'Klachten ontucht topje ijsberg'
Jordi
Publiek loopt niet warm voor tipgelden
Stadhuis Utrecht®
gaat schrijven in
duidelijke taal
Nederlander emigreert naar
België voor longoperatie
■LOUING
luminense
metalen voo
DE STEM
SURPLUS
Inspectie Onderwijs: Misbruik op school raakt langzamerhand toch uit taboesfeer
vufpgd"
m
SSSjgS
BELOMI
-^jÖAÜTO'S OP VOO
Nieuw soort
papier
tegen fraude
fohan Cruijff
DINSDAG 19 MAART 1996
Door Pieter Evelein (anp)
Den Haag (anp) - De honderd klachten die ouders, scholieren
en studenten vorig jaar hebben ingediend over seksuele intimi
datie en seksueel misbruik in het onderwijs vormen volgens de
Inspectie van het Onderwijs slechts het topje van de ijsberg.
Maar de situatie lijkt te verbete
ren. Steeds meer scholen stellen
een vertrouwenspersoon aan
waar leerlingen met klachten
terecht kunnen. „Het onderwerp
raakt steeds meer uit de taboe
sfeer," aldus H. Onnekink van de
inspectie. Er is echter nog een
lange weg te gaan.
Een 53-jarige leraar van een
scholengemeenschap in Rijssen
bekende onlangs dat hij in de
afgelopen achttien jaar zeker
met dertig leerlingen ontucht
heeft gepleegd. Inmiddels wordt
een ex-tekenleraar van dezelfde
school ook van ontucht met leer
lingen verdacht. Een wethouder
in Helmond moest onlangs de
politiek verlaten nadat hij tot
een half jaar gevangenisstraf
was veroordeeld wegens ontucht
met vijf leerlingen in de periode
1983-1986.
Intussen staat de Amersfoortse
gereformeerde scholengemeen
schap Guido de Brés volop in de
belangstelling. Een leraar daar
zou zich tussen 1977 en 1993
vergrepen hebben aan tientallen
jongens. De schoolleiding hield
de zaak stil, ontsloeg de man uit
eindelijk wel maar deed nooit
aangifte. En zopas werd ook nog
bekend dat een onderwijzer uit
Dokkum wordt verdacht van
ontucht met vijf meisjes in de
leeftijd van tien tot twaalf jaar.
Heeft het onderwijs seksuele
intimidatie en seksueel misbruik
jarenlang massaal in de doofpot
weten te houden, of is er sprake
van toeval?
'Grapjes'
Van toeval is zeker geen sprake,
denkt H. Onnekink. Zij is als
vertrouwensinspecteur werk
zaam bij de Inspectie van het
Onderwijs, een functie waarin
zij scholen adviseert hoe zij kun
nen omgaan met seksueel mis
bruik en intimidatie. Leerlingen
(en ook studenten) hebben altijd
al last gehad van docenten die
hun handen niet konden thuis
houden, of van schunnige 'grap
jes'. Dat de laatste tijd steeds
meer van dit soort voorvallen
bekend worden, komt volgens
Onnekink omdat (oud-)leerlin-
gen daar steeds vaker hun mond
over durven open te doen. Het
taboe dat tot nog toe op het
onderwerp rustte, verdwijnt
langzaam maar zeker.
Onnekink: „Leerlingen worden
daartoe gestimuleerd door de
scholen. Sinds 1 oktober 1994 is
elke school verplicht om seksu
eel misbruik en intimidatie aan
te pakken met concrete maatre
gelen." Dat kan op verschillende
manieren. Een school kan bij
voorbeeld een klachtenregeling
voor de leerlingen opstellen, of
een vertrouwenspersoon aan
stellen. Dat is iemand bij wie
leerlingen, maar ook docenten
en de schoolleiding terecht kun
nen voor hulp en advies.
Het zijn maatregelen die scholie
ren stimuleren om aan de bel te
trekken, en dat gebeurt dan ook
steeds vaker. Gevallen van ont
ucht komen zo ook in de publici
teit, wat oud-leerlingen aanmoe
digt om hun nare jeugdervarin
gen ook niet langer te verdrin
gen. Onnekink: „De gevolgen
van misbruik zijn soms zeer
ingrijpend. Het kan jaren duren
voordat die zich openbaren.
Vrouwen die in therapie zijn
gegaan durven er steeds vaker
mee naar buiten te komen, als
onderdeel van het verwerkings
proces."
