'Archeologische
vindplaatsen worden
voor eeuwig verwoest'
De melatonine-gekte
ni 1996
20.00 uur
asluiten
SCHIJF
ZOMER-GIDS
ïofdingelanden
Rogier Bedaux voert kruistocht tegen kunstroof
asions
topas
Bovaggarantie
ïogelijk
uilgarantie
ITE BV
in Roosendaal
'gen op Zoom
Patti Smith
I IT'S BEEN A HARD time and
I when it rains, it rains on me,
zingt Patti Smith in Farewell
I "eel, het slotnummer op haar
I nieuwe cd Gone Again. Smith
I de afgelopen jaren inder-
I naad tegenslag op tegenslag te
I vwwerken. In korte tijd verloor
w dierbare vrienden, haar echt-
I Sffioot en haar broer.
Ann Peebles
Dick Dale
Vernon Reid
X 7
WOENSDAG 26 JUNI 1996
IHIHI1Q3
pakt bekend dat op maandag
i openbare bijeenkomst van de
dering komt ondermeer aan de
titeitsbeheer Markiezaatsmeer
voor het opstellen van peilbe-
;ruren ter inzage op het water
de voorzitter voornoemd,
p ML. Franken
Postbus 80
4724 ZH Wouw
Tel. 0165-30 46 06
Fax 0165-304366
M E D E D E L
terhuishouding Noord-Brabant
:hapshuis. De Wijper 2 te Heer-
en Halsteren en bij het Hoog-
eda ter inzage liggen de ont-
leven die het waterschap gedu-
gebied zal aanhouden. Daarbij
;ten (ƒ35,00) verkrijgbaar.
ijn zienswijze over de ontwerp-
ren brengen. Schriftelijke reac-
iten voor het einde van genoem-
d. Mondelinge reacties kunnen
acht na het (telefonisch) maken
een hoorzitting worden gehou-
ienswijzen toe te lichten dan wel
:dering van hoofdingelanden van
rden betrokken.
bestuur van Het Scheldekwartier,
De voorzitter,
nk RM.L. Franken
Postbus 80
4724 ZH Wouw
Tel. 0165-304606
Fax 0165-30 43 66
I Door Peter Janssen
I Rogier Bedaux, conservator
I Afrika van het Rijksmuseum
Ivoor Volkenkunde in Leiden,
bladert in de dikke catalogus
J995 van de Tefaf, de grote
I kunst- en antiekbeurs die
jaarlijks in Maastricht wordt
gehouden. Hij stopt bij een
eeuwenoud portret van aarde-
werk uit Nigeria, aangeboden
door een Brusselse handelaar.
.Gestolen", zegt hij beslist.
Bedaux voert al jaren een
kruistocht tegen het leegroven
van archeologische vindplaat-
1 sen.
I Hij is zeker van zijn zaak. Nee,
I het beeld komt niet uit een parti-
culiere collectie die misschien al
«men in westers bezit is. „Niet
1 als zo'n handelaar er een stuk of
IHjftig in de aanbieding heeft."
Bedaux wijst ook op de wel erg
I ruime datering van het beeld:
1 tussen 500 vóór en 500 na Chris-
I tus. „Daaraan kun je zien dat het
I r.iet uit een officiële opgraving
t, Dan zou het goed geda-
ll[uJ zijn, aan de hand van de
I laag waaruit het komt. Maar die-
I ven zetten gewoon de schop in de
■ond."
p de vraag of de handel louche
|is, antwoordt hij heel diploma-
ek: „Juridisch niet". Ze is in
I.Vederland namelijk niet verbo-
Jen. Waar het om gaat, is het feit
Idat de spullen in het land van
herkomst zijn gestolen en illegaal
land uitgebracht. Maar de
Ihandelaren weten van de prins
Igeen kwaad. „Bewijs maar eens
|dat ze te kwader trouw hande-
n," zegt Bedaux.
