DE STEM
Zelf ontworpen kazuifels voor de hele wereld
tOOM
ND
Ook de paus is klant in Brugge
erschap De
Ambachten
^dmaking
J ?e ^bben het razend druk in
j 1 deze tijd van het jaar. De weken
voor Kerstmis wordt een kwart
van de jaaromzet gemaakt, ,,'t Is
gekkenwerk. Afgelopen maandag
.''voorbeeld kregen we nog een
?ie Van een klant uit Calif ornië.
I u' ze voor zondag een op maat
?®!aakt kazuifel in huis kunnen
ïr j ^at soort dingen heb je
Marktleider
Gewoon bedrijf
Gouddraad
Romeinse tijd
lergunningen ingevolge de
Inlenen, onder het stellen
|cherming van het milieu.
I-beschikkingen en andere
Igen met ingang van heden
te in het gebouw van de
■en -beheer (sectie Milieu)
Lzen en wel tot 20 januari
J9.00 tot 12.00 uur en van
■elke donderdag van 19.00
pensen in te zien op donder-
Lr worden verzocht daarvan
in. tel. (0115) 67 54 58.
Ie kantooruren een monde-
|ukken worden verkregen.
len gemotiveerde bedenkin-
lllege van burgemeester en
pdiend.
ling indient kan verzoeken
jis niet bekend te maken.
Jzochttel. (0115) 67 54 58,
|6 voorts gelegenheid gege'
inkingen in te brengen en
iedachten te wisselen met
Tivrager en eventuele overige
■tenslotte op gevestigd, dat
pnkingen hebben ingebracht
fen wijze en de belangheb-
lat zij daartoe redelijkerwijs
fcst, naar aanleiding van de
Inen instellen bij de afdeling
de Raad van State.
wethouders van Terneuzen
het bepaalde in artikel 3.44,
vet bestuursrecht, ter open-
In op 19 december 1995 aan
leen nieuwe, de gehele inrich-
Inning ingevolge artikel 8.4
Eieer onder voorschriften is
■staande inrichting aan de
eg 56 te Terneuzen kadas-
Terneuzen, sectie F, num-
bere terzake zijnde stukken
[inzage in het gebouw van de
en -beheer (sectie Milieu),
|euzen en wel tot 3 februari
9.00 tot 12.00 uur en van
1 voorts elke donderdag van
■ken wensen in te zien op
19.00 tot 22.00 uur worden
loraf mededeling te doen,
►ijzigd ten opzichte van het
lop gevestigd, dat terzake van
Ikking tot 3 februari 1996 be-
1 afdeling Bestuursrechtspraak
voor:
[nkomstig artikel 3.24 en 3,25'
vet bestuursrecht bedenkin-
lend tegen het ontwerp van
bruik hebben gemaakt van de
I uit te brengen over het ont-
J it:
Inkingen hebben tegen wijzi-
nemen van het besluit ten
Intwerp zijn aangebracht;
Inde die aantoont dat hij re-
(staat is geweest overeenkom-
Irmelde artikelen bedenkingen
Ipschrift dient gericht en ge-
pn de afdeling Bestuursrecht
van State, Postbus 20019,
lop gewezen dat:
kracht wordt na afloop van
I, tenzij tijdig beroep is inge-
bassing van artikel 36 van de
|van State, juncto artikel 6.81
wet bestuursrecht een ver-
1 tot het treffen van een voor-
jen voorlopige voorziening ge
worden aan de voorzitter van
eling Bestuursrechtspraak van
Raad van State;
I. de beschikking niet van kracht
wordt voordat op het ver
zoek als bedoeld onder 2
is beslist.
Irneuzen, 22 december 1995.
■meester en wethouders
leuzen.
burgemeester,
drs. R.C.E. Barbé.
Iin de krant.
|het waterschap De Drie Ambach-
jn de Waterschapswet - maaw
rergadering bij besluit van 29 n
jsteld een wijziging van de utn-
ap De Drie Ambachten 199"
j van de omslagtarieven onge-
zetenen.
