Weekend
Tuchtrecht advocaten op hellend vlak
vandaag
VOG//
ST-NOORWEGEN
DE STEM
lAROKKO
IReizen en Recreatie"
(REIZEN
Kinderfcnds VN viert
vijftigjarig bestaan
met symposium
in Amsterdam
De balie gaat open,
de klant wordt
mondiger en
de moraal taant
6 Limbu^l
PRAAG 22Q I
lachten htl/LO, |u J
ft excursies! 15.SI
(-27 mei, 10-14 if
?l REKRO REliË,
(2233 tot 22 1
15 d9n ^TaigT
dgn vanaf 1 gq'L
ighödgn v.a 399:!
I 7 dgn vanaf 499
lm apr. Winnemullèrl
10488-468655.
1 - VLUCHTËtThèènl
If,:20- 'erug 1835j
Vlucht v.a. 24q I
I 3' htl. v.a. 333-;|
Travel - SGR
I-294.94.94.
■CURSIEREIZBT 9,1
■.Tsjechië v.a. 559 I
1 brochure. GARan'ti
■I 046-4585454.
fe-VOORJAARSRir,
iincl.exc. v.a. 249 -1
brochure GARaKiti
J 046-4585454. 1
I winter/zomervakanfl
'(ECREA! Bel voor gids)
■woningen, app Pr
0578-613992
Hen metca.1100sprook-
ig gelegen vakantievio-
het grootste aanbod in
Wwegen. Onze nieuws
ctus FJORDHYTTErI
It u gratis in uw reisbu-1
f direct op aanvraag.
ZATERDAG 10 FEBRUARI 1996
Het onvoltooide
karwei van Unicef
u er even tussenuit
elke zaterdag de rul
"REIZEN EN RE-|
ÈATIE" in deze krant.
Van elke tien wereldburgers zijn
er drie jonger dan zestien jaar.
Maar in Afrika, beneden de Sa
hara, is de helft van de bevol
king jonger dan zestien. Elders
nemen de geboortecijfers af,
maar moeten meisjes vrezen
voor hun toekomst.
Dit jaar bestaat Unicef, het kin
derfonds van de Verenigde Na
ties, vijftig jaar. Veel is al be-
reikt op het gebied van kinder-
j rechten, maar de weg is nog
lang. Donderdag spreken inter-
j nationale experts in Amsterdam
over de toekomst van het kin
derfonds.
op vakantiegebied
jlZEN EN RECREATIE
zaterdag in deze kranlll
fieve rondreis Wlarokki
dgn 1995,- incl. vlie
hotels, vervoer
vertrekdata. Folde
riOSER 071-5126400
■JVR/SGR.
De Rubriek
laat elke zaterdag in deze
krant en bereikt ca.
2 miljoen lezers.
Dat mag u niet missen!
Inl.: Tel.: 073-6125225
Fax: 073-6157283.
I Door Hans Rube
Kijk naar een kind als Meena uit
Bangladesh, die zo graag naar
school zou gaan. Net als haar
Meena mag niet naar school, dat
voor vrouwen immers geen nut, zegt
[vader. Daarom leert ze zichzelf tellen met
[behulp van een papagaai. Dan lost Meena een
[kippendiefstal op. „Hoe wist je dat er een kip
[gestolen was?," vraagt vader. „Omdat ik kip
ten kan tellen." Zo leert vader dat het hebben
|van een slimme dochter ook zijn voordelen
hebben. Nu gaat Meena elke dag naar
Ichool.
|Kijk naar de ontwikkeling van kinderen en
tie hoe een land er voorstaat, redeneert Uni-
[cef, het jubilerende kinderfonds van de Ver-
Naties. Meena speelt de hoofdrol in
[een tekenfilmpje van Unicef. Ze bestaat dus
liet echt, toch zijn er miljoenen 'Meena's':
meisjes in kansloze posities.
