Gouden Strop eindelijk weer naar Ross De geur van hout Deel 3 van cyclus 4De tandeloze tijd' KINDERBOEKEN KORT Vreselijk boek over de dood DE STEM ZOMER-GIDS De filmpjes van Voorhoeve inspireerden tot prima thriller IN BEELD Functie Koffiepot Bron pE STEM EXPOSITIES aV,^~ VRIJDAG 21 JUNI 1996 M Vervolg van pagina Dl 'Jarenlang trainde Albert zich in wat hij noemde 'leven in de breedte': de geest aan zoveel mo gelijk tegelijk deel laten hebben. Het moest mogelijk zijn een zeer groot aantal - misschien zelfs een oneindige hoeveelheid - gedach ten en beelden gelijktijdig te la ten optreden. Geen opeenvolging van gedachten, maar synchronis- me. Alleen zo kon de meedogen loos 'in de lengte' verstrijkende tijd onschadelijk gemaakt wor den. Alleen zo kon elke fractie van een seconde eindeloos in de breedte worden uitgerekt...' Leven in de breedte, schrijven in de breedte. In deel 3 introduceert Van der Heijden de schrijver Pa trick Gossaert, alias Patrizio Ca- naponi, die op zoek is naar ruw materiaal om in te kleuren. 'Ik ben een bedelaar met bladgoud in z'n portefeuille, bedelend om ste nen.' Hij wil de ghostwriter wor den van Albert Egberts. Maar ook Albert heeft aspiraties. Ein deloos herschrijven om een zo economisch mogelijke tekst te maken, correspondeert niet met het leven dat hem is toebedeeld. 'We kunnen niet comfortabel aan ons bureau gaan zitten en, als hadden we alle tijd van de we reld, anderhalve zin per dag schrijven net zo lang tot het per fect is.' In een brief geeft Albert zijn schrijverscredo: 'Ik vind het na tuurlijker om koortsachtig achter de woorden aan te ijlen dan met geheven pink achter de goud schaaltjes te gaan zitten.' Het is het credo van Van der Heijden die over de verhalen van zijn al- ter-ego, 'de zijige' Canaponi be weert dat ze 'nog te zeer voorbo den waren... ze ontbeerden de ab solute verteller'. Uithalen in de breedte doet Van der Heijden als een rasverteller, vooral om meer glans te geven aan de voorvallen en gebeurte nissen. De twee delen bevatten werkelijk ongelooflijke verhalen, het ene nog fantastischer in de Belcampo-betekenis dan het an dere. We weten al dat Thjum overleden is, wat er zich heeft af gespeeld in Italië onthult Van der Heijden nu. Beweging Het is het dramatische verhaal van de twee 'decadente flikkers' (volgens Baartscheer) Flix Boe- zaardt en Thjum Schwantje. De kunstenaar Flix wil afrekenen met het traditionele gehannes in de kunst. Hij wil zijn model, in een gipsverband, vangen in de beweging. 'Als het gips hard is, en het model geen vin meer kan verroeren... goed, dan zet ik er de knieschaar in. Ik knip het pak in stukken, zet ze weer in elkaar, en dan... daarmee laat ik de oor spronkelijke beweging zien. Zon der toevoeging van kitscherige, schmierderige... pathetische kul.' De mislukking van het experi ment ('Ik wilde 'm alleen maar even in z'n rats laten zitten') komt hem op twaalf jaar gevan genisstraf in Italië te staan. Het zelfde aantal jaren als Hennie A. Er is meer criminaliteit in De tandeloze tijd, deel 3. Het is Al- bert Egberts die in zee gaat met de uiterst verdachte Gesu Porpo- ra, lid van het Genootschap van de' Gouden Vingerhoed. Eerst fungeert Albert als een eenvoudi ge, tamelijk onschuldige koerier, later als smokkelaar van adoptie baby's. Haast ongeloofwaardig is de kennelijk waargebeurde han del in baby's in Thailand en de smokkel van babylijkjes vol heroïneGruwelijk is de beschrij- ving daarvan. Crimineel is ook het gedrag van de corrupte boekhouder en belas tingadviseur Wendelgelst voor wie Albert drie adoptiekinderen smokkelt. Met de thrillerachtige Leon de Winter-inslag verhaalt Van