Peuters
Gek
Mil® 1tALW
Chin-chin
De Rijkswacht parkeert...
Toch zijn zin
Klokslag twaalf huilt de beuterfabriek
HE JA, DAT KEN IK!
'pree ovut de
Adverteren
werkt echt
Alternatief
Ook al tegen
koffiekopjes
DB STEM
ZEELAND
C4
EN WIJ MAOR DEENKEN DAMMEN SLIMMERIKEN ZIJN!
-i
PC-KERKDIENSTEN
RK-KERKDIENSTEN
PASTORIEDIENSTEN
Zeeuwse Babbels
Aflevering 449
Je bent met goud niet te betalen
ZATERDAG 2 MAART 1996
Zeeland Rond verschijnt elke zaterdag in de Zeeuwse editie van
dagblad De Stem. Bijdragen deze week van Ronald Verstraten, Cees
Maas, Peter Oggel, Marjon Sarneel, Eugene Verstraeten, Peter van
den Assem en Wim Kooijman. De redactie stelt reacties op prijs.
Geen anonieme inzendingen, en niet op rijm. Voor tips, wetenswaar
digheden op- en/of aanmerkingen belt u: 0115 - 645769. U kunt ook
schrijven naar: Postbus 145,4530 AC Terneuzen.
AL vele jaren strijdt de Hulster ingenieur G. van Eeden voor een
vaste oeververbinding over de Westerschelde tussen Perkpolder en
Kruiningen. Een vergeefse strijd, zo leek het, maar als hij het slim
aanpakt, krijgt hij misschien toch nog zijn zin. De Belgen hebben
plannen om bij Antwerpen een stormvloedkering in de Schelde te
bouwen. Waarom, zo opperde Van Eeden deze week tijdens een
inspraakavond over natuurherstel in de Westerschelde, dat ding
niet bi) Kruiningen gelegd? Dat zou het natuurverlies als gevolg van
de Scheldeverdieping wel eens flink kunnen beperken. Gedeputeer
de Van Zwieten had daar wel oren naar. „Kunt u dat idee eens uit
werken en mij toesturen," sprak hij Van Eeden toe. „Dan zullen de
techneuten zich er over buigen. Een creatieve inbreng is altijd wel
kom." En het idee is zelfs in meerdere opzichten creatief. Stel nou
dat je inderdaad zou besluiten zo'n stormvloedkering tussen Kruin
ingen en Perkpolder te realiseren. Dan is het maar een kleine stap
verder om er een weg overheen te leggen. En dan krijgt Van Eeden
toch nog zijn zin. (EV)
De opening van de gereno
veerde marechausseekazerne
aan het Terneuzense Sweel-
inckhof, afgelopen woensdag,
trok veel bekijks. Blijkbaar zo
veel, dat het lastig was om nog
een parkeerplaatsje in de
buurt te vinden. De Belgische
Rijkswacht loste het probleem
simpel op en liet zien hoe het
dus niet moet...
FOTO WIM KOOVMAN
DE grote school werd in mijn
tijd met korte broek betreden.
Meesters en juffrouwen hadden
het er voor het zeggen, maar de
meester die het verst van de
ingang zat, was de baas. Hij was
het hoofd, hoorde je later. Een
raar woord vond ik dat. Net als
of hij geen armen en benen had.
Hoofden heten tegenwoordig
directeur. Het allerlaatste
schooltje in het allerkleinste
dorpje heeft er een. Ik kan daar
niet aan wennen. Een directeur
rijdt immers in een Mercedes,
woont in een groot wit huis en
heeft een fabriek in plaats van
een school.
In de IJzendijkse Beuterfabriek
werkten een heleboel mannen
uit het dorp. Ze reden op zware,
donkere fietsen naar het werk.
Ééntje kwam van wat verder
weg op een Belgische fiets. Altijd
in zijn grootste verzet, af en toe
vriendelijk opzij kijkend, maar
dat kan ook aan zijn brilglazen
van min tien gelegen hebben.
Even later kwamen de eerste
vrachtauto's voorbij. De melk-
kratten rammelden en klapten
oorverdovend door elkaar, iede
re keer als zo'n wagen door de
put reed die jarenlang in de Min
nepoortstraat lag.
