4 Ik heb geen
zin om
schijnheilig
te doen'
Geen
Richard Groenendaal vertrouwt Adrie van der Poel niet langer
Jongeren m<
Staten willen gj
Verkeersagress
met veertien
DE STEM
'Hulpagent'
Als trendwatcher zie ik dat er over
de komende Elfstedentocht,
donderdag aanstaande, totaal
niet cynisch gedaan is, Elke winter
wordt het bijzonder leuk gevon
den om kranten en
omroepen belachelijk te
maken als ze zich na een
paar dagen vorst melden
aan de balie van het
Oranjehotel in Leeuwar
den. Nu is er niet gela
chen. Het was duidelijk
dat het er dit jaar maar
eens van moest komen.
Heerlijk is dat; middenin
de massa meegillen om
de Tocht der Tochten.
Een mens begrijpt soms
niets van zichzelf.
We raakten hier ter
redactie helemaal opge
wonden van geheime
interne memo's over
ingetrokken verloven van
de politie in Friesland.
Ook lazen we in een
onder een streng en
langdurig embargo
begraven mededeling,
dat 'het hele wagenpark
van de NOS met de neus
naar Friesland gericht
staat.' Blijf daar eens
onbewogen onder. Het
lijkt wel oorlog. De mobi
lisatie. Operatie 'Polder
Storm' staat op het punt
te beginnen. Heinze Bakker als de
Peter Arnett van Studio Sport.
In zo'n gemoedstoestand, die
dicht tegen bewustzijnsvernau
wing aanzit, werkt een telefoontje
met een collega in Italië ontnuch
terend. Ik vertelde de man in Mil
aan dat hier volwassenen in de
vrieskou stukken vuil bruin ijs uit
een sloot hakken, in een vracht
wagen laden en honderd meter
verderop in een andere sloot gooi
en. Hij durfde niet meteen te
lachen.
Maar toen ik hem het tafereel
schilderde van de brandweerman
nen bij avond, die vierkante stuk
ken ijs uitzaagden en in een wak
schoven, kwam hij niet meer bij.
'Wak? Wak?' De Italiaan bedaar
de pas toen hij hoorde dat Ajax de
avond ervoor juist in Leeuwarden
met 2-0 klop had gekregen in de
Coppa Olanda. Ai, dat kwam aan.
Moest Ajax daar naartoe dan? Ja,
Ajax moest daar naartoe. Hij
schrok zich kapot, want over voet
bal maak je geen grapjes op en
onder de Po-vlakte.
De hoorn lag nog niet op de haak
of ik wist waarom alle hotels in
Leeuwarden en omstreken bar
stensvol met journalisten zitten.
Een visioen maakte duidelijk waar
om zelfs schaatshaters vlassen op
een nieuwe Elfstedentocht.
Ajax bij Cambuur, elf maillots
tegen zeven paar blote benen.
Erik Huizebosch, Lammert Huite-
ma en Evert van Benthem hingen
in de hekken van de M-side, hun
vingers vroren vast aan het NATO-
prikkeldraad. Ze rukten zich los en
maakten bloederige high fives
met hun helden op het veld; de
Rotterdammer Pieren, de Braban
der Van Rijswijk.
Het is het onberispelijke van de
modale voetballer waar we op
sommige momenten even genoeg
van hebben. De op communicatief
terrein door Elsemieke Havenga
helemaal gladgepolijste Ajacie-
den. De altijd in de tweede per
soon enkelvoud uitgesproken ant
woorden van Ronald Koeman.
Het grijze, verongelijkte vocabulai
re van Dick Advocaat. Zelfs bij
NAC lopen spelers rond, die, als
ze eenmaal on the record spreken,
hun automatische piloot aanzet
ten en iedere originele opvatting
vergeten.
De meeste voetbalverslaggevers
hebben de scherpte, de vasthou
dendheid, het kostuum, de bril en
alle commissieleden van Maarten
van Traa nodig om 'een' voetbal
ler nog eens iets aardigs over 'het
produkt voetbal' te ontfutselen.
