Jubileumboek afdeling Zeeland
De Poorter wint
gouden schoen
Afscheid afdeling Zeeland
Terneuzen gemakkelijk langs reserves Hoek
Gemengde gevoelens bij start van nieuw KNVB-district Zuid 1
Hoek grote winnaar op sportgala
PESTEM
SPORT ZEELAND
Zeeuwse voetbalgeschiedenis vastgelegd in fraai naslagwerk
Hoek-speler draagt trofee op aan zijn vader
Darwin Kint
sterkste in
Reuzenhoek
Afdelingsteams laten het afweten op Zeeuws-Vlaams kampioenschap
MAANDAG 3 JUNI 1996
v Guus Heutinck
Lwdorp - De afdeling Zee-
van de KNVB heeft bij
75-jarig jubileum een
i uitgegeven met de titel
in een nieuwe jas. Ju-
afdeling gaat op in
1'. Het boek toont een
JJjal hoogtepunten uit de
''se Zeeuwse voetbalgeschie-
deiiis-
i is altijd een kleine voet-
yideltog geweest, maar na
kijk zijn er ook binnen dit
ujjje gebied tal van hoogte- en
jgjtepunten geweest. Het boek
i;.'£en paar v&n deze markante
nenten in de schijnwerpers en
daarmee een aardig beeld
j, 75 jaar voetbalhistorie. De
^allieihebber zal er het nodi-
leesplezier aan beleven en de
"ige momenten van herken-
pj meemaken.
j[ geschiedschrijving wordt be-
met fraaie anekdotes uit
de crisisjaren. Zo wordt er over
het veld van RCS verhaald, dat
het ook diende als vliegveld. „De
spelers moesten af en toe op de
buik voor een vertrekkend of lan
dend vliegtuig." En van doelpun
ten kon men in die tijd ook meer
genieten. De befaamde scheids
rechter Jaap Verkerk uit die tijd
merkt namelijk op: „Ik herinner
me uit de jaren dertig een opmer
kelijke uitslag. Ik floot een partij
tussen Vlissingen en een ploeg
werklozen uit de buurt. Het werd
59-1."
De geschiedenis wordt voortgezet
met andere markante momenten.
Er wordt stil gestaan bij het voet
bal in de Tweede Wereldoorlog
en ten tijde van de Watersnood
ramp. Frans de Munck, beroemd
geworden als de Zwarte Panter,
wordt geportretteerd. Over zijn
tijd in Duitsland: „In Duitsland
ben ik voor het eerst helemaal in
het zwart gaan spelen. Dat deed
ik eigenlijk omdat mijn spullen
zo smerig werden. Mijn vrouw
kreeg mijn kleding niet meer
schoon. Toch was het niet goed,
als keeper kun je beter in opval
lende kleding spelen. Het was een
prachtige tijd. De kranten noem
den me 'Schwarze Katze', in Ne
derland werd dat later de Zwarte
Panter."
Aandacht is er voor het zaalvoet
bal en het vrouwenvoetbal en ook
wordt in een artikel ingegaan op
het Molukse voetbal, waarin de
vroegere balgoochelaar Johan
Huwaë centraal staat. Tevens
komt daarin oud-Vlissingen-spe-
ler en huidig Tweede Kamerlid
John Lilipaly aan het woord.
Een aantal succesvolle verenigin
gen worden voor het voetlicht ge
haald. Het succesvolle Middel
burg aan het eind van de jaren
zestig, het voetbalgekke Ame-
muiden, maar ook het succesteam
van Temeuzen rond 1975 met
zijn intrigerende coach Han van
der Hooft krijgen de nodige aan
dacht.
Profvoetbal in Zeeland is eigen
lijk altijd een illusie gebleken.
Even leek een initiatief te slagen
met de oprichting van de VC Vlis
singen. Het profavontuur was
echter geen lang leven beschoren
en wordt fraai beschreven in het
lezenswaardige verhaal met de
veelzeggende titel: 'Het paard
was al overleden voordat de race
begonnen was'.