Ze moesten op tijd beginnen en
stoppen, net als de kinderen op
de grote school. Dus hadden de
meester en de directeur stiekem
een sirene gebouwd. Aan het
eind van de morgen, klokslag
twaalf, huilde de fabriek. Een
geluid dat je nooit meer vergeet
en dat een duidelijke functie
had: je wist altijd hoe laat het
was. Een klein uur later klonk
hij weer. 'Je moet naar school,
want de melkfabriek is al
gegaan', riep mijn moeder dan.
Iedere vrijdagmiddag moest ik
zelf naar de fabriek, om er een
doosje gezouten boter voor de
winkel te halen. Eerst om een
briefje naar het kantoor. Dan,
het wisselgeld in de linker
broekzak, naar beneden. Langs
grote roestvrijstalen bakken, vol
met goeie beuter, waar ik soms,
als ik geluk had, éven een vinger
door mocht halen. Doosje ach
terop, onder kreunend protest
van de bagagedrager, terug naar
huis. En daarna zo snel mogelijk
naar het voetbalveld.
Een nieuw tijdperk kondigde
zich aan met een kaftan dragen
de kantoormedewerkster van
buiten het dorp. Dagelijks
schreed zij voorbij, van bushalte
naar kantoor en weer terug.
Soms kreeg ze een lift, want de
meeste fietsen waren verdwenen
en er stonden nu auto's voor de
fabriek.
Dat was niet het enige. Op het
boterpapier stond ineens Campi-
na. De fabriek was depot gewor
den. Schaalvergroting greep om
zich heen en een paar jaar later
ging de fabriek dicht.
Een deel van het gebouw staat er
nog. Net als de rode fabrieks
schoorsteen. Binnen afzienbare
tijd zal hij worden gesloopt en
dat is jammer. Want naast die
van beide kerken is het de derde
spits, die het gezicht van het
dorp bepaalt. Ik zal hem missen,
maar niet zo erg als die sirene.
Die hoor ik nog iedere dag. (RV)
Bert vroog vant voorjaor of'k zin aoi om meete raien: ij most naor Bredao voor de zaok.
IJ aoi t'aor maor evekes werk en dan aoitij, zeetij, onderwegen wa d'aonspraok.
k'Aoi wel in de gaoten dattij nie gjèrn allenug ree, ij zat nie emaol op zijn gemak,
maor ij val liever dood as dattij toegeef datta raien in de stad 'm nogal tegestak.
Ik reej mee en't ging ammel goed, maor geen parkeerplek te vinnen vaneigen.
W'aoi'm al wa keren rondgerejen, d'n tijd ging korten, ij begost 't benaud te krijgen.
Zet'm in zo'm parkeergaraosj zee'k, die schijnen nooit nie vol te zijn.
't Was zukken werk; ij aoi maor voort uitzoeken en zijn auto stingt'r piekfijn.
IJ deej zijn kommissie, ik ging mij e pint kopen en we maokten d'afspraok:
om zo en zo laot daor, anders loopte grote kans dagge makaoren kwijt geraok.
IJ ging t'auto aolen, ik bleek buite wachten, over vijf menuten zouw'k'm wel zien.
Zeetij! 't Wieren d'r vijf, t'wieren d'r tien, 't wieren d'r wel vijftien!
Ik dierfnie weggaon, bots komtij docht'k, maor 'k en daor 'n dik uur gestaon.
'k Wier ongerust. Die ist'r uitgedonderd docht'k, maor enees: daor kwamtij aon!
,,'k Kost mijn auto niemer vinnen,zeettij, „ik aoi nie op die nummer gelet.
Glad geen ergening in g'ad en jao, toen wist'k niemer waor ank z'aoi gezet.
Meer wiert'r nie over gezeed, maor k'most enees aon'm deenken, n'n dag of wa taornaor.
Ik loop nogal 's bij mijnen bureman op t'of en daor broejen zwaolies ieder jaor.
