Weekend
srwrs "5*
Hoe een uitkeringstrekker uit Sneek een hulpactie voor Albanië verziekte
Een rokertje
in de
Stille Zuidzee
-Samos-Kreta
boekers
et korting
ngeland
\LLY
UNIEK!
TOPAANBIEDINGEN
"Reizen en Recreatie"
ANNIE
ITY VLUCHTEN
UNDAY TRAVEL
igboekkorting.
lONGARIfE
Vakantietips
KANTIES ITALIË
UXEMBURU—
DE STEM
E2
Nederlanders hebben een
Samaritaan-complex. We zetten
ons makkelijk in voor arme
mensen ver weg. Soms maken
gewiekste lieden daar misbruik
van. Eerlijke hulpverleners
raken verdacht, maar de mensen
van ver weg zijn het
belangrijkste slachtoffer.
Vanuit Oosterhout verzamelde
de stichting Hart voor Albanië
hulpgoederen, pakhuizen vol.
Toen kwam er een man in beeld
met een vlotte babbel. Hij
palmde de stichting in, gaf zich
uit voor miljonair, maar was
gewoon een uitkeringsgerechtig
de uit Sneek. Soms kun je de
werkelijkheid niet verzinnen.
Een verhaal over bewogen
mensen die ondanks alles met
bewonderenswaardige
volharding de hulp aan Albanië
doorzetten: „Omdat zij daar in
die berghutjes niet de dupe
mogen worden."
'Ik dacht: ik hou op, maar
je kunt die mensen daar
niet laten barsten'
'Hij was heel correct en hij
wist het zo te vertellen
dat wij het geloofden'
id De Li
m b u r
9 e r
toer.
DORDOGNE t h
CARAVANS op
Ned.ontv., Tel 0341 -557^"'
DORDOGNE op camp th
4 pers. stacaravans tot s
juli 185,- per week all
Tel.: 026-3642707 n'
Th. BUNGAlowfiKiTS
stacaravans Cöte d'Azur
Vendée. Recre A Franco
010-4342631 (SGR) Ce
ZUID-FRANKRIJK t.h cro„
villa's (zwemb.) Gratis giSs
Tel/fax 0032-11211 nqo'
Ook ruim aanbod in villa'*»
appten. te koop.
Voor een zonnigfT^r-
BON TON VAKANTIE
WONINGEN: 0317-3ig?i7b'
GOEDKOPE vak. ZFtTdÖT
dogne op campings t.h 4/5
kamp.huisjes/car's 'va
300,- p.w. excl. camptar'
0475-403362. P ar'
Vrij a h water gel. 2 kmr-
app. t.h. Club Coudalère to
PORT BARCARÈS ad
Rousillon. 040-2480853
STACAR./bung/kampeerpl
T.h. Zd.Fr.op camp.zwemb
tennisb. 5 km.v.zee Ned
beh. V.a. 295,- Dw'
Tel/fax 043-6041118
Cöte d'Azur, 8-10-15 en 17
daagse bus/excursiereizen-
verblijf in luxe stacaravans'
op 4* camping in Antibes
150 m van zee.
Al v.a. 199,- p.p.
Eurocar/van Hulst
Inl. 043-6042600
lak bij zee v.a. 145,- p.w.
eine hotels v.a. 225,- p.w.
se vasteland v.a. 499.- pip.
ma's en autoverhuur
S HOLIDAYS/sgr 024-6424848
savia vl./tr/reisl/8 dagen bv.
hersonissos v.a658,-
Pythagorion v.a648,-
.in Kos-stad v.a658 -
LIDAYS/SGR 073-692 66 66
n-
cl.
er
r?
id
Adverteren in de rubriek
Inl.: Tel.: 073-6125225
Fax: 073-6157283.
el al vanaf 298,-
f Eindhoven Airport
u: 040 - 294.94.94
aar met Sally Ferries en boek vroeg.
It voor 30-04 a.s., krijgt u maar liefst
ar Engeland ligt NU nog meer in
unt? Duinkerken of Oostende!
jro of Sally Line (076) 522 39 12
Verried
I overtochten vanaf 26-04-'96 tot 30-09-'96!
