'Ik heb vleugels aan mijn lijf'
DE STEM
'Onze kracht ligt in
toegankelijk nieuws'
Top violist Jaap van Zweden wordt dirigent Brabants Orkest
A
Acht maanden 'Hart van Nederland'
de stem
NEDERLAND 1
Door Max Steenberghe
Het gesprek begint met een foutje. Wat Jaap van Zweden
graag vóór alles even rechtzet. Want als we hem bij bin
nenkomst joviaal namens muziekminnend Brabant dan
ken dat hij 'zijn' Concertgebouworkest laat vallen voor
'ons' Brabants Orkest, bevriest zijn brede lach. „Ik ruil
geen orkesten tegen elkaar in. Ik kies een andere koers.
Na zestien jaar concertmeester te zijn geweest, ga ik mij
toeleggen op dirigeren. Dat is geen ruil, dat is een ander
metier."
„Waarom? Omdat ik geboren ben
met vleugels aan mijn lijf. En die
zitten er niet voor niks. Ik heb ze
lang ingetrokken - omdat het
natuurlijk érg interessant was bij
het Concertgebouworkest af
en toe een beetje rondgefladderd
maar uiteindelijk moet je durven
uitvliegen. Dat doe ik nu."
„Dirigeren is me steeds meer
gaan intrigeren. En dat is sinds
mijn debuut, drie jaar terug, in
een stroomversnelling geraakt. Ik
werd veel gevraagd. Dat is mij én
de orkesten goed bevallen; ik
werd steeds vaker teruggevraagd.
Een belangrijk gegeven was de
overstap bij het Orkest van het
Oosten, waar ik van gast- chef
dirigent wordt. Tja, en toen
kwam HBO met een aanbod, dat
me over de streep heeft getrok
ken. En daar zitten we dan."
We zitten buiten, in de tuin van
Huize Larixduin. Een adembene
mende villa aan de bosrand van
Aerdenhout. Bij de koop over
troefde hij andere gegadigden
door naast de vraagprijs een pri-
vé-concert te bieden. Het is de
hoofdwoning, sinds hij bij het
Orkest van het Oosten zit, heeft
de familie ook een boerderijtje in
de provincie.
Vaker zit hij hier. Veilig. Een
electronisch hek zorgt dat het
hondje en de vier kinderen bin
nen blijven, en fans plus gegadig
den voor zijn Stradivarius uit
1699 ('Daar koop je ook zo'n
huisje voor') buiten. De werkelij
ke omvang van de woning wordt
versluierd door omringende bo
men. Op de oprijlaan stonden
ooit een Ferrari en een Porsche,
nu een riante space-wagon, plus
een hele, héle mooie BMW. „Je
wordt ouder..."
Binnen is het een doolhof van ka
mers en gangen. Statig, smaak
vol. Peperduur zonder in prots te
vervallen. Veel marmer: pilaren
in de hal, machtige schouwen,
imponerende steunberen. Moder
ne kunst aan de muren en overal
vioolmotieven. In plastieken,
sculpturen, tot ingewerkt in het
parket.
Maar de zon lokt ons naar buiten.
In de verte ravotten de drie
zoons. Ze worden overstemd door
het gekwinkeleer van vogels. Van
Zweden ontvangt met champag
ne -roze- in de hand, een blosje
op de konen. „Ik drink nooit..."
Waarop een handheld-phone zich
zacht-piepend meldt. De pers.
Verzoek om interview. Iets wat
zich elke vijf minuten zal herha
len.
Rap
Van Zweden is aimabel. Makke
lijk aanspreekbaar, rap van tong,
heeft een ruime woordenschat, en
grijpt zo af en toe terug op het
keldertje van zijn jeugd als Am
sterdamse volksjongen. Muziek
spreekt hij uit als mesiek, het or
kest wordt torkès. En hij is niet
de verre veertiger die hij door
zijn afkalvende haarlijn lijkt: hij
wordt 36.
Hij is gewiekst. Kent het klappen
van de interview-zweep. Laat
zich niet in een hoek drijven, is
heel wat gewend door zijn
vriendschap met Henk van der
Meyden, kent het effect van zijn
woorden in druk.