[Verdrag
|Binnenkort is dat misschien afge-
Als het goed is, onderte
kent Nederland deze zomer nog
leen verdrag de Unidroit dat
lie handelaar onder meer ver
plicht deugdelijke exportpapie-
Iren te hebben uit het land van
herkomst. Heeft hij die niet, dan
[kunnen de waren worden terug
gevorderd.
ie Unidroit is een afgezwakte
^ersie van een Unesco-verdrag
it 1970. Nederland en een aantal
idere westerse landen hebben
it nooit ondertekend, mede
door een sterke lobby van de an
tiekhandel.
Met als gevolg dat in de haven
Ivan Rotterdam een schip kan
binnenvaren, zoals onlangs nog
Igebeurde, met aan boord eeu
wenoude reliëfs die dieven heb-
[ben weggekapt uit de Angkor
|ïad in Cambodja, een tempel-
omplex dat op de wereldmonu-
|mentenlijst van de Unesco staat.
5n bedenk dan dat Nederland
|meebetaalt aan de instandhou-
J van die monumenten.
Pat het in ieder geval niet netjes
p wat ze doen, weten de handel-
ren natuurlijk drommels goed.
de haven van Rotterdam wer-
i vorig jaar oktober oude
Jeddhabeelden aangetroffen,
een Maastrichtse handelaar
asiatica 'gewoon' in Bangkok
id gekocht. Ze waren 17.000
lden waard, zei hij. Maar de
ibassadeur van Thailand, die
'slag liet leggen op de beelden,
[sprak van minstens 100.000 dol-
ïr' De handelaar deed vrijwillig
'stand van de partij.
Is de douane dit soort goederen
"Treft, moet ze ze gewoon
orlaten. Juridisch is er niks
f in de hand. Maar soms vindt ze
'e opgegeven waarde aan de lage
kant. Dan wordt een extern des
kundige ingeschakeld, Bedaux
bijvoorbeeld. En vaak blijkt het
dan om archeologische spullen te
gaan met een veel grotere waar
de. Dan kan een tevreden douane
de invoerrechten verhogen.
Bedaux meldt illegale partijen
aan bij de Rijksdienst Beeldende
Kunst, die er vervolgens nauwe
lijks iets mee kan. Hoogstens mo
rele druk uitoefenen op een han
delaar om de spullen terug te ge
ven. Soms lukt dat. Dan vindt de
handelaar goede contacten met
de Ghanese autoriteiten meer
waard dan de ingevoerde waar.
Geschiedenis
Wat het grote probleem is van de
handel? Archeologische vind
plaatsen worden voor eeuwig
verwoest, zegt Bedaux. „Je kunt
de geschiedenis niet meer goed
reconstrueren. Het zijn vaak lan
den met weinig schriftelijke
bronnen. Door al dat geplunder
vernietig je de geschiedenis van
hele bevolkingsgroepen. Boven
dien beroof je ze van zaken met
een grote esthetische waarde."
Het gaat tegenwoordig op gigan
tische schaal, zegt Bedaux. „Zo'n
beeldje als op de Tefaf brengt nu
enkele tienduizenden guldens op,
terwijl je er vroeger nog tonnen
voor kreeg. Maar nu komen ze
met kisten tegelijk op de markt.
Het gaat echt om gigantisch veel
spul. In Mali zijn duizenden ar
cheologische vindplaatsen en
zestig procent van die opgravin
gen is door antiekrovers aange
tast. En dat percentage stijgt op
dit moment met tien procent per
jaar."
De precieze omvang van de han
del kent Bedaux niet. Toevallig
heeft hij gelezen dat het in Enge
land om 3,5 miljard per jaar gaat,
en daar zitten ook gestolen schil
derijen uit Europa bij. Maar in
Nederland?
Ook een woordvoerder van de
CRI, de Centrale Recherche In
formatiedienst, heeft geen idee.
Hij gaat ervan uit dat wat hier
wordt onderschept slechts een
fractie is van de totale hoeveel
heid. „Dat is een van de kenmer
ken van een illegale activiteit",
zegt hij laconiek, „dat ze zich aan
je waarneming onttrekt." Hij be
nadrukt dat het een probleem is
van het land van herkomst. De
handel zelf is niet illegaal.