J door Gedeputeerde Staten van
lecember 1995, onder nr.
in voor de tijd van drie maande1
een ieder ter inzage ter secreta
ling algemene zaken), Korte Ke
^taling van kosten een exemplaar
ar bij voornoemde afdeling.
1995.
ks bestuur voornoemd.
elaar, dijkgraaf
ikker, secretaris
Sur
VRIJDAG 22 DECEMBER 1995 DEEL
Zo tegen Kerstmis is
het een gekkenhuis bij
Kunstatelier Slabbinck
in Brugge. Vanuit de
hele wereld rollen er bij
het Belgische atelier nu
dagelijks faxen binnen
met spoedbestellingen.
Van geestelijken die
nog even de voorraad
paramenten op peil wil
len brengen. Met drie
kazuifels Sonata en bij
behorende stola's, met
tien nieuwe albe's qf
een wasbare linnen
altaarset in Ravenna-
weefsel. Slabbinck doet
namelijk in kerkbeno-
digdheden met als spe
cialisatie kerk-textiel.
Die wordt in eigen huis
ontworpen en genaaid.
Door Florence Imandt
Ook kazuifels moeten wor
den gepast.
„Strepen, poeh, da's uwen goes
ting toch nie ee", zegt de kleine
dame met de wollen geruite jas
hoog gesloten. Ze verschiet een
I beetje van kleur, lijkt geschrok
ken van het enthousiasme waar
mee de aankomend pastoor tus
sen de rekken met kleurige
kazuifels snuffelt. „Neuh, neuh",
stelt Adriën Dhooghe zijn shop-
ping-partner gerust. „Ik houd
van klassiek, net als u."
Christien Tuypens, die zichzelf
'werkster achter de schermen'
j »an de parochie van Adegem
noemt, slaakt een zuchtje. „Tja, 't
is 'ne lange mens ee. De vorige
was kleiner. D'n deze heeft echt
n nieuw kleed nodig." Haastig
I stapt ze meneer pastoor achterna.
Geen tijd meer te verspillen. Aan
Christien en haar pastoor van-
haag de moeilijke keus om met de
tenten van de parochianen een
geschikt priester-gewaad uit te
kiezen.
Bi er hangen er honderden bij
Slabbinck. Een Brugs familiebe
drijf dat wereldwijd allerlei reli
gieuze artikelen slijt, maar zijn
faam vooral dankt aan het assor-
zelf-ontworpen kazuifels.
Christien en haar dorpspastoor
®>gen het lelijk vinden, strepen
a)a 'in' in de reli-couture van
tegenwoordig. In de luxe folder
staat zelfs Johannes Paulus II in
f® gestreepte Slabbinck afge
beeld. Want ook de paus behoort
tot de clientèle van de artistieke
"uiggelingen,
f Gekkenwerk
I 'tijd zo vlak voor Kerstmis. Dan
onten ze er ineens achter dat ze
°g wat moeten hebben."
"er het algemeen zijn de klan-
niet moeilijk, zegt de 28-jari-
f? 'erkoopleider Matthias Slab-
,mcK. Het gaat bij het Brugse
ambachtelijk atelier niet
impuls-inkopen. Nee, de
II komen met een specifie-
jO behoefte. Ze willen een wand-
P'jf van drie bij vier meter met
Marja en het Kind Jezus erop. Of
'ossenaarsdoek met de gebor-
ba vC sym'30len van de wonder-
ging 6 broodvermenigvuldi-
komen voor een wit feest-
I 2U,H een kazuifel voor de
Vastentijd (die dus paars moet
zijn), een rood gewaad voor Pink
steren of een groene voor 'nor
maal', Die vier kleuren zijn in de
rooms-katholieke kerk de enige
toegestane sinds het Concilie van
Trente van 1541, toen de uitdoss
ingen van de priesters wat uit de
hand begonnen te lopen. Grijs is
een nieuwe kleur waarnaar
steeds meer vraag is. Ze is toege
staan omdat de roomse liturgie
ook de basiskleuren van grijs,
zwart gn wit, erkent. In de Angli
caanse kerk is de trend weer heel
anders: daar vinden ze donker
blauw wel feestelijk.