der Heijden over de tocht van Wendelgelst naar de wereld van pornobazen die een van zijn adoptiekinderen voor een film hebben gebruikt. En wat te den ken van onze geliefde held uit Advocaat van de hanen die in Onder het plaveisel het moeras de grenzen van genotzucht aftast met een jongen. Moord, ver krachting, sexuele uitspattingen: het kan Van der Heijden niet duister genoeg zijn om alles op scherp te stellen. Scherpe nagels Aan het begin van deel 3, eerste boek, stelt Albert zich tot taak om het asfalt van de stad te lich ten en de jungle te tonen. De meeste dingen zijn immers over trokken met een dun en doorzich tig vlies van alledaagsheid, als een soort krimpfolie. De werke lijkheid wacht op de scherpe na gels van Albert. 'Hij moest de dingen hun eigenlijke geur en smaak en kleur en vorm terugge ven. Tegelijkertijd moet hij voor werpen en voorvallen vanuit een speciale, onverwachte hoek laten zien. 'Maar was dat genoeg? Al- bert wilde de werkelijkheid de huid volschelden.' Aan het begin van deel 3, tweede boek, is de situatie veranderd. Albert hallucineert dat in de on derbuik van de stad iets begint te roeren. Uit perken en parken, uit volkstuintjes en braakliggende tereinen komen de wormen om hoog als een glinsterende golf van schuim. 'Het moeras kookte over., kookte over de rand van de stad.' Het is de figuurlijke toon zetting voor de bij vlagen zelfs nogal schokkende tweede roman. 'Het was maar de vraag of met het blootleggen daarvan de ver beelding gediend zou zijn...', be denkt Albert Egberts. Van der Heijden heeft de duistere krochten van de menselijke geest blootgelegd in ruim 1400 pagi na's weergaloos proza. I A.F.Th, van der Heijden: 'Het Hof van Barmhartigheid' en 'Onder het plaveisel het moeras'. Uitg. Querido, prijs 57,50 per deel. Tomas Ross: al jaren op gespan nen voet met de jury van de Gouden Strop. FOTO DIJKSTRA Door Johan Diepstraten Dat gisteren aan de nieuwe thriller Koerier voor Sarajevo van Tomas Ross de Gouden Strop 1996 is toegekend, zal voor niemand als een verrassing zijn gekomen. Het is een voortreffelijke thriller van internationale allure. Voor de tweede keer in zijn schrij verscarrière krijgt Ross de belangrijkste thrillerprijs: in 1987 werd Beta onderschei den. In dat jaar haalde Tomas Ross met twee thrillers de finale (De strijders van de regen boog), voor de Gouden Strop 1996 was ook zijn recente Babyface - King en de moord- transfer genomineerd. 'Toen vorig jaar minister Voorhoeve zei dat het ontwikkelen van twee filmpjes met fo to's uit Srebrenica was mislukt, wist ik dat daar een thriller in zat,' onthulde Ross in de VN Detective Thrillergids van afgelopen week. Hij is één van de weinige thriller schrijvers die zich op het vlak van de inter nationale politiek bewegen. De moord in maart 1982 op vier Nederlandse journalis ten in El Salvador inspireerde hem tot Scha duwen uit Gethsemane, de aanslag op de Rainbow Warrior tot De strijders van de re genboog, de eerste politionele actie in Indo nesië tot De broederschap, de gijzelingen van de Molukkers tot De honden van het verraad, de Lockheed-affaire tot Van ko ninklijke bloede en de zaak King-Kong tot Wachters voor Wilhelmina. Niemand kan ontkennen dat Tomas Ross de Nederlandse thriller uit de sfeer van het detectiefje over 'een dooie Chinees in de gracht' heeft ge haald. Buffer Koerier voor Sarajevo heeft een denderende intrige. In Bosnië-Herzegovina heeft zich een invloedrijke groepering verzameld rond de voormalige partizanenstrijder Zoran. Dit Nieuw Bosnisch Bevrijdingsfront wordt ge steund door veel vooraanstaande Bosnische Kroaten, Bosnische Serviërs en Bosnische