GARAGE
BRUGGE ZN.
117-454171
'oename mede te danken aan terugdringen landbouw
Wat en hoe als aanstaande vader
IONDA
OCCASION
UILAUTO'S
De digitale depressie
van de homo zappiens
I eneraties
LIJF LEVEN
E3
RENAULT TflP
Paradijs
voor weidevogels
Satelliet zoekt zwarte gaten
>PEN DAG VAN
POSTERING
LAND
G11 MEI
16.00 UUR
SPECIALE AANBIEDING**!
INAULT MEGANE COUPÉ 1.6 I
Boekje voor 'mannen die hun nieuwe rol serieus willen nemen'
8 «lddere 'nf°rmatie wil omtrent
I deze hiilage, kan
El 1996
|roente-, fruit- en tuinafval (Gft)
rkt tot Zeeuwse Compost. Waar
mpost van wordt gemaakt, kunt
kijken. Vanaf 10.00 uur 's och-
sluiten de poort weer om 16.00
>m het composteringsproces te
ingsinstallatie. Want Composte-
n door uw inzet en moeite. Korr
n de Europaweg-Oost 14 in het
Vlissingen-Oost.
«STEM
WOENSDAG 8 MEI 1996
DR. VAN DER POEL, HULST
N 9 - 4561 GC - TEL. 0114-314485, FAX 0114-319063
e
4d 1.5 DXi
3d 1.3 DX
3d 1.5 DXi
:3d 1.5i Automaat
3d 1.6i
3d 1.2 Sp.
gra 1.5 EX
|ude 1.8 EX
ord 4d 2.0i
lord 4d 2.0L
:ord 4d 2.0i EX
lend 2.5i Automaat
33 1.3S
Iro 1.3 Surf
Diesel
1.9D Bestel
|d1.4iE
13d 1.1
IRT 1.8i
Irolla 1.6 GL
an Golf 3d 1.6
I4d 2.0i
M/jr. Km
06-93
04-92
11-92
03-90
04-88
02-84
06-87
07-83
01-94
12-90
11-89
01-88
03-87
11-86
09-86
05-93
03-94
08-84
05-93
01-85
09-90
09-87
061.000
055.000
063.000
039.000
135.000
180.000
220.000
292.000
067.000
037.000
260.000
130.000
115.000
068.000
283.000
041.000
020.000
137.000
040.000
185.000
225.000
216.000
TR 4-deurs
TR 5-deurs
pa 2.0
,09 XL
nny
|05
I div. uitvoeringen
i'GT Turbo
irolla 1.3
wingo
00 km, zonwerend glas, stuurbe-
ichtiging, spoiler, startblokkering,
radio-cass., 1996
Industrieweg 8 - Oostburg
groen
1992
17.750.-
wit
1992
16.500.-
blauw
1990
17.500.-
rood
1990
11.500.-
grijs
1990
13.500.-
wit
1989
9.750.-:
vanaf
4.500-
blauw
1987
7.500.-
rood
1992
19.750.-
blauw
1993
18.000.-
iEM
De ooievaar keert terug
Oost-Europa wemelt het er-
In ons land was hij op een
■Ibroedpaar na verdwenen,
joievaar, een van de meest
Ijkteristieke vogels in het
•Hollandse rivierenland-
ap, voelt zich na vijftig jaar
[«uitgang weer thuis in
Ierland. „Het vrouwtje
Lt een mannetje en niet an-
Kfjohn van Miltenburg
fitkerdijk tussen Rotterdam en Delft
|i,(n ze sinds kort hun vaste honk.
looievaarswijfje, opgegroeid in Was-
r legt het aan met een twaalf jaar
Kannetje, een oorspronkelijke be-
(rvan ooievaarsdorp Het Liesveld in
ïot-Ammers (Alblasserwaard). Vorig
Tuislukte de vrijage: het duo kreeg
«nakomelingen. Het vrouwtje was te
L Ooievaars zijn pas na vier jaar ge-
iklsrijp.
Spaartje gaat hier nu waarschijnlijk
Kjen. Ze zijn al ruim een maand bezig
Vet bouwen van een nest," zegt Bar-
lïjnissen, beheerder van een 130 hec-
gebied rond de Ackerdijkse
sin, het enige natuurreservaat van
Kfiescherming Nederland. „Hier in
Buurt vliegen nog twee paartjes rond.