Passeede zomer weunden d'r enen aon n'n balk van tenden in de grote pjèsstal,
meej 'n witte pluim in zijne stjèrt en twint'k daor liep overlest, wa wil 't toeval?
Zattij daor weer! Stuik op dezelde plek en ij was weeral volop aont bouwen geslogen.
Zo'n beestjen, docht'k: da d'è twee keren duzende en duzende kilemeters gevlogen,
t is 'n alf jaor gelejen da't'ier voor't leste was en wa krijg n'n mens te zien:
ij kom t'rug op zijn zelde plek, in dezelfde stal, aon d'n zelden balk bovendien!
En Bert, die zijn eigen ook nogal n'n elen kwieken vin, wa presteer tie?
IJ zett'n zijn auto evekes weg en naor 'n uur zoekten aoitij ze nog nie!
Wij maor deenken, en ik pak mijn eigen daor ook bij, dammen van die slimmeriken zijn.
Bij zo'n veugelken, da zoiets presteer, wilde wel gelozen, voele kik mij klein
De wereld verandert, de men
sen veranderen, de samenle
ving verandert. Dat is heel nor
maal, leven is nu eenmaal
beweging en dat komt onver
mijdelijk met veranderingen.
De boel verandert de laatste
decennia alleen wel erg hard.
In mijn tijd bracht je moeder je
gewoon rond je vierde verjaar
dag naar de kleuterschool, een
eenvoudig schooltje voor vier
en vijfjarigen, waar geplakt
werd en voorgelezen en buiten
gespeeld.
De juf was nog een authentieke
kleuterleidster, die gespeciali
seerd was in de ontwikkeling
van deze leeftijdsgroep. Vóór
de kleuterschool was er niets,
dat wil zeggen, er waren legio
broertjes en zusjes en mocht je
wat dat betreft niet zo ruim
bedeeld zijn dan waren er
buurkinderen in alle soorten en
maten. In de straat waren alle
moeders thuis en er was altijd
wel een buurvrouw die voorlas
uit Arretje Nof of Piggelmee.
Met goed weer, en dat was het
voor onze moeders al gauw,
speelden we met z'n allen bui
ten, want dat kon nog. Zonder
skeelers, rollerskates, walk
mans of gameboys vermaakten
wij ons prima. Het meest luxe
wat ik in die tijd gezien heb,
was de indianentent van mijn
buurjongetje.
Inmiddels zijn de straten druk
ker en de gezinnen kleiner
geworden. De rust van het
theelichtje is vervangen door
het flikkeren van het compu
terscherm. Ik denk nog steeds
dat de Pil de grote ommekeer
bewerkstelligd heeft; vrouwen
werden, na eeuwen, eindelijk
baas in eigen buik. Voeg daar
bij de invoering van de bij
standswet en het plaatje is
compleet. Niet meer totaal
afhankelijk van de man,
begonnen vrouwen de gezins
grootte te beperken en daarmee
hun eigen vrijheden uit te brei
den.
Natuurlijk kwam er een
moment waarop moeders zich
realiseerden, dat hun twee- en
driejarigen toch wel erg weinig
aanspraak hadden. Niet belast
door supergrote gezinnen sta
ken zij de koppen bij elkaar en
zo ontstonden de eerste peuter
speelzalen als huiskamerpro
jecten. Hun levensvatbaarheid
bewezen hebbende, groeide het
initiatief uit tot volwaardige
geprofessionaliseerde instellin
gen waar peuters twee ochten
den in de week, speels en zon
der verplichtingen in een niet-
schoolse opvang kennismaak
ten met leeftijdgenootjes.
En nu ligt daar dat rapport, een
gezamenlijke opdracht van de
ministeries van Onderwijs in
Nederland en Vlaanderen. De
aanbevelingen daarin zetten
ons huidige systeem mogelijk
weer op de helling. Stuur ook
peuters naar de basisschool is
het advies van de onderzoekers
en ik vraag me af of ze zich
realiseren wat ze teweeg bren
gen als ze hun zin krijgen.
De situatie in beide landen is
niet te vergelijken: omdat
Vlaanderen al veel langer een
werkende-moeder-cultuur
heeft, kent men daar men geen
peuterspeelzalen. In België
kunnen peuters vanaf tweeën
half jaar - vermits ze proper
zijn - op de kleuterschool
terecht'.'
