Dinny's: buurtwinkel-nieuwe-stijl
Soberheid in meubelland
Een jurlge van Naomi
Aan
Veel
Modellenbureau lanceert kledingmerk
Visa schrapt dure
provisie winkeliers
Les Contc
Natuurlij ke materialen, simpele en robuuste vormen
Het Autosalc
DE STEM
SURPLUS
Aanvulling
Flexibel
Initiatief
Rekbaar
Buitenaards
DE STEM
VRIJDAG 26 JANUARI 1996 E2
De buurtwinkel van de toekomst.
Snel, ruim, gemakkelijk en her
kenbaar als de eigen keuken
thuis. Het zijn sleutelbegrippen
voor buurtsupermarkt Dinny's,
naar een idee van Floor Heijn
Retail. De eerste vestiging, de
pilot store, opende onlangs zijn
deuren in Hilversum. Dit meldt
het reclamevakblad Nieuwstri
bune deze week. Er moeten uit
eindelijk veertig Dinny's komen.
De buurtwinkel-nieuwe-stijl is
op Amerikaanse leest geschoeid.
Miss Dinny, een Marilyn Monroe
look-a-like, is het symbool, food
express de bijbehorende leuze.
Een beperkt aanbod en efficiënte,
ruime indeling kenmerken de
winkel zelf. Die indeling moet de
kracht van Dinny's worden. Blik
staat niet meer bij blik en vers
niet alleen bij vers. De produkten
staan opgesteld per produkt-
groep. Boven het verse brood
staat broodbeleg, onder het bord
je fruit staan de verse vruchten
met daarboven het ingeblikte
fruit. Ook staan produkten
gerangschikt per 'eetmoment',
alle spullen voor het ontbijt staan
bij elkaar, idem voor lunch en
diner.
De inrichting is geïnspireerd op
de keuken uit de jaren vijftig. De
schappen zijn van formica-achti-
ge kunststof, waarvan ook veel
keukenbladen zijn gemaakt of
lijken op keukenkastjes. De
weegmachine op de groente- en
fruitafdeling staat als het ware
op een 'aanrecht', evenals de kof
fiemachine waar klanten gratis
een kopje kunnen tappen.
Volgens Floor Heijn heeft de
buurtwinkel van vroeger weinig
zin meer. Er is wel behoefte,
vooral in de steden, voor kleine,
snelle supermarkten gericht op
gemak met veel verse produkten,
die snel verkopen. Dinny's moet
een soort McDonald's op voedsel-
gebied worden. Heijn: „In Ameri
ka en Japan heb je de van '7 tot
23 uur winkels', waar het assorti
ment 's ochtends anders is dan 's
avonds, waar mensen eerst hun
lunch komen halen en later
terugkomen voor het avondeten.
Zo'n dagelijkse aanpassing van
het aanbod bij Dinny's zou ik ook
graag zien."
Flexibiliteit is het steekwoord voor ontwerpers. Zo kan deze fau
teuil gemakkelijk worden ingeklapt.
Appelgroenkanariegeel en knallend oranje. Montis paste deze
modekleuren toe in de nieuwe collectie stoelen en banken.
In de kast Kaleidos, een ontwerp van Axel van Enthoven, is het
gebruik van robuuste constructies goed te zien. Kaleidos is nieuw
in de collectie van Leolux.
Country, art deco, romantisch
en natuurlijk. Alle denkbare
stijlen keerden de afgelopen
jaren terug in de woonkamer.
Nu lijkt de meubelindustrie in
een rustiger vaarwater. Ont
werpen en materiaalgebruik
zijn bovenal sober. Het zijn
hooguit de kleuren die knallen.
Door Paul Geerts en Anja Sparidaans
Stijlen die elkaar verdringen. Alles kan
en alles mag. Dat was de afgelopen jaren
het credo in meubelland. Aan deze 'post
modernistische opvatting' lijkt nu een
einde gekomen. Soberheid is de trend,
eenvoud die bovendien functioneel is.
Die ontwikkeling overheerste tijdens de
Internationale Meubelbeurs, die vorige
week plaatsvond in Keulen. De gepre
senteerde collecties van Europese fabri
kanten verschijnen de komende maan
den in de winkels.
De trend werd vorig jaar al ingezet.
Hout, glas en metaal werden steeds meer
verenigd in één ontwerp. Was het toen
voornamelijk een kenmerk van design,
nu is het doorgedrongen in alle segmen
ten van de meubelmarkt. Ook bij het
klassieke, en zelfs bij het 'groene' meubel
is de combinatie zichtbaar.
