6Ik probeer geen boeman te zijn' II NE lUIUIMK ZAMAN ,1]i UIT DE nïïïïTl Nr. J in Mode Sport jfosnrii^ BaKKer Gerechtsdeurwaarder Dick Doeze Jager uit Oostburg: Voor tv-m i overtreV DE STEM ZEELAND Energiestromen Niet vreemd Michael de Joi öf-rAfRIX boom 31-1-1938 Door George Sponselee Ir. poihatid mof ro'i dti/fi kiuhifif rocoiiitp VJie anAeïsl j^ncenttu» VJie anAeïsl j^ncenttu» GU'ldO cezel\estraat2 Te\. 0^®2Z2 Vele beket Spe< Enorme derne des jslieuW WOENSDAG 1 MEI 1996 C3 „Ik heb nog ge filmen geha< DE tweedeling in de maatschappij voltrekt zich ook in Zeeuws- Vlaanderen. Niet alleen maatschappelijke werk - die het toenemen van dit verschijnsel in zijn laat ste jaarverslag aanstipte - ook de gerechtsdeur waarder krijgt hiermee steeds meer te maken. „De problemen bevinden zich niet meer uitsluitend in wat weieens de onder laag van de samenleving wordt genoemd. Het strekt zich uit tot modaal en zelfs midden-inko mens. En dikwijls door oorzaken van buitenaf, waaraan men zelf niets kan doen. De maatschap pij echter wordt steeds harder, daarom dat ik probeer in mijn werk niet als een boeman op te tre den," zegt gerechtsdeur- warder Dick Doeze Jager uit Oostburg. Door Rein van der Helm Het werk van een deurwaarder ontrolde zich afgelopen maanden via het televisiescherm voor het grote publiek. Huisuitzettingen, afsluiten van gas, water en licht en publieke verkopingen vormen hierbij de hoofdmoot. „Eigenlijk een eenzijdig beeld van ons werk," zegt Doeze Jager. „Natuurlijk het hoort erbij en komt voor. Het is echter hooguit vijftien procent van onze totale werkzaamheden. Ik vind dat hierdoor een verkeerd beeld van ons wordt geschetst." Effect Toch zijn de effecten van de uit zendingen merkbaar. „Tot voor kort had ik gemiddeld hier in West-Zeeuws-Vlaanderen twee huisuitzettingen per maand, dit jaar heb ik er -gelukkig- nog niet één gehad. Ook landelijk loopt volgens de collega's het aantal huisuitzettingen terug. Deels schrijf ik dat in mijn werk gebied toe aan het op de mensen inpraten, dat ik altijd doe. Dat er toch op een of andere manier betaald kan worden of een afdoende regeling getroffen en een uitzetting gelukkig niet hoeft door te gaan. Anderzijds hebben mensen via de tv toch ook het idee gekregen dat de deurwaar der nogal rijkelijk snel tot uitzet ting of afsluitingen overgaat. Er gaat kennelijk toch een preven tieve werking van die uitzendin gen uit." De huisuitzettingen en ook de publieke verkopen van woningen zijn directe gevolgen van proble men waarmee mensen geconfron teerd worden. „Een trieste zaak," vindt Doeze Jager. „Dikwijls zie je dat mensen serieus een leven Deurwaarder Dick Doeze Jager: 'De maatschappij wordt steeds harder'. proberen op te bouwen, maar door allerlei oorzaken van bui tenaf in de problemen komen. Tachtig procent van de gevallen waarmee ik te maken krijg, valt onder die categorie. Daaraan draagt, ik moet dat zeggen, de overheid zelf ook zijn steentje bij. Via lastenverhogingen door Rijk, provincies en gemeenten. Maar ook, om een voorbeeld te noemen, door het afschaffen van de kin derbijslag en daarvoor in de plaats het in"het leven roepen van de studiefinanciering. Maar die wordt langzaam maar zeker ook afgebroken." Studeren En kinderen laten studeren kan dan leiden tot grote financiële lasten. „Het gaat daarbij soms best wel om grote bedragen, want van de studiefinanciering alleen kan een student niet leven, wonen en studeren. Daar moet een behoorlijke bijdrage van ouders bij. Ik krijg er steeds meer mee te maken, het neemt eigen lijk desastreuze gevolgen aan. En dikwijls gaat het om mensen die best