Weekend
rk
nee
'ERKER M/V
'In je eentje ga je hechten aan het beetje dat je bij je hebt'
Over browsen en browsers
BQ
INTERFACE
DE STEM
E3
ikmedewerkers
ist(e)
ier/procesmanager
ïrs, opgelet
lors
rk komt zonneschijn"
tiekrachten
Ickchauffeur
trieel schoonmakers
\zendbureau
Roermond en Rotterdam
Hij sprak midden in de nacht
zijn schoenen toe. Ze hadden
hem nu al 1200 loopkilometers
door weer en wind verder
gebracht. En dat was mooi van
ze, bedacht hij in alle eenzaam
heid. En naar later bleek zouden
die twee trouwe vrienden hem
helemaal naar het op dat
moment nog verre einddoel
brengen. Naar het St. Pieters
plein in Rome. Bijna tweedui
zend kilometer van huis.
Een leuke tippel. Tot de laatste
millimeter alles te voet. In Vaals
vol goede moed begonnen en
dan drie maanden door Duits
land, Oostenrijk en Italië. Jac
ques Plaisier, ooit leraar Neder
lands aan de Nassau-scholenge-
meenschap in Breda maar nu al
weer jaren wonend in Hilver
sum, heeft het op zijn zestigste
voor elkaar gekregen.
ZATERDAG 29 JUNI 1996
B5«16fa
lit hebben wij mensen nodig die de
laai perfect beheersen. Ook Engels
■schrift goed zijn. Ben je flexibel en
lttime of fulltime baan. Bel dan sne
e van Buitenen, tel. 076-5204304
lebben wij werk voor datatypistes
Jen wij voor een relatie in Breda een
■time beschikbaar is en de Engelse
Informeer bij Monique van Buitenen
1)4304.
latie zijn wij op zoek naar mensen
Ihouden met beheer en onderhoud
let verwerken van afval. We zoeken
lenkend is, leidinggevende kwalitei-
leftijd van 25-35 jaar is. Informeer bii
•i Breda, 076-5204304, 1
■ent hebben wij verschillende banen
Ia, C/E. B/e en secretarieel. Het be
llies binnen verschillende bedrijven in
Informeer maandag meteen bii
i-Leur, tel. 076-5018018.
Jende disciplines kunnen wij direct
Ivoor langere tijd. Ben je elektrotech-
lof besturingstechnisch opgeleid, rea-
Ilijk. Ook voor VAPRO-mensen is er
■heid tot werken in ploegen is vereist,
len van Batenburg in Etten-Leur, tel.
Indag inschrijven bij Tènce Uitzend-
e tijd je vakantiegeld bij elkaar te wer-
le jobs in en om Etten-Leur voor men-
Meld je bij Carin Heijbiom in Etten-
1018.
hebben wij werk voor heftruckchauf-
■tificaat of EVO-diploma. Het werk is
It als in ploegendienst, voor langere of
1. Ben jij snel beschikbaar, laat dan
J je horen en bel met Steven van Ba-
lur, tel. 076-5018018.
bedrijf in Geertruidenberg zijn wij voor
J juli t/m 16 augustus 1996 (week 30 t/m
een aantal industriële schoonmakers
werken. Het is mogelijk dat er ook na
Ira mensen nodig zijn. Wij zijn nu al
IrvuIIen van deze functies, dus, ben je
l gedurende de genoemde periode be-
Jieer dan snel bij Winny in Tilburg, tel.
Imolenstraat 72, Etten-Leur
Coothplein 16, Breda
euvelring 96, Tilburg
een jonge middelgrote uit-
Jjegt op het ter beschikking
|baar geschoold technisch
pches. Friday is een zelf-
Oivisie Isolatie Afdichtin-
il. In Friday zijn de voorde-
op groei gerichte organi-
voordelen van een inter-
het gebied van chemie,
ll en aannemerij met in to
ten.
liging van Friday gestaag,
'bezetting iedereen de han-
korte termijn een
yen van (potentiële) uitzend-
lacten met opdrachtgevers,
jmbod van tijdelijk personeel
<omende administratie.
en HBO'er met feeling voor
fmemende en vooral prakti-
ervaring in de commerciële
i bijvoorbeeld de uitzend-
Doralsnog oriënteren wij ons
beidsvoorwaarden overeen-
liten van de kandidaat. AM
net curriculum vitae voor I
97ZH Botlek R.T.
bellen met:
-251055
Door Hein Sluijter
Als je al die weken zo met je
zelf bezig bent en er onder
weg dagen zijn waarop je
geen mens tegenkomt, dan
ga je op een bijzondere ma
nier hechten aan de dingen die je bij je hebt.
