EU maakt het immigranten
steeds moeilijker
[igranten van platteland
(ediscrimineerd in Peking
OMMENTAAlf
it
ILAND KORT
en brug Bulgarije
;r programma
i in Japan hebben gisteren eenl
jgeerprogramma. Eerder op de|
er van de Liberaal-Democrati-I
toto, de vrijdag afgetreden pre-1
[gen.
DESTEM
BUITENLAND
pr dan gevreesd
diteit
kiezingen Guateina
JANUARI 1996
geringspartij FDP metjc
irzitter Wolfgang Gerij
aenbijeenkomst geëist c
g reeds met ingang Vaj
[speciale belasting, die va
v van de deelstaten in l
•draagt 7,5 procent van d.
ie re Westduitser betaalt,
olidariteitstoeslag hoeft os
/ekken. De grote opposfi
Ik af van dit fenomeen.;
oostelijk deel anders nim
eveneens omstreden. |t
[ke extra belasting impo
iek het afgelopen jaar is
aan subsidies is verspM
indioos verrijkt hebben rw
kwistig en ongecontroleej
overdreven grote projei
j een gevoelige snaar rajj
heffing zo snel mogelijtJ
avenzeer dat hij zijn coalitie
hopt. De christen-democn
en vastberaden vast aan 4
ens hen namelijk geen get
h de wederopbouw veiligd
:DP lijkt tot een crisis te ij
atste daar echt op uit is. Djf
n van de CDU waarmeezej
t publiek het 'eigen gezichfl
|<leine liberale partij is inzeil
reeds niet meer vertegeul
|rkiezingen in drie ander i»
e FDP daar niet goed uit 4
|n, macht en toekomst. Vaij
gaat.
- geval niets te maken, f
lartijen en zeker niet met sof
tostelijke delen van Duitsland
F de FDP. Daaraan is al hetai
b-Orthodoxe Kerk I
at heeft de vredesprijs van de I
Hij kreeg de prijs vooraf-1
Ik in Bethlehem, waar de
zaterdag orthodox kerstmis I
|jn inzet voor de vrede in h
Jember vermoorde Israëlische!
[en koning Hussein en kroon-
kn hangbrug zaterdag in eenl
Ijer zeven mensen omgekomen I
bhtoffers in de rivier ToundjsJ
let ijskoude water waren
uit van twee .vermisten. Into-l
tonen, voornamelijk vrouwsj
JDe meesten konden op eigeil
[te slachtoffer is een vijfjarijl
ministerie van binnenland» J
In de ramp ongeveer tweehon-j
|ge brug. Er brak een reling e
t met het eiland Okinawa optel
MAANDAG 8 JANUARI 1996
daar. Ook zijn er
plan van de regering om zevenl
helpen met 685 miljard yen pi
minister van handel, zal waar-
Bidaat voor het premierschaf|
.er dan eerst werd aangenomen!
aldigde de oliemaatschappij er-|
verschaft over de hoeveel1"'
a in Rusland", zei een z
;ituut in Sint Petersburg tegen-I
ïappij, die de leiding beheert!
eggelekt. Maar volgens de Bas]-1
em Chamitov, gaat het om h»|
;n.
van Saudi-Arabië, prins Sri®|
ezegd dat de dissident Moha® I
[ische nationaliteit verdient. ,,W|
valt, verliest hij zijn burgerree I
u Groot-Brittannië. De regerinS
;che eiland Dominique dep®
een 'illegale immigrant,
die*l
De Britse minister van Binnenlandse Zaken, Michael Howard,
van een politiek vluchteling, heeft een nieuwe, zeer stren-
ingevoerd in Groot-Brittannië. foto ap
Asoka Jayasekera (ips)
- De Roemeense jood Bernat Hecht werd in 1939
Groot-Brittannië als politiek vluchteling erkend toen
fascistisch geweld in zijn land toenam. Hij vestigde
in Wales, veranderde zijn naam in Howard en wijdde
aan zijn familie en aan een leven van hard werken,
zoon Michael is tegenwoor- de asielwetgeving een eenvoudige
jdig de Britse minister van Bin- manier om de immigratie te ver-
Èienlandse Zaken, de functie minderen. Het is zeker gemakke-
waarin Winston Churchill naam
(gemaakt heeft. Toch heeft de
familiale achtergrond van
Michael Howard hem niet belet
1 1996 de strengste asielwetge
ving uit de Britse geschiedenis in
Ie voeren. Migrantengroepen hier
[geloven dat indien Howards
nieuwe wet in 1939 in werking
was geweest, er weinig kans zou
pestaan hebben dat zijn vader
wit asiel zou hebben gekregen.
