Mogelijk toch tiende goud Lewis
'We zijn eikels
we nu
als
geen goud halen'
Hooi
999
Nieuwe olympische gekte: pettenjacht
DE STEM
*4
Kanu steelt show bij
uitschakeling Brazilië
Jaklof sl
Ludmilla En
uw Exact-dealer
met maatwerk-
oplossingen
software
Atletiek-coaches bieden vedette plaats in series estafette
Van den Honert scherprechter tegen Duitsers
Van Pelt anonieme uitblinker
ATLANTA'96 TELEVISIE
STANDPLAATS
ATLANTA
Driehonderd kilo
aan werksters
i
PËSTEM
Sport
i i 111
VRIJDAG 2 AUGUSTUS 1996 B1
Van onze verslaggever
Atlanta - Carl Lewis is er met
behulp van de in de Verenigde
Staten machtige media toch
in geslaagd de Amerikaanse
atletiek-coaches te vermur
wen. Die wilden aanvankelijk
niets weten van een plaats
voor de negenvoudige gouden
medaille-winnaar in de 4x
100 meter-estafette-ploeg.
Lewis is nu een plaats aange
boden in de series van de 4 x
100 meter. Hij krijgt dan ook
goud als het eerste kwartet in
de finale het karwei afmaakt.
De winnaar van het verspringen
in Atlanta heeft het voorstel in
beraad. Hij liet gisteren weten
een gouden medaille voor meelo
pen in de series niet als 'echt
goud' te beschouwen. Woensdag
avond kondigde Lewis al aan zijn
gezeur om een plaats in de esta
fetteploeg te staken. „Ik houd er
mee op om een plaats te vragen.
Maar als ze me hebben willen,
ben ik bereid mee te doen. Alles
voor de Verenigde Staten," zei
Lewis toen met veel gevoel voor
show.
De kansen voor Lewis om ook in
de finale te kunnen aantreden,
zijn sinds gisteravond overigens
gestegen door het afhaken van
Leroy Burrell, die met John
Drummond, Mike Marsh en Den
nis Mitchell het eerste kwartet
vormde.
Burrell meldde zich af met een
achillespeesblessure. Coach
Hunt, die dat nieuws bekend
maakte: „Ik lijd met Leroy mee.
Wij moeten echter verder. Er zijn
een paar mogelijke vervangers."
Hunt kampt met het probleem
dat er al drie reserves waren aan
gewezen. Een positie als reserve
was bij het begin van de Spelen
niet voor Lewis weggelegd,
omdat hij in de Amerikaanse
trials niet verder kwam dan de
achtste plaats op de 100 meter.
Onder druk van de publieke opi
nie krijgt Lewis nu toch een kans.
Als hij instemt, kan hij de eerste
sporter in de geschiedenis wor
den met tien gouden olympische
medailles.
Carl Lewis heeft overigens niet
alleen openlijke steun van de
media ontvangen. De Texaanse
politicus Ron Wilson deed al een
beroep op president Clinton om
druk uit te oefenen. Michael
Johnson, voegde zich bij de lobby
voor Lewis' jacht naar eeuwige
roem. Johnson is allerminst een
vriend van Lewis, „maar als trai
ner zou ik hem zeker in de esta
fetteploeg opnemen. Hij heeft in
zijn eentje meer ervaring dan de
anderen samen."
Atlanta - Taco van den
Honert zal na de met 3-1
gewonnen wedstrijd tegen
Duitsland wel veel e-mail
hebben gekregen. In het
Olympisch Dorp via de
daar opgestelde terminals,
maar ook vanuit Neder
land. De computerfreak en
Internet-fanaat scoorde in
de halve finale tegen de
eeuwige aartsrivaal alle
drie de doelpunten en lood
ste Oranje naar de eind
strijd, die vanavond op het
programma staat, met het
verrassende Spanje als
tegenstander.
