'Klachten ontucht topje ijsberg' Jordi Publiek loopt niet warm voor tipgelden Stadhuis Utrecht® gaat schrijven in duidelijke taal Nederlander emigreert naar België voor longoperatie ■LOUING luminense metalen voo DE STEM SURPLUS Inspectie Onderwijs: Misbruik op school raakt langzamerhand toch uit taboesfeer vufpgd" m SSSjgS BELOMI -^jÖAÜTO'S OP VOO Nieuw soort papier tegen fraude fohan Cruijff DINSDAG 19 MAART 1996 Door Pieter Evelein (anp) Den Haag (anp) - De honderd klachten die ouders, scholieren en studenten vorig jaar hebben ingediend over seksuele intimi datie en seksueel misbruik in het onderwijs vormen volgens de Inspectie van het Onderwijs slechts het topje van de ijsberg. Maar de situatie lijkt te verbete ren. Steeds meer scholen stellen een vertrouwenspersoon aan waar leerlingen met klachten terecht kunnen. „Het onderwerp raakt steeds meer uit de taboe sfeer," aldus H. Onnekink van de inspectie. Er is echter nog een lange weg te gaan. Een 53-jarige leraar van een scholengemeenschap in Rijssen bekende onlangs dat hij in de afgelopen achttien jaar zeker met dertig leerlingen ontucht heeft gepleegd. Inmiddels wordt een ex-tekenleraar van dezelfde school ook van ontucht met leer lingen verdacht. Een wethouder in Helmond moest onlangs de politiek verlaten nadat hij tot een half jaar gevangenisstraf was veroordeeld wegens ontucht met vijf leerlingen in de periode 1983-1986. Intussen staat de Amersfoortse gereformeerde scholengemeen schap Guido de Brés volop in de belangstelling. Een leraar daar zou zich tussen 1977 en 1993 vergrepen hebben aan tientallen jongens. De schoolleiding hield de zaak stil, ontsloeg de man uit eindelijk wel maar deed nooit aangifte. En zopas werd ook nog bekend dat een onderwijzer uit Dokkum wordt verdacht van ontucht met vijf meisjes in de leeftijd van tien tot twaalf jaar. Heeft het onderwijs seksuele intimidatie en seksueel misbruik jarenlang massaal in de doofpot weten te houden, of is er sprake van toeval? 'Grapjes' Van toeval is zeker geen sprake, denkt H. Onnekink. Zij is als vertrouwensinspecteur werk zaam bij de Inspectie van het Onderwijs, een functie waarin zij scholen adviseert hoe zij kun nen omgaan met seksueel mis bruik en intimidatie. Leerlingen (en ook studenten) hebben altijd al last gehad van docenten die hun handen niet konden thuis houden, of van schunnige 'grap jes'. Dat de laatste tijd steeds meer van dit soort voorvallen bekend worden, komt volgens Onnekink omdat (oud-)leerlin- gen daar steeds vaker hun mond over durven open te doen. Het taboe dat tot nog toe op het onderwerp rustte, verdwijnt langzaam maar zeker. Onnekink: „Leerlingen worden daartoe gestimuleerd door de scholen. Sinds 1 oktober 1994 is elke school verplicht om seksu eel misbruik en intimidatie aan te pakken met concrete maatre gelen." Dat kan op verschillende manieren. Een school kan bij voorbeeld een klachtenregeling voor de leerlingen opstellen, of een vertrouwenspersoon aan stellen. Dat is iemand bij wie leerlingen, maar ook docenten en de schoolleiding terecht kun nen voor hulp en advies. Het zijn maatregelen die scholie ren stimuleren om aan de bel te trekken, en dat gebeurt dan ook steeds vaker. Gevallen van ont ucht komen zo ook in de publici teit, wat oud-leerlingen aanmoe digt om hun nare jeugdervarin gen ook niet langer te verdrin gen. Onnekink: „De gevolgen van misbruik zijn soms zeer ingrijpend. Het kan jaren duren voordat die zich openbaren. Vrouwen die in therapie zijn gegaan durven er steeds vaker mee naar buiten te komen, als onderdeel