Het volkse, het opene, wat hij uit
straalt is goed opgepakt door het
publiek: hij geldt niet alleen als
beste, maar ook als bekendste
violist van Nederland. We zijn
gewend geraakt aan een concert
meester die net zo lief op de pagi
na Privé staat als op de cover van
Luister, die nog steeds graag een
haring hapt bij de kraam tegen
over het Concertgebouw, die uit
zijn dak kan gaan voor Ajax en
die pas onlangs zijn eigen actieve
voetbalcarrière (bij AFC) afsloot.
„Maar ik heb spijt, ik wil weer
beginnen, ook voor Daniel mijn
zoon. Een groot talent!"
Donderslag
Een groot talent noemt hij zich
zelf niet. „Ik heb geen talent, ik
kan hard werken. Ik heb altijd
hard gestudeerd, altijd mijn best
gedaan en doe dat nu nog. Dage
lijks repeteren. Urenlang."
De muziek kwam als een donder
slag in zijn leven. „Muziek was er
altijd al; mijn vader speelde pia
no bij een zigeunerorkest. Maar
toen ik zeven was, kocht hij een
plaat van Bruch. En paf, out of
the blue kreeg ik een shock-erva
ring. Ik was helemaal van de we
reld. Zó mooi. Dat wilde ik ook.
Wist ik zeker. En mijn vader
snapte dat meteen. Piano raadde
hij af; een a-sociaal instrument,
je kunt het nergens mee naar toe
nemen. Maar een viool stop je in
een koffertje en de hele wereld
ligt open. 'Zullen we dat eens
proberen', stelde hij voor."
Zijn ouders hebben hem zijn hele
jeugd -zijn hele carrière- ge
steund. En mede daardoor was
die jeugd 'zeker niet verloren'.
„We woonden in Amsterdam-
West en ehh..., daar wordt niet
veel viool gespeeld, nee. Maar ik
stond elke dag ook zeker een uur
op straat te voetballen, dus dat
trok elkaar weer recht."
Hij was geen wonderkind, zegt
hij. Wel won hij als 11-jarige
blaag de jeugdprijs in het presti
gieuze Oskar Backtournooi. „Dat
was geen echte verrassing. Je
merkt dat steeds meer mensen om
je heen je erg goed vinden. Niet
dat ik aan een carrière dacht. Ik
werk nergens naar toe, ik laat het
op me af komen. Ik wilde gewoon
zo goed mogelijk viool leren spe
len. Ik zag wel wat er gebeurde."
Het gebeurde nog een keer. Als
16-jarige won hij Back opnieuw.
Maar nu de hoofdprijs. „Erg
moeilijk. Ik was piepjong en het
programma was onmenselijk
zwaar. Ik won een beurs voor
New York, de Juilliard."
Even keert zijn blik zich naar
binnen. „Dat was wel een moei
lijke tijd. Eenzaam, érg eenzaam.
Een klein kamertje. New York is
een keiharde stad, niemand is
geïnteresseerd in je, niemand wil
je kennen."
Jongetje
Weer thuis verheugde hij zich op
een wilde tijd. „De studenten
leeftijd." Maar opeens stond het
Concertgebouworkest op de
stoep. Of jongeheer Jaap concert
meester wilde worden. „Tja. Wat
doe je dan? Ik heb lang getwij
feld. Het was een hele eer, maar
het gaf ook meteen een ruk aan
mijn loopbaan. Anderen zagen in
mij een internationaal solist,
maar dat is nauwelijks mogelijk
als je zo vast gebonden bent met
zo'n grote verantwoordelijk
heid."
Hij deed het. Vol twijfel. „Want -
dat kan ik nu rustig zeggen- als je
goed viool speelt, ben je nog geen
goede concertmeester. Dat leer je
in de praktijk, met vallen en op
staan."
