(D
0
Jongeren maken film over
nutteloosheid misdaad
Kloste
*Hits heb je op de radio,
succes ergens anders'
De verwarring van een sixties-kind
Parkpop '96 gaat gewoon door
r
0 (39) Smashing pumpkins
0 (31) Cappella
to g g w
O 2) Guus Meeuwis
Vagant Per spoor
O 1) Fluitsma Van Tijn
15 Miljoen mensen
2) Party Animals Have you
ever been mellow
Cl 4) Robert Miles Children
5) Kleinsma Paul de
Leeuw Zonder jou
3) Babyion Zoo
Spaceman
7) Boyzone
Father and son
Cf 8) 2 Unlimited
Jump for joy
6) Linda, Roos en Jessica
Ademnood
(11) Backstreet Boys
We've got it goin' on
(19) Marco Borsato Ik leef
niet meer voor jou
(18) LL Cool J.
Hey lover
(13) Critical Mass
Burnin love
(12) Luniz
I got 5 on it
(14) Oasis
Wonderwall
(10) Tina, Toos en Tessa
Waardeloos
-) 2 Brothers on the 4th
Floor Fairytales
0 (20) Passengers
Miss Sarajevo
0 (41) Mariah Carey
Open arms
0 (23) Yosh presents Akemi
It's whats upfront that
0 (34) Gigi d'Agostino
Sweetly
0 (21) Michael Jackson
Earth song
(15) George Michael
Jesus to a child
0 -) Captain Jack
Captain Jack
0 (24) Mariah Carey Boyz II
Men One sweet day
0 (35) Judith Ansems
If you can't give me love
0 (22) Faithless
Insommia
0 (32) Everything but the girl
Missing
1979
I need your love
0 (17) K9 choice
Not an addict
-) 3T Anything
(26) Eternal
I am blessed
0 (16) Coolio
Too hot
(33) Coolio feat L.V.
Gangsta's paradise
0 -) One two trio
Juffrouw Toos
(37) Helmut Lotti
Funiculi funicula
0 (38) Guus Meeuwis
Vagant Het is een nacht
-) Joan Osborne
One of us
0 (44) Mike Flowers Pops
Wonderwall
(43) Janet Jackson
Twenty foreplay
-) W. Houston Cece
Wirnans Count on me
-) De Kast
Een teken van leven
0 (27) Therapy?
Diane
0 (48) 740 Boyz Bump bump
(boothy shakes)
0 -) Me My
Baby boy
0 (30) La Bouche
I love to love
0 (28) Scooter
Back in the U.K.
0 (28) Skee-Lo
I wish
0 (25) Normaal
Top of the bult
©Stichting Mega Top 50
eindredactie: Paul Vertinden
Reacties: Vind je jezelf heel interessant
heb je een goed idee of wil je gewoon je
gal spuwen?
Schrijf of bel naar: Ragazzrj
Postbus 3229, 4800 MB Breda.
Telefoon: 070-5312379.
V.r.n.l. Sabier Karcache, Hafid Eddaoudi, en Nourdin Abaran: makers en acteurs van de film 'Misdaad loont niet'.
FOTOCOR VIVEEN
Door Orkun Akinci
Criminaliteit, ledereen heeft er wel
eens mee te maken. De één bezondigt
zich er aan, de ander wordt daar het
slachtoffer van. Vooral voor die laatste
is het vervelend, die lijdt schade. Maar
de dader schiet er ook weinig mee op,
want eens is het afgelopen met de
pret.
Dat is de kern van de film Misdaad
loont niet. De Bredase jongeren Hafid
Eddaoudi en Sabier Karcache (beiden
15) hebben het script geschreven voor
deze moraliserende film, die morgen
middag in première gaat in jongeren
centrum Kobra in Breda.
Eigenlijk is het resultaat een uit de
hand gelopen schoolopdracht. De
scholieren van het Newman-college (4
Havo) moesten vorig j.aar een band
montage maken over een willekeurig
onderwerp. Sabier: „Hier in het buurt
huis hadden we veel over criminaliteit
gehoord. Er kwam ook een ex-gedeti-
neerde voorlichting geven over het
leven na de gevangenis. Dat je een
stempel opgedrukt krijgt en zo. Op die
manier kregen we dit idee."