Tngeveer 130 miljoen kinderen gaan niet
bar school, zestig procent van hen zijn meis-
jes, wereldwijd. In ontwikkelingslanden zijn
tweemaal zoveel vrouwen als mannen analfa
beet. In veel delen van de wereld worden
meisjes ook nog op andere gebieden achterge
steld bij jongens. Ze krijgen minder medische
zorg en mogen het laatst aan tafel. Van alle
vrouwelijke baby's in India, bijvoorbeeld,
krijgt dertig procent de moederborst, tegen
over 51 procent van de jongens.
Moeders
In de minst ontwikkelde landen is het geboor
tecijfer het hoogst ter wereld, maar overlijdt,
gemiddeld, ook tien procent van alle kinderen
voor het vijfde jaar. Een op de twintig vrou
wen sterft er in het kraambed.
Vrouweneducatie is van essentieel belang om
de toestand in de Derde Wereld te verbeteren.
„Goed opgeleide moeders wilen geen acht
kinderen," zegt B. van Ruitenbeek, hoofd
educatie en evenementen van Unicef Neder
land. „Dan beseffen ze dat er een langere
periode moet zitten tussen geboorten."
Helaas blijkt gedegen opleiding geen garantie
voor gelijke behandeling van jongens en
meisjes. Gezinnen in arme landen gebruiken
tegenwoordig pre-natale diagnostiek, gekop
peld aan abortussen, om het geslacht van hun
kind te kunnen bepalen. In Azië leidt dit al tot
een mannenoverschot. India telt nog maar
935 vrouwen op elke duizend mannen, Paki
stan 920 en in China wordt twaalf procent
van alle vrouwelijke foetussen geaborterd.
Kinderbelangen
Sinds de oprichting op 11 december 1946 is
Unicef van een Europese noodhulp-organisa
tie uitgegroeid tot een internationale belan
genbehartiger van kinderen en hun moeders
waar ook ter wereld.
Na de Tweede Wereldoorlog was de nood
onder de kinderen in Europa groot. De VN
besloten tot de oprichting van een speciaal
noodfonds voor de hulp aan de getroffenen:
het United Nations International Children's
Emergency Fund (Unicef). Na de wederop
bouw van Europa wilden de VN Unicef
opheffen. Het fonds bleef slechts na heftig
aandringen van afgevaardigden in Azië, waar
destijds de nood het hoogst was, voorlopig
bestaan. In 1953 kreeg de organisatie een blij
vend mandaat. De afkorting Unicef bleef,
maar de naam werd officieel gewijzigd in
United Nations Children's Fund.
„We geven kinderen een stem," meent Bert
van Ruitenbeek, gevraagd naar het bestaans
recht van het kinderfonds. „Dankzij de VN
kunnen we problemen van kinderen op alle
niveau's bij regeringen onder de aandacht
brengen. Wij stellen kinderen centraal bij de
ontwikkeling van een land en laten zien dat
met heel weinig middelen heel veel te berei
ken is."
In de jaren na WO-II is Unicef in de beeldvor
ming van het grote publiek vooral een 'lief'
fonds. Met aardige ambassadeurs, zoals Dan
ny Kaye, Harry Belafonte, Audrey Hepburn
en sir Peter Üstinov. Een van de weinige
organisaties ook die tijdens oorlogen door de
linies kan trekken om kinderen noodhulp te
bieden. Dit jaar moeten tijdens de Olympi
sche Spelen in Atlanta een week lang overal
ter wereld de wapens zwijgen, voor de kinde
ren. Schaatser Johan Olav Koss, speciale
representant van Unicef, gaat dit bepleiten.
Gered
Vele miljoenen kinderen zijn door Unicef de
afgelopen jaren van een wisse dood gered. De
organisatie biedt nu in 144 ontwikkelingslan
den hulp aan moeder en kind. Het in 1983
gelanceerde 'Strijdplan tegen de kindersterf
te' is efficiënt gebleken. In de meeste ontwik
kelingslanden wordt momenteel tachtig pro
cent van de kinderen gevaccineerd tegen de
belangrijkste kinderziekten, zoals mazelen,
polio en tuberculose.