Ruim baan voor de natuurijs-
schaatsers, want die praten nog
als de voetballers uit de jaren
zestig. Maar na een week, als we
psychisch en taalkundig bijgetankt
zijn, dan is het wel weer genoeg.
Oprotten dus, zouden die man
nen dan zeggen.
Richard Groenendaal: Ook voor een vijfde plaats zal ik altijd tot het uiterste gaan.
FOTO THEO VAN ZWAM
Chris van Nijnatten Boosheid
MORGEN wordt in de Parijse
voorstad Montreuil het
wereldkampioenschap veldrij
den gehouden. Nederland
brengt drie medaille - kandi
daten aan de start: Adrie van
der Poel (eerder vijf keer zil
ver), Wim de Vos (een keer
brons) en Richard Groenen
daal (tweede in '94 en '95).
Een weelde waarmee de ploeg
kennelijk niet kan leven. Vrij
dagavond werd een tijdbom
weggelegd, die mogelijk zon
dag om 15.00 uur, als het
startschot klinkt, tot ont
ploffing komt.
Door Ad Pertijs
Montreuil - De persconferentie die
veldrit-bondscoach Martin van Dijk
gisteren gaf in Parijs, was er een van
dertien in een dozijn. Er was niemand
ziek, het parcours was okee en achter
hem zaten drie titelkandidaten, die
eendrachtig zouden proberen het goud
mee naar Nederland te nemen.
Althans zo leek het, want Richard
Groenendaal zat zich te verbijten.
Onderhuids was de avond ervoor in het
Holiday Inn-hotel van Rosny grote
onrust uitgebroken. Van der Poel,
Groenendaal en De Vos waren het niets
eens geworden over de te volgen tac
tiek. Of die overeenkomst er nog komt
voor zondag, is de vraag. Groenendaal
gaat na wat er de afgelopen week
gebeurd is, het liefst zijn eigen gang.
„Sinds zondag heb ik de knop defini
tief omgedraaid," meldde Groenen
daal. Hij schrok van die woorden. De
nummer twee van de afgelopen twee
WK's wilde aan de vooravond van de
mondiale titelstrijd geen rel veroorza
ken, maar aan de andere kant voelde
hij het onbedwingbare verlangen om
zijn hart te luchten. „Ik zeg niet dat er
nu een groot conflict is, maar ik wil dat
iedereen zondag tijdens de koers weet
wat er aan de hand is. Ik heb geen zin
om vooraf schijnheilig te doen. Ik zeg
liever eerlijk hoe de vlag erbij hangt."
Richard Groenendaal in actie. Op de achtergrond vader Reinier, die als helper fungeert.
Zijn boosheid geldt Adrie van der Poel,
Groenendaals ploeggenoot bij de
Rabobank. Van der Poel demarreerde
afgelopen zondag tijdens de Superpre-
stige-rit in Wetzikon op het moment
dat Groenendaal een foutje maakte.
Een paar dagen ervoor had de Oostbra
bander nog met de hand op het hart
gezegd dat er geen sprake was van een
controverse tussen hem en de vijfvou
dige vice-wereldkampioen. Ze waren
slechts twee eerzuchtige crossers, die
beiden dolgraag wereldkampioen wil
den worden. „Ik zal niet op Van der
Poel wachten, maar dat snapt Adrie
zelf het beste. Cadeautjes worden er op
een WK immers niet weggegeven. Maar
ook Adrie zal zijn kansen pakken op de
momenten wanneer die zich voor
doen."
Na 'Wetzikon' denkt Groenendaal er in
grote lijnen nog zo over, alleen ver
trouwt hij Van der Poel voor geen
meter meer wanneer het op afspraken
maken aankomt.
„Het liefst rijd ik zondag helemaal
mijn eigen koers. Ik heb het gevoel dat
ik ze er toch allebei afrijd. Net zoals op
het NK."