>T-
3U-
RS
mi,
4,-
Inl.
v.a.
htl
ivel
10 dgn. EXCURSIEREIS al
v.a. ƒ599,- p.p. incl. bus,
hotel HP, excursies, zigeu
neravond, koffietafel bij te
rugkomst in NI. Vraag gratis
folder: EURO 90 tel. 077-
3548884 (lid SGR).
vindt u in de rubriek
"REIZEN EN RECREATIE_
LEVICOMEER - KALTERERSEE
:DROMEER - BLOEMENRIVIERA
BRIË - VENETIE - ROME.
bung's aan zee, parken, hotels-
Tel: 035-6027475 (gratisgidfL
teri-
gen
inig
ust,
en
snd.
tline
eel-
10-/
der:
nten
igen
neer
Bel:
ïties
it. 7
Ireis
nee,
incl.
dgn
HP
bij
igen
139,-
ïtige
4 en
Bel
Tel:
alets
ans.
ome
uP-P-
0834
CULTUURREIS,
Florence/Venetië, vn
449,- IVO. Vertrek 27 apnl
en bijna wekelijks t/m okt
ber '96. GARANT REIZEN
(SGR) 046-4585454
VAKANTIEPLANNEN? L&?
elke zaterdag de rub
"Reizen en Recreatie
deze krant!
FAMILY-TENT .verzeg
compl. kamp.vak. m I"
p.bung.tenten op sch«
rende gezinscamp. bij
den. Pr. all-in v. 6 P-
650,- p.w. Nog enkele P
vrij. 0548-518760.
Hotel du Commerce BEA
FORT Arr.3 d./2n. J40
00352-86017/fax
Wandelen-fietsen en
nair genieten. 6i,
voor ƒ100,- P-P'Pu.jnpen
tenminste 3 overnangen
en cash betaling, 4 9
diner, uitgebreid ontbU^
fet, gratis
pen. Geldig t°<1 aRAND
op feestdagen. kirch
HOTEL, 27 Rue de Diek^.
L-6401 Echternach. 52
00352 729672, fa*-
729062. r--r£.
Auberge Koch M ntpjjt
THAL, kamer meii
45,- p.p. 00352-8?8
ZATERDAG 30 MAART 1996
Jacques is een Fransman. u hebt hem misschien
wel eens gezien als u in zijn land kastelen ging
bekijken, een krat wijn insloeg of een oude boe
renschuur in de Ardêche wit verfde. Jacques is
een echte Fransman, hij is niet gek op vreemde
lingen. Jacques heeft een sterke voorkeur voor
grandeur. Hij bewondert grote landgenoten als
Lodewijk de Veertiende, Napoleon en De Gaulle.
Jacques is verslaafd. Nee, verslingerd, zo noemt
hij zelf het veel liever. Het woord 'verslaafd' heeft
een foute klank, het hoort bij hasj, marihuana,
coke, heroïne, xtc en dat soort snoepgoed. Ver
slaving hoort bij kleine mensen, bij min volk, bij
nietige naties. En Jacques is groot, heel groot. Hij
heeft machten ook daaraan is hij, eerlijk gezegd,
een beetje verslingerd.
De drugs van de burgerman zijn zo akelig ge
woon. Er zijn ondertussen al zoveel mensen die
het tot zich nemen dat er geen lol meer aan is.
Net zoiets als bij golf. ledereen loopt tegenwoor
dig met een witte broek over een groen veld.
Jacques moet niets hebben van zielige gebrui
kers, dat gestumper in een kraakpand in Lille,
een parkje in Toulouse of aan de rand van een
zwembad in Menton. Daar kun je het beste de
politie op af sturen. Nee, daar krijgt Jacques
geen kick van. Hij zoekt het in het grotere werk.
Jacques heeft de pest aan het kleine en daarom
spuugt hij op een dwergstaat als Nederland.
Daar lopen ze overal mee te koop, ze zijn zo vre
selijk openlijk. Dat hoort niet bij een verslaving,
of liever een verslingering, van allure. Jacques
vond het een goed idee van zichzelf alle schuld
door te schuiven naar de Lage Landen. Drugs-el
lende komt uit Nederland, riep hij op een dag en
hij geloofde er zelf prompt in.
Holland is een ondankbaar land, vindt Jacques.
Napoleon had veel strenger moeten optreden,
dan waren die kaaskoppen niet zo brutaal ge
worden. Vroeger spraken beschaafde mensen er
nog gewoon Frans. En nog niet zo lang geleden
leerden de kinderen op school eerst Frans en
daarna pas Engels. Misschien zou hij de Europe
se partners zo ver kunnen krijgen dat ze premier
Kok, die narco-tiseur, dwingen die oude tijd te
rug te brengen.
