ULST
4Mijn boek
heeft een
waanzinnig
tempo'
'We gaan gewoon weer van start
Rosa Servicer
Helmut Krausser schreef alternatieve cultuurgeschiedenis van het avondland
Stichting Lezen bepleit
lijst voor haastige lezer
Pianist Shura Cherkassky
(86) in Londen overleden
M"v50R:i^srS
TREGELEN
g
GROTE GIDS
D3
Toekomst
Mythosoof
Van Os legt directeurschap
Rijksmuseum in 1996 neer
Toon Hermans:
-X 61
SEXKONTAKT Vn
ren die 'n riine «~.0or
eken 06-9702 175^?" w
UDENTESTT—
ulnrs voor langdurige s ®n
slatie. 06-9706 (7F,^Jex'
M-kontakt voor strenn
or dominant sexkontaft
6-320.329.99 (7Rrrg) aKt'
omoipngens^ndeTeil^
oor die knullen qenieton
6-320*330*88
"art Brabant/Zeelana
el 06-9614 (Nu snrgjfH"-
NGDÜRiGÈ~ii^^r
rouwen geven ech
un nr. 06-9880 f7SnPmp'
rouwen (40+) wiliiiT^rf
EXKONTAKT. Direk, aan
e lijn! Bel 06-9757 zing1
'ete vrouwen gi^Ti^rt
Inrs. voor GRATIS sex
el: 06-9580 (75cpml
Escort. Dames va 18 jaar
Striptease cred. acc
Nw. meisje welkom
076-5421370
n wethouders van Terneuzen
kennis dat zij hebben beslo-
van bord E6 van het Regie-
en verkeerstekens I990 het
aangebracht kruisvak in de
oogte van de aansluiting met
erneuzen, te reserveren voor
r of ten behoeve van invali-
en tevens het parkeren ter
voor andere voertuigen dan
ats is gereserveerd,
n iedere belanghebbende op
mene wet bestuursrecht tot
van openbare kennisgeving
erd bezwaar indienen bij ons
n wethouders van Terneuzen
re kennis dat zij hebben beslo-
n van bord E6 van het Regie-
en verkeerstekens I990 het
aan de Zuidlandstraat aange-
de nabijheid van de woning
Terneuzen, te reserveren voor
r of ten behoeve van invaliden
evens het parkeren ter plaatse
dere voertuigen dan datwaar-
eserveerd.
an iedere belanghebbende op
mene wet bestuursrecht tot
an openbare kennisgeving ervan,
zwaar indienen bij ons college.
Burgemeester en wethou
ders van Terneuzen,
secretaris, burgemeester,
de Brauwer. drs. R.C.E. Barbê.
TIE 1996
receptie van het gemeente-
ehouden op: dinsdag 2 ja-
tot 20.30 uur in de centrale
e Hulst.
e relaties van het gemeente-
kom.
ders van Hulst maken gelet
Igemene Bepalingen Milieu-
oornemens zijn vergunning
te weigeren naar aanleiding
idrijf, Havenstraat 15 te
ten en in werking hebben
ijf en onderhoudswerkplaats
op het perceel havenstraat
Muggenhoek 9 te Kiel-
de gehele inrichting omvat-
is het uitbreiden/wijzigen
rij en fokkerij met een
ceel Zorgdijk ongen te
aanvraag behorende beschei-
de aanvraag en andere ter
en met ingang van heden ge
smede daarna tot het eind^
en beroep kan worden inge
ing op de aanvraag, in he
kt 21 te Hulst ter inzage, elKe
ot 12.00 uur en van 13.30 uur
;t kan aldaar een mondelinge
egen. ,n
Jen liggen bovendien op
luari 1996 van 09.00 uur to
iet Groepsbureau der Rijksp
tedeweg 52 te Hulst.
die bezwaren hebben mg
ran de aanvraag, alsmede ee
daartoe redelijkerwijs niet
n gedurende twee weken
uestuur gemotiveerde schri
jen met betrekking tot
irden mede ter inzage 9e'e9^j
arschrift indient kan evenwei
lijke gegevens niet beken
s aandacht op, dat de aanv^
aren hebben ingebracht 9
leschikking en de belangN®
dat zij daartoe redelijike J
st, te zijner tijd in de gel 9
den om naar aanleiding
stellen.