van het verwerkings proces." De ernst van de zaken loopt sterk uiteen. Dat is een gevolg van de ruime definitie die wordt gebruikt. Een lichte aanraking of een grap kan ook al onder sek sueel geweld vallen, als de leer ling zich daardoor geïntimideerd voelt. De mening van de leerling of een grens is overschreden, is altijd doorslaggevend. Drempel Hoewel steeds meer gevallen van ontucht bekend worden, en scholen steeds meer aandacht aan het onderwerp besteden, waarschuwt Onnekink voor optimisme. De ontuchtzaken die nu naar buiten komen, vormen slechts het topje van de ijsberg. Want ook al is er een vertrou wenspersoon op school, de drempel om je leraar aan te kla gen blijft erg hoog. Eén verkla ring ligt voor de hand: veel leer lingen zijn bang dat hun docent wraak zal nemen. „Maar ook zoeken veel leerlingen de schuld in eerste instantie bij zichzelf." De vertrouwensinspecteur sig naleert nog een apart probleem. Sinds vorig jaar blijkt dat ook veel jongens slachtoffer zijn van ontucht door mannelijke docen ten. Voor hen is de drempel om daarmee naar buiten te komen nog hoger. Ontucht was immers een zaak waar meisjes het slachtoffer van werden? Ook voor de scholen is het vol gens Onnekink vaak 'erg moei lijk' om seksueel misbruik en intimidatie echt aan te pakken. De besturen kunnen zich niet voorstellen dat ook op hun school een docent wel eens iets verkeerd doet. „Ik heb een bestuurder wel eens horen bewe ren dat elke docent op zijn school een vertrouwenspersoon was. Anderen noemen ontucht op hun school onvoorstelbaar. Maar het komt wel degelijk overal voor. Ook voor hun eigen veiligheid is het zeer verstandig als zij bij voorbeeld een gedrags code opstellen waarin wordt vastgelegd waar de grenzen lig gen." Lastig Steeds meer scholen beseffen dat en sluiten zich aan bij de opvat ting van de overheid dat voorko men beter is dan genezen. Hun docenten volgen speciale cursus sen om zich voor te bereiden op de functie van vertrouwensper soon. Uit hun reacties blijkt hoe lastig het werk van een vertrou wenspersoon is, aldus C. ten Klooster. Zij is opleider en ver trouwenspersoon bij de Hoge school Holland in Diemen. Haar cursisten zijn docenten uit het mbo en het voortgezet onder wijs.. „Het werk stelt je voor veel dilemma's. Immers, zowel de aanklager als de aangeklaagde lopen rond op jouw school," ver klaart Ten Klooster. Het kost nogal wat tijd om daar mee te leren omgaan. En daar haken scholen volgens de oplei der nogal eens af. „Ze willen er wel geld in steken, maar niet te veel. Hoe korter de cursus, hoe beter. Ze hebben er de tijd ook niet voor over. Mensen die al jarenlang mentor zijn, kunnen zich niet voorstellen dat je ze nog veel kunt leren." AL SINDS 1967 looft het Open baar Ministerie in Nederland beloningen uit voor mensen die politie of justitie helpen bij het oplossen van ernstige delicten of het opsporen van, vermisten. In de afgelopen drie decennia behoefde het Openbaar Ministerie echter slechts 970.000 gulden aan tipge vers uit te keren. Door Richard Willems Den Haag - Ze zijn alom bekend: de opspo ringsposters in politiebureaus en gerechts gebouwen. Biljetten met de namen en veelal ook foto's van vermoorde, vermiste of ont voerde personen. In grote letters staan fikse bedragen als beloning op de posters vermeld, soms oplopend tot 35 mille. Geen kattepis, zo'n bedrag. Toch blijkt het Nederlandse publiek niet warm te lopen voor de tipgelden van justitie. Het Openbaar Ministerie (OM) begon in 1967, na de moord op de uitbaatster van een sigarenzaak in Rotterdam, met