Weinig Roemeense joden die ach
terbleven, overleefden de concen
tratiekampen tijdens de oorlog.
Ilaude Moraes, secretaris-gene-
paal van de Britse Raad voor het
fllelzijn van Immigranten, merk
te op dat 'een minister van Bin
nenlandse Zaken die zijn leven te
danken heeft aan het feit dat zijn
lader asiel heeft gekregen, de
porele consequenties onder ogen
jjoet durven zien wanneer hij
Jbhte politieke vluchtelingen een
loevluchtsoord weigert'. „Levens
porden op het spel gezet, en dat
s eenvoudigweg immoreel.
jioward symboliseert de onbe-
waamheid van de Europeanen
om een onderscheid te maken
issen het fundamenteel recht
|om politieke intimidaties te ont
vluchten en de louter economi-
jche migratie en het effect daar-
[an op de lokale tewerkstelling.
Eenvoudiger
Binds het uitbreken van de oorlog
71 voormalig Joegoslavië is het
jantal asielzoekers enorm opge
spen. Maar ruw geschat is
[echts ongeveer een derde van de
sigranten in West-Europa asiel-
joeker, een derde is economisch
aigrant, en het laatste derde
jetreft familieherenigingen. Voor
loward is het verscherpen van
lijker dan het scheppen van eco
nomische stabiliteit in de landen
van herkomst, en een stuk een
voudiger dan het opleggen van
verdraagzaamheid en democratie
aan autocratische staten.
Bovendien, en dat hebben
Howard en de Franse minister
van Binnenlandse Zaken Louis
Debre en vele andere Europese
ministers ondervonden, is het
aanpakken van de migranten een
gemakkelijke manier om stem
men te winnen, vooral voor
onpopulaire regeringen die onder
druk staan.
Het resultaat zal zijn dat er in
1996 in Europa een asielwetge
ving zal zijn van een nooit eerder
geziene strengheid. Er zullen
minder asielzoekers worden toe
gelaten en er zullen meer aanvra
gen geweigerd worden. Van de
zogenaamd 'veilige landen' zul
len er geen asielverzoeken meer
in overweging worden genomen.
Howard heeft reeds zijn eigen
'witte lijst' van zulke landen. Op
die lijst staan ook landen die te
kampen hebben met politieke
crises, zoals India, Pakistan en
Ghana. Al deze landen zijn recent
nog het voorwerp geweest van
kritiek van Amnesty Internation
al.
Het broze vredesakkoord in het
voormalige Joegoslavië wordt
door Duitsland, Groot-Brittannië
en Frankrijk reeds aangewend
om het terugsturen te rechtvaar
digen van de 800.000 of meer
mensen die tijdens de oorlog naar
de EU gevlucht waren.
Kampen
Nog zorgwekkender is dat de
gewoonte van veel EU-landen om
asielzoekers in de gevangenis te
stoppen, in 1996 vermoedelijk
nog versterkt zal worden, ook al
werd dit eind vorig jaar nog door
het Hoge Commissariaat voor
Vluchtelingen van de Verenigde
Naties veroordeeld als onmense
lijk en als een schending van de
fundamentele mensenrechten.
De klacht van het Hoge Commis
sariaat voor Vluchtelingen dat
asielzoekers voor weken, maan
den, en zelfs jaren worden vast
gehouden in gesloten kampen,
gevangenissen of op vliegvelden
terwijl zij op de beslissing over
hun lot wachten, wordt algemeen
genegeerd. Het Commissariaat
noemde enkele landen met naam
die vaak of in toenemende mate
misbruik maken van opsluiting:
Groot-Brittannië, Oostenrijk,
België, Duitsland en Polen.