Dieren
En dat is precies de reden waar
om weieens 'stiekem' een ambas
sade wordt getipt, als het echt te
bar is. Het land van herkomst
kan dan proberen de spullen te
rug te vorderen. Het is eigenlijk
gek dat in Nederland nog steeds
niks geregeld is. Bedaux: „Met
ivoor is dat bijvoorbeeld wel al
lang het geval. Daar is een aparte
wet voor. Tsja, dieren hè. Daar
zijn wij buitengemeen gevoelig
voor. De kunst- en antiekhandel
is tegen de Unidroit. Het bete
kent voor hen een hele papier
winkel. Je moet dan zelf kunnen
bewijzen dat je te goeder trouw
bent. Je moet een database van
gestolen objecten raadplegen, je
moet deugdelijke uitvoerpapie-
ren hebben. Maar zo ingewikkeld
is het natuurlijk niet. En het is
ook heel normaal. Dat moet bij
een tweedehandsauto ook."
Vindt hij de handel verwerpelijk?
„Ze maken gebruik van het feit
dat die landen arm zijn. Het is
niet chic, maar zo werkt de han
del nu eenmaal. Kijken waar je je
spullen het goedkoopst krijgt.
Mali is heel arm. Als iemand daar
niet met zijn gezin kan rondko
men en hij krijgt vijf gulden voor
zo'n gestolen ding, of laten we het
heel bont maken: een tientje, dan
zal ik de laatste zijn die hem dat
kwalijk neemt. Maar het gebeurt
alleen omdat er een markt voor is
in het Westen."
Legaal
Als de Unidroit wordt onderte
kend, is het mogelijk cultureel
erfgoed terug te eisen dat zich ten
onrechte in een ander land be
vindt, zegt Bedaux. Maar kan een
instituut als het Rijksmuseum
van Volkenkunde de tent dan niet
sluiten?
Bedaux: „De wet geldt natuurlijk
niet met terugwerkende kracht.
Bovendien is het meeste hier le
gaal binnengekomen. We hadden
toestemming van de autoriteiten,
of we waren er zelf de baas." Hij
lacht de wat cynische lach die bij
zo'n opmerking hoort. „Maar je
kunt de geschiedenis niet gaan
omdraaien. In Madrid hangen
ook schilderijen van ons, die de
Spanjaarden in de Tachtigjarige
Oorlog hebben meegenomen. Je
kunt nu niet gaan zeggen: jon
gens, wij willen onze spullen te
rug."
Maar staatssecretaris Nuis denkt
er wel serieus over de Mosasau
rus-schedel terug te vragen, die
de Fransen in de achttiende eeuw
uit Maastricht hebben meegeno
men. Bedaux: „Kan Nederland
leven zonder Mosasaurus? Kijk,
als het nou om het stokje van 01-
denbarneveldt ging."
Het Nigeriaanse beeldje in de
Tefaf-catalogus dat volgens Be
daux gestolen is.
Rogier Bedaux in de tuin van het Rijksmuseum voor Volkenkunde.
FOTO'S JACQUES PEETERS
„De laatste tijd kunnen we het
niet aangesleept krijgen," zegt
de drogist enthousiast. Een of
twee pilletjes melatonine, zo
blijkt uit onderzoek, brengt
wellicht het verstoorde slaap-
ritme in het gareel bij jetleg en
ploegendienst.
Maar dat niet alleen. In Ameri
ka heeft dit natuurlijke hor
moon het vitamine C opgevolgd
als het middel tegen bijna alle
kwalen.
Een pilletje per dag zou wonde
ren verrichten bij kanker, hart
infarct, de ziekte van Alzhei
mer, diabetes, troebeling van de
ooglens, aids, schizofrenie,
wiegedood, depressie, epilepsie,
autisme, de ziekte van Parkin
son en griep. Het seksleven ver
betert dankzij melatonine, je
valt er van af en je blijft er lan
ger gezond en jong bij, zegt
men. Dit alles voor 24,95 per
potje met zestig pillen.
