Theaterdieren kronkelen in studio 8
'Mijn vader zei: typen is voor mietjes'
Holland Festival
telt veertien
wereldpremières
André Rieu ziet grote
mogelijkheden in VS
DE STEM
UITGIDS
D5
Eerste zes studenten Tilburgse musicalopleiding zijn dolgelukkig
Schrijver Pat Conroy en het geluk van een ongelukkige jeugd
DËSTEM
I fi54 De week van, gesprekken
I 719 (ZW) Charlie Chaplin, slapstick
nederland 2
nederland 3
belgië frans 1
belgië frans 2
|Se°tjeZlei4Ï5la"d 1 13-45 Dalli Dal
DONDERDAG 21 MAART 1996
Door Toine van Berkel
Ze worden opgeleid tot zan
gers, maar kunnen straks even
goed acteren en dansen. Joost,
Michel, Debby, Mirjam, Bas
en Saskia vormen de eerste
lichting van de nieuwe oplei
ding muziektheater van het
Brabants Conservatorium in
Tilburg. „Ons uitgangspunt is
niet beroemd worden, maar
gewoon regelmatig artistiek
bezig zijn," zeggen de musi
calsterren in spe.
In dansstudio 8 schettert de hip
hop door de geluidsboxen. De stu
denten muziektheater springen en
dansen en kronkelen over de
grond. Houden ondertussen hun
bewegingen in de gaten via de im
mense spiegelwand. Jazzdansle-
raar Dick Swamborn, een tanige
vent met een blauwe piratendoek
op het hoofd, motiveert en corri
geert het zwetende zestal.
Vooral Michel Driesse moet er
stevig aan trekken om het moor
dende tempo bij te houden. De
105 kilo die de Heerlenaar mees
jouwt, zitten hem ietwat in de
weg. En dus gutst het zweet van
zijn voorhoofd en is zijn T-shirt
drijfnat. Niettemin doet ook
Driesse enorm zijn best en straalt
het enthousiasme van zijn impo
sante lijf.
Directeur Marcel Pinkse van het
Brabants Conservatorium stoot
ons aan. „Het verbaast je mis
schien dat we Michel na de audi
ties hebben aangenomen, maar ik
weet bijna zeker dat hij het redt.
Deze jongen hééft het gewoon in
zich om het in de musicalwereld
te gaan maken. Daar staat een
persoonlijkheid, zo'n lekker ex
travert menstype dat met zijn he
le lijf wil zingen."
Drama
Zang is het hoofdvak van Michel
en zijn vijf medestudenten, daar
naast barst hun lesprogramma
van onderdelen als dansexpressie,
drama, klassiek ballet en muziek-
en musicalgeschiedenis. Het Bra
bants Conservatorium leidt hen
op tot allround vaklieden die str
aks moeten kunnen schitteren in
producties als Evita, Chess en
West Side Story.
„Maar ze kunnen ook prima te
recht bij André van Duin-shows,"
vertelt Marcel Pinkse (49) in het
even sfeervolle als krakkemikkige
conservatoriumgebouw aan de
Kempenbaan in Tilburg. Hij er
kent dat het lijkt op vloeken in de
kerk om in de zo cultureel correc
te conservatoriumwereld over
Joop van den Ende of André van
Duin te praten. Maar Pinkse kan
daar volstrekt niet mee zitten.
„Conservatoria vormen inder
daad nogal behoudende bolwer
ken, waar je wél met klassieke
zang scoort en niet met jazz of
pop. Maar ik vind dat je moet in
spelen op eigentijdse ontwikke
lingen in het beroepenveld. En als
je ziet dat muziektheater in is,
Maastricht - De Maastrichtse Strauss-vertolker André I
Rieu gaat de komende maanden opnieuw enkele malen
naar Amerika om daar zijn muziek te promoten. Zijn eerste
bezoek aan dat land is de afgelopen dagen volgens Rieu zelf
zo succesvol verlopen, dat mogelijk later dit jaar het hele
Straussorkest mee kan om optredens in grote concertzalen
te gaan verzorgen.