5.
iuders van Hulst
r. A.A.L.G.M. Kessen
Geesbergen
VRIJDAG 29 DECEMBER 1995
Door Angelique Spaninks
In zijn heimat Duitsland staat hij bekend als het enfant
terrible van de literatuur. Helmut Krausser is dan ook pas
31. Hij teistert de Duitse literaire wereld echter al sinds
zijn twintigste. Van zijn hand verschenen inmiddels acht
boeken: vier romans, twee dagboeken en twee verhalen
bundels. Het onlangs bij Uitgeverij De Geus verschenen
Melodieën - een vuistdikke roman waarin muziek en
mythe, de Middeleeuwse geschiedenis en het nu elkaar
ontmoeten - is de éerste vertaling van zijn werk in het
Nederlands. Om het complexe, gelaagde verhaal, en zijn
werkwijze toe te lichten was Krausser onlangs enkele
dagen in Amsterdam.
Krausser is gehuld in zwart, met
een eveneens zwarte, zware bril,
een grote zilveren ring in de vorm
van een draak en streng kortge
knipt haar. Het is niet moeilijk je
voor te stellen dat hij ook pop
zanger, glazenwasser en zelfs
zwerver is geweest. Maar in het
schrijverschap heeft hij zijn
bestemming gevonden.
Zijn stem is net zo zwaar en don
ker als zijn uiterlijk. „Dat komt
omdat ik moe ben. Het was erg
gezellig en laat gisteravond",
mompelt hij. Hij heeft de hele
avond in kroegen doorgebracht,
pratend met mensen die hij niet
kent in een stad die hij niet kent.
Het feit dat wij ons moeten
behelpen met een klein ontbijtta-
feltje in de drukke lounge van
zijn hotel zint hem niet, maar
goed, we praten.
Melodieën is een bijzondere
roman, een kaleidoscoop vol
muziek, filosofie, historie, alche
mie, religie, mythen en geweld.
Het boek past precies in de
momenteel zo trendy postmoder
ne belangstelling voor historische
verhalen met een misdadig tintje,
zoals die van Eco en Norfolk.
Toch is dit allerminst het genre
waarin Krausser zich bij voor
keur uitdrukt.
„Ieder boek is weer volkomen
anders. Dat is mijn principe. Dit
is bij voorbeeld het enige boek
van mij dat in het verleden speelt.
Maar Melodieën is geen gangbare
historische roman. Het is meer
een lichte persiflage daarop."
Waarom een persiflage op de
trendy historische roman
„Ach, ik had een heel mooi, goed
thema. Maar ik dacht als je
tegenwoordig een historische
roman wilt schrijven, en je beslist
Polen zijn herdenkers, en wie
dat niet doet is links. 'Katyn', de
stalinistische massaslachting uit
het begin der oorlog, is belang
rijker dan sociale zekerheid en
de herinnering aan Copernicus,
Pilsudski en Madame Curie
meer woorden waard dan werk
loosheid. Een debat in de Sejm
zonder verwijzing naar het verle
den ondenkbaar. In de kiosken is het sigarettenmerk Jan Sobieski, de
vorst die in 1683 de Turken bij Wenen versloeg, het meest gevraagd
en in prestigieuze noveau riche-winkels staan de wodka-merken Cho
pin en Poniatowski, de laatste 18e eeuwse koning, nadrukkelijk te
prijken met hun prijs en kwaliteit.