Melatonine is een hormoon van
de pijnappelklier, een erwtgroot
kliertje midden in de hersenen
waarvan men heel lang niet
heeft geweten waar het voor
dient. Er waren anatomen die
dachten dat het een in onbruik
geraakt orgaan was, wellicht
een overblijfsel van een ooit be
staand derde oog.
René Descartes, de Franse filo
soof, meende dat daar onze ziel
huist. Pas in de jaren vijftig ont
dekte men dat de pijnappelklier
precies op het ritme van dag en
nacht een hormoon aan het
bloed meegeeft: 's nachts een
overmaat aan melatonine en
overdag praktisch niets. Alle
gewervelde dieren hebben een
melatonine producerende pijn
appelklier en als
men bij de wat
primitievere
soorten de klier
verwijdert dan
raakt hun dag
en nachtritme
helemaal ontre
geld. Bij de ho
gere zoogdieren
gebeurt dat niet
al raakt bij hen
wel de jaarlijkse
voortplantingscyclus in de war.
Dat komt omdat de eb en vloed
van melatonine ook de wisse
ling van de seizoenen volgt: in
de lange winternachten produ
ceert de pijnappelklier meer
melatonine dan in de korte
nachten van de zomer. Hoe
ouder je wordt hoe meer de
pijnappelklier verkalkt.
Oude mensen produceren nau
welijks melatonine.
Bijna veertig jaar na de ontdek
king van het melatonine weet de
wetenschap nog steeds niet pre
cies waar het hormoon voor
dient. De meeste onderzoekers
zijn het er over eens dat de pijn
appelklier iets te maken heeft
met de biologische ritmes: het
dagelijkse ritme en ook het rit
me van de seizoenen.
Meer weet men niet met zeker
heid, maar speculeren staat vrij.
Het is heel goed denkbaar dat
het melatonine het slaap-waak-
ritme regelt. Omdat melatoni-
neproductie in verband staat
met de wisseling van de seizoe
nen kan het hormoon iets te ma
ken hebben met seizoensgebon
den verschijnselen als neer
slachtigheid in de winter en (bij
de meeste dieren) seks in het
voorjaar. Omdat bejaarden
vaak weinig of geen melatonine
produceren is het verleidelijk
om te denken dat de pijnappel
klier een fontein is van eeuwige
jeugd. Vandaar de reputatie van
melatonine als natuurlijk slaap
middel, als opwekker van vlese
lijke lusten en bron van geluk
en eeuwige jeugd. Is die reputa
tie verdiend?
In januari van dit jaar versche
nen zowel in het medische tijd
schrift The Lancet als in het we
tenschapsblad Nature twee ar
tikelen waarin bijna niets over
bleef van de reputatie als won
dermiddel. Josephine Arendt en
David Klein, Amerikaanse on
derzoekers op het gebied van
melatonine, denken dat melato
nine nog het meest bruikbaar is
als middel om een verstoord
slaap- en waakritme in het ga
reel te krijgen. Met het hormoon
kun je de interne klok voor- of
achteruit zetten. In een hon
derdtal onderzoeken bleek een
pilletje melatonine (in te nemen
twee uur voor het slapen gaan)
de gevolgen van jetleg met de
helft te verminderen. Over de
gunstige effecten bij ploegen
dienst is nauwelijks onderzoek
gedaan. Voorlopige resultaten
zouden wijzen op een verbeter
de slaap bij rust en minder sla
perigheid tijdens het werk. Dat
is alles. Meer is er wetenschap
pelijk niet bewezen.
Alle andere claims van dit mid
del zijn of niet bewezen, of be
wezen onwaar, of nog niet on
derzocht. Zo zou melatonine
helpen tegen seizoensgebonden
depressie (die anders dan de
meeste mensen denken vooral
in de winter pleegt toe te slaan).