Maar Howards plannen, die
ondermeer behelzen dat asielzoe
kers uit Nigeria teruggestuurd
worden en dat werkgevers die
illegale immigranten in dienst
nemen beboet worden, zijn gro
tendeels in overeenstemming met
de algemene politiek die nu in
Europa wordt gevoerd.
De Franse minister van Binnen
landse Zaken Jean-Louis Debre
wil ook dat de werkgevers op
straffe van boete de kosten dra
gen van het terugsturen van hun
illegale werknemers. Zijn rege
ring negeert haar verplichtingen
ingevolge het Schengenakkoord
om het vrij verkeer van personen
binnen de Europese lidstaten toe
te laten en heeft voor zichzelf de
norm gesteld van 'nul-immigra
tie'.
Ook Duitsland, het land met de
hoogste graad van legale en ille
gale immigratie in Europa, ver
scherpt zijn regels. In 1994 wer
den meer dan 43.000 illegale
immigranten uit 74 landen aan de
grenzen opgepakt. Nog meer per
sonen zijn erin geslaagd om
alleen al de Tsjechisch-Duitse
grens illegaal over te steken.
Gezinshereniging
Andere landen beroepen zich op
hun veiligheid, vooral Frankrijk
waar de bomaanslagen van isla
mitische groeperingen sinds juli
zeven doden en meer dan 170
gewonden veroorzaakten. Lon
den en andere steden zijn een
broeinest geworden voor dikwijls
dodelijk geweld tussen verban
nen politieke groeperingen.
Zelfs zogenaamd liberale landen
zoals Nederland en Zweden laten
het afweten. Nederland heeft zijn
wetgeving in overeenstemming
gebracht met die van de EU en
verbant nu haast alle nieuwe
immigranten - behalve als het
gaat om de hereniging van gezin
nen - en stuurt alle asielzoekers
terug uit landen die volgens de
Nederlanders 'veilig' zijn - een
lijst waarop zelfs Iran staat.
De Zweedse regering is druk
bezig met het ontwerpen van een
wet die zijn beroemde liberale
asielwetgeving moet verscher
pen. Het is duidelijk dat de druk
op de Europese lidstaten groot is
om voor de normen voor pan-
europese migraties en asielver
gunningen terug te grijpen naar
de wetgeving van het strengste
lid. Dit is een van de redenen
waarom zoveel 'liberale' staten
inbinden. De Fransen weigerden
het Schengenverdrag toe te pas
sen met als reden dat 'terroristen'
het land zouden kunnen binnen
dringen langs minder strenge sta
ten zoals Griekenland en Italië.
Voetafdruk
Er wordt veel druk uitgeoefend
op Italië om de zogenaamde Trië-
ste- route te sluiten. Via een over
tocht van Albanië naar Italië lijdt
deze route naar nieuwe jobs en
een (illegaal) bestaan in Zwitser
land, Oostenrijk en Duitsland.
Van de 36.000 illegalen die een
uitwijzingsbevel uit Italië hebben
gekregen maar op borgtocht wer
den vrijgelaten, zijn er slechts
4.000 naar huis teruggekeerd.
Ouderwets racisme is een ander
motief. In Italië wenst de neo-
fascistische senator voor de
Nationale Alliantie Erminio Boso
dat de regering 'voetafdrukken'
neemt van de migranten, dat de
politie rubber kogels op hen
gebruikt, en dat de migranten
met militaire vliegtuigen worden
afgevoerd omdat 'zij stinken en
de stewardessen op commerciële
vluchten zouden kunnen ver
krachten'.
Er zijn alternatieven. Illegale
migranten in Italië zullen vier
maanden de tijd krijgen om te
bewijzen dat zij betaald werk
gevonden hebben. Zij kunnen
zelfs een verblijfsvergunning
krijgen als werkgever en werkne
mer alle vereiste bijdragen voor
de sociale zekerheid betalen.