Beetje bij beetje ontstond het plan om
er een echte film van te maken. In hun
omgeving constateerden de jongeren
dat de leeftijd waarop de eerste vor
men van criminaliteit zich voordoen
steeds lager komt te liggen. Zelf gelo
ven ze niet in het nut ervan. Sabier:
„Het kan heel lang goed gaan, maar je
wordt toch een keer gepakt."
Een voorlichtingsfilm dus? Hafid: „Nou,
er zit wel een moraal in maar verder is
het puur fictie. Het is niet om mensen
over te halen hun gedrag te verande
ren. Daar zijn anderen voor. We den
ken er wel aan om met de film andere
buurthuizen af te gaan."
Aldus werkten de jongens verder aan
het script en werden in de Haagse
Beemden (waar Kobra gevestigd is en
in welke wijk alle opnamen zijn
gemaakt) jongeren opgetrommeld
voor de rollen in de uiteindelijke film.
Verder kwam iemand van RTL lesgeven
in het camerawerk, want het was aan
vankelijk de bedoeling om zelf alle
opnames te maken. Dat bleek echter
wat te moeilijk. Uiteindelijk werd er
een videoclub bereid gevonden dat
werk over te nemen.
Het vinden van acteurs bleek het
grootste probleem. Regisseur Henk van
den Berg: „Het was de bedoeling de
hoofdrollen nu eens niet door buiten
landers te laten vervullen. Je ziet dat al
zo vaak, terwijl iedereen zich met cri
minaliteit bezighoudt." Er werden ook
een aantal Nederlandse jongeren
gevonden, maar gaandeweg haakten
ze allemaal weer af. Zodat de hoof
drollen noodgedwongen toch naar
allochtonen gingen: Nourdin Abaran,
Isaak Hussain en Aiatoela Chaudery.
Nourdin: „ledereen dacht in het begin
dat het een flop zou worden. Het kost
te ook veel moeite om alles op te
nemen." Hafid bevestigt dat. „Sommi
gen hielden zich niet aan de afspraken.
Zeker toen mensen allemaal van de set
afliepen, dacht ik ook dat het niks zou
worden. Maar als je iets echt wil, kun
je je doel altijd bereiken." Henk knikt,
maar geeft eerlijk toe ook wel een
paar nachten wakker te hebben gele
gen door alles wat erbij kwam kijken.
De rest heeft daar beduidend minder
last van gehad.
Nourdin: „Het was voor ons gewoon
een uitdaging. Alles was hartstikke
leuk. Vooral die keer dat we door de
politie aangehouden werden. We
moesten hard wegrennen en werden
toen op de grond geduwd. Er stonden
best veel mensen te kijken en sommi
gen dachten dat het echt was. Dat was
wel lachen." Inmiddels heeft Nourdin
van zijn vrienden de bijnaam James
Bond gekregen.
'Misdaad loont niet' is gefinancierd
door het activiteiten-budget van
Kobra. In totaal heeft alles zo'n 700
gulden gekost. Een duidelijk voorbeeld
van een low-budgetfiim dus, want veel
meer hadden de makers niet te beste
den. En dat vonden de scriptschrijvers
wel een beetje jammer. Een beetje
vuurwerk hier en een gebroken ruit
daar had de film tenslotte toch wat
spectaculairder gemaakt, zo weten de
makers.
En het geluid had op sommige delen
ook wel iets beter gekund. Het zijn
echter de beperkingen waar een hob
byist mee te maken heeft. En daar kun
nen ze allemaal mee leven.
De film 'Misdaad loont niet' is voor
ƒ15,- te verkrijgen bij jongerencen
trum Kobra.
Jarenlang huilden ze 's nachts in bed om de 'sixties'.
Ze wilden dat ze de roerige jaren zestig zelf had
meegemaakt en tegelijkertijd dat het er nooit was
geweest. De laatste tijd verschijnen er verschillende
boeken van kinderen van hippie-ouders. Een van
deze schrijfsters is Liesje Schreuders. Ze begon op
haar veertiende te schrijven aan het boek dat
onlangs, vlak voor haar zeventiende verjaardag, is
verschenen.
