit in klinkende munt. Vanaf nu krijjt het operahuis de status van een staatsopera. Dit houdt in da, er een structuielf jaarlijkse financiële bijdrage komt en dat dëinstelling te autonomie krijgt, gesteund door de Vlaan?e regering. Voor intendant Marc Clemeur is dit een bewijs van kwaliteit en een impuls om nieuwe accenten te leggen. Hij verbergt zijn trots niet en stelt onomwonden dat cultuurpessimisme modieus is. „Alles gaat op de toer van de commercialisering, reclame is niet meer in de media weg te den ken, maar de opgang van de ope ra is een feit. De opera is niet dood, zoals doemdenkers bewe ren, het muziektheater is in volle bloei. Als er iets niet goed loopt, ligt het aan het gebruik van de muzikale taal. De opéra^mag nooit oubollig zijn. We hebben respect voor het verleden, maar zijn progressief genoeg om emo ties, passies, aria's en koorscènes in opera's om te zetten in een taal die het publiek van nu begrijpt." Het bewijs dat de Vlaamse Opera werkt aan de toekomst is de we reldcreatie van het opdracht- werk Les liaisons dangereuses van Piet Swerts (1960) naar de briefroman van De Laclos. Bui tenlandse operahuizen zijn reeds geïnteresseerd in deze productie die gebracht wordt in het frans met een internationale cast. De Puccini-cyclus wordt beslo ten met II Trittico. De drie korte opera's geven een goed totaal beeld van Puccini en de verschil lende genres die hij beoefende. Met deze opera start het nieuwe seizoen in september. Overigens wordt La Bohème van Puccini in reprise genomen en dat geldt ook voor Un ballo in Maschera van Verdi. Beide werken uiteraard met een gedeeltelijk nieuwe bezetting. Renes De talentrijke Nederlandse jonge dirigent Lawrence Renes maakt dit seizoen zijn opwachting in de Vlaamse Opera. Hij leidt Mozarts Cosi fan Tutte. Regisseur Guy Joosten heeft een origineel regie concept uitgewerkt, waarin zo wel de humor als de tragiek die in deze opera aanwezig zijn, goed uitkomen. Renes dirigeert ook de concerten met het Symfonisch Orkest van de Vlaamse Opera op oud- en nieuwjaar. De Vlaamse Opera pakt elk jaar uit met een werk dat niet tot het grote romanti sche repertoire behoort. Na Haydn, Lully, Handel en Mon teverdi wordt de ze keer de schijn werper gezet op twee Engelse ba- rokopera's die op één avond wor den gebracht: Ve nus en Adonis van John Blow en Dido and Aeneas van Henri Pur- cell. Er zijn dui delijke muzikale parallellen, beide gaan over de re latie van een do minerende vrouw met een ijdele minnaar. René Dirigent La wrence Renes maakt dit sei zoen zijn op wachting bij de Vlaamse Opera. Jacobs, barotkenner bij uitstek, dirigeert. Voir deze productie is als gespecialieerd ensemble ge kozen voor II londamento. Jonge vocaisten Wagner ontbrëkt ook dit jaa niet. „De Vlaanse Opera is van wege de snel stijgende kosten, verplicht om eenberoep te doen op jonge (lees: n<g geen miljoe nen eisende) vocaisten. We heb ben in het verleda grote talen ten ontdekt en klmen ook nu weer met veelbelovende mende musici. Bovejdien durven we nieuwe enscenerljgen en risi covolle producties aqi. Dat heb ben we bewezen met.de Parsijd en Lohengrin en nu komen we met een totaal andere Tannha- ser, waarin het conflict van een kunstenaar met de macht wordt getoonj," aldus Mare Clemeur. Het ingewikkelde werldDte Fm ohne Schatten van 'Richard Strauss met een zwaki libretto wordt in concertante vfrm ver tolkt. Heel speciaal worgde uil voering van de kinderoplra Cin derella van Peter Maxubll Da- vies. Een productie door In voor jeugdigen, waar volwassehen van kunnen meegenieten. Na de se ries in Antwerpen en Gent de Vlaamse Opera een tdurnee door België en NederlaM en komt onder meer ook in Brada. Behalve bovengenoemde oferi presenteert de VLO een toe concerten met de zelden gesjeel- de Glagolitische Mis van eek, de zes Maeterlinck-1 van Zemlinsky en Das Lied van Mahler in combintó' met werken van Haydn, Vai Beethoven, Brahms en