Zelfs in het ziekenhuis eet je er als een vorst De bikini sloeg in als een bom Pai vert Erotiek-gids moet gat in de markt dichten Tweed Vrijgezel heeft haast DE STEM SURPLUS Ongeëvenaard Paplepel Geen hamburgers Meubel per post Vijftigste verjaardag tweedelig badpak INFORMATIE SURPLUS Onzedelijk Bloot ONDER DE KURK DËSTEM Nieuw type is VRIJDAG 3 MEI 1996 D België is Luilekkerland In een doodgewone supermarkt kun je kiezen uit tien soorten gerookte zalm. In hun zieken huizen krijg je een bijkans gastronomisch diner voorge schoteld. Ter promotie van snijbietentaart richten ze een broederschap op. Hoe bezeten zijn Belgen van lekker eten? Door Will Gerritsen Als voorafje een 'festival' van gemari neerde haring. Gevolgd door een ziltige zeebrasemfilet, vergezeld door andijvie bereid 'op de wijze van de molenaars vrouw'. Gisteren gerookte forel a la Rus- se als voorgerecht, en daarna een hart verwarmende ragout van lamsvlees. Eergisteren konijn met een verrassende citroensaus. En elke dag kun je als aan vulling op je warme maal kiezen uit filet Américain, tomaten gevuld met naar keuze Noorse of Hollandse garnalen, vleeswaren, rauwkost, gegrilde kip of andere geroosterde vleessoorten. Als je van een culinaire vakantie als deze wil genieten, verdient het aanbeveling om al je botten te breken in België. Bij voorkeur in de omgeving van het zieken huis Centre Hospitalier du Bois de L'Ab- baye, waar dergelijke gerechten dage lijks op het menu staan. In de keuken van deze instelling zwaait chef de cuisine Gérard Filhot de pollepel, met alle aan gename gastronomische gevolgen voor de patiënten vandien. Monsieur Filhot, voorzitter van de kring van instelling koks in Wallonië, schept er een eer in om de zieken en gekwetsten dagelijks van spijzen te voorzien. Het is trouwens niet alleen in het Centre Hospitalier smikkelen geblazen voor de patiënten. In alle Belgische ziekenhuizen en soortgelijke instellingen is het zo on geveer een walhalla voor fijnproevers. De leveranciers van de instellingskeu kens spelen daar op in. Een hele grote op dat gebied, de firma Distrirest, voert bij voorbeeld het exquise culi-assortiment van ISPC, de koningin der horecaleve ranciers. Trouwens, de ongelukkige Belg die niet in het ziekenhuis ligt, kan thuis de maal tijd bereiden op basis van het on geëvenaarde fijnproeversassortiment in de supermarkt. In een doorsnee food- zaak om de hoek liggen bijvoorbeeld tien verschillende soorten gerookte zalm, tientallen terrines met vis en ganzelever- paté in de vitrines. België is een waar paradijs voor smulpa pen en lekkerbekken, vindt culinair spe cialist Henri Wynants. Hij is commissa ris van de Euro-Toques in Wallonië en Duits-sprekend België. Euro-Toques is een Europese organisatie van koks die het gebruik van kwalitatief hoogstaan de, eerlijke en smakelijke grondstoffen in de keuken propageert. Sterrencuisi niers als Paul Bocuse en Cas Spijkers be horen tot de grondleggers van deze vere niging. In het dagelijkse leven is Wynants keu kenmanager van een besloten club in Luik, waar functionarissen uit kringen van justitie, politie en leger komen tafe len. In de lunchpauze is het bij hem volle bak. Wynants: „In Nederlandse bedrijven wordt in een werkbespreking rond het middaguur al gauw gezegd: 'Laten we maar om broodjes bellen'. In België België is een waar paradijs voor smulpapen en lekkerbekken. Nergens worden bijvoorbeeld mosselen zo lekker klaargemaakt als bij onze zuiderburen. FOTO ARCHIEF DE STEM wordt