De Europese verenigingen die
migranten steunen, verwelkomen
dit soort initiatieven. Zij argu
menteren dat migraties onver
mijdelijk zijn, en zelfs een plicht
zijn voor geïndustrialiseerde lan
den die ontwikkelingslanden als
buren hebben.
Bovendien, zeggen zij, zijn de
migranten die naar Europa
komen 'de besten van de besten'.
De lastigheid van de reis, de com
plexiteit van de wetgeving, de
moeilijkheid om voldoende werk
te vinden om geld in te zamelen
voor hen die thuisblijven in een
ineengezakte economie, dit alles
scheidt het kaf van het koren en
selecteert enkel de hardste wer
kers en de best geschoolden.
„Immigranten zijn een zichzelf
uitzuiverende groep," zei de Cali-
fornische econoom Roger Selbert
onlangs in de Londense Financial
Times.
„Immigranten zijn zij die de
moed kunnen opbrengen om hun
oud bestaan te ruilen Wjjr een
nieuw leven." Hij stipt aan dat
Californië een toename kent van
bedrijfjes die door minderheids
groepen worden opgestart, waar
van de meesten migranten zijn.
Rijkdom
De inspanningen van de Europe
se Unie om de handelsvoordelen
uit te breiden van een associatie
met Oost- en Centraal-Europese
landen en met de zuidelijke Mid-
delandse-Zeekuststaten zijn in
de eerste plaats bedoeld om de
eigen handelspositie te behouden
en te versterken. Ze dienen
tevens om de naburige landen te
helpen zich te ontwikkelen,
waardoor potentiële migranten
eerder thuis blijven en daar werk
zoeken.
Niettemin blijft de Europese
Unie migratie, in al haar vormen,
zien als een bedreiging voor de
lokale werkgelegenheid, voor de
'Al in de jaren zeventig was
het in Groot Brittannië door de
strenge wetgeving voor vreem
delingen erg moeilijk een legale
verblijfsstatus te krijgen. Regel
matig probeerden inwoners van
voormalige Britse koloniën ille
gaal het Verenigd Koninkrijk
binnen te komen. In 1973
onderschepte de Nederlandse
politie in de haven van Scheve-
ningen een Engelse kotter met
illegale immigranten die op
weg waren naar Groot Brittan
nië. Hier wordt de groep op
Schiphol op het vliegtuig naar
huis gezet. foto anp
binnenlandse veiligheid, en zelfs
voor de eigen cultuur.
De grootste uitdaging voor Euro
pa aan het eind van de twintigste
eeuw is het antwoord te vinden
op de vraag hoe het zijn rijkdom
zal delen.
Miljoenen binnen en buiten de
EU wensen het recht om te kun
nen werken voor een klein deel
van dit fortuin om hun families te
kunnen onderhouden.
Strengere wetgevingen tegen de
migranten miskennen niet alleen
dit recht, maar moedigen racisme
en discriminatie aan. Zelfs een
voudige stappen zoals het ver
plichten van de werkgevers om
de financiële verantwoordelijk
heid op te nemen voor het depor
teren van hun illegale personeel,
moedigt de discriminatie van de
werkgevers aan tegenover
migrantengroepen en etnische
minderheden.
De 'wij-tegenover-zij'-mentali-
teit van de Europese politieke lei
ders zet de toon voor het migra
tiedebat in 1996. Maar 1996 is
ook het jaar dat de Intergouver
nementele Conferentie van de
Europese lidstaten de volgende
stappertzal zetten naar een volle
dige eenheid, zoals voorgesteld
werd in het Verdrag van Maas
tricht van 1991.
De wording van Europa is de
wording van een Europese iden
titeit en dit betekent dat de Euro
peanen in vrede moeten leven
met hun buren, los van hun ras,
kleur of geloof.
Volgens een recent overzicht zal
tegen 2011 30 procent van de
Londense bevolking bestaan uit
etnische minderheden, een toena
me van 40 tot net onder de twee
miljoen, waarvan de helft in
Groot-Brittannië zal geboren zijn
uit geïmmigreerde ouders.