„Ik werd voor de leeuwen ge
gooid. Begon bij Haitink. Ik zal
de eerste dag nooit vergeten. Een
Haydn-symfonietje. Mijn moeder
-bracht me, ik had geen rijbewijs
en mijn vader was ziek, had de
hele nacht wakker gelegen van de
zenuwen. Toen ik binnenkwam
zei Haitink: 'Dit is Jaap van Zwe
den. Op proef'. En na tien minu
ten stopte hij de muziek, keek me
aan en zei: 'Zeg jongetje, rustig
aan. Je speelt te hard'."
„Het orkest zelf reageerde ver
deeld. Terecht. Mijn twijfels ver
stopte ik achter bravoure, ik ben
goed in dingen verbergen. En had
het geluk dat ik snel een heel
moeilijke solo moest spelen, in de
vierde symfonie van Mahler. Ik
kreeg er meteen twintig punten
bij aan goodwill. Plus een stuk
zekerheid voor mij."
„De beperkingen vielen mee. De
tijd die ik kreeg voor solowerk
heb ik altijd goed benut. Flink
uitgebouwd. Gespeeld zoveel ik
kon en wilde, en sinds een jaar of
drie hetzelfde met dirigeren. Zo
konden het OvhO en HBO mij
goed uitproberen."
Pijn
De weergoden onderbreken hem.
Opeens plenzen dikke druppels
neer. „Kom naar mijn werkka
mer," stelt hij voor. Loopt het
huis in, aan de andere kant er
weer uit en opent een bijgebouw.
De werkkamer. Een lichte, grote
ruimte. Veel wit. Een Yamaha-
vleugel. Een buro met pc en fax.
Aan de muur lp's en cd's in goud,
zilver en platina. Een zithoek met
een grote foto van zijn ouders in
zwaar-zilveren lijst. Het tafeltje
'Jaap van Zweden: 'De kracht en de magie is: je speelt geen muziek, maar je bént muziek.'
kreunt onder stapels bladmuziek.
De stemming is even bedrukt.
Want op tafel ligt een krant.
'Concertgebouworkest stuurloos'
schreeuwt een vette kop. Het
raakte onlangs de artistiek direc
teur kwijt, was al op zoek naar
een nieuwe tweede concertmees
ter omdat Viktor Liberman eind
dit jaar met pensioen gaat. En
moet nu een derde topfunctie op
vullen. ,,'t Doet pijn ja," geeft hij
ruiterlijk toe. „Ik zal ze missen.
Na zestien jaar ben je familie van
elkaar. Maar juist vanwege mijn
band met dit magistrale orkest
heb ik het nieuws zo vroeg moge
lijk gebracht. Ik wil ze de tijd ge
ven om op bekwame wijze opvol
gers te zoeken. En ik heb zelf een
lijstje ingeleverd. Ik hoop op mi
nimaal één Nederlander. Liefst
een jonge.
Van jonge musici wordt gezegd
dat ze de levenservaring ontberen
die nodig is om het zware werk
diepte mee te geven. Van Zweden
veert op. „Kul. Bullshit. Muziek
kun je net zo goed intuïtief bena
deren als rationeel. En dat zeg ik
nu, nu ik mijn oma heb verloren,
en mijn moeder, en er kinderen
zijn gekomen wat ook niet zonder
slag of stoot is gegaan (Een van
zijn zoons is autistisch-red). Ik
heb wel wat meegemaakt. Maar
ik durf nog steeds te zeggen dat
mijn belevenis als 10-jarig jochie
niet minder diep was dan nu. Al
leen: muziek kan een andere la
ding krijgen als je ouder wordt.
Dat wel."
Boswandeling
„Muziek maken is het realiseren
van het geluid wat ik in mijn
hoofd hoor. Soms is het een ge
vecht. Met het orkest, met de di
rigent, met mezelf. Maar soms is
het als een boswandeling, dan
gaat het als vanzelf, achteloos, en
ben je er voor je er erg in hebt."
„Op het moment dat ik weet wat
ik wil, is het voor het orkest ook
voor vijftig procent duidelijk.
Dat kan noodzakelijk zijn, ja.
Tussen al die dirigenten zat af en
toe een enkeling die zelf ab-so-
luut geen idee had wat er moest
gebeuren. Die wacht tot het or
kest, wij, ik, het geluid invult."
Waarmee we bij dirigeren zijn.