Voor cultuurtoeristen is Polen een dorada. Aan de eerste hoek een
standbeeld van de legendarische anticommunist kardinaal Wyszyns-
ki, honderd meter verder liggen bevroren bloemen aan de voet van de
versteende meesterptanist en eerste minister Ignacy Paderewski en op
het zwart-massale graf van 'vader' Popielusko, de door de geheime
dienst vermoorde dissidente kapelaan, branden eeuwigdurend kaars
jes.
Geen stad of er is een Grunwaldboulevard, herinnerend aan de
mythologische nederlaag die het ontluikend Poolse nationale gevoel
in 1410 de Duitse Ridderbond heeft toegebracht. Een Centraal Euro
pese Guldensporenslag, 11.000 ridders omgekomen en van de reste
rende 19.000 werden 14.000 krijgsgevangen gemaakt. Elk schoolkind
kan de geschiedenis vertellen. En op de herdenkingsplaquette vlak bij
het noordoorstelijke Olsztyn wordt een parallel met de recente histo
rie gelegd: 1410-1945. De tweede overwinning op de Duitse bezetter.
Een 7 Oktoberstraat grenst aan de Grunwaldska, een verwijzing naar
de uitroeping van een eindelijk, nieuw onafhankelijk Polen in 1918.
Een 9 Meiplein is niet veraf, symbool voor het einde van de Tweede
Wereldoorlog. Een 13 Decembersteeg bestaat nog niet. Aan de uitroe-
Ping op die dag in 1981 door Jaruzelski van de staat van beleg wordt
officieel nog niet graag herinnerd, al komt de dag en de 'martial law'
in elk gesprek terug.
De namen der grote zonen leven voort. Een gevelsteen voor Henryk
Sienkiewicz, de vader van 'Quo vadis' siert elk huis waar hij ooit
heeft gewoond, Grotowski en Kantor worden door iedere dilettant-
octeur als grote voorbeeld genoemd en Henryk Wiemawski heeft een
rioolconcours naar zich vernoemd gekregen,
kioniuszko's Halka geldt ais de nationale opera, niet alleen theore
tisch en als een quiz-vraag voor spelletjesprogramma's. Het werk
laat elk jaar opnieuw en als het even kan met een Warschause pre
mière rond Nieuwjaarsdag.
Geschiedenis is het gespreksthema bij alle familiebijeenkomsten en
w'e zijn woorden niet met eigen argumenten kracht weet bij te zetten,
ioopt naar de buffetkast. Hij schenkt een rondje sterke drank en grijpt
"aarPan Tadeusz, Adam Mickiewicz' romantische verbeelding van
het heldenverleden in versvoeten. Hij reciteert met tranen in de ogen
m grotendeels uit het hoofd de messianieke boodschap. Groot-Polen,
this met Litouwen en hele stukken Oekraïne, als boodschapper van
het nationalisme. Polen is Gods zoon onder de volkeren, de verlosser
van bezetting en onderdrukking. Het voorbeeld voor wie smacht naar
vrijheid.
En die 19e eeuwse sfeer en mentaliteit zet de toon. Lang voor de Bal
kan zich van de Turken wist te ontdoen, lang voor de Finnen de Rus
ven dorsten aan te grijpen en lang voor de Slaven onder de Donau-
monarchie hun stem konden verheffen, heeft Polen zich reeds verzet,
t egen de Tsaar, tegen de Pruisische vorst en tegen de Habsburgse
keizer. En Polen is er mee doorgegaan. Honderdduizenden Polen
zijn gevallen voor de bevrijding van Europa. In gevecht met of tegen
falin en in de strijd tegen de fascisten en zelf hebben ze hun eigen
land
niet mogen bevrijden.
Van onze kunstredactie
De Stichting Lezen wil voor de lezer met weinig tijd een lijst
samenstellen van vijfhonderd boeken. De selectie moet een
hulpmiddel zijn voor mensen die door het enorme literaire aan
bod niet meer weten wat ze moeten lezen.