André Rieu verbleef de afgelo
pen week in de VS om daar tv-
interviews te geven. In Boston
konden kijkers rechtstreeks in
het tv-programma reageren op
een videofilm die van een con
cert was opgenomen. Volgens
de violist waren die reacties
'overweldigend'. Ook de Ame
rikaanse platenmaatschappij
en concertpromotors zouden
wel brood zien in Rieu's vertol
kingen. In ieder geval zijn af
spraken gemaakt voor nieuwe
bezoeken aan Chicago en de
westkust van de Verenigde
Staten.
Die bezoeken zijn volgens Rieu
nodig om het Amerikaanse pu
bliek op te warmen. „In Ameri
ka hebben ze alleen grote zalen
die minstens de afmetingen v
Ahoy in Rotterdam hebben I
Om die vol te krijgen moej
eerst het publiek de muziek le.
ren kennen. Anders zijn de fi.
nanciële risico's te groot", a],
dus Rieu kort na zijn ter
uit de VS.
Rieu is vol vertrouwen dat n
gelijk dit jaar nog het hele or-1
kest overvliegt om concerten te
gaan verzorgen. „Het is mij 0p.
gevallen hoe enthousiast de
Amerikanen zijn, van publiek
tot cameramensen. Ik heb i
stap gezet naar het avontuur" I
Het hele Amerikaanse leven is
ook een avontuur. Ik voel
daar prima thuis."
De studenten muziektheater van het Brabants Conservatorium aan het werk tijdens een repetitie.
Van onze kunstredactie
Amsterdam - Het muziekdrama A King, Riding... van de Ne-1
derlandse componist Klaas de Vries en de opera Marco Polo van
de Chinese componist Tan Dun domineren het Holland Festival
1996, dat wordt georganiseerd van 31 mei tot 30 juni. De twee
muziekwerken zijn de belangrijkste premières van een evene
ment dat 31 dagen duurt en veertien wereldpremières en der
tien Nederlandse premieres telt, verdeeld over de disciplines
opera en muziektheater, muziek, toneel, dans en film.
moet je daarop inspelen," zegt
Pinkse.
De vierjarige opleiding muziek
theater kwam mede tot stand na
gesprekken met mensen van Joop
van den Ende Theaterprodukties.
Zij gaan ook gastlessen verzorgen
en voor stageplaatsen zorgen.
Pinkse vertelt dat twee van zijn
studenten klassieke zang hebben
meegedaan in de populaire pro
ductie The Phantom of The Ope
ra. „De complete cast van The
Phantom heeft een klassieke
zangopleiding genoten. We hoor
den dat ze bij Van den Ende zéér
tevreden waren over hun stem
men, maar dat ze deze mensen
ontzettend veel hebben moeten
bijleren op gebied van dans en
drama."
Liefde
Dat hoeft straks dus niet meer als
de eerste Tilburgse 'theaterdieren'
de arbeidsmarkt opstromen, zoals
Pinkse ze omschrijft. Gedreven
mensen die met hun hele lijf kun
nen zingen, types zoals Michel
Driesse (21) uit Heerlen en Debby
Boekema (20) uit Waalwijk. Even
uitpuffend na de inspannende
jazzdansles vertellen ze in de kan
tine van het Brabants Conserva
torium over hun opleiding. Die
beiden op het lijf geschreven is en
hen derhalve dolgelukkig maakt.
Michel Driesse speelt al sinds zijn
twaalfde toneel en is helemaal ge
vallen voor het theater. „Ik kan
die liefde niet verklaren. Het zit in
je gevoel en je komt er niet meer
van af. Je bent ongelukkig in iede
re situatie dat je niet met theater
bezig kunt zijn. De tijd dat ik de
middelbare beroepsopleiding toe
risme deed, was ik doodongeluk
kig,vertelt Michel. Het theater
heeft hem nu zó in de greep dat-ie
zelfs zijn koffie uit een Phantom
of the Opera-mok drinkt.
