ULST 4Mijn boek heeft een waanzinnig tempo' 'We gaan gewoon weer van start Rosa Servicer Helmut Krausser schreef alternatieve cultuurgeschiedenis van het avondland Stichting Lezen bepleit lijst voor haastige lezer Pianist Shura Cherkassky (86) in Londen overleden M"v50R:i^srS TREGELEN g GROTE GIDS D3 Toekomst Mythosoof Van Os legt directeurschap Rijksmuseum in 1996 neer Toon Hermans: -X 61 SEXKONTAKT Vn ren die 'n riine «~.0or eken 06-9702 175^?" w UDENTESTT— ulnrs voor langdurige s ®n slatie. 06-9706 (7F,^Jex' M-kontakt voor strenn or dominant sexkontaft 6-320.329.99 (7Rrrg) aKt' omoipngens^ndeTeil^ oor die knullen qenieton 6-320*330*88 "art Brabant/Zeelana el 06-9614 (Nu snrgjfH"- NGDÜRiGÈ~ii^^r rouwen geven ech un nr. 06-9880 f7SnPmp' rouwen (40+) wiliiiT^rf EXKONTAKT. Direk, aan e lijn! Bel 06-9757 zing1 'ete vrouwen gi^Ti^rt Inrs. voor GRATIS sex el: 06-9580 (75cpml Escort. Dames va 18 jaar Striptease cred. acc Nw. meisje welkom 076-5421370 n wethouders van Terneuzen kennis dat zij hebben beslo- van bord E6 van het Regie- en verkeerstekens I990 het aangebracht kruisvak in de oogte van de aansluiting met erneuzen, te reserveren voor r of ten behoeve van invali- en tevens het parkeren ter voor andere voertuigen dan ats is gereserveerd, n iedere belanghebbende op mene wet bestuursrecht tot van openbare kennisgeving erd bezwaar indienen bij ons n wethouders van Terneuzen re kennis dat zij hebben beslo- n van bord E6 van het Regie- en verkeerstekens I990 het aan de Zuidlandstraat aange- de nabijheid van de woning Terneuzen, te reserveren voor r of ten behoeve van invaliden evens het parkeren ter plaatse dere voertuigen dan datwaar- eserveerd. an iedere belanghebbende op mene wet bestuursrecht tot an openbare kennisgeving ervan, zwaar indienen bij ons college. Burgemeester en wethou ders van Terneuzen, secretaris, burgemeester, de Brauwer. drs. R.C.E. Barbê. TIE 1996 receptie van het gemeente- ehouden op: dinsdag 2 ja- tot 20.30 uur in de centrale e Hulst. e relaties van het gemeente- kom. ders van Hulst maken gelet Igemene Bepalingen Milieu- oornemens zijn vergunning te weigeren naar aanleiding idrijf, Havenstraat 15 te ten en in werking hebben ijf en onderhoudswerkplaats op het perceel havenstraat Muggenhoek 9 te Kiel- de gehele inrichting omvat- is het uitbreiden/wijzigen rij en fokkerij met een ceel Zorgdijk ongen te aanvraag behorende beschei- de aanvraag en andere ter en met ingang van heden ge smede daarna tot het eind^ en beroep kan worden inge ing op de aanvraag, in he kt 21 te Hulst ter inzage, elKe ot 12.00 uur en van 13.30 uur ;t kan aldaar een mondelinge egen. ,n Jen liggen bovendien op luari 1996 van 09.00 uur to iet Groepsbureau der Rijksp tedeweg 52 te Hulst. die bezwaren hebben mg ran de aanvraag, alsmede ee daartoe redelijkerwijs niet n gedurende twee weken uestuur gemotiveerde schri jen met betrekking tot irden mede ter inzage 9e'e9^j arschrift indient kan evenwei lijke gegevens niet beken s aandacht op, dat de aanv^ aren hebben ingebracht 9 leschikking en de belangN® dat zij daartoe redelijike J st, te zijner tijd in de gel 9 den om naar aanleiding stellen. 5. iuders van Hulst r. A.A.L.G.M. Kessen Geesbergen VRIJDAG 29 DECEMBER 1995 Door Angelique Spaninks In zijn heimat Duitsland staat hij bekend als het enfant terrible van de literatuur. Helmut Krausser is dan ook pas 31. Hij teistert de Duitse literaire wereld echter al sinds zijn twintigste. Van zijn hand verschenen inmiddels acht boeken: vier romans, twee dagboeken en twee verhalen bundels. Het onlangs bij Uitgeverij De Geus verschenen Melodieën - een vuistdikke roman waarin muziek en mythe, de Middeleeuwse geschiedenis en het nu elkaar ontmoeten - is de éerste