leert
9.98'
Schade door alcoholgebruik is een Europees probleem'
Imigran wondermiddel af
Medicijngebruik: beperkt en kritisch
Medische volkswijsheden in boekje 'Wortelen zijn goed voor je ogen'
UUAR11996!
Bnoeg is..,!
Dekbedden voor baby's
blijven populair ondanks
gevaar voor wiegedood
Diverse geneesmiddelen in
1996 niet langer vergoed
limum prijs van
STEM!
markt
V
BESTEM
LIJF LEVEN
JLTATEN
jsellijst 50x70 cm.
olig fleece-jack
do sport and fashion
Glas water
PRODUKT INFORMATIE
Zwangerschap
Beddenreductie
Puistjes
Ski-handschoenen
WOENSDAG 13 DECEMBER 1995 E2
- Inkt. schitterende posters
- sommige met 3-luik
passe-partout A A AA*
en heren korte ritssluiting
akken - lekker warm
|pdel
XXL
yen ecru
IUI1KOUIU
poor Patrick Simon
Nederlandse ziekenhuizen
«orden elk jaar twaalfdui-
j mensen opgenomen met
ziektes die door alcohol zijn
veroorzaakt. Daar komen nog
ms 1350 patiënten bij die
uewond zijn geraakt bij ver
keersongevallen waarbij alco
hol een rol speelt. Het pro
bleem in Nederland lijkt
pot, maar elders in Europa
zijn de gevolgen van drankge-
bruik vaak nog ingrijpender.
Reden voor de Wereldgezond
heidsorganisatie (WHO) om
internationaal actie te onder
nemen.
Op initiatief van de WHO is
gisteren, dinsdag, een driedaagse
Europese conferentie in Parijs
over alcoholmisbruik begonnen.
Vijftig ministers van Volksge
zondheid zijn uitgenodigd om de
schadelijke gevolgen onder het
motto Less is better bij de horens
te vatten.
S. van Ginneken - directeur van
het bureau Alcohol Voorlichtings
Plan in Den Haag, bekend van de
slogan Drank maakt meer kapot
dan je lief is' woont de confe
rentie bij. Zij denkt dat ondanks
de alarmerende cijfers artsen nog
niet eens alle drankproblemen
registreren.
„Ziekenhuizen registreren nu
twaalfduizend patiënten per jaar
met ziektes die door alcohol zijn
veroorzaakt. Deze mensen kun
nen last hebben van hartstoornis-
sen, alcohol-psychosen, vetle-
vers, ontstekingen, trillende han
den, leveraandoeningen en
geheugenverlies. Ook bij kankers
kijkt men steeds of er een alco
hol-luchtje aan zit. Naar schat
ting sterven elk jaar duizend
mensen aan alcoholgerelateerde
kankers."
Volgens Van Ginneken drinkt de
gemiddelde Nederlander jaar
lijks 7,9 liter pure alcohol'. Verge
leken met andere landen doen wij
het bescheiden aan. Nd de
Luxemburgers met hun 12,6 liter
pure alcohol per hoofd per jaar,
komen van de Europese grootge
bruikers de Fransen met 11,5
liter op de tweede plaats. Duit
sers nemen gemiddeld 10,4 liter
tot zich en onze Belgische zuider
buren staan op 9,1 liter.
Volgens cijfers van de WHO is in
Italië, Frankrijk en Spanje de
laatste vijftien jaar gemiddeld 25
procent minder alcohol genut
tigd. Bij 21 andere landen neemt
het gebruik juist toe. Russen zijn
tussen 1987 en 1993 vijftig pro
cent meer gaan consumeren. In
die tijd verdubbelde ook het aan
tal doden door alcohol.
Van Ginneken: „De Stichting
Verkeersveiligheid schat dat 13
procent van de Nederlandse ver
keersdoden te wijten is aan alco
hol in het verkeer. Bij 1350
slachtoffers van ongevallen die
elk jaar in het ziekenhuis worden
opgenomen is dat ook het geval."
Voor heel Europa schat de WHO
dat bij 40 tot 60 procent van de
ongelukken en geweldsdelicten
alcohol in het spel is. Dat zou ook
gelden voor 10 tot 20 procent van
de voortijdige overlijdens bij
Kater heeft
krimpende
hersenen
Door Kees Buijs
Sommige mensen hebben 'm
na elk weekeinde, anderen
alleen na de kerstdagen, op
Nieuwjaarsdag en/of na het
carnaval: een kater.
Voor wie het beest niet kent, vol-
hier zijn trekken. Om te
raakt de maag van
ik. De een wordt een beetje
misselijk, de ander moet veelvul
dig overgeven. Er kan zelfs een
maagbloeding optreden. Verder
krijgt de bezitter van een kater
hevige dorst en hoofdpijn. Slape
loosheid hoort er ook bij, evenals
prikkelbaarheid en overgevoelig
heid voor licht en geluid.
t gebeurt er in de hersenen
van iemand die te veel heeft
gedronken?