Van der Poel heeft daar kennelijk een
andere mening over. Hij vreest dat zijn
eigen winstkansen in gevaar komen op
het moment dat Groenendaal en/of De
Vos vroeg in de aanval gaan. „Die gas
ten vertrekken nu eenmaal veel rapper
dan ik. Ik start het liefst wat rustiger
om daarna mijn koers op te bouwen,"
vertelde Van der Poel. „Een typische
Van der Poel-uitleg," reageerde Groe
nendaal aan het naastgelegen tafeltje
vol venijn.
Niet slim
De Westbrabander zou het liefst zien
dat hij tot half-koers (een half uur) vrij
is om eventueel achter Groenendaal of
De Vos aan te rijden. „Veel zal daarbij
afhangen van de situatie. Ik snap ook
wel dat het niet slim is om in zo'n geval
een aantal concurrenten op sleeptouw
te nemen. Maar er zijn meer manieren
om naar voren te rijden. Alleen bij
voorbeeld, na een demarrage."
Groenendaal weet niet wat hij er van
moet denken. Hij herinnerde zich
gisteren weer een paar voorvallen,
waarbij Van der Poel zelfs zijn vader
Rein zou hebben gedwarsboomd. „Op
het WK in München reed hij met Tha
ler door op het moment dat Stamsnij-
der en mijn vader er aan kwamen. En
in Gieten gebeurde hetzelfde. Daar liet
hij zich door Simunek naar de slacht
bank leiden, terwijl Baars en Van
Bakel volgden."
Naast het wel of niet instemmen met
een verlate reactie van Van der Poel in
de koers, lagen er vrijdagavond nog
meer knelpunten op tafel. Groenen
daal: „Ik wil dat die andere twee niet
gaan aanvallen op het moment dat ik
ergens een foutje maak." Het was een
duidelijke verwijzing naar de gebeur
tenissen in Wetzikon. „De Vos zal dat
zeker niet doen. Die ziet meer dan
Adrie en ik wat er in de koers gebeurt,"
voegde Groenendaal er voor de duide
lijkheid aan toe.
De financiële beloning van de winnaar
voor de anderen, was het derde twist
punt. Van der Poel: „Een wereldtitel is
mij honderdduizend gulden waard. Ik
wil dolgraag nog twee jaar blijven
crossen, en met een titel op zak ben ik
voor die periode verzekerd van goede
startgelden en een contract bij een
ploeg."
'Toedeledoki'
De Vos dacht aan vijftig mille. Groe
nendaal twijfelt. „Alles hangt af van de
manier waarop je wint. Wanneer ik in
de eerste ronde wegspring en ik rij solo
naar de zege, dan zeg ik toedeledoki'.
Ik zal de andere best wel wat geven,
maar veel minder dan wanneer ze echt
voor me gereden hebben."
Over een ding waren ze het wel eens:
niemand weet hoe zondag de wedstrijd
verloopt.
Groenendaal: „Dus maken we ons mis
schien druk over één procent van alle
mogelijke scenario's." Van der Poel:
„Er zijn wel 1000 alternatieven. En
weet je, de wereldkampioen is al lang
bekend. Alleen weet nog niemand zijn
naam." Hij is ervan overtuigd dat alles
voorbestemd is. „Niet vanuit een
geloofsovertuiging, maar omdat ik
weet dat dingen toch lopen zoals ze
moeten lopen."
foto co r vos
Hoe het WK ook afloopt, Groenendaal
denkt er zelf financieel niet spectacu
lair veel wijzer van te worden. „De
prijzengelden blijven hetzelfde, veel
meer koersen rijden kan ik niet, ik
houd er hooguit een beter startgelden
en Superprestige-contract aan over."
Een dikke ton, honderdduizend gulden
dus. Dat is alleen al het prijzengeld dat
Richard Groenendaal de afgelopen
winter bij elkaar gefietst heeft. Zelf
praat hij er niet graag over.