Waar wij ruim tien jaar gele
den alle kinderen op één grote
hoop gooiden die we basis
school noemden, heeft men in
ons buurland nog het klassieke
kleuteronderwijs. Ik kan me
niet voorstellen dat de basis
school in de huidige vorm,
geschikt zou zijn voor peuter-
opvang. Ik kan me ook niet
voorstellen dat de leraren en
leraressen van diezelfde basis
school geschikt zouden zijn
voor peuteropvang omdat die
een wezenlijk andere proble
matiek oplevert dan kleuteron
derwijs. Ik kan me zeker niet
voorstellen dat de peuterspeel
zalen in Nederland staan te
trappelen om hun deuren te
sluiten.
Een jaartje eerder naar school,
zouden de peuters daarmee
gebaat zijn? Zo'n hummel van
net drie, die eigenlijk nog een
middagslaapje nodig heeft.
Zelf bewaar ik zoete herinne
ringen aan de tijden dat ik een
driejarige in huis had: samen
lekker tuttelen, even wandelen
met de hond, brood mee voor
de eendjes, dan samen koffie
drinken, met een boekje op de
bank. En maar kletsen met z'n
tweetjes!
I
Wie dit leest, is gek. Schreven we
vroeger met graagte op ramen en
deuren. Maar wie dit leest is echt
gek. Want die is in Nederland
gebleven en hangt niet, zoals deze
verslaggever, op dit eigenste
moment loom en lui in een
strandstoel op het zonnige Tene-
rife aan een neongroene cocktail
te nippen.
Zoiets. Maar het is waar. Ik
schrijf dit op donderdagochtend,
terwijl de koude mist door de
straten van het Zeeuwse stadje
trekt, en morgen, om half vier 's
middags vertrekt mijn vliegtuig.
Vier uur vliegen en pats... 23 gra
den, mevrouw!
En wanneer de Afrikaanse zon
mijn intellectuele schedeldak
schroeit, zal ik zo langs mijn neus
weg eens vragen aan een echte
Tenerifiaan hoe het daar zit met
ontpolderen, en of ze daar ook
CDA-fracties en draagvlakken
hebben. Dan zal ik het uitbrullen
van de lach.
En terwijl ik welhaast omkom
van genot achter een bord verse
tonijn met inktvis, en het zonne
tje speels door mijn glas witte
wijn siepelt, zal ik de ober eens
vragen of hij een referendum wil
over Goeree. En ik zal niet meer
bijkomen van de grap, dames en
heren, 's Avonds op het terras,
terwijl de mooiste vrouwen van
de wereld me beknipogen en om
mijn gunsten dingen, zal ik één-
duizendste seconde denken aan
de krant. En aan dit stukje. Ik zal
toosten op alle kleumende thuis
blijvers en vooral op mijn colle
ga's, die zonder mij de krant
moeten vullen. Wat dus absoluut
niets zal worden.' Wie dit leest is
gek. Heb ik wel al vijfmaal gele
zen. (CM)
ER zijn bedrijven die zich wel
eens afvragen, wordt mijn
advertentie wel opgemerkt?
Een Hulster opticien kan die
vraag nu bevestigend beant
woorden. Hij prijkte afgelo
pen zaterdag met een adver
tentie linksbovenaan op de
voorpagina van deze krant.
Net naast de grote kop 'De
Stem'. Een 'linkeroor' noemen
ze dat in krantentermen. De
opticien was nog maar goed en
wel wakker of de telefoon
stond roodgloeiend. De ene na
de andere inwoner van Clinge
meldde zich met de medede
ling dat er nog steeds geen
krant in de bus lag. Afgewis
seld door een telefoontje van
een lezer die zich beklaagde
over de inhoud van enkele
redactionele stukjes. De opti
cien had er een hele taak aan
de bellers duidelijk te maken
dat ze bij hem aan het ver
keerde adres waren. Voor een
krant natuurlijk, want hij had
hen er meteen op kunnen wij
zen dat ze dringend aan een
goede bril toe waren. (EV)
ALS burgemeester J. Kruize
van Oostburg een vergadering
voorzit, ziet hij zijn taak heel
breed. Zo tikte hij deze week
vriendelijk zijn loco C. Bolijn
op de vingers, toen zij tijdens
de bijeenkomst van Commis
sie Herinrichting Kust een
verkeerd woord gebruikte. Ze
liet een conclusie voorafgaan
door schijnbaar, maar had
blijkbaar moeten zeggen.