„We zouden toch
wel enorme eikels
zijn, als we nu
geen gouden
medaille zouden
winnen," liet de
tegenwoordig als
spelende aanvaller zich na het
feestgedruis in het Morris Brown
College ontvallen. „Dit is voor de
Nederlandse hockeyers waar
schijnlijk de grootste kans sinds
zeer lange tijd om nummer één
op de Spelen te worden."
Oranje stond tweemaal eerder in
een Olympische mannenfinale,
maar dat was in lang vervlogen
tijden. Tijdens het sportfeest in
1928 kreeg Nederland in Amster
dam klop van India (3-0) en in
1952 in Helsinki werd Oranje
door datzelfde India volledig
overklast met 6-1. De hoofdrol
len in het mondiale hockey zijn
rechterspits
enigszins veranderd, al is Neder
land al jaren op sterk bezette,
internationale toernooien zeer
nadrukkelijk aanwezig.
Koele kikker
Taco van den Honert wist niet zo
goed wat hij aan moest met
zoveel belangstelling. De ietwat
verlegen Amsterdammer werd in
de kleedkamer zelfs gefeliciteerd
door Prins Willem Alexander,
die in zijn oranje T-shirt door de
catacomben stapte. Op het hoc
keyveld lijkt alles bij Van den
Honert vanzelf te gaan, tegen
Duitsland ontpopte de gave
technicus zich ook als een koele
kikker.
Een velddoelpunt (na prachtig
voorbereidend werk van Teun de
Nooijer) en twee pushes tijdens
evenzovele strafcorners waren te
veel voor de Duiters, olympisch
kampioen in Barcelona. Alleen
Sven Meinhardt kon nog iets
terugdoen. Het oranje gekleurde
legioen in Morris Brown ging
volledig door het lint, aanvoer
der Mare Delissen sprong na het
laatste toetersignaal arbiter
Prior om de hals.
Goede keuze
Op de vraag of hij nu echt de
sterkste strafcorner van Neder
land in huis heeft, antwoordde
Van den Honert gekscherend:
„Ja, maar dat heb ik toch altijd
al gezegd... Nee, zonder dollen.
Ze gingen er vandaag goed in. En
lukt het niet, dan hebben we
altijd nog Flop (Floris Jan Bove-
lander, red.) en Bram Lomans
(succesvol in de poulewedstrijd
tegen Zuid-Adrika, red.) achter
de hand. We hadden afgesproken
dat ik ze vandaag zou nemen, dat
bleek een goede keuze."
„Die Duitsers waren erg verrast
door de bijrol van Bram bij mijn
corner. Hij loopt als het ware in
de lijn van het schot en maakt
dan een beweging opzij. De
keeper weet dus niet precies
waar die bal vandaan komt.
Toen ik de eerste had gemaakt,
wist ik zeker dat de tweede er
ook in zou gaan. Dat voel je. Dit
is een van de mooiste overwin
ningen uit mijn loopbaan. Maar
de mooiste moet nog komen.
Inderdaad, de finale tegen
Spanje."
Niet onderschatten
Bondscoach Roelant Oltmans
waakte echter voor te veel opti
misme. De afgelopen twee jaar
stond zijn team tweemaal in de
finale (op het WK en het EK) en
tweemaal werd verloren. „En ik
wil dat niet nog een keer meema
ken," grijnsde de spelerschef.
„Wij zullen Spanje zeker niet
onderschatten. Het heeft hier
Duitsland, wereldkampioen
Pakistan en in de halve finale
Australë verslagen. De Span
jaarden hebben dus een uitste
kende ploeg." Nederland oefende
vorige maand tweemaal tegen
Spanje in Terrassa bij Barcelona.
Oranje won eenmaal en speelde
eenmaal gelijk.
Taco van den Honert, die driemaal scoorde tegen de Duitsers.
FOTO REUTER
De politiehelm, die niet verkwanseld mag worden.
FOTO DE STEM/BEN STEFFEN
De zeldzame helm, waar al 3000 dollar voor geboden zou zijn.