Natuurlijke materialen, simpele en
robuuste vormen. Deze elementen type
ren het hedendaagse meubel. Maar door
hun eenvoud vormen ze eerder een aan
vulling op het al bestaande interieur dan
een compleet nieuwe stijl. Want ze laten
zich bovenal gemakkelijk combineren.
Eenvoud betekent overigens niet dat de
vorm uit het oog verloren wordt. Inte
gendeel. Het meubel wordt juist meer
gezien als sculptuur, zonder de functie te
vergeten. Het resulteert in soms hoekige
en soms organische vormen.
Daarnaast laten topontwerpers zich in
toenemende mate inspireren door con
structies en materialen, die aan het begin
van deze eeuw massaal werden toege
past. Ook daar het robuuste. De meestal
zichtbare verbindingen zijn soms grof
van afwerking, maar zelden opdringerig.
Toch is er ruimte voor eigen interpreta
tie. Zo waren aan het begin van deze
eeuw voor metaal en ijzer populair en
werd hout afgedaan als ouderwets en
burgerlijk. Tegenwoordig kan hout wel,
liefst in onbewerkte vorm en in combi
natie met industriële materialen. Daar
naast groeit ook de aandacht voor het
'glazen meubel', een ontwikkeling die
samenhangt met het natuurvriendelijke
karakter van het materiaal.
Mooi maar praktisch. Dat is de instelling
van de consument. Ontwerpers komen
daaraan steeds meer tegemoet. Meubi
lair op maat behoort voor grote meubel
producenten gezien de hoge kosten
meestal niet tot de mogelijkheden. Maar
het toverwoord is flexibiliteit; fauteuils
die kunnen worden ingeklapt, construc
ties die als kast en als kamerscherm
dienst kunnen doen, bedkasten, een keu
kenblok met verrijdbare keukenkastjes
en opbergmeubelen waarvan delen naar
wens kunnen worden afgeschermd.
Flexibiliteit ook wat betreft toepasbaar
heid. Veel stoelen zijn door de gebruikte
materialen (metaal, kunststof) zowel
geschikt voor binnen als buiten, voor in
de keuken en in de woonkamer.
Maar zijn de gebruikte materialen voor
namelijk sober, de stoffering kan daar
entegen nogal uitbundig zijn. Nog steeds
veel aardekleuren, exotische tinten en
her en der pastels, maar schreeuwend
mag weer: zuurstokroze, knallend oran
je, kanariegeel en appelgroen.
Het zijn niet toevallig de kleuren, die
momenteel ook overheersen in de kle
dingzaken. Want gaat het om kleurge
bruik, dan houdt de meubelbranche de
laatste jaren steeds vaker gelijke tred
met de modewereld.
Simpel zwart halterjurkje, voor overdag en 's avonds.
Elite-modellen, met links de Nederlandse Rosemarie Wetzel,
de gelijknamige kleding.
Ondergoed, badjassen en accessoires met Elite-logo behoren ook
tot de collectie.
Alhoewel de meesten van
hen al over hun
hoogtepunt heen zijn en
denken over 'iets anders',
is de jeugd nog steeds
smoorverliefd op ze:
fotomodellen.
Vooral meisjes dromen van
een leven a la Cindy en
Claudia (mét Richard Gere
en zónder
David Copperfield).
Bladen als Topmodel gaan
als warme broodjes over de
toonbank. Sinds kort
brengt het modellenbureau
Elite een kledingmerk op
de markt, gebaseerd op de
basisgarderobe
van topmodellen.
INFORMATIE SURPLUS
Wie nadere informatie wil omtrent
artikelen in deze bijlage, kan
tijdens kantooruren bellen naar
076-5312344 of 076-5312272.
Schriftelijk reageren kan ook.
Het adres daarvoor is:
De Stem, redactie Surplus,
postbus 3229,4800 MB Breda.
Eindredactie: Wim van Leest.
Door Jetty Ferwerda
Meiden blijven meiden. Dweep
ten de vijftigers destijds met
Doris Day en de veertigers met
Twiggy, de jonge meiden van nu
hebben hun eigen vrouwelijke
idolen. De fotomodellen. Jonge,
ondernemende vrouwen, waar
van sommigen al op hun veer
tiende voor de cameralens ston
den. Geen wonder dat ze tot de
verbeelding spreken en dat veel
van hun doen en laten navolging
vindt bij de fans.