Aan je paraplu, aan je dagboek en aan het
popje dat ik van mijn dochter had meegekre
gen en dat als mascotte ai die tijd achter op
mijn rugzak mee heeft gebungeld. En zo ook
aan je schoenen."
Hij zegt het in zijn zonovergoten achtertuin,
waar we praten over het heel aanstekelijk ge
schreven boek, dat hij over zijn voettocht
heeft gemaakt: 'Twee miljoen stappen'.
Toen hij het woord tot zijn schoenen richtte,
was dat inderdaad midden in de nacht. In zijn
hotel, in het Italiaanse Aquapendente, was hij
wakker geschrokken en bedacht opeens dat
hij wekenlang zijn schoenen niet had ingevet.
Die mooie dagelijkse makkers verwaarloosd!
En dus zat hij om drie uur onder een schitte
rende sterrenhemel op een piepklein balkon
netje zijn schoeisel in te vetten. Dwaas? Hij
moet er achteraf wel om lachen. Maar dwaas
was het niet. Want je hebt tijdens zo'n voet
tocht, helemaal los van dingen die thuis en op
je werk zo vreselijk móeten, zo je eigen kleine
zorgen die op dat moment gewoon belangrijk
voor je zijn.
Schiphol
Het is alweer een jaar geleden dat hij terug
kwam op Schiphol, waar een hele club beken
den hem als een held binnenhaalde. Ja, hij
heeft de terugreis per vliegtuig gemaakt. Hij
moet er niet aan denken dat hij terug had
moeten lopen. „Wandelen is nooit mijn favo
riete sport geweest," zegt hij verrassend.
„Ik heb het altijd zonde van mijn tijd gevon
den. Ik heb er vooral een hekel aan dat je dan
altijd weer naar je uitgangspunt terug moet.
Maar zo'n voettocht, met elke dag weer een
ander traject en met als avontuur dat je 's
morgens niet weet waar je 's avonds terecht
komt, is natuurlijk wat anders."
En zo is hij op pad gegaan, ongetraind nota
hene. Maar wel met veel rustpunten onder
weg. De bedoeling was om er een vakantie
van te maken en dus ook veel op zijn gemak te
bekijken. Hij heeft het alles bij elkaar ervaren
als 'een unieke manier om afscheid te nemen
van een druk bezet leven'.
Eind maart 1995 zei Jacques Plaisier het Co-
menius Colllege in Hilversum vaarwel, na er
vijftien jaar lang rector te zijn geweest. Hij
ging met pensioen. In de jaren daarvoor was
liij van 1970 tot 1980 eerst vijf jaar leraar Ne
derlands en vervolgens eenzelfde periode
conrector aan de Bredase Nassauscholenge-
Te voet naar Rome
op je zestigste
Ergens in Toscane, in het Cianti-gebied, krijgt Jacques Plaisier (midden) van wijnboeren spontaan een glaasje aangeboden.
meenschap. Hij woonde toen in Prinsenbeek.
Hij had al eerder in zijn leven met Brabant
kennis gemaakt. Dat was eind jaren vijftig als
verkeersleidingsofficier op de vliegbasis Gil-
ze-Rijen.
Aafjes
Na zijn afscheid op school wilde hij meteen
aan de voetreis beginnen, zich gesteund we
tende door de dichter Bertus Aafjes die ooit
als jonge vent vlak voor de oorlog vrijwel ge
heel te voet en ook in zijn eentje naar Rome
reisde en daarvan kort na de bevrijding ver
slag deed in een ellenlang, maar mooi gedicht
in boekvorm. „Ik wilde niet een jaar of zo
wachten en me op die manier gedegen voor
bereiden," zegt Plaisier nu. „Dan zou het ef
fect van de tocht verloren gaan. Zoiets moet je
meteen doen, aan het begin van een leven
waarin ineens niets meer hoeft of moet.