De ernst van de zaken loopt
sterk uiteen. Dat is een gevolg
van de ruime definitie die wordt
gebruikt. Een lichte aanraking
of een grap kan ook al onder sek
sueel geweld vallen, als de leer
ling zich daardoor geïntimideerd
voelt. De mening van de leerling
of een grens is overschreden, is
altijd doorslaggevend.
Drempel
Hoewel steeds meer gevallen van
ontucht bekend worden, en
scholen steeds meer aandacht
aan het onderwerp besteden,
waarschuwt Onnekink voor
optimisme. De ontuchtzaken die
nu naar buiten komen, vormen
slechts het topje van de ijsberg.
Want ook al is er een vertrou
wenspersoon op school, de
drempel om je leraar aan te kla
gen blijft erg hoog. Eén verkla
ring ligt voor de hand: veel leer
lingen zijn bang dat hun docent
wraak zal nemen. „Maar ook
zoeken veel leerlingen de schuld
in eerste instantie bij zichzelf."
De vertrouwensinspecteur sig
naleert nog een apart probleem.
Sinds vorig jaar blijkt dat ook
veel jongens slachtoffer zijn van
ontucht door mannelijke docen
ten. Voor hen is de drempel om
daarmee naar buiten te komen
nog hoger. Ontucht was immers
een zaak waar meisjes het
slachtoffer van werden?
Ook voor de scholen is het vol
gens Onnekink vaak 'erg moei
lijk' om seksueel misbruik en
intimidatie echt aan te pakken.
De besturen kunnen zich niet
voorstellen dat ook op hun
school een docent wel eens iets
verkeerd doet. „Ik heb een
bestuurder wel eens horen bewe
ren dat elke docent op zijn
school een vertrouwenspersoon
was. Anderen noemen ontucht
op hun school onvoorstelbaar.
Maar het komt wel degelijk
overal voor. Ook voor hun eigen
veiligheid is het zeer verstandig
als zij bij voorbeeld een gedrags
code opstellen waarin wordt
vastgelegd waar de grenzen lig
gen."
Lastig
Steeds meer scholen beseffen dat
en sluiten zich aan bij de opvat
ting van de overheid dat voorko
men beter is dan genezen. Hun
docenten volgen speciale cursus
sen om zich voor te bereiden op
de functie van vertrouwensper
soon. Uit hun reacties blijkt hoe
lastig het werk van een vertrou
wenspersoon is, aldus C. ten
Klooster. Zij is opleider en ver
trouwenspersoon bij de Hoge
school Holland in Diemen. Haar
cursisten zijn docenten uit het
mbo en het voortgezet onder
wijs.. „Het werk stelt je voor veel
dilemma's. Immers, zowel de
aanklager als de aangeklaagde
lopen rond op jouw school," ver
klaart Ten Klooster.
Het kost nogal wat tijd om daar
mee te leren omgaan. En daar
haken scholen volgens de oplei
der nogal eens af. „Ze willen er
wel geld in steken, maar niet te
veel. Hoe korter de cursus, hoe
beter. Ze hebben er de tijd ook
niet voor over. Mensen die al
jarenlang mentor zijn, kunnen
zich niet voorstellen dat je ze
nog veel kunt leren."
AL SINDS 1967 looft het Open
baar Ministerie in Nederland
beloningen uit voor mensen die
politie of justitie helpen bij het
oplossen van ernstige delicten of
het opsporen van, vermisten. In de
afgelopen drie decennia behoefde
het Openbaar Ministerie echter
slechts 970.000 gulden aan tipge
vers uit te keren.
Door Richard Willems
Den Haag - Ze zijn alom bekend: de opspo
ringsposters in politiebureaus en gerechts
gebouwen. Biljetten met de namen en veelal
ook foto's van vermoorde, vermiste of ont
voerde personen. In grote letters staan fikse
bedragen als beloning op de posters vermeld,
soms oplopend tot 35 mille. Geen kattepis,
zo'n bedrag. Toch blijkt het Nederlandse
publiek niet warm te lopen voor de tipgelden
van justitie.
Het Openbaar Ministerie (OM) begon in
1967, na de moord op de uitbaatster van een
sigarenzaak in Rotterdam, met het uitloven
van beloningen. Vanaf dat jaar tot op heden
werd in totaal bij 326 zware delicten en ver
missingen 6.268.000 gulden uitgeloofd door
justitie. Slechts bij 70 zaken werd inderdaad
geld uitgekeerd, in de meeste gevallen overi
gens alleen een deel van het uitgeloofde
bedrag.
