DE STEM
veau
Ylaggensc
zjfi
Chicago Bulls
onverslaanbaar
in NBAm
ankziflb&uperman
'Batman'
en Rodman
:met
ÉORG (m/v)
Jacobs Breda Electronics
Eltek telefax-5
Iden-
■enop
Dok
ncel
Irt
bij
p/min
*rl-€-'9€
i. f 2,95
RCLBTW)
i. f 2,35
:J.BTW
Ivoor mobiele
n van Molukse en Indische
vlet zijn 30 bewoners is Raffy
en waar de Molukse en Indi-
I van een vaste aanstelling.
tiviteitenbegeleiding
egeleiding, verzorging en
oeleid dat is afgestemd op de
zaamheden zoals dienstroos-
vonersoverleg en klinische
swerkzaamheden
istrooster en ervaring hebben
leden
ïgen in de ouderenzorg met
Ie Molukse en Indische ge-
eenschap worden uitdrukke-
ving
legeven aan een man
iie samen met ons initiatieven
et bevorderen van de kwaliteit
ihaal 10 3.833.- tot ƒ5.021.-
in kunnen worden ingewonnen
verzorging ad-interim, of mevr.
n na het verschijnen van deze
ig Raffy, Boschstraat 57, 4811 j
je voordeligste winkel voor geluid, licht en communicatie
nu slechts 499,-
JBE heeft grote keuze.
Liesbosstraat 14 Breda/Princenhage Tel. 076-5212881
Sport
ZATERDAG 1 JUNI 1996
Het zal mij zeer benieuwen wat
Mary Pierce over drie weken aan
getrokken blijkt te hebben als ze
weer iets uittrekt na het inslaan.
Iets zwarts, iets wits, iets uitda
gends? Dat zal me een mooie rei
geven daar op Wimbledon, waar
de reglementen met ingang van
dit jaar nog scherper zijn
geworden dan ze de laat
ste zeventig jaar al waren.
Met blote schouders de
baan op? In een zwart
wit gestreept niemendal
letje? Excuse me? Dat zou
me een hoop extra kramp
geven in al die stiff upper
lips in dat Walhalla der
Ballen, het Koninkrijk van
de Kouwe Kak. Toen Su
zanne Lengten in 1919 als
eerste speelster zónder
corset de Groene Kathe
draal betrad, was dat een
schandaal van een orde
van grootte waarmee het
geroezemoes rond de hu
welijksperikelen van
Charly en Di plus Andy en
Fergie maar een mager
aftreksel vormen.
In die tijd waren er op
Wimbledon nog geen re
gels ten aanzien van de
kleding omdat het toen
nog niet nodig was. Wat
toen tenniste, had geld
en wat geld had, kleedde
zich ernaar: fatsoenlijk,
zoals dat hoort. De gra
cieuze Frangaise won
Wimbledon vijf maal, ver-
loor er nooit een partij,
maar kwam niet meer te
rug voor een zesde keer, na de zo
veelste aanvaring met de zeden
meesters van het Britse establish
ment.
Nadat Lenglen met een kwade
kop voorgoed de deur van de
Groene Kathedraal achter zich
dichtgeslagen had, werd er opge
lucht aangehaald. Vervolgens
werd het na het eerste optreden
van Lenglen in allerijl gecreëerde
kledingreglement aangescherpt:
predominantly white, overwe
gend, wit.
In de jaren vijftig ontstonden er op
Wimbledon regelmatig proble
men met speelsters die creaties
van Ted Tingling droegen, de
boomlange Amerikaanse mode
ontwerper met de glanzende
schedel. Toen hij Gussy Moran de
baan op durfde te sturen in een
petticoat, waaronder een paar
centimeter meer vlees te zien was
dan te doen gebruikelijk, was Lon
den weer te klein. De kieding-oe-
kazes werden weer aangescherpt:
nog steeds wit, maar geen frutsels
meer.
Twaalf jaar geleden wandelde Ro
bin White (what's in a name?) op
de openingsdag een buitenbaan
op in een smetteloos witte body
suit. Dat was toevallig op dezelfde
dag dat John McEnroe, dat jaar
voor de derde en laatste maal ver
dediger van de mooiste tennistitel
op aard, even vergeten was hoe
het ook al weer zat met die voor
schriften op Wimbledon.