De echte amateurvereniging
wordt eveneens niet vergeten,
waar niet de prestatie, maar
vooral het plezier aan je sport de
boventoon voert. Als represen
tant van een dergelijke vereni
ging, waarvan er zoveel voorko
men in het Zeeuwse, wordt Ter-
neuzense Boys geportretteerd,
'een bolwerk waar rust en een
voud regeren'. Steeds weer is het
boek doorspekt met anekdotes:
„Voor wedstrijden in Hulst of
Graauw gingen de junioren
meestal op de fiets. Ze zetten hun
rijwiel soms in een schuur op
Zaamslag Veer en gingen van
daaruit lopend verder. Aamoud
de Jonge, de toenmalige voorzit
ter, reed dan met de auto heen en
weer om onderweg groepjes spe
lers op te pikken. De terugweg
ging in omgekeerde volgorde. Als
de bus met spelers van zondag
club Temeuzen langsreed werd
er spottend geroepen en gezon
gen: ...'en de Boys die gaan te po-
te'...
Het boek sluit af met een visie op
de toekomst van het nieuwe be
stuur van het district Zuid 1.
Tenslotte luidt de titel van het
boek niet voor niets 'Voetbal in
een nieuwe jas'. En daarmee is de
cirkel rond. Het startte met een
terugblik van oud-voorzitter
Kees Blomaard van de afdeling
Zeeland en eindigt met een voor
uitblik van de nieuwe voorzitter
van het district Zuid 1, Walter
van Hirtum.
Voor elke liefhebber en volger
van het Zeeuwse voetbal een in
teressant boek en collectorsitem
en tevens een waardig afscheids
cadeau van de afdeling Zeeland.
Door Sjaak Begijn
St.-Jansteen - Een jaar lang mag hij zich de beste voetballer
van Zeeuws-Vlaanderen noemen, maar het is vrijwel zeker dat
de winnaar van de gouden schoen hiermee niet te koop zal lo
pen. Geert de Poorter, 32 jaar oud en woonachtig in Sas van
Gent is daarvoor te bescheiden.
[mor Guus Heutinck
Sieuwdorp - De afdeling Zeeland van de KNVB pakte za
terdag nog eens goed uit met een sfeervolle receptie in
iestaurant-partycentrum Landlust in Nieuwdorp. Ge-
ngde gevoelens overheersten bij de meeste aanwezi-
Enerzijds was er natuurlijk vreugde over het 75-jarig
bestaan, anderzijds was er ook droefenis over het naken
de einde.
dpi juli 1996 gaat de afdeling
Mand namelijk op in de nieuwe
regio Zuid 1, samen met de afde
lingen Dordrecht en Noord-Bra-
i. Efficiënter werken, reorga-
tie en herstructurering zijn
daarbij de woorden, die niet al
lo in het zakenleven een gewil-
ïg oor hebben gevonden, maar
ook bij de bondsbestuurders in
aftrek vinden. Niet
linger zal de Zeeuwse vereni-
girgsbestuurder zich moeten
wenden tot Middelburg, maar
voortaan zal het bondsbestuur
kaar domicilie hebben in Breda.
er in Middelburg nog vier
beroepskrachten werkzaam, in
zullen 34 'professionals'
hun best doen om de voetbalza-
a in Zuid 1 in goede banen te
iden. De leiding van het nieuwe
|okantoor is in'handen van
een goede bekende: Wim Jagt.
lij een receptie horen natuurlijk
prekers. Achtereenvolgens spra
in Joop Janssens namens de
KNVB, Henk Hoogerland als vi-
ce-voorzitter van de afdeling
Zeeland en commissaris van de
W. van Gelder de aan-
wezigen toe. Zij schetsten een
beeld van de afdeling Zeeland,
waarin steeds weer de gemoede-
en de korte lijnen terug-
Betrokkenheid
Henk Hoogerland typeerde de af
deling als 'klein en toch groot'. In
bet jubileumboek, dat bij het af
scheid werd uitgegeven, schrijft
bij: „In Zeeland kon en kan niet
afa, maar wel veel." Juist door
de kleine omvang was er onder-
bug een grote betrokkenheid en
waren de lijntjes tussen vereni-
sbestuurders en bondsbe
stuurders maarkort. Eén van die
rezige verenigingsbestuur-
i STEEN-voorzitter Jan
Pleuris, beaamde dat later: „In
afdeling Zeeland kon je nog
wel eens wat in alle gemoedelijk
heid regelen. Dat zal in de toe
komst in Breda wel anders zijn."