Deze bevolkingsgroep, die belas
tingen betaalt, de wetten naleeft,
en de samenleving mee helpt
opbouwen, een groep waarvan
Michael Howards vader Bernat
Hecht deel uitmaakte, is een aan
winst voor Europa die in 1996
sterk bedreigd wordt
wapenproducent Vickers op
igen, zoals blijkt uit een a°or I
le brief.
resident Bill Clinton heeft S&t
igeven aan de eisen van de K PI
erd dat in zeven jaar tijd de t J
ït brengen. Hierdoor komt ffl
drie weken durende sluiting
nogelijk is om de begroting
1 en toch Medicare, Medical'OBJ
aderen), het onderwijs en he T
gezinnen belastingverlicM
roor de tweede ronde van de P
n Guatemala valt tegen,
t een opvolger aanwijzen vo
Léon Carpio. JA
h in de stemlokalen van de J
k minder kiezers dan op 0
november. Toen bleef 53 P
iet openbaar vervoer die r
pkomst gisteren laag.
Boor Rajiv Chandra (ips)
Thina - Chinezen die van het
platteland naar de grote ste
len trekken, hebben al lang te
Pmpen met racisme. De ste
llingen noemen hen lawaai-
li? u VU^' en Seven hen de
[huid van de groeiende mis-
■Aadgolf. Nu krijgen ze ook
e autoriteiten tegen zich.
gelijke autoriteiten zeggen
f Beking, net als de andere
herbevolkte grote steden in Chi-
oe grote trek naar de stad niet
Ik n? skkken. B>e plattelan
ds stellen dat ze wel verplicht
"l" uit hun dorpen weg te trek-
U ötndat het niet langer moge-
P is van de landbouw te leven.
y® economische gr06' n°g in
f Kinderschoenen stond, zag
fcH=f 8 mensen graag komen,
foat ze een reservoir van goed
ig, arbeidskrachten vormden.
im» men ze.liever gaan dan
"'«j de regering er
ar t j 8 ^esno°ds te dwingen
«r nun dorp terug te keren.'
reking is het stadsbestuur
L®et,een Programma dat
Et af braak van twintig
It n' Bovenaan de
leen W i^k ZheFiang> waar
|0 oon ogenblik meer dan
Je Z fn woonden die uit
Pg kwamen Zhe"
ItrocwM dee'Yan deze enclave
Lsjes vai°HS De schamele
kei v»!igranten zijn op
ket stadsbestuur ver
nietigd. „De regering probeert
van ons af te geraken. We leerden
leven met alle moeilijkheden en
met de slechte woningen omdat
we geld naar huis konden stu
ren," zegt een schoenmaker die
zijn werkplaats verloor. „Waar
moeten we nu naar toe?"
Sinds ruim vijftien jaar geleden
werd begonnen met de economi
sche hervormingen en de strikte
sociale controle verviel die de
Chinezen verplichtte in hun
geboortedorp of -stad te blijven,
werden de steden voor veel dor
pelingen zowat het beloofde land.
De nieuwkomers van het platte
land vervulden een nuttige rol in
de nieuwe economie, omdat ze
bereid waren werk te doen dat de
stedelingen afwezen. Vooral in de
bouw en het herstellen of onder
houden van werken werden veel
migranten tewerkgesteld. Ze
waren ook beschikbaar voor
allerlei diensten zoals kinderop
pas en verkoop van voedsel op
markten.
Nu zeggen de autoriteiten dat de
kosten de baten overtreffen. Het
onderhouden van de omvangrijke
migrantenpopulatie weegt niet
langer op tegen de voordelen ver
bonden aan hun goedkope arbeid.
In Peking maken de migranten
een kwart van de totale bevolking
uit. In heel China gaat het om een
volksverhuizing waar meer dan
100 miljoen mensen bij betrokken
zijn. Vijftien jaar geleden leefde
nog 80 procent van de Chinezen
van de opbrengst van de grond.
Nu is dat nog maar 65 procent. Op
dit ogenblik zijn er naar schatting
130 miljoen overtollige werk
krachten in de landbouw. De
demografen denken dat dit aantal
tegen het einde van de eeuw zal
zijn opgelopen tot 200 miljoen.