vertaling van zijn werk in het Nederlands. Om het complexe, gelaagde verhaal, en zijn werkwijze toe te lichten was Krausser onlangs enkele dagen in Amsterdam. Krausser is gehuld in zwart, met een eveneens zwarte, zware bril, een grote zilveren ring in de vorm van een draak en streng kortge knipt haar. Het is niet moeilijk je voor te stellen dat hij ook pop zanger, glazenwasser en zelfs zwerver is geweest. Maar in het schrijverschap heeft hij zijn bestemming gevonden. Zijn stem is net zo zwaar en don ker als zijn uiterlijk. „Dat komt omdat ik moe ben. Het was erg gezellig en laat gisteravond", mompelt hij. Hij heeft de hele avond in kroegen doorgebracht, pratend met mensen die hij niet kent in een stad die hij niet kent. Het feit dat wij ons moeten behelpen met een klein ontbijtta- feltje in de drukke lounge van zijn hotel zint hem niet, maar goed, we praten. Melodieën is een bijzondere roman, een kaleidoscoop vol muziek, filosofie, historie, alche mie, religie, mythen en geweld. Het boek past precies in de momenteel zo trendy postmoder ne belangstelling voor historische verhalen met een misdadig tintje, zoals die van Eco en Norfolk. Toch is dit allerminst het genre waarin Krausser zich bij voor keur uitdrukt. „Ieder boek is weer volkomen anders. Dat is mijn principe. Dit is bij voorbeeld het enige boek van mij dat in het verleden speelt. Maar Melodieën is geen gangbare historische roman. Het is meer een lichte persiflage daarop." Waarom een persiflage op de trendy historische roman „Ach, ik had een heel mooi, goed thema. Maar ik dacht als je tegenwoordig een historische roman wilt schrijven, en je beslist Polen zijn herdenkers, en wie dat niet doet is links. 'Katyn', de stalinistische massaslachting uit het begin der oorlog, is belang rijker dan sociale zekerheid en de herinnering aan Copernicus, Pilsudski en Madame Curie meer woorden waard dan werk loosheid. Een debat in de Sejm zonder verwijzing naar het verle den ondenkbaar. In de kiosken is het sigarettenmerk Jan Sobieski, de vorst die in 1683 de Turken bij Wenen versloeg, het meest gevraagd en in prestigieuze noveau riche-winkels staan de wodka-merken Cho pin en Poniatowski, de laatste 18e eeuwse koning, nadrukkelijk te prijken met hun prijs en kwaliteit. Voor cultuurtoeristen is Polen een dorada. Aan de eerste hoek een standbeeld van de legendarische anticommunist kardinaal Wyszyns- ki, honderd meter verder liggen bevroren bloemen aan de voet van de versteende meesterptanist en eerste minister Ignacy Paderewski en op het zwart-massale graf van 'vader' Popielusko, de door de geheime dienst vermoorde dissidente kapelaan, branden eeuwigdurend kaars jes. Geen stad of er is een Grunwaldboulevard, herinnerend aan de mythologische nederlaag die het ontluikend Poolse nationale gevoel in 1410 de Duitse Ridderbond heeft toegebracht. Een Centraal Euro pese Guldensporenslag, 11.000 ridders omgekomen en van de reste rende 19.000 werden 14.000 krijgsgevangen gemaakt. Elk schoolkind kan de geschiedenis vertellen. En op de herdenkingsplaquette vlak bij het noordoorstelijke Olsztyn wordt een parallel met de recente histo rie gelegd: 1410-1945. De tweede overwinning op de Duitse bezetter. Een 7 Oktoberstraat grenst aan de Grunwaldska, een verwijzing naar de uitroeping van een eindelijk, nieuw onafhankelijk Polen in 1918. Een 9 Meiplein is niet veraf, symbool voor het einde van de Tweede Wereldoorlog. Een 13 Decembersteeg bestaat nog niet. Aan de uitroe- Ping op die dag in 1981 door Jaruzelski van de staat van beleg wordt officieel nog niet graag herinnerd, al komt de dag en de 'martial law' in elk gesprek terug. De namen der grote zonen leven voort. Een gevelsteen voor Henryk Sienkiewicz, de vader van 