Joop Janssens, sprekend namens
de totale KNVB, roemde ook die
grote onderlinge betrokkenheid
binnen de Zeeuwse afdeling,
maar ging een kritische noot toch
niet uit de weg. „Binnen de KN
VB werd de afdeling Zeeland
vaak gezien als stug, soms afstan
delijk en vaak bezig met het be
hartigen van de eigen belangen."
Kwaliteiten, die een Zeeuw niet
vreemd in de oren zullen klinken.
Vice-voorzitter Hoogerland kent
die geluiden over die Zeeuwse ei
genzinnigheid. „We hebben wel
eens meningsverschillen gehad
met de KNVB. Het ging dan bij
voorbeeld over de overschrijvin
gen. Wij probeerden dan altijd
met de clubs mee te denken en
dat stuitte nog wel eens op pro
blemen. Bij de KNVB zeiden ze
dan: Je kunt van Zeeland op aan.
Ze doen het consequent fout."
Over de reorganisatie zijn de me
ningen ondertussen verdeeld.
Natuurlijk spelen de emoties
daarbij een belangrijke rol. Fraai
worden die emoties verwoord in
het jubileumboek. „Ach, die
goeie ouwe tijd. Wat zal de
Zeeuwse voetbal straks de afde
ling Zeeland missen. Nooit meer
naar het kantoor in Middelburg
om een paar zaken af te hande
len. Geen voor- en najaarsverga
deringen meer in De Vroone te
Kapelle. Het is alsof je een knus
se woonkamer verruilt voor een
kille torenflat. Zo groot lijkt het
verschil tussen de oude afdeling
en het nieuwe district Zuid 1."
Buurtsuper
Aan de andere kant is er het besef
dat een kleine afdeling als Zee
land met 'slechts' 22.000 leden
geen haalbare kaart meer is.
„Kleine bonden, die vergelijk
baar zijn met een buurtsuper. Al
leen de grote winkels kunnen in
de toekomst kwalitatief goede
Het afdelingsbestuur in een geanimeerd gesprek. Van links naar rechts: Wim Broekhoven, Henk Visser, Geert Doosje, Sam de Koeyer,
Rinus Nagelkerke en Henk Hoogerland. Dik Vleugel ontbreekt.
dienstverlening leveren en een
aanvaardbare competitie op po
ten zetten." De nieuwe districts
manager Wim Jagt wordt ook
aangehaald: „De herstructure
ring was alleen al noodzakelijk
om het voetbal betaalbaar te
kunnen houden."
Van het afscheid nemende afde
lingsbestuur keren twee mensen
terug in het nieuwe regiobestuur
van Zuid 1, waar twee plaatsen
zijn ingeruimd voor Zeeland,
twee plaatsen voor Dordrecht en
vijf plaatsen voor Noord-Bra
bant. Namens Zeeland zal Henk
Visser de penningen gaan behe
ren en zal Henk Hoogerland zich
met het jeugdvoetbal bezig hou
den.
De laatste ziet de toekomst overi
gens met vertrouwen tegemoet.
„Het nieuwe bestuur werkt nu al
een tijdje samen en het gaat pret
tig. Je hebt absoluut niet het ge
voel: dat is Zeeland, dat is Bra
bant en dat is Dordrecht. Ieder
een probeert in te brengen wat er
goed ging bij hen en vervolgens
wordt er gedacht, hoe het nog be
ter kan. Ik ben er ook van over
tuigd, dat de contacten goed zul
len blijven. Bij verandering hoort
natuurlijk aanpassing, maar de
doorsnee voetballer en de door
snee verenigingsbestuurder zal
weinig merken van de reorgani
satie."
Optimisme
Een optimisme, dat niet helemaal
gédeeld wordt door twee andere
afscheid nemende bestuursleden.