Maar omdat de productie van
melatonine in de winter het
hoogst is, zou een extra dosis de
situatie alleen maar verergeren.
Bovendien, het is bewezen dat
lichttherapie helpt tegen derge
lijke depressies en licht verlaagt
juist het melatoninepeil in het
bloed. Dan de seks. 'Als je ooit
een erotische droom hebt gehad
of seksueel opgewonden raakte,
mag je daar je pijnappelklier
dankbaar voor zijn', zo hijgt een
reclametekst voor melatonine.
Maar als het hormoon al wat
doet, dan doet het vooral de ge-
slachtsklieren
bij proefdieren
verschrompe
len.
Voor de levens
verlengende
werking geldt
de volgende
proef als bewijs.
Men plantte de
pijnappelklier
van jonge mui
zen in oude
muizen en andersom, waarna de
jonge muizen korter en de oude
muizen langer bleken te leven
dan verwacht. Maar de onder
zoekers vergaten er bij te vertel
len dat het om bewerkte pijnap-
pelklieren ging die geen melato
nine produceerden. Verder be
wijs ontbreekt. Zo is er ook geen
snipper bewijs voor het heilza
me effect op hartziekte, kanker
en alle andere opgemelde ziek
ten en kwalen. Waarom nu in
eens al die opwinding over me
latonine? Het spul leidde veertig
jaar lang een onopvallend be
staan waarna het in 1995 plot
seling een tweede carrière be
gon als wondermiddel. In dat
jaar verschenen twee boeken
die melatonine de hemel in pre
zen als middel tegen alles wat
slecht is: The Melatonine Mira
cle van W. Pierpoli en W. Re-
gelson en (het ook in het Neder
lands vertaalde boek) Melatoni
ne van R. Reiter en J. Robinson.
Melatonine werd in Amerika
van kust tot kust in iedere
praatshow het gesprek van de
dag en Time zette het spul op de
omslag. Omdat de spraakma
kende gemeente voornamelijk
elkaar napraat, werd zo de me-
latoninegekte geboren. 'Het is
zonneklaar dat deze 'natuurlij
ke' stof niet meer of minder is
dan de fontein van de eeuwige
jeugd voor de nu snel ouder
wordende babyboomers'
schreef Fred Turek sarcastisch
in het wetenschappelijk blad
Nature. Turek houdt zich al ja
ren bezig met onderzoek van
melatonine en reeg beide boe
ken aan het mes.
Jammer, jammer, vindt hij,
want melatonine heeft beslist
geneeskrachtige mogelijkhe
den, alleen moeten die eerst heel
degelijk worden bewezen.
Terewell Reel draagt Smith op
I aan haar overleden man, de
I ™°nnalige MC5-gitarist Fred
I Tnith. Hoewel ze een lijdensweg
I Moet leggen, verzekert ze hem
I dat ze zich door het leed heen zal
I slaan: ...and well I cried, but I'll
I 9ct by, salute our love, send you
I nsmilc and move on.
I Doorgaan met het leven, bete-
I sent voor Smith ook doorgaan
l de muziek, of beter het weer
I "Ppaken van de muziek, want
I He Again is haar tweede cd in
I zeventien jaar!
I n de tweede helft van de jaren
I jWfnt'8 was Smith met haar
I .J u^'ike, felle rock op platen
I s Horses en Wave een van de
I ^hikken in de Amerikaanse
|S wave-scene. Na Wave trok
17i u Z'C'? teru§ uat de P°Pmu-
I «ra 0m z'c'1 aan haar ëezin te
I Wen. Alleen in 1988 maakte
ze nog een cd met haar man. Van
optreden was echter geen spra
ke.
Nu is de 50-jarige Smith hele
maal terug aan het front. Voor
haar nieuwe cd heeft ze onder
anderen Lenny Kaye en Jay Dee
Daugherty (beiden lid van haar
legendarische band) opgetrom
meld. Maar ook tijdgenoten als
John Cale en Tom Verlaine ma
ken hun opwachting.