Wie zal het haar euvel duiden.
Ik niet, want ik gooi ze schijn
baar ook wel eens door elkaar,
is me gebleken. Vermeld dient
echter een andere komische
verspreking van Bolijn, die het
namelijk had over een alterna
tieve sluiproute.
Kruize zag het gelukkig door
het hoofd. Pardon, over de
vingers. (RV)
HET siert een bestuurder dat
hij onverkort blijft vasthou
den aan een eenmaal ingesla
gen beleid. Maar je kunt het
natuurlijk ook te ver doordrij
ven. Deze week bevond zich
ook burgemeester Antoine
Kessen van Hulst in de zaal
tijdens een inspraakavond
over natuurherstel in de Wes
terschelde. Tijdens de pauze
verhief de burgervader zich
van zijn stoel en stapte rich
ting uitgang.
Bij deze actie liep hij pardoes
tegen een lege kop en schotel
aan die door een van de aan
wezigen half op het looppad
was gezet. Hevig rinkelend
kwam het serviesgoed een hal
ve meter verder tot stilstand.
„Dat ie tegen koffieshops is,
oké," reageerde een aanwezi
ge, „maar dat ie nou ook al
tegen koffiekopjes aan
schopt..." (EV)
GEVAAR schuilt in een klein hoekje, wil het gezegde. Maar in de
Bellamystraat in Terneuzen schuilt het gevaar op zomaar een don
derdagavond zo rond half tien in een levensgrote truck-met-aan
hanger.
Die staat - behoudens een petieterig pinkelend clignoteurtje zonder
verlichting - over de volle breedte dwars op de weg geparkeerd,
vermoedelijk om na afloop van de voorstelling 'Chin-chin' van het
Nationaal Toneel in het Zuidlandtheater de boel snel te kunnen
inpakken en weg te wezen. Want ja: tijd is geld, 'Nederland' is nog
ver en morgen is er alweer een dag.
Voor de verhuizers waarschijnlijk wel, maar of dat voor de auto
mobilist op de Bellamystraat ook geldt? Die ziet in het donker
gelukkig van korte afstand vaag de contouren van een fors obsta
kel. En hij kan dat obstakel via het trottoir (boink-boink) ontwij
ken.
'Erkende verhuizers', staat er in kapitale letters op de zijkant van
de truck. Een zaak van vertrouwen, of toch niet? (PO)
zaterdag 2 maart
ZEVENDEDAGS ADVENTISTEN
Terneuzen (Goede Herderkerk): 10 u.
ds. R. van de Wal.
Middelburg (Doopsgezinde kerk): 10
u. ds. J. Engelgeer.
Vlissingen ('t Anker): 9.30 u. ds. C.
Betram.
zondag 3 maart
HERVORMDE KERKDIENSTEN
Aardenburg (Ontmoetingskerk):
10.30 u. Ds. H. Valk.
Axel: 10 u. Ds. J. Maasland.
Biervliet: Dienst te IJzendijke.
Breskens: 9.30 u. Ds. J. leentfaar-
v.d. Brug.
Groede: 9.30 u. Ds. F. v.d. Sar.
Hoek: 19 u. Ds. A. van der Maas.
Hontenisse: 9.30 u. Ds. A. de
Meij-Mecima.
Hoofdplaat: R.K.kerk: zat. 17 u. Past.
v. Waterschoot en Ds. v.d. Schee.
(Oec. dienst)
Hulst: 11 u. Ds. A. de Meij-Mecima.
Nieuwvliet: 10 u. Dhr. v.d. Bauwhe-
de.
Oostburg: Gez. dienst te Zuidzande.
Retranchement: 11 u. Ds. Houwaart.