Alcohol is een depressivum. Maar
de hersenen proberen hun activi-
i op een constant niveau te
houden. Wanneer iemand een
depressivum inneemt, verhoogt
t controlecentrum het activi
teitenniveau van de hersenen. Ze
worden hyperactief.
Wordt de alcohol verwerkt in het
stofwisselingssysteem, dan moet
controlecentrum zich
opnieuw aanpassen. Tijdens de
uren die nodig zijn om vanuit de
toestand van dronkenschap terug
te keren naar de normale situatie,
kan de bezitter van de kater in de
lappenmand zitten (of liggen),
trillende handen hebben en hys
terisch reageren op het geluid
van de telefoon of van een dicht
slaande deur.
feder beïnvloedt alcohol de uri-
aestroom. Een half uur na het
token van een glaasje sherry
kan iemand een liter vocht of
zelfs meer verliezen. Het kan lei
den tot ernstige uitdrogingsver
schijnselen. Het gehele lijf
schreeuwt om meer vocht.
Dat is nu juist de oorzaak van de
hoofdpijn: de hersenen krimpen
letterlijk in hun omhulsel, en de
bloedvaten worden uitgerekt. Zo
ontstaat het gevoel dat je hoofd
een speldekussen is. Bewegen
met het hoofd rekt de bloedvaten
nog meer uit; vandaar dat iemand
met een kater heel voorzichtig
loopt, als op eieren.
Het hoe en waarom van een kater
staat beschreven in een aardig
boekje over medische volkswijs
heden, geschreven door de Cana
dese medicus Ted Boadway.
Hoe je aan een kater komt, is nu
wel duidelijk. De vraag is: hoe
kom je eraf?
Daarover wemelt het van de
goedbedoelde adviezen. Volgens
een oud fabeltje moet je de vol
gende dag beginnen met de drank
waarmee je de vorige avond bent
geëindigd: de zogeheten nadorst
methode.
Boadway gelooft daar niet in. Het
probleem is ook niet te verhelpen
door vóór de stevige borrels of
andere alcoholica een glas drank
zonder alcohol te ledigen. Zolang
je onder invloed verkeert, wordt
dit vocht weer net zo snel uitge
scheiden.
Zijn advies: drink na een alcoho
lische avond vóór het slapen gaan
en telkens na het wakker worden
een glas water, of beter nog:
vruchtesap. Vruchtesappen vul
len de tekorten aan natrium en
kalium aan, aangezien ze veel
natuurlijke zouten bevatten.
Wie per se wil vasthouden aan de
nadorstmethode, kan het beste
met bier doorgaan. Daarin zit
veel vocht, en de paar procent
alcohol houdt het activeringssys-
teem weer een poosje koest. Maar
dit is eerder uitstel van executie
dan een echte oplossing, meent
Boadway.
Er zijn mensen die zweren bij een
glas melk, om hun maag van een
beschermend laagje te voorzien.
Dat helpt inderdaad. Alcohol
irriteert de maagwand en bevor
dert de zuurafscheiding. Melk
neutraliseert het zuur. Maar melk
is geen wondermiddel. Een heuse
maagbloeding is ook met melk
niet te voorkomen.
Een andere fabel die Boadway
ontmaskert, is die van het aspi
rientje. Sommige mensen nemen
er drie voor het slapen gaan en
vergeten daarbij dat aspirine de
maagwand irriteert. In combina
tie met overvloedig alcoholge
bruik is het vragen om moeilijk
heden.
Ook vitamine C is een zuur, zij
het een zwak zuur. Vergeleken
met het zoutzuur dat de maag
afscheidt, is vitamine C vrij mild.
Volgens Boadway baat het niet,
maar het schaadt evenmin.
En dan de beruchte 'prairie-oes
ter': een rauw ei met worcester-
saus in een badkamerglas, de
inhoud goed roeren met de steel
van een tandenborstel en door
slikken. De medische logica ach
ter dit fabeltje ontgaat Boadway
volkomen. Het lijkt hem verstan
dig de prairie-oester te nuttigen
in de directe omgeving van de
toiletpot.
Zijn conclusie: de enige afdoende
Voor vrouwen die een zwangerschap hebben met risico's is thuis-
behandeling een veilig alternatief voor ziekenhuisopname. De
resultaten van de behandeling zijn hetzelfde, maar thuisbehande-
ling is veel goedkoper. Dat blijkt uit onderzoek van het Acade
misch Medisch Centrum (AMC) in Amsterdam en uit een geza
menlijk onderzoek van het Academisch Ziekenhuis Utrecht
(AZU) en twee Tilburgse ziekenhuizen. De resultaten van beide
onderzoeken zijn vrijdag gepresenteerd op een symposium van
het AMC. De medisch-verioskundige resultaten van vrouwen die
thuis worden behandeld, zijn even goed als die van in het zieken
huis opgenomen vrouwen. De waardering van de zwangere vrou
wen over de medische hulp is bij beide groepen gelijk, terwijl de
kosten van thuisbehandeling aanmerkelijk lager zijn.