Oostburger Geert Doosje en Mid
delburger Wim Broekhoven moe-
tèri het eerst allemaal nog eens
zien. Voormalig competitieleider
Broekhoven, ook nog steeds ac
tief als scheidsrechter en een be
grip binnen het Zeeuwse voetbal
wereldje, is daarbij het meest ra
dicaal.
„Voor mij is dit voornamelijk een
afscheidsreceptie en ook nog één
met een bittere smaak. Ik had
niet willen stoppen. Ze zullen in
Breda eerst nog maar eens moe
ten bewijzen, dat ze met hun pro
fessionals hetzelfde kunnen als
wij in de afdeling. Als ik naar het
functioneren van het kantoor in
Zeist kijk, denk ik dat er toch een
cultuuromslag moet komen. Men
zal moeten beseffen dat men
klantgericht moet zijn. Ze heb
ben me wel eens uitgelachen om
FOTO JAAP WOLTERBEEK.
het feit dat ik ook 's avonds en in
de weekends bereid was iets voor
de clubs te regelen. Ik denk dat ze
ook in Breda geopend moeten
zijn op tijdstippen dat vereni
gingsbestuurders tijd hebben en
dat is vaak niet overdag."
Geert Doosje onderkent dit pro
bleem eveneens, maar is toch wat
optimistischer gestemd dan
Broekhoven. Hij trekt een paral
lel met de scheidsrechterscom-
missie, waarbinnen hij functio
neert. „In de scheidsrechterswe-
reld is het wel gelukt om Zeeland
en Brabant tot één geheel te sme
den. Op dit moment staan we
zelfs model voor geheel Neder
land. Men zal er alert op moeten
zijn dat de afstand tussen het
kantoor en de mensen niet te
groot wordt."
Zowel de regionale sportpers als
de regionale trainers oordeelden
unaniem dat De Poorter de enige
is die deze eer verdient. Op grote
afstand liet hij zijn ploeggenoot
Patrick Naudts achter zich.
Naudts zelf rouwde hier niet om.
In tegendeel zelfs, hij vond dat
niemand anders dan Geert de
Poorter deze uitverkiezing ver
diend had.
Naudts over zijn ploegmakker:
„In mijn binnenste had ik ge
hoopt dat Geert gekozen zou
worden. Hij is altijd zichzelf, cij
fert zichzelf altijd weg in het be
lang van de ploeg. Ik heb bij
Lokeren en bij Germinal Ekeren
in de Belgische eerste klasse met
mindere spelers gevoetbald. Hij
zou alleen harder moeten zijn.
Daarom ook heeft hij nooit be
reikt wat er wel in hem zat. Als
profvoetballer moet je soms ge
meen zijn en dat is Geert niet."
Voor Geert de Poorter is het de
derde trofee in dit seizoen. Tij
dens de winterstop werd hij tij
dens het soccertoernooi uitge
roepen tot de beste speler. Met
Hoek haalde hij vorige week het
kampioenschap binnen en nu is
hij verkozen tot beste speler van
Zeeuws-Vlaanderen. Hij wordt
er zelfs verlegen van. De Poor
ter: „Dit is ongelooflijk. Ik kan
het gewoonweg niet beschrij
ven."
Of hij zijn uitverkiezing niet
verwacht had? „Nee, eerlijk ge
zegd niet. Hier in Nederland is
Van onze atletiekmedewerker
Zaamslag - Darwin Kint uit
Temeuzen won de vijf kilome
ter lange trimloop in de nabij
Zaamslag gelegen buurtschap
Reuzenhoek. De Temeuzenaar
had weinig problemen om de-
winst-binnen te halen. Hij liep
van begin tot eind aan het
commando. Rob Bekkers uit
Sluiskil kwam ruim twee mi
nuten later als tweede door de
finish.
Na afloop van deze trimloop had
den de organisatoren, Stichting
Sportpromotie Zeeuws-Vlaande
ren, een lezing belegd die werd
verzorgd door sportmasseur
Gert-Jan van Doeselaar, die het
voorkomen van en de behande
ling van sportblessures behan
delde. Een bijeenkomst die door
een twintigtal trimlopers werd
bijgewoond in een van de lokalen
van de plaatselijke basisschool.