Matthias'vertelt met veel ver
stand van zaken over zijn stiel.
Een ongebruikelijk beroep toch,
zeker voor een jong iemand in een
tijd waarin de jeugd nauwelijks
boodschap heeft aan geloof en
kerk. „Allee, je komt er natuur
lijk niet in terecht als je het niet
van huis uit mee krijgt. Maar 't is
toch een bewuste keus geweest.
Ik heb rechtengestudeerd en
daarna een jaar bij een ander
bedrijf gewerkt. Nu zit ik drie
jaar hier. Zeer leuk werk, een
mooi bedrijf. We werken voor een
kleine markt, maar we zijn wel
marktleider."
Dat de jongste Slabbinck van alle
markten thuis is, leert een blik in
de catalogus 1995/1996. Met de
rechterhand uitnodigend voor
zich uit geheven, toont hij een
paars gewaad van het type Padre,
uitgevoerd in een weefsel van 45
procent wol en 55 procent trevi-
ra. De banden zijn van fluweel en
afgeboord met een kleurrijk
galon. Een smaakvolle combina
tie, zo concludeert de folder.
„Daar hebben we wat kritiek op
gehad" trekt hij zijn wenkbrauw
op. „Awel, omdat ik als niet-
gewijde een priestergewaad aan
heb. Maar ja, priesters die willen
poseren, zijn niet te vinden. En
modellen zijn duur."
Eigenlijk is Slabbinck dus een
gewoon bedrijf. Met gewone pro
blemen zoals het vinden van foto
modellen. Het aan de gang hou
den van de vijftig medewerkers.
Of de devaluatie van buitenlands
geld want 85 procent van de
Slabbinck-waar gaat over de
grens. En da's voor de dure kwa-
liteitsprodukten (Slabbinck-
kazuifels zijn er vanaf vier- tot
veertigduizend Belgische francs)
een zware dobber.
En natuurlijk moet er worden
nagedacht over de inrichting van
de showroom. Zodat ook mensen
als Truus er zich thuis voelen. In
de ikonenhoek staat ze stilletjes
Miskoffer voor de mobiele pastor.
Slabbinck junior met een zestig jaar oud kazuifelgeborduurd
met goud.
Het moet allemaal heel precies gebeuren. foto's wim kooyman
met haar rieten boodschappentas
te wachten op hulp. De zwarte
veterschoenen lijken iets te
zwaar voor haar dunne beentjes
onder de grijze regenjas. „Het
glas van de Godslamp is kapot en
nou kom ik hier eens kijken",
zegt ze zacht. Zou het een echte
zuster zijn die hier zo bedeesd
rondneust? „Ik ben van de Zus
ters van Liefde"onthult de dame
verlegen., „Wij hebben een
opvanghuis voor vrouwen en
daklozen in Brugge. Daar is een
kléine gebedsruimte bij. Slet
Godslamp natuurlijk."
Zuster Truus komt graag bij
Slabbinck. Ze voelt zich echt
thuis tussen de kerkspullen in de
showroom. Op de achtergrond
klinkt koormuziek. Het licht is
gedempt, maar toch glittert er
van alles. Van zware zilveren
tabernakels en koperen
monstransen tot mijters, tiara's
en kleine vergulde pixisjes, al
dan niet zorgvuldig opgeborgen
in miskoffers die speciaal voor de
mobiele pastor worden gemaakt.
In een van de vitrinekasten ligt
een religieus nieuwigheidje. Sta
pels houten blokken die bij nade
re beschouwing gebedsdobbel
stenen blijken te zijn. 'Heer dank
u voor onze dagelijkse spijs',
luidt de spreuk op een van de zij
den.