willen meewerken, maar het gewoonweg niet kunnen. Die naast die toenemende studiekos ten ook geconfronteerd worden met lastenverhoging, met huur verhoging, noem maar op. Dan zeg ik: waarom kosten die gemaakt worden voor algemeen maatschappelijk nut -en daar valt studeren zeker onder - niet aftrekbaar maken Dat geeft een stuk verlichting en voorkomt enorm veel problemen. Verder moet de overheid heel terughou dend zijn met lastenverhogingen. Als raadslid in de gemeente Oost burg verzet ik mij altijd tegen verhogingen, want ik zie in de dagelijkse praktijk van mijn werk de directe gevolgen hier van," zegt Doeze Jager. Consequentie is volgens hem onder meer dat kinderen uit de armere gezinnen straks geen kans meer krijgen om te gaan stude ren. „Maar niet alleen uit die gezinnen, ik heb het idee dat de problemen zich aan het oprekken zijn, en ook lagere en midden inkomens het steeds moeilijker krijgen." Maatschappelijk Werk, waarbij mensen met schulden dijkwijls terechtkomen, is ook niet altijd de oplossing. „Het leidt meestal tot niets. Bij maatschappelijk werk wil men best helpen, maar men heeft daar ook geen middelen. Men neemt dan wel contact met mij op wegens posten die bij de gerechtsdeurwaarder lopen. En dan wordt wel gevraagd bepaalde schulden te bevriezen om in ieder geval de rente niet te laten oplopen. Maar daarover kan ik niet zelfstandig beslissen, dat hangt van de opdrachtgever af." Toch ontkomt een gerechtsdeur waarder er niet aan soms het been stijf te houden. Per slot van rekening is hij ingehuurd door een schuldeiser om diens centen binnen te krijgen. „Daarbij pro beer ik het zo dikwijls mogelijk in der minne te schikken. Ik vind dat je als deurwaarder een die nende taak hebt, je zit altijd tus sen twee vuren. Je moet natuur lijk de belangen van je opdracht gever in het oog houden, maar je zit er ook niet om mensen het vel over de oren te halen. Ik ben dan ook altijd in voor overleg en het zoeken naar oplossingen, maar optreden kan helaas niet altijd uitblijven." Triest Soms stuit dat Doeze Jager toch wel tegen de borst. Dan moet hij, door de wet gedwongen, beslag leggen op een deel van iemands inkomen. En dat kan ook een uit kering zijn. „Dan treed ik toch weieens in overleg met de opdrachtgever, wijs hem erop dat op zo'n manier de schuld innen méér dan een vijfjarenplan is. Maar eist die toch het beslag dan rest mij niet anders dan dat te doen. En voor mensen met een uitkering is dat kleine deeltje waarop beslag wordt gelegd, een zeer ernstige ingreep. En dat gaat mij aan het hart. Dan denk ik: jongens, jongens, hier is geen uit komst. En als een mens geen uit komst heeft waar leeft hij dan nog voor En dat vind ik in- en in-triest." «Een complete inboedel op straat als gevolg van huisuitzetting wordt eveneens minder. foto de steiwjohan van gurp BOMEN ZIJN voor de mensheid altijd al van grote betekenis geweest. Niet alleen omdat onze verre voorouders vermoedelijk hun carrière in de bomen begon nen zijn, ook omdat ze voedsel leverden, slaapplaats en beschutting boden en later brandstof en bouwmateriaal. Ze hadden daarnaast nog een heel andere betekenis: een aantal bomen werd als heilig beschouwd. Marcel Messing zegt in zijn boekje 'Van Levensboom tot Kruis': 'De druïde Merlijn, de stichter van de orde van de rid ders van de Tafelronde en advi seur van koning Arthur, trok zch aan het einde van zijn leven terug in het woud Brocéliande. Daar leefde hij met de fee Viviane (een druïdische prieste res) in volkomen zuiverheid als Adam en Eva in een door hen zelf aangelegde paradijselijke boomgaard. Onder de heilige berk