het uitloven van beloningen. Vanaf dat jaar tot op heden werd in totaal bij 326 zware delicten en ver missingen 6.268.000 gulden uitgeloofd door justitie. Slechts bij 70 zaken werd inderdaad geld uitgekeerd, in de meeste gevallen overi gens alleen een deel van het uitgeloofde bedrag. In totaal verdeelde het OM van 1967 tot op heden het bedrag van 970.000 gulden onder tipgevers die de politie op het spoor van moordenaars, ontvoerders of vermisten zet ten. Of uiteraard onder burgers, die met de 'gouden tip' in een zaak kwamen aanzetten. Gemiddeld werd er dus in bijna drie decen nia ruim 33 mille per jaar in Nederland door justitie aan tipgevers uitbetaald. Peanuts, vergeleken bij de kosten die alle onderzoe ken naar ernstige misdrijven in die drie decennia gevergd hebben. Grillig De statistieken van het aantal zaken waarbij beloningen werden uitgeloofd en waarbij van uitkering sprake was, vertonen overi gens een uiterst grillig verloop. Zo werd in 1967 14 mille uitgeloofd bij 25 zaken, terwijl er 3.000 gulden voor tips in één zaak werd uitgekeerd. Een jaar later werden maar liefst honderd zaken op de 'beloningslijst' gezet. Voor al die zaken legde justitie het bedrag van welge teld 3.000 gulden opzij. Precies de helft daarvan moest het OM in dat jaar betalen aan één tipgever. In al die andere 99 zaken ontvingen rechercheurs geen bruikbare tips vanuit het publiek en werd er dus geen cent in de vorm van een beloning uitgekeerd. Misschien leidde dit 'echec' in de jaren nadien voor een meer gematiger beleid bij het OM wat betreft het uitloven van belonin gen. Tot aan eind jaren tachtig bleef het aan tal zaken waar geld voor werd uitgeloofd in elk geval ver onder de honderd. Ook de totaalbedragen van alle uitgeloofde belonin gen kwamen tot 1988 niet boven de 35.000 gulden uit. De posters op politiebureau's en in gerechts gebouwen hingen er in die jaren enigszins nutteloos bij. Het effect van de tip- en beloonstrategie was te verwaarlozen. Pas begin jaren negentig kwam een kleine ommekeer. Redmiddel „In de jaren zestig, zeventig en tachtig werd - enkele uitzonderingen daargelaten - de beloning veelal als laatste redmiddel voor het oplossen van een ernstig vergrijp gezien. Pas als de politie volledig was vastgelopen in het onderzoek loofde het OM een beloning uit," vertelt woordvoerder Zwanenburg van het ministerie van justitie in Den Haag. Begin jaren negentig werd veel eerder een beroep gedaan op het publiek bij ernstige vergrijpen en vermissingen. De beloningen schoten bovendien de lucht in. Zo loofde het OM in 1991 acht ton uit ten aanzien van 28 zaken. Meer dan 125.000 gulden werd in dat f25-000, „«.I u. mm- SSStm ««S P té® i "*l V i 3 **22 J m «"gjïJWt snarf 5* m ar.iar fr"1 W# twwoaf»»"" owndf *an teir Mar ImO" dl wouw «W» S&eepwng Msmm ft*# «r ka» feito m o&m* m «ffir roadifm r*t >w* -m fkmmkRotterdam, fsfefoon mi&.tiscbWum»rf*^?W23,3OO0lD mtmüm. «w* U» u inftwmaüe heeft met betreWüns to GenxseiaapoBtie van Renkum, tstefoon 0SS 102,686521 Doorwerth. Steartiteintrakdetwfittajnuwwoon-ofveti &dwu>rasrek(BmfofmaSetafopdisa®e»»jïe< Iraëfct that meer tfen één petsooo rechtens ep têt senwkt tal aan e«< van (ten een «teel van de beto Mte marde m de vm&mktamfonmtii 11iaq een beimvL,*' •«wrong wt van; van dustttfe in Arronc HOI®ERDDUbeaJ f1°O.0OO. w. ^vaat Het uitloven van tipgelden heeft een tegenvallend effect FOTO ANP jaar aan tien verschillende mensen uitge keerd. In 1993 werd het recordbedrag van 1.090.000 gulden uitgeloofd ten aanzien van 26 zaken. Ongeveer een vijfde