Verstrooid wandelde hij voor zijn
eerste partij het centre-court op in
hetzelfde blauwe broekje waarin
hij dat jaar alle wedstrijden ge
speeld had. Shocking werd er ge
mompeld in de Koninklijke loge
en Mac moest op een holletje de
baan af om het blauw voor het wit
te verruilen, binnen anderhalve
minuut, op straffe van diskwalifi
catie, titelverdediger of niet.
Intussen wisten ze op die buiten
baan niet wat ze met Robin White
aanmoesten. Die liep nog steeds
vrolijk te tenissen, in het wit, con
form de reglementen, zoals de op
getrommelde upper-umpire tan
denknarsend moest constateren.
De volgende dag waren de gebo
den aangepast: heren witte sok
ken, wit shirt, wit short, dames
witte sokken, wit shirt, wit rokje,
en shorts en rokjes minstens hal
verwege het dijbeen. De baggy
trousers van Sampras en Agassi
zijn met ingang van dit seizoen
verboden. Ze waren niet te kort,
maat wel te lang en te wijd, mag
niet meer, moet strakker, en dat
minstens werd geschrapt. Het
wachten is nu op de eerste speels
ter die in wit latex op de baan ver
schijnt, dat spul waar Pamela An
derson zich zo graag in kleedt. Het
lijkt me echt iets voor Pearcing
Mary. Mijn zegen heeft ze, en Su
zanne Lenglen zal zich ongetwij
feld kraaiend van plezier om
draaien in haar graf.
Léon Krijnen
Op resolute wijze is Chicago Bulls doorgedrongen tot
de eindstrijd van de North-American Basketball As
sociation, de sterkste competitie ter wereld. Tegen
stander is Seattle SuperSonics of Utah Jazz, de twee
teams die na zes wedstrijden nog steeds niet uit heb
ben kunnen maken wie de sterkste is (3-3), maar ge
zien de overmacht waarmee Michael Jordan en zijn
kameraden afgelopen seizoen hebben geheerst, lijkt
er geen twijfel over de uitkomst te bestaan. Een pro
fiel van het vlaggenschip van de NBA.
Door Tim Overdiek
De adviezen wa
ren talloos, de
strategieën bril
jant bedacht. De
pogingen waren
bewonderenswaardig, maar de
hoop bleek ijdel. De spaarzame
keren dat Chicago Bulls dit sei
zoen met zich liet sollen, scheen
hooguit een teken van mededo
gen voor gefrustreerde tegen
standers. Een indicatie dat de
aanstaande NBA-kampioen wel
degelijk uit ondermaanse sterve
lingen bestaat. Van een buiten
aards niveau, dat wel.
Een plek in de annalen van het
Amerikaanse profbasketbal ver
dien je pas in de maand juni, als
een lange weg vol valkuilen en
hindernissen zonder noemens
waardige haarscheuren is afge
legd en ook de onvermijdelijke
mentale terugval in eigen gelede
ren is overwonnen. Maar van te
genspoed lijkt bij Chicago Bulls
geen moment sprake te zijn "ge
weest. In het reguliere seizoen
werd een fameus record gebroken
door liefst 72 van de 82 wedstrij
den te winnen, en tijdens de
daaropvolgende driestapssprong
naar de NBA-finale verloren Jor
dan en de zijnen slechts eenmaal.
Miami Heat was een gewillig
slachtoffer (3-0). De oudjes van
New York Knicks toonden zich
als vanouds een immer tegen
sputterende tegenstander (4-1).
Maar de werkelijke donderslag
weerklonk In de conference-fina
le. Orlando Magic, afgelopen sei
zoen nog te sterk voor de terugge
keerde Jordan en tegen Houston
Rockets verliezend finalist, werd
op ontluisterende wijze aan de
kant geschoven (4-0). „Als we nu
niet alles winnen, zullen we tot in
lengte der dagen worden herin
nerd als de onverslaanbare ploeg
die het voor zichzelf verknalde."
Het citaat komt van Michael Jor
dan. Hij leidde de Bulls naar het
kampioenschap in 1991, 92 en 93,
maakte toen de (heel menselijke)
vergissing zich te kunnen bewij
zen als profhonkballer en heeft
dit seizoen aangegrepen om aan
te tonen nog altijd de beste bas
ketballer ter wereld te zijn. En
dat kan in zijn optiek alleen mid
dels een vierde titel, alle prachti
ge aspiraties van Seattle Super
Sonics danwel Utah Jazz ten
spijt. New York en Orlando we
ten er alles van.