FOTO DE STEM/BEN STEFFEN
Door Max Steenberghe
Atlanta - De grote gekte van de
Spelen in Atlanta heet 'pins',
oftewel speldjes. Er moeten dui
zenden modellen in omloop zijn
en elke dag worden er nieuwe bij
gemaakt. Maar geloof het of niet,
sommige mensen hebben ze alle
maal. Dan zijn ze niet uitverza-
meld; ze schakelen over naar
hoedjes en petten.
Petten, oftewel baseball caps zijn
er in ongelimiteerde aantallen.
Elk logo, elke tekst is verkrijg
baar of wordt er binnen vijf
minuten op geborduurd. Dat is
dus geen sport. Nee, het gaat nu
om de echte officiële olympische
hoeden en petjes.
De Spelen draaien hoofdzakelijk
op vrijwilligers. Er lopen zo'n
35.000 onbetaalde stakkers rond
F
die zes dagen per week acht uur
per dag worden ingeschakeld.
Voor nop. Ja, ze krijgen een
kamer en ze krijgen een hap. En
tegenwoordig schijnen ze zelfs
klappen op te lopen van inmid
dels flink gestresste en vermoeide
journalisten, die het zat zijn om
om de vijf meter gecontroleerd te
worden. Maar opeens blijken de
vrijwilligers ook iets onbetaal
baars te hebben, want ze mogen
na de Spelen hun uniformen hou
den. En bij het uniform zit een
hoed.
Er zijn vier of vijf modellen. Alle
maal gemaakt van een bruine
riet- of strosoort. Uiteraard de
cowboyhoed, maar ook een
safari-model (de 'Indiana Jones'),
een borsalino-imitatie en een
tropenhelm. De helm is zeldzaam,
en er schijnen er maar 5.000 te
zijn uitgereikt.
William heeft er geen, maar
hoorde dat er 3.000 dollar voor
wordt geboden. Zijn cowboyhoed
kon hij voor 500 bucks van de
hand doen, maar hij wacht op een
beter bod. Jane, op wacht bij de
ingang van het Centennial Park,
heeft wel een helm. En twijfelt om
hem van de hand te doen. „Want
het is natuurlijk uniek. Maar ja,
3000 dollar is 3000 dollar en dat is
bijna een jaar huur." Haar
vriendin Maggie weet het, en gaat
ook haar uniform verkopen, maar
wil dat straks in Sydney doen bij
de volgende Spelen. En ook
Selena heeft een goed plan: Ze
verkoopt haar spullen een dag
voor het einde van de Spelen,
want daarna wordt de markt
natuurlijk meteen overspoeld.
De slogan dat de politiepet ons
allemaal past, gaat in Atlanta
even niet op. Want het grootste
collector's item is de cap, die de
gemeentepolitie van Atlanta in
500-voud heeft laten maken. Een
hot item dus. Zo hot, dat de
korpsleiding dat al snel in de
gaten had. Vanaf de tweede dag
van de Spelen moeten de dienders
zich elke avond na hun rondes bij
hun meerderen melden en hun
cap laten zien.
„Het is deel van ons uniform en
dat mogen we dus ook niet verko
pen of ruilen," vertelt Bill Larkey
met een wat teleurgesteld gezicht.
„Het is wel erg verleidelijk, maar
ons is verteld dat het echt gevol
gen gaat hebben voor je carrière
als je je petje kwijtraakt..."
Van onze verslaggever
Atlanta - Bijna tien jaar speelt Taco van den Honert in het
Nederlands hockeyelftal. Tegen Duitsland droeg hij voor de
215e keer het Oranje shirt. Maar na het duel (3-1) moest hij
voor de eerste keer in zijn loopbaan de internationale pers
te woord staan.
Televisieploegen vlogen op hem af. Hoe lang hij trainde op de
strafcorner, wat het geheim was van de push? Wat hij deed in het
dagelijkse leven, waar de naam Taco vandaan kwam? Of hij wel
meer doelpunten op die manier had gemaakt en zo ja, hoeveel? De
Amsterdammer antwoordde beleefd, al lachte hij later om al die
onwetendheid.