Waarom kiest een van 's werelds
topviolisten, voor een zijpad in
zijn carrière, waar hij in feite
weer helemaal opnieuw moet be
ginnen?
„Omdat het jeukt. Die vleugels,
weet je nog?", lacht hij. Dan: „Ik
heb zestien jaar lang nog geen
meter van de grootste dirigenten
ter wereld gezeten. Ik heb ontel
bare visies zien passeren. Toen ik
mocht invallen, merkte ik dat het
inhoud had wat ik zei, dat het
werkte. Tja, en dan gaat het
branden. Dan wil je meer. Maar
het is nief iets wat ik heb geko
zen, Het is alsof het mij heeft ge
kozen. Net als mijn benoeming
als concertmeester, dat heeft mij
ook opgezocht."
„Ik kan het. Dat durf ik wel te
zeggen. Ik ben gaan dirigeren
vanuit het orkest. Ik spreek de
taal, ik weet wat beledigend is, ik
weet wat activerend is en ik weet
wat er leeft. Er zijn meer mensen
vanuit het instrument gaan diri
geren, maar niemand met zoveel
jaar ervaring bij zo'n beroemd
orkest met zo'n beroemde diri
genten. Bernstein, Chailly, Hai
tink, Solti, vooral Harnoncourt:
ik heb alles opgezogen wat ze de
den, en als ik voor een orkest sta,
komt het allemaal weer boven."
„Op het podium, of op de bok zit
ik in een andere wereld. Dan
neemt een hogere macht het over.
Ruzie thuis bestaat niet meer. Ik
heb zelfs op de begrafenis van
mijn moeder gespeeld. Kon geen
woord uitbrengen, maar zodra ik
de viool schouderde, viel het van
me af."
„Muziek, wat is muziek? Afgelo
pen week deed ik Mendelssohn.
Als ik daarmee bezig ben, is dat
de beste muziek ter wereld. Nu
werk ik aan Othello, van Verdi,
en is Verdi dus alles. De kracht en
de magie is: je speelt geen mu
ziek, maar je bént muziek. Het is
geen streven waar je naar toe
werkt, je moet heel goed naar je
zelf luisteren en dan heb je het
opeens. Die momenten zijn de
meest bijzondere concerten: als
ik mezelf vergeet, het orkest ver
geet, de muziek vergeet, als al
leen de muziek overblijft."
„Muziek is magisch. Ontastbaar.
Alhoewel: na een echt goed con
cert kan ik de muziek de volgen
de ochtend soms nog voelen." La
chend: „Tot ik de krant pak en de
recensies zie...."
Beledigd
Recensenten omschreef hij ooit
als gesjeesde blokfluitleraren.
„Ach, soms leer ik wel eens van
ze. Maar niet vaak. Het kan pijn
doen als mensen je beledigen."
En beledigd is hij. Vooral toen hij
platen uitbracht en concerten gaf
met Berdien Stenberg en Tom
Parker, inhakend op de Ama-
deus-rage ten tijde van de film.
De platen verkochten 250.000
keer, maar het is hem kwalijk ge
nomen.
Peinzend: „Achteraf gezien had
den ze gelijk. Ik vond dat het kon,
ik was de VS gewend en daar mag
je dat soort dingen doen. Hier
niet. Hier zit je in een hokje, en
daar mag je niet uit. En om me
zelf te beschermen had ik dat
nooit moeten doen. Voor mensen
die me niet zagen zitten was het
de mooiste aanleiding om jaren
achter me aan je jagen. En muzi
kaal gezien? Ach, het was geen
hoogvliegerij, maar dat hoeft ook
niet altijd, ik vond het plezierig
om te doen, de mensen vonden
het plezierig om naar te luisteren.
We hebben er gezellige dagen van
gemaakt, en de volgende dag
speelde ik nog even goed als er
voor. Nou, wat is daar mis mee?
Maar ik heb mijn les geleerd, ik
heb het ook niet meer nodig en ik
doe geen gekke dingen meer."