„Maar ik kan dat soort bedragen moei
lijk ontkennen. Aan de hand van de
uitslagen in de wereldbekerwedstrij
den en Super-Prestige - crossen kan
iedereen uitrekenen wat ik dit seizoen
verdiend heb. Alleen naar de hoogte
van mijn startgelden en contracten zul
je moeten gissen. En daarnaast, het
zijn natuurlijk wel brutobedragen.
Fietsen krijg ik van mijn sponsor, maar
de rest moet ik zelf betalen."
Er zijn profwielrenners die hun neus
ophalen voor het veldrijden. Gemodder
in de marge, en koud bovendien. „Laat
ze maar," zei vader Reinier Groenen
daal nog niet zo lang geleden. „Die jon
gens denken dat ze het helemaal
gemaakt hebben met hun profcontract.
Maar ze vergeten dat onze Kies mis-,
schien wel tot de vijf best betaald?]
profs van het land behoort. Ik weetwaj
hij bij Raas verdient, nou dat is
klein contractje.
Zoon Richard durft het zo hard alle-l
maal niet stellen. „De wegtopper*
waarderen ons heus wel. Die weten waf
er in het veld te verdienen is. Alleen dj
minderen kijken soms op ons nee:
Maar om nu te zeggen dat ik tot dew]
best betaalde coureurs behoor. Ik
het niet. Ik ken mijn eigen contra?
maar wat die anderen verdienen, i)|
voor mij een vraagteken."
Groenendaal was als amateur ook
de weg een topper. Niet voor niets zo
bondscoach Piet Kuijs hem in 1992
naar de Olympische Spelen van Bare
lona.
„Er mochten maar drie Nederland?
starten, maar ik moest wel belove
voor Erik Dekker te rijden. Hij we
tweede en kreeg (terecht) alle a?
dacht. Ik eindigde als zeventiende
dat weet bijna niemand meer."
Bijzaak
Op dat moment moet Groenendaal i
geweten hebben dat hij ooit voort?
veldrijden zou kiezen. Na het NK val
1994 hakte hij die knoop definil»
door. De weg was vanaf dat morf
bijzaak.
„De vraag was: wil ik topsport bed)
ven of wordt het breedtesport,
gekozen voor de discipline waarin]
het best ben. In het crossen kon ik'j
top halen. Op de weg zou ik niet m
geworden zijn dan een redelijke)
goede coureur. Daar zijn er in I'
land al zoveel van en allemaal hopen*]
op die ene uitschieter."
„Of het een financiële gok was? Noj
nee. Ik wist uit de tijd van mijn vadj
dat je ook in het crossen aardig»
kunt verdienen. Hij is er nooit rijk*
geworden, maar we hebben thuis m
goed van het crossen kunnen h"
Dan praat ik over de tachtiger ja)"
Vergeleken met die tijd zijn de veflM
sten misschien wel 200 procent g®|
gen. Vooral door de komst van
wereldbeker."
„Oké, op de weg is het echt grote g'j
te verdienen, maar voor wie? Voobj
absolute toppers; de rest zal
jonair worden. Maar los daarvan,®
keuze voor het veldrijden heeft eif
lijk niets te maken met geld. Voor]
als sporter is mijn ego veel belang)?]
dan mijn portemonnee. Ik wil W"
en daardoor plezier hebben in
werk. Dat geldt toch voor iedere
Ruil je leuke baan in voor iets wat®
zend gulden per maand meer opl®'1
maar waarbij je wel iedere dag11
tegenzin naar je werk gaat. Hoe I]
houd je dat vol?"
De vraag is nu hoe lang Groenen®
het uithoudt in een ploeg met Van1!
Poel. „De Rabobank weet denk ii1*]
van de situatie. Ze zullen er niet]
mee zijn." Of hij dan niet beter
mond had kunnen houden? „AjjM
heb geen media-training gehad,
hij lachend. Een ding weet hij w®
praat er liever nu over, dan zon#
de koers. Dan wil ik aan niets an
denken dan de wedstrijd zelf."
Van onze verslaggever
Temeuzen - Jonge mensen die jong,
rencentrum Kalashnikov in Terne-
zen bezoeken, mogen daar van hif
ouders niet meer heen omdat
Kalashnikov in verband brengen m
activiteiten van de plaatselijke ve
eniging voor homoseksuelen COC.