Zonder structurele verbeteringen in de soci
aal/economische hoek is ook medische hulp
aan kinderen zinloos, beseft Van Ruitenbeek.
Het 'lieve' Unicef schuwt in die overtuiging
de harde uitspraak niet. Hulp moet worden
geboden zonder onderscheid en de 'interna
tionale gemeenschap moet er in de jaren
negentig van doordrongen zijn dat hoge kin
dersterftecijfers en grote aantallen kinderen
met handicaps en gebreken, moreel onaan
vaardbare zaken zijn.' Temeer, aldus Van
Ruitenbeek, omdat alle mogelijkheden om
preventief in te grijpen aanwezig zijn.
Unicef heeft berekend dat voor 2,5 miljard
dollar per jaar de levens van 100 miljoen kin
deren tot het jaar 2000 te redden zijn. „Het
verzuim om vanuit dit gegeven in te grijpen is
net zo onredelijk als slavernij, kolonialisme
en racisme," stelt het fonds in zijn beleids
plan voor de jaren negentig.
Van de veertien miljoen kinderen die jaarlijks
in de Derde Wereld sterven voor hun vijfde
verjaardag, sterft een groot aantal omdat zij
Meena leert tellen, met behulp van een papagaai, en droomt van school. Unicef probeert op simpele wijzen het belang van vrouwene
ducatie aan te tonen. illustratie unicef/hanna Barbara
in volstrekte armoede door het leven gaan.
Volgens ramingen van Unicef leven 155 mil
joen kinderen onder de armoedegrens.
Harde uitspraak
Doorbreken van de neerwaartse spiraal
waarin een door overbevolking geplaagd ont
wikkelingsland zich bevindt vraagt om 'geïn-
tergreerd beleid'. Inenten van kinderen heeft
alleen volledig zin als die kinderen over goede
volwaardige voeding kunnen beschikken.
Goede voeding moet gekoppeld zijn aan
schoon drinkwater en bij schoon drinkwater
hoort een schone emmer en voorlichting over
hygiëne. Lessen over hygiëne hebben slechts
nut als de bevolking begrijpt wat er verteld
wordt, dus moet er goed onderwijs komen.
Vrouwen en kinderen opleiden en wijzen op
hun rechten in de samenleving: dan snijdt het
mes aan twee kanten. Goed opgeleide vrou
wen kunnen hun steentje bijdragen in het
huishoudbuget. Als de economie van een land
op gang komt neemt het aantal geboorten af,
en daalt het kindersterftecijfer.
Tot het jaar 2000 heeft Unicef zo nog een
reeks aan actiepunten: propageren van borst
voeding (ook in Nederland), vitamine A ver
spreiden, bijhouden van groeikaarten, jodi-
um-toevoeging aan drinkwater. En ook heel
belangrijk: de anti-oorlog 'agenda'. Conflic
ten en oorlogen zijn te voorkomen, bijvoor
beeld door vredesonderwijs. Landmijnen
moeten worden opgeruimd en Unicef strijdt
tegen het inzetten van kind-soldaten.
In vijftig jaar Unicef is veel bereikt. Het kin
dersterftecijfer is bijvoorbeeld van 216 per
1000 levend geborenen in 1960 nu gekomen
op 100. Het streven is om in het jaar 2000 te
zijn gedaald tot 70 (ter vergelijking: in Neder
land sterven 7 van alle 1000 levend geboren
kinderen voor hun vijfde, in Niger zijn er dat
320). Tegen die achtergrond spreekt Unicef in
het jubileumjaar van 'unfinished business',
een onvoltooid kwarwei. Het is daarom pijn
lijk voor de organisatie dat vrijwel alle geïn
dustrialiseerde landen de afgelopen zijn gaan
korten op hun bijdrage aan de VN, en daar
mee ook aan het kinderfonds. Nederland
hoort echter tot de top-vier van gulste donors,
met omgerekend een bijdrage van 165 dollar
per inwoner.