De liefde voor zang en dans is zijn
medestudente Debby Boekema
vrijwel letterlijk met de paplepel
Ingegoten. Negen maanden jong
was de Waalwijkse toen ze door
haar moeder werd meegesleept
naar de Tilburgse musicaïvereni-
ging BOeMS.
„Mijn moeder speelde mee in hun
stukken en omdat ik enig kind
beri, ging ik steeds met haar mee.
Ik ben zowat opgegroeid bij
BOeMS," vertelt Debby. Op haar
zesde zat ze op ballet, ze kreeg
pianoles en belandde bij jeugd-
operettevereniging De Wolstad in
Tilburg. Toen Jos Brinks musical
America America op tv kwam,
kroop Debby zowat in het televi
sietoestel.
„Eerst ben ik na het vwo nog een
jaar iets verstandigs gaan stude
ren. Informatievormgeving aan de
Academie voor Beeldende Vor
ming," grinnikt Debby. „Maar net
als Michel op zijn toeristische op
leiding had ik steeds het gevoel
dat dat iets tijdelijks was. Dat ge
voel heb ik met deze opleiding dus
echt niet!"
IJdelheid
Michel en Debby maken er geen
geheim van dat een stevige dosis
ijdelheid hen niet vreemd is, dat
ze het heerlijk vinden in de
schijnwerpers te staan en voor an
dere mensen iets moois op de
planken te brengen. „Maar be
roemd worden is niet ons uit
gangspunt. We willen gewoon re
gelmatig artistiek bezig zijn.
Maar dat mag ook best radio- of
televisiewerk zijn of bijvoorbeeld
een tekenfilm van een stemmetje
voorzien," zeggen ze.
Terwijl het duo in de kantine nog
wat napraat, neemt zangdocent
Edward Hoepelman in kamer 132
Bas Timmers uit Boxtel onder
handen. Ook Bas behoort tot de
zes studenten muziektheater.
Stuk voor stuk worden ze door
Hoepelman een half uur apart ge
nomen om aan hun zang te wer
ken en de daarbij benodigde
ademhalingstechnieken. Super-
belangrijk voor zangers die straks
op het toneel ook hun danskun
sten moeten vertonen.
„Ziezeeziezeeziejaaaaaaah,"
zingt Bas aan het begin van de les
in allerlei verschillende toon
hoogten. Even later schalt het lied
High flying, Adored uit de musi
cal Evita - over het leven van de
Argentijnse kolonelsvrouw Eva
Peron - door het lokaal. Uit het
frêle lijf van student Bas komt een
prachtig stemgeluid dat wordt
ondersteund door het pianospel
van zijn docent.
„Dit is niet gek, beter dan de vori-
FOTO RALPH VAN DE LISDONK
ge keer. Je bent muzikaal al wel
een end, maar technisch nog
niet," zegt Hoepelman zuinigjes
tegen zijn pupil. Hij corrigeert ge
regeld de uitspraak van sommige
Engelse woorden en wekt niet
écht de indruk tevreden te zijn.
Maar dat is voor een belangrijk
deel tactiek, vertrouwt Hoepel
man ons op fluistertoon toe.
„Natuurlijk heeft deze jongen al
een indrukwekkende stem. Maar
er moet nog zoveel aan geschaafd
worden dat het niet goed is als-ie
nu al naast zijn schoenen gaat lo
pen," zegt de docent. Hoepelman
vindt het kicken om met Bas en de
andere vijf gedreven studenten te
mogen werken. „Soms willen ze
drie stukken méér doen dan je ze
hebt opgegeven. En moet je ze
echt afremmen."
Waarna we met zachte drang uit
kamer 132 worden verwijderd.
Debby Boekema staat al minuten
lang te wachten voor haar zangles
en docent Hoepelman wil dol
graag met haar aan de slag. Om
dat er nog zoveel te leren is voor
dat ze echt kan schitteren op het
toneel.