Verslaafden krijgen allemaal een soort handig
heid, sluwheid mag je het ook noemen. Ze kun
nen anderen een rad voor de ogen draaien en
zich heel clean en normaal voordoen, terwijl ze
ondertussen bezeten op jacht zijn naar hun kick.
Jacques heeft er bijvoorbeeld voor gezorgd dat
in zijn land alle aandacht wordt gericht op het
kleine werk, de scharrelaars met joints, pillen en
spuiten. Die krijgen allemaal een politiehond in
hun nek. Zo hebben de hele groten een vrij veld
voor zich en kunnen ze scoren wat ze willen.
Zorg dus datje hoog komt, het liefst op de hoog
ste post. Op die manier heeft Jacques het aange
pakt.
Waar Jacques van houdt? let wat heel ver is, far
out, en ook heel exotisch. Jacques is al jaren ver
slingerd aan een rokertje in de Stille Zuidzee. Een
haal, een knal, een rookwolk! WOW! Niets gaat
er boven die kick. It blows the mind, zeggen de
ware gebruikers. Feel the vibes, man. De vibra
ties, les vibrations. Die schok is niet te beschrij
ven, schudt de hele kosmos door elkaar, raakt de
kern van allies.
Jacques is een Fransman en een blower op we
reldniveau. Le jour de gloire est arrivé, zingt hij
met tranen in de ogen als hij door en door sto
ned is.
De knal laat de aardkost beven, maakt de vissen
dol, de koeien gek en laat de mensen op hol
slaan. Goed, elke verslaving heeft een zekere bij
werking. Maar het gebeurt in de buurt van een
paar onbekende eilandjes en onder de grond.
Underground, zoals ze dat in de jaren zestig
noemden. In een andere wereld waar geen poli
tie is en de wetten, die hijzelf heeft ingesteld,
niet van toepassing zijn.
Jacques gaat steeds meer zweten. Hij heeft snel
weer iets nodig.
Door Paul de Schipper
M
aandag staat Ad J. in Breda
voor de politierechter.
Bij de rechtbank ligt een dossier van twee
centimeter.
Voor de Albanië-vrijwilligers in de regio is
het een onwelkome erfenis uit een nabij verle
den. Zegt een van hen bijna smekend: „We
hebben het nu goed voor elkaar. De hulp
komt waar hij hard nodig is, gecontroleerd en
wel. Alsjeblieft, laat ze daar in Albanië geen
slachtoffer worden van de zaak J."
De zaak J.
Laten we in Oosterhout beginnen.
Daar is in de zomer van 1994 Wilma van Oss
volop actief, bewogen als ze is met het lot van
arm Albanië. Ze houdt lezingen op scholen en
verzamelt geld en spullen. In haar huiskamer
kan ze nauwelijks over de dozen heen kijken.
Faxen rollen binnen, de telefoon rinkelt, de
hulpactie voor Albanië loopt als een tierelier.
Midden tussen de pakken luiers en maand
verband zit Wilma, soms tegen het overspan-
nene aan, want de actie dreigt haar een beet
je boven het hoofd te groeien.
Een vriend van Wilma brengt haar in contact
met een man uit Sneek. De man is goed voor
een half miljoen, zegt de vriend en hij wil
meehelpen een psychiatrische inrichting in
Albanië op te bouwen. „Hij had geld, zei hij
en wilde hulp verlenen in Albanië."
Zo maken Ad J. en Wilma van Oss kennis met
elkaar.
De 53-jarige J. haalt Van Oss over om haar
hulpverlening aan Albanië onder te brengen
in een stichting. Dat gebeurt in de herfst van
1994. Het klikt goed tussen J. en de initiatief
neemster van de Oosterhoutse Albanië-actie.
De hulpverlening drijft hen letterlijk in el-
kaars armen. J. lijkt een goede partij, want hij
vertelt zijn nieuwe vriendin dat hij achten
dertig bedrijven in Oost-Duitsland bezit. J.
wordt voorzitter van de nieuwe stichting Hart
voor Albanië, Wilma is bestuurslid.