ook gebeld, maar dan om een tafel in een restaurant. Dan wordt daar ge woon verder gewerkt. Lunchen in een restaurant doet geen afbreuk aan de ef- fiency. De Belg is de meest produktieve werknemer van Europa." Restaurants in België zjjn vaak in de na bije omgeving van kantoren en dergelij ke gesitueerd. Ze bieden de schafters van deze bedrijven een tongstrelend alterna tief voor wie geen trek heeft in het toch alleszins acceptabele kantinevoer. De Belg is voorgeprogrammeerd als lek kerbek. Bestaat er een nog onontdekt gen dat iemand tot smulpaap voorbe schikt? Snij een willekeurige Belg open, zoom met de elektronenmicrocoop in op de maagstreek of op de smaakpapillen en je vindt het ongetwijfeld. Welke vraag stelt de Belg het eerst als hij zijn vakan tie boekt in het reisbureau? Niet of het strand dichtbij het hotel ligt, niet hoe veel frankskes een plezant verblijf kost en ook niet hoe comfortabel de kamers zijn. Wynants: „De belangrijkste vraag is of het eten daar wel lekker is." Valt het eten in den vreemde niet in de smaak, dan worden maatregelen geno men. In de koloniale tijd telden de mili tairen die in toenmalig Belgisch Kongo waren gelegerd, astronomische bedragen neer om piloten van Sabena mosselen over te laten vliegen. Zo konden ze in de bush-bush zich te goed doen aan frites met mosselen, het nationale gerecht van onze Zuiderburen. Lekker eten wordt met de paplepel inge goten. Het is de normaalste zaak van de wereld dat kinderen veelvuldig door hun ouders worden meegetroond naar de res taurants. Op 29 juni aanstaande bezoe ken de Belgische schoolkinderen mas saal bedrijven in de voedingssector. Dan is het de Dag van het kind, ingesteld door de eerbiedwaardige Koning Boude- wijnstichtingdie zaken als natuurbe houd en bescherming van het culturele erfgoed behartigt. Zelfs een Brussels su perrestaurant met drie Michelin-sterren verwaardigt zich om de deur wijd open te zetten voor de kids. Waar een volk zo bezeten is van smullen, daar kan de overheid natuurlijk niet achterblijven. De Belgische overheid subsidieert lezingen voor verenigingen, zoals de Organisatie van Arbeidsvrou- wen en de Bond van Gezinnen, die voe ding als onderwerp hebben. Komt een meesterbakker een gezelschap arbei dersvrouwen uitleggen hoe ze Brusselse kramik, Hasseltse knibbelkensvlaai of mattentaart uit Geraardsbergen moeten bakken, dan trekt vadertje staat zonder morren de portemonnee om de voor dracht te bekostigen. Het behoeft geen betoog dat Belgische vrouwen zeer vaardig zijn in het kokke rellen, welke kwaliteit de jongedames tot geliefde huwelijkskandidaten maakt bij hun noorderburen. Wynants: „Ik ken Nederlanders die alleen op Belgische meisjes uit zijn. Onder meer omdat ze beter kunnen koken dan de Nederlandse dames." Uiteraard is ook het Belgische vereni gingsleven doordesemd van de smulpa- pencultuur. Terwijl in Nederland clubs moeizaam hun centjes bijeensprokkelen door oud papier op te halen, spekken Belgische clubs hun spaarvarken door culinaire massa-evenementen te organi seren. In de woonplaats van Wynants, het dorpje Zonhoven, werden vorig jaar in één weekend op drie verschillende plaatsen 2000 couverts uitgeserveerd door drie verenigingen, waaronder het zangkoor van zijn vrouw. Er zijn daar naast talloze culinaire verenigingen. Ge nootschappen van wijnproevers die zich met grote plichtbetrachting en ernst van hun taak kwijten. Of clubs die een streekgerecht uitdragen, bijvoorbeeld de Confrérie de Töurte Al'd'Jotte, de