Waarop uw verslaggever een
persbericht trekt over een ligcon-
cert, vrijdag in het Concertge
bouw. Onder auspiciën van het
Ratelbanteske meditatiecentrum
Oibibio zal Jaap spelen terwijl
het publiek liggend de helende
klanken over zich heen laat spoe
len. Blozend: „Tja, ze zoeken me
op. Ach, ik houd van new age mu
ziek, wat is er mis mee?"
Melodietje
Buiten start vrouw Aaltje de spa-
ce-wagon. Dochter Anne-Sofie
wordt opgehaald en alle jongens
gaan mee. Papa voelt het duide
lijk kriebelen, wil ook mee. Biedt
meteen een lift aan naar het sta
tion. Onderweg naar de auto
kauwt hij op de vraag of zo'n
groot gezin te combineren is met
zo'n zware internationale carriè-
FOTO WILLEM TEN VELDHUYS
re: twee, drie maanden per jaar
kan hij van huis zijn. Speelt hij
voor zijn vrouw, voor zijn kinde
ren?
Hij lacht., „Dat zie je helemaal
verkeerd. Een bakker gaat thuis
geen taarten bakken, ik doe geen
romantisch melodietje bij de
open haard. Een enkele keer luis
teren we samen naar een cd,
that's it. Maar dat doe ik ook zel
den, ik houd niet zo van cd's. Dat
gaat tegenwoordig te makkelijk.
Er zijn matige violisten die per
fecte cd's kunnen maken, omdat
je het noot voor noot kunt over
doen."
„En de kinderen? Dat gaat fan
tastisch. Hoe Nederlands om te
vragen of dat naast elkaar kan
bestaan. Ik combineer het, inte
greer het. De kinderen gaan vaak
mee. Vorige week naar HBO, bin
nenkort komen ze me een week
opzoeken als ik door Argentinië
tour."
En als ze de muziek in willen?
Dan zal ik ze steunen. Maar ik
raad ze niks aan of af, ze moeten
het zelf weten, ze moeten leven,
in eerste instantie."
Dat doet u ook.
Terwijl hij instapt: „Niet genoeg.
Men denkt wel dat hier een vro
lijk figuur woont, maar er wordt
toch ook wel erg hard gewerkt."
Knuistjes
Onderweg roemt hij het Eindho-
vens Muziekcentrum. „Prachtig.
Perfect. Het ziet er mooi uit en
het klinkt fantastisch. Dat is een
zeldzame combinatie. Ik verheug
me op de stad, ook op PSV, daar
zal ik graag eens gaan kijken."
Dan krijgen we hem voor het
eerst aan het stotteren. Want wat
doet hij bij Ajax-PSV? Hij slikt,
kijkt naast hem waar zoon Daniel
met gebalde knuistjes en Ajax-
logo's in de ogen, zijn papa aan
staart. Maar die wil zijn toekom
stig publiek niet voor het hoofd
stoten. Dan: „Ik zal mij, eh, neu
traal opstellen. En altijd blij zijn,
bij elke overwinning."
De blik in Daniels ogen belooft
dat hij dit thuis nog eens zal moe
ten uitleggen.
DINSDAG 28 MEI 1996
■Pü
Door Marcel Frost
Al ruim acht maanden voorziet SBS6 met Hart van Neder,
land vijf dagen per week in de 'andere' vraag naar nieuws
Vaak laagdrempelige, regionale nieuwtjes. Door de 'serieu
ze' media regelmatig bekritiseerd, maar ondertussen uitge
groeid tot een van de best bekeken actualiteiten-rubrieken
Hart van Nederland blijkt een schot in de roos. Opvallend
is dat ook relatief veel hoger opgeleiden naar het program,
ma kijken, ongeveer veertig procent.
Het gaat goed met het SBS6-
nieuwsprogramma Hart van
Nederland, de kijkcijfers liegen
er niet om. Af en toe kijken
zelfs meer mensen naar het
programma dan naar Nova, dat
op hetzelfde tijdstip wordt uit
gezonden. Onlangs was Hart
van Nederland zelfs marktlei
der, dat wil zeggen: het best be
keken programma op dat mo
ment. „Dat zal wel op een don
derdag zijn geweest," denkt
presentatrice Gallyon van Ves-
sem. „Ik weet niet wat de reden
is, maar de meeste kijkers trek
ken we die dag."