Schoondijke: 11 u. Ds. F. v.d. Sar.
Sluis: 9.30 u. Ds. Houwaart.
Sluiskil: 10 u. Ds. J. Wasterval.
Terneuzen: (Grote Kerk): 10 u. Ds.
W. de Boer. (Goede Herderskerk): 10
u. Ds. A. Bosch. 19 u. Ds. de Boer.
(Opstandingskerk): 9 u. Ds. M.
Heijting. (Ziekenhuis De Honte):
17.45 u. Ds. D. Stap. (Verpleeghuis
'ter Schorre'): 10.30 u. Ds. Taalman-
de Ruiter.
Waterlandkerkje: 11 u. Dhr. Ende.
IJzendijke: 9.30 u. Ds. v.d. Schee.
Zaamslag: 10 u. Past. M. Rouw.
Zuidzande: 10 u. Dhr. N. Peterse.
GEREFORMEERDE KERKDIEN
STEN
Axel: 10 u. ds. J. van Veen te Dis
hoek, 17 u. ds. P. Krijnen te Halle (B).
Terneuzen: (Goede Herderkerk) 10 u.
ds. A. Bosch, 17 u. ds. W. de Boer.
(Opstandingskerk) 10.30 u. ds. C.
Hoogendoorn.
Zaamslag: 10 en 15 u. ds. A. de Haan.
GEREFORMEERDE KERKEN
(VRIJGEMAAKT)
Axel: 10 en 15 u. ds. W. Raven.
Hoek: 9. 30 en 15 u. ds. A. Souman.
Terneuzen: 9 en 15 u. ds P. Storm,
Zaamslag: 9.30 u. Leesdienst,16.45 u.
ds. P. Storm.
CHRISTELIJK GEREFORMEERDE
KERKDIENSTEN
Zaamslag: 10 en 15 u. ds. A. van Ek.
EVANGELISCHE GEMEENTE
Hulst: (Het Ravelijn) 10 u. A. v.d.
Meer.
Terneuzen: (De Kandelaar) 10 u: dhr.
W. Koster.
VRIJE EVANGELISCHE GEMEEN
TE
Breskens: 9.30 u. Kinderzendings-
dienst.
Retranchement: 11 u. Kinderzen-
dingsdienst.
DOOPSGEZINDE GEMEENTE
Vlissingen: 10 u. (Zeeuwse Bindings
dag), voorgangers mevrouw C. Rezel-
man en ds. T. Postma.
NIEUW-APOSTOLISCHE KERK
Terneuzen (Schuberthof 31): 10.00
uur dhr. R. Brink.
WEST-ZEEUWS-VLAANDEREN
Aardenburg - Maria Hemelvaart,
zond. 9.15 u.
Biervliet - H. Maagd Maria Onbe
vlekt Ontvangen, zat. 19 u.
Breskens - H. Barbara, zat. 19 u.
zond. 10 u.
Eede - H. Maria ten Hemelopneming
zat. 19 u.
Groede - H. Bavo. zat 19 u.
Hoofdplaat - H. Eligius. zat. 17 u.
Oostburg - H. Eligius. zond. 10.30 u.
Schoondijke - H. Petrus Apostel,
zond. 09.15 u.
Slijkplaat - Maria Sterre der Zee.
zat. 17 u.
IJzendijke - H. Maria Hemelvaart,
zond. 10.30.
Sluis - H. Johannes de Doper. zond.
10.30 u.
OOST-ZEEUWS-VLAANDEREN
Clinge - H, Henricus. zat. 19 u.
Hulst - H. Willibrordus. zat. 19 u.
zond. 10.30 u.
Graauw - Maria ten Hemelopne
ming. zond. 9.30 u.
St. Jansteen - H. Johannes de Doper,
zat. 19 u.
Boschkapelle - H. Petrus en Paulus.
zond. 11.00 u.
Westdorpe - O. L. Vr. Visitatie, zat.
19 u.
Hengstdijk - H. Catharina. zat. 19.00
u.
Heikant - H. Teresia. zond. 9 u.
Kloosterzande - H. Martinus. zat.