Directeur Jan van Vlijmen maakte
dit in Amsterdam bekend. Hij
kondigde tevens aan dat hij na het
Holland Festival van volgend jaar
zijn functie als directeur neerlegt.
Op het gebied van muziek springt
een Pierre Boulez-retrospectief
met veertien composities van deze
componist het meest in het oog.
Verder wordt tijdens het Holland
Festival 1996 het Jaar van de En
sembles afgesloten met het project
Ensemble Parade.
Als belangrijkste toneelwerk
wordt Les Danaïdes van Aeschy-
los gepresenteerd in een regie van
de Roemeen Silviu Purcarete.
Voorts wordt de nieuwe Neder
lands/Belgische voorstelling HMA
geproduceerd, gebaseerd op Hi
roshima Mon Amour van Margue
rite Duras en gespeeld door Ca
therine ten Bruggencate en Her
man Gilis, in een regie van Guy
Cassiers,
De dansprogrammering staat in
het teken van choreograaf Willi
am Forsythe. Het Nederlands
Dans Theater brengt diens Say
bye-bye en Het Nationale Ballet
de integrale opvoering van Arti
fact. Forsythe's eigen gezelschap
Ballett Frankfurt komt met Alien
Nation en Eidos: Telos.
Tijdens de bijeenkomst in An-1
sterdam waarop de programm-1
ring van Holland Festival
werd bekend gemaakt, stond tel I
beleidsplan 1997-2000 centraal, I
de periode waarin het Tweede I
Kunstenplan van kracht wordt
Vast staat dat na dit jaar muziek
een beduidend mindere rol j
spelen in het Holland Festival. Dit I
jaar zijn er nog 25 concerten, in
1997 nog tien. De overvloede
muzikaal aanbod in Amsterdani|
leidde tot deze beslissing.
Voor muziekdrama als opera blijft I
wel veel plaats ingeruimd. Het be-1
leidsplan voor de komende jai
rust op drie pijlers: aandacht blij
ven houden voor eigent
kunst, het festival multi-discipli-
nair van opzet houden en l
prioriteit geven aan eigen prodult-
ties.
Het Nederlands Danstheater opent I
op 31 mei het Holland Festival met
een choreografie van William For- f
sythe en wereldpremières van!» I
Kylian en Paul Lightfoot. Alle 311
produkties plus 53 films worde» J
vanaf dan getoond in Amsterdam j
se theaters.
Door Rob Ruggenberg
Tien jaar na zijn wereldsucces
Prins der Getijden, publiceert de
Amerikaanse schrijver Pat Conroy
(50) een nieuwe roman: Strandmu
ziek. Voor enige interviews is hij
naar Amsterdam gekomen. Het is
een schitterende dag. We wandelen
langs de grachten en we hebben
veel bekijks want hij ziet er, eerlijk
gezegd, nogal vreemd uit.
Hij draagt een lange, dure Boss over
jas, maar aan de voeten heeft hij afge
trapte New Balance hardloopschoe
nen. Om de nek een oude sjaal en op de
dunne grijze haren staat een rare klei
ne baseball-cap met een klep, die net
zo rood is als zijn neus en zijn bolle
wangen.
Moet dat petje echt op?, vraag ik voor
zichtig voordat we aan de wandeling
beginnen.
Een schorre bulderlach. „Te Ameri
kaans hè? Nou, ik bén Amerikaan en
ik heb hier vreselijk kou gevat." De
fletse blauwe ogen schitteren. Hij
heeft vast koorts, maar hij laat zich
deze fantastische middag in de zon
niet afpakken.
Vlakbij het huis waar Anne Frank
woonde, gaan we op een bankje voor
een café zitten. Hij koestert zich in de
warmte en zwaait en knipoogt naar
elk kind dat voorbij loopt. In zijn
nieuwe boek beschrijft hij hoe zijn
moeder iedere avond uit Anne Franks
dagboek voorleest en daarna tegen
haar kinderen zegt: „Ik wil dat dit een
gezin wordt dat bereid is joden te ver
stoppen."