van dat bedrag verdeelde het OM toen onder 35 tip gevers. Vorig jaar daalde het aantal zaken waarbij beloningen in het vooruitzicht wer den gesteld echter weer. Ook het totaalbe drag aan beloningen daalde fors. In 1995 lag 'slechts' 6,5 ton klaar voor bruikbare tips in 24 verschillende zaken. Daarvan betaalde het OM 93 mille uit. Al met al blijkt de Nederlandse burger niet al te happig op de tipgelden van justitie, waarover trouwens de nodige belasting moet worden betaald. Pas indien nadrukkelijk kan worden aangetoond dat voor een tip geen arbeid is verricht, is de beloning belas tingvrij. Risico Mensen die iets weten over ernstige misdrij ven zwijgen evenwel niet omdat hun eventu ele beloning door de fiscus kan worden 'aan gevreten'. De gemiddelde burger in Neder land staat simpelweg niet te springen om bij zware delicten de politie op het juiste spoor te zetten. Voor een mille of 25 - al dan niet fiscaal belast - kun je immers onrust voor een heel leven over je afroepen. Want het is en blijft, ondanks de grootste discretie die omtrent tips door politie en justitie in acht wordt genomen, een risico om een zware cri mineel achter de tralies te helpen. Financiering zonder eigen g 3 maanden 100% garantie 500 fietsen tegen bodemprj 0 Alle auto's ANWB-gekeurd naHl IASTRAAT 46 - MADE - TEL Door Johan Groeneveld (anp) Utrecht - „Helaas-pindakaas, ik wijs uw aanvraag af." j, zal nog heel wat water door de Oudegracht stromen voor- dat de gemeente Utrecht zulke brieven de deur uit doet Niettemin zullen zinsneden als 'derhalve wordt vastgesteld Ba Daniël wie.' dat uw verzoek strijdig is met het vigerend beleid terzake' Kj trainer Dick Advocaat, na- in rap tempo uitsterven, want voortaan moet de ambtenaar™' was verzocbt hü in kwestie rekenen op een standje van de buitenwacht. Joor Jaap Bakker Endhoven - De dag begon J t een verrassing. Daniel Lt trainde in het Philips w| □ion temidden van de plfl fcV'ers die zich opmaakten H hor het duel met FC Barcelo- A< Daniël wie? „V-O-I-G-T," D trainer Dick Advocaat, na- Binnenkort gaat de gemeente haar inwoners via de Stads krant en affiches oproepen om onbegrijpelijke brieven terug te sturen. Burgers die aangeven op welke punten zij de tekst niet snappen, krijgen opheldering. Burgemeester en wethouders kondigden dit initiatief een half jaar geleden al aan, maar over een paar weken gaat het project „Duidelijke taal graag!" daad werkelijk van start. Het is een van de maatregelen waarmee het stadhuis de kloof met de burgerij wil dichten. Benieuwd Bedenker Hans Sakkers, amb tenaar op de afdeling bestuurs- advisering, is razend benieuwd naar de respons. „We hebben geen flauw idee wat we over ons afroepen. Of we het kunnen behappen, moet nog blijken. Elke maand gaan er twintig- tot dertigduizend brieven de deur uit. De ombudsvrouw van de gemeente schat in dat er daar van tussen de honderd en twee honderd per jaar zullen terug komen, maar dat moeten we afwachten." Eigenlijk zou de brievenbus leeg moeten blijven. Samen zes andere taaifanaten is Sakkers al drie jaar bezig met het inter ne project 'Vertaal je taal'. Dat is bovenal ludiek. Sakkers: „We vonden dat we iets aan het onduidelijke taalgebruik moes ten doen, maar wilden het tege lijkertijd wel leuk houden, niet afstraffend of zo." Zodoende kwamen er mokken, koffiekannen en memoblokjes met praktische taaltips op de bureaus. Binnenkort wordt deze collectie aangevuld met een bureau-onderlegger waarop handige aanwijzingen voor bij het bellen en schrijven staan. In de pen zit verder een Vertaal-je