moslims. De NATO besluit dit Bevrijdings front te erkennen als toekomstige wettelijke regering omdat Zoran, in tegenstelling tot de huidige moslimpresident Izetbegovic, wel representatief is voor het volk van Bos nië-Herzegovina. Een onafhankelijk Bosnië zou immers een mooie buffer zijn voor het westen. Een Haagse restauranthouder, Ilija Senic, wordt door Den Haag min of meer gedwon gen contact te leggen met de beweging van Zoran en een brief af te geven waarin de on voorwaardelijke steun van het westen staat vermeld. Die brief mag ncoit in handen val len van de Serviërs en Kroaten. Maar als Srebrenica valt, krijgen Voorhoeve en Van Mierlo foto's in handen met daarop hun koerier. De lezer weet op dat moment waar om de restauranthouder naar het voormali ge Joegoslavië vertrok - een prachtige chan- tagezaak - en hoe zijn vergeefse tocht naar Sarajewo verliep. Wat er daarna gebeurt met de nieuwe koerier is te mooi bedacht om op deze plaats te verraden, - de achterflap doet dat al voor een deel - maar eigenlijk vanaf het begin is Koerier van Sarajewo een page-turner. Het is even lastig om al die Serviërs, Kroaten en Bosniërs uit elkaar te houden, maar Tomas Ross is bedreven ge noeg om de lezer aan de hand mee te nemen in die slangenkuil. Alternatief Met het bekronen van Koerier voor Sara jewo lijkt er een einde te zijn gekomen aan het geruzie rond de jurering. De afgelopen jaren kregen de literaire thrillers Het woe den der gehele wereld van Maarten 't Hart en Vertraging van Tim Krabbé de hoogste eer. Ook dit jaar haalden enkele literaire thrillers (o.a. Renate Dorrestein met Verbor gen gebreken) bijna de eindronde, maar een 'aanscherping' van de criteria voorkwam een nieuwe rel. Tomas Ross had al aange kondigd een alternatieve Gouden Strop in te stellen als voor de derde keer het bedrag van 25.000 gulden naar de literaire thriller zou gaan. Omdat hij met twee boeken werd ge nomineerd, zag hij ervan af. Tomas Ross staat al jaren op gespannen voet met de verschillende jury's van de Gouden Strop. In de VPRO-gids van enkele weken haalde Ross voor de zoveelste keer uit naar de gebrekkige deskundigheid van het me rendeel van de recensenten. Maar waarom klagen over de deskundigheid van deze jury als ze besluit om het sympathieke, maar be paald niet ijzersterke Babyface van Ross wel te nomineren en de bijna perfecte thriller van Elsinck, Dodelijk visioen, te negeren? Wisselende jury-samenstellingen leiden ie der jaar weer tot onverklaarbare nominaties en dat zal de komende 25 Gouden Stroppen wel zo blijven. Dat een 'bekende Nederlan der' ieder jaar aan de jury wordt toegevoegd om de zaak op te krikken, is voor hem echt onaanvaardbaar. Het was overigens de be kende strafpleiter Moskowitz die met zijn veto verhinderde dat Ross twee jaar geleden de Gouden Strop kreeg voor Wachters voor Wilhelmina, omdat Ross in zijn thriller zeer beledigend had geschreven over Lubbers. Ook in zijn gisteren bekroonde thriller geeft Ross prachtige beschrijvingen over de mi nisters Voorhoeve en Van Mierlo die voor de betrokkenen op het randje zullen zijn. Over Van Mierlo: 'Een man die nog ongestraft nachten door kon halen, die kon zuipen als een student en net als John Kennedy inder tijd niet vies was van de dames.' Terecht fulmineert Tomas Ross tegen de CPNB die tijdens de Maand van het Span nende Boek louter aandacht heeft voor de buitenlandse auteurs. Ook al beweert de CPNB het tegendeel, het gaat volgens Ross helemaal niet goed met het spannende boek. Ludlum, Grisham, Clancy en King worden goed verkocht, maar de gemiddelde Neder landse misdaadroman gaat in een oplage van 2000 exemplaren met moeite de deur uit. Ross verwijt de CPNB dat ze zich weinig bekommert om de N van Nederlandse in haar naam. 