UITSLAGEN
Mannen: 1. Darwin Kint (Temeu
zen) 19.53, 2. Rob Bekkers (Sluis
kil) 19.53, 3. Romain van Hoecke
20.11, 4. Dick Termorshuizen
20.11, 5. Jan Geelhoedt 20.39, 6.
George van den Bosch (allen Ter-
neuzen) 23.47, 7. Bram Overdulve
(Sluiskil) 23.59, 8. Levien van
Hoeve (Temeuzen) 26.48.
Vrouwen: 1. Catrien de Pooter
(Axel) 29.39, 2. An Reijngoudt
(Temeuzen) 29.39.
die eer meestal weggelegd voor
aanvallende voetballers." De
Poorter doelde daarmee op het
feit dat hij halverwege de com
petitie van het middenveld naar
de achterste lijn werd gehaald.
„Ik heb het geluk gehad dat
Hoek met mij als vrije verdedi
ger slechts één wedstrijd verlo
ren heeft, namelijk tegen De
Valleivogels. De trainer denkt
dat ik op basis daarvan gekozen
ben. Zelf had ik gedacht dat Da
ve Gijsel of Jacky Lambert de
gouden schoen zouden winnen.
Zij zijn aanvallers. Het is leuk
dat nu ook eens een verdediger
de aandacht op zich vestigt. Mijn
ploeggenoot Leo Kayser zie ik
als het grote voorbeeld."
Glorie
De Poorter speelde tot drie jaar
terug bij het Belgische Zelzate,
dat in de tweede klasse provin
ciaal uitkomt. In België was hij
eigendom van de club en kwam
er nooit weg. Zijn voetballende
kwaliteiten vielen schijnbaar
niet op. Wel bij Hoek. Scout
Gerrit Emans en de toenmalige
voorzitter Eddy Dobbeleir
weekten hem los bij Zelzate en
lieten hem bij Hoek tot volle glo
rie komen. „Van deze mensen
heb ik de kans gekregen me in
Nederland te bewijzen. Twee
jaar geleden heb ik de zilveren
schoen gewonnen. Nu dus de
gouden. Ik ben hier heel blij
mee.
Geert de Poorter beschaamde
dus niet het vertouwen dat men
in Hoek in hem stelde. Zijn voor
keur gaat uit naar een plaats op
het middenveld. Door omstan
digheden werd hij door zijn trai
ner op de positie van vrije verde
diger gezet. „Daar heb ik mij
dan volledig op toegelegd. In
dienst van het elftal. Mijn hart
ligt echter op het middenveld,
daar ben ik eerlijk in."
Ambiance
De 32-jarige fabrieksbediende
schrijft de eer nok. graag toe aan
zijn vader, 'aan wie ik alles te
danken heb'. „In België heb ik
nooit de kans gehad me te bewij
zen. Op aandrang van mijn va
der ben ik op het aanbod van
Emans en Dobbeleir ingegaan.
Toch was ik niet zeker van mijn
slagen. Vooraf had ik twee wed
strijden van Hoek bekeken. Ik
zag dat het tempo veel hoger lag
dan bij Zelzate. Het was voor mij
afwachten of ik toch wel mee
zou kunnen."
Zijn goede presteren bij Hoek
viel uiteindelijk ook op bij Bel
gische clubs. „Hoek heeft grote
bekendheid in België. Plotseling
kwam er interesse uit Belgie."
Hoek blijft zijn ploeg. De uitda
ging in de nieuw te vormen
hoofdklasse trekt. Spelen tegen
ploegen als Scheveningen en
Katwijk ziet hij als uitdagingen.
Bovendien bevallen de sfeer en
de ambiance hem in Hoek zeer.
Misschien verwoordde Patrick
Naudts dat wel het beste: „Zo'n
vereniging, zo'n organisatie en
zo'n publiek: veel Belgische
ploegen kunnen hier jaloers op
zijn."
Zaterdageersteklasser oogst waardering na briljant verlopen seizoen
Door Sjaak Begijn
St.-Jansteen - Zoals iedereen eigenlijk ver
wachtte, is Hoek als grote winnaar tevoor
schijn gekomen tijdens het door de voetbal
vereniging STEEN georganiseerde sportgala.
