Koning Miguel I zit stevig op zijn troon 396 i i i i ryrn Na 'Briangon' is ook de laatste twijfelaar om S POSTCODE T^v JREN OOK RAVANS onze showroom! LMENVELD ->fcl LJOEN-BOIM NATIONALE LOTERIJ» Even wankelde de troon van koning Miguel I. En even zag het er naar uit dat Laurent 'Jaja' Jalabert klaar was om de 31-jarige Spaanse wielervorst na vijf opeenvolgende Tour-triomfen te verjagen'en Frankrijk haar meest begeerde kroonjuweel terug te schenken. TE HOOG OVERBLUFFEN CONSTANTHEID Alle etappes op een rij Erik Zabel Bjarne Riis Lance Armstrong Coördinator Van Schaik Uitgebreide kaart Tour door Nederland o Dealer voor geheel zeeland: srdient. Irke - Tel. 0118-592040 [Fax 593234 Ir uw occasioncaravan. iedere deelnemer in dezelfde L Zetfouten voorbehouden. 15 CK 2 BC |1 BV |2 CK )8 AA j8 RD 7 AL LN 25,- i LR 50,- EJ 50,- CD 1000,- MB 25,- JN 50,- KL 25,- TG 500,- I CS 100,- BE 50- TD 500- I NR 50- XD 1000,- JA 25,- TC 25,- BC 25,- CM 25,- CS SO,- EX S0t- KB SO,- NK 25,- I PA 100,- i AL 100,- I RX 25,- I SK SO,- PC 50,- I AR 25,- 01 CC XD 36 JG PV BM 1151 KW '66 PH É02 LD ionale Postcode Loterij a Jackpot. :ging eenmaal per maand net nde rekening af te schrijven, er invullen in blokletters. het reglement, op aanvraag 20,- (twee lotnummers) 10,- (één lotnummer) dhr. mevr. Banknummer: I I I 1_J—1 ~13T.96.07 Wielrennen leeft op, dat is in de afgelopen 'maanden wel duidelijk geworden. De re creant toont volgens de fietsenhandelaren weer meer interesse in de racefiets. Of dat een gevolg is van de Tourstart in 's-Herto- genbosch, zal wel altijd een vraagteken blijven. Vast staat wel dat de opleving hard nodig was. Immers vorig jaar had in Europa nog maar vijf procent van de totale fietsen- markt betrekking op racefietsen. In Ne derland was dit percentage zelfs maar twee procent. Ter vergelijking: tien jaar en, toen de Nederlanders ook nog aardig meededen in de Tour, was dit per centage nog dertien procent. Waar de winst zit, is duidelijk: momenteel wordt liefst 25 30 procent door ATB's in beslag genomen. De racefiets zat dus in de verdrukking. Toch blijven de grote fabrikanten jaar- vele miljoenen investeren om weer nieuwe snufjes te ontwikkelen. Momenteel wordt bijvoorbeeld door Giant hard gewerkt aan een 'brekerlaag' tussen binnen- en buitenband. Het doel daarvan is duidelijk: eindelijk eens de vrees van elke (top-)wielrenner wegne men: lek rijden. De brekerlaag moet een flinterdun, maar ijzer- sterk laagje worden, dat aan de binnenzijde van een tube of lucht band wordt aangebracht. Spy 's, glasscherven of scherpe kiezeltjes zouden er niet doorheen kunnen dringen. Als de brekerlaag inderdaad met succes wordt ontwikkeld, waar fietsfabrikanten reikhalzend naar uitzien, zou dat een kleine revolutie betekenen. Minder revolutionair maar wel gloed nieuw is de Shimano-pillon met negen tandwielen achter. Deze tandwielen zijn iets smaller, waardoor de pillon in totaal niet breder wordt. Ook de nieuw ontwikkelde ketting is iets smaller. In het afgelopen half jaar is deze 'negen achter' uitvoerig getest door Shi- mano. Met succes, want de Rabobank-formatie gaat er de Tour mee rijden. Ronde-renner Eric Dekker van deze Nederlandse for- i matie: „Ik vind dat een behoorlijk stap. Eoen ik tien jaar geleden fietste, gingen we van zes naar zeven. Dat was wat. Ver- eigens werden het er acht en nu zelfs ne- i. En iedere keer denk je: nu zal het wel liet verder kunnen. Totdat het tegendeel j! wordt bewezen." Miguel Indurain (op kop) en Alex Zulle in actie tijdens een bergetappe in Ronde van Frankrijk van vorig jaar. Indurain won die editie en Zulle werd tweede. FOTO HENK THEUNS Eindredactie: Hein Groothuis Vormgeving: Karei van der Pol Door Ad Pertijs e vierde etappe van de Dauphiné Libéré jl finishte op de Mont Ventoux. Boven op M de angstaanjagende berg, waarop Tom- I jp my Simpson in 1967 het leven liet, ju- belde heel de natie. Klimmer Virenque had er samen met alleskunner Jalabert een gevoelige tik van iets meer dan een minuut uitgedeeld aan Indurain. Toen 'Jaja' de dag erop in de marathontijdrit (42,1 km) van Gigondas naar Beaumes-de-Venise slechts 50 tellen terug hoefde geven aan de Spaanse tempobeul, gingen kroon prins Jalabert en zijn onderdanen hardop denken aan een Tourzege. De dag erop al verstoorde Indurain zelf die. droom op bru te wijze. Onderweg