Dat is heel mooi, maar toch haatte je
je moeder, tot op haar sterfbed toe.
Dan begint hij te vertellen. Zijn leven,
zijn verschrikkelijke jeugd. Uur na
uur vertelt hij door. Af en toe staat hij
geëmotioneerd op; voorbijgangers kij
ken hem dan verbaasd aan. Als het te
gen de avond koud wordt, gaan we
naar binnen, het café in. Hij vertelt
over zijn vader die dronk en sloeg en
dronk en sloeg en sloeg. Over zijn
moeder, dat 'mooie en lieve maar ver
raderlijke creatuur', die iedereen be
droog, inclusief haar kinderen en die
opschepte dat ze ieder huwelijk kapot
kon maken. Over zijn gewelddadige,
schizofrene broer, van wie iedereen
vreesde dat hij nog eens iemand zou
vermoorden en die kort geleden de
hand aan zichzelf sloeg. En over de
boeken die hij over hen schrijft.
Want Pat Conroy, een van de bekend
ste Amerikaanse schrijvers van dit
moment, schrijft uitsluitend en alleen
over zijn eigen familie. In al zijn boe
ken is sprake van een ongehoord ge
welddadige vader, een leugenachtige
moeder en een stel volstrekt gestoorde
kinderen, en dat alles speelt zich on
veranderlijk af op het lage land aan
zee in South Carolina, in het diepe, om
niet te zeggen achterlijke zuiden van
Amerika.
„Ik heb een hele slechte jeugd gehad.
Maar vergis je niet: geboren worden in
een ongelukkig gezin is het mooiste
geschenk dat een schrijver kan ont
vangen. Ik denk wel eens: hoe onge
lukkiger hoe beter."
Is dat niet wat overdreven
„Nee. Toen ik een jaar of twintig was,
wilde ik al schrijver worden. Maar ik
las de groten en ik dacht: dat kan ik
nooit, ik maak nooit dergelijke avon
turen mee. Het enige dat ik heb is mijn
familie. En toen ik met die ogen naar
mijn vader keek, realiseerde ik me in
eens dat de man een oorlogsheld was.
Hij heeft in drie oorlogen gevochten.
Hij is kolonel-vlieger bij de mariniers
en bestuurt vliegtuigen met atoom
bommen aan boord. Hij heeft een
borst vol decoraties. En hij slaat zijn
kinderen lens. Dankzij mijn vader, die
tiran, weet ik hoe het is om onder een
nazi-regime te leven: angst en nog
eens angst. 'Je vader is thuis' - het zijn
de verschrikkelijkste woorden uit
mijn jeugd."
Vuile was
Toen in 1976 De grote Santini ver
scheen, zijn eerste bestseller, keerde
de hele familie zich van hem af. Zijn
vader, zijn moeder en zijn vier broers
en twee zussen, allen kwamen in het
boek voor en geen van hen wilde meer
iets met hem te maken hebben, zoveel
vuile was hing buiten.
Maar een jaar later vroeg zijn moeder
echtscheiding aan, na 33 jaar huwe
lijk. Aan de rechter overhandigde ze
haar zoons roman: 'Hierin kunt u le
zen wat voor beest mijn man is en hoe
ons gezin daaronder lijdt.'
Daarna, in 1980, verscheen Heren der
Discipline waarin hij de schreeuwen
de en meppende vader opnieuw por
tretteerde. En toen zijn moeder vier
jaar later aan kanker lag te sterven,
zei ze tegen hem: 'Je gaat hier straks
zeker ook weer een boek over schrij
ven?'
Toen hij dat beaamde, begon ze vanuit
haar sterfbed toespraken te houden,
en wilde ze dat hij die integraal in het
boek zou opnemen. Vervolgens eiste ze
dat in de film, die ongetwijfeld van
dat boek gemaakt ging worden, haar
rol door een Oscar-winnares gespeeld
zou worden. Zelf vond ze Meryl Streep
daarvoor het meest geschikt.