18.30 u. zond. 11.00 u.
Koewacht - H. H. Philippus en Jaco
bus. zond. 10.30 u.
Lamswaarde - H. Cornelis. zond.
9.30 u.
Nieuw-Namen - H. Joseph, zond.
11.00 u.
Ossenisse - H. Willibrordus. zond.
9.30 u.
Stoppeldijk - H. Gerulphes. zond.
9.30 u.
Sluiskil - St. Antonius. zond. 9.30 u.
Terhole - H. Gerardus Majella. zat.
19.00 u.
Axel - H. Gregorius de Grote. zat. 19
u. zond. 11 u.
Philippine - O. L. Vr. Hemelvaart,
zond. 9.30 u.
Sas van Gent - Maria Hemelvaart,
zond. 11 u.
Zandstraat - H. Pastoor van Ars.
zond. 10 u.
Terneuzen - H. Willibrordus (Trini-
teitskerk). zond. 11 u. Verrezen
Christus: zat. 19 u.
Hoek - H. Kruiskerk, zond. 11 u.
Zuiddorpe - H. Maria Hemelvaart,
zat. 17 u. zond. 9.45 u.
Voor geestelijke bijstand in het
weekeinde is onderstaande pastorie
te bereiken.
OOST-ZEEUWS-VLAANDEREN
Hulst, Hontenisse en Koewacht -
Van zond. 12 u. tot maand. 24 u. Past.
A. Ruyloft, Graauw, tel. 0114-
635272.
WEST-ZEEUWS-VLAANDEREN
Van zond. 12 u. tot maand. 20 u. Past.
M. Janssen, tel. 0117-461208 (bgg.
Ziekenhuis Oostburg: tel. 0117-
459000).
KANAALZONE
Terneuzen, Philippine, Axel, West
dorpe, Sas van Gent, Zuiddorpe -
Van zond. 12 u. tot dinsd. 12 u. Past.
C. Dochy, tel. 0115-491346.
De vraag is, hoe beschermen wei de vogels?
Een polder vol aardappelen is toch ook puur natuur?
Bij Morres is er nogal wat werk aan de winkel.
Ze mogen blij zijn dat ze nog huurders kunnen binnen halen.
Grensarbeider: Er is heel wat Loos.
Oostburgse ondernemers: van een blote toerist valt niks te plukken.
Axel pot voor molen.
IN aflevering 441 van 6 januari vroegen we op verzoek van A.
Heijboer uit Breskens naar een (liefdes)liedje. Hij kreeg veel reac
ties onder meer van Th. Cock uit Kuitaart.
Ook wij kregen de volledige tekst, overgenomen uit een boekje,
uitgegeven door de firma F. Rombouts te Roosendaal rond 1950.
De tekst is van Kees Pruis, de muziek van Jupp Schmitz. De oor
spronkelijke Duitse titel luidt: Du bist mit Gold nicht zu bezah-
len.
Er komt voor ieder in 't leven
Eenmaal het wondere uur
Dat je je hart weg moet geven
Da's eenmaal zoo de natuur!
Alles verdwijnt om je henen
Alles op aarde verbleekt
En je leeft slechts voor die ééne
Als je verliefd tot haar spreekt:
Refrein:
Jij bent met goud, met goud niet te betalen.
Geen diamant kan zooveel licht uitstralen.
Jou te bezitten en jou te beschermen
Zal voortaan slechts mijn
Levensinhoud zijn!
En als je eenmaal getreuwd bent
't Stormachtige is er wat af,
Dan, als je het leven dichtbij kent
Is huisarrest soms een straf.
Ga je en keertje met vrienden
Zoo zonder vrouw eens op stap
Zing je, wanneer je naar huis komt
Tot 't booze vrouwtje als grap:
Refrein:
En nóg wat ouder geworden
Blijf je weer liever in huis.
Zing je, bij 't wasschen der borden:
Vrouwtje, bij jou voel 'k me thuis!
Vrienden zijn dan overbodig.
Langzaam komt dan de oude dag.
Heb je elkaar het meeste noodig;
Zeg je met weemoedige lach:
Refrein:
Pegam.