Waarin het actief zijn plotseling wegvalt."
Gevolg was wel dat hij maar een week de tijd
had om orde op zaken te stellen. Zijn vrouw
had gezegd: „Als jij vindt dat je het doen
moet, dan moet je gaan". Maar die verbond
daar wel de voorwaarde aan dat hij via een
mobiele telefoon ten alle tijde bereikbaar zou
zijn en hijzelf ook altijd op elk gewenst mo
ment en waar dan ook, terstond naar huis zou
kunnen bellen. Die telefoon, een GSM, kreeg
hij cadeau van de leerlingen.
„Geweldig, wat een plezier ik van dat ding
heb gehad."
Plaisier heeft gesponsord gelopen. Voor een
goed doel. De Afrikaanse zusterschool van
het Comenius College kon wel een paar cent
jes gebruiken. Het thuisfront (mensen van
school, familie, vrienden en kennissen) zou
voor elke afgelegde kilometer geld neertellen.
Een tientje. En zo kon de Mola Secondary
School in Zimbabwe voor 17.500 gulden aan
de inrichting van een scheikundelokaal wor
den geholpen en aan een omheining ter we
ring van wilde dieren.
Geen lift
„Er zit aan die sponsering nog iets anders
vast," meent Plaisier. „Je voelt je verplicht
om elke kilometer ook daadwerkelijk te lo
pen. Ik heb onderweg menige aangeboden lift
beleefd maar beslist moeten weigeren."
Plaisier vertrok fris kaalgeschoren (voor het
gemak) op 3 april uit Vaals, een half uur
gaans van de Duitse grens. Niet uit Hilver
sum. „Dan had ik bijvoorbeeld al in Vianen in
een hotel gemoeten. Dat is niks. Je kunt beter
de eerste nacht meteen in het buitenland zijn,
dan heb je voor jezelf het idee dat er geen weg
meer terug is."
Meteen in de eerste zin van het geboekstaafde
verslag constateert Plaisier, dat het 'gek is om
ineens alleen te zijn'.
Heeft hij daar in die drie maanden last van
gehad?
„Niet echt. Ik heb er geen moeite mee om al
leen te zijn. En ik had mijn GSM. Dat won
derlijke apparaat heeft mij vaak geholpen.
Urenlang alleen in een verlaten woud wil het
wel eens stimulerend werken om een goede
bekende in Nederland te bellen. In de plaat
sen waar ik overnachtte, heb ik ook heel veel
hartelijke mensen ontmoet."
Trein
En terstond ook op de eerste bladzijde maakt
hij er melding van hoe gemakkelijk je als een
zame wandelaar contact maakt met wild
vreemde mensen die je toevallig tegen het lijf
loopt. Dat komt in Plaisiers relaas heel vaak
terug. Die ontmoetingen overkwamen hem de
meeste keren lopend of rustend. Maar soms
ook in de trein.
De trein? Maar we hebben het toch over een
voettocht?
Jazeker, het een hoeft het ander niet uit te
sluiten. Zijn vrouw Tjits zou een paar keer
overkomen met de auto of verderop in de tijd
met het vliegtuig en dan moest er op safe wor
den gespeeld wat overnachting betreft. Niet
zoals vrijwel dagelijks de gewoonte was tegen
de avond een pensionnetje of een goedkoop
hotel zoeken. Nee, dan moest je echt reserve
ren. En dat kun je niet beter doen, dan er heen
te gaan, zodat je weet waar je samen een paar
dagen door kunt brengen. De eerste keer zou
dat in Bacherach aan de Rijn gebeuren. Dus
Netscape, Microsoft Internet Explorer en Mosaic. Dat
zijn de drie browsers, zeg maar de programma's
waarmee je door die miljoenen sites en pagina's op
het World Wide Web kan bladeren, waarvan ieder
een die een Internet—aansluiting heeft, weieens heeft
gehoord. De meeste surfers hebben er eentje, waar
om zou je er ook meer hebben als er een op je sys
teem draait die je bevalt, en voor de meesten is dat
Netscape.