Nog een paar bedden eruit en de operatie beddenreductie is afge
rond. Waren er in 1982 nog 5 bedden per 1000 inwoners, nu zijn
het er 3,4. Vijftig ziekenhuizen verdwenen, andere ziekenhuizen
moesten bedden opheffen. Dit heeft het ministerie van VWS
(volksgezondheid, welzijn en sport) bekend gemaakt. Voormalig
minister Gardeniers kwam in 1982 met de eerste plannen om het
mes te zetten in de ziekenhuisbedden. Als gevolg van medische
ontwikkelingen blijven mensen steeds korter in een ziekenhuis en
ontstond er overcapaciteit van bedden.
Den Haag (anp) - Dekbedden voor baby's blijven populair
ondanks het verhoogde risico op wiegedood dat dit met zich
meebrengt. Ook leggen ouders, tegen de adviezen in, nog altijd
zuigelingen op hun buik te slapen.
Dit blijkt uit een onderzoek van
de artsen R. Burgmeijer en G. de
Jonge. De resultaten zijn gepu
bliceerd in het Nederlands Tijd
schrift voor Geneeskunde.
Wiegedood is het plotseling en
onverklaard overlijden van een
zuigeling. In 1993 overleden in
Nederland 68 baby's aan wiege
dood. Twee jaar daarvoor waren
het er nog 93. De daling houdt
verband met de adviezen baby's
niet op de buik te laten slapen en
geen dekbed te gebruiken, erop
toe te zien dat ze het niet te warm
krijgen en niet te roken in het bij
zijn van het kind.
Baby's krijgen het onder een dek
bed al gauw te warm. Bovendien
kunnen ze er makkelijk helemaal
in verwikkeld raken. Warmtestu-
wing in combinatie met het
opnieuw inademen van 'ver
bruikte' lucht zou tot het overlij
den van de zuigeling kunnen lei
den.
In november 1994, zo blijkt uit
het onderzoek van Burgmeijer en
De Jonge, sliep 77 procent van de
zuigelingen onder een dekbed. De
artsen verwachten dat door bete
re voorlichting dit aantal naar
beneden zal gaan, waardoor ook
het aantal gevallen van wiege
dood zal afnemen.
Sinds vorig jaar adviseren con
sultatiebureaus ouders hun bore
lingen niet meer onder een dek
bed te leggen. Al acht jaar wordt
op het gevaar van buikligging
gewezen.
In 1985 sliep 55 procent van de
kinderen op hun buik, in 1988
was dit 24 procent en in 1994 lag
nog maar 9 procent van de zuige
lingen te slapen op hun buik.
Rijswijk (anp) - Middelen tegen spier-, mond- en keelpijn,
aambeien en hoge bloeddruk worden vanaf 1 februari 1996 niet
meer vergoed. Minister Borst (volksgezondheid) heeft besloten
dat die niet meer in het geneesmiddelenpakket thuishoren
omdat zij niet noodzakelijk zijn. Volgens haar kunnen ook
vraagtekens worden gezet bij hun effectiviteit, werkzaamheid
en therapeutische waarde.
Van champagne kun je net iets sneller net ietsje meer dronken worden dan van gewone wijn.
FOTO AFP
remedie tegen een kater is hem te
voorkomen.
Boadway's boekje staat vol
wetenswaardigheden. Over
champagne bijvoorbeeld. Veel
mensen geloven dat je er snel
dronken van wordt, of op z'n
minst tipsy. En inderdaad: van
champagne kun je net iets sneller
net ietsje meer dronken worden
dan van gewone wijn.
Dat komt door de belletjes. Alco
hol wordt direct in de bloedbaan
opgenomen vanuit de wand van
het maag-darmkanaal. De bub
beltjes brengen de maaginhoud
in beweging en ontdoen die van
de maagsappen die eromheen zit
ten. Daardoor kan de alcohol
gemakkelijker bij de maagwand
komen.
Boadway's medische volkswijs
heden gaan niet alleen over
drank en de gevolgen. Ook mati
ge mensen en geheelonthouders
komen aan hun trekken. De titel
van het boekje, Wortelen zijn
goed voor je ogen, wijst daar al
op.
Zijn wortelen goed voor je ogen?
Lariekoek. Worteltjes zijn niet
beter voor de ogen dan ander
eten. De verklaring voor het Gro
te Worteltjescomplot blijkt te lig
gen in de Tweede Wereldoorlog.
Maar dat is een lang verhaal.
Ted Boadway, 'Wortelen zijn
goed voor je ogen, en andere
medische volkswijsheden'.
Amsterdam, BZZTöH, 19,50.
Slaapmiddelen blijven vergoed.
De minister wilde die ook uit het
pakket halen maar dat zag de
Ziekenfondsraad niet zitten. Vol
gens de raad kunnen die bij een
goede toepassing effectief