'Het is alsof je ter gelegenheid van de Libris of PC Hooftprijs een maandje organiseert waarin het werk van Donna Tartt en Updike centraal staat'. Doorbraak Natuurlijk zal het nog even duren voordat de doorbraak van het Nederlandse mis daadgenre een feit is. De Nederlandse telev isie laat het afweten, de CPNB maakt ver keerde keuzes, de uitgevers richten zich met hun promotie vooral op hun buitenlandse auteurs en er zijn te weinig Nederlandse thrillers in goedkope pockets zoals nu de vuistdikke Elisabetten George voor 12,50. Maar aan één voorwaarde voldoet de harde kern (Ross, Appel, Mendes, De Zwaan, El sinck, Vis, Rood Rood, Rippen) van de Ne derlandse thrillerschrijvers: er worden fa buleus goede thrillers geschreven. Koerier van Sarajevo is er het zoveelste bewijs van. De doorbraak is gewoon een kwestie van tijd. Tomas Ross: 'Koerier voor Sarajevo'. Uitg. Fontein, prijs 29,90. Het gemeentemuseum van Go- rinchem is rijk gevuld met beel den van hout. Met een diversiteit van namen, stijlen, technieken, bedoelingen en vooral natuurlijk betekenissen. Twee dingen heb ben alle beelden gemeen: ze zijn van de hand van Nederlandse kunstenaars en ze zijn van hout. Hout, hout en nog eens hout. Het oudste materiaal van de beeld houwer en altijd indrukwekkend om zijn natuurlijkheid en zijn kans op een zeer persoonlijke signatuur. Er zijn een aantal bijzondere beelden te zien, van Henk Visch, Klaas Gubbels, David Vande- kop, Sjef Voets, Axel en Helena van der Kraan, en het zijn juist die beeldhouwers die met in achtneming van de speciale kwaliteiten van het hout toch boven dat materiële niveau uit weten te stijgen. Die met andere woorden het materiaal weten te bedwingen en er een nieuw en eigen verhaal mee vertellen. Die dus allereerst een beeld maken. Het klinkt heel erg vertrouwd en vanzelfsprekend: een tentoon stelling van houten beelden. Maar welbeschouwd is het geen tentoonstelling, in de zin van een presentatie die de dingen een in houdelijke samenhang geeft. Er zijn een aantal heel mooie, soli taire beelden te zien, maar dat maakt een presentatie als deze nog niet tot een tentoonstelling. Juist de keuze voor zo'n smalle selectiegrond als het materiaal maakt dat er nogal wat beelden te zien zijn die te weinig niveau hebben. En, misschien nog erger, dat er beelden schuil gaan in de bonte verzameling die tekort worden gedaan. Zo is er een eigenzinnig en fra giel beeld te zien van For- tuyn/O'Brien, achter welk pseu doniem Irene Drooglever For- tuyn (Geldrop, 1959) schuil gaat na de dood van haar partner Ro bert O'Brien. Het beeld is mooi Door Frits de Coninck maar krijgt in deze zaal amper een kans. Het is samengesteld uit twee frames, menshoog, die in elkaar verstrengeld zijn. De fra mes zijn bespannen met tule in dezelfde kleur als het frame, het een dus wit en het ander zwart. Door die doorgedreven draaiing van de constructie ontstaat een spel van vormen dat het beeld langs alle kanten een ander ge zicht geeft. Het tule legt een waas over de gestalte van het beeld en maakt het deels trans parant en deels ook weer niet. Hoe concreet ook, het beeld droomt voor onze ogen weg en ontglipt waar wij denken het te kunnen vatten en te definiëren. Dat het van hout is, is hier al he lemaal niet meer belangrijk: het tule spreekt wellicht nog een veel sterker taal. Zo'n beeld heeft stilte en ruimte nodig en die krijgt het niet in een volle zaal waar het een van de vele ob jecten is die zo neutraal mogelijk neergezet zijn. Maar neutraliteit is niet van de kunst. Kunst moet