Want of je dat nou wel of niet wilt, of je dat nou wel
of niet leuk vindt, Netscape geeft de toon aan, Nets-
rape is marktleider, Netscape gaat zijn eigen gange-
t|e. Nou zou dat allemaal niet zoveel geven, als Nets-
rape, en de softwareproducenten die zich met het
schrijven van browser-programma's bezig houden,
tich ook allemaal aan dezelfde standaard zouden
houden.
Die standaard is er, in de vorm van HTML (Hyper Text
Markup Language), en over versie 3.0 zouden ze nu
20 ongeveer uitgepraat moeten zijn. Maar Netscape,
en overigens ook Microsoft, zij het in iets mindere
"rate, hebben er een handje van om zelf met grote
stappen voor de vernieuwingen van de HTML-afspra-
en uit te lopen. En zelf alvast mooie nieuwe grap
pan in te bouwen, er gemakshalve maar vanuitgaand
uat de wat minder grote en makkere schapen tezij-
nartijd vanzelf wel over hetzelfde hek zullen sprin
gen.
Zo ging Netscape als eerste aan de gang met frames,
waarmee je op een pagina verschillende andere pa
gina's kan openen. Netscape bouwde ook als eerste
de mogelijkheid in, hetzij via Java-scripts, hetzij via
zogenaamde GIF-animaties, bewegende beeldjes op
een pagina in bouwen. Dat laatste kan via Microsoft
Internet Explorer ook, maar weer net even iets an
ders, en dat levert (nog) de nodige problemen op.
Zo had ik de afgelopen week op de voorpagina van
De Stem in Netscape een (geleend) geintje inge
bouwd: een briefje dat beschreven wordt door een
pennetje, waarna het dichtgevouwen wordt en in
een envelopje gestopt. Clickt u het regeltje naast dat
briefje aan en heeft u in uw browser alles netjes in
gesteld, dan opent zich uw mail-programma en kunt
u enkele stichtelijke woorden tot mij richten, waar
voor bij voorbaat mijn hartelijke dank.
Dat stukje programma, dat niet meer dan een regel
besloeg, en dat plaatje, dat dus eigenlijk bestaat uit
een stuk of tien kleine plaatjes die Netscape in een
bepaald tempo achter elkaar afspeelt, heb ik ergens
uit een Amerikaanse pagina gesneden.
Dat mocht, althans volgens enkele regels tekst die,
zo te zien - maar dat weet je op Internet natuurlijk
nooit - door de eigenaar erbij geplaatst waren. Voor
waarde was dat zijn adres er clickable bij vermeld zou
Door Léon Krijneri
Reacties: E-mail: 100445.2062@compuserve.com
worden. Dat was ik dus ook gewoon van plan, maar
het is alweer een week of drie, vier geleden dat ik dat
stukje huisvlijt op mijn harde schijf opgeslagen heb
en nu weet ik verdorie niet meer waar ik het ooit
vandaan gehaald heb. Mijn bookmarks bieden geen
uitkomst, al heb ik intussen wel geleerd om die dage
lijks eventjes te back-uppen na die laatste mini-crash.
Wil de eigenaar van dat envelopje zich dus maar
even melden bij deze eerlijke vinder, dan krijgt hij als
nog een digitaai bosje bloemen en een felgekleurde
vermelding. Dat envelopje zag er dus verrekte aardig
uit in Netscape, maar nog dezelfde dag kreeg ik van
een collega, die thuis Microsoft Internet Explorer
draait, een E-mailtje dat er bij hem in ieder geval niks
bewoog. Dat briefje staat er, maar die pen beweegt
niet en dat is het eind van het verhaal. Van een lezer
die er beroepshalve een goede gewoonte van maakt
om de pagina's die hij zelf vervaardigt met drie of
vier verschillende browsers te bekijken, hoorde ik een
dag later dat ook in Mosaic dat briefje bevroren blijft.
Verder gaf hij me nog een paar goede tips en ter on
dersteuning daarvan een stukje programma dat ik
vanwege tijdsgebrek nog aan de praat moet zien te
krijgen.
Intussen zitten de meeste HTML-artiesten met een le
lijk probleem: voor wie maak je nou eigenlijk al die
mooie dingen? Bijna achtenzeventig procent van alle
Internetters gebruikt Netscape, maar daarom mag en
kan je nog geen lak hebben aan de ruim twintig pro
cent die het met een andere browser doet. Dus moet
je wat voorzieningen treffen als je bijvoorbeeld met
frames aan de gang gaat door naast het kunstwerk
met alle toeters en bellen nog een kale versie te zet
ten.