Het resultaat van de hernieuwde
samenwerking is een krachtige
cd. Vanaf de eerste typische
Smith-snik in het titelnummer
springt de intensiteit er vanaf en
grijpt Smith de luisteraar bij de
strot. Natuurlijk staat de cd in
het teken van de dood en kan het
er zwaarmoedig aan toe gaan,
maar tegelijkertijd straalt Smith
ook veel levenskracht uit.
Ook muzikaal is het een behoor
lijk zware plaat geworden, met
afwisselend stevige rock, akoes
tische (folk)nummers en donke
re wave-songs. De muziek is niet
altijd even toegankelijk, al is de
single Summer Canibal (een van
de twee nummers die ze samen
met haar man schreef) een heer
lijke rocksong.
Met Gone Again heeft Smith een
indrukwekkend document afge
leverd. Niet vaak maken arties
ten zo'n geslaagde come-back.
Maar daar heeft ze dan ook heel
wat tranen voor moeten laten.
(Arista/BMG)
PAUL VERLINDEN
I CAN'T STAND the rain geldt
nog steeds als een van de mooi
ste soul-songs ooit gemaakt.
Verantwoordelijk daarvoor is
Ann Peebles, met Al Green en
Otis Clay in de jaren zeventig
een van de sterren uit de Hi-stal
in Memphis. Na vijftien jaar uit
de schijnwerpers te zijn verdwe
nen, dook Ann Peebles begin ja
ren '90 weer op in de Memphis
Soul-revue en maakte ze in 1992
een aardige come back-cd.
De opvolger van die cd heeft vier
jaar op zich laten wachten. Dat
wachten is de moeite waard ge
bleken want Fill This World
With Love is een lekkere plaat
geworden met pittige r&b en
vlotte soul.
De doorleefde, ruige zang van
Peebles - die nu een jaar of vijf
tig is - gaat nog steeds door
merg en been. Prachtig zijn de
twee duetten die ze samen met
soul-diva Mavis Staples op plaat
gezet heeft. Maar ook de samen
zang met haar partner Don Bry
ant, die ook als producer en co-
writer optreedt, mag er wezen.
De composities op de cd zijn
over het algemeen goed, maar
wat vooral te prijzen valt, is dat
het geen gelikt product is ge
worden, zoals bij zoveel moder
ne soul-platen. Peebles en Bry
ant weten de ruige southern
soul-sfeer vast te houden, mede
door gebruik te maken van afge
meten blazers (die soms wel iets
teveel op de achtergrond opere
ren) en een gedegen ritme-sectie.
Fill This World With Love is het
bewijs dat in de jaren '90 nog
steeds ouderwetse soul gemaakt
kan worden. (Bullseye
Blues/CRS)
PAUL VERLINDEN
EEN ROCKER IN hart en nie
ren, die Dick Dale. De koning
van de surfgitaar valt bijna om
van ouderdom maar kan het
werk, muziek maken, niet laten.
Optreden was echter niets voor
hem. Hij kon zijn familie, zijn
huisdieren niet missen.
Maar het zou anders lopen. Dale
werd herontdekt. Mensen gingen
naar zijn oude, verstofte platen
luisteren. Filmmaker Quentin
Tarantino gebruikte Dale's
nummer Misirlou uit 1962 als
begintune voor de cultfilm Pulp
MUZIEKRECENSIES
Fiction. De oude snarentrekker
vond die erkenning zo mooi, dat
hij zijn podiumangst overwon.
En zie: Dick kan het niet meer
laten. „Ik kan niet meer stoppen,
moet het podium op. Ik kan twee
uur spelen, daarna val ik om. Ik
wil niet sterven in een schom
melstoel. Als ik ga, dan ga ik op
het podium in een explosie van
lichaamsdelen."
De reislust bracht Dale ook naar
Nederland. Hij liet het Pink
Pop-publiek kennis maken met
zijneigenzinnige gitaargeluid.