spreken, en het liefst in een taal die meerduidig is. In het gebied tussen de vorm waarin de dingen zich aan ons voordoen en de betekenis die wij zoeken, opereert het werk van Fortuyn/O'Brien. Haar beelden hebben een sterke, concrete bin ding met onze werkelijkheid zonder dat ze altijd iets herken baars voorstellen en stellen tege lijkertijd de functie van de kun stenaar aan de orde die altijd in de geest van het werk aanwezig is. De beelden zijn van een techni sche perfectie die geen indivi duele expressie toestaat en toch, ze hebben een uitgesproken per soonlijk karakter door de vragen die ze stellen, door het raadsel dat voelbaar achter die gepolijs te buitenkant werkzaam is. Maar dat raadselachtige wordt te veel in de weg gezeten door de veelheid van beelden die ons oog in een zo'n zaal kan waarnemen. Alleen wat zich als robuust en machtig aandient, alleen wat ex travert is, kan zich in zo'n con text staande houden. Het werk van Klaas Gubbels (Rotterdam, 1934) heeft van die interferentie veel minder last. Zijn werk is door de niet aflaten de herhaling van dat ene motief, de koffiepot, volstrekt autonoom geworden. Niets of niemand kan dat motief nog in de weg staan en je herkent er zodoende on middellijk Gubbels aan. Het is een uiterste beperking tot de vierkante centimeter van het bekende motief. De koffiepot, vertrouwd en zeer alledaags. In Gorinchem staan er twee. Op een houten, rechthoekige plank heeft hij de koffiepot geschil derd, de pot zelf ten halve en de tuit volledig. Door die pot in massa en volume te verkleinen vergroot hij relatief de tuit die meer nog dan normaal al het ge val is, op de hals van een zwaan gaat lijken. Dat is het spel dat Klaas Gub bels speelt. Hij vervangt de ene anekdote, de koffiekan, door de andere, de zwanenhals, niet door te vertekenen of te vervormen maar door een ogenschijnlijk eenvoudige ingreep in de ver houding der dingen. Door ver volgens die houten afbeelding te 'Altaar, nr. 2' van Klaas Gubbels, te zien in Gorinchem plaatsen op een kleine kruk en er de titel Altaar nr. 2 aan te verle nen, tilt hij het geheel ook nog eens uit boven de gewone, stoffe lijke omgang en plaatst hij de koffiekan annex zwanenhals in een ritueel-religieus perspectief het altaar. Het tweede beeld berust op een verdubbeling van een meer let terlijke soort. Twee in multiplex uitgezaagde profielen van de koffiepotzijn aan elkaar ver- lijmd en worden door lijmtangen demonstratief op de plaats ge houden. Maar omdat de twee profielen niet helemaal samen vallen, treedt er een verdubbe ling op. Het meest van hout zijn de beel den van David Vandekop en Sjef Voets. Hout in de overtreffende trap, als dat taalkundig mogelijk zou zijn. Wat ik bedoel is dat ze ieder op eigen, verschillende ma nier de massa en de natuurlijke eigenaardigheid van het materi aal in stand houden en daar te gelijk duidelijke ingrepen in ple gen. In hun beelden herken je de zwaarte en de weerbarstigheid, de groei en de ouderdom, de bron van leven, de bron van cul tuur. Hout als samenballing van alles wat wij nodig hebben om te overleven. David Vandekop stapelt losse elementen als ledematen op el kaar, in een moeizame beweging naar boven en vooruit. Het begin is een groot, gebogen blok dat op de vloer rust. Het einde bestaat uit voorwaarts bewegende vor men die samen rusten op een dikke plank die op twee (uiter aard) houten keukenstoelen ligt. De zwemmer heet dit beeld, en het is een metafoor in hout van de inspanning om zich aan het eigen soortelijke gewicht te ont trekken en in de ruimte, in de leegte te drijven. Het beeld als een massa die zichzelf wil ont kennen. Buiten, dat