Intussen heb ik ook al in enkele plans de campagne
zwart op wit zien staan dat bij verdere ontwikkeling
van de eigen site Netscape als standaard beschouwd
zal gaan worden. Dat lijkt misschien een beetje arro
gante opstelling, maar ik denk dat het in de praktijk
wel mee zal vallen. Het zal misschien even duren,
maar binnen niet al te lange tijd zullen de meeste
browsers ongetwijfeld eikaars extra's ondersteunen,
zodat die problemen de wereld uit zijn. Maar sla me
niet met bovenstaande uitspraak om de oren als er
nam hij van Rhens (onder Koblenz) de trein
naar Bacherach om er op zijn gemak een hotel
uit te zoeken. En spoorde de andere dag, na
alles goed geregeld te hebben, terug naar
Rhens. Om van daaruit het hele traject gedu
rende een paar dagen opnieuw af te leggen,
maar nu te voet. Je wordt gesponsord of je
wordt het niet. Je bent een Rome-loper of je
bent het niet. En... onderweg zijn, je vrij te
voelen, was voor hem belangrijker dan snel en
comfortabel het einddoel bereiken. Mensen
die hij in Rhens gesproken had, verklaarden
hem wel voor gek.
Toerisme
Opvallend in het boek is dat er bekende toe
ristische trekpleisters worden beschreven. Je
eerste gedachte is dat zoiets niet hoeft. Niks
nieuws, denk je dan. Maar toch, het geeft als
onderdeel een sfeerbijdrage aan het geheel.
Als je het wegdenkt, doe je het relaas tekort.
Vooral is het van belang omdat die attracties
bezien worden door de bril van een eenzame
lange-afstands-wandelaar en dat is toch van
uit een betrekkelijk zeldzame invalshoek.
Met bepaalde vormen van toerisme die hij be
nend door Italië ontmoet, rekent Plaisier toch
tamelijk hard af. Zoals die toestand aan het
Garda-meer. Bij het boodschappen doen in
een supermarkt, bleek het daar te wemelen
van vakantievierende Nederlanders. Hoorde
hij de ene landgenoot tegen de ander zeggen:
„Zeg Sjaan, vraag eens aan die goser met die
spaghetti-kop waar de chips liggen?" Hij wil
de even niet weten dat hij Nederlander was.
Ruim een jaar later in de tuin in Hilversum is
het natuurlijk hard lachen, maar op het mo
ment dat je dit meemaakt, wil je wel door de
grond zakken. „Gelukkig zijn mijn meeste
ontmoetingen anders van aard geweest," be
kent Plaisier nu. „En je krijgt zo ontzettend
veel voor elkaar als je vertelt wat je aan het
doen bent."
Zoals een gesloten restaurant dat opeens voor
de Rome-loper (en alleen voor hem) toch open
ging of een vol hotel dat plotseling toch nog
een kamer vrij had. Het lijkt trouwens een he
le prestatie dat hij elke nacht onderdak heeft
gevonden. „Och, het was wel eens moeilijk en
soms moest ik genoegen nemen met een duur
hotel, maar het lukte altijd wel."
Warm
Dat de tocht in het voorseizoen is gemaakt,
zal daar wel wezenlijk toe hebben bijgedra
gen. Zo'n onderneming lijkt trouwens ook om
andere redenen meer kans van slagen te heb
ben buiten het hoogseizoen. Want het is alle
maal niet alleen minder druk maar ook min
der heet. Zelfs in april had Plaisier, bepakt en
gezakt, het al snel warm.
Hij leerde ook dat je met veel minder bagage
toekon dan tevoren was beraamd. Tot twee
keer toe heeft hij tijdens de trip boeken en
overbodig gebleken kleding naar Nederland
verzonden. Op den duur had hij maar weinig
kleren bij zich. Wel had hij elke avond zo zijn
wasje in het hotel.
Op foto's is te zien dat het toch maar weinig
was wat hij bij zich had. Een niet zo heel gro
te rugzak en een tas op de borst met spullen
die al lopend van pas konden komen en die
dus bij de hand moesten zijn. Hij noemt dat
voorwerp consequent zijn kangoeroetas.