broe derschap van de snijbietentaart. Of de Orde van de Ceuleman, een appelras. Hoewel België het land van de frieten is, krijgen de op Amerikaanse leest ge schoeide fast-foodketens als McDonald's de burgers niet warm voor hun snelle hap. Frankrijk, toch het thuisland van de ware gourmet, telt naar verhouding twee keer zoveel hamburgerzaken dan België. Wynants: „Die fast-foodzaken willen hun smaak aan ons opdringen. Een Belg accepteert dat echter niet. Neem nou hun mayonaise: die is voor ons te zoet. Bij ons is mayonaise ongesuikerd, niet zoet. De Belg is qua voeding een individualist. Ach, hoe wil je in een land dat 300 ver schillende bieren kent de mensen een maaltijd opdringen die overal dezelfde is?" Steeds meer consumenten plaatsen een bestelling bij een postorderbedrijf. Ook meubelen worden in toene mende mate op deze manier gekocht. Niet alleen parkeer problemen in drukke win kelgebieden en tijdgebrek zijn ervan de oorzaak, maar ook de opkomst van nieuwe media, zoals fax, videotex en het Internet. Door het gebruik van nieuwe media verandert het orderen per post in kopen op afstand. Dit blijkt uit gegevens die de branche op een rijtje heeft gezet. De omzet van postor derbedrijven bedroeg in 1994 ruim twee miljard gulden. Populaire producten naast textiel, zijn meubelen en huishoudelijke gebruiksarti kelen. Zelfs verzekeringen worden via een postorderbe drijf afgesloten. Het postor- deren is overigens al lang niet meer alleen voorbehou den aan speciale postorder bedrijven. Zo experimente ren meubelgiganten Ikea eh Goossens ook met dit sys teem. Daarnaast ontstaan steeds vaker specifieke post orderbedrijven die zich op een produkt toeleggen. Wie nadere informatie wil omtrent artikelen in deze bijlage, kan tijdens kantooruren bellen naar 076-5312344 of 076-5312272. Schriftelijk reageren kan ook. Het adres daarvoor is: De Stem, redactie Surplus, postbus 3229,4800 MB Breda. Eindredactie: Wim van Leest. Door Jetty Ferwerda Vijftig jaar geleden móchten ze niet. Vijf jaar geleden kónden ze niet. En komende zomer zijn ze terug van weggeweest: bikini's. Op 5 juli 1996 viert de bikini haar vijftigste verjaardag. Velen voorspelden de bikini des tijds (1946) een korte levensduur, toen de Franse ingenieur Louis Réard zijn uitvinding presenteer de. Maar niets is minder waar. De bikini maakt nog steeds deel uit van de hedendaagse badmode, waarin ze gezelschap krijgt van bijpassende pareo's, blouses, tops en shorts. De bikini's van de jaargang 1996 zijn uitgevoerd in glanzende stof fen, opvallende prints en combi naties met transparante materia len. Kleuren zijn uiteenlopend, van fel tot pastel. Ook aan de gro te maten is gedacht. Grote trend deze zomer zijn de push-up biki ni's en de badpakken met voorge vormde cups. De modellen heb ben een nostalgisch karakter, vooral de jaren vijftig inspireer den de ontwerpers. In 1946 slaat de bikini in als een bom. Het eerste model is gemaakt van katoen, bedrukt met krante nieuwtjes en een miniscull tanga broekje. Een onzedelijk kleding stuk zeggen de tegenstanders met overtuiging. Niets voor 'fatsoen lijke vrouwen'. Veel badgelegen- heden verbieden het frivole kle dingstuk. Vrouwen die het uit eindelijk toch aantrekken, kiezen voor een aangepast model: een broek die de navel en het boven ste deel van de benen bedekt en een groot bovenstukje. In de jaren zestig breekt de bikini echt door. Het broekje wordt kleiner en sportiever. Het boven stuk is nog steeds aan de grote kant. Pas in de