wil zeggen in de voortuin van Het Groot huis aan de Molenstraat, ligt in stilte de indrukwekkende hou ten constructie van de Braban der Sjef Voets. Hij heeft volumi neuze blokken eikenhout volko men naar de eigen aard bewerkt. Zo dus dat de grootsheid van dit materiaal opgeroepen en beves tigd wordt. Geen ldeine, subtiele ingrepen, maar forse haakse in kepingen, een poging tot een dikke cirkel, een vierkant, een rechthoek, geen enkel element gelijk aan het andere, maar wel allemaal even zwaar en van hout. Die losse delen gaan met elkaar een heel open verbinding aan. Sjef Voets heeft ze met ge paste bouten (flinke dus) aan el kaar bevestigd. Zo tilt het beeld zich zelf op en wordt het in alle zwaarte langs alle kanten open en doorzichtig. Een indrukwek kende constructie van eikenhout met een open onderkant. Wat is het houten beeld uiteindelijk an ders dan zijn bron, de boom die alle toenemende gewicht en zwaartekracht ten spijt omhoog groeit en zichzelf van de aarde wegdrukt Daarom is dit het meest houten beeld dat in Gorin chem te zien is. Flet Gorcums Museum, Grote Markt 17, Gorinchem. De ten toonstelling duurt tot 8 juli en is alleen op maandag gesloten. Naast de binnenbeelden staan er ook beelden verspreid in de stad waarvoor een routekaart be schikbaar is. Door Muriel Boll Een ziek dier lag er soms zo onbe weeglijk bij dat je niet kon zien of het nog wel leefde, maar op een gegeven moment wisten de kin deren het zeker. Het konijn, de hamster of het vogeltje was echt dood. De dierbare overledene werd in zachte doeken gewikkeld of in een sigarenkistje gelegd en met gepaste eerbied begraven on der de grote hulst. Zo komen kin deren er al vroeg achter dat er aan het leven van elk mens en dier een eind komt. En dat dat onherroepelijk is; niet voor niets bezweert de vierjarige zijn ouders om niet dood te gaan voordat hij zelf dood is. Er zijn heel veel mooie kinder boeken over doodgaan en de dood, maar een informatief kin derboek over de dood was er nog niet, ontdekten Marcel en Marij ke Messing. Daarom schreven ze het zelf maar: Iedereen gaat dood. De schrijvers zeggen in de inleiding dat de dood het span nendste avontuur van je leven is, dat lijkt me een gotspe. De bedoeling van het boek is om kinderen vertrouwd te maken met de dood. Wij in het westen stoppen de dood weg in tegen stelling tot andere culturen waarin de dood een plaats in het leven heeft. We verbergen be graafplaatsen en crematoria bui ten de stad, we zien niet graag dat mensen oud worden en daar om stoppen we ze liever weg in een bejaardenhuis. En we wissen de sporen van een dodelijk onge luk op de snelweg heel snel uit. Omdat we bang zijn voor de dood volgens de auteurs. Als kinderen vragen wat er gebeurt als iemand dood gaat, heb ik daar als vol wassene alleen antwoorden op die beginnen met 'ik weet het niet', 'ik denk' of 'misschien'. Het echtpaar Messing lijkt zeker te weten 'dat een mens niet een keer leeft en dat de dood niet het eind van het leven is.' Het boek bestaat uit korte hoofd stukjes die gegroepeerd zijn rond negen thema's als Waar is de dood, Voorbereiden op de dood, Afscheid nemen en reïncarnatie, Graven en begraven, enzovoort. Ronduit angstaanjagend vond ik de stukjes over schijndood. In tij den van grote epidemieën werden lijken snel begraven. Soms te vets« I snel, dan vond men in de kist verkrampt lichaam met bloedende wonden van de stüS om uit de kist te komen. 