J. speelt een voortdurende dominante rol. In
de stichtingsakte laat hij een clausule opne
men dat hij eigenmachtig geld kan opnemen
van de rekening van de stichting. Wilma
brengt hem in contact met haar vrienden en
kennissen, allemaal even bewogen mensen.
Een van hen is een man uit Venray. Hij wordt
een van de eerste slachtoffers van J
J. en de kennis uit Venray praten vaak en
langdurig met elkaar onder het genot van een
stevige borrel.
Tegenover de politie in Oosterhout vertelt de
man uit Venray later over 'de vlotte babbel'
van Ad J.: „Hij zei dat hij een vermogen van
1,8 miljard gulden had, belegd in een in
Luxemburg gevestigd Israëlisch consortium.
Hij zou er de hoogste man worden als hij zou
trouwen met een joodse vrouw. Hij was ge
trouwd geweest met Marokkaanse vrouw die
hem vier tweelingen had geschonken. De
vrouw was overleden en zijn jongste zoon zou
zelfmoord gepleegd hebben. De overige zeven
kinderen dreven in Marokko een eigen zaak."
„Ad J. was heel correct," herinnert zich de
man uit Venray, „en hij wist het allemaal zo
te vertellen dat wij het geloofden."
Ad J. en de Limburger worden beste maatjes.
Ook de vrouwen kunnen het goed met elkaar
vinden, in de euforie van de nieuw ontloken
vriendschap gaat T. in op een uitnodiging van
Ad J. om daar een oud schoolgebouw te gaan
bekijken. De Limburger tegenover de politie:
„Daar zouden we gaan wonen, omdat we el
kaar goed aanvoelden. Onze vrouwen zouden
steun aan elkaar hebben, als wij in Albanië
zouden zijn."
Tussendoor maken Ad en Wilma een verken
nende trip naar Albanië. Ad huurt er voor 500
gulden per maand een huis en een depot op
naam van de stichting. De huur wordt voor
geschoten door een Albanese kennis. Hem is
Kinderen in een opvangtehuis in Albanië. De praktijken van Ad J. leidden er bijna toe dat er voor hen geen hulp meer uit Nederland kwam.
FOTO'S PAUL DE SCHIPPER
De dure leugens van Ad J.
door J. beloofd dat hij straks 800 gulden per
maand kan verdienen als hij voor de stichting
gaat werken.
Ad J. biedt de Limburger een bestuursfunctie
aan in de stichting Hart voor Albanië. Er is
een klein probleempje. De vlotte miljonair uit
Sneek zit met een chronisch gebrek aan con
tanten. Ad J. heeft er een fantastische verkla
ring voor. De Limburger: „Hij vertelde dat de
financiële man van het joodse consortium
hem tegenwerkte en afkneep, omdat hij een
relatie was aangegaan iggt een niet-joodse
vrouw: Wilma van Oss. Een jood-verklaring
zou worden geblokkeerd door de raad van
commissarissen. Inspelende op de toenmalige
actualiteit voegde hij eraan toe, dat het be
drijf schade had geleden wegens de waters
nood. In ruil voor het afgeven van een niet-
jood-verklaring voor zijn toekomstige bruid,
zou hij, zo verklaarde hij, bereid zijn een
handtekening te zetten onder een besluit om
vreemd geld aan te trekken."
Voor Wilma van Oss, de kordate hulp-verza
melaarster uit Oosterhout lijkt de wereld dan
zonnig: „We zouden in juli naar Tel Aviv vlie
gen en daar trouwen. Ik gaf hem steeds geld,
omdat hij zei dat ik het wel terugkreeg. Er be
gon bij mij geen lampje te branden dat hij de
boel fleste."
Gegeven de tijdelijke 'concernproblemen' had
de miljonair derhalve even geen geld. Hij
vroeg zijn Limburgse kennis hem 20.100 gul
den te lenen, ten behoeve van de stichting.
Daarmee wilde J. auto's kopen om er goede
ren mee naar Albanië te brengen.
De Limburger: „Als onderpand kregen we
twee Duitse formulieren die een waarde zou
den vertegenwoordigen van 200.000 tot
400.000 gulden. De papieren maakten een ori
ginele indruk. We twijfelden niet aan de echt
heid en maakten het gevraagde bedrag telefo
nisch over op zijn bankrekeningnummer in
Sneek. Het geld zou, wanneer Wilma en hij
getrouwd waren, worden teruggestort."