De kampioen uit de eerste klasse B van het
zaterdagvoetval leverde niet alleen de beste
ploeg, maar ook de beste trainer en speler. De
uitverkiezingen kwamen tot stand na twee
stemrondes, gehouden onder de regionale
sportpers en het trainersgilde.
Door de drie binnengehaalde prijzen werd de ne
derlaag van het eerder op de avond gehouden kam
pioenschap van Zeeuws-Vaanderen snel op de
achtergrond geschoven. Dat treffen was in de ogen
van trainer Ballegeer geen afspiegeling geweest
van de krachtsverhoudingen tussen de teams van
Temeuzen en Hoek.
Dat Hoek werd uitgeroepen tot beste ploeg van het
afgelopen seizoen was niet verwonderlijk. De for
matie van het trainersduo Ballegeer/Van de Kerk-
hove speelt als enige regionale ploeg op het hoogste
niveau. Vanaf het begin van de competitie nam
Hoek de leiding in de eerste klasse om die tot aan
het einde toe niet meer af te staan en dus te bekro
nen met een kampioenschap. Slechts één week
duldde Hoek een medekoploper naast zich, name
lijk Achilles Veen. Door deze prestatie mochten de
bauw-witten zich terecht de status aanmeten van
de beste. Zondagtweedeklasser Temeuzen volgde
op afstand als tweede, gevolgd door Axel, Sluiskil
enAZW.
De oud-doelman van onder andere het Belgische
elftal, Jean Marie Pfaff, viel de eer te beurt de bes
te trainer en speler bekend te maken. Pfaff bleek in
St.-Jansteen nog steeds razend populair te zijn,
maar van speechen heeft de PR-man geen kaas ge
geten, althans als het om zinnige praat gaat. De
door organisator Ronald Bauwens opgeschreven
redevoering had Jean Marie niet van te voren kun
nen oefenen, waardoor hij voor zijn 'leesbeurt' een
vette onvoldoende scoorde.
Bij de verkiezing van beste trainer viel de keuze op
Johan Ballegeer. Deze 44-jarige, in Maldegem
woonachtige oefenmeester, oogstte in zijn eerste
jaar Hoek meteen succes met het binnenhalen van
de titel. Ballegeer, die in het dagelijkse leven admi
nistrateur is, bleef met gering verschil Henk Ottens
van Temeuzen voor. Axel-trainer Rinus Zegers
eindigde als derde. Op afstand volgden vervolgens
Jaap Goossen van Temeuzense Boys en Rudy Riet-
jens van Koewacht.
Ballegeer beschouwde de prijs als een leuke bij
komstigheid. In zijn 14-jarige trainersloopbaan
haalde hij vele successen binnen. „Het succes van
een trainer wordt bepaald door de groep," legde hij
zijn verkiezing uit. „Als trainer moet je de groep
iets laten aannemen, ze wakker en scherp houden
en tactisch de weg uitstippelen."
Geert de Poorter mag zich een jaar lang de beste
voetballer van Zeeuws-Vlaanderen noemen. De
Poorter onderscheidde zich dit seizoen als de
waardevolste speler van de zaterdagkampioen. Ni
co van de Kerkhove: „Geert is de terechte winnaar.
Hij is een toonaangevende speler, die noodge
dwongen van het middenveld naar de laatste-man-
positie verhuisde. Als hij minder bescheiden zou
zijn, dan dan zou hij nog meer zijn stempel op de
ploeg kunnen drukken. Deze jongen is in staat een
extra dimensie aan het elftal te geven." Zijn team
genoot Patrick Naudts liet hij afgetekend achter
zich.^Joep Frusch van Axel werd derde, gevolgd
door Jacky Lambert, Dave Gijsel, Adri van Hane-
ghem, Mark de Kunder en Geert Jan de Smet.
Beste scheidsrechter was opnieuw Cees Flooren uit
Uzendijke, gevolgd door Hans Stoffijn uit Temeu
zen, Peter Bogaert en William Roegiest, beiden uit
Sas van Gent en Paid Vink uit Westdorpe.