1 gebruj. I 1 waarschuJ Westerse opvattingen en ken worden vergeleken met uit de oudheid, uit Tibet wordt verteld over de traditil van de indianen, van eskimo's «3 van 'volkjes' in Indonesië, enzj voort. Boeddha vergeleek de laa3 ste gedachte met een stier in e» wei met honderd koeien. Als l2 hek opengaat, komt de stier het eerst uit. Dan pas de hondei koeien. Zo gaat het ook met laatste gedachte. Het is de sterfc ste gedachte die je hebt. Die laat je lichaam het eerst en bepaalt je karakter in een vol| gend leven. De conclusie is sterven oefening vergt, want hd is niet makkelijk om je laatste dachte altijd een goede te la zijn. De auteurs geloven in de pa psychologie. Voortekenen voorspellende dromen wen voor wat er kan Als we daar serieus zouden geven, zou ieders leven heel anders kunnen uitzien i zou de betekenis van het levi duidelijker worden. Je moet ei wel voor oppassen dat je niet al. les als een voorteken ziet, staat et als waarschuwing bij, maar ho< je het verschil ziet, staat er nie| bij. De mevrouw van de dood zoalsdt Messings Elisabeth Kubler-Roa noemen, heeft ontdekt dat dt meeste ernstig zieke kinderej van tevoren weten dat ze dood) gaan. Ze tekenen vaak vlindet waarin de ziel wegvliegt, wordt niet aan het bestaan van ziel getwijfeld. Die zit met liet zilveren koord vast aan een om zichtbaar zaadje in je hart. Enge- len bestaan, reïncarnatie ook. Ei is geen ruimte in dit boek voordfl opvatting dat de dood misschie gewoon het einde van alles is. Informatie over de dood kanintt ressant zijn. Dit boek is ongetwij feld met de beste bedoelingen ge schreven, maar het is een vrese lijk boek geworden. Je krijgt i emmer vol informatie over heen, waar je koud van wordt. M. en M. Messing: 'ledereen gaal dood'. III. Joyce van Oorscf Uitg. Elzenga, prijs 27,95 NEDERLAND 1 15.33 16.00 16.05 16.48 17.01 17.15 •J. ji IT9.00 f «19,29 Kerkepad, reportage-serii journaal Goeiemiddag! Kookgek Passie voor tuinen, mag, Kunst te kijk, serie over ei se beeldende kunst ja, natuurlijk: Nieuw li deiige serie natuurdocui over het voortbestaan in di Angela Groothuizen, mu; dal De rijdende rechter, serii een rechter op tv uitspraakl conflicten tussen burgers. journaal/Weeroverzicht I jo 30 Duel over de grens, tweel tatoren worden de grens o n!| zet met een onmogelijke op 21.23 Vreemde praktijken, conif 2i 57 Emergency Room, serie 22.47 Ik zie 'n ster, satirische tall 23.20 Dokument: De passantelf mentaire over de geschiedt het anderhalve eeuw oud delsbladcomplex in Amstercj 00.14) NEDERLAND 2 I «J.OO Kijk uit! Afl. 1 t/m 6 (tot 1C 16.10 Kids for Animals, reportai over het werk van de jeugda van de dierenbescherming 16.28 Captain Scarlet, poppense 16.58 Mega Top 50 17.29 2Vandaag, actualiteiten 17.30 en 18.00 Journaal; Sportjournaal en 18.51 Hoi ten uit het nieuws gevolg: het weer 119,00 Voor de verandering 19.36 Zoovenirs, reportage-serii dierentuinen 20.06 Op nieuwe toeren 20.42 Te land, ter zee en in de De aanhanger wint 21.36 Het project, reportage ov uniek Nederlands energieprc 21.56 Dit was het nieuws, sal nieuwsquiz 22.26 Men behaving badly, comi 22.51 EK-Journaal 23.28 Een uitzending van het Bernhard Fonds/Anjerfonc 23.36 Journaal 23.42 On Line, serie over multi-rrj ontwikkelingen (tot 00.13) NEDERLAND 3 07.00 Journaal 07.05 Klokhuis. Herh 07.22 Verhalenverteller 07.29 Ontbijt-TV, actueel magazirj elk half uur NOS-Journaal 09.00 Journaal 09.05 PP: Uitzending politieke^ tijen: CD 09.08 Kook-tv 09.29 Kruispunt 10.04 American Cinema 11.00 Het geheime leven in uw informatie Tekening van Joyce van Oorschot in 'Iedereen gaat dood' Jubilerende Vereniging in Markiezenhof Op zaterdag 22 juni begint in Het Markiezenhof in Bergen Zoom een tentoonstelling van de leden van de 20-jarige Veren ging Beroeps Beeldende Kunstenaars Zuid-Nederland. Die leden zijn Trudie Broos, Pam Dekema, Han Deij, Karine