Helmut Krausser in Amsterdam: „Mythen zijn in mijn ogen niets anders dan een voorstadium van de pyschologie.foto klaas koppe
En daarna opnieuw. Lang voordat de Muur begon te wankelen, is de
rieciricien uit Gdansk opgestaan. Als Sint Joris heeft hij de rode
"raak verslagen.
Dat gevoel van messianisme beheerst Pools rechts. Polen is het voor-
Meld voor de toekomst, vaak ongelukkig en tragisch, zoals de Chris-
t'n Zewas' maar 'net het gelijk aan zijn zijde.
Elke Pool heeft echter zijn eigen historisch voorbeeld en vecht voor
Gn eigen rechtmatige plaats in de geschiedenis. Daarom is rechts
°'en verdeeld. En heeft geen macht. Want tegenover de geschiedenis
s,aan de nijpende problemen van alle dag. Een handjevol pragmatici
Probeert die zonder terug te kijken op te lossen - zij heten daarom
'nks. Zij hebben plannen voor de toekomst en zodoende, voor even,
Scwonnen.
dat je echt 800 pagina's
maken, dan moet je met de vorm
spelen, een beetje ironisch
gekruid schrijven."
Had je dan al vanaf het begin het
plan om je roman 800 pagina's
dik te maken
„Nee, dat kwam in vlagen. Eerst
had ik het idee om over de fameu
ze pauselijke Capella Sistina-
castraat Marc'Antonio Pasquali-
ni te schrijven die leefde tussen
1614 en 1691. Speurend naar fei
ten over zijn leven stuitte ik toen
ook op een tractaat van paus Cle
mens die het vrouwen 150 jaar
lang verbood op te treden. Ver
volgens belandde ik bij de vraag
naar het wezen van de muziek:
wat is muziek, wat is een melo
die, om als vanzelf bij de magie
uit te komen.
Dat bracht mij de ingeving om de
metamorfose van een idee als lei
draad te nemen; een goed idee dat
tot ideaal, vervolgens tot ideolo
gie wordt en tot slot in perversi
teit en gruwelen verzandt. Want
zo gaat het meestal en een derge
lijke Werdegang, het zwarte en de
vele grauwtinten daaraan voor
afgaand, boeit mij mateloos. En
zo is een quasi alternatieve
avondlandse cultuurgeschiedenis
ontstaan, die mij zelf zelfs ver
raste."
Melodieën verhaalt over de
queeste naar de vox dei, de god
delijke stem gevat in een twintig
tal zogenaamde tropos, melo
dieën die de ziel en het lichaam
diep beroeren. Het begint in
augustus 1988 in Siena waar de
Münchener fotograaf Alban
Taübner verblijft in verband met
een onbeduidende opdracht.
Geheel toevallig krijgt hij een
briefje en twee dia's in handen
van ene Nicolo Burleschetta.
Deze leiden tot een ontmoeting
met de bizarre Zweedse 'mytho
soof' Jan Hendrik Krantz en zijn
collegae, alle speurend naar de
waarheid achter de mythe van de
melodieën.
Maar het eigentijdse verhaal van
Taübner en Krantz is niet het
enige waar het in Melodieën om
draait. Het boek is eveneens
doorspekt met een tweede zo
mogelijk nog fantastischer ver
haal, dat verankerd is in de
geschiedenis. Het beschrijft het
ontstaan en de gruwelijke ontra
feling van de mythische melo
dieën waar Krantz en Taübner
jacht op maken. Dit speelt zich
volledig af in het Italië van de
vroege Renaissance ergens tussen
1496, het jaar waarin bij de alchi
mist Castiglio de kiem tot was
dom komt die hem uiteindelijk de
'goddelijke' melodieën zal doen
ontdekken, en 1691, het jaar
waarin de valse, gruwelijk
vrouwvijandige castraat
Pasqualini die zijn leven even
eens in het teken van de vox dei
stelde sterft aan een beroerte. En
tussen dit alles broeit en bruist de
zwarte magie, en vloeit het bloed
rijkelijk.