De Limburger tuinde erin en boekte het geld
op de prive-rekening van J. Maanden later
toen T. nattigheid voelde, ging hij met de
Duitse fojynulieren naar een notaris: „Die zei
dat het een soort oprichtingsaktes waren. Ze
hadden geen enkele waarde."
Het moet gezegd: Ad J. doet zijn 'bedrijfsza-
ken' met professioneel acteurstalent. Dikwijls
moet hij voor 'overleg' naar Sneek of naar
Luxemburg. Soms zit het tegen, herinnert
Wilma van Oss zich. Op een avond kijkt Ad J.
in Oosterhout naar tv-beelden van de waters
nood en roept: „Oh, mijn wijngaarden zijn
ondergelopen, dat is een miljoenenschade."
Dat water is, bij toeval uiteraard, ook spel
breker als ze een weekendje hebben gepland
in een villa van Ad J. in het Duitse Prenslau.
De zaken gaan voor. 'Ad naar Luxemburg,
watersnood', noteert Wilma in haar agenda.
In februari 1995 vertrekt Ad J. met een uit
Friesland afkomstig mede-bestuurslid naar
Albanië; in een Mercedes 190. Het medebe
stuurslid: „Hij vertelde dat.hij in Spanje een
restaurant had en dat hij ook nog een bedrijf
in Luxemburg bezat. Hij kwam spontaan en
eerlijk over en ik geloofde hem. We bezochten
er enkele ziekenhuizen om de hulpbehoefte te
peilen en J. zocht naar een geschikte plek om
een hotel te beginnen."
Het mede-bestuurslid heeft weinig in te bren
gen. De voorzitter regelt de geldzaken en
koopt auto's. Als de voorzitter tijdens een van
de volgende trips naar Albanië wordt ge
vraagd wat hij voor die auto's betaald heeft,
reageert J. korzelig: „Bemoei je er niet mee. Je
zeurt te veel."
Ondertussen ligt het depot van de stichting,
op het terrein van de electriciteitscentrale in
Geertruidenberg, propvol goederen.
Op zondag 26 februari vertrekt een hele expe
ditie met twee auto's vol hulpgoederen naar
Albanië: Ad J is erbij en ook een vrijwilliger
uit Geertruidenberg.
Tijdens de trip bedelt Ad J. herhaaldelijk bij
de Brabander om geld. Die schiet hem uit ei
gen zak in totaal 5000 gulden voor: om te tan
ken en om tol te betalen.
In Albanië krijgen de hulpverleners bonje.
Een van hen tegenover de politie: „Er kwa
men geldproblemen. We mochten van hem al
leen de bus nemen. We hadden maar 40 gul
den per man om terug te komen. Ad J. had een
dag eerder 1000 gulden van een van ons ge
kregen, maar hij gaf ons niets. Op dat moment
bedachten we nog niet dat hij ons belazerde."
De man uit Geertruidenberg signaleert een
plotse verandering in het humeur van hun
'reisleider': „Hij was zenuwachtig en opvlie-
gerig. Hij ging soms zo te keer dat ik dacht
dat hij geflipt was."
De vrouw van een van de meereizende vrij
willigers wordt achterdochtig en belt Wilma.
Die telefoneert naar Sneek. Van een zus van J.
hoort ze dat hij gewoon in Nederland ge
trouwd is geweest en vier kinderen heeft „en
dat hij wel meer verhalen vertelde waarvan
zij al lang niets meer geloofde. Nee, hij is geen
miljonair: Hij staat ingeschreven bij de socia
le dienst."
Wilma van Oss zit kapot. Haar Limburgse
vriendin reageert geschokt. Achteraf zegt ze:
„Het kwaad was toen al geschied. We hadden
een lening van 20.100 gulden afgesloten en
aan hem betaald. Die moeten we terugbetalen
in 67 maandelijkse termijnen van 402 gulden,
zodat het eindbedrag f 26.934 wordt."
-A2J, <V_
- 4*. v -V
-
4**' V'
fWyt Y>,1 i**ï
„Zij daar in die berghutjes niet de dupe mogen worden,zo motiveert een van de medewerkers het besluit om ondanks de ovlichtino
door te gaan met hulpactie. y
Het telefoontje naar Friesland opent eindelijk
de ogen van de stichtingsbestuurders. Wilma
durft de mannen, die zonder de in Albanië
achtergebleven J. op weg naar huis zijn,, niet
in te lichten. Dat doet ze pas als ze in Neder
land arriveren: „Ik was bang dat ze om zou
den draaien en hem iets zouden aandoen."