Dijkstra, Cot van den Eijnde, Joris Gaymans, Cilia Grégoire, Gonnie Groen®- Michael Jepkes, Will Landman, Tonny Landsdaal, Joop Lies® Jan van Lisdonk, Ad Louwinger, Joke Maan, Mieke le Nobel, J®' Pieter van Opheusden, Riki Schellart, Adriaan Seelen, Spaay, Rob ter Steege, Piet Hein Stulemijer, Will Vaes en Mi Zaat. Geopend dinsdag t/m zondag 11.00-17.00 uur (t/m 25 augl Surrealisme en bronzen beelden In galerie De Mollegangen in Bergen op Zoom is een tentoonste'' ling te zien met surrealistische schilderijen van Sylvia Boek bronzen beelden van Lies Arnold. De expositie is getiteld M en Ueber Ich. De galerie is te vinden aan de Molstraat 12-14, geo pend vrijdag 10.00-21.00 uur, zaterdag 10.00-17.00 uur. Dek toonstelling loopt tot en met 7 juli. Kunst in de kelder De Bredase beeldend kunstenaar Marijke Hooghwinkel heeft?' zaterdag 22 en zondag 23 juni een tentoonstelling getiteld r TRETTEN DICHTBIJ AREA SECURITY. Ondertitel 'beek® als silhouetten van herinnering'. De lokatie is de kelder v® oude muziekschool aan de Haagdijk (ingang achterzijde)- gaat om een installatie met beeldend werk, geschreven en gesp ken teksten en diaprojectie. Gesitueerd in de sfeer van ver® kelderS' iil)O0 Op zaterdag en zondag doorlopend te bezoeken tussen 19.00 uur. Inl. 076 5 202 866. BELGIË FRANS 1 16.35 Le blamatoscope, kindermac 17.30 Chips, politieserie 18.30 Re soir, regionale actualiteiten 18.45 Le tidien des sports 18.55 Maguy, serie Nieuws 20.10 Les carnets du bourlinc serie reportages 20.45 Les grandes les, tv-film. Afl. 2 22.10 Les dernier ons, documentaire over de laatste Eu se kolonisten in Zaïre 23.15 Ethnij muziek: Bandoura 00.10 Laatste n (tot 00.25) BELGIË FRANS 2 16.55 Champion's 96, autosportma 17.25 EK voetbal: Kroatië-Portugal les géants du stade, serie portrette sporters 19,30 Nieuws 20.00 La me habite au 21: Filmmuziek uitgevoerd tet Filharmonisch. Orkest Luik 1 Nieuws 22.20 Les géants du stade, "Portretten van sporters 22.30 La mu ■tiabite au 21, muziek: Jazz in Luik '23.30) DUITSLAND 1 05.30 Morgenmagazin, ontbijttelj 09,00 Heute 09.03 Dallas, soap 09.45' robic - Mit Freude bewegen, aer 10.00 Heute 10.03 Könige in Afrika, «ge documentaire 10.50 Hundert Ml. wetke, kunstbeschouwing: Hieron Oosch 11.00 Heute 11.04 Das gross- amusement 12.10 Abenteuer Zoo, mentaire-serie 12.55 Presseschau Mittagsmagazin 13.45 Wirtschafts- gramm 14.00 Tagesschau 14.03 Hö Persönlich, portretten van bekende frs- «ngeres Vicky Leandros 14.30 lurbokids, jeugdserie 14.45 Unter "acnfelsen, jeugdfilm 16.00 Tagess 6-03 Rolle rückwarts, interactieve tq Olik op tv-programma's van de afgelt laren 16.30 Alfredissimol, culinair mat ne met actrice Elke Sommer 17.00 gesschau 17,10 Brisant, boulevardmai e 17.55 Verbotene Liebe, serie 18.2 Manenhof, serie 18.54 EM extra, ma- "e 20.00 Tagesschau 20.15 Schwarzv madel speelfilm 21.55 Exdusiv, repor er de 24 uur van Le Mans', de zwaï autorace ter wereld 22.25 Tagesthef "■00 Dying to Love You, speelfilm 0< «itmagazin 00.45 The Sinbad Show, j L Barcelona Connection, aaadfilm (tot 02.40) DUITSLAND 2 S. Zie Duitsland 1 13.00 S «stennis: ATP-toernooi van Halle 1' nendmagazin met Heute 17.55 Forstl do n?TU'Jerie 19'00 Heute 1925 H- daarf er' serie 20-15 Derrick. K*™21'19 ZDF-Reportage: mil, vardlent jaarlijks een geschatte vantrh met det ,ot zinken bren afval ep0n met a"er'ei soorten schad- denI'„Waa,ronder nucleair afval. Vaak enen d,e hierbij toeken zijn ook Asnptt wapenhandel 21.45 Heute 21 lem ens' 7CltUreel ma3azine 22-50 Drom in! 9enossen, gesprekken nten in alle delen van de wer

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1996 | | pagina 22