Gemiddeld heeft Plaisier 25 kilometer per
dag gelopen. Op zijn gemak dus en veel rust
pauzen inlassend. Een enkele keer, vooral op
het eind toen hij de stal rook, werd het 40 ki
lometer, maar hij geeft zelf toe dat dit eigen
lijk te veel was. En 's avonds heeft hij altijd
uitgebreid de tijd genomen voor een glaasje
bier of wijn. Hij had tenslotte vakantie. Hij
had maar één keer de pech in een onderkomen
te belanden waar je niet mocht roken. Plaisier
rookt flink wat sigaretten.
Knie
„Waarom niet? Dat heeft geen invloed gehad
op het lopen. Iedereen kan zo'n tocht volbren
gen. Mits je voldoende tijd uittrekt en verder
goed gezond bent. Ik ben al die tijd nog niet
eens verkouden geweest. Alleen heb ik een
paar dagen last gehad van mijn knie, maar
over een paar maanden bij u nog niets wil bewegen.
Ik kauw hier ook alleen maar na wat ik elders heb ge
lezen of horen zeggen en garanties mag ik helaas
niet geven.
Van frames heeft u als eventuele niet-Netscaper bij
onze site nog eventjes geen last. Een paar whizz-kids
hebben iets meer moeite met het schrijven van een
automatische vertaalslag van onze in R84 geformat
teerde nieuwsberichten naar HTML dan aanvankelijk
verondersteld werd. Daarom duurt het nu nog af en
toe even iets langer dan nodig voor dat dagelijkse
nieuws op de server staat, omdat nu alles nog ge
deeltelijk met de hand bewerkt en via het File Trans
fer Protocol (FTP) doorgestuurd moet worden.
Ex-Bredanaars in den vreemde (we hebben er nu al
enkele trouwe elektronische abonnees bij, in Califor-
nië, in Australië en Nieuw Zeeland, in Zwitserland en
nog een paar uithoeken) malen daar natuurlijk niet
om, want daar maakt het vanwege het tijdsverschil
en aard van interesse niet zoveel uit wanneer het
laatste nieuws over de processierups in de krant
staat.
Voor de Bredanaars die mij wel eens hate-mail sturen
over het gegeven dat het nieuws dat 's morgens in
de krant staat, soms pas in de loop van de middag op
de site verschijnt, heb ik goed nieuws. Die vertaal
slag, zo heb ik donderdag vernomen, verkeert in de
testfase. Zijn alle bugs eruit, dan wordt voortaan ie
dere nacht om vier uur een oude 386 in de compu
terruimte wakker geschud, die vervolgens het door
de redactie 's avonds geselecteerde nieuws naar de
dat ging weer over.
Waaraan hij toevoegt dat je je niet van de wijs
moet laten brengen door sommige ervaren
wandelaars. In Duitsland kwam hij er een te
gen, die wist te verklaren dat ongetrainden
het hooguit twee weken uithouden. „Dat gaf
de burger moed!
En wat zo'n uitstapje kost? Bij een dagbudget
van 100 tot 120 gulden en alle extra kosten
onderweg en die van de voorbereiding meege
rekend, kom je volgens hem uit op 14.000 gul
den. „Maar dat kan goedkoper als je een tent
bij je hebt."
Wat heeft nu terugblikkend gedurende die
drie maanden het meeste indruk op hem ge
maakt? Die hartelijke ontvangst van de Grie
ken die etend en drinkend in de open lucht
hun paasfeest vierden onder zomaar een brug
waarna hij met ouzo in de benen de weg kon
vervolgen? Dat echtpaar uit Bonn dat hem
spontaan een rustdag in hun stad aanbood?
Of die mensen uit Dresden waarvan er een het
Grote Bombardement op die stad zich kon
herinneren? Of was het die rondgang door dat
Duitse wijnbedrijf of dat fraaie Italiaanse ho
tel waar hij echt niet mocht betalen? Die
zwerm vliegende mieren die hem plotseling
met een bezoek kwam vereren?