Door Liesbeth Oeseburg
Een ware dochter van haar intellectuele en revolutio
naire vader. Dat is de hoofdpersoon Anna-Lena Ped-
kowski in de roman 'Aan de wilde kant' van Liesje
Schreuders. De ouders van Anna-Lena zijn linkse, mis
lukte communisten en het produkt van de 'sixties'.
Onder invloed van drank, marihuana en nicotine ver
wekten ze hun dochter, om haar vervolgens op te
voeden als een toonbeeld van een maatschappelijk
geïnteresseerd kind.
Liesje Schreuders (17) is zelf een kind van ouders die
opgroeiden in de jaren '60. Haar vader, Gijs Schreu
ders, was ooit een belangrijk man in de CPN (Com
munistische Partij van Nederland).
In de roman draait alles om de veertienjarige ik
figuur Anna-Lena, die samen met haar half-broertje
opgroeit in een typisch jaren '60 gezin. Anna's echte
moeder is weggegaan toen ze drie was. Vader Hja en
aanvoeren van argumenten staan in huize Pedkowski
op het dagelijkse menu. Anna leest boeken over de
Russische revolutie en het communistische verzet. Ze
houdt van Bob Dylan en de Rolling Stones.
Jarenlang huilt
Anna nachts in
haar bedje drama
tisch om 'de sixties'
die ze nooit had
mogen beleven. Om
de barricades, die
ze niet had mogen
opwerpen. Maar
rond haar veertien
de jaar komt ze tot
de conclusie dat ze
leeft in het verle
den, haar ouders
verleden. „Ik stond
mijlenver van ze af,
en mijlenver van de
rest van de wereld,"
beseft ze.
Alles verandert na een brief van haar vergeten neef.
Anna zoekt hem op in zijn studentenhuis in Utrecht.
Neef Frederik laat haar kennismaken met het studen
tenleven. Haar logeer-partij zet Anna-Lena aan het
denken en ze neemt het besluit om voortaan te doen
wat zij wil. „Ik zou kunnen vliegen als ik wilde, weg.
Liesje Schreuders
FOTO RONALD HOEBEN
robot die zich gewillig laat bevelen, die knikt als hij
knikken moet en die actief staat mee te piepen als
echte mensen praten."
Al snel beseft Anna-Lena dat ze niet tussen 'de ver
wende studenten en spilzieke kroegtijgers' hoort. Ze
zoekt verder, loopt van huis weg en komt in een
kraakpand terecht. Maar de mensen daar begrijpt ze
ook ai niet. Ze ontdekt dat de idealen in de wereld
van studenten en krakers ver te zoeken zijn. Schreu
ders schrijft helder en beeldend, maar zet vooral ver
standige gedachtes op papier en kraamt af en toe
vage wijsheden uit. Zoals 'Vroeg of laat verlangt nie
mand meer naar huis. Aan degenen die de wereld
voor zich hebben, is het woordje 'thuis' onbekend.'
Helemaal aan het einde van het boek komt het hoge
woord er eindelijk uit en laat Schreuders de verstan
dige en correcte woorden even voor wat ze zijn. 'Ik
heb genoeg van al dat politieke gezeik!,' roept
Anna. Om vervolgens toch weer wijselijk te verzuch
ten: 'Kon ik maar inzien wat het betekende om tot
een grote groep te behoren, een grote groep die de
wereld kon veranderen.' Ze wilde dat ze de roerige
jaren zestig zelf had meegemaakt en tegelijkertijd
dat het er nooit was geweest. Vertwijfeld vraagt
Anna zich af 'wat er echt gebeurt' en hoe ze daar
achter komt. „Waar moet je in godsnaam tegen pro
testeren? En met wie?".