Een paar dagen later doet ze in Oosterhout
aangifte van oplichting.
De rekeningen voor J. komen dan al weken op
haar adres binnen. Als ze hem vraagt waarom
hij niet betaalt, antwoordt J, aldus Van Oss:
„Ik verwacht een cheque met een dividend
van 400.000 gulden."
Op 24 maart 1995 meldt de stichtingsbestuur
der die zich als loopjongen gebruikt voelt,
zich in Oosterhout. J. heeft hem 27.000 gulden
afhandig gemaakt met het verhaal dat hij en
zijn vriendin in een restaurant van J. in Ali
cante kunnen komen werken. Daarvoor is een
auto nodig. Die is met het bovengenoemde be
drag gekocht. Het geld zal, zegt J., worden
verrekend via toekomstig salaris.
Op 19 april 1995 krijgt het politieburaeau in
Oosterhout bezoek van de man uit Geertrui
denberg. Hij zegt voor 5000 gulden door J. te
zijn getild, alweer met verhalen over groot
vermogen'.
Het net rond Ad J. sluit zich.
Op dinsdag 2 mei pakt de justitie hem op in
Sneek en neemt twee auto's in beslag. Tegen
over de politie verklaart J. dat hij geen straf
bare feiten heeft gepleegd. Hij ontkent ooit
verhalen te hebben opgehangen over 'groot
vermogen.' Hij geeft wel toe te hebben samen
geleefd met een Marokkaanse vrouw, maar
weigert een verklaring af te leggen over het
aantal kinderen dat hij in Marokko heeft. Ook
wenst hij geen duidelijkheid te geven over
'vroegere bedrijven.'
Tegenover de politie eindigt Ad J. zijn verkla
ring met: „Ik heb niemand opgelicht. Even
min heb ik de stichting opgericht met de be
doeling er een criminele organisatie van te
maken. Ik had met de stichting eerlijke be
doelingen en wilde alleen mensen helpen."
In Oosterhout heeft Wilma van Oss de zaak J.
afgesloten. Ze geeft toe dat ze naïef is ge
weest: „We zijn beetgenomen, maar hij had
ook zulke mooie verhalen. Zelfs de politie was
ervan onder de indruk. Ik voel me financieel
en emotioneel verschrikkelijk gebruikt door
een beroepsoplichter. Dat is het probleem:
een beroepsoplichter betrap je niet op een
leugen. Zo iemand gelooft in zijn eigen ver
haal." De actie voor de Albanezen gaat door.
„De zaak J. is verleden tijd," zegt een vrijwil
liger. „gelukkig beseffen de mensen die ons
steunen dat ook. Ondanks die tegenslag heb
ben we het vertrouwen herwonnen."
Wilma van Oss, die financieel aan de rand van
de Nederlandse samenleving is beland, doet
nog steeds haar uiterste best voor Albanië:
„Ook al hebben de mensen het daar nu mis
schien beter dan ikzelf." Ze kan het niet over
haar hart verkrijgen dat de Albanezen slacht
offer worden: „Eerst was ik verbitterd over al
dat bedrog. Ik dacht: ik hou op, maar je kunt
die mensen daar niet laten barsten."
Voorzichtig is ze weer begonnen. Scholen, be
drijven en particulieren bezorgen haar goede
ren. Die gaan met een officiële transporteur
naar Albanië. De directeur van het ziekenhuis
in de Albanese provinciestad Memalaj stuurt
trouw en dankbaar een fax als er weer een la
ding is aangekomen.
De bitterheid over het hulpdrama blijft.
Maandag oordeelt de Bredase politierechter
over Ad J. De staat vordert geld van de Ver
dachte in het kader van de 'pluk-ze-wetge-
ving'. Die maakt het mogelijk om door crimi
naliteit verkregen gelden op te eisen.
Voor de rechtbank defileert een rij van zeven
mensen die eigen spaargeld offerden, lenin
gen aangingen en die te goedertrouw aan J.
overboekten. Gebukt onder zware aflossingen
willen ze geld terug van de miljonair-uitke
ringstrekker Als er nog iets te plukken valt.
V