Het werd dan ook tijd voor een
modecollectie, geïnspireerd op
wat Naomi Campbell, Nadja
Auermann of Cindy Crawford
dragen. Want niemand kent kle
ding van zo dichtbij als fotomo
dellen. Het is tenslotte hun werk.
Gezien de ervaring van velen,
weten zij moeiteloos een Chanel-
letje te onderscheiden van een
C&A-tje. Bovendien leren ze
natuurlijk alle kneepjes van het
stylistenvak tijdens de fotosessies
en weten ze uit ervaring welke
kleren het prettigst zijn tijdens
het reizen en het mooist uit de
koffer komen.
Wie kent die kledingvoorkeuren
van fotomodellen beter dan hun
eigen modellenbureau? Elite
Models, met vestigingen in New
York, Parijs en Amsterdam, nam
het initiatief tot een modecollec
tie gebaseerd op wat haar troetel
kinderen dragen. Gerald Mari,
directeur van Elite Europe, en
een stylist doken achter de teken
tafel.
Het was overigens in eerste
instantie de bedoeling een collec
tie te ontwerpen voor de stroom
mannequins uit het Oostblok.
Veel van deze meisjes wisten niet
goed hoe ze zich moesten kleden
en bovendien ontbrak hen het
geld. Gerald Mari wilde voor
deze beginnelingen een speciale
collectie ontwerpen, waarin ze
zich elk moment van de dag kon
den vertonen. Hij liet voor het
gemak een paar honderd kle
dingstukken meer produceren.
Voor in de winkels.
Het karakter van de collectie is
tijdloos, sober en toch modern.
De kleding past bij het leven dat
modellen leiden en is gebaseerd
op hun ervaringen. Het liefst dra
gen ze comfortabele kleding, die
steeds weer perfect uit de koffer
komt. Kleren die passen bij hun
levensstijl: reizen, hotel in-en-
uit, fotosessies, sportactiviteiten,
representatieve bijeenkomsten en
feestjes.
En dus varieert de collectie van
sportieve sweatshirts en strakke
stretchbroeken tot elegante jurk
jes, korte rokjes en (te korte) top
jes. De belijning is vrouwelijk,
lang en slank. De materialen
kreuken niet, zijn goed wasbaar
en van prima kwaliteit. Er is
gebruik gemaakt van veel rekba
re stoffen. De meeste kledings
tukken zijn onderling te combi
neren en multifunctioneel. Een
zwart cocktailjurkje met gympen
eronder is een comfortabele out
fit voor overdag, maar doet het
met elegante pumps goed op een
party of een exclusief diner. Er is
ook een collectie ondergoed, bad-
mode en accessoires, die vaak
voorzien zijn van het Elite-logo.
De collecties wisselen meerdere
keren per jaar.
In Nederland wordt volgende
week donderdag, 1 februari, de
eerste Elite winkel in de Amster
damse Magna Plaza geopend,
Pieter Stokkink Fashion Benelux
importeert de kleding en is ver
antwoordelijk voor de winkels.
Woordvoerster Lisette Stokkink:
„In Rotterdam en Den Haag zul
len in de loop van het jaar ook
verkooppunten van Elite geo
pend worden.Volgens haar heb
ben de winkels allemaal iets weg
van fotostudio's of kleedkamers,
met fotospots, spiegels en kle
dingrekken. Ook is het modellen-
boek van Elite in te zien, met alle
gegevens van de mannequins.
Lisette Stokkink: „Elite heeft een
hoge naamsbekendheid. Uit
onderzoek blijkt dat ruim 68 pro
cent van de jongeren weet wat er
achter schuil gaat. De kleding
moet dan ook wel aanslaan.
Velen willen zich identificeren
met de modellen en er net zo mooi
uitzien".
De mo'decollectie mikt dan ook
op de leeftijdsgroep tussen de 14
en 24 jaar. De prijzen liggen
twintig tot 25 procent hoger dan
bijvoorbeeld bij Hennes Mau-
ritz. „Maar onze kleding is van
betere kwaliteit", aldus Stok
kink.
Een aantal Nederlandse model
len van Elite-Amsterdam is de
kleding al komen passen in de
showroom. Hun algemene oor
deel: een goede pasvorm en heel
vrouwelijk. Geen wonder, het is
hun letterlijk op het lijf gemaakt.
De eerste vier dagen na de ope
ning in de Magna Plaza zullen in
en rond de Elite-winkel activitei
ten plaatsvinden rond het model-
lenleven, zoals fotosessies, mode
shows en scouting door fotogra
fen.