„Een bedenksel van een Brugse
priester", neemt Dirk Slabbinck
de rondleiding van zijn zoon
Matthias over. „Waren ér maar
meer van die nieuwe dingen",
verzucht hij. „Onze markt is een
kleine met weinig groei. En da's
best moeilijk." Eigenlijk hoeft hij
zich helemaal niet druk te maken
over de cijfertjes. Directeur Dirk
Slabbinck (55) is de creatieve
geest van de familie. Hij ont
werpt de religieuze textiel en
bepaalt sinds dertig jaar de Slab-
binck-stijl.
Die stijl is kleurrijk, doch simpel.
„Ik hou van mooi materiaal zoals
wol en zijde. En gouddraad. Dan
heb je de meest schitterende
effecten, met een soepele plooi
val. Maar ah ja, echte gouddraad
is niet meer te betalen ee. Jammer
genoeg, jammer genoeg Alleen
voor het restaureren van oude
gewaden of vaandels houden we
wat in voorraad."
Snel wordt de reden van Dirk's
lichte weemoedigheid duidelijk.
Met gouddraad is het namelijk
allemaal begonnen. „Mijn groot
vader werkte als goudborduurder
bij een atelier hier in Brugge. In
1903 begon hij voor zichzelf met
borduurwerken, mijn vader nam
dat later over."
„Kijk", wijst hij naar een werke
lijk schitterend drieluik dat een
van de kantoren siert.
'Toen millioenen steden
En allen honger leden
Werd elke steek een bede
Tot Onze Lieve Vrouw van Vrede'
Zo valt er te lezen. „Mooi ee? Dit
werk heeft mijn vader in de oor
log geborduurd samen met het
personeel. Om ze aan de gang te
houden. Tweeduizend uren zitten
erin. Deze geraamtes symbolise
ren dood en oorlog, dit is het Lam
Gods."
Als ontwerper van reli-couture
moet je natuurlijk bijbelvast zijn.
Anders kun je de plank pijnlijk
misslaan. Gelukkig voor het
bedrijf is Dirk Slabbinck een
gelovige mens. Als hij niet geloof
de, zou hij het - naar eigen zeggen
- niet zo goed doen in deze busi
ness. „Grote Franse couturiers
hebben eens geprobeerd kazui
fels te ontwerpen, pfff, volledig
naast de kwestie waren die. Je
moet geen kostuumpjes maken,
maar kleding die dient voor de.
liturgie." Elke vorm van kunst
heeft sowieso iets religieus, vindt
Dirk. „Iemand die zichzelf over
stijgt maakt kunst. Die verbindt
het materiële met iets bovenaards
of goddelijks zo je wil.
Is Dirk Slabbinck couturier?
„Vind ik van niet. Ik ben niet met
mode bezig. Ik zie mijn werk
meer als een kunstambacht. Dë
patronen liggen vrijwel vast. Die
variatie is miniem. Je moet spelen
met het, materiaal, proberen
steeds betere en mooiere dingen
te maken. Er zit natuurlijk wel
evolutie in het maken van kazui
fels Wist je dat ze oorspronke
lijk uit de Romeinse tijd stam
men? Alleen, in die tijd stond er
helemaal niks op. De christelijke
kerk is die toga's blijven gebrui
ken en pas in de tiende eeuw wer
den ze versierd. De kazuifels
werden alsmaar kleiner terwijl
de versiering zwaarder en zwaar
der werd. Nu gaan we weer terug
naar het oorspronkelijke. Het is
allemaal licht materiaal nu,
praktisch. Het sobere gewaad
doet het goed. Sober is de trend."
Natuurlijk mislukt er wel eens
een kazuifeltje. Verkeerd gestikt
of zo. Of verkeerde stof gebruikt.
Die minkukels worden in de bak
tweede keus gestopt en gaan gra
tis naar Afrika of Polen, naar de
in Vlaams jargon 'batjes-markt'
genoemd. Een markt waar het
bedrijf geen concurrentie heeft.
De laatste keer is er een zending
naar China gegaan. Die mensen
zijn volgens de artistieke baas
van het Slabbinck-imperiumpje
'al blij dat ze een gewaad heb
ben'.