De mensen die dat optreden ge
mist hebben, kunnen altijd nog
Calling Up Spirits aanschaffen,
de nieuwe cd van Dale. Hij heeft
de muziek met zijn band in zes
dagen tijd opgenomen. Hulp
kreeg hij onder meer van toetse
nist Vince Welnick van The Gra
teful Dead.
De korte samenwerking leidde
naar dertien typische Dale
nummers. Druk, hard, overheer
send en hier en daar vals. Power
heeft Dale genoeg. Zo hakt het
openingsnummer Nitrus er be
hoorlijk in. Leuk is ook de Dale
uitvoering van de Jimi Hendrix-
klassieker Third Stone from the
Sun.
Maar echt wild word ik niet van
Calling Up Spirits. De nummers
lijken nogal op elkaar. Dale past
steeds dezelfde trucjes toe. Het
is leuker om het fenomeen op het
podium te zien, dan om thuis
naar zijn muziek te luisteren.
Nee, zo'n ouwe knakker moet je
live aan het werk zien. En wie
weet: misschien maak je die ex
plosie van lichaamsdelen wel
mee. (Beggars Banquet)
PETER VIERENHALM
'KIND VAN de regenboog' is de
titel van de biografie over Jimi
Hendrix geschreven door de
Amerikaanse auteur Charles
Shaar Murray. Hij draagt dit
werk uit 1989 op aan de zwarte
gitarist Vernon Reid, toen nog
actief binnen het metal-gezel-
schap Living Colour en aan de
door hem opgerichte Black Rock
Coalition. Volgens Murray was
en is Reid één van 's werelds
beste gitaristen na Hendrix.
Na het uiteenvallen van de po
pulaire formatie Living Colour
was het niet meer dan logisch
dat de excentrieke gitarist/com
ponist Vernon Reid op de solo
toer zou gaan. Nu ligt zijn de
buut Mistaken Identity in de
winkel en op dit album kiest
Reid niet de meest gemakkelijke
weg. Integendeel zelfs!
Reid's geesteskind is een cross
over waarin rock, blues, jazz en
zelfs hip hop op een ingenieuze
wijze aaneengesmeed zijn. De
geluidsfragmenten lijken op het
eerste gehoor op pure improvi
satie, maar als je goed luistert
ontdek je wel degelijk structuur.
Reid nam voor Mistaken Iden
tity producer Teo Macero ((Miles
Davis, Charles Mingus en Thelo-
nius Monk) in de arm en ook
hip-hopper Prince Paul (De La
Soul) drukte een belangrijk
stempel op de plaat.
Na de opheffing van Living Co
lour dook Reid meteen de studio
in en verzamelde een aantal
klasse-muzikanten rond hem
heen en formeerde de groep
Masque. Langdurige sessies re
sulteerden in ruim veertig ge
luidsfragmenten waarvan er
zestien op dit album zijn ver
schenen.
Naast samples (onder andere
van John Lee Hooker en Special
AKA) is ook de klarinet nadruk
kelijk aanwezig. Draaitafel
kunstenaar Jay Logic pakt hef
tig uit en Leon Gruenbaum be
speelt zijn Samchillian Tip Tip
Tip Cheeepeeee, een door hem
uitgevonden toetseninstrument.
In een interview zegt Reid dat de
totstandkoming van Mistaken
Identity een zelfonderzoek is ge
weest om zijn contact met de pu
re spelvreugde te herstellen en
dat dit proces tot nu toe meer
vragen dan antwoorden heeft
opgeleverd.
In ieder geval heeft het een
boeiende muzikale collage opge
leverd met opvallende muziek.
Luister maar eens naar Light-
nin' (opgedragen aan Lightnin'
Hopkins) en Saint Cobain, een
ode aan, jawel....Kurt van Nir
vana. En als je denkt dat het al
bum na zestien nummers is afge
lopen, moet je de cd-speler nog
maar een tijdje laten lopen.
(Epic/Sony)
KAREL VAN DER POL