Xioinen er steeds meer."
td nieuws over de ciconia ciconiade
e van de zeventien soorten ooie-
js ter wereld. De ooievaar gaat in Ne
tland een nieuwe toekomst tegemoet,
[bet Gelderse rivierengebied, onder
i in Zuilichem, Brakel, Bruchem,
Lm en Herwijnen, hebben 47 broed-
fctneen vaste stek. In Noord-Brabant
Titsop één plaats: de schoorsteen van
gemeentehuis in Drunen.
(ifstandig
ijjaar kwamen in ons land 270 vrij
ende ooievaars tot broeden. Onge-
■90 wilde broedparen vestigden zich
ittl zelfstandig. Zij zijn niet meer af-
van de hulp van vrijwilligers,
Je vogels in Het Liesveld en op bul
lions verspreid in het land bijvoe-
a en ringen.
het slechte weer van mei en
zijn in 1995 in Nederland ongeveer
ooievaars groot geworden,
dhaïf augustus vertrokken ze vrij-
lialiemaal naar het zuiden om te over-
peren. Na jaren van achteruitgang is
iooievaar weer een vertrouwd beeld in
ilenijke gebieden. Het ooievaarspro-
ran Vogelbescherming Nederland
resultaat.
van der Have van Vogelbescher-
Nederland verwacht dit jaar 'tien
lertig nieuwe broedparen'. „Het doel
let project is herstel en behoud van
levensvatbare en zelfstandige popu-
ooievaars die alle kenmerken ver-
itvan de wilde soort."
van een Zwitsers initiatief
4lte Vogelbescherming het ooievaars-
ipin Groot-Ammers op met het doel
bmatisch teruggang van het aantal
Waars in Nederland te stoppen. De
Nederlandse natuurvorser Jan
os telde in 1913 nog zo'n 500
itjes, vlak voor de oorlog was dat
'lal al tot ruim 300 geslonken. Het
'lal broedparen nam na de Tweede
Wdoorlog nog sneller af. Eind jaren
toen het ooievaarsdorp in de Al-
ierwaard van de grond kwam, waren
ht hele land nog slechts 19 nesten
Jüet.
prsteek
eerste bewoners van Het Liesveld
f® ooievaars uit Zwitserland en
nd. Gekweekte nakomelingen,
i natuurlijke trekgedrag hebben
pen, komen na vier jaar op buiten-
tas in natuurlijke omstandigheden
|wde hoede van vrijwilligers. Zij voe-
T®de dieren bij. Jonge vogels die op
Wenstations worden geboren, de
fade generatie', zwermen in de nazo-
fniit en trekken weg.
Pvan der Have: „De Nederlandse
™»gels gaan via Frankrijk en Span-
fiiar Gibraltar, waar ze de oversteek
R® naar Afrika. Daar houden ze zich
^Wstromingsvlakten in de Sahel-zo-
r®sen de 12e en 16e noorderbreedte-
in leven. Tot in Ivoorkust zijn in
•land gemerkte ooievaars aange-
fw. Jonge ooievaars blijven soms en-
laren weg in Afrika. Als ze volwas-
ondernemen ze de terugtocht
"Nederland."
iropese landen is de ooievaar
de verschijning. In de spaar-
Ooievaars zoeken in de maanden maart en april Nederland op als broedplaats.
zaam bedijkte gebieden met ooibossen
langs de Elbe, Donau, Wolga en Dnjepr
broeden ze. Ook in gebieden waar geen
menselijke bewoning is, zoals langs de
Pripjet in Wit-Rusland, gedijt de ooie
vaar goed. In moerasachtige, extensief
begraasde gebieden zoeken ze hun voed
sel. De Oosteuropese vogels trekken in
enorme zwermen van 200.000 tot 300.000
exemplaren via de flessehals van de
Bosporus in Turkije naar Oost-Afrika en
soms via de Nijl en de savannen in de
Rift Vallei nog verder naar Zuid-Afrika.
De dieren hebben een hekel aan vliegen.
Ze zweven liever door het luchtruim.
Hun trekroutes zijn eigenlijk zweefrou-
tes. Per dag legt een ooievaar op trek
tocht een afstand van honderdvijftig tot
driehonderd kilometer af. Tom van der
Have: „De Middellandse Zee steken ze
niet zomaar over. De trek van zo'n wolk
van duizenden vogels over de Bosporus
is een spectaculaire gebeurtenis."
Ooievaarsparadijs
Net als in Oost-Europa voelt de ooievaar
zich in Nederland thuis in waterrijke,
moerasachtige gebieden waar hij goed
kan fourageren. Het oude rivierenland
met wisselend natte en droge graslanden
was een ooievaarsparadijs.
