Bredaas model wordt nog niet herkend 01 f na (D 0 0) 0 ■o UI O Volume walkman staat weer eens ter discussie f I £3 i - tlrlS I I jlf I ~U ~o al® K's Choice vindt optreden in Nederland xheel plezant' Kunststukjes II 8 9 2 If I-i r us joy ZD O O '1) Guus Meeuwis Vagant - Per spoor O B) Captain Jack - Captain Jack O 4) Backstreet Boys - I'll ne ver break your heart O 8) ST - Anything O 2) Fluitsma van Tijn -15 miljoen mensen O 8) Robert Miles - Children O 7) Take That - How deep is your love O 5) 2 Brothers on the 4th floor - Fairytales O 9) Marco Borsato - Ik leef niet meer voor jou (17) Kadoc - The nighttrain (10) Kle nsma De Leeuw - Zonder jou (21) Dune-Rainbow to the stars (19) One two trio-Juffrouw Toos -) C. Lownoise Mental Theo-Your smile (23) Joan Osborne - One of -) Linda, Roos Jessica - Alles of niets (26) Frans Bauer - Julio med- ley (20) Celine Dion - Failling in- to you (13) Boyzone - Father and son (30) Tina Turner-Whatever you want (12)2 Unlimited-Jump for (22) Everthing but the girl - Missing (11) Party Animals-Have you ever been mellow (14) Babylon Zoo- Spaceman (15) Backstreet Boys - we've got it goin on (16) LL Cool J-Hey lover (40) The Beatles - Real love (45) Foo's garden - Levhan tree (31)Snap-Flame (39) Gus o - Disco's sevenge (29) Jud th Ansems - If you can't give me love (44) Radiohead - Street spirit (25) Gig D'Agostino - Sweetiy (18) Mariah Carey - Open arms (38) Sepultura - Roots bloody roots (24) Critical Mass - Burnin love (27) Linda, Roos Jessica - Ademnood (34) W. Houston 8t Cece Winans - Count on me (47) Oasis - Don't look back in anger (49) Meeuws Vagant - Het is een nacht (levensecht) (35) De Kast - Eeri teken van leven (-) Tactactoe - Ich find dich scheiBe (37) Me My - Baby boy (46) Sting - Let your soul be your pilot (50) De Nachraove - Sjeng nog 'net aon de geng (-) Tony di Bart-Turn your love around (28) Mariah Carey Boyz II Men - One sweet day (-) Lipstick - Queen of the rhythm (32) Luniz -1 got 5 on it (42) Pater Moeskroen - Laat maar waaien Eindredactie: Paul Verlinden Reacties: Vind je jezelf heel interessant heb je een goed idee-of wil je gewoon je gal spüwen? Schrijf of bel naar: Ragazzi, frl' V.4. Melanie Koremans blijft nuchter onder alle aandacht. FOTO ARYAN JANSEN Door Michiel van den Broek Bijna vijftien jaar nadat hij op de markt kwam, haalt de walkman weer eens de voorpagina. Het Franse parle ment besloot namelijk een volume beperking van de apparaten in te stel len. In onze Tweede Kamer klinken nu dezelfde geluiden. Maar moeten we niet gewoon zelf bepalen of we onze oren de vernieling in helpen? Gabberend op een houseparty of dui kend vanaf een rockpodium komt de wet misschien wat achterhaald over. Decibellen jagen je daar in groepjes van vele tientallen langs de oren. De vergelijking met een opgewonden straaljager (goed voor 140 Db.) gaat bij diverse Kuipconcerten behoorlijk op. Toch is het risico op gehoorbe- schadiging de reden voor het Franse besluit. Volgens de regering zijn doof heidsverschijnselen onder jongeren schrikbarend gestegen. In Nederland lijden zo'n 25.000 jonge ren aan een gebrekkig gehoor. Daar om zou de Hoorstichting graag zien dat 80 decibel al de bovengrens is. Dergelijke voorstellen vinden maar weinig sympathie bij de jeugd. Op het Bredase centraal station klitten wat scooters samen. ..Een joke zeker". showt hij de ingebouwde boxen in zijn helm. Een verrassend harde beat verlaat het hoofddeksel, maar het groepje verrekt geen spier. Dagelijkse praktijk, zo blijkt als ook Arjen en Koos hun geluidsinstallatie aanslinge ren. Aan een paar geïrriteerde blikken van voorbijgangers valt af te lezen dat de meningen toch verdeeld zijn, „Tering- herrie", plaatst Karin direct. Zeker, zij heeft een walkman, maar 