'Aan de wilde kant' van Liesje Schreuders is ver-
schenen bij Nijgh Van Ditmar. Winkelprijs
W 2 ft>'
C'Ctq ï-f' o £5 P
S'0
3 o 2
r-b 0j O
ÖTO S's? I O-f 3 g-er
8 2 §tS
rS 2. 5; <T>
3 9 s 8 0 2
p a h fp p
l 5' 3 S 8 g* 3.
1 m o sT g. 3 on i
3 TO
a* 21 cr -
P 2 m n>
s? o i J 12 i
V w o w O- g.
3 3» -a to 3 I
S" S ff 3 W O. f_.
£T 5- 3 p n a>
3E er B 3
t? 2, s 3 a g (L 2- E S ife' B E TO 2
£- M'"B-
n. c-t- CTQ cu ffi j-c b-t q m r~\ co
S?i-2
3
?a'3'
ju C"'"CS 03 3
Jg &g Scg g E g
gpg* 3oSg-^a|ss-"
P B s» O* Efjg o, -1
ÉL.Cn Cu" O Rf S
'«■oSffd
g- g- Z e. g" s ta s g q-tj
O O P p jt* to ftn D Ir m
S-StocS RT;
s •SS'g
I s s-ia.
O. m 3- 3" O" ff* O" g
O ff" ES 2
*"53 g E g
g Q-
3 to «J. o- 2
fb' ?r bh rb C1 3
3. -3
Base-jumping is springen vanaf
een brug, rotswand, torenflat of
een ander waanzinnig hoog
punt. Je springt naar beneden en
vertrouwt dan op je parachute.
Simpel, maar bloedlink. In
wordt uit de doeken gedaan
waarom. De springers zijn vaak
parachutespringers die genoeg
hebben van springen uit een
vliegtuig en iets nieuws willen.
Base-jumping vraagt weken
voorbereiding en heel precieze
berekeningen, maar de sprong
kan in minder dan tien seconden
voorbij zijn. Dat hangt er vanaf
hoe lang de springer zijn vrije val
durft voort te zetten, en dat
hangt weer samen met de
spronghoogte. Springt hij van
een 500 meter hoge rots, dan
kan hij een vrije val maken van
zes seconden, met een snelheid
van 400 km/u. 100 meter boven
de grond moet hij zijn parachute
openen. Tijdens de paar secon
den dat het zweven duurt, is de
springer supergeconcentreerd.
Het verschil tussen leven en dood
kan in een fractie van seconden
zijn beslist. Geschat wordt dat
een op de 600 sprongen een
dodelijke afloop heeft; bij para
chutespringen is dat een op de
71.000 sprongen. Dat scheelt
even.
Onze koninklijke familie heeft
liefhebbers van royalty-gossip
weinig te bieden, al doetAvant-
een poging. Er lopen heel
wat adellijke jonkvrouwen op de
aardbodem rond die nog aan de
man gebracht moeten worden.
In creaties van Dior, Lanvin,
Rabanne en Westwood verschij
nen ze op feesten, stuk voor stuk
sprookjesprinsessen die Prins Wil
lem Alexander aan zijn neus
voorbij laat gaan.
De Engelse koninklijke familie
leveert meer stof tot genieten.
Het blad staat vol foto's van
Sarah, de ex van Andrew, dié
een Oosters sprookje beleefde in
Qatar. Ze bezocht daar een zie
kenhuis, klom in oosterse gewa
den op een kameel en zette zich
in de woestijn achter een schil
dersezel. Het eigenhandig
gemaakte waterverfschilderij,
gaf ze cadeau.aan de emir van
Qatar. In dit bfèd ook een prettig
gesprek met Theo van Gogh die
zich graag post-sexueel noemt.
En wat dat is, lijkt hij zelf ook
niet te weten. Zoiets als een
vrouwelijke man met enige intuï
tie.
Tröckener Kecks
Door Marjolein Rotsteeg
Tröckener Kecks vieren hun 15-jarig
bestaan met de overzichts-cd 'Hotel
Nostalgia'. 'Grootste Hits' was uitgeslo
ten, want de Kecks scoorden zegge en
schrijve één hitje: 'Met hart en ziel'
('90).