Je hebt wijn en je hebt vlie
gende schotels. Als ik
moest kiezen, is het dui
delijk waar ik mijn heil zal zoe
ken. Van wijn weet je immers
dat die inderdaad bestaat.
Vliegende schotels is maar
afwachten. Maar toch...
Want laten we eens kijken wat
er zal gebeuren als de eerste
vliegende schotel voor ieder
een duidelijk waarneembaar
poogt te landen op onze aard
se grond. Dat kan tegen die
tijd niet anders zijn dan, wie
twijfelt daaraan, in de tuin van
het Witte Huis omdat er
natuurlijk meteen contact
gezocht moet worden met de
machtigste man in deze uit
hoek van het heelal, de presi
dent van de Verenigde Staten.
Het gevolg is natuurlijk dat
elke krant ter wereld het bui
tenaardse voorval meteen
breed uitgemeten, inclusief
kleurenfoto's, op de voorpagi
na gaat brengen. De tweede en
derde daarop volgende lan
ding zullen de voorpagina ook
nog wel halen. Echter, de vijf
de of zesde geslaagde ontmoe
ting met min of meer intelli
gente schepselen van die ande
re planeet, zal niet verder voe
ren dan tot een tweekolom-
mertje binnenin, op een bui
tenlandpagina. Als die lui ten
minste consequent de stad
Washington zullen aandoen en
het Catshuis links laten liggen.
Op den duur wordt het slechts
een berichtje.Zo is het gegaan
sinds de lancering van de eer
ste kunstmaan, sinds de eerste
bemande ruimtereis en sinds
de eerste wenende madonna.
Toen de eerste Franse atoom-
proef in de Stille Zuidzee werd
genomen, konden de koppen
op de voorpagina niet groot
genoeg zijn. Aan de vijfde was
al niet meer dan een wegge
drukt berichtje gewijd. Parallel
aan deze cyclus liep als reactie
een boycot van Franse wijnen.
Aanvankelijk was die boycot
wel degelijk voelbaar bij veel
importeurs en bij nogal wat
Franse wijnboeren. Hoewel er
een verkeerd doel werd getrof
fen, want al die boeren zijn net
zo tegen die kernexplosies als
elk ander weldenkend mens.
Zelfs Greenpeace heeft zich
om die reden terecht van de
wijnboycot gedistancieerd.
Maar goed, tegelijkertijd met
het vijfde berichtje, begon die
boycot weg te ebben. De laat
ste stuiptrekking deed zich
voor bij de inpakkers van
kerstpaketten. Die dozen kon
je voor alle zekerheid maar
beter niet vullen met Franse
wijn. En de uiterst spaarzaam
ingekochte Beaujolais Pri
meur staat nog steeds bijna
onverkocht op de onderste
schappen van de supermarkt.
Wat overigens helemaal niet
erg is, andere Beaujolais is
gewoon beter.
En alle overige Franse wijnen
beginnen weer gretig aftrek te
vinden. Zo is de waardering
voor de Franse wijn in dit
geval onverbiddelijk verbon
den met de wet van de afne
mende nieuwswaarde. Een
wet die geldt zowel voor vlie
gende schotels als voor wijn.
Vraag het maar aan de impor
teurs, aan de grootwinkelbe
drijven of aan de slijters. Ver
reweg de meesten zullen die
gang van zaken beamen.
Hoewel er eentje bij is, die
achteraf openlijk staat te jui
chen. Ik citeer: 'Wij bij Jean
Arnaud hebben al deze facto
ren desondanks als spannend
en uitdagend ervaren. In 1995
verkochten we vier maal
zoveel Italiaanse en Zuidafri-
kaanse, en twee maal zoveel
Chileense en Portugese wijnen
als in 1994. En, natellend, mis
sen we nauwelijks omzet in de
Franse wijnen... We zijn tevre
den dus. Voor ons mag er weer
zo'n jaar met storende facto
ren komen.'
Met de zesde en laatste ont
ploffing nog voor de deur,
kunnen we dus zeggen dat de
boycot, voor zover die er was,
nagenoeg over is. En zoals de
allerlaatste vliegende schotel
of ander uit de hemel neerda
lend servies nog even iets meer
dan een berichtje zal krijgen
omdat het dan om een afslui
ting zal gaan, zo zal de komen
de atoomproef het waarschijn
lijk hooguit tot een tweeko-
lommertje brengen. Dan heb
ben we, journalistiek gezien,
ook dat weer gehad.