naar het middeleeuwse vestingstadje Brianqon deelde hij Jalabert een mentale mokerslag van jewelste uit. Op de eerste serieuze berg, de Col d'Allos, liet hij de nummer één van het UCI-klassement achter. De On- ce-kopman finishte uiteindelijk op bijna twee minuten van de herboren Spaanse etappe-winnaar. Weer een dag later gaf 'Jaja' op en liet Indurain zich huldigen als eindwin naar. „Weliggen weer op het vertrouwde schema," merkte Indurains ploegleider José Miguel Echevarri fijntjes op, herinnerend aan de voorgaande generale in de Dauphiné. Na 'Brian?on' is de laatste twijfelaar om: Miguel Indurain zal ook dit jaar moeilijk te kloppen zijn in de Grande Bou clé. De 83e Ronde van Frankrijk kan hem boven Jacques Anquetil, Eddy Merckx en Bernard Hinault doen uitstij gen op de recordlijst. Nu nog heeft de man uit Pamplona evenals het voornoemde drietal vijf Tour-zeges op zijn naam staan, maar veel wijst erop dat het er over een maand zes zullen zijn. Zelfs zijn concurrenten lijken daar niet aan té twijfelen. „We moeten gewoon wachten tot het moment dat Miguel stopt. Dan pas zal er weer een open strijd zijn om de zege," meent Lance Armstrong, een van de jongeren die het in zich heeft ooit de Tour te winnen. De wachtkamer raakt vol met ongeduldig trappelende potentiële winnaars in de toekomst. Alex Zülle, Evgeni Berzin, Pavel Tonkov, Abra ham Olano, Chris Boardman en Armstrong kunnen het nog wel opbrengen een jaartje te wachten. Voor Tony Romin- ger, de eeuwige rivaal van de Spanjaard, wordt het zijn laatste kans. De Zwitser, die tot dusverre in de Tour faal de op de beslissende momenten, lijkt nu te oud voor een se rieuze coup. Jalabert is zo oud nog niet, maar de 27-jarige' Fransman wil het ijzer smeden nu het heet is. De voormalige sprinter, die in 1994 zwaar gewond achterbleef op het door een fo tograferende agent tot slagveld omgetoverde asfalt van Armentières, beëindigde de Tour vorig jaar niet alleen in het groen, hij bleef tot ieders verrassing ook minder dan twee minuten verwijderd van het podium. Na een lood zwaar seizoen waarin de Fransman vanaf het begin (Pa- rijs-Nice en Milaan-San Remo) wedstrijden won, wist Saiz hem nog een keer op te laden voor de Ronde van Spanje. Vijf ritzeges en de eindoverwinning betekenden Jalaberts definitieve doorbraak als ronderenner. De koning van Spanje is hij dus al, maar het opstapje naar de Franse troon lijkt nog iets te hoog voor de man die in 1988 als mi litair kampioen voor het eerst op de fiets mooie dingen deed voor volk en vaderland. Bjarne Riis was vorig jaar achter Indurain en Zülle de knappe nummer drie. De Deen heeft net als de Spaanse ti telverdediger zijn hele seizoen afgestemd op de Tour.. „Ik ga weer voor de top-drie, maar de ronde winnen is een heel ander verhaal," zegt Riis. En dus is de verwachting dat Indurain weer dankbaar ge bruik gaat maken van de status quo. Voor zover hij die no dig heeft. Een ding is wel zekér: op papier is de komende Tour de lastigste die de Banesto-kopman ooit voorgescho teld kreeg. Zozeer zelfs, dat hier en daar gesproken wordt van een anti-Indurain-parcours. Dat Bernard Hinault (de man die zijn record dreigt te verliezen, is betrokken bij de organisatie) daar mede de hand in zou hebben, wordt door de Société du Tour de France uiteraard glashard ontkend. „Want je kunt geen parcours maken dat pro of contra ie mand is," zegt woordvoerder John Lelangue. „Zwaar en gecompliceerd," zo omschrijft Indurain zelf de drieweekse veldtocht die start in Den Bosch en via onder meer de Alpen, het Centraal Massief en de Pyreneeën naar de Champs Elysées in Parijs voert. Zwaar vanwege de vele bergen en gecompliceerd vanwege het ontbreken van een lange vlakke tijdrit op het einde van de eerste week. In die chronorit legde Indurain meestal de basis voor zijn zege. Het was een mooie gelegenheid om het klassement te ordenen en een handvql concurrenten naar de rangen der kanslozen te fietsen. Na de eerste tijdrit wist Indurain pre cies jvie hij in de bergen in het oog moest houden en welke klimgeit hij naar hartelust mocht laten aanvallen. Even tuele laatste plooien kon hij altijd nog gladstrijken in de tweede lange tijdrit, enkele dagen voor Parijs. Dit jaar zal dat anders zijn. Zonder voorselectie zal Indu rain in de eerste bergrit met iedereen rekening moeten