In totaal verdeelde het OM van 1967 tot op
heden het bedrag van 970.000 gulden onder
tipgevers die de politie op het spoor van
moordenaars, ontvoerders of vermisten zet
ten. Of uiteraard onder burgers, die met de
'gouden tip' in een zaak kwamen aanzetten.
Gemiddeld werd er dus in bijna drie decen
nia ruim 33 mille per jaar in Nederland door
justitie aan tipgevers uitbetaald. Peanuts,
vergeleken bij de kosten die alle onderzoe
ken naar ernstige misdrijven in die drie
decennia gevergd hebben.
Grillig
De statistieken van het aantal zaken waarbij
beloningen werden uitgeloofd en waarbij
van uitkering sprake was, vertonen overi
gens een uiterst grillig verloop. Zo werd in
1967 14 mille uitgeloofd bij 25 zaken, terwijl
er 3.000 gulden voor tips in één zaak werd
uitgekeerd.
Een jaar later werden maar liefst honderd
zaken op de 'beloningslijst' gezet. Voor al die
zaken legde justitie het bedrag van welge
teld 3.000 gulden opzij. Precies de helft
daarvan moest het OM in dat jaar betalen
aan één tipgever. In al die andere 99 zaken
ontvingen rechercheurs geen bruikbare tips
vanuit het publiek en werd er dus geen cent
in de vorm van een beloning uitgekeerd.
Misschien leidde dit 'echec' in de jaren
nadien voor een meer gematiger beleid bij
het OM wat betreft het uitloven van belonin
gen. Tot aan eind jaren tachtig bleef het aan
tal zaken waar geld voor werd uitgeloofd in
elk geval ver onder de honderd. Ook de
totaalbedragen van alle uitgeloofde belonin
gen kwamen tot 1988 niet boven de 35.000
gulden uit.
De posters op politiebureau's en in gerechts
gebouwen hingen er in die jaren enigszins
nutteloos bij. Het effect van de tip- en
beloonstrategie was te verwaarlozen. Pas
begin jaren negentig kwam een kleine
ommekeer.
Redmiddel
„In de jaren zestig, zeventig en tachtig werd
- enkele uitzonderingen daargelaten - de
beloning veelal als laatste redmiddel voor
het oplossen van een ernstig vergrijp gezien.
Pas als de politie volledig was vastgelopen in
het onderzoek loofde het OM een beloning
uit," vertelt woordvoerder Zwanenburg van
het ministerie van justitie in Den Haag.
Begin jaren negentig werd veel eerder een
beroep gedaan op het publiek bij ernstige
vergrijpen en vermissingen. De beloningen
schoten bovendien de lucht in. Zo loofde het
OM in 1991 acht ton uit ten aanzien van 28
zaken. Meer dan 125.000 gulden werd in dat
f25-000, „«.I
u. mm- SSStm ««S P
té® i
"*l V i
3 **22 J
m «"gjïJWt
snarf 5* m
ar.iar fr"1
W#
twwoaf»»""
owndf *an teir Mar ImO" dl wouw «W» S&eepwng
Msmm ft*# «r ka» feito m o&m* m «ffir roadifm
r*t >w* -m fkmmkRotterdam, fsfefoon
mi&.tiscbWum»rf*^?W23,3OO0lD mtmüm.
«w*
U» u inftwmaüe heeft met betreWüns to
GenxseiaapoBtie van Renkum, tstefoon 0SS
102,686521 Doorwerth.
Steartiteintrakdetwfittajnuwwoon-ofveti
&dwu>rasrek(BmfofmaSetafopdisa®e»»jïe<
Iraëfct that meer tfen één petsooo rechtens ep têt
senwkt tal aan e«< van (ten een «teel van de beto
Mte marde m de vm&mktamfonmtii
11iaq
een beimvL,*'
•«wrong wt van;
van
dustttfe
in Arronc
HOI®ERDDUbeaJ
f1°O.0OO.
w.