Kunnen we wachten op het
volgende spektakel. Misschien
landt die eerste vliegende
schotel wel op de stoep van het
Elysée.
Door Hans van Alebeek
Om te kunnen concurreren met
de populaire PIN-pas heeft Visa
besloten om het gebruik van haar
creditcards aantrekkelijker te
maken. De maatschappij, met in
Nederland zo'n 1,5 miljoen
kaarthouders, heeft het zwaar
bekritiseerde systeem van omzet-
provisie geschrapt.
Winkeliers en middenstanders
betalen voortaan 0,60 cent per
transactie in plaats van een per
centage van het afgerekende
bedrag (gemiddeld 3 tot 4 pro
cent) plus een vast jaartarief van
150 gulden. De ondernemers zijn
blij verrast met de stap van Visa
en verwachten dat de concurren
tie snel zal volgen.
De middenstand protesteert al
jaren tegen het systeem van
omzetprovisies dat creditcard
maatschappijen hanteren. Voor
elk bedrag dat een klant met zo'n
kaart afrekent, moet de onderne
mer een bepaald percentage aan
de maatschappij afdragen. Van
een televisie van 1500 gulden
gaat bijvoorbeeld 45 tot 60 gul
den (3 tot 4 procent) naar de cre
ditcard-maatschappij
„We hebben dat gedaan omdat
we in toenemende mate concur
rentie ondervinden van de PIN-
pas," zegt H. Smolders, algemeen
directeur van Visa. „Winkeliers
hebben een voorkeur voor de
PIN-pas ten opzichte van de cre
ditcard omdat pinnen goedkoper
is. Omdat wij vinden dat onze
kaarthouders overal terecht moe
ten kunnen én om voor eens en
altijd af te zijn van de discussie
over de omzetprovisie zijn wij
eens goed gaan rekenen en heb
ben we dit tariefsysteem ontwik
keld." Overigens geldt het nieu
we tarief alleen in Nederland en
dan nog alleen voor de elektroni
sche betalingen. Voor onderne
mers met het ouderwetse hand-
schuif-apparaatje (met de zoge
heten sales-slip) blijft het provi
siesysteem gehandhaafd.
Smolders denkt dat de Visa-card
nu ook gebruikt gaat worden
door ondernemers die tot dusver
wat sceptisch waren en door
bedrijven die traditioneel met
kleine winstmarges werken. „Bij
voorbeeld de reiswereld," zegt
Smolders. „Het ligt voor de hand
om een geboekte reis met je kaart
te betalen maar vanwege de pro
visie werken reisbureaus niet
graag met een creditcard. Dat zal
met dit nieuwe systeem wel ver
anderen." De concurrentie is
behoorlijk verrast door de stap
van Visa. Marktleider Eurocard
(ongeveer 1,7 miljoen kaarthou
ders) bestudeert nog of het voor
beeld gevolgd gaat worden. Ame
rican Express, derde in de rij met
250.000 kaarthouders, voelt er
niets voor. „Wij hebben een hele
andere doelgroep dan Visa", zegt
woordvoerder Arthur van Essen.
„American Express wordt
gebruikt door mensen die veel
reizen en een inkomen hebben
van rond de 100.000 gulden. Dat
geeft de kaart een meerwaarde en
die moeten we duidelijk maken
aan de ondernemers die onze cre
ditcard accepteren. We bena
drukken ook altijd dat onderne
mers niet alleen naar de kosten
van een creditcard moet kijken
maar ook naar de opbrengst die
via een kaart wordt binnenge
haald." K. Ravesloot is daar niet
zo van overtuigd. Hij is secretaris
betalingsverkeer van de werkge
versorganisatie MKB Nederland
die er al jaren voor pleit dat
ondernemers de kosten van cre
ditcards aan de klant mogen
doorberekenen. „Het is een moe
dige maar ook hele slimme zet
van Visa," zegt Ravesloot. „Het
kan bijna niet anders of hun
marktaandeel zal groeien. Met
dit tarief komt de creditcard in
de buurt van pinnen. De andere
maatschappijen zullen volgens
mij moeten volgen." Inmiddels
doet American Express doet ver
woede pogingen om zijn markt
aandeel in Europa te vergroten,
maar ziet zich daarbij naar eigen
zeggen gedwarsboomd door con
current Visa. De Amerikaanse
creditcardorganisatie heeft daar
om een klacht ingediend bij de
Europese Commissie in Brussel.