Vraag blijft: wat maakt dat een
27-jarige aan een boek als 'Melo
dieën' begint
„Waanzin, denk ik", antwoordt
Krausser gelaten.
Maar is het niet meer een thema
voor oudere mannen met baarden
die zich met liefde in
bibliotheken opsluiten?
„Nee, nee, helemaal niet. Dan zou
het ook zo geschreven moeten
zijn, bewaar me. Daarom heb ik
het verleden en het nu ook steeds
met elkaar afgewisseld, de histo
rische manier van spreken steeds
modernistisch doorbroken. En ik
heb volop de vrijheid genomen
om anachronismen te gebruiken.
Wat dat betreft ben ik meer een
schrijver en geen wetenschapper
zoals Eco. Ik maak me niet zo
druk om de authenticiteit, de his
torische juistheid, het gaat mij
om de plot en het aanscherpen
van mijn eigen stijl. Ik heb de
witte vlekken ingevuld, maar wel
zo dat niemand mij het tegendeel
bewijzen kan. Verder heeft mijn
boek een waanzinnig tempo. Je
móet haast wel jong zijn om het
te kunnen schrijven en misschien
ook wel om het te kunnen lezen.
Je moet gewoon een beetje ver
metel zijn."
Buiten de plot zijn er echter nog
twee andere thema's die Melo
dieën de ongekende spanning
geven die het heeft: mythen en
muziek. Wat fascineert je aan
mythen
„Mythen zijn in mijn ogen niets
anders dan een voorstadium van
de psychologie, namelijk
gedragspatronen van mensen
geprojecteerd op hemelse gestal
ten. Het zijn pogingen om
bepaalde moeilijke zaken te ver
klaren en betekenis te geven.
Vaak zijn het ook verhalen zon
der gelukkig eind. Mythen zijn
sowieso niet aan de dwang van
het eind onderworpen. Ze zijn
verschrikkelijk en moralistisch
tegelijk en dat vind ik waanzin
nig fascinerend."
En wat boeit je aan muziek in het
algemeen en klassieke muziek in
het bijzonder
„Muziek biedt de mogelijkheid
om over iets betoverends te spre
ken, omdat de werking van een
melodie wetenschappelijk gezien
eigenlijk niet te verklaren is. En
alles wat niet verklaarbaar is, is
tovenarij, is magie. En daarmee
zijn we weer bij de alchemie. Dat
alles zit dus erg dicht bij elkaar,
vind ik."
Zelf speelde Krausser jarenlang
in een popband, maar de sterren
van nu zoals Björk en de Smas
hing Pumpkins zijn hem toch wat
al te oppervlakking. Nee, dan de
klassieke muziek. Hij heeft hon
derden cd's van alle grote compo
nisten, van Monteverdi tot de
Dat blijkt uit de notitie Samen
spel en ruggesteun, waarin de
Stichting Lezen het beleid voor
1997-2000 schetst. Het rapport is
opgesteld voor de Cultuurnota
1997-2000, die de bewindsman
volgend jaar presenteert.
De Stichting Lezen zal de boe
kenlijst opstellen samen met de
Stichting Schrijvers School en
Samenleving, het Nederlands
Bibliotheek- en Lectuur Centrum
(NBLC), en de Stichting Collec
tieve Propaganda van het Neder
landse Boek (CPNB). Welke boe
ken erop komen is nog niet
bepaald.
Het zullen waarschijnlijk Neder
landse en in het Nederlands ver
taalde literaire werken zijn. De
nadruk ligt vermoedelijk op
schrijvers van deze eeuw.
Het opstellen van lijstjes leidt
altijd tot discussie doordat het
boeken uitsluit, erkent C. van
Willenswaard van de Stichting
Lezen. Toch denkt hij dat het
leesbevorderend werkt. „Sommi
ge mensen vinden het plezierig
zo'n lijst akngereikt te krijgen."