'die hoeft toch niet zo debiel hard'. Een maxi mum-volume vindt ze evenwel over bodig. „Het blijft je eigen keuze of je je oren verpest." Buschauffeurs weten ook alles van walkmanleed. Niet voor niets hangen bij de deur posters die erop hameren toch vooral een acceptabel geluidsni veau te hanteren. Daarbij ligt de na druk op de overlast voor mede-reizi gers. Vervelend, maar als je je met walk man zelf in het verkeer begeeft, gel den andere normen. „Dan vorm je een gevaar voor anderen", meldt een woordvoerder van Sony, uitvinder van de walkman. Hij houdt een pleidooi voor de manier waarop zijn bedrijf Op onze apparaten zit een schakelaar die 85, 95 of meer decibel toestaat. In de handleiding adviseren we stand 1 of 2. Maar omdat sommige, zelf op genomen, tapes zo'n slechte kwaliteit hebben, is ook een derde stand nood zakelijk." Zo roept Sony de gebruikers op het gezond verstand te gebruiken. „Auto's kunnen ook veel harder dan je doorgaans rijdt." Concurrent Philips wil niet veel zeg gen over het Franse besluit. Een woordvoerder wil wel kwijt dat het volume een verantwoordelijkheid van de consument is. Mochten er wettelij ke maatregelen komen, dan ziet Phi lips wel verder. De Nederlandse overheid is nog niet toe aan zogenaamde 'meningsvor ming'. Het ministerie van Volksge zondheid heeft wat onderzoek ge daan naar harde vuurwerkknallen en naar omstandigheden in fabrieken, maar de walkman, daar is het nog niet aan toe. Natuurlijk bestaan er al lang algemene veiligheidsbepalingen, 'waarin staat vermeld dat apparaten niet gevaarlijk voor consumenten mo gen zijn. Hoewel een kleine rechtse partij wel wat ziet in een volumebe- Door Martijn de Meulder Ze is vijftien jaar oud en nu al fotomo del. Melanie Koremans uit Breda won onlangs de landelijke Yes-modellen- wedstrijd. Ze mag zich nu de trotse drager van de titel 'Covergirl 1996' noemen. Het novembernummer van het mei denblad Yes was voor Melanie het be gin van haar omzwervingen in de we reld van 'glitter en glamour'. Lachend vertelt ze: „Een vriendin van mij had de oproep gelezen en vroeg 'waarom die je niet mee?' Ik heb me toen voor de grap ingeschreven. In januari werd ik plotseling opgeroepen voor een re portagedag in de Utrechtse jaar beurs." De uitnodiging voor 'Utrecht' was al heel bijzonder. Melanie was samen met 21 andere meiden uit 1250 aan meldingen gekozen. Allemaal werden ze voor een grote modereportage in Yes op de foto gezet. Naast die repor tage spraken alle deelnemers met een jury van Yes-redacteuren en mensen uit de modellenwereld. Het duurde daarna nog een maand voordat de jury het besluit nam; het zou Mela nie worden, zij was de mooiste van allemaal. Het was inmiddels half februari, maar vanaf toen ging alles heel snel. „Ik ging naar een fotostudio in Amsterdam voor een speciale reportage. Ze fotografeerden me daartussen mijn hobby's. Saxo foon spelen, jazzballet, uitgaan en winkelen. Dat was best eng. In Utrecht ging ik met twee an dere meiden op de foto maar nu moest ik helemaal alleen. Alle mensen werkten voor mij en dat was wel wat vreemd. Een beetje onwerkelijk." Ze werkte die dag van tien uur 's ochtends tot zes uur in de avond. Tientallen keren klik ten de camera's voor haar. Melanie's haar en make-up werden telkens veranderd, maar het eindresultaat was prachtig. Als een echte diva sierde ze twee weken gele den de Yes-cover, samen met haar saxofoon. Het meidenblad drukte de hele modereportage af. Vijf bladzijden lang, paginabreed, straalde ze de lezer tegemoet. Ze heeft inmiddels een contract gekre gen bij een groot Amsterdams model lenbureau. Op dit moment wordt daar een presentatiemap voor haar ge maakt. Als die map klaar is kunnen opdrachtgevers haar via dat bureau 'boeken'. Melanie blijft onder al die