Van den Honert was met zijn drie treffers de grote man tegen
Duitsland, maar een waterdrager was de uitblinker: Wouter van
Pelt. Regisseur bij zijn club HDM, anoniem in het Nederlands elf
tal, Zich volgzaam schikkend in zijn rol als linkervleugelverdedi
ger. Nog wel. „Als linksback heb ik maar één taak: de rechtsbui
ten van de tegenpartij uitschakelen."
Hij deed dat tegen Duitsland in stijl. „Maar uit mijn bol ging ik er
niet van." Van Pelt, 28 jaar, 143 interlands, 16 doelpunten, kan
veel meer. „Dit is mijn laatste toernooi als verdediger," zei hij.
„Volgend seizoen wil ik mid-mid staan in Oranje." Die kans krijgt
hij vermoedelijk, omdat Delissen en Bovelander na het olympisch
toernooi afhaken.
„Die jongen," aldus Crucq, „wordt vreselijk ondergewaardeerd.
Hij is al maanden in bloedvorm en een van de besten, zo niet de
beste in Oranje." Van Pelt heeft de naam een dromer te zijn, een
beetje afwezig. „Ik kan voor wedstrijden vreselijk gespannen
zijn," geeft hij toe. „Maar als het wedstrijdsignaal klinkt, ben ik
dat kwijt. Stress in de wedstrijd ken ik niet."
Van Pelt is al verdediger buitengewoon betrouwbaar. „Als mid
denvelder ook," zegt hij lachend. „En dat sta ik in de toekomst in
Oranje. Daar komen mijn kwaliteiten beter tot uiting."
NEDERLAND I
06.59-09.00 Hoogtepunten afgelopen nacht en Studio Atlanta
15.00-20.00 Atletiek: 50 km snelwandelen/estafette. Kanoën: halve
finale 500 m. Ritmische gymnastiek. Schoonspringen mannen: halve
finale. Tennis vrouwen: finale
20.32-21.00 Tennis vrouwen: finale. Ritmische gymnastiek: finales
22.30-23.05 Studio Atlanta met aandacht voor prestaties Nederlandse
deelnemers.
23.05-05.00 Boogschieten vrouwen finale teams. Ritmische gymnastiek:
finales. Tennis mannen: finale dubbelspel. Worstelen: vijf finales.
Zwemmen: finale synchroon. Boksen: halve finales. Hockey mannen:
finale. Honkbal: finale; Atletiek: finales
Oidat wij al zo aardig
eïntegreerd zijn in
onze buurt, keken we
:r niet gek van op dat er een
bejaard echtpaar van verderop
uit Verner Street voor ons huis
stond. De voordeur stond nog
open, omdat er zojuist voor
oakweg driehonderd kilo aan
werksters weer naar huis was
gegaan. Die twee schoon
maaksters hebben de hinder-
ijke gewoonte om de deur niet
achter zich te sluiten als ze
weten als we nog in huis zijn.
Zo veilig is de wijk Howell
Villi nou ook weer niet. Om de
loek wordt nog steeds gedeald
en ze vragen er nog bijna dage-
ijks om ons geld.
Van het echtpaar keek de man
nieuwgierig naar binnen en
rad de vrouw haar voet al op
de drempel staan. Op zo'n
pioment moet je gewaar-
ichuwd zijn. Wij hadden ech-
:er nog niets door. Of we het
ook zo erg vonden van die
oom. Nou, we wilden een keer
liet cynisch doen en getuigden
van ons medeleven met deze
toch al zo zwaar getroffen
ilympische stad. Als we maar
niet op de koffie hoefden te
tomen. Nü, daar ging het ze
niet om, zo bleek.