profeteerde Merlijn, onder de heilige eik gaf hij onderricht.' In de westerse wereld kennen we allemaal de in de bijbel genoemde 'boom van kennis van goed en kwaad' uit het paradijs. De profeet Mohammed werd op een nachtelijke reis begeleid door de engel Gabriel, die hem via de paradijsboom Tuba van uit Mekka naar Jeruzalem voerde. Tal van andere culturen en godsdiensten, om niet te zeg gen allemaal, kennen heilige bomen, levensbomen en derge lijke. De boom is veelal het mid del of het symbool daarvoor om op te klimmen tot de goden. In dit verband mogen we ook den ken aan het kruis van Christus, vaak afgebeeld als een boom stam met zijtakken. «De plaquette bij de Beatrix-boom op het 's-Gravenhofplein in het plantsoentje op de hoek van de Minderbroederstraat en de Kloostergang in Hulst. foto camile schelstraete Om als heilig beschouwd te wor den kwam niet iedere eik of berk of een andere soort in aanmer king. Het zou om exemplaren gaan die op de snijpunten van Ley-lijnen staan. Ley-lijnen zijn energiestromen in de aarde. Misschien mag je van aardstra- len spreken, banen waar meer energie vrijkomt dan op andere plaatsen. Het gedoe met allerlei kastjes tegen aardstralen en de slechte gevolgen daarvan voor de gezondheid van de mens en dier destijds, mag dan grotendeels nep geweest zijn, Ley-lijnen bestaan, dat is boven alle twijfel verheven. Of de bomen die op de snjpunten van dergelijke lijnen staan inderdaad meer zijn dan de andere, of heilig zijn dus, laten voor rekening van onze voorouders. Zij vonden in ieder geval van wel en het lot van Bonifatius laat duidelijk zien dat je er niet ongestraft de bijl in kon zetten. In de overgangsperiode van voor-christelijk naar christelijk zijn waarschijnlijk veel van die bomen gekerstend door er een Mariabeledje aan te bevestigen. De volgende stap was dat er een kapel kwam, bij of meestal in plaats van de boom. Tereecken in Kapellebrug bijvoorbeeld wijst ook duidelijk in die rich ting. Ook latere parochiekerken en dergrlijke warden waarschijn lijk gebouwd op de plaats waar zo'n heilige boom stond of gestaan had. Er zijn enkele plaatsen bekend waar kerk en boom naast elkaar bestonden of waar de boomstobbe later in de fundering van de kerk aange troffen werd. Het zou best eens interessant zijn na te gaan of de oudste kerken van Zeeuws- Vlaanderen als Aardenburg, Hulst, Hengstdijk en Ossenisse bijvoorbeeld op dergelijke snij punten staan! Los daarvan: de (heilige) boom is ons niet vreemd. Waar scha ren we ons met Kerstmis omheen Dansten de Fransen na het welslagen van de Franse Revolutie (1789-1799) niet rond de vrijheidsboom en doen folk loristische groepen in sommige streken dat niet nog steeds rond de meiboom De Steltkluut en de Heemkun dige Kring Sas van Gent plant ten nog onlangs een eik voor de scheidende voorzitter Frank Puylaert en de overleden con servator van het Canisvliet Johan van der Steen Alleen zijn dat, zover ons bekend, (nog) geen heilige bomen Er zijn bomen geplant bij de geboorte van de koninginnen Wilhelmina, Juliana en Beatrix. Hulst deed dat voor de laatste. Hij kwam te staan op het hoekje van het Houtenkwartier en de Burgemeester Frans van Waes- berghestraat, maar daar kwam hij in het gedrang. Hij moest verplaatst worden en staat nu op het 's-Gravenhofplein in het plantsoentje op de hoek van de Minderbroederstraat en de Kloostergang. Een bordje op een betonnen paal tussen de strui ken vertelt het hele verhaal: - 'Beatrix'boom 31-1-1938. Deze 'geboorteboom' werd geplant nabij de kruising van de Fr. v. Waesberghestraat en het Hou tenkwartier op 31-1-1938 ter gelegenheid van