taal-diskette. Die moet ervoor zorgen dat alle gemeentecom puters in de toekomst opstarten met een kleine taaloefening. Zo krijgen de collega's taalvaar digheid met de paplepel ingego ten, denkt Sakkers. Het wekt dan ook weinig ver wondering dat Sakkers zijn koffie in een drinkbeker met taalboodschap schenkt. De Ver- taal-je-taalploeg liet zes ver schillende mokken ontwerpen met thema's als 'noem de din gen bij hun naam', 'weet voor wie je schrijft' en 'eenvoud siert de mens'. De mokken zijn in trek. „Ze worden veel gejat, dus ze zullen ook wel in veel keu kenkastjes staan," zegt Sak kers. Maar ook langs legalere weg laten de medewerkers merken dat ze het taaiproject wel kun nen waarderen. Sakkers krijgt veel positieve opmerkingen. Geestdrift ontketent bij voor beeld de Vertaal-je-taalbokaal die elk jaar wordt uitgereikt aan een ambtenaar die een pun tige brief kan schrijven over een lastige kwestie. Vorig jaar ging de felbegeerde prijs naar adjunct-directeur Gerrit Reus van de Stadsschouwburg. Die suste met een fraai schrijven de woede van bezoekers die tijdens een voorstelling werden vergast op poep" sperma. Hoe enthousiast ook zijn, sommige blijken hardnekkig. De lijdend" I vorm bij voorbeeld: 'Uw aan- vraag wordt niet goedgekeurd' Sakkers: „Daarmee kun je han. dig verdoezelen wie iets d dat jij degene bent die de i vraag weigert." Ook het I gebruik van 'wij' in plaats v 'ik' is populair: 'Wij gemeend...'. „Hierdoor onstaat een U5 waarachter niemand meer aan spreekbaar is," vindt Sakkers. Dat er af en toe juridische ter men in een brief moeten, kan hij billijken. „De overheid moet I zich soms indekken tegen aller- fl lei procedures. Maar meestal 1 zijn de ingewikkelde formule ringen niet nodig. Ze wijzen, net j als de andere voorbee vooral op de cultuur die i__. ven hangt: niet je verantwoor-1 delijkheid nemen, want i lekker veilig." Anonieme post De komende tijd zal blijken wat Vertaal-je-taal heeft verd. Sakkers kan dat met eigen I ogen zien, want de ter stuurde brieven gaan in i instantie naar een centraal I punt. Daar wordt bekeken of da klacht redelijk is. Burgers t de actie misbruiken, hoeven niet op een toelichting te r nen. Anonieme post blijft even eens onbeantwoord. Voor de rest geldt volgens bur gemeester Opstelten: „Een brief I die niet wordt begrepen, moet I over." „Dat moet voor alle amb-[ tenaren duidelijk zijn. Je m toch aannemen dat we hier e brief kunnen schrijven,"zostel-1 de hij bij de aankondiging m het project. Toch is er voor het gemeentelijk I personeel geen reden om de per. I bevend ter hand te nemen. Sak-1 kers: „We vragen de schrijver gewoon om het nog eens over te I doen, en om ons het resultaat te I laten zien. Zonder dat er sane-1 ties zijn. Zo proberen we het op I te lossen. Verder zullen we over I een tijdje de teruggestuurde brieven per dienst bundelen e die pakketjes - met suggesties naar de hoofden sturen. Blijk de aanpak niet te helpen, da zien we wel weer," Stijlbloempjes Eigenlijk was het de bedoeling! de campagne op te sieren me! I een zin die bol staat van de bureaucratische stijlbloempjes De initiatiefnemers hebben hem echter van de poster afgehaald. Sakkers: „Niet iedereen begreep dat die zin als grapje I was bedoeld." I Nog één keertje dan, om het al te Ieren: „Het is een feit dat bur gers en het gemeentebestuur er gezamenlijk belang aan zouden moeten hechten dat h1J"" een meer geapprecieei in hun relatie zou moeten wor- den, gezien het belang dat daar-1 aan wordt gehecht in het kader P van een algemeen gedemocrati seerd