Chicago Bulls is meer dan Jordan
alleen natuurlijk, al is de 33-jari-
ge basketballer de belichaming
van alles wat naar succes riekt en
geen tegenslag in zijn directe om
geving duldt. Zijn positie in Chi
cago is vergelijkbaar met die van
Magie Johnson en Larry Bird bij
respectievelijk Los Angeles La-
kers en Boston Celtics in de jaren
tachtig. Met als voornaamste ver
schil dat Chicago Bulls meer dan
ooit Amerika's Team is geworden
dank zij de verovering van de we
reld die de NBA enkele jaren ge
leden is begonnen en die prak
tisch is vervolledigd.
Tempel
De splinternieuwe arena United
Center in Chicago wordt alom
beschouwd als de tempel waarin
goddelijk basketbal wordt ge
speeld. Het standbeeld van Mi
chael Jordan, inderhaast - en zo
als bleek te voortijdig - opgericht
na diens tijdelijke retraite, biedt
NBA-volgelingen de gelegenheid
iets te proeven van wat zich bin
nen het belendende stadion af
speelt. De wedstrijden zelf zijn
immers al negen jaar op rij uit
verkocht. De wachtlijst telt in
middels vijftienduizend namen.
'The best there ever was. The best
there ever will be', vermeldt het
opschrift. Passanten werpen
muntstukken naar het beeld,
spreken in gedachten een wens
uit, knielen, bidden, en gedragen
zich daarbij even serieus als de
fan die onlangs tijdens de war-
ming-up het veld opstormde en
zich op de grond wierp om de
voeten van Jordan te kussen. Vol
gens een onderzoek van Associa
ted Press noemden zwarte Ame
rikaanse kinderen de naam van
Jordan samen met die van God
als de persoon die zij het meest
bewonderden, na hun ouders. De
NBA als religie. Hallelujah.
Jordan stapte in het bedje dat Jo
hnson en Bird voor hem in het be
gin van de jaren tachtig hadden
gespreid, daarbij telkens moeder
lijk toegedekt door de marketing-
strategen van de NBA. Jordans
carrière verliep synchroon aan de
uitbreiding van regionale televi
siemarkten,, zich ontspinnende
oorlogen tussen sportschoenfa
brikanten en toenemende inte
resse van het buitenland in dat
typisch Amerikaanse, want spec
taculaire spelletje. Tien jaar gele
den stuurde de NBA wekelijkse
samenvattingen naar 35 landen.
Tegenwoordig zijn dat er 175, in
veertig verschillende talen, met
een bereik van 600 miljoen huis
houdens. Niet voor niets wordt
Michael Jordan ook wel de eerste
grote atleet van de bekabelde we
reld genoemd.
Vlaggenschip
Chicago Bulls is het onbetwiste
vlaggenschip, zoals Dallas Cow
boys en New York Yankees dat
voor het American football en het
honkbal zijn. Onlangs legde de
politie in China beslag op twin
tigduizend valse Chicago Bulls t-
shirts, bestemd voor de Ameri
kaanse markt die tot ongenoegen
van Washington toch al wordt
overspoeld met merkovertredin-
gen. Ergens is het begrijpelijk.
Per slot van rekening staat geld
Michael Jordan, de 'eerste grote atleet van de bekabelde wereld'.
verdienen op eenzame hoogte in
het vaandel bij de NBA, dat op
welhaast paranoïde wijze de ei
gen markt beschermt.
Grootverdiener is natuurlijk Mi
chael Jordan, die jaarlijks veertig
miljoen dollar aan reclame-in
komsten opstrijkt. Zijn salaris
bedraagt iets minder dan vier
miljoen dollar, waarmee hij in
vergelijking met mindere en jon
gere goden zwaar onderbetaald
wordt. Maar daaraan komt eind
dit seizoen verandering als zijn
contract afloopt. Dan kan Jordan
in principe vragen wat hij wil.
Als voorschot op de komende on
derhandelingen heeft zaakwaar
nemer David Falk al aangekon
digd dat een bedrag van achttien
miljoen dollar per jaar toch een
minimale reflectie is van Jordans
betekenis voor zijn werkgever.