jaren zeventig ko men de mini-bikini's. Met slipjes die aan de zijkanten bijeen wor den gehouden met dunne koord jes en bovenstukjes die slechts uit twee driehoekjes bestaan. De jaren tachtig staan voor bloot, bloter, blootst. De tailleband van het bikinislipje gaat omhoog en de broekspijpjes zijn hoger opge sneden: voila de tanga. En als ie dereen hier aan gewend is, waait de string over uit Brazilië: kleiner dan zo'n 'veter' kan niet meer. Ook het bovenstukje gaat uit, topless zonnen is immers de trend. Nadat in het begin van de jaren negentig het badpak meer terrein wint, zonder dat de badmode in eens minder bloot wordt, is de bi kini anno 1996 bezig met een co- me-back. Mede onder invloed van het modebeeld, dat zich laat inspireren door de jaren vijftig en zeventig; de hoogtijdagen van de bikini. De bikini in de zomer van 1960. FOTO TRIUMPH INTERNATIONAL Je moet er even tegen aan lopen. En zo kwam ik uit op Slovenië. Wijn uit Slo venië zie je niet zo vaak en daarom was de geïmproviseer de proeverij in de Sloveense stand een verrassing. Binnen de 1000 exposanten op de in ternationale professionele wijnbeurs 'Mondial' in Brussel nam Slovenië maar een nietige plaats in, maar hoe waren zijn wijnen een openbaring. De 'Mondial van Wijn en Ge distilleerd' is, op de Vinexpo in Bordeaux na, de grootste wijnbeurs van de wereld en trekt elk jaar meer deelne mers. Natuurlijk had Frankrijk de grootste ruimte afgehuurd. Tal van Franse producenten namen veertig procent van de expositie-oppervlakte in be slag. Maar er waren deson danks in totaal 36 landen ver tegenwoordigd. Zeg maar bijna alle wijnproducende lan den. En Argentinië, Australië en Zuid-Afrika waren er voor het eerst. De Brusselse beurs richt zich gedurende vier dagen steeds heel duidelijk op de Europese markt en dan vooral op de noordelijke landen waar geen of nauwelijks wijn wordt ge produceerd. Het gaat hier om handel. Al proevend kunnen importeurs en wijnkopers hier zaken doen. Maar het leuke voor mensen zoals ik is, dat je hier letterlijk vrijwel de gehele wijnwereld ontmoet. Als je in zo'n veelheid maar wat rond gaat lopen, van de ene stand naar de andere, raak je diep verloren. Daarom had ik tevoren een klein plannetje gemaakt. Ik had maar een dag de tijd. Op het lijstje dat ik vooraf in mijn bezit had, kwa men aardig wat minder beken de landen voor. Dus leek het interessant om juist daar, in die regionen, wat rond te gaan neuzen. En om kolossen als Frankrijk, Spanje of Italië voor deze keer maar eens voorbij te lopen. Wat een rechtgeaarde wijnliefhebber uiteraard niet helemaal lukt. Maar goed. De onbekenden tegemoet. Dat pakte in eerste instantie anders uit dan ik ver wacht had. Eerst maar eens even naar de stand van Armenië. Zo onge veer in dat land moeten in een ver verleden ooit de eerste wijngaarden zijn aangelegd. Noach strandde er na de zond vloed op de berg Ararat en plantte er even later een wijn gaard in de onmiddellijke na bijheid. Helaas, het ging in die stand niet om wijn, maar uit sluitend om gedistilleerd. Ove rigens met een te verwachten merknaam: Ararat. Dan maar naar Peru. Hetzelfde laken een pak. En Uruguay? Helemaal niet ver schenen. Rusland dan. Een le ge stand. Was niet op komen dagen. Zo gezien was de aan- Door Hein Sluijter wezigheid van Slovenië op zich al goed om bij een zoekend mens alvast enige opgetogen, heid los te weken. Zo van: hè hè, we hebben een onbekende te pakken. Er gaat nog maar vijf- tot tien duizend liter uit dat land