proces." Turnhout (anp) - Opgegeven in eigen land, maar in België nog kansrijk genoeg voor een longtransplantatie. De 59-jarige Wim Her mans uit Everdingen had daar graag een emi gratie voor over. Sinds november vorig jaar woont hij in het Belgi sche Turnhout. Met een pieper op zak om onmid dellijk op een oproep voor een nieuwe long te kun nen reageren. Hermans lijdt aan longemfyseem. Daarvoor werd hij de afgelopen vijf jaar met steeds kortere tussen pozen verpleegd in verzorgingstehuis De Klokken- berg in Breda. Die verpleging bood echter geen soelaas. Een longtransplantatie was nodig, oor deelden de medici in Nederland. In de tussentijd werd Hermans afgekeurd voor alle werkzaamheden. Zijn fotolithobedrijf deed hij over aan zijn zoon. In afwachting van het oordeel van het longtransplantatieteam van 'het Acade misch Ziekenhuis Groningen, dat door de minister is aangewezen voor zorg op dit terrein. De hartfilm die in Groningen werd gemaakt, gaf de doorslag. De specialisten oordeelden dat Hermans een operatie niet goed zou doorstaan wegens een afwijking aan het hart. Zelf denkt hij dat medici en verzekeraars het risico te groot achtten om een 59- jarige nog in aanmerking te laten komen voor een operatie van ongeveer anderhalf miljoen gulden. 'Vol levenslust' wilde Hermans uitwijken naar de Verenigde Staten. Kennissen raadden hem echter aan een second opinion te vragen in België. De Leuvense professor Verlede gaf Hermans zeker 50 procent kans. Probleem was wel dat het om een Nederlandse patiënt ging. Zonder Belgische verze kering. Emigratie naar België was de enige oplossing. Her mans koos voor vestiging vlak over de grens in Turnhout. Vervolgens meldde hij zich bij een zie kenfonds, de Christelijke Mutualiteit. „Een long transplantatie zit hier gewoon in het ziekenfonds pakket", zegt de patiënt zelf. „In Nederland is een dergelijke operatie zwaar door de overheid gesub sidieerd. Daarom ligt het gevoeliger." Als Europees burger werd hij door de mutualiteit direct geaccepteerd. Bang voor een precedentwer king is het fonds kennelijk niet. „Ze hebben er geen minuut moeilijk over gedaan." Financieel blijft Hermans wel gebonden aan Nederland. In België blijft hij afhankelijk van zijn wao-uitkering. De kosten voor verhuizing naar Turnhout betaalde Hermans zelf. „Dat is ook niet mijn grootste bezwaar. Wel het idee dat je opgegeven bent. Dat je in Nederland niet meer mee lijkt te tellen als je 59 jaar oud bent." „Wat dat betreft ontdek ik België pas op late leef tijd. Alles is hier echt beter geregeld op medisch gebied. Ook de persoonlijke steun in het ziekenhuis en van Belgische kennissen is overweldigend." Het staat nog niet vast dat België de redding is voor Hermans. „Maar in Nederland zou ik volgend jaar dood zijn. Hier heb ik vijftig procent kans op over leving. Daar heb ik meer vrede mee dan dat ik lijd zaam het onvermijdelijke af had moeten wachten." Van onze verslaggever Den Haag - Gemeenten M binnenkort overschakelen op nieuw soort beveiligd pap® frauderen onmogelijk maken. Bij het kopiëren va» nieuwe papier laat de a direct zien dat het om een gaat. Het papier is ontw» door de Vereniging van I landse Gemeenten Centrale Recherche Inform» dienst (CRI). - Het nieuwe papier kan gebruikt op de afdeling zaken van de gemeente afgeven van afschriften treksels uit het bevolk®" ter en bij andere doe"® waaraan de burger rechte» ontlenen. Het Veilige werd medio vorig jaa:r 0 beerd in twaalf grote en die proef was een succes gens de VNG. ,,prsclil1 Het nieuwe papier is op ^1 lende manieren