^vaat
Het uitloven van tipgelden heeft een tegenvallend effect
FOTO ANP
jaar aan tien verschillende mensen uitge
keerd. In 1993 werd het recordbedrag van
1.090.000 gulden uitgeloofd ten aanzien van
26 zaken. Ongeveer een vijfde van dat
bedrag verdeelde het OM toen onder 35 tip
gevers. Vorig jaar daalde het aantal zaken
waarbij beloningen in het vooruitzicht wer
den gesteld echter weer. Ook het totaalbe
drag aan beloningen daalde fors. In 1995 lag
'slechts' 6,5 ton klaar voor bruikbare tips in
24 verschillende zaken. Daarvan betaalde
het OM 93 mille uit.
Al met al blijkt de Nederlandse burger niet
al te happig op de tipgelden van justitie,
waarover trouwens de nodige belasting moet
worden betaald. Pas indien nadrukkelijk
kan worden aangetoond dat voor een tip
geen arbeid is verricht, is de beloning belas
tingvrij.
Risico
Mensen die iets weten over ernstige misdrij
ven zwijgen evenwel niet omdat hun eventu
ele beloning door de fiscus kan worden 'aan
gevreten'. De gemiddelde burger in Neder
land staat simpelweg niet te springen om bij
zware delicten de politie op het juiste spoor
te zetten. Voor een mille of 25 - al dan niet
fiscaal belast - kun je immers onrust voor
een heel leven over je afroepen. Want het is
en blijft, ondanks de grootste discretie die
omtrent tips door politie en justitie in acht
wordt genomen, een risico om een zware cri
mineel achter de tralies te helpen.
Financiering zonder eigen g
3 maanden 100% garantie
500 fietsen tegen bodemprj
0 Alle auto's ANWB-gekeurd
naHl IASTRAAT 46 - MADE - TEL
Door Johan Groeneveld (anp)
Utrecht - „Helaas-pindakaas, ik wijs uw aanvraag af." j,
zal nog heel wat water door de Oudegracht stromen voor-
dat de gemeente Utrecht zulke brieven de deur uit doet
Niettemin zullen zinsneden als 'derhalve wordt vastgesteld Ba Daniël wie.'
dat uw verzoek strijdig is met het vigerend beleid terzake' Kj trainer Dick Advocaat, na-
in rap tempo uitsterven, want voortaan moet de ambtenaar™' was verzocbt hü
in kwestie rekenen op een standje van de buitenwacht.
Joor Jaap Bakker
Endhoven - De dag begon
J t een verrassing. Daniel
Lt trainde in het Philips w|
□ion temidden van de plfl
fcV'ers die zich opmaakten H
hor het duel met FC Barcelo- A<
Daniël wie? „V-O-I-G-T,"
D trainer Dick Advocaat, na-
Binnenkort gaat de gemeente
haar inwoners via de Stads
krant en affiches oproepen om
onbegrijpelijke brieven terug te
sturen. Burgers die aangeven op
welke punten zij de tekst niet
snappen, krijgen opheldering.
Burgemeester en wethouders
kondigden dit initiatief een half
jaar geleden al aan, maar over
een paar weken gaat het project
„Duidelijke taal graag!" daad
werkelijk van start. Het is een
van de maatregelen waarmee
het stadhuis de kloof met de
burgerij wil dichten.
Benieuwd
Bedenker Hans Sakkers, amb
tenaar op de afdeling bestuurs-
advisering, is razend benieuwd
naar de respons. „We hebben
geen flauw idee wat we over ons
afroepen. Of we het kunnen
behappen, moet nog blijken.
Elke maand gaan er twintig- tot
dertigduizend brieven de deur
uit. De ombudsvrouw van de
gemeente schat in dat er daar
van tussen de honderd en twee
honderd per jaar zullen terug
komen, maar dat moeten we
afwachten."
Eigenlijk zou de brievenbus
leeg moeten blijven. Samen zes
andere taaifanaten is Sakkers
al drie jaar bezig met het inter
ne project 'Vertaal je taal'. Dat
is bovenal ludiek. Sakkers: „We
vonden dat we iets aan het
onduidelijke taalgebruik moes
ten doen, maar wilden het tege
lijkertijd wel leuk houden, niet
afstraffend of zo."
Zodoende kwamen er mokken,
koffiekannen en memoblokjes
met praktische taaltips op de
bureaus. Binnenkort wordt
deze collectie aangevuld met
een bureau-onderlegger waarop
handige aanwijzingen voor bij
het bellen en schrijven staan. In
de pen zit verder een Vertaal-je
taal-diskette. Die moet ervoor
zorgen dat alle gemeentecom
puters in de toekomst opstarten
met een kleine taaloefening. Zo
krijgen de collega's taalvaar
digheid met de paplepel ingego
ten, denkt Sakkers.