Hoe het nu verder moet met
deze wereld, vroeg ze. De man
taalde een boekje tevoor-
ichijn. Het was al te laat. Jeho-
ah Getuigen. De deur kon
iet meer dicht, want, ver-
!omd, die voet stond op de
Irempel; een universeel
larmsignaal, maar het was
>ns ontgaan.
mdat ik net even naar wie-
erbondscoach Gerrie Knete-
an zat te luisteren, had ik een
Door Chris van Nijnatten
goede reden om het Jehovah-
paar niet aan te kijken. Ik
hoorde Kneteman zeggen dat
Jeroen Blijlevens groot gelijk
had gehad door thuis te blijven
en moest keihard vloeken. Het
schijnt een net zo universeel
alarmsignaal te zijn, dat dwars
door een taalbarrière heen
gaat. De man en vrouw scho
ven een Wachttorentje binnen
en vertrokken weer.
Kneteman had ons geholpen
en het kost me moeite dat toe
te geven. Deze mooiprater
durfde in Buckhead toe te
geven dat Blijlevens gelijk
had, dat Nederlanders hier
niks te zoeken hadden, dat het
parcours tegenviel. Zou
iemand uit kunnen leggen
waarom Kneteman bonds
coach van de wegcoureurs is?
De irritatie neemt toe. Eén
Kneteman, twee Jehovah
Getuigen en driehonderd kilo
aan werksters kunnen een
mens in Atlanta zomaar ineens
iets te zwaar op de maag
komen te liggen.
Athens (anp/dpa) - De wonderbaarlijke sloffen van Kanu heb
ben voor de eerste keer een Afrikaans voetbalelftal in de finale
van de Olympische Spelen geschoten. Door de 'golden goal' in
extra tijd van de bij Ajax vertrokken aanvaller won Nigeria
van Brazilië, 4-3.
4
In Athens had het
grote succes van
de Nigerianen een
Nederlands tintje.
Jo Bonfrère, de
Limburger, zat als
coach op de bank en vierde zijn
eerste grote succes als zelfstan
dige sinds het vertrek van Cle
mens Westerhof. Naast Kanu
behoorde Babangida, halverwege
de tweede helft gewisseld, ook tot
het in de eredivisie getogen talent.
Een andere 'held', voor wie dat
verhaal opging, Ronaldo, zat niet
goed in de wedstrijd. De van PSV
naar Barcelona overgestapte spe
ler bleef op vier olympische
treffers staan. Flavio (2) en
Bebeto, al speler bij de wereld
kampioen van twee jaar geleden,
waren deze keer de productieve
mensen in het elftal van Zagalo.
De viervoudige wereldkampioen,
op jacht naar de eerste olympische
titel, had in het Stanford Stadion
de kansen te winnen. Maar na de
1-0 maakte Roberto Carlos met
een eigen doelpunt gelijk, de voor
de rust opgebouwde 3-1 was niet
voldoende de finish schadevrij te
halen. Ikpeba maakte in de 77e
minuut 2-3. Dat was kort nadat
'Jay Jay' Okocha, ex-Frankfurt,
een strafschop had gemist. De
spanning steeg, Nigeria kwam.
Precies in de laatste minuut
zorgde Kanu voor de extra speel
tijd, waarin hij zelf tot held uit
groeide.
Kanu, die binnenkort 20 jaar
wordt, zei nooit aan een goede
afloop te hebben getwijfeld. „We
zijn er steeds in blijven geloven,
ook bij de achterstand van twee
doelpunten. We hebben gespeeld
zoals het een Nigeriaan in het
bloed zit. Het woord opgeven ken
nen we niet. Daar was ook geen
noodzaak voor. We zijn geen
moment de mindere geweest."
Volgens de speler, die het
komende seizoen bij Inter speelt,
behoort het bereiken van de finale
tegen Argentinië tot één van de
hoogtepunten die hij tot nu toe
meemaakte. „Er is vanavond een
droom uitgekomen."
Bondscoach Bonfrère, die kort
voor het toernooi wegens finan
ciële onenigheid met de bond nog
bijna opstapte, was ingetogener.
„Wel zijn onze prestaties het
bewijs dat het verschil tussen de
Afrikaanse en de grote landen
zeer klein is geworden."