Op 15 februari wordt onder de titel 'Children
First' in het Koninklijk Instituut voor de Tropen
in Amsterdam een symposium over de werkwij
ze van Unicef gehouden. Experts, uit de hele
wereld, discussiëren over de beste methoden
om de leefsituatie van kinderen te verbeteren.
nde belastingparadijs mtt
n heldere water). De reis
igs de Caribbeanroute met
issau (de Bahama's), St Juan
in en St.Thomas. Op iede-
u de mogelijkheid om een
literaard kunt u de plaatsen
verkennen.
reis hw 8tb/hz 811
iiaane) l7"'
{verplicht)
plicht)
ivt/losse bedden
ut/losse b«dden
begrepen"
i-Miami v.v. per lijndienst van
2 of 3 nachten in een t**
vembad) in een 2-persoon""
luthe en toilet Verxorgini
>p de 3-sterren+ Sea 8reett£
innenhut met douche en
op basis van vulpen^
(en zoals oncbijt lunch,
ïachtbuffet)
inbegrepen-
aakijden, excursies, fooien.
eekiemers: 20. j^nde
an annulering bij onvoldoen
voor vertrek.
njn
xr vertrek,
de ANVR Retsvoorwa»
EERSTE. RikUS, &U6 HARTSTIKKE GOED, /VIAAR WAT
VWT BETE.KÊA/T P IT C5K4PP(6"E (JEpAAR. 7Dcf>
Eindhoven: Stationsplein 28 -
14 - Waalwijk: Stationsstraat
„Het tuchtrecht voor advocaten
wordt in Nederland op een zeer ver
antwoorde wijze uitgevoerd. Het is
onzin te denken dat er sprake is van
een onderonsje van mensen die elkaar
voor de kritiek van buiten willen be
schermen."
Dat zegt mr. J. van den Heuvel, grif
fier bij de Bossche Raad van Disci
pline van de Nederlandse Orde van
Advocaten. De vijf Raden van Disci
pline bestaan in februari tien jaar. Of
de hoge kwaliteit zo blijft als de 7500
vrijgevestigde advocaten hun mono
poliepositie bij de rechtbanken kwijt
zijn, moet afgewacht worden.
DoorWippel Houben
Het staat vast dat juristen van
rechtsbijstandsassuradeuren,
Buro's voor Rechtshulp, belan
genorganisaties als bijvoorbeeld ANWB,
Consumentenbond en FNV, maar ook juristen
van accountantskantoren, bedrijfsjuristen en
juristen in dienst van overheidsinstanties
binnen enkele jaren niet meer uit de rechts
zaal geweerd kunnen worden.
De commissie 'Domeinmonopolie Advoca-
tuur'(commissie Cohen) weet haar aanbeve
ling daarvoor gesteund door het kabinet. De
Nederlandse Orde van Advocaten heeft zich
er morrend bij neergelegd. De 'Gesloten
Balie' wordt een 'Open Balie' en dat heeft ook
gevolgen voor het tuchtrecht.
Mr. Van den Heuvel kan nog niet aangeven
wat dit gaat betekenen. Dat zal de praktijk
moeten uitwijzen. Hij weet wel dat de mate
van onafhankelijkheid van de nieuwe catego
rie advocaten een groot probleem kan gaan
worden. Zij zijn immers in dienst van anderen
en zullen daar verantwoording moeten afleg
gen.
Een van de vele vragen: Wie is er verantwoor
delijk als een advocaat in dienstbetrekking
zijn werk niet volgens de regels heeft gedaan,
de advocaat of diens werkgever?
Mr. F.Heemskerk, algemeen secretaris van de
landelijke Orde, zegt dat werkgevers voor de
advocaten die bij hen in dienst zijn, de ver
plichtingen van het tuchtrecht zullen moeten
erkennen. Zij zullen een statuut moeten teke
nen waarin dit staat opgenomen. Of de werk-
gevers dit zullen accepteren, zal moeten blij
ken. De Orde studeert nu in overleg met o.a.
de Vereniging van Bedrijfsjuristen op een
verordening waarin de plichten van advoca
ten, dus ook de nieuwe en hun werkgevers
staan opgenomen.