De nummers werden opnieuw bewerkt
en opgenomen, mede om Rob van
Zandvoort (toetsen, ex-Jack of Hearts)
en Gerben Ibelings (drums, ex-Bad to
the Bone) definitief in te lijven. „Ik wil
de dat het verleden een beetje een
gezamenlijk verleden werd," zegt zan
ger/gitarist Rick de Leeuw. „Bij onze
studioplaten nemen we een nummer
voor de eerste keer op. We werken op
de toppen van ons kunnen aan die ene
versie. Van de meeste nummers weten
we nu meerdere manieren om ze te
spelen.".
Voor 'De ballade van de boer' van 'Het
grote geheim' ('94) hadden de Kecks
een pianist nodig en Rob bleek
beschikbaar. „Ook op de andere num
mers heb ik toen toen wat inge
speeld," aldus Rob. „Zo is het idee ont
staan om een half jaar te kijken hoe
het live zou uitpakken."
Opvallend aan 'Hotel Nostalgia' is dat
de nummers minder zijn dichtgemet
seld met muur van gitaren. Er zit meer
lucht in. Rick knikt. „We schreven de
nummers met ons vieren. Voor we ze
opnamen speelden we ze dertig keer
live. Bob had zijn gitaarpartij dan
zover dat er overal in het lied lawaai
was. De gitaar was met de stem het
enige melodie-instrument. Hij moest
dus wel. Nu we orgel of piano gebrui
ken, kun je de gitaar soms zelfs wegla
ten. Daardoor gaat het gelijk meer
ademen."
Gerben Ibelings volgde drummer Leo
Kenter op. Rick: „Leo was op. De rek
was eruit, als bij een elastiek. We
schrijven nog altijd samen teksten. Dat
gaat zelfs erg goed, nu onze relatie
niet langer wordt belast door wat we
weekend in, weekend uit meemaken.".
De nieuwe studio-plaat van de Kecks
moet voor de zomer klaar zijn. De rele
asedatum is nog niet bekend. „Bij elke
nieuwe plaat heb ik het idee dat die
rigoureus breekt met al het voorgaan
de. Ik vind dat de teksten weer een
stap vooruit hebben gezet en de
muziek volgt dat mooi op. De meeste
mensen vinden het altijd heel herken
baar en typisch Kecks."
Van 'Hotel Nostalgia' is het titelnum
mer nieuw. „Ik wilde al heel lang een
lied schrijven dat zo heette, omdat ik
het zo'n mooie titel vond," zegt Rick.
„Het leek me leuk als de hoofdpersoon
in Hotel Nostalgia mensen van vroeger
tegenkwam. De brug en het refrein
had ik klaar, maar het lukte me niet
het af te maken. Toen we over de ver
zamelaar gingen praten, kwam ik met
deze titel. Het leek me een mooi beeld
voor een huis waar al die nummers
wonen. Ineens lukte de tekst. Het is
het eerste lied dat we met z'n vijven
hebben geschreven."
De plaat is in Amsterdam opgenomen
en in Londen gemixt. Vanwaar? Rick:
„Alle studio's in Nederland die in aan
merking kwamen zaten volgeboekt. In
Londen waren wel de faciliteiten die
wij wilden voor de prijs die ervoor
stond. De technicus was een Engels
man. De stem ligt nu veel meer in de
muziek dan bij een Nederlandstalige
plaat met een Nederlandse technicus.
Ik vind dit mooier. In het Nederlands
moet je de tekst altijd woordelijk kun
nen verstaan, omdat het uit de klein-
kunsthoek komt. Daar moet de rock
muziek nog altijd tegen vechten."
Maken de Kecks zich nog druk om
hits?
Rick: „Nee. Hits heb je op de radio, suc
ces ergens anders. Waar wij succes heb-
FOTO RON KRUIT/POLYDOR
ben, heeft de radio geen weet van.
Pech voor hen. Wij wilden niet play
backen en ik wilde geen bekende
Nederlander worden. Ik ben vergroeid
met het clubcircuit. Steeds vaker ston
den we in grote feesttenten waar
twee-, drieduizend man meer ondanks
dan dankzij de muziek bijeen gedreven
waren om zich vol te gieten en T-shirts
te kopen van een band waar ze niet
echt naar hadden geluisterd."