gouden en ook de klimtijdrit die daarop volgt, zal wat dat betreft weinig duidelijkheid verschaffen. Na de Alpen vol gen het pittige Centraal Massief en de Pyreneeën. Uitgere kend in de rit naar zijn eigen Pamplona, een dag na zijn 32e verjaardag, lijkt Indurain het meest kwetsbaar. Het is een monsterbergrit van 260 kilometer over vijf reuzen, waaronder de Aubisque, Soudet en Larrau. Zelfs de Bask fronste de wenkbrauwen, toen hij het betreffende etappe kaartje onder ogen kreeg. Kortom, deze Tour heeft een ba sis om de lange Spanjaard murw te rijden. „Maar dan moeten zijn concurrenten wel de wil hebben om hem col lectief aan te pakken," zegt Mapei-ploegleider Patrick Lefèvere. En daar zit hem nu net het probleem. Wie wil voor de an der de kastanjes uit het vuur halen? In het zog van Indu rain rijden ze liever naar een zekere ereplaats. Zelfs binnen één ploeg is de eenheid soms ver te zoeken. Neem Once. De Spanjaarden hebben een ambitieuze Fransman (Jalabert) en een talentvolle Zwitser (Zülle). 'Jaja', die in korte tijd een enorme progressie maakte van rappe rittenkaper naar serieuze Tour-kandidaat, meent dat hij de enige kapitein op het schip is. Zülle lijkt zich te laten overbluffen. Ploegleider Saiz zal in eerste instantie kiezen voor de thuisrijder, de Fransman in het weer wie- lergekke land van Marianne. Tonkov was beresterk in de Giro, maar volgens de moderne wielerwetten kun je niet tweemaal achtereen in zo'n. grote wedstrijd schitteren. Berzin probeert dat wel, maar hij kwam er in Italië achter dat zijn klimcapaciteiten enige verbetering behoeven. Boardman meent op basis van zijn aanwezige talent als tijdrijder en zijn latente klimmerscapaciteiten eveneens in aanmerking te komen voor de Tourzege. „Maar niet nu al. Ik geef me nog vijf jaar." Voor Armstrong geldt in grote lij nen hetzelfde. De Tour staat bij hem in dienst van de Olympische Spelen. „Want een ding is zeker: de Olympi sche kampioen komt uit de Tour, zoals de wereldkampioen uit de Vuelta komt," aldus de Amerikaan. Blijft over Abraham Olano. De ploegleiding van Mapei twijfelde lang over zijn deelname. De Spanjaard deed im mers ook al een mislukte gooi naar de eindzege in de Giro. „Mocht hij die gewonnen hebben, dan was Abraham zeker thuisgebleven. Nu krijgt hij een kans op revanche," zegt zijn ploegleider Lefèvere. De Belg is mede-sportdirecteur .van een multinationale equipe. Hun Zwitser (Rominger) heeft de onvoorwaardelijke steun van de meeste Spanjaar den, maar het zal niet de eerste keer zijn dat de bewoners van het Iberische schiereiland zich in stilte aansluiten bij de winnaar. Bedenk daarnaast dat Indurain na het WK van 1995 van Olano een wederdienst te goed heeft. Miguel Indurain is immers geen alles verslindende kanni baal als Merckx of een dictatoriale das als Hinault. Hij gunt ook de anderen hun pleziertjes. De beminnelijke Ba nesto-kopman bemoeit zich niet met de voor- of' najaars- klassiekers. De Tour, de Spelen, het WK, die zijn voor hem voldoende. Niet alleen tot genoegen van de rest. De mees ter spaart ook zichzelf, wat hem door de Merckx-adepten overigens niet in dank wordt afgenomen. Het maakt allemaal onderdeel uit van de kracht van de 'man uit Pamplona', die geschapen lijkt voor de Tour. Ga maar na: hij kan tijdrijden (als de beste), hij kan klimmen (met de besten), hij heeft koersinzicht, hij heeft veel vrien den in de wedstrijd en hij is zelfs in staat naar een ritzege te sprinten. Maar het belangrijkste van al is zijn constantheid. En juist aan dat aspect werden Jalabert en co in Brianqon keihard herinnerd. Indurain herstelt als geen ander van gedane inspanningen. Zelden heeft hij een zwak moment en zo die er al zijn, her vindt hij zichzelf nog in dezelfde rit. Natuurlijk, Virenque kan hem kloppen in de bergen, Riis kan hem aftroeven in de tijdrit en Jalabert kan hem tegenwoordig het snot voor ogen rijden in het middelgebergte. Maar over de volle 22 dagen geven ze allemaal een of meerdere keren 'niet thuis'. Echavarri: „Het is daarom dat niet het zware parcours, maar de factor 'herstelvermogen' de doorslag geeft. Reken er dus maar op dat in Parijs de oude bekenden op het po dium staan." PAGINA E5 PAGINA E2 PAGINA E2 PAGINA E3 PAGINA E3 PAGINA E6 PAGINA E4 PAGINA E4

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1996 | | pagina 21