De dieren vonden vroeger in de uiter
waarden een rijk voedselpakket van
sprinkhanen, muizen, kleine knaagdie
ren en kikkers. Jonge ooievaars worden
in het nest door de ouders gevoed met
mestkevers en ringwormen. Van der Ha
ve: „De ideale situatie van vroeger met
zomers droge en in de winter natte gras
landen is door intensivering van de land
bouw vrijwel verdwenen."
De toename van de ooievaarstand is vol
gens Vogelbescherming te danken aan
het ooievaarsproject en de toename van
gebieden waarin de rol van.de landbouw
is teruggedrongen en de natuur meer
kansen krijgt. Vooral het Plan Ooievaar
om buitendijkse gronden langs Maas,
Waal, Nederrijn en IJssel prijs te geven
voor natuurontwikkeling, biedt de ooie
vaar op termijn perspectief. Daarmee
wordt het natuurlijke leefgebied van de
vogel hersteld.
Ook de bemesting van landbouwgrond
speelt de ooievaar, van nature een op
portunist die zich aanpast aan zijn om
geving, in de kaart. De overvloedige be^
mesting van boerenland heeft een enor
me toename van regenwormen tot gevolg
gehad: voedsel dat een ooievaar gemak
kelijk tot zich neemt.
„In 1984 ging het aantal ooievaars in
bijna alle landen achteruit. Nu is er weer
sprake van een stijging in Europa, voor
al in het westelijke deel. In Spanje zie je
steeds meer ooievaars die daar overwin
teren", constateert Van der Have. „De
dieren kunnen uitstekend tegen de kou.
Ook in Nederland zag je vroeger bij vis-
afslagen wel ooievaars die hier in de
winter bleven."
Bedreiging
De leefomstandigheden voor de ooievaar
zijn ook in Afrika verbeterd. De droogte-
periode van de jaren zeventig in de Afri
kaanse Sahel-zone is achter de rug. Een
grote bedreiging op de trekbaan naar het
zuiden vormen de hoogspanningsleidin
gen in Frankrijk en Spanje. Volgens Vo
gelbescherming Nederland 'een belang
rijke doodsoorzaak voor veel vogels die
zich doodvliegen of worden geëlektroku-
teerd als zij op een hoogspanningsmast
landen'.
Van de 350 geringde Nederlandse exem
plaren die in augustus vorig op trektocht
gingen, zijn er in de twee maanden daar
na 'enkele tientallen' in Frankrijk veron
gelukt, weet Tom van der Have. De
Franse 'Vogelbescherming' heeft weten
te bereiken dat het Franse elektriciteits
bedrijf hoogspanningsleidingen beter
zichtbaar gaat maken en van 'zitstokken'
voorziet.
De ooievaar heeft ook natuurlijke con
currenten die hem bedreigen. Een twee
tal ooievaars dat enkele jaren geleden
zijn domein had gevonden op een paal-
nest in de achtertuin van de Gelderse
commissaris der koningin Jan Terlouw
in Twello moest na vijf dagen wijken. De
ooievaars werden met groot vertoon ver
dreven door nijlganzen. De ooievaars
proberen het elk jaar opnieuw, maar de
nijlganzen zijn agressiever.
Hoeveel ooievaars Nederland in vroeger
eeuwen telde is niet bekend, wel dat de
statige, ongeveer een meter hoge vogel
die ongeveer dertig jaar oud kan worden,
al ruim zeshonderd jaar geleden in Ne
derland voorkwam. Op een uit 1320 da
terende plattegrond van het Noordbra
bantse Erp staan al gegevens over ooie
vaarsnesten. Een soortgelijke vermel
ding staat op een kaart uit 1458 van
Oisterwijk en het schilderij 'Sint Fran-
ciscus op de Lakenmarkt te 's-Hertogen-
bosch' uit 1525 toont twee bewoonde
nesten.
In de volksmond geldt de ooievaar (in
Oudhoogduits Odoberogeluksdrager)
vanouds als een geluksbode. Het huis
waar hij nestelt, wordt gevrijwaard te
gen blikseminslag en brand. Kraam
vrouwen zouden er niet sterven. Een
diepgeworteld misverstand is de eeuwig
durende 'liefdestrouw' van een ooie
vaarspaartje.