American Express geeft zij"
kaarten zelf uit. Maar veel men
sen gaan liever naar een bank om
een creditcard aan te schaffen.
Visa slijt zo zijn kaart aan het
publiek. De Amerikaanse onder
neming probeert nu ook contrac
ten te sluiten met banken. In Por
tugal en Griekenland slaan die
wervingsacties aan.
Visa, de grootste creditcardorga
nisatie in Europa, kijkt niet wer'
keloos toe. „Visa heeft banken
die aangesloten zijn bij de Visa-
vereniging gedreigd met uitzet;
ting als ze met ons in zee gaat
aldus vice-president Sally Sus'
wan van American ExpreS
Europe. Eind maart moet blijke
of Visa zijn dreigement zal ult'
Door Johanvan Grinsven
Enkele landen in zuidelijk
gaan de krachten bundelei
toeristische promotie voc
bestemmingen ook gezar
aanpakken. Het initiatie)
de naam 'Stichting Bezoe
delijk Afrika' gekregen,,
pjeil Venter, directeur \l
Suid-Afrikaanse Toerisr
in Nederland. In dit nieuv
band werken samen: Zuic
ka Namibië, Botswana, Zi
we', Lesotho en Mauritius.
Nederland zal volgens Vei
'proeftuin' worden voor
samenwerking, daarna v
Er zijn talloze kleine
wintersportplaatsen
Frankrijk die bij bui
landers niet of nauw
lijks bekend zijn. Da
heeft minder te mak<
met de mogelijkhedej
van het skigebied, m
meer met de grote st
tions waar enorme ir
teringen gedaan zijn
voorzieningen voor g
groepen vakantieviei
ders. Die plaatsen m
ten veel bezoekers he
ben om het oord renc
te maken en hebben
veel reclamegeld voo
over. Een van de klei
'vergeten' plaatsen is
Contamines-Mont j oi
aan de voet van de 1V|
Blanc.
Door Peter Daalder
Het is een doorsnee
plaats, Les Contamines.
opvalt is de aparte kerk
van de Savoie met een fraa
hangende dakconstructie,
op de lichtblauwe ondei
schilderijen aangebracht zj
het dorp valt verder allo
dorpskroeg Les Airelies oj
de burgemeester zondagij
een zelfgestookt borreltj
bergbloemetjes, genepy,
drinken.
Het mooiste van Les Conti
ligt buiten het dorp. Di
dankt het ook mogelijk zij:
de naam, Montjoie, 'lieverj
het dialect van de Haute-!
Een paar kilometer buiti
dorp ligt de prachtige bari
van Norte Dame de la
opgedragen aan de heilige]
nius, beschermheilige vi
muildierdrijvers en hun
die de route gebruikten
overgang naar Italië.
Behalve de kerk, waar de
gers baden voor een veilige]
is er op de plaats waar de r
le weg overgaat in een b^
een uitspanning. Het loc|
moeite daar de spécialité
uitbater Chaudansson te
ren. Het is een combinat
fondue en raclette, gesil
kaas die gegeten wordt m
Door Rien van der Steen
Het is een beetje een i
waardige beurs, 'Het
van Brussel'. De Belgen
er niet alleen te hoof
auto's te kijken, maar
om ze te kopen. En dat
zo'n show enigszins bijzl
De constructeurs gj
namelijk niet eerst en j
de kans om hun nieuw
wikkelingen te tonen.
Aan de Heyzel in Brussel
auto]s in de schijnwerpers
auto's en weinig protc
Vooral modellen, die we n
allen allang kennen. Wa
kunnen verkocht worden,
mige merken verkopen o
galon' meer dan de helft v,
jaaromzet. De beursaan
gen en kortingen zijn d;
niet van de lucht.
Het gaat niet goed met dt
markt in België, terwijl hi
«en belangrijk autoland
totaal geeft de auto-indus
aan 350.000 mensen werk
in België worden Fords,
en o.a. Opeis gemaakt. De
satie van Het Salon zegt,
markt in België zelfs s,
uraait dan in de rest van E
voor een deel moet dat
®nn de nieuwe belastingn
gelen. „Maar we willen o:
nezondigen aan gemak)
«itiek. We weten dat de tal
nze regering niet eenvou
ns begrotingstekort moe
tot 3 procent," aldus een
nd milde Febiac, de coirj
'e de tweejaarlijkse Sal
oor de 74ste keer op tor
e tentoonstelling is nog
et komende zondag open
Mitsubishi onthult in Brui