'Quo vadis' siert elk huis waar hij ooit heeft gewoond, Grotowski en Kantor worden door iedere dilettant- octeur als grote voorbeeld genoemd en Henryk Wiemawski heeft een rioolconcours naar zich vernoemd gekregen, kioniuszko's Halka geldt ais de nationale opera, niet alleen theore tisch en als een quiz-vraag voor spelletjesprogramma's. Het werk laat elk jaar opnieuw en als het even kan met een Warschause pre mière rond Nieuwjaarsdag. Geschiedenis is het gespreksthema bij alle familiebijeenkomsten en w'e zijn woorden niet met eigen argumenten kracht weet bij te zetten, ioopt naar de buffetkast. Hij schenkt een rondje sterke drank en grijpt "aarPan Tadeusz, Adam Mickiewicz' romantische verbeelding van het heldenverleden in versvoeten. Hij reciteert met tranen in de ogen m grotendeels uit het hoofd de messianieke boodschap. Groot-Polen, this met Litouwen en hele stukken Oekraïne, als boodschapper van het nationalisme. Polen is Gods zoon onder de volkeren, de verlosser van bezetting en onderdrukking. Het voorbeeld voor wie smacht naar vrijheid. En die 19e eeuwse sfeer en mentaliteit zet de toon. Lang voor de Bal kan zich van de Turken wist te ontdoen, lang voor de Finnen de Rus ven dorsten aan te grijpen en lang voor de Slaven onder de Donau- monarchie hun stem konden verheffen, heeft Polen zich reeds verzet, t egen de Tsaar, tegen de Pruisische vorst en tegen de Habsburgse keizer. En Polen is er mee doorgegaan. Honderdduizenden Polen zijn gevallen voor de bevrijding van Europa. In gevecht met of tegen falin en in de strijd tegen de fascisten en zelf hebben ze hun eigen land niet mogen bevrijden. Van onze kunstredactie De Stichting Lezen wil voor de lezer met weinig tijd een lijst samenstellen van vijfhonderd boeken. De selectie moet een hulpmiddel zijn voor mensen die door het enorme literaire aan bod niet meer weten wat ze moeten lezen. Helmut Krausser in Amsterdam: „Mythen zijn in mijn ogen niets anders dan een voorstadium van de pyschologie.foto klaas koppe En daarna opnieuw. Lang voordat de Muur begon te wankelen, is de rieciricien uit Gdansk opgestaan. Als Sint Joris heeft hij de rode "raak verslagen. Dat gevoel van messianisme beheerst Pools rechts. Polen is het voor- Meld voor de toekomst, vaak ongelukkig en tragisch, zoals de Chris- t'n Zewas' maar 'net het gelijk aan zijn zijde. Elke Pool heeft echter zijn eigen historisch voorbeeld en vecht voor Gn eigen rechtmatige plaats in de geschiedenis. Daarom is rechts °'en verdeeld. En heeft geen macht. Want tegenover de geschiedenis s,aan de nijpende problemen van alle dag. Een handjevol pragmatici Probeert die zonder terug te kijken op te lossen - zij heten daarom 'nks. Zij hebben plannen voor de toekomst en zodoende, voor even, Scwonnen. dat je echt 800 pagina's maken, dan moet je met de vorm spelen, een beetje ironisch gekruid schrijven." Had je dan al vanaf het begin het plan om je roman 800 pagina's dik te maken „Nee, dat kwam in vlagen. Eerst had ik het idee om over de fameu ze pauselijke Capella Sistina- castraat Marc'Antonio Pasquali- ni te schrijven die leefde tussen 1614 en 1691. Speurend naar fei ten over zijn leven stuitte ik toen ook op een tractaat van paus Cle mens die het vrouwen 150 jaar lang verbood op te treden. Ver volgens belandde ik bij de vraag naar het wezen van de muziek: wat is muziek, wat is een melo die, om als vanzelf bij de magie uit te komen. Dat bracht mij de ingeving om de metamorfose van een idee als lei draad te nemen; een goed idee dat tot ideaal, vervolgens tot ideolo gie wordt en tot slot in perversi teit en gruwelen verzandt. Want zo gaat het meestal en een derge lijke Werdegang, het zwarte en de vele grauwtinten daaraan voor afgaand, boeit mij mateloos. En