aandacht heel nuchter. Zittend op de huiska- merbank in Breda drinkt ze voorzich tig uit een kop thee. Haar antwoorden zijn bescheiden. Haar uiterlijk is belangrijk. Maar over dreven aandacht schenkt ze er niet aan. „Als ik uitga maak ik me wel op, maar door de week valt het wel mee. Ik hoef niet echt aan de lijn te doen. Soms denk ik wel eens bij mezelf 'ik moet wat minder gaan snoepen' maar meestal is dat niet nodig." Na de vraag wat ze zelf eigenlijk van haar uiterlijk vindt, blijft het even stil. Aarzelend: „Volgens mij is niemand echt tevreden over zijn uiterlijk. Ik ben ook niet helemaal tevreden. Wil je precies weten waar ik niet zo blij mee ben? Dat vertel ik je niet!" Heeft ze overigens een vriendje? „Op dit moment niet nee, misschien in de toekomst. Van overdreven aandacht nadat ik in de Yes stond merk ik trou wens niet zo veel. Vrienden en beken den weten het wel, maar op straat word ik nog niet herkend." Melanie wil graag verder met het mo dellenwerk. „Dat lijkt me wel leuk. Maar belangrijkste blijft natuurlijk mijn school. Ik zit in de vierde van het VWO en dat wil ik gewoon afmaken. Ik weet ook niet hoe het gaat lopen. Dat hangt van het aantal opdrachten af." Rond haar mond speelt een veel betekenend glimlachje. Ze ziet het zitten, zo'n carrière in de glitter ÉhS L /fOl So I 01 O a B a o 5? cl -e V NB* fd co co H O 3-H tl 3 a cd dj dj O cd 3 CD 0) 2. n> O ju n> (Q O-o =3 O Q.' CD M e- 1x3 N s ai ?C® O 3. /e-s-s «O O 03 2 2+ Q- 8 -L® sS ■n coca a CD Q. ^CD CD ("7"} g-o^vx- yy o 7T"=; "O w W i i CD £13 CD CD O I I en CD O O S w INI w O zr 0) £D j-J cd CD Q- NJ O =J Z3 CD CO 3- 3 5 -8 1=5 <D 1 1 ST N* 3 N v' cd o TÜ) z zr N O (0 w cd^ca cd (do" cd q- q. o a> cd 0) CL SSi-i PO 03- S? 3 03 SD ?"0 Q. S. CO DJ §§2: CD ^2: CD OlPt r "IA CD O O X3 CD CD a The Smashing Pumpkins komen naar Nederland, dus zien weer wat artikelen over hen het dag licht. Nieuwe Revu sprak de band die vol spanning wacht op de uitwerking van Mellon Collie And The Infinite Sadness. Deze dubbel-cd zal immers bepalen of ze doodstoten naar de grote stadions, danwel op het huidige Ahoy'-niveau blijven dobberen. Niet dat leading man Billy Cor- gan de geldzucht heeft gekre gen, artistieke roem is hem meer dan lief. „Ik sta op het podium en moet de hele wereld vertel len wat ik vind en wat ik voel. Alleen al daarom moet ik mezelf inprenten dat wat ik zeg be langrijk is." Muzikaal gezien schurken de Pumpkins nog dichter tegen rock 'n' roll aan. Corgan spuugt op modieuse namaak post-Nir- vana, op de bandjes die MTV vullen. „Bands die eigenlijk niets meer doen dan een versimpeling maken van de Smashing Pumpk ins-sound, hebben nu rijen hits." Hij vertelt graag het verhaal van de Levi's commercial. De Pumpk ins werd gevraagd de muziek te verzorgen. Toen zij weigerden huurde het bedrijf een band in die, jawel, de bijna-hit Today na deed en daar zelf mee scoorde. Waarom zou het een naam moeten hebben? Psychologe Sanderijn van der Doef weet dat mensen graag in hokjes denken. Maar als vriendinnen 'opeens' met elkaar liggen te vrijen, is dat meestal een veel voorko mend experiment. Yes laat My- rthe aan het woord. Haar ver haal zal herkenbaar zijn; zij en haar beste vriendin slapen nogal eens bij elkaar omdat het han dig is in het weekend en derge lijke, Praten over jongens hoort vanzelfsprekend daarbij en juist die opwinding leidde tot wat strelen over en weer. Totdat ze plotseling iagen te zoenen en beiden geen woord meer durf den zeggen. Natuurlijk een hoop schaamte de volgende da gen, want eigenlijk vielen ze op jongens en dat wisten ze maar al te goed. De psychologe ziet het als een ontedekkingsreis. „Schuldgevoelens zijn helemaal niet nodig. Het is logisch datje een beetje verward bent, zeker als je