Het wekt dan ook weinig ver
wondering dat Sakkers zijn
koffie in een drinkbeker met
taalboodschap schenkt. De Ver-
taal-je-taalploeg liet zes ver
schillende mokken ontwerpen
met thema's als 'noem de din
gen bij hun naam', 'weet voor
wie je schrijft' en 'eenvoud siert
de mens'. De mokken zijn in
trek. „Ze worden veel gejat, dus
ze zullen ook wel in veel keu
kenkastjes staan," zegt Sak
kers.
Maar ook langs legalere weg
laten de medewerkers merken
dat ze het taaiproject wel kun
nen waarderen. Sakkers krijgt
veel positieve opmerkingen.
Geestdrift ontketent bij voor
beeld de Vertaal-je-taalbokaal
die elk jaar wordt uitgereikt
aan een ambtenaar die een pun
tige brief kan schrijven over een
lastige kwestie. Vorig jaar ging
de felbegeerde prijs naar
adjunct-directeur Gerrit Reus
van de Stadsschouwburg. Die
suste met een fraai schrijven de
woede van bezoekers die tijdens
een voorstelling
werden vergast op poep"
sperma.
Hoe enthousiast
ook zijn, sommige
blijken hardnekkig. De lijdend" I
vorm bij voorbeeld: 'Uw aan-
vraag wordt niet goedgekeurd'
Sakkers: „Daarmee kun je han.
dig verdoezelen wie iets d
dat jij degene bent die de i
vraag weigert." Ook het I
gebruik van 'wij' in plaats v
'ik' is populair: 'Wij
gemeend...'.
„Hierdoor onstaat een U5
waarachter niemand meer aan
spreekbaar is," vindt Sakkers.
Dat er af en toe juridische ter
men in een brief moeten, kan hij
billijken. „De overheid moet I
zich soms indekken tegen aller- fl
lei procedures. Maar meestal 1
zijn de ingewikkelde formule
ringen niet nodig. Ze wijzen, net j
als de andere voorbee
vooral op de cultuur die i__.
ven hangt: niet je verantwoor-1
delijkheid nemen, want i
lekker veilig."
Anonieme post
De komende tijd zal blijken wat
Vertaal-je-taal heeft
verd. Sakkers kan dat met eigen I
ogen zien, want de ter
stuurde brieven gaan in i
instantie naar een centraal I
punt. Daar wordt bekeken of da
klacht redelijk is. Burgers t
de actie misbruiken, hoeven
niet op een toelichting te r
nen. Anonieme post blijft even
eens onbeantwoord.
Voor de rest geldt volgens bur
gemeester Opstelten: „Een brief I
die niet wordt begrepen, moet I
over." „Dat moet voor alle amb-[
tenaren duidelijk zijn. Je m
toch aannemen dat we hier e
brief kunnen schrijven,"zostel-1
de hij bij de aankondiging m
het project.
Toch is er voor het gemeentelijk I
personeel geen reden om de per. I
bevend ter hand te nemen. Sak-1
kers: „We vragen de schrijver
gewoon om het nog eens over te I
doen, en om ons het resultaat te I
laten zien. Zonder dat er sane-1
ties zijn. Zo proberen we het op I
te lossen. Verder zullen we over I
een tijdje de teruggestuurde
brieven per dienst bundelen e
die pakketjes - met suggesties
naar de hoofden sturen. Blijk
de aanpak niet te helpen, da
zien we wel weer,"
Stijlbloempjes
Eigenlijk was het de bedoeling!
de campagne op te sieren me! I
een zin die bol staat van de
bureaucratische stijlbloempjes
De initiatiefnemers hebben hem
echter van de poster afgehaald.
Sakkers: „Niet iedereen
begreep dat die zin als grapje I
was bedoeld." I
Nog één keertje dan, om het al
te Ieren: „Het is een feit dat bur
gers en het gemeentebestuur er
gezamenlijk belang aan zouden
moeten hechten dat h1J""
een meer geapprecieei
in hun relatie zou moeten wor-
den, gezien het belang dat daar-1
aan wordt gehecht in het kader P
van een algemeen gedemocrati
seerd proces."
Turnhout (anp) - Opgegeven in eigen land,
maar in België nog kansrijk genoeg voor een
longtransplantatie. De 59-jarige Wim Her
mans uit Everdingen had daar graag een emi
gratie voor over.