de geboorte van prinses Beatrix. In 1974 is deze linde verplaatst naar deze plaats in verband met een reconstructie van deze krui sing. De linde, die in Germaanse en Slavische gebieden zeer geliefd was als dorpsboom, was door de Germanen toegewijd aan de godin Freya. Zij is de godin van de vruchtbaarheid en de liefde, beschermgodin van de oogst en de geboorte. De linde wordt ook wel beschouwd als het symbool van de huiselijke haard, de onderlinge vrede, vandaar dat hij vaak als leilinde voor een huis werd aangeplant. FOTO CAMILE SCHELSTRAETE SCHOENEN MODE Sc SPORT Zijn kraakstem en kic I kemikkige uitspraak het Nederlands vergee snel, als je hem zo oor spronkelijk en vertedd rend op de tv aan de p ziet. Hij geeft in zijn geïmproviseerde ontr tingen veel van zichze bloot. De zoektocht van Mai Simek (47) - Tsjech, ei tennisser, schrijver, tv maker - naar vrijheid het ware geluk. „Als jl gevoel volgt, komt het tijd goed." Een man o in je armen te sluiten. Door Bavo Hofstee Hij wijst naar het allerkleins feitje in hét uiterste hoekje het rumoerige Amsterdamse ne café. „Daar kunnen we schien rustig praten", zegt I Simek. Het is bijna aandoen zien hoe hij met zijn rijzig steilte achter het wiebelend (eitje kruipt. Met een beetje wil kun je er met z'n tweeë' ten. Terwijl hij door zijn lange ge haren strijkt, verontschi hij zich dat hij me niet ont in zijn naburige woning. J daar nu zo'n rotzooi." Ove paar dagen vertrekt hij met j din Iris weer naar Italië, k Simek is een reiziger. Hij pi tussen drie landen. „Ik ben gewend om weinig ge mee te nemen. Ooit verti met één enkele koffer uit mi boorteland Tsjechië. Eig past mijn hele hebben en hc; in één koffer. Je hebt zo v, nodig. Deze kleren die ik nu heb, daar maak ik ook het tv gramma mee." Hij voelt overal een buitenstaander, is mijn lot. Ik ben ontwc Maar het biedt ook grote vc len. Wortels belemmeren je; weg. Als je geen wortels heb je vliegen. Elk verlies is td kertijd winst, heb ik geleerd In Amsterdam is hij louter werken. Hij heeft acht a ontmoetingen met bekem| minder bekende Nederlandj maakt dan weer dat hij weg Opnamen voor het RVI gramma Kleur Bekennen, radio elke donderdag, simj seizoen ook op tv, iedere op een maandag. Natuur Zijn aanpak is volstrekt dan we gewend zijn. Simell verreweg de meeste gaste' niet, als de opnamen beg Tevoren bladert hij alleer Absdaalseweg 12 Hulst Vrijdag koopavond Zondags geopend RUW, KRACHTIG, kwal drietig, blij. Wisselde si gen maar altijd erg em< Zo zou ik Who's fooling nieuwe cd van de Nedf zanger/gitarist Michael willen omschrijven. Wereldburger De Jong, baar geleden heeft, woo een paar jaar in Ne Vanuit Dordrecht reist 1 per trein van café naa club, van jazzclub naa festival. Met als bag oude, versleten akoesti taar in dito koffer, een nieuwe snaren en een h levenservaring. De Jong werd 51 jaar g< Frankrijk geboren als z een trotse Friese vadei Baskische moeder. Op leeftijd emigreerde hij familie naar de VS. De muzikant Michael speelde op jonge leeftij 'groten' als Paul Butter bert Collins, Boz Scagg try Joe, Maria Muldai Garcia, John Lee Ho vooral Jimmy Reed. He Jong die Jimmy Reed zijn hotelkamer aantro Na een leven van hard drank, drugs, gevangei vooral muziek kwam een jaar of zes geleden Amsterdam, een plaa zoals hij dat zelf on door een hel is gegaan. Alle nare ervaringen Jong op zijn levenspad gekomen, heeft hij ver prachtige, akoestische l die recht uit het harl Ruim twee jaar gelei scheen het album Fugt vesongs en nu ligt Who Who in de winkel. Luister maar eens i

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1996 | | pagina 14