dat vrijen ook erg fijn vond. Maar het hoeft niet te be tekenen dat je lesbisch bent. Je zit in een experimenteerfase, en dit kan er een onderdeel van zijn." Op de golven van de seventies- hype beleeft John Travolta de ene come-back na de andere. Zijn heupbewegingen en arm- zwiepers vinden weer gretig af trek op feesten en partijen. Waar blousen met langere kra gen dan mouwen weer mogen, of zelfs moeten, staat Travolta op een nieuw voetstuk. Cosmopolitan mocht met zes internationale schrijfgenoten aanschuiven bij Johnny, want de publiciteitskermis rond de film Get Shorty draait op volle toe ren. Regisseur Quentin Tarantino sleepte Travolta uit het circuit van platte kassuccessen als Look who's talking en tilde hem op tot het Pulp f/ct/on-niveau. Te genwoordig adviseert hij de filmster zelfs bij het uitzoeken van geschikte films. Want inder daad, na de magere jaren tach tig, Blow Out, Staying Alive) kan Travolta zomaar scripts wei geren. Tegen Get Shorty zei hij twee keer nee, tot men hem ver zekerde dat de dialogen net zo flitsend zouden worden als in het boek. Dat is tenslotte zijn handelsmerk. Naast de typische loopjes natuurlijk. Michiel van den Broek <ri CL LJ- n CD 2 O ®"8 CT "O LQ cu 2 dj dj 5 5' <4 O ca - 3. o' 3 O 2. cd cd 'fq- ay. •d ca n- dj q- dj cd a 2 "2. 2 0) ca (q dj cd 2.3 a dj 2 ca o O S cD® o" cd c/j I I'S.® 5 S ff cd 2 cd ^12. sr BT 2 n ca a c 2 cd cd [P CD 3 cd 5 2. 03 cd 2 §23 fir® c/> =-• ui. cd ,3 cd Ui CD W Q.g cd c/j o 3- 2 2- cd je- a a. cd W CD 2 a. cd 0 cd a tt CO Is a 7T< Is- f Q_ CQ E. dj j* ca c=: o. o O O 2 Q--Ö 2 dj q. dj co 5*8 i 2. w 3 DJ C 3 dj cd w cd CL 2 OT W lö cd cd 3 a> a. 3 s cd 2 S 3 CQ m CL O dj "d O 2 5? a® cd cd c Q O CD 2! co cd cd. i?. 9:8.3 o a dj ■o cd 7c 2 cd a cd dj o cd 3^ "9 8?® a M o1 2 s o 5" Jr. 3- !<8 0) o Door Marjolein Rotsteeg Met The great subconscious club brak de Belgische band The Choice in eigen land door. Ook Engeland, Amerika en de rest van Europa spitsten de oren. De band rond Sarah en Gert Bettens tourde in het buitenland met Morphi ne, Bryan Adams en The Indigo Girls. Dan verschijnt Paradise in me onder de naam K's Choice. Het vele live spe len is eraan af te horen; de band klinkt stukken hechter dan op de voorganger. Van Sarah's uiterlijk is nèt even meer werk gemaakt, wat haar uitstraling ten goede komt. De cd is snel goud in België. De single Not an addict haalt ook de Nederland se hitlijsten. Handelsmerk van K's Choice muziek zijn pakkende liedjes met inhoud, een bij vlagen gespierd gitaargeluid en de wonderschone, tik je hese stem van Sarah. De reden van de naamsverandering zit 'm in het feit dat er meerdere bandjes zijn die The Choice heten. „In Nederlaand eentje en in Amerika al twee, waarvan er een op het label van Ice Cube zit", vertelt Sarah, voormali ge studente fotografie (23). „Dat is niet het soort mensen waarmee je problemen wilt krijgen. Juridische problemen hebben we vermeden door onze naam te veranderen. We moes ten redelijk snel een nieuwe naam vinden. Een paar dagen hebben we zitten brainstormen over wat we voor of achter Choice konden zetten. Uit eindelijk kwam iemand met K's Choice op de proppen. Het klonk oké, zeker met de uitleg erbij." De K komt van Joseph K, de weinig fortuinlijke hoofdpersoon uit het boek Het proces van Franz Kafka. „Een ongelooflijk goed boek. Het personage had overi gens niet veel te kiezen." Is dat symbolische voor jullie? „Zo heb ik het nog niet bekeken." Het nummer My record company is een cynische uithaal naar de platen maatschappij in Amerika. „Onlangs hebben we weer gemerkt dat ik reden had dat nummer te schrijven. Amerika heeft eind januari laten weten dat ze onze plaat niet uitbrengen. Daar ko men ze na een halfjaar mee. Heel jammer. Als ze ons dat