„In zijn algemeenheid weet de
kijker ons de laatste tijd steeds
beter te vinden," valt collega
nieuwslezeres Milika Peterzon
haar bij. Opvallend is de sa
menstelling van het publiek.
„Veertig procent hoger opge
leiden, tussen de 30 en de 60
jaar oud. Dat verbaast je? Mij
niet, hoor. We brengen toegan
kelijk, laagdrempelig nieuws.
Juist leuk voor de hoger opge
leiden, want die krijgen de hele
dag al zaken van niveau voor
geschoteld. Ik denk dat daar de
kracht ligt. Die mensen zijn blij
dat ze eindelijk naar iets totaal
anders kunnen kijken en toch
geïnformeerd worden."
Van Vessem haalt een vergelij
king uit het verleden aan. „Ie
mand heeft ooit in een column
geschreven dat wij Van gewest
tot gewest zijn met een pilletje
op. Daar bedoelden ze mee: re
gionaal, soms kleinschalig en
dan met een pilletje dat het net
iets sneller maakt. Noem het
commerciëler, daar zijn we hier
nog steeds niet zo aan ge
wend."
Wereldnieuws
In tegenstelling tot de andere
actualiteiten-programma's, be
steden Milika en Gallyon bijna
geen aandacht aan het grote
wereldnieuws. „Behalve als er
een link is met ons land. Neder
landse soldaten die naar Bosnië
gaan bijvoorbeeld. Of de gijze
laars in Irian Jaya. Als er er
gens een vliegtuig neerstort,
waarbij geen Nederlanders be
trokken zijn, laten wij dat lig
gen," licht Van Vessem toe.
„Journalisten denken dan dat
Hart van Nederland daarom
meteen minder is, maar dicht
bij huis is toch zeker net zo in
teressant?"
Peterzon erkent dat uit bepaal
de hoek negatieve opmerkin
gen over het programma wor
den gemaakt. Mensen die zeg
gen dat Hart van Nederland
niet veel voorstelt, terwijl ze er
meteen achteraan roepen dat
ze het nooit zien. „Kijk, dat is
hetzelfde als al die lui die zeg
gen dat ze de Privé niet lezen.
Ondertussen kunnen ze wel
haarfijn uitleggen wie het met
wie doet en waarom."
Van Vessem wijst erop dat hun
programma inmiddels acht
maanden op de buis is en zijn
bestaansrecht wel bewezen
heeft. „Kijk naar de cijfers,
daar zijn we trots op," klinkt
het opgetogen. Niet ten laatste
is het succes te verklaren door
het vaste tijdstip van 22.30 uur.
Tot einde maart schommelde
dat altijd ergens tussen 22.00
en 23.00 uur. „We merkten het
zelf het beste toen we per onge
luk een keer later op de avond
zaten. Helemaal in het begin
scoorden wij om 22,00 uur een
kijkdichtheid van 85.000 kij
kers. Door omstandigheden za
ten we opeens om 22.30 uur. De
cijfers schoten omhoog naar
ongeveer 250.000 kijkers."
13.59
16.00
16.05
16.53
17.15
17.45
18.13
19,00
19.29
20.00
20.30
21.59
22.52
Het vragenuurtje in de Tweede
Kamer
journaal
Goeiemiddag!
Wild, Wild World of Animals,
natuurserie
De droomshow
Alle dieren tellen mee
Ein HeimfürTiere, serie
Studio RKK, actualiteiten uit kerk
en samenleving
Blik op de weg, verkeersmagazi-
ne
Journaal/Weeroverzicht
Domburg, serie (slot)
Televizier, actualiteitenrubriek
Ongelooflijke verhalen, reporta
ge-serie. Afl. 4
De Bronzen Luis, verslag uitrei
king prijs voor opmerkelijke om-
roepjournalistiek (tot 23.42)
De nadruk van de werkzaam-
heden van het duo ligt op hel
presenteren. „Ik denk
mee," zegt Peterzon. „Als ik's
morgens iets in de krant lees, i
op tv of radio hoor wat voor
ons interessant is, bel of fax ik
meteen naar de redactie. De
combinatie verslaggeving en
presenteren is bijna onmoge-
lijk, dus ik kan me in dit com
promis wel vinden." Als neven
activiteit heeft Peterzon een re
clamebureau. „Dat werk is
enigszins vergelijkbaar; ik
praat bijvoorbeeld met
klant die een brochure wil.
Vervolgens lever ik een zo goed
mogelijk product af. Zo kijk ik
ook naar ons programma: i
item moet uiteindelijk
mooi product worden."
Dom blondje
Bart de Graaff ging met zijn
BNN de afgelopen maanden bij
de omroepen langs en deed ook
SBS6 aan. In een gesprek met
Gallyon en Milika sneed bij
terloops het onderwerp 'dom
blondje' aan. „Kijk, als Elleke
Van Doorn en Loretta Schrij
ver samen een programma zon
den doen, werden zij ondanks
hun haarkleur toch ook serieus
genomen. In het begin zijn over
ons wat grappen gemaakt,
maar verwacht je dat ik me
daar nu nog tegen verdedig?,"
vraagt Gallyon. „Die fout heb
ik in het verleden wel gemaakt,
„Ik trek het me niet aan, wi
weet dat ik niet dom bei
voegt Milika eraan toe.
De kijker kan aan het eind t
het programma tips uit zijn I
omgeving doorbellen, faxen of f
e-mailen. Volgens de
nieuwslezeressen een goed sys-1
teem. „Normaal haal je je r
formatie via een omweg, v
het ANP bijvoorbeeld. Nu zitje
direct op de plek, het nieuws
komt vaak uit eerste hand. Dat
werkt stukken sneller."
Dat het soms klein
nieuws betreft wat op die ma-1
nier binnenkomt, is geen pro
bleem. „Het kan overal gebeu-1
ren," zegt Milika. „Dat
het leuk."
Klein leed
Klein menselijk leed staat bij I
Hart van Nederland hoog in het
vaandel. Gallyon noemt
voorbeeld: „Het RTL-nieuws I
brengt een brand in een win
kelcentrum pas als de schades
de miljoenen loopt. Wij hebben
ook aandacht voor die boerde-1
rij-brand, waarbij twee i
sen dakloos worden. Bij andere I
programma's leggen die onder-1
werpen het vaak af tegen de 1
problemen elders in de wereld
Wij hoeven ook niet een aan
slag in Israël te brengen, omdat
daar zeventig mensen bij zijn I
omgekomen. Het gaat niet offl
aantallen, het leed is er niet
minder om."
Triest
Als de twee gevraagd wordt
naar het meest indruk*»'
kende item, verwijzen ze l
lijkertijd naar een brand waar
bij een moeder met haarW'l
dochters omkwamen. „Haar l
man wist met een derde doch
ter uit het raam te springen en j
raakte daarbij zwaar gewoni
Zo triest..." Van Vessem haalt
nog even het geval van de over
leden man aan, die door
katten werd aangevreten, ,V3
is één van al die duizendenoi I
eenzaam op een kamertje zitte
weg te teren. Dat is toch zes j
net zo belangrijk als de ellen»
elders op de aardbol?"
NEDERLAND 2
i.00 Beestenboerderij (tot 09.10)
q9 30 Wat 'n vondst! (tot 09.45)
1000 Zomerbeestjes: De imker (tot
10.15)
10.30 Bisteboat (tot 10.40)
12.00 Tennis; Roland Garros
17.30 Journaal
Eindexamenjournaal
17 58 2Vandaag Met om 18.00 Journaal;
18.43 Sportjournaal en vanaf 18.51
Hoofdpunten uit het nieuws ge
volgd door het weer
19.00 Faces at the Window, special
rond gospelzanger Ralph van Ma
nen
Ik weet het beter, spelletje
Tennis: Roland Garros, samenvat
ting
Jeruzalem: Tussen hemel en aar
de, 3-delige documentaire. Afl. 2
21.38 Op een mooie pinksterdag, re
portage
22.06 Wereld van verschil, bijbelstudie
Spoor 7-tv, gospelclips
PP: Uitzending D66
Een eigen onderneming: Finan
ciën
Journaal
Middernacht klassiek: Trio in d
voor piano, viool en cello van Men
delssohn uitgevoerd door The Ro
mantic Trio (tot 00.02)
NEDERLAND 3
Journaal
Klokhuis
Ontbijt-tv
Journaal
PP: Uitzending SP
Kook tv
Vrouw-zijn
Gospelclip
Claro. Spaans voor gevorderden
Hier en Nu
Goeiemiddag!
MiddagEditie, actueel magazine
met om 12.00 NOS-Journaal en
12.15 Den Haag
Journaal
Taxi
Het zonnetje in huis
Late voorstelling
Dierenmanieren
BELGIË FRANS 1
Neighbours, soap 17.00 La bande a
magazine 17.25 The Fall Guy, serie
Regions soir, regionale actualiteiten
Cartes sur table, magazine 19.10 Le
des sports 19.30 Nieuws 20.10
en herbe, spelletje 21.10 Les arpen-
d'horizon, documentaire 23.15
Frangoise et les siens, cultureel magazine
23.55 Laatste nieuws
BELGIË FRANS 2
17.30 Autosport: Rheto Trophy vanuit
j'Neufchateau 18.55 Neighbours, soap
'9.30 Nieuws 20.00 Les géants du stade,
portret Carl Lewis 20.05 Zoom arrière:
Voetbal, terugblik op eerdere ontmoetin-
gen tussen Italië en België 21.40 Cham-
pon's 96, autosportmagazine 22.10
Nieuws 22.35 Cheval passion, paarden-
jiportmagazine 23.05 Aquatica, water-
jiportmagazine (tot 23.30)
DUITSLAND 1
®.30 Morgenmagazin, ontbijttelevisie
«9.00 Tagesschau 09.03 Dallas, soap 09.45
JOYrobic - Mit Freude bewegen 10.00 Ta-
gesschau 10.03 Terra Australis, reportage-
h'nn10,45 lnp0 Gesundheit, magazine
11.00 Sportschau live met tennis: Open
ranse Kampioenschappen vanaf Roland
isic' 'Pari's'17-55 Verbotene Liebe, serie
P." Marienhof, serie 18.54 Auf Achse,
f e 20.00 Tagesschau 20.15 Auf eigene
«ahr misdaadserie 21.05 Sketchup met
f ™oen en Diether Krebs 21.35 Globus,
Wj-wetenstliappell magazine
■05 Herbert Schnipsi, comedy 22.30
«hemen 23.00 Boulevard Bio, talk-
2„4-00 E|len, comedy 00.25 Nachtma-
leelfi? Ver9'ss die Liebe nicht,
DUITSLAND 2
Gallyon van Vessem en Milika Peterzon vormen het ge'
van 'Hart van Nederland' foto willem ten vei
.dhH
(i.'nj 7,e Duitsland 1 11.00 Tagesschau
112lustige Musikanten, volksmuziek
t.' Hmschau 12.55 Presseschau 13.00
'j., au 13-05 Mittagsmagazin met
(Jf Dalli Dalli- spelletje 14.15 Die
v°n Bullerbü, jeugdserie 14.38
tfnm= stagsecke 14.40 PUR, jonge-
Ragazine 15.05 Logo, jeugdjournaal
Lriho, ,ekenfilmserie 15.40 Ges-
bo^'P 15-« Heute 15.50 The Flying
në 17 nn al6 16,35 Jede Menge Leben, se-
Forsth endmagazin met Heute 17.55
ffaus Falkenau, serie 19.00 Heute
lerie 2n !3ends Freundschaft mit Herz,
j 'n 5Pass' hoogtepunten uit
klin-m ass?' 21-00 Der richtige Kick -
e 22 A n Co' doc™entaire 21.45 Heu-
13.20 Fi caS,,kl?ine Fernsehspiel: Nico-lcon
|Heutp nf L. zwei' misdaadserie 00.20
film cht 00-35 Inge, April und Mai, tv-
°UITSLAND 3
15 Tele,(sym 08.30 Telekolleg II. Cursus