„Het is on-romantisch maar het is meer
'plaatstrouw'", zegt Mariska Harte. In
het kader van haar studie biologie heeft
FOTO'S COR DE COCK
zij onderzoek gedaan naar de Neder
landse broedplaatsen in 1995. „Het
hangt er vanaf of het legsel succesvol is,
of het vrouwtje bij het mannetje blijft.
Het vrouwtje kiest het mannetje en niet
andersom."
Informatie voor dit artikel is ontleend aan
het in maart verschenen themanummer
van 'Vogelnieuws' van Vogelbescherming
Nederland dat geheel aan de ooievaar is
gewijd.
De ooievaar gaat in Nederland een nieuwe toekomst tegemoet.
f'tohan van Grinsven
P®ord jfc rijfc?, Gelukkig wor-
r"1 dertig dagen, Hoe maak ik
n'in man een betere min-
k 'S 'XPe fr°ek Vaak
UnV S" ^ol staat van
fcf'eVe peppraat en ook nog
Int bruikbare informatie
'btoaar meestal van het type
rd!® en oude koe.
ju 'Vaderschap voor be-
'6ts is het spiegelbeeld van
I '"FORMATIE
I llr
I fc«i"-,°!"00ruren bellen naar:
I '-^12344 of 076-5312272.
to- René van der Velden.
deze boeken; het bevat reeksen
'handige tips' en weinig inspire
rende woorden. Het is dan ook
door twee Nederlandse auteurs
geschreven: John Verhoeven en
Josée Busnel.
De auteurs beloven in hun boekje
alle praktische en psychologische
facetten van een zwangerschap te
belichten, maar dan vanuit het
gezichtspunt van de aanstaande
vader. Het is geschreven voor alle
mannen die hun nieuwe rol als
vader en als man in een ver
nieuwde relatie met moeder en
kind serieus willen nemen. En
over hun rug is het bedoeld voor
hun partners; want waarom zou
je je potentiële lezersgroep halve
ren?
Tussen de eerste zin van het boek
- Zwangerschap is geen pure
vrouwenaangelegenheid- en de
laatste - Zodra je baby er is, doe
je dat gewoon - geven de auteurs
een vracht goedbedoelde raad
aan aanstaande vaders. Het
boekje moet vooral voor volko
men wereldvreemde heren een
openbaring zijn.
Jammer genoeg is de tekortko
ming van het boek niet alleen dat
de schrijvers - de een vader en de
ander moeder, fysiotherapeute en
al zo'n tien jaar cursusleidster
voor zwangere vrouwen - veel
open deuren en clichés geven,
want uiteindelijk kunnen die best
handig zijn. Nee, ze hebben ze
ook nog eens vreselijk suffig op
geschreven. Hun stapsgewijze
behandeling van alles wat met
een zwangerschap te maken
heeft, verzandt al snel in het ge
ven van de ene opsomming na de
andere. Wat in huis gehaald moet
worden voor een thuisbevalling,
welke cursussen er zijn voor aan
staande ouders, een takenlijstje
voor tijdens Het Grote Moment.
En de auteurs laten hun stoet
haspels niet los né de bevalling:
dan zijn er bijvoorbeeld nog de
valkuilen van het ouderschaps
verlof en de kinderopvang.
Ook ergerlijk in het boekje: het
gemak waarmee de auteurs twij
fels of negatieve gevoelens bij
aanstaande vaders tot psycho
tisch gedrag reduceren. Maar ge
lukkig is er altijd nog psychothe
rapie.
Altijd gedacht dat mannen toch
iets meer krediet verdienen. Dat
zelfs zij zich met enig gezond ver
stand door een zwangerschap
weten te slaan en niet echt de zee
zien splijten bij tips als het kan
geen kwaad om je vrouw eens
extra te verwennen. En dan zijn
er altijd nog vrienden en familie
leden die je in een half uur vol
doende goede tips kunnen geven
(en het boekje overbodig maken).
Tien tegen een dat die gesprek
ken heel wat minder klinisch zijn
dan het boek, dat humor ontbeert
en weinig ruimte laat voor aller
lei wonderlijke gevoelens die ook
met een zwangerschap verbon
den zijn.
Maar goed, Verhoeven en Busnel
vertellen wel wat een man niet
mag vergeten als zijn vrouw in
het ziekenhuis hun kind krijgt:
kwartjes of telefoonkaart, rijbe
wijs, fototoestel, geld voor de taxi
(denk aan het nachttarief) en om
iets te kunnen eten in het zieken
huis. Alle aanstaande vaders die
grote waarde hechten aan dit
soort informatie, zij het boekje
van harte aanbevolen.