Zuster
Toen zijn moeder overleed, werkte hij
nog aan een andere roman, het boek
dat hem later wereldroem zou bren
gen: Prins der Getijden. Na de begra
fenis sprak zijn zuster Carol hem aan
en zei: 'Ik hoor dat je een boek over
mij schrijft'.
„Ik antwoordde: Dat klopt. Ze zei:
'Dat wil ik niet, ik verbied het je.' Ik
zei: Je bent zelf schrijfster, je weet
toch dat zoiets niet kunt verbieden. Ze
zei: 'Het is mijn leven, daar blijf jij
met je fikken af'. Ik zei: Vergeet niet:
het is ook mijn leven, jij maakt deel uit
van mijn leven."
Sindsdien sprak Carol niet meer met
hem. In Prins der Getijden werd zij de
dichteres Savannah die onder psy
chiatrische behandeling is vanwege
gruwelijke jeugdervaringen. De ro
man werd een bestseller die een half
jaar lang in de Amerikaanse top-tien
bleef staan.
Carol bleef zwijgen - totdat een nieuw
familiedrama hen weer nader tot el
kaar bracht. In de zomer van 1994
werkte hij aan Strandmuziek, het
boek dat onlangs in Nederlandse ver
taling verscheen. Op de 30e augustus
kreeg hij een telefoontje dat zijn jong
ste broer Tom, 33 jaar oud, een einde
aan zijn leven had gemaakt door van
de 18e verdieping van een gebouw af
te springen.
Enkele weken eerder had hij hoofd
stuk 10 voltooid waarin hij diezelfde
broer (in het boek de onberekenbare
John Hardin) zelfmoord laat plegen.
Hij had zich al zorgen gemaakt hoe
Tom zou reageren als hij het boek zou
lezen. De schok was zo hevig, dat hij
maandenlang geen letter meer op pa
pier kon krijgen. „Gruwelijk, alsof ik
een voorspellende geest had gehad."
Uiteindelijk heeft hij het hoofdstuk
met de zelfmoord geschrapt. In het
boek blijft de broer nu leven. „Ik lees
mijn laatste hoofdstuk nog wel eens
over en als Ik dan zie hoe hij praat en
doet, krijg ik een goed gevoel. Alsof hij
weer bij ons is. Mijn familie is me er
ook dankbaar voor. En Carol heeft
weer een paar woorden tegen me ge
sproken."
Het schrijven van Strandmuziek kost
te hem negen jaar. Het is het eerste
boek sinds zijn wereldsucces Prins der
Getijden en dat zette hem onder enor
me druk. Elke letter schreef hij, moei
zaam, met een pen. „Toen ik als jon
gen typeles nam verbood mijn vader
dat. Typen is voor meiden en mietjes,
zei hij. Een vent bedient alleen de
trekker van een geweer. Ik durfde
Pat Conroy: „Dankzij mijn vader, die tiran, weet ik hoe het is om onder een nazi-regime te leven: angst entity
eens angst. 'Je vader is thuis' - het zijn de verschrikkelijkste woorden uit mijn jeugd.toTODX^
geen typemachine meer aan te raken.
Dat gevoel raak ik nooit meer kwijt."
Na acht jaar arbeid had hij 2000 pagi
na's af en toen belde zijn vertrouwde
redactrice van de uitgeverij op en ze
zei: Ik heb een idee. Je schrijft over de
hoofdpersoon in de derde persoon.
Maar het moet over jezelf gaan. Het
wordt sterker als je het in de ik-vorm
schrijft. Werk het om.'
„Ik antwoordde: Als ik je nu ver
moord, weet ik zeker dat elke jury mij
zou vrijspreken. Maar ik heb het toch
gedaan. En uiteindelijk hebben we er
ook nog de helft uitgehaald. Die heb
echter wel bewaard, voor mijn volgen
de boek, over Atlanta, mijn geboorte
plaats. Niets gaat verloren."