Pelgrim
Nee, dat was het allemaal niet. Het was, zegt
hij na enige aarzeling, de doodarme pelgrim
uit Munster, broeder Winfried, waarmee hij
in de Po-vlakte heeft lopen filosoferen. Een
ex-Franciscaan die desondanks in een soort
kort habijt en met een kruis om de hals te voet
op weg was Assisië. Die leefde van bedelen.
Hij had zo'n 1200 kilometer gelopen.
Zo heel eenzaam ben je dus niet. En het doet,
ook achteraf, goed, dat je vaak in het middel
punt van de belangstelling staat. In het boek
vind je vaak hele zinnen die daarvan getui
gen: 'de plaatselijke bevolking die me aller
hartelijkst uitgeleide doet' of 'natuurlijk
drommen de mensen om die wandelaar uit
Holland heen'. Plaisier is er eerlijk in. Hij
vond al die belangstelling voor zijn persoon
wel leuk. En als de ontvangst eens een keer
heel anders uitpakte, dan vermeldt hij dat
ook en zegt het jammer te vinden.
Zijn mare snelde hem trouwens meerdere ma
len vooruit, omdat hij zich liet interviewen
door plaatselijke en regionale kranten. Voor
al in Italië was dat makkelijk, omdat hij dan
niet in matig Italiaans hoefde uit te leggen
waar hij mee bezig was. Hij hoefde slechts het
krantenartikel te tonen en iedereen begreep
het perfect.
Interview
Eigenlijk had Plaisier helemaal geen plan om
een boek te schrijven. Dat is pas laat tijdens
de reis, in het Zuidduitse Ulm, bij hem opge
komen. Toen hij zich daar tijdens een inter
view terloops liet ontvallen dat hij wellicht
wel een boek over zijn voetreis zou samenstel
len, las hij dat voornemen de andere dag afge
drukt in de krant. „Heej," dacht hij toen.
Gelukkig is hij niet in de plaatselijke pers te
recht gekomen als een berooide zwerver. Hij
is niet beroofd al is hij er één keer wel even
bang voor geweest. Maar dat bleek loos
alarm. Een paar echte zwervers hadden niets
kwaads in de zin.
Hij laat mij in Hilversum een foto zien van de
schoenen zoals ze eruit zagen nadat het kar
wei voltooid was. Twee mooie duidelijk zeer
gebruikte kornuiten die al die tijd het
lichaam hebben gedragen dat van Vaals naar
Rome sjouwde.
„Erg, hè," zegt hij, „ze zijn maanden nadien
tijdens een vakantie in Frankrijk uit de auto
gestolen."
En hij vermeldt er heel bedroefd bij dat de
kangoeroetas ook tot de buit behoorde.
I Jacques Plaisir: Twee miljoen stappen. Uitq.
Tirion-ANWB, prijs 29,50.
server stuurt. Daar pikt dat conversie-programmaatje
het op, waarna het voor de vroege opstaanders op
het Web te lezen is.
En lezen kun je het altijd, wat voor browser je ook
gebruikt. Maar met de invoering van het beschreven
automatiseringsproces kijgt u voortaan ook een
voorpagina in frames voor uw kiezen. Dat gaat mis
schien iets ten koste van de snelheid, maar het oog
wil ook wat. Een wie alleen voor snelheid kiest en
geen behoefte heeft aan grafische grappen vinkt in
zijn browser de desbetreffende vakjes aan, waarmee
er alleen maar tekst binnenkomt.
Nog even terug naar vorige week. Toen feliciteerde
ik de Daily Planet met zijn eerste verjaardag en be
schreef ik hoe je daar jezelf op kan abonneren. Dat
heeft me de nodige brieven opgeleverd, want er zal
eens geen zetduiveltje aan te pas komen. Het desbe
treffende adres was aan het eind van de kolom be
land waardoor het afgebroken was en er een streep
je tussen was gekomen waarop alles foutliep. Die
tien klagers die de moeite hebben genomen om me
per E-mail te vragen waar het fout gegaan was, heb
ik inmiddels geholpen en wie nog steeds met de han
den in het haar zit stuurt me ook maar even een
briefje. Hij (of zij) krijgt een keurig briefje terug, je
moet er tenslotte wel wat voor doen.
De Stem Online: http:/Avww.dse.nl/stem
Alle informatie over browsers:
http://www.browserwatch.com