Wat advocaten niet mogen, staat nu in artikel
46 van de Advocatenwet. Zij mogen niet han
delen in strijd met hun zorgplicht voor hun
cliënten, zij mogen geen inbreuk plegen op in
deze wet genoemde verordeningen en ze
mogen als advocaat niet onbetamelijk optre
den. Dat laatste kan verschillend geïnterpre
teerd worden. Daarnaast kent de orde eigen
gedragsregels voor advocaten. Die geven aan
wat de advocaten zelf vinden wat wel en wat
niet kan.
In zijn laatste jaarrede ging de inmiddels ver
trokken Deken van de Raad van Toezicht in
Breda, mr. G. van Spaendonck, dieper op
deze materie in. „Wij krijgen dan te maken
met stellige normen, die dwingende verplich
tingen opleggen en niet meer met richtlijnen
voor het betamelijk gedrag van de advocaat,
welke de tuchtrechter behoort te toetsen,"
aldus de ex-Deken.
Ook laat de commissie in zijn visie geen ruim
te voor gedragsregels die afgestemd zijn op de
onderlinge relaties tussen advocaten. Van
Spaendonck is bang dat dit zal leiden tot een
verarming van het tuchtrecht. Hij ziet daarin
het risico dat het gedrag van advocaten zal
verloederen en het imago van de Balie zal
schaden.
Nu al kunnen advocaten zich in bepaalde
gevallen voor gemaakte fouten verschuilen
achter de organisatie van het kantoor waar zij
werken. Zonder aanpassing van het tuch
trecht zal dat bij de 'Open Balie' alleen maar
meer worden, vreest hij.
Terug naar het tuchtrecht van advocaten nu.
De laatste tien jaar is het aantal klachten
tegen advocaten geleidelijk toegenomen. Mr.
Van den Heuvel heeft het vanaf de eerste zit
ting als griffier meegemaakt: „Het publiek is
mondiger geworden, er zijn meer advocaten
gekomen, over het tuchtrecht wordt geschre
ven. En misschien zijn de ethische opvattin
gen van sommige advocaten afgezwakt, zoals
je overigens in de hele maatschappij ziet
gebeuren."
Het jaar 1995 heeft in Zuid-Nederland een
grote stijging van het aantal tuchtrechtzaken
te zien gegeven. In het arrondissement Breda
was de groei het grootst: van 35 in 1994 naar
60. In Roermond nam het toe van 16 naar 27,
in Maastricht van 24 naar 30 en in Den Bosch
van 34 naar 37.
De groei in Breda is, weet mr. Van den Heu
vel, nagenoeg in haar geheel toe te schrijven
aan de klachten tegen het kantoor Van den
Toorn-Volkers in Made. De Raad van Disci
pline heeft dit echtpaar onlangs voor zes
maanden onvoorwaardelijk geschorst, een
vergaande maatregel. Hiertegen zijn beide
advocaten in beroep gegaan bij het Hof van
Discipline.
In het tuchtrecht wordt gewerkt met maatre
gelen als de waarschuwing, de berisping, de
voorwaardelijke en onvoorwaardelijke schor
sing en de schrapping van een advocaat van
'het tableau.' Hij mag in dat laatste geval zijn
beroep niet meer uitoefenen.
Mensen die zich beklagen over een advocaat
moeten hun klacht opsturen naar de Deken in
hun arrondissement. Die bekijkt de klacht en
praat met de klager. In ongeveer drie van de
vier gevallen kan hij het probleem tussen de
advocaat en diens cliënt uit de wereld helpen.
Het laatste jaar lukte dat de Bredase Deken in
101 van de 136 gevallen. De rest moest hij
doorsturen naar de Raad van Discipline.