Rome
Strandmuziek gaat over een man uit
het zuiden van Amerika, die zijn fami
lie haat en die na de zelfmoord van
zijn joodse vrouw met zijn enig kind,
een dochtertje, naar Rome verhuist om
het meisje daar fatsoenlijk op te voe
den. Als zijn moeder stervende is, ke
ren beiden terug. Hij ontdekt de ach
tergronden van zijn moeder - en de le
zer ontdekt eindelijk ook waarom zijn
vrouw een eind aan haar leven maak
te.
Net als zijn vorige romans is Strand
muziek een raamvertelling, waarbin
nen zich allerlei gebeurtenissen afspe
len die stapje voor stapje het beeld
compleet maken. De fictie leunt weer
sterk tegen de werkelijkheid aan. De
moeder in het boek is zijn eigen moe
der. Zijn vader keert terug in de vader
van een van zijn jeugdvrienden. Het
boek is minder sterk dan Prins der Ge
tijden, maar het Conroy munt nog
steeds uit in dialogen, in haatzinnen
en in koele beschrijvingen van geweld.
In het Amsterdamse café luisteren
klanten aan de andere tafeltjes ade
loos mee als hij vertelt hoe zijnva
hem eens zodanig mishandelde dat
naar een ziekenhuis moest. ,0>»
weg, in de auto, instrueerde
der me zin voor zin wat ik de
moest vertellen. Hoe ik bij
op mijn hoofd was gevallen, en
nog een keer was uitgegleden. Ikv
de het als verraad, maar zo ging en
Op de vraag of hij zelf zijn ™a g
wel eens heeft geslagen antwoor
snel, te snel misschien: »Nee:.
nooit." Hij vervalt in somberzff)J8
- 2ns de aan
opgev0 1
Dan zegt hij„Ik voel wel eens deaan,
- we»
ik leerde niet anders. Mijn hele
vechting. Zo ben ik immers c
is een gevecht tegen geweld. Mijn
leven moet ik denken: nee, nee,
niét slaan."
Pat Conroy: 'StrandmuziekUitg- SP
trum, prijs 59,90 (geb.).
NEDERLAND t
,524 Teevee studio
16.00 Journaal
|606 Goeiemiddag.
„39 The Cosby Show
1805 Boggle, spelletje
8 33 Animated Shakespeare: Hamte
g oi Fast Forward, jongerenmagazine
79.30 Filmspot
20.00 Journaal
20 30 Kenmerk, actualiteiten
1112 Een jaar later, portretten van n
sen wier kindertijd in WO II viel
2154 Wilde Ganzen
II58 Yoy, reportage: Werken in de gle
tuinbouw
22 25 Lood verscheurt het hart, portr
dichter en journalist James Fentcf
22,56 Salomo (herh, tot 23.26)
1900 Bio-Bits Onderbouw (tot 10.20)
1030 Le café des rêves. Afl. 1 t/m 5 (t
12.10)
Stories From my Childho
sprookje
16.38 Wonderland met Mr. Bogus
Dennis de bengel
12.22 (PP): WD
17.29 2 Vandaag, actualiteiten met 17.3
en 18.00 Journaal, 18.43 Sportjou
naai en 18.51 Hoofdpunten uit hij
nieuws
19.58 De dierenspoedkliniek, reportag
19.21 Op nieuwe toeren, muziek
2o'o0 Europa Cup II: Feyenoord-Bon
sia Mönchengladbach live
i 22.24 Deadline, magazine over misdaad
23.03 America's Funniest Home Videc|
23.30 Journaal
23.37 Klassiek vanuit Paleis Het Lo
Vier Humoresques voor viool en c
kest van Sibelius, uitgevoerd do|
het Radio Symfonie Orkest o.l.