„Met de overgang van een rigide
centraal geleide planeconomie
naar een markteconomie is de
migratie een groot probleem
geworden," zegt Luo Gan, een
regeringsambtenaar die zich
bezighoudt met de migratie.
De overheid vreest dat de migran
ten de sociale vrede in de steden
kunnen verstoren. Daar heerst nu
al onrust over de stijging van de
prijzen en van de werkloosheid.
In praktijk kunnen veel platte
landers ontkomen aan China's
strikte regel dat een gezin niet
meer dan één kind mag hebben.
Maar het lukt hen niet om hun
kinderen in de stadsscholen in te
schrijven. In Peking bezit slechts
een op de zes migranten de daar
toe vereiste papieren. Slechts een
derde van de migranten heeft een
verblijfsvergunning.
Waarnemers zeggen dat nu al
weinig kansen meer weggelegd
zijn voor de migranten in de ste
den, ook al trokken ze daar naar
toe omdat ze geen andere manier
zagen om met hun gezin te overle
ven.
„Meer en meer dorpelingen
besluiten op zoek te gaan naar
een betere baan in de steden. Dat
is een welbewuste, rationele keu
ze van hen. Het is dus onzin te
zeggen dat het om domme sukkels
gaat," schreef de commentator
Volksverhuizers van het Chinese platteland zijn zojuist gearriveerd bij het Centraal Station van Peking. De nieuwkomers worden dik
wijls gediscrimineerd door hun stadgenoten. foto ap
van de Engelstalige China Daily.
„De juiste vraag is niet hoe men
deze migratie kan stopzetten,
maar hoe men ze in goede banen
kan leiden en hoe men ervoor kan
zorgen dat de nieuwkomers over
de stad verdeeld worden."
Er zijn al verschillende pogingen
ondernomen om de migratie in te
dammen. De autoriteiten van
Peking hebben bij herhaling
beloofd dat ze strikter zullen toe
kijken op verblijfs- en arbeids
vergunningen. Eerder dit jaar
begon het stadsbestuur van
Peking, dat in hoge financiële
nood zit, met het vragen van een
inschrijfrecht aan nieuwe bewo
ners van de stad. Die maatregel
heeft niet verhinderd dat enclaves
zoals Zhejiang verder uitbreiden.
Wat pas enkele jaren geleden
landbouwgrond was aan de rand
van Peking, is nu een druk cen
trum geworden met kleine
bedrijfjes, winkels en restaurants.
De mensen in Zhejiang speciali
seren zich in het vervaardigen
van kledij en schoenen. Elders in
Peking richten migranten uit
Anhui zich vooral op kinderzorg
en huistaken. Nieuwkomers uit
de provincie Xinjiang leggen zich
toe op het restaurantwezen.
De woningen in Zhejiang zijn
bouwvallig en armoedig, maar
dankzij hun werklust leveren de
mensen daar een grote bijdrage
aan de welvaart in Peking. De
wijk heeft haar eigen riolering,
ziekenhuisje en kindercentra.
De provinciale autoriteiten van
Zhejiang dringen er op aan dat
hun migranten in Peking mogen
blijven.
Het geld dat zij overmaken aan
hun familie, maakt een belangrijk
percentage uit van het inkomen in
de provincie.
De bewoners van de Zhejiang-
enclave weten dat de stedelijke
autoriteiten van Peking bang zijn
dat de migrantenwijken het offi
ciële gezag zullen ondermijnen.
Er zijn al enkele schermutselin
gen geweest tussen de stadspolitie
en de niet- officiële militie die
door de bewoners van Zjehiang is
opgericht.
De migranten krijgen de schuld
van de stijgende misdaad en van
de verspreiding van besmettelijke
ziekten. Zelf zijn ze woedend op
de corrupte stadsdiensten die hen
het leven zo moeilijk mogelijk
maken, en hen niet de kans geven
te integreren.
Zo geldt de regel dat alle nieuwe
woningen automatisch naar Peki
nezen gaan. Daardoor rest ons
geen andere keuze dan aan de
rand van de stad eigen wijken op
te richten, zeggen de migranten
die daarmee reageren op het ver
wijt dat ze getto's vormen.