Sinds november vorig jaar woont hij in het Belgi
sche Turnhout. Met een pieper op zak om onmid
dellijk op een oproep voor een nieuwe long te kun
nen reageren.
Hermans lijdt aan longemfyseem. Daarvoor werd
hij de afgelopen vijf jaar met steeds kortere tussen
pozen verpleegd in verzorgingstehuis De Klokken-
berg in Breda. Die verpleging bood echter geen
soelaas. Een longtransplantatie was nodig, oor
deelden de medici in Nederland.
In de tussentijd werd Hermans afgekeurd voor alle
werkzaamheden. Zijn fotolithobedrijf deed hij
over aan zijn zoon. In afwachting van het oordeel
van het longtransplantatieteam van 'het Acade
misch Ziekenhuis Groningen, dat door de minister
is aangewezen voor zorg op dit terrein.
De hartfilm die in Groningen werd gemaakt, gaf de
doorslag. De specialisten oordeelden dat Hermans
een operatie niet goed zou doorstaan wegens een
afwijking aan het hart. Zelf denkt hij dat medici en
verzekeraars het risico te groot achtten om een 59-
jarige nog in aanmerking te laten komen voor een
operatie van ongeveer anderhalf miljoen gulden.
'Vol levenslust' wilde Hermans uitwijken naar de
Verenigde Staten. Kennissen raadden hem echter
aan een second opinion te vragen in België. De
Leuvense professor Verlede gaf Hermans zeker 50
procent kans. Probleem was wel dat het om een
Nederlandse patiënt ging. Zonder Belgische verze
kering.
Emigratie naar België was de enige oplossing. Her
mans koos voor vestiging vlak over de grens in
Turnhout. Vervolgens meldde hij zich bij een zie
kenfonds, de Christelijke Mutualiteit. „Een long
transplantatie zit hier gewoon in het ziekenfonds
pakket", zegt de patiënt zelf. „In Nederland is een
dergelijke operatie zwaar door de overheid gesub
sidieerd. Daarom ligt het gevoeliger."
Als Europees burger werd hij door de mutualiteit
direct geaccepteerd. Bang voor een precedentwer
king is het fonds kennelijk niet. „Ze hebben er geen
minuut moeilijk over gedaan." Financieel blijft
Hermans wel gebonden aan Nederland. In België
blijft hij afhankelijk van zijn wao-uitkering.
De kosten voor verhuizing naar Turnhout betaalde
Hermans zelf.
„Dat is ook niet mijn grootste bezwaar. Wel het
idee dat je opgegeven bent. Dat je in Nederland
niet meer mee lijkt te tellen als je 59 jaar oud
bent."
„Wat dat betreft ontdek ik België pas op late leef
tijd. Alles is hier echt beter geregeld op medisch
gebied. Ook de persoonlijke steun in het ziekenhuis
en van Belgische kennissen is overweldigend."
Het staat nog niet vast dat België de redding is voor
Hermans. „Maar in Nederland zou ik volgend jaar
dood zijn. Hier heb ik vijftig procent kans op over
leving. Daar heb ik meer vrede mee dan dat ik lijd
zaam het onvermijdelijke af had moeten wachten."
Van onze verslaggever
Den Haag - Gemeenten M
binnenkort overschakelen op
nieuw soort beveiligd pap®
frauderen onmogelijk
maken. Bij het kopiëren va»
nieuwe papier laat de a
direct zien dat het om een
gaat. Het papier is ontw»
door de Vereniging van I
landse Gemeenten
Centrale Recherche Inform»
dienst (CRI). -
Het nieuwe papier kan
gebruikt op de afdeling
zaken van de gemeente
afgeven van afschriften
treksels uit het bevolk®"
ter en bij andere doe"®
waaraan de burger rechte»
ontlenen. Het Veilige
werd medio vorig jaa:r 0
beerd in twaalf grote
en die proef was een succes
gens de VNG. ,,prsclil1
Het nieuwe papier is op ^1
lende manieren minde
voelig.gemaakt.DW td
De 59-jarige Wim Hermans.
merK in nei
vangende instantie dl
om het originele doe 2
of dat het een kopje t**3
het document toch
pieerd, komt er op de an"
FOTO ANP woord 'kopie' te staan.