minde voelig.gemaakt.DW td De 59-jarige Wim Hermans. merK in nei vangende instantie dl om het originele doe 2 of dat het een kopje t**3 het document toch pieerd, komt er op de an" FOTO ANP woord 'kopie' te staan. >j trainer Dick Advocaat, na- rel jat hem was verzocht of hij y. I Se naam even kon spellen. F(> L jongen uit de jeugd, verde- t iger, zeventien jaar. Die hebben i poor Xavier Moonen Eindhoven - Johan Cruijff zal foor het Nederlands elftal te Lest maken, dan koos ik vooi aer van Barcelona gisteren. J |ij moet er helemaal achter sta folgens senior heeft de momen- lil Eel geblesseerde junior, hij is chtergebleven in Spanje, nog t| een keus gemaakt. „Het is ook een kwestie van een Spaans of r| lederlands shirtje aantrekken, rj adviseer slechts. Maar het is jch zo dat je als Hollander iets i| jeciaal bent. Helemaal als je iet hoe wij ons gedragen. Wij :bben een stapje voor. Dat rijt te raken of weg te gooien ju erg zijn. Daarom: mijn keus au Oranje zijn." ipmerkelijk was dat Cruijff zijn erhaal deed voor een gehoor van ikele honderden verkopers van liyff Sports in Eindhoven. Hij ad daartoe het trainingskamp in Barcelona in Oisterwijk in liegende vaart verlaten, fe VIPs hingen aan zijn lippen hoorden een bezorgde vader 11 ver zijn zoon - die in het bezit is een Nederlands en Spaans isjioort- vertellen. Had hij joit, met het schrikbeeld van [an Basten voor ogen, gedacht it het wel eens afgelopen zou innen zijn met Jordi? „Dat had :kund," klinkt het nuchter, lét klinkt misschien hard, laar in het geval Van Basten Ijn er medische fouten gemaakt, lelukkig hebben wij op het juis- e moment halt geroepen. Ik geef )e dat het een keihard gevecht is sweest. Je praat nooit tegen een f twee dokters, maar tegen een ele organisatie. Je kunt ook iets stiekem doen. De proble- len die we hadden zijn voorbij, fe hebben nu alles onder con- tole." fat Jordi er vanavond niet bij is, 'natuurlijk een grote teleurstel- pndhoven - De Braziliaanse lub Fluminense moet uiterlijk |orgen PSV een bankgarantie pen voor de huur van midden- Jelaer Vampeta. Gebeurt dat pt, dan legt de FIFA de Brazili- donderdag een speelverbod moet de speler van PSV PFEindhoven terugkeren. •ft j ommissie van de KNVB - l ae cojgende spelers uit het be- fchorst™ p voor een duel ge- E vFaarber' Price (FC Den Uvl (c a "V ,stel (Peyenoord), Ver- 1'«A Eagies), Matthaei, Godee N n0avChap)' GaU <FC Gronin- fclatus XiS,er (Heerenveen), Sija- ers (hao n°?J sP°rt), Brusse- Isv) ptF'' Ssden (HEG). Nilis leer 'SP^'^G)- Jalink, Van de &an frJu Nooijer (Sparta), (™star>. Ten Caat (FC U) (Vitesse), Van de Meer vj» 'vnetf.eSiurek tussen de Italiaan- &lbond (FIGC) en de spe- fol over de ontstane im- !fen n maandag niet doorge- fblrm 0 Voetballers weigerden Irst i'd? Weekeinde voor het Cm /eschiedeniste spelen, feidc" d,e bond een garan- lt en w°r failliete cluba m- [éhaft if1 transfersysteem af- rtg komt 6r-niet snel een °Plos- Ep 21 a^-i Wlllen de voetballers Laprd 0Pnieuw staken. eft "boerster van de FIGC fei„caandag verklaard dat I' sn„i pana> voorzitter van biaresseSnrkb0nd en [&9 nipt'p ®se,s van de voetbal- Tfoken e "j elkaar hebben ge- i»® doen y31,VOOrlopig ook niet Feiten ont Sens de Italiaanse Bar vriirt tweetal el- I rL Juag. PkooiomdeFn V°°r het eind" N in tv Enropese voetbal- !oach -4nJPland beeft bonds- Iordanescu van FAng zijn 51 onmiddeüijke in- |den voo^ n?ergelegd' Als Rftescu on a t esluit geeft Ior- ralde wa a ,er met zijn her waarschuwingen tegen

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1996 | | pagina 8