Jjan onze sportmedewerker
St-Jansteen - Zonder de re
serves aan te hoeven spreken
01 zonder natte shirts heeft
Madagtweedeklasser Temeu
zen het kampioenschap van
«euws-Vlaanderen gewon-
®n; Het tweede elftal van za-
;eersteklasser Hoek
simpele wijze naar
Wn '-1-nederlaag gespeeld.
tonvonderlijk was dit niet, maar
e toeschouwers, die mondjes
mat naar st.-Jansteen waren
s trokken, voelden zich bedro-
Prestigieuze treffen, zo-
s "at vijf jaar geleden was op-
L i veel van zÜn waarde
yerloren.
e enthousiaste organisato-
Oanny de Belie en Ronald
"ens was het de enige, maar
onbelangrijke smet op het
ziin ^e'3euren- Bauwens: „We
J van plan om het voetbalgala
bekomst te verplaatsen
aanlooptijd van de com-
vn»ti!e'i ^an 'let ehtde van een
vmï j- ?zoen zÜn veel ploegen
nisAf'f sna^ iedereen naar
st of hebben elftallen verplich-
valt m de nac°tnpetitie. Hoek
r„metLs te verwijten. Voor de
het t,1S Ze^s g°a<i Hat het om
-Kampioenschap van Neder-
mag spelen."
doelTdstriid waar Bauwens op
eJde was het treffen van Hoek
Terneuzen-middenvelder Jean Dooms houdt in na een verdedigende actie van een Hoek-achterspe-
ler. FOTO WIM KOOYMAN.
van afgelopen zaterdag tegen
Urk. Trainer Nico van de Kerk
hove was daarom aangewezen op
het tweede elftal, aangevuld met
enkele A-junioren. „Het niveau
van onze A-jeugd is natuurlijk
niet te vergelijken met die van
een vereniging als Temeuzen,"
gaf Van de Kerkhove na afloop
toe.
Temeuzen kon vrijdagavond
eveneens niet met het sterkste
elftal aantreden. Michel de Rid
der, Patrick Baumgarte en André
de Letter ontbraken om uiteenlo
pende redenen, terwijl Hubert
van den Hemel, Dennis Rietjens
en Patrick de Meijer opgeroepen
waren voor de Zeeuwse selectie,
die een dag later aantrad tegen
het Nederlands elftal, dat in de
voorbereiding naar Engeland in
de reeks oefenwedstrijden ook
Vlissingen aandeed.
Al bij al was het duel dus gedeva
lueerd tot een een leuke pot zo
meravondvoetbal, waarbij trai
ner Henk Ottens van Temeuzen
uitgroeide tot de beste man van
de wedstrijd. Als vrije verdediger
bediende hij zijn discipelen met
uitgekookte steekpassjes. Voor de
rust namen de scheldestadbewo-
ners afstand met doelpunten van
Mark de Kunder en Jean Dooms.
Langs de andere kant liet ook
Hoek zich niet onbetuigd. Leon
en Jordi Goossen kregen kansen,
maar vonden gelegenheidsdoel
man Franklin de Kunder op hun
weg. De Kunder verkast overi
gens naar IJzendijke, omdat hij
als tweede doelman, na het ver
trek van André de Letter naar
Hoek en het aantrekken van
Frans van de Veen van Sluiskil,
opnieuw op de reservebank be
landt.
Kort na de thee kreeg Hoek de
aansluiting door een treffer van
Leon Goossen, maar doelpunten
van Mark de Kunder (3x), Frank
lin de Kunder (strafschop) en
Barry van der Hooft bezegelden
het lot over de formatie van Van
de Kerkhove.
De stijd om het kampioenschap
voor afdelingsteams tussen Clin-
ge en Spui werd niet gespeeld.
Zowel Clinge als de vervangers
Graauw en Hontenisse zegden af
wegens verplichtingen. Zater
dageersteklasser Spui werd daar
om uitgeroepen tot winnaar. Er
was echter geen vertegenwoordi
ger van deze ploeg aanwezig om
de schaal in ontvangst te nemen.