Arnold Oestman m.m.v Emmy
hey, viool (tot 00.15)
07.00 Journaal
07.07 Klokhuis
07.24 Verhalenverteller
0729 Ontbijt-tv met elk half uur Joij
naai en 8.10 NOS-Sportjournaal
09.00 Journaal
09.05 (PP): CD
Kook tv
109.30 Vrouw zijn
10.00 Spoor 7-tv
10.12 Oog in oog: Mariene
10.37 Reumafilmpje
11.03 De week van
11.31 Boggle
11.59 MiddagEditie met Journaal, 12.
Den Haag en 12.30 NOS-Sportjoij
naai
113.00 Journaal
13.09 Wie van de drie?
13.37 Hoe is het mogelijk
14.02 Ik weet het beter
14.32 De plantage
15.27 W.E.B.
16.00 Journaal
16,07 Na de oorlog, documentaire
16.56 A Day That Shook the World, d|
cumentaire
1707 Cagney Lacey, politieserie
118.00 Villa Achterwerk met Fruitbee:
jes; 18.05 Hardop kijken; 18.09 Pii
15.35 Turbulences, magazine 16.3|
Neighbours, soap 17.00 La bande a Carlo
magazine 17.25 Auf Achse, serie 18.30 R(
gions soir 18.50 Cartes sur table, magazin
19.10 Le quotidien des sports 19.3
Nieuws met de special: L'euro et I'empl-
20.40 Sniper, Amerikaanse avonturenfil
(it 1992 van Luis Llosa met Tom Berenge
lilly Zane en J.T. Walsh 22.20 (ZW) Cinl
dub de minuit: Trois couleurs-Blanc, Fran
psychologisch drama uit 1993 van Krz/
4of Kieslowski met Zbigniew Zamachow
I Julie Delpy en Janusz Gajos 23.!
Nieuws
lo'nn F°ot mondial, voetbalmagazir
»i ?t'ci Bla"bla' kinderprogramma 19.f
Neighbours, soap 19.30 Nieuws met d
,n« 6Uro st I'emploi 20.20 Supergo#
j ,45 Les géants du stade: portret Nad
Comanecci 20.35 Voetbal. Samenvalt!
jen Kwartfinales Champions League 21.3
acin9 '96, motorsportmagazine 22.1
ïf uwrts 22 25 Le jeu des jeux. Aansl.: Age
I renTtot 23.30)WK kunStriiden vriJe kür f'
Duitsland 1
•5.30 Morgenmagazin 09.00 Tagesschi
Dallas' soaP 09.45 Tele-Gym 10.(
'raxisVae i1*!'03 Gesundheitsmagaz
Tan» k 'nfo Arbeit und Beruf 11.1
RückwSrt3" 104 Arzte'serie 12-25 Ro'
'kwarts, interactieve terugblik op t
lSr"12-5SPress«ehau 13.00 T,
I Sport ert Mittagsmagazin 13.<
roor n» imet WK kunstrijden vrije ki
ne&Anri Ta9esschau 15.03 Juli
antwnrto^icn w 15,55 Jür9en Flief'
tallrch Tagesschau 16.03 FJieg-
7".00Tagesschau 17.10 Brlsa'r
Fienhnf Liebe'serie 18-25 <s>M
20,oT'JerV8-S4 Frar>kenberg, ser!
pacun li L 20-15 Sport Extra: Eur'
Mönchenaïh ualie Feyenoord-Boruss'
23 00 oh J 22'30 Tagesth'
Deutschén L e vertreibung dr
Jortaaeo aus der Tschechoslowakei, r
Wiser nictrond9ebiedSudete'
misdaad,«ni"tbe Heat of the Nigh
(ZW) c», 'e 5 Nachtmagazin BB-1
F*tra WK kunrtr°'h Speelfilm 02,25 3p°
05.00) unstnJden, vrije kür heren (tj
Duitsland 2
,4'38 Theo,' r«k Glrl' ieu9dser:
•der 3 ,Geburtstagsecke 14.40 1-
^dJ'óS«<?r dejeu9d 15-05 L°9
ke" Manner 11, Wicl<ie und die sta
Ül,sere Haoénh i, 15-45 Heute 15-i
a9enbecks, serie 16.35 Jede Me