Nigeria geldt als één van de toon
aangevende naties op het gebied
van voetbal op het eigen conti
nent. In 1994 werd onder leiding
van Westerhof de Afrikaanse titel
binnengehaald. In hetzelfde jaar
debuteerde het land op de wereld
titelstrijd. In de Verenigde Staten
werd in de achtste finales, geheel
onnodig, van de latere finalist Ita
lië verloren. Vooral door concen-
tratiefouten. Die werden woens
dag in Athens niet gemaakt.
Bonfrère prees de instelling van
zijn team. „We hebben in de aan
loop naar dit evenement en deze
wedstrijd veel problemen gehad.
Over de beschikbare middelen, de
mogelijkheden voor een goede
voorbereiding, noem maar op.
Voor de wedstrijd heb ik de spe
lers gevraagd alles te vergeten en
zich volledig te concentreren. Dat
hebben ze perfect gedaan."
ZIE OOK B3
Bonfrère verlaat Nigeria
Kanu, die twee treffers produceerde voor Nigeria en daarmee een
groot aandeel had in het bereiken van de finale. foto reuter
Atlanta (rtr/anp) - Met een
J je verliet Poul-Erik
tJ0yer-Larsen gisteren het
ilympische veld.
Even
later kwam
o A
1 Deen terug, om
1 eerste Europe- V>
aan ooit een gou
den olympische badmintonme-
j jUe in ontvangst te nemen. De
1 tweede geplaatste Hoyer-Lar-
genwas duidelijk de betere in de
Atlanta - Niet Gail Deve
Ludmilla Enquist werd oly
meter horden in 12,58 secoi
Heel de Verenigde Staten reken
de op de dubbelslag van Devers,
de eerste op de sprint en de hor
den sinds Fanny Blankers-Koen
in 1948 onder meer goud won op
i0 meter en 80 meter horden
jjaar voor het Amerikaanse
sprintwondertje was niet meer
weggelegd dan de vierde plaats
En dat is precies een plekje hoger
als in 1992 in Barcelona, toen ze
ingewonnen positie op de laatsti
horde vol de houten dwarsla
raakte. Devers raakte uit balani
en struikelde en strompelde al
nummer vijf door de finish. Di
misser is haar vier jaar lan(
dwars blijven zitten. „Dat voor
val is mijn motivatie voor de af
gelopen vier jaar geweest," ver
zuchtte Devers na het voor haa
zo teleurstellende resultaat.
Film-scenario
Motivatie had winnares Ludmil
la Enquist ook meer dan vol
doende. Een jaar geleden heett
nog Ludmilla Narozhilenko ei
kwam ze uit voor Rusland. Maa
vooral een heel bijzonder do
pingverhaal is de grote drijfvee
geweest voor een jaar keihar
trainen door de 32-jarige nieuw
bakken Zweedse.
Het verhaal van Enquist is bijn!
d voor het scenario van eei
Hollywood-film. In 1993 werd
op doping betrapt bij een wed
strijd in het Franse Lille, ma:
achteraf bleek dat haar Russ
sche echtgenoot tabletten va
een verboden hormoon-prepr
raat thuis in Moskou in de koff
had gegooid. Uit woede ov(
Ludmilla's buitenechtelijke rel;
tie met haar toenmalige managi
en huidige Zweedse echtgeno<
Johann Enquist, die ze pas sint
eind 1992 kent.
Ludmilla: „Hij was alleen mi;
manager, maar al snel kregen i
in de gaten dat er meer was de
alleen een zakelijke relatie. Mi;
huwelijk in Rusland was al lar
stuk. Ik zag geen beletsel me
om een andere relatie aan
gaan."
Vals spel
Maar de gevolgen waren gror
want na de truc van mene
Narozhilenko ging de atlete vo
de bijl. Ze wist niets van dopi:
en spande voor een Moskou
rechtbank een zaak aan tegen
Sharon Jaklof sky heep
ners geplaatst voor de firn
Jaklofsky haalde 6,75 mei
Wereldkampioene Fiona
"jet 6,85. Chioma Ajunw:
male van vrijdag sprint
este acht krijgen verv
medailles.