John Verhoeven en Josée Busnel -
Vaderschap voor beginners, uit
geverij Van Holkema en Warend-
orf.
Door Henny Zetteler
De diagnose 'digitale depressie'
gaat me nu nog te ver, maar ik
ben wel aardig op weg. Ook de
recent door een behulpzame
collega aan mijn computer ge
knoopte tweedehands cd rom-
speler heeft mijn leven er niet
vrolijker op gemaakt.
Ik was na jaren net aan de
tekstverwerker gewend. Nu zit
ten daar luidsprekers aan,
waarvan ik tot voor kort dacht
dat die bij de radio hoorden.
Mijn collega die op basis van
zijn inzicht door de halve re
dactie thuis langs computers op
slaapkamers wordt gesleept,
zegt dat dat handig is. Nu kan
ik mijn encyclopedie weg
gooien. Want op cd rom hoor je
wat je zoekt. Tenminste als al
les het doet.
Mijn collega praat ook met
computers, maakt er ruzie mee,
waarbij hij dan in mijn aanwe
zigheid uitroept 'dat die dingen
nooit hadden mogen worden
uitgevonden.' Maar de waar
heid is wreder.
Terwijl ik koffie en whisky
aansleep, is hij in gesprek met
mijn computer. Steevast ver
trekt hij na vele uren, terwijl hij
als aards optimist vooraf altijd
beweert 'dat het iets van niks
is'.
Net als destijds met mijn com
puter duurt het nog weken voor
de cd-romspeler het echt zal
doen. Er is nog iets dat niet
goed is. „Interessant, interes
sant," zegt mijn collega voort
durend, waarmee hij bedoelt,
dat hij het niet begrijpt.
Sindsdien ontwijk ik mijn ap
paratuur in de slaapkamer. Een
kwestie van schuldgevoel, dat
kan omslaan in een depressie,
een digitale depressie wellicht.
Theo van der Linden heeft als
marketing manager van een
grote uitgeverij zijn ervaringen
onder de titel 'Digitale depres
sies' aan ouderwets papier toe
vertrouwd. Dat is leed, waarbij
het mijne verbleekt. Ontelbare
mijlen moet hij reeds hebben
afgelegd op de elektronische
snelweg. Dat is voor mij nog
apert verboden terrein. Als ho
mo zappiens mag ik alleen van
af de bank op mijn televisie een
beetje interactief zitten zijn.
Van der Linden kwam er al
schrijvende achter dat de ellen
de die hij had verzonnen rond
cd rom cd i Internet etc, in de
praktijk allang bestond. Dat
moet hem behoorlijk gefrus-
teerd hebben, want het boekje
krijgt er iets krampachtigs
door.
Er gaat in 'Digitale depressies'
van alles mis onderweg. Het
zijn kleine verhaaltjes van
meestal twee bladzijden over
chirurgen die via Internet aan
de andere kant van de aardbol
operaties uitvoeren of over per
soneelschefs die via chipcards
hun personeel onderuithalen,
omdat ze te lang op de wc zitten
of verdacht vaak ongesteld zijn.
Een blind date via Internet kan
volgens hem tot een ontmoeting
met je vader of moeder leiden:
Oidipoes op interface.
Of de geschiedenis van de man
die - geheel en al door het dolle
heen van verliefdheid - met zijn
computer op de zaak een ge
dicht via e-mail stuurde naar
zijn collega Ellen, met wie hij in
het geniep een erotische relatie
had.
Per ongeluk gebruikte hij in
plaats van SEND ELL, het ver-
zendcommando SEND ALL,
waardoor niet alleen zijn ge
liefde, maar ook nog 239 andere
collega's van zijn intieme ge
dachten op de hoogte raakten.
De man besloot die middag nog
ontslag te nemen.
Goddank ziet Van der Linden
licht aan het eind van de snel
weg. Uit marktonderzoek onder
25000 landgenoten, die één
nieuw medium moesten noe
men komt 57 procent uit bij Yo-
manda. 'Interessant,' zou mijn
collega gezegd hebben.
Theo van der Linden - Digitale
Depressies, uitgever L.J. Veen,
prijs 14,90.