zo is een quasi alternatieve avondlandse cultuurgeschiedenis ontstaan, die mij zelf zelfs ver raste." Melodieën verhaalt over de queeste naar de vox dei, de god delijke stem gevat in een twintig tal zogenaamde tropos, melo dieën die de ziel en het lichaam diep beroeren. Het begint in augustus 1988 in Siena waar de Münchener fotograaf Alban Taübner verblijft in verband met een onbeduidende opdracht. Geheel toevallig krijgt hij een briefje en twee dia's in handen van ene Nicolo Burleschetta. Deze leiden tot een ontmoeting met de bizarre Zweedse 'mytho soof' Jan Hendrik Krantz en zijn collegae, alle speurend naar de waarheid achter de mythe van de melodieën. Maar het eigentijdse verhaal van Taübner en Krantz is niet het enige waar het in Melodieën om draait. Het boek is eveneens doorspekt met een tweede zo mogelijk nog fantastischer ver haal, dat verankerd is in de geschiedenis. Het beschrijft het ontstaan en de gruwelijke ontra feling van de mythische melo dieën waar Krantz en Taübner jacht op maken. Dit speelt zich volledig af in het Italië van de vroege Renaissance ergens tussen 1496, het jaar waarin bij de alchi mist Castiglio de kiem tot was dom komt die hem uiteindelijk de 'goddelijke' melodieën zal doen ontdekken, en 1691, het jaar waarin de valse, gruwelijk vrouwvijandige castraat Pasqualini die zijn leven even eens in het teken van de vox dei stelde sterft aan een beroerte. En tussen dit alles broeit en bruist de zwarte magie, en vloeit het bloed rijkelijk. Vraag blijft: wat maakt dat een 27-jarige aan een boek als 'Melo dieën' begint „Waanzin, denk ik", antwoordt Krausser gelaten. Maar is het niet meer een thema voor oudere mannen met baarden die zich met liefde in bibliotheken opsluiten? „Nee, nee, helemaal niet. Dan zou het ook zo geschreven moeten zijn, bewaar me. Daarom heb ik het verleden en het nu ook steeds met elkaar afgewisseld, de histo rische manier van spreken steeds modernistisch doorbroken. En ik heb volop de vrijheid genomen om anachronismen te gebruiken. Wat dat betreft ben ik meer een schrijver en geen wetenschapper zoals Eco. Ik maak me niet zo druk om de authenticiteit, de his torische juistheid, het gaat mij om de plot en het aanscherpen van mijn eigen stijl. Ik heb de witte vlekken ingevuld, maar wel zo dat niemand mij het tegendeel bewijzen kan. Verder heeft mijn boek een waanzinnig tempo. Je móet haast wel jong zijn om het te kunnen schrijven en misschien ook wel om het te kunnen lezen. Je moet gewoon een beetje ver metel zijn." Buiten de plot zijn er echter nog twee andere thema's die Melo dieën de ongekende spanning geven die het heeft: mythen en muziek. Wat fascineert je aan mythen „Mythen zijn in mijn ogen niets anders dan een voorstadium van de psychologie, namelijk gedragspatronen van mensen geprojecteerd op hemelse gestal ten. Het zijn pogingen om bepaalde moeilijke zaken te ver klaren en betekenis te geven. Vaak zijn het ook verhalen zon der gelukkig eind. Mythen zijn sowieso niet aan de dwang van het eind onderworpen. Ze zijn verschrikkelijk en moralistisch tegelijk en dat vind ik waanzin nig fascinerend." En wat boeit je aan muziek in het algemeen en klassieke muziek in het bijzonder „Muziek biedt de mogelijkheid om over iets betoverends te spre ken, omdat de werking van een melodie wetenschappelijk gezien eigenlijk niet te verklaren is. En alles wat niet verklaarbaar is, is tovenarij, is magie. En daarmee zijn we weer bij de alchemie. Dat alles zit dus erg dicht bij elkaar, vind ik." Zelf speelde Krausser jarenlang in een popband, maar de sterren van nu zoals Björk en de Smas hing Pumpkins zijn hem toch wat al te oppervlakking. Nee, dan de klassieke muziek. Hij heeft hon derden cd's van alle