De Stichting Lezen bestaat sinds
1988. Vorig jaar werd het lande
lijk platform voor leesbevorde
ring nieuw leven ingeblazen.
Jaarlijks krijgt het 6 miljoen gul
den subsidie. Voor de periode
1997-2000 hoopt de stichting
over eenzelfde bedrag te kunnen
beschikken.
De Stichting Lezen wil zich de
komende jaren vooral richten op
kinderen, jongeren en opvoeders.
Bij die groepen is volgens Van
Willenswaard de noodzaak het
grootst iets aan leesbevordering
te doen. De bibliotheek of media
theek op scholen zou sterk verbe
terd moeten worden omdat de
kwaliteit daarvan essentieel is
voor een goed leesklimaat.
Met die kwaliteit blijkt het vaak
bedroevend gesteld: verouderd
boekenbestand, geen moderne
media en onvoldoende beheer. Bij
het voortgezet onderwijs is het
wat dat betreft iets beter gesteld
dan op de basisschool, maar daar
laat de kwantiteit te wensen over.
Slechts 10 procent beschikt over
zo'n voorziening.
hedendaagse. Honderden uren
luisterde hij naar hun werk en
zoog de klanken in zich op, om ze
er vervolgens tussen de regels van
Melodieën weer uit te laten sijpe
len.
„Maar ik heb geen studie van de
muziek gemaakt, bewust niet,
dan verdwijnt de magie weer.
Toch ben ik er van overtuigd dat
we de essentie van muziek in het
klassieke repertoire moeten zoe
ken, dat is wat over de eeuwen
heen blijft."
Hoewel Melodieën maar liefst
769 pagina's telt heeft Krausser
er niet langer dan 14 maanden
aan gewerkt.
Zijn werktempo ligt dan ook
waanzinnig hoog, hij zei ooit niet
minder dan vier publiceerbare
pagina's per dag te produceren.
„Maar aan het boek van 500
bladzijden dat ik nu schrijf, werk
ik al twee jaar. Ik word dus dui
delijk langzamer."
Maar echt langzaam kan hij niet
worden. Na zijn bezoek aan
Nederland reist hij bijvoorbeeld
meteen door naar Berlijn waar
een toneelstuk van hem in pre
mière gaat. En hij schrijft aan het
libretto voor zijn eerste opera.
„Ach, ik wil gewoon alles wel
eens proberen", verzucht hij. „En
aangezien ik zelf nooit een ver
dienstelijk musicus zal worden
luister ik ernaar en schrijf ik ero
ver."
Helmut Krausser 'Melodieën'.
Uitg. De Geus, prijs 79,90.
H.W. van Os
foto dijkstra
Amsterdam (anp) - Prof.dr H.W. Van Os legt zijn functie
van algemeen directeur van het Rijksmuseum in Amster
dam per 1 december 1996 neer. Hij wordt per die datum
Universiteitshoogleraar aan de Universiteit van Amster
dam. De raad van toezicht van het Rijksmuseum is de pro
cedure gestart om een opvolger voor Van Os te vinden, zo
heeft het museum meegedeeld.
Als belangrijkste reden voor zijn persoonlijke besluit tot heen
gaan noemt Van Os (57), dat hij de taken die hij zichzelf bij zijn
aantreden in 1989 had gesteld, voltooid acht. De belangrijkste
daarvan vindt hij, het Rijksmuseum in Nederland door tal van
initiatieven in Nederland meer uitstraling te geven. Andere taken
die hij in dit verband noemt zijn het meer samenhang brengen in
de organisatie van het museum, het verwezenlijken van de ver
zelfstandiging en het totstandbrengen van de renovatie van de
Zuidvleugel.
De functie van Universiteitshoogleraar is nieuw voor Nederland.
Zij staat los van enige faculteit of vakgroep. Het biedt prof. Van
Os de gelegenheid zich volledig te wijden aan projecten van
wetenschap en educatie, aldus het museum.