De griffier bekijkt in eerste instantie of een
klacht gegrond is. Mr. Van den Heuvel: „Ik
ben daar de zeef. Als ik vind dat een klacht
kennelijk ongegrond is, maak ik een concept
beslissing. Die leg ik aan de voorzitter voor.
Hij bepaalt wat ermee gebeurt. Tussendoor
worden nog klachten ingetrokken."
In 1995 heeft de Raad 156 nieuwe klachten
ontvangen. Uit 1994 lagen er nog 48 om af te
werken. Tussen moment van inzenden en van
behandeling ligt drie maanden. De werkvoor-
raad voor 1995 bedroeg daarmee 204 zaken.
Daarvan zijn er 75 ongegrond verklaard.
Zeven waren gegrond, maar hebben niet
geleid tot een maatregel, twaalf hebben een
waarschuwing aan de advocaat opgeleverd en
negen een berisping.
In drie gevallen is een voorwaardelijke schor
sing opgelegd en een keer is een schorsing uit
gesproken. De Raad heeft 70 zaken mee over
genomen naar 1996, waarvan er twintig al
behandeld waren maar nog wachten op de
uitspraak.
Wie doorgaans klagen? „Mensen die vinden
dat de advocaat hun zaak verkeerd heeft aan
gepakt, er te weinig voor heeft gedaan of een
te hoge rekening heeft gestuurd, mensen die
een te hoge verwachting hebben gehad over
de kans van slagen van hun rechtszaak en
teleurgesteld zijn over de uitslag en ook wel
beroepsklagers."
„Relatief veel klachten komen binnen van
mensen die een echtscheidings- of alimenta
tiezaak verloren hebben. In hun ogen heeft de
advocaat het sowieso niet goed gedaan. Het
initiatief van de Orde om na afloop klagers te
gaan enquêteren, heeft dan ook geen zin,"
vindt hij.
„In ons ressort (de rechtbanken Breda, Den
Bosch, Roermond en Maastricht) hebben we
te maken met een stuk of vijf beroepsklagers.
Zij zijn elk jaar wel goed voor een paar klach
ten. Zij kunnen niet relativeren en hebben
oogkleppen voor. Een ander kan per definitie
geen gelijk hebben."
„De Deken kan ambtshalve klagen als een
advocaat niet voldoet aan bepaalde verorde
ningen. Dit gebeurt hooguit een paar keer per
jaar. De Deken in Den Bosch heeft in 1995
drie keer een klacht ingediend omdat een
advocaat zijn contributie aan de Orde niet
had betaald. Dan is er echt iets aan de hand."
„Het niet voldoen aan de boekhoudverorde-
ning leidt ook wel eens tot een klacht. Dat
was bij de mrs. Van den Toorn het geval. Een
advocaat moet dan op last zijn jaarstukken
overleggen omdat er twijfel is of hij zijn kan
toor financieel wel goed beheert. En een
enkele keer klaagt het openbaar ministerie
over het beroepsgedrag van een advocaat. Die
heeft dan voor 'postbode' gespeeld voor zijn
cliënt terwijl die in volledige beperking zat.
Dan dwarsboomt hij bewust het politie
onderzoek," put de griffier uit zijn ervaring.
Volgens sommige advocaten in het arrondis
sement Breda is de Bossche Raad van Disci
pline te 'soft'.
Mr. Van den Heuvel reageert geprikkeld:
„Onzin. Een klacht is voor een advocaat al erg
en een maatregel helemaal. De raad bestaat
uit een rechter, drie advocaten en mijn per
soontje. Wij discussiëren in de raadkamer
over wat in de situatie van de behandelde
klacht net wel of niet meer betamelijk was.
Dat gebeurt heel gedetailleerd en zorgvuldig.
De uitspraken van de vijf Raden worden
gepubliceerd. Over en weer weten de raadsle
den heus wel wat er wordt opgelegd. Natuur
lijk proberen zij zo goed mogelijk met elkaar
in de pas te lopen."