En dat is welbeschouwd niet eens
foto reuter
overdreven. Jordan heeft zijn na
bije sportieve toekomst verbon
den aan die van hoofdcoach Phil
Jackson, die als dirigent en inspi
rator eindverantwoordelijk is
voor de behaalde trilogie en het
succes van dit seizoen. Ook
Jacksons verbintenis loopt ten
einde, en Jordans vastberaden
heid 'te gaan waar Phil gaat' lijkt
slechts een tactische manoeuvre
om het Bulls-management diep
in de buidel te laten tasten. Een
machtsspelletje met loyaliteit als
drijvende kracht.
Hoe eenvoudig het optelsomme
tje op zich ook lijkt - Jordan plus
Pippen plus Rodman plus een
stelletje waterdragers is gelijk
aan een kampioenschap; het was
grotendeels de verdienste van
Phil Jackson om uit die mix van
individuele grootheden een hech
te eenheid te kneden. Wat te den
ken immers van Dennis Rodman,
het eigenzinnige mannetje met
een schier wanhopige roep om
aandacht. Jackson stoorde zich
niet aan diens exhibitionistisch
gedrag, zei zich hooguit te verba
zen over het feit dat 'Dennis een
speciaal apparaatje nodig heeft
om zijn oor-, neus- en navelrin-
gen af te nemen'.
'His Weirdness'
Rodman mag dan voortdurend de
kleur van zijn haar verven, zijn
specialisme op het veld is onover
troffen gebleven. En om het re-
bounden van de bal was 'His
Weirdness' dan ook overgenomen
van San Antonio Spurs, dat niet
met zijn uitspattingen kon leven.
De Bulls lachen erom, al leek
even de boot aan toen Rodman
zich afgelopen maart volkomen
liet gaan en een scheidsrechterlij
ke beslissing beantwoordde met
een onvervalste kopstoot tegen de
arme arbiter. Zes duels schorsing
en een fikse boete waren het re
sultaat, maar coach Jackson rea
geerde plompverloren met de op
merking 'dat het maar goed was
dat het nu gebeurde, en niet tij-
dens de play-offs'.
In zijn eigen loopbaan als sporter
was Jackson evenmin een lie
verdje, hetgeen van pas kwam bij
het winnen van twee kampioen
schappen bij New York Knicks
(1970 en 73). Als toegewijd Gra
teful Dead-volgeling die onlangs
vijftig werd, vindt de geboren
non-conformist de oplossingen
voor de meest ingewikkelde bas
ketbal-problemen in, wat hij zelf
noemt, 'Zen-principes met een
Christelijke grondslag'. Het komt
heel kort gezegd neer op 'een
aanpak die discipline afdwingt
middels harmonie in ieders le-
Gesloten front
En warempel, het werkt bij de
gecompliceerde karakters die er
volop rondlopen in de dure Bulls-
selectie. Geen onvertogen woord
is gevallen, althans buiten de
kleedkamers. Niemand is uit op
persoonlijk succes, door eigen
handig momenten te benutten en
zijn virtuoze kwaliteiten te to
nen. Chicago Bulls is in alle ve
zels een team, dat als gesloten
front op voorhand al een wed
strijd in zijn voordeel heeft be
slist. Jordan noemt de Bulls te
pas en onpas 'Pippens team', Pip
pen doet dat compliment af met
de woorden dat 'Michael veel te
aardig is', terwijl Rodman zich
voor het eerst in zijn leven
'slechts een schakeltje' noemt.
Kortom, Seattle SuperSonics,
Utah Jazz, hoe verweer je je in
vredesnaam tegen het bescheiden
trio Superman, Batman en Rod
man, zoals de Three Amigos door
het leven gaan? De opponenten
die het recept dachten te hebben
gevonden om de sleutelspelers te
bedwingen, kwamen keer op keer
bedrogen uit omdat achter dat
vermaledijde drietal een verbluf
fend sterk leger pionnen schuiL-
gaat. Toni Kukoc is de Europese
Jordan, Steve Kerr een verrader
lijke 'Joris Driepunter', en zelfs
de beperkte Australische center
speler Luc Longley ontpopt zich
tot een bovenmodale werkkracht.
Longley gaf onlangs het geheim
prijs dat het mogelijk maakt pro
bleemloos in de schaduw te acte
ren. „Met spelers als Jordan, Pip
pen en Rodman moet je jezelf niet
al te serieus nemen."
Chicago's Scotty Pippen
(rechts) probeert op een wat
merkwaardige manier de bal te
heroveren. foto reuter