„De industrie of machine is er alleen
maar op gericht om als een soort
lopende band mensen dar te brengen
waar ze niet heen willen. Het lijkt het
openbaar vervoer wel! Onze vorige
platenmaatschappij kwam op een
gegeven moment enthousiast vertellen
dat de promotiecampagne echt draai
de; we mochten playbacken in de '5
uur show'! De mensen die naar die
show kijken vinden ons niks. De men
sen voor wie je het doet, kijken niet,
maar weten wel dat je er geweest bent
en spreken je er terecht op aan. Dat
deden we dus niet meer. Ruzie met de
platenmaatschappij."
Het buitenland van de Kecks is België.
Maar zomer '95 stonden ze in Bir
mingham, Alabama, USA. Rick: "Een
stad met 1,2 miljoen inwoners. De
mensen peigeren zich daar dag en
nacht af of vervelen zich stierlijk
omdat anderen voor hen werken. Een
paar verveelde rijke wijven van staal-
magnaten hadden een week georgani
seerd met Nederland als thema. Ze
hadden een klompenmaker, poffertjes
bakkers Een jongen die eigenlijk uit
Nederland komt, mocht de muziek ver
zorgen. Hij is fan van ons. We konden
met z'n tienen vliegen en kregen een
week hotel, eten, zakgeld en gage. Die
jongen stond twee keer 's middags als
zo'n beetje de enige met een brede
glimlach op zijn gezicht naar ons te kij
ken."
De zestiende editie van het gratis
popfestival in Den Haag, Parkpop,
gaat gewoon door ondanks het over
lijden van organisator John van
Vueren (44) begin februari.
De optredens worden nu geregeld
door zijn broer Ben, die altijd al ach
ter de schermen meewerkte aan Park
pop.
De gemeente Den Haag heeft nog
steeds geen officiële toestemming
gegeven om Parkpop plaats te laten
vinden op de traditionele laatste dag
van juni.
Het stadsbestuur is bang dat de bijna
half miljoen bezoekers na de optre
dens de stad intrekken om daar geza
menlijk naar de finale van het EK
voetbal te kijken.
De organisatoren geven te kennen
dat ze mondeling al overeenstem-
rnïng hebben b*-crc?ik-t 'rrityt internatio-
naai bekende artiesten', maar wach
ten met het noemen van namen. Die
worden in maart vrijgegeven.
Een verschil in vergelijking met voor
gaande jaren is in ieder geval wel dat
Parkpop zich niet zal storen aan de
programmering van Pinkpop. Artie
sten die daar optreden kunnen met
ingang van dit jaar wat Parkpop
betreft eind juni ook best optreden in
Df-rt Haag.
CD
-ij
<D
O
tr
C-t-
CD
ca-
ro
W
03
c
C/3
ca
cti
3
o
03
O-
De heeft een ont
moeting met een heer van stand:
Sting. De verslaggever wrijft zich
al in zijn handen bij het vooruit
zicht de om Stings kasteel en de
velden rondom te bekijken.
Helaas, dat droominterview gaat
niet door. Bij een vorige inter
viewsessie verdwenen twee kop
pen en schotels in de tas van een
journalist. Geen gewone kopjes,
want ze kosten 249 gulden per
stuk.
Sting staat bekend als de man
van het regenwoud. Boze ton
gen beweren dat het geld dat
Sting inzamelde voor het
behoud van het regenwoud aan
de strijkstok is blijven hangen.
Niet waar, volgens String. Er is
land aangekocht en in april is er
weer een benefietgala in New
York, waarvoor hij al een toe
zegging van Paul McCartney
heeft gekregen. Het kan Sting
geen bal schelen wat de kranten
over hem schrijven. Morgen ver
pakken ze de vis erin. Daarom
heeft hij ook geen advocaat op
Joost Zwagerman afgestuurd,
naar aanleiding van de pasaage
in 'Vals Licht' waarin Sting als de
vervelendste en arrogantste
klant van Yab Yum wordt afge
schilderd.