naar Nederland. Maar Janez Vre- eer, die directeur is van de grootste nationale wijnbouw- organisatie in Slovenië, zegt dat zijn landgenoten best meet wijn kwijt willen in de bestaan de afzetgebieden en dat ze ook nieuwe landen voor de export zoeken. Hij vermeldt er wel bij, dat maar tien procent van de totale wijnproductie be schikbaar is voor export. Dat komt, zegt hij er wat lacherig bij, omdat de Sloveniërs erg aan hun eigen wijn verknocht zijn. Het verbruik daar per jaar en per hoofd van de be volking is dan ook zeer hoog: 50 liter. Alleen Frankrijk, Luxemburg en Italië doen nog beter hun best. Slovenië staat wat dat betreft op de wereld ranglijst op de vierde plaats. Ter vergelijking: Nederland vind je bij nummertje 21 met net geen 16 liter. Onbekend Nu is Slovenië maar een klein land, dat ingeklemd ligt tussen Kroatië, Oostenrijk, Italië en Hongarije. Het telt twee mil joen inwoners waarvan er 270.000 wonen in de hoofdstad Ljubljana. Alles bij elkaar ma ken ze per jaar gemiddeld 87 miljoen liter wijn. Wat best veel is voor zo'n landje. De belangrijkste druivensoor- ten zijn voor driekwart Frans: merlot, cabernet sauvignon en cabernet franc. De derde is in heems, de refosk. Wat ik daar van bij Janez proefde, was veel te zuur voor de Nederlandse markt. De verbazingwekken de kwaliteiten moet je, als ik terugkijk in mijn proefnotities, vinden bij merlot en cabernet sauvignon. De prijs voor de consument ligt bij deze wijnen volgens Ja nez tussen de vijf en zeven gul den. Althans voor de jongere wijnen. Groots vond ik een ca- barnet sauvignon 1983 uit de streek Vipavski. Maar ja, daar maar drie tientjes voor neer. Ze zijn daar in Slovenië ook al van alle markten thuis. Door Lout Donders Het wordt druk en vol in het handschoenenkastje van de mo biele medemens. Naast de verse editie van de Michelin gids, met alle informatie over goed eten en slapen en het niet te overtreffen en inmiddels gecopieerde Stra- tenboek, kan daar nu The BeNe- Lux Erotic Guide to sexual servi ces bij. Vierhonderdnegentig pagina's die de weg wijzen in de wereld van seks en erotiek in België, Ne derland en Luxemburg. Vorige week werd het glossy boekwerk gepresenteerd in een disco onder de rook van Antwerpen. Ines van Mele is hoofdredactrice van de gids. Vreemd project voor iemand met een studie economie en die een jaar geleden nog kan toorbediende was. Hoe het zo kwam? Met een vriendin was zij op zoek naar een mannelijke stripper en ontdekte dat je die in België niet kunt vinden in tele foonboeken of Gouden Gids. En 'ploink', daar openbaarde zich een nieuw gat in de markt. Een grondige studie naar alles wat leeft en beweegt in de Beneluxi- aanse wereld van seks en erotiek volgde. Die leidde tot een reeks van 3500 adresssen. Een greep: Hulp Praatgroepen, Hotels Kamers, Huwelijks Relatiebureaus, Relax Ont vangst, Sauna's, Telefoonerotiek. Maar ook cd-rom, Internet en Kunst. Als het maar met erotiek te maken heeft. Alles met tele foonnummer en adres. „Je kunt het zien als de Gouden Gids op het gebied van erotiek," zegt medewerker Ronny Libon. Zijn hoofdredactrice gaat wat hoger in de boom zitten: „Het is als het bekende Snoecks jaar boek, maar dan op een beperkt gebied: erotiek, zonder taboes, maar mét stijl." En inderdaad, behalve adresssen bevat The Guide veel fraai ge maakt fotowerk. Maar ook een aantal verhalen/reportages met een hoog gehalte aan niets. Zoals bij voorbeeld over de Amster damse Wallen: 'Ondanks de vele historische bezienswaardigheden