Dat zegt de voorzitter van het jongere)
centrum, W. Verherbrugge.
Van onze verslaggever
Middelburg - De Zeeuwse State
tot in lengte van jaren radio-ac
opslaan, puur omdat in Zeelaij
voor dat spul ligt, de Covra.
Er moet daarom een bovengrens (Cl
gesteld worden aan de accepta- di<
tieplicht van de Covra, anders tot
dreigt Zeeland inderdaad een En
nucleair vuilnisvat zonder bodem pl]
te worden. Gil
De Staten stellen zich te weer, zo St.
bleek gisteren tijdens een extra - oo
zitting van een statencommissie tief
die alleen over de Covra ging, (E
tegen de voortdurende afval- ba
stroom van gevaarlijk afval, waar re
nu ook hoog-radioactief afval nif
(HRA) bij komt. Die stroom afval vo
groeit en groeit en dat gaat har- clj
der dan voorzien. 'J'
St
Rapport de
Covra wil uitbreiden en actueel is de
momenteel de inspraakronde H<
over de milieu-effectenrapporta- eel
ge (MER), een rapport dat han- Ee
delt over de gevolgen voor het he
milieu. De Zeeuwse Staten zijn in pr
die procedure slechts insprekers se
in het rijksbeleid. Maar is die de
rapportage achter de rug, dan de
gaat het over de vergunning voor be
de uitgebreide Covra, en dat is hi?
j een bevoegdheid van de Staten. toi
Gisteren kwamen de fracties niet wr
veei verder dan het stellen van he
veel technische vragen, maar W|
toch viel er een algemene tendens di«
te bespeuren. Over die accepta- nu
tieplicht. is
„Moet het nu allemaal naar Bors- dii
sele? Kan het afval van Petten He
niet gewoon in Petten blijven vo
zo vroeg statenlid De Looff dd
Van onze verslaggever
Terneuzen - Een mislukte inhaalm
in Temeuzen. Boze gezichten, een
gelukt, vergezeld van obscene geb
Temeuzen stopte, bewerkte de chai
diens zoon met een ijzeren pijp en j
Dat gebeurde allemaal op 24 pl;
september 1994, maar G. zei dat bl
F] het niet was geweest en bleef sci
dit ook gisteren voor de recht- za
bank in Temeuzen volhouden, all
Hij zou zijn auto op 19 septem- ge.
ber hebben verkocht aan een G.f
Helg, vijf dagen voor het inci- he
^■Het parket in Middelburg pc'
bad daar een keurig geschreven ke
netje over gekregen van de ee
meuwe eigenaar. Alleen, het de
bpte niet. Ten eerste stonden be
er dingen in die pas later hadden kv
Vfln rtrnn i
VO
ze|
Van onze verslaggever
Hulst - Een bewoner van ve:
de binnenstad van Hulst ha
waarschuwde gisteren de ha
Politie toen hij zag dat de m)l
bestuurder van een §e
bestelauto vreemde cap-
riolen maakte bij het weg- j
rijden van een parkeer- „f
Plaats.
rS zf® vanuit zijn woning ril
nat de bestelwagen andere ac
0 j raakte en er niet in ni
riaagde weg te komen. D<
e Hulstenaar toog daarop ac
naar buiten en ontdekte dat afj
bestuurder meer alcohol ge
Pnr,/ bad genomen dan vd
daplV0°j em was' Pakte d<ü
dosT i autosleutels van gu
h^onk®n rijder af en zei dat go
Poging bellen. rel
grote ^T_zette eerst een
nel;?- uc vueren- roen de
Politie arriveerde, was de Bi
^gevlogen. Via de eige- ca
de Vfi- bestelbus kwam ee
naem e toch achter de
ZlY^dfnwn.Hijzaials- dJ
tal, or de politie aan de
3 worden gevoeld over
aan mf3®' 0vengens werd f
bc