grote compo nisten, van Monteverdi tot de Dat blijkt uit de notitie Samen spel en ruggesteun, waarin de Stichting Lezen het beleid voor 1997-2000 schetst. Het rapport is opgesteld voor de Cultuurnota 1997-2000, die de bewindsman volgend jaar presenteert. De Stichting Lezen zal de boe kenlijst opstellen samen met de Stichting Schrijvers School en Samenleving, het Nederlands Bibliotheek- en Lectuur Centrum (NBLC), en de Stichting Collec tieve Propaganda van het Neder landse Boek (CPNB). Welke boe ken erop komen is nog niet bepaald. Het zullen waarschijnlijk Neder landse en in het Nederlands ver taalde literaire werken zijn. De nadruk ligt vermoedelijk op schrijvers van deze eeuw. Het opstellen van lijstjes leidt altijd tot discussie doordat het boeken uitsluit, erkent C. van Willenswaard van de Stichting Lezen. Toch denkt hij dat het leesbevorderend werkt. „Sommi ge mensen vinden het plezierig zo'n lijst akngereikt te krijgen." De Stichting Lezen bestaat sinds 1988. Vorig jaar werd het lande lijk platform voor leesbevorde ring nieuw leven ingeblazen. Jaarlijks krijgt het 6 miljoen gul den subsidie. Voor de periode 1997-2000 hoopt de stichting over eenzelfde bedrag te kunnen beschikken. De Stichting Lezen wil zich de komende jaren vooral richten op kinderen, jongeren en opvoeders. Bij die groepen is volgens Van Willenswaard de noodzaak het grootst iets aan leesbevordering te doen. De bibliotheek of media theek op scholen zou sterk verbe terd moeten worden omdat de kwaliteit daarvan essentieel is voor een goed leesklimaat. Met die kwaliteit blijkt het vaak bedroevend gesteld: verouderd boekenbestand, geen moderne media en onvoldoende beheer. Bij het voortgezet onderwijs is het wat dat betreft iets beter gesteld dan op de basisschool, maar daar laat de kwantiteit te wensen over. Slechts 10 procent beschikt over zo'n voorziening. hedendaagse. Honderden uren luisterde hij naar hun werk en zoog de klanken in zich op, om ze er vervolgens tussen de regels van Melodieën weer uit te laten sijpe len. „Maar ik heb geen studie van de muziek gemaakt, bewust niet, dan verdwijnt de magie weer. Toch ben ik er van overtuigd dat we de essentie van muziek in het klassieke repertoire moeten zoe ken, dat is wat over de eeuwen heen blijft." Hoewel Melodieën maar liefst 769 pagina's telt heeft Krausser er niet langer dan 14 maanden aan gewerkt. Zijn werktempo ligt dan ook waanzinnig hoog, hij zei ooit niet minder dan vier publiceerbare pagina's per dag te produceren. „Maar aan het boek van 500 bladzijden dat ik nu schrijf, werk ik al twee jaar. Ik word dus dui delijk langzamer." Maar echt langzaam kan hij niet worden. Na zijn bezoek aan Nederland reist hij bijvoorbeeld meteen door naar Berlijn waar een toneelstuk van hem in pre mière gaat. En hij schrijft aan het libretto voor zijn eerste opera. „Ach, ik wil gewoon alles wel eens proberen", verzucht hij. „En aangezien ik zelf nooit een ver dienstelijk musicus zal worden luister ik ernaar en schrijf ik ero ver." Helmut Krausser 'Melodieën'. Uitg. De Geus, prijs 79,90. H.W. van Os foto dijkstra Amsterdam (anp) - Prof.dr H.W. Van Os legt zijn functie van algemeen directeur van het Rijksmuseum in Amster dam per 1 december 1996 neer. Hij wordt per die datum Universiteitshoogleraar aan de Universiteit van Amster dam. De raad van toezicht van het Rijksmuseum is de pro cedure gestart om een opvolger voor Van Os te vinden, zo heeft het museum meegedeeld. Als belangrijkste reden voor zijn persoonlijke besluit tot heen gaan noemt Van Os (57), dat hij de taken die hij zichzelf bij zijn aantreden in 1989 had gesteld, voltooid acht. De belangrijkste daarvan vindt hij, het Rijksmuseum in Nederland door tal van initiatieven in