komen de meesten toch omwille van de raambordelen.' Met aantal tips over tarieven het bruik van 'rubbertjes' die je nie zelf hoeft mee te brengen V elke postituée een stevige voor raad op de kast heeft liggen.' Of een wel heel erg basic verhaal tje over het verschil tussen de wone sauna, de gay-sauna en df ontmoetingssauna - tegenwooi dig in hardnekkige afleidingsma neuvre Business Club genoemd 'Het lijkt ons nuttig uw partner# informeren over de toegevoegd waarde van deze sauna's, zodatjl op dezelfde golflengte zit blijft!)'. The Guide is een eerste editie vai een lange reeks, zo zeggen de ma kers met een ontwapenende zeil verzekerheid. „Elk jaar een up date, want je weet hoe dat gaa» deze sector, vandaag beginnen# een escort-service en morgen zjf ze weer gewoon huisvrouw. J1 moeten actueel blijven," zegtLi- bon. Maar eens even afwacht» hoe dat loopt. The BeNeLux Guide kost 39 g» den en is in Nederland verkrijg baar bij de tijdschriften winkel» seksshop. Vrijgezellen hebben in de su permarkt vooral haast. He moet sneller en sneller, zo we het bezoek aan de super markt als het bereiden van de maaltijd. Menu's die n binnen vijf minuten op taxa staan moeten binnen afzien bare tijd in drie minuten klaar zijn. k Dit blijkt uit een onderzo van het Britse bureau Mint» Alleenstaanden ergeren zi meer dan anderen aan ff onoverzichtelijke winkels hebben een bloedhekel aan het wachten voor de kas Liefst doen ze hun bei schappen bij een middels* te winkel die heel dichtmi hun woning zijn gevestig is L, L< bo in tot i bek ied a 196! alleen het beste genoeg voor kinde ®ond timmerman Kirk Christiansen lelijk vader van T Zijn eenvoudig 1 steentje groeide zestig jaar uit schien wel het stukje speelgoed den. AI sedert 19 bij het moederbed: bet Deense Billunc Lego-pretpark dal lijks meer dan een joen bezoekers tre langs opende Lego Windsor in Engela poorten. Door Nico Snels Een beetje jaloers zijn z Nederland wel. Heerier in de race als kandidaa eerste Lego-themapar Denemarken. Totdat goedfabrikant het voori faripark van Windsor Een ideale locatie: op afstand van metropool schitterend gelegen in van de Thames en al voi infrastructuur zoals parkeergelegenheid, miljoen gulden inves' onderneming in het n creatiepark. Twee jaar na de offic van de bouw geniet hui president Kjeld Kirk sen, kleinzoon van de met volle teugen van zi van de openingsshow. beltoespraken door hoi maar dansende en zing deren van de plaatselijï En de kleinste van het aan het eind met een f de voorstelling vorstel nen. Want kinderen zi in Legoland. Aan het familiepark li; gekiende concept van i dige kwaliteit, veilighc vice ten grondslag. He' losofie die Lego groo kinderen spelenderwiji De Paseo ziet er sne Door Rien van der Stee Het ontwerp is bedac Amerika, maar de Pasf b in Japan. En bij Tc sportieve, dynamische hes, een uitstekende v hjke uitrusting. Hat van die prestaties ziet het ding er nogal helemaal weinig om Achterin is de auto e hoofd tegen achterru klein en matig toeganl jmto's als de Opel T Coupé, Honda's Civic troeven. Het lijkt een hef is de auto echt w< aankleding scoren onv oorin kunnen twee Het dashboard heeft1 houdt hetook op metl Noch stuurkolom no< hoogte verstelbaar. E wel. Twee airbags zijn Hoofdbrekens He Paseo rijdt goed. I enminste. Oppassen, Tuchtig en ook windg e vering is nogal s' Weinig comfortabele Uiteit is onder de ma je doorlopend corrige Poor te houden.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1996 | | pagina 18