>j trainer Dick Advocaat, na- rel
jat hem was verzocht of hij y. I
Se naam even kon spellen. F(>
L jongen uit de jeugd, verde- t
iger, zeventien jaar. Die hebben i
poor Xavier Moonen
Eindhoven - Johan Cruijff zal
foor het Nederlands elftal te
Lest maken, dan koos ik vooi
aer van Barcelona gisteren. J
|ij moet er helemaal achter sta
folgens senior heeft de momen- lil
Eel geblesseerde junior, hij is
chtergebleven in Spanje, nog t|
een keus gemaakt. „Het is ook
een kwestie van een Spaans of r|
lederlands shirtje aantrekken, rj
adviseer slechts. Maar het is
jch zo dat je als Hollander iets i|
jeciaal bent. Helemaal als je
iet hoe wij ons gedragen. Wij
:bben een stapje voor. Dat
rijt te raken of weg te gooien
ju erg zijn. Daarom: mijn keus
au Oranje zijn."
ipmerkelijk was dat Cruijff zijn
erhaal deed voor een gehoor van
ikele honderden verkopers van
liyff Sports in Eindhoven. Hij
ad daartoe het trainingskamp
in Barcelona in Oisterwijk in
liegende vaart verlaten,
fe VIPs hingen aan zijn lippen
hoorden een bezorgde vader 11
ver zijn zoon - die in het bezit is
een Nederlands en Spaans
isjioort- vertellen. Had hij
joit, met het schrikbeeld van
[an Basten voor ogen, gedacht
it het wel eens afgelopen zou
innen zijn met Jordi? „Dat had
:kund," klinkt het nuchter,
lét klinkt misschien hard,
laar in het geval Van Basten
Ijn er medische fouten gemaakt,
lelukkig hebben wij op het juis-
e moment halt geroepen. Ik geef
)e dat het een keihard gevecht is
sweest. Je praat nooit tegen een
f twee dokters, maar tegen een
ele organisatie. Je kunt ook
iets stiekem doen. De proble-
len die we hadden zijn voorbij,
fe hebben nu alles onder con-
tole."
fat Jordi er vanavond niet bij is,
'natuurlijk een grote teleurstel-
pndhoven - De Braziliaanse
lub Fluminense moet uiterlijk
|orgen PSV een bankgarantie
pen voor de huur van midden-
Jelaer Vampeta. Gebeurt dat
pt, dan legt de FIFA de Brazili-
donderdag een speelverbod
moet de speler van PSV
PFEindhoven terugkeren.
•ft j ommissie van de KNVB
- l ae cojgende spelers uit het be-
fchorst™ p voor een duel ge-
E vFaarber' Price (FC Den
Uvl (c a "V ,stel (Peyenoord), Ver-
1'«A Eagies), Matthaei, Godee
N n0avChap)' GaU <FC Gronin-
fclatus XiS,er (Heerenveen), Sija-
ers (hao n°?J sP°rt), Brusse-
Isv) ptF'' Ssden (HEG). Nilis
leer 'SP^'^G)- Jalink, Van de
&an frJu Nooijer (Sparta),
(™star>. Ten Caat (FC
U) (Vitesse), Van de Meer
vj»
'vnetf.eSiurek tussen de Italiaan-
&lbond (FIGC) en de spe-
fol over de ontstane im-
!fen n maandag niet doorge-
fblrm 0 Voetballers weigerden
Irst i'd? Weekeinde voor het
Cm /eschiedeniste spelen,
feidc" d,e bond een garan-
lt en w°r failliete cluba m-
[éhaft if1 transfersysteem af-
rtg komt 6r-niet snel een °Plos-
Ep 21 a^-i Wlllen de voetballers
Laprd 0Pnieuw staken.
eft "boerster van de FIGC
fei„caandag verklaard dat
I' sn„i pana> voorzitter van
biaresseSnrkb0nd en
[&9 nipt'p ®se,s van de voetbal-
Tfoken e "j elkaar hebben ge-
i»® doen y31,VOOrlopig ook niet
Feiten ont Sens de Italiaanse
Bar vriirt tweetal el-
I rL Juag.
PkooiomdeFn V°°r het eind"
N in tv Enropese voetbal-
!oach -4nJPland beeft bonds-
Iordanescu van
FAng zijn 51 onmiddeüijke in-
|den voo^ n?ergelegd' Als
Rftescu on a t esluit geeft Ior-
ralde wa a ,er met zijn her
waarschuwingen tegen