meteen had den verteld, hadden we al die tijd kunnen benutten om een andere pla- tenmatenschappij te zoeken. Ze heb ben ons een fax gestuurd met de me dedeling dat er 'niet echt een single op staat'. Onze vorige cd is er wel uit gekomen. Het was een fantastische ervaring om door Amerika te touren. Ik keek er echt naar uit om dat nog een keer te doen. Maar ja, niks aan te doen." Nog lang niet alle hoop is verloren, want met hun recente succes moeten er toch andere deuren open kunnen gaan. Als het via een omweg toch lukt, is de voldoening des te groter. „Dat denk ik ook," beaamt Sarah. „En stel dat we over tien jaar groot zijn in Amerika. Dan hoop ik iemand tegen te komen die nu zegt dat er geen sin gle in zat. Anderzijds heb ik noch Amerika noch Engeland nodig om be vestigd te krijgen dat wij een goede cd hebben gemaakt. Dat is niet arro gant bedoeld." Sarah schreef Not an addict naar aan leiding van een interview voor een Frans aids-preventieblad. De journalis te was zelf sero-positief. „Zij vroeg me of wij drugs gebruikten. Ik antwoord de van niet. Ik hoop dat ik altijd van uit mezelf een manier vind om de juis te sfeer op te roepen om nummers te schrijven en dat ik daar geen midde len voor nodig heb. De journaliste was heel blij met mijn antwoord. Ze heeft mij aan het denken gezet. Ik besefte dat wij in het muziekwereldje een van de weinigen zijn die geen drugs ge bruiken. Ooit heb ik eens een paar trekjes van een jointje genomen, maar ik heb er alleen maar heel lang van moeten lachen." Sarah en Gert hebben ieder een eigen manier van schrijven. Not an addict is een typische Sarah-nummer, White ki te fauna een echte Gert-song. Dad is ook echt een nummer van mij. Ik denk niet dat Gert zich ooit zo letterlijk bloot zal geven. Hij vertelt altijd wel iets over zichzelf in zijn nummers, u-vjoiroooiroMo 0 W O S O) ro /n r~ 7s 1 Q- U> CT Q 8 §i S DJ CL 3- 5 TC K's Choice veel poëtischer dan ik, gebruikt meer moeilijke woorden en beelden. Ik ben vrij direct. Maar er zijn natuurlijk uit zonderingen die de regel bevestigen." Hoewel Nederland en België vele overeenkomsten hebben, heerst er een ander muziekklimaat. Dat ver baasde Sarah ten tijde van The great subconscious club. „Je spreekt dezelf de taal, dan zul je ook wel dezelfde groepen leuk vinden, dacht ik. Maar dat bleek helemaal niet het geval. Het Nederlandse publiek is ook heel an ders, om eerlijk te zijn vind ik het nu plezanter. We worden op een onge looflijk warme manier verwelkomd. In Nederland krijg ik altijd het gevoel dat we een grote internationale FOTO DOUBLEKT MUSIC groep zijn. Dat is voor ons nieuw. Nog geen jaar geleden had je Britpop en Seattle-rock en nu heb je in Nederland al Belgenpop. Zelf heb ik niet het ge voel dat we deel uitmaken van een groep, want ik ken al die mensen niet. Ik moet wel zeggen dat dEus de weg heeft geëffend." De biografie die Paradis in me verge zelt rept niet meer over Sarah's ont dekker: Rocco Granata, zanger met hoog kitschgehalte, bekend van de hits Marina en Zomersproetjes. Sarah lacht. „Ik ben hem heel dankbaar. Hij was de eerste die echt in mij geloofde en heeft ons in contact gebracht met mensen met wie we nog steeds wer ken. Dat zal ik nooit vergeten." FOTO ARYAN JANSEN 'Een mooi instrument met karakter', zo omschrijft Cécile Dekkers (17) uit Oudenbosch de viool. Zè speelt al zes jaar viool aan de muziekschool in haar woonplaats. Iedere dag oefent ze zeker een half uur. Ze treedt regelmatig op met het (muziek)school-orkest. Later zou ze graag in een ama teurorkest spelen. p /f> £-^"DTi ro O a W O c 5" cd M-.23 a af n m (D "O -h N P 3" -L ro |s®3| 3 2 dj c c cd CD r- -« .-^J-vjr\D-£.CO4^O0COCDCD NI m 73 D 'h

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1996 | | pagina 44