Nederland meer uitstraling te geven. Andere taken die hij in dit verband noemt zijn het meer samenhang brengen in de organisatie van het museum, het verwezenlijken van de ver zelfstandiging en het totstandbrengen van de renovatie van de Zuidvleugel. De functie van Universiteitshoogleraar is nieuw voor Nederland. Zij staat los van enige faculteit of vakgroep. Het biedt prof. Van Os de gelegenheid zich volledig te wijden aan projecten van wetenschap en educatie, aldus het museum. Londen/Amsterdam (anp) - Shura Cherkassky, de laatste verte genwoordiger van de Russische romantische pianoschool, is woensdag op 86-jarige leeftijd in zijn woonplaats Londen over leden. Hij was al enkele weken ziek. Zijn laatste concerten heeft hij op 7,9 en 10 november in Praag gegeven. Op 29 okto ber trad hij nog op in het Amsterdamse Concertgebouw met het derde pianoconcert van Rachmaninoff. Cherkassky, een goede vriend van de eveneens in Rusland gebo ren en naar de VS uitgeweken Vladimir Horowitz, speelde voor al het romantische repertoire. Niet alleen Russische componis ten en Chopin en Liszt, maar ook Beethoven en Brahms. Cherkassky was geboren in het Russische Odessa, waar hij de eerste pianolessen kreeg van zijn moeder. Kort na de revolutie van 1917 week de familie uit naar de Verenigde Staten. Sinds de jaren twintig bezat hij de Amerikaanse nationaliteit. Op elfjarige leeftijd trad Shura al in het Witte Huis op voor president Harding. In Philadelphia studeerde hij aan het Curtis Institute bij de beroemde Josef Hoffmann. Vanaf 1936 begon zijn internationale carrière. Cherkassky werd niet alleen beroemd door zijn muzika liteit en zijn virtuoze spel, maar ook door zijn excentrieke gedrag. Hij woonde in de Londen op een betrekkelijk kleine hotelkamer. De pianist had geen leerlingen. Volgens zijn Nederlandse impressario Marco Riaskoff, die de serie meesterpianisten organi seert waarin Cherkassky in okto ber optrad, was Cherkassky zeer verzwakt na zijn drie concerten in Praag. Riaskoff was van plan het tienjarig jubileum van de serie volgend jaar oktober te laten openen door zijn vriend Cherkassky. Lange tijd heeft Cherkassky zelf aangenomen dat hij in 1911 geboren was. Maar na een bezoek aan Odessa niet zo lang geleden heeft hij vastgesteld, dat het 1909 is geweest. De oorzaak van de ver warring was, dat zijn moeder hem twee jaar jonger heeft gemaakt om hem langer als won derkind te kunnen laten optre den, zo heeft Cherkassky Rias koff verteld. Toon Hermans foto dijkstra Door Peet Adams Toon Hermans keert terug op de planken. De inmiddels 78- jarige cabaretier begint dit voorjaar met een nieuwe show aan zijn waarschijnlijk aller laatste tournee. Hermans wil nog niet veel over de inhoud van zijn show kwijt. In grote lijnen komt de nieuwe voor stelling er echter op neer dat Toon terugblikt op zijn leven en zijn carrière. Vol humor maar ook met een snufje nos talgie. En hij heeft er wel zin in: „Het is een enorme klus geweest, maar we gaan gewoon weer van start." Het is lange tijd onzeker geweest of de uit Sittard afkomstige cabaretier ooit nog een keer op de bühne zou staan. Hermans stortte ruim 2,5 jaar geleden in tijdens een voorstelling van zijn show Ik heb je lief. Die show was hele maal opgedragen aan zijn vrouw Rietje, die in 1990 overleed. Toon kon het emotioneel niet meer bol werken om elk optreden gecon fronteerd te worden met het ver lies van Rietje. In februari 1993 stapte hij huilend van de bühne in de Alkmaarse schouwburg. Toon wierp zich in eerste instan tie helemaal op het schrijven van boeken. Vorig jaar begon hij ech ter weer nieuwe typetjes te bedenken en sketches te schrij ven.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1995 | | pagina 19