anderen. Op het gebied van dans zijn vier gezelschappen uitgenodigd: Kib butz Dance Company, Rambert Dance Company, Tancard Au stralian Dance teatre en Compa- nia Nacional de Danza. Derano- manifestaties van lunchconcer ten, films, inleidingen en exposi ties blijven gehandhaafd. Silvio Varviso blijft permanent gast-di- rigent. Stefan Soltesz verlaat in 1997 de Vlaanse Opera. In het najaar wordt zjn opvolger be kend gemaakt. do NEDERLAND 1 1710 Alles kits met Het woud; 17.34 Kinderen reld; 17.47 (TT) Help 1504 Roseanne, comedy 18 31 Get the Picture, quiz ,9 00 Leven met de Rijn, re-serie. Af I. 1 1929 Zo vader, zo zoon, spel 20 00 Journaal/Weeroverzicl 2030 De sterkste man van"* verslag 2( 24 Fawlty Towers, corned; 2( 58 Due South, politieserie. 23 32 The King of Comedy, s NEDERLAND 2 (615 Kids for Animals, repo over het werk van de jeu van de dierenbeschermir (6,34 Captain Scarlet, poppe 1702 Mega Top 50 17.31 Olympica, serie over i sche Spelen 17.58 2Vandaag, actualiteite 18.00 Journaal; 18.43 Spt en vanaf 18.51 Hoofd| het nieuws gevolgd dooi 18,58 Post 4, documentaire het werk van de Haagse Reddingsbrigade. Afl. 1 19.26 Zoovenirs, serie over N dierentuinen 19 56 Op nieuwe toeren, mu 2030 The Good Fight tv-filrr 22.02 Naar zee, serie over t< bewoners van een aan landse kustplaatsen. Afl, 22.55 De verhuizing, serie 23.24 Een stoel met gevoe AVO-Integratie Gehandi 23.28 Journaal NEDERLAND 3 07 00 Journaal (ook 07.30, en 09.00) 07.05 Klokhuis 07.33 The Wonder Years 08.05 Achtbaan 08.35 OLympica, serie 09 08 Kook-tv 09.29 Arena 10.04 Strips en cartoonteke 10.34 Videofilmen. Afl. 1 11.04 Charlie Chaplin 11.13 Allemaal familie 12.00 Journaal 12.07 Kunst te kijk 13.00 Journaal 13.08 Herexamen 13.55 De wereld van Boude 14.40 Socutera 14.47 Ik hou van jou 15.22 Teevee studio 16.00 Journaal 16.07 Association de bienf 16.55 17.07 18.00 Kort swingend zwart halen Flying Doctors, serie Villa Achterwerk, kir ne met Rembo Remt geometrische fabels; 11 BELGIË FRANS 1 16.30 Blamatoscope, kinc 17.30 Chips, politieserie 18.30 18.45 Le quotidien des sport guy, serie 19.30 Nieuws 20.1C du bourlingueur 20.50 Dans u de fleurs, serie. Afl. 1 22.30 reportage 23.30 Ethnicolor, ir Laatste nieuws BELGIË FRANS 2 18.00 Blamatoscope 19.00 Te Belgische kampioenschap 19 Aansl.: Agenda vert 20.10 Le boulingueur 20.50 Dans un gi fleurs, serie. Afl. 122.20 Nieut motos, motorsportmagazine DUITSLAND 1 05.30 Morgenmagazin, or 09.00 Tagesschau 09.03 Dalla Bodyfeeling, ochtendgymnast gesschau 10.03 Schlösser - B ten, reportage-serie 10.50 H terwerke, kunstbeschouwing gesschau 11.04 Hitparade ir Highlights, magazine 12.55 13.00 Tagesschau 13.05 Mi' 13.45 Wirtschafts-Telegramr gesschau 14.03 Höchstpers Ramona Leiss 14.30 Ferienget film 16.00 Tagesschau rückwarts, interactieve terug! gramma's van de afgelopen Alfredissimo!, culinair magaz gesschau 17.10 Brisant, boul ne 17.55 Verbotene Liebe, se rienhof, serie 18.54 Nicht vo tern, serie 20.00 Tagesschau Reinckes Geschichten aus der korte verhalen 21.15 Die d München, openluchtconcert Luciano Pavarotti en Placido l augustus 1996 in het Olym München 22.15 Tagestheme hen Lullaby, speelfilm 00.151 00.35 Ein Vater für zwei, c Opera, speelfilm DUITSLAND 2 05.30 Zie Duitsland 1 09.01 met Mecki und seine Freunde ne; Theos Geburtstagsecke; I 'e ich bis ans Ende der W 11.00 Zie 13.45 Königlid Amtsgericht, serie 14.10 (ZW °on Camillo, speelfilm 15.55 journaal 16.00 Heute 16.05 ™elt, serie reisreportages 16 ge Leben, serie 17.00 Heute Jbagazin 17.55 Forsthaus F 1.9-00 Heute 19.25 Hagedor ne 20.15 Derrick, misdaadsi j; reportage: De bouw var noge stuwdam in China mc Chinese regering in Peki stroom en een open verbii binnenland met de oceaan bouwwerk zal ook tot gevo Jjnljoenen mensen hun huizi bezen 21.45 Heute 22.15 f teel magazine 22.45 Wille bessen, gesprek met mode-c

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1996 | | pagina 18