UI
Door Eugene Verstraeten
Turend over het natuurgebied de Putting, waar bijna
alle Nederlandse weidevogelsoorten het hoogste lied
zingen, is er toch een dilemma dat me blijft bezig hou
den. Een gewetensvraag, opgeworpen door boswachter
Hans van Hage van Staatsbosbeheer in Zeeuws-Vlaan
deren. Door menselijke ingrepen in de natuur vonden
weidevogels in ons land een waar paradijs. Maar door
toedoen van diezelfde mens worden de weidevogels nu
bedreigd. Moet je er dan wel alles aan doen om deze
vogels hier te behouden? Wandel langs de Putting en
oordeel zelf.
De Putting ligt in een van de oudste polders van
Zeeuws-Vlaanderen. Ingedijkt door Belgische monni
ken die er in de onder de zeeklei liggende veenlaag turf
wonnen. In dat veen maakten ze gaten, verbrandden er
de turf in en dan bleef er uiteindelijk een laag zout
achter. Het resultaat was een hollebollerig landschap
dat je nu nog duidelijk kunt zien. Eigenlijk is het ge
bied in honderden jaren, op het prikkeldraad na na
tuurlijk, niet wezenlijk veranderd.
Dergelijke gebieden, waar het water dicht aan de op
pervlakte staat, waren voor boeren alleen maar inte
ressant om er koeien op te laten grazen. Honderden ja
ren ging dat zo en talloze weidevogels vonden er een
stekje. Totdat de drainage en de kunstmest werden uit
gevonden. Toen veranderden ook deze gebiedjes snel in
landbouwgrond. De Putting, 60 hectare groot, ont
snapte de dans en is nu nog steeds een paradijs voor
weidevogels. Koeien mogen er nog wel op, maar met
mondjesmaat.
Van de 14 soorten weidevogels die in Nederland voor
komen zijn er wel 12 te vinden in de Putting. Het punt
is, je hebt wel een kijker nodig om ze echt goed te kun
nen zien. Het duurt niet lang voor je ze ontdekt, een
grutto, kievit, scholekster, tureluur, graspieper, gele
kwikstaart, wulp, slobeend, kluut of een veldleeuwe
rik. Nieuwsgierig als ze zijn duiken de kluten al snel op
je af om te zien wat deze vreemde indringer hier te zoe
ken heeft. Een leeuwerik klimt zo hoog dat hij nog
maar een zwart stipje is. Om zich vervolgens in ijzing
wekkende vaart naar beneden te storten. De reden
voor dit kamikaze-gedrag ontgaat me even.
Hier in de Putting hebben de vogels niet veel te lijden
gehad van de lange droogte. Nog niet zo lang geleden
stelde het waterschap een natuurvriendelijke daad
door er een molentje te plaatsen. Samen met een stuw
houdt die het water op peil. In de winter is het er zelfs
supernat, Dan fungeert de Putting als opvanggebied
voor vele duizenden ganzen.
Het gebied zelf mag je niet in, dus moet je er omheen
lopen. Een fraaie wandeling van zo'n anderhalf uur.
Het beste ga je naar Hengstdijk, rij daar de Karne-
melkstraat in en parkeer aan het eind. Nu is het er nog
niet, maar over een paar weken komt er een bordje met
informatie over weidevogels. Je gaat rechtsaf en dan
gewoon links aanhouden en de dijk volgen tot je bij de
weg naar Kloosterzande komt. Dat is even een minder
leuk stukje, maar al snel ga je links de Kwikstraat in.
Dan kom je op de Tasdijk, ga je vervolgens de Platte-
dijk op en neem dan de eerste onverharde weg links.
Helemaal uitlopen en je bent weer bij het vertrekpunt.
Utrecht (anp) - Een Italiaans-Ne
derlandse satelliet graast mo
menteel de sterrenhemel af op
zoek naar zwarte gaten, neutro
nensterren en andere stralings
bronnen in het heelal. In theorie
is het bestaan van zwarte gaten
wel bewezen, maar waargenomen
zijn ze nog nooit.
De satelliet, SAX genaamd, werd
op 30 april in Amerika gelan
ceerd.
Aan boord bevindt zich onder
meer apparatuur van de Neder
landse bedrijven Fokker Space
en Stork. De Stichting Ruimte
onderzoek Nederland Esron ont
wikkelde twee speciale groot
hoekcamera's die de röntgenstra
lingen in het heelal moeten vast
leggen. Zij fungeren als de ogen
van de satelliet.
De 800 miljoen gulden kostende
SAX-satelliet is voor 90 procent
een Italiaans project. Nederland
levert de resterende 10 procent en
draagt rond de 75 miljoen gulden
bij-