Londen/Amsterdam (anp) - Shura Cherkassky, de laatste verte
genwoordiger van de Russische romantische pianoschool, is
woensdag op 86-jarige leeftijd in zijn woonplaats Londen over
leden. Hij was al enkele weken ziek. Zijn laatste concerten
heeft hij op 7,9 en 10 november in Praag gegeven. Op 29 okto
ber trad hij nog op in het Amsterdamse Concertgebouw met het
derde pianoconcert van Rachmaninoff.
Cherkassky, een goede vriend
van de eveneens in Rusland gebo
ren en naar de VS uitgeweken
Vladimir Horowitz, speelde voor
al het romantische repertoire.
Niet alleen Russische componis
ten en Chopin en Liszt, maar ook
Beethoven en Brahms.
Cherkassky was geboren in het
Russische Odessa, waar hij de
eerste pianolessen kreeg van zijn
moeder. Kort na de revolutie van
1917 week de familie uit naar de
Verenigde Staten. Sinds de jaren
twintig bezat hij de Amerikaanse
nationaliteit. Op elfjarige leeftijd
trad Shura al in het Witte Huis
op voor president Harding. In
Philadelphia studeerde hij aan
het Curtis Institute bij de
beroemde Josef Hoffmann. Vanaf
1936 begon zijn internationale
carrière. Cherkassky werd niet
alleen beroemd door zijn muzika
liteit en zijn virtuoze spel, maar
ook door zijn excentrieke gedrag.
Hij woonde in de Londen op een
betrekkelijk kleine hotelkamer.
De pianist had geen leerlingen.
Volgens zijn Nederlandse
impressario Marco Riaskoff, die
de serie meesterpianisten organi
seert waarin Cherkassky in okto
ber optrad, was Cherkassky zeer
verzwakt na zijn drie concerten
in Praag. Riaskoff was van plan
het tienjarig jubileum van de
serie volgend jaar oktober te
laten openen door zijn vriend
Cherkassky. Lange tijd heeft
Cherkassky zelf aangenomen dat
hij in 1911 geboren was.
Maar na een bezoek aan Odessa
niet zo lang geleden heeft hij
vastgesteld, dat het 1909 is
geweest. De oorzaak van de ver
warring was, dat zijn moeder
hem twee jaar jonger heeft
gemaakt om hem langer als won
derkind te kunnen laten optre
den, zo heeft Cherkassky Rias
koff verteld.
Toon Hermans foto dijkstra
Door Peet Adams
Toon Hermans keert terug op
de planken. De inmiddels 78-
jarige cabaretier begint dit
voorjaar met een nieuwe show
aan zijn waarschijnlijk aller
laatste tournee. Hermans wil
nog niet veel over de inhoud
van zijn show kwijt. In grote
lijnen komt de nieuwe voor
stelling er echter op neer dat
Toon terugblikt op zijn leven
en zijn carrière. Vol humor
maar ook met een snufje nos
talgie. En hij heeft er wel zin
in: „Het is een enorme klus
geweest, maar we gaan
gewoon weer van start."
Het is lange tijd onzeker geweest
of de uit Sittard afkomstige
cabaretier ooit nog een keer op de
bühne zou staan. Hermans stortte
ruim 2,5 jaar geleden in tijdens
een voorstelling van zijn show Ik
heb je lief. Die show was hele
maal opgedragen aan zijn vrouw
Rietje, die in 1990 overleed. Toon
kon het emotioneel niet meer bol
werken om elk optreden gecon
fronteerd te worden met het ver
lies van Rietje. In februari 1993
stapte hij huilend van de bühne
in de Alkmaarse schouwburg.
Toon wierp zich in eerste instan
tie helemaal op het schrijven van
boeken. Vorig jaar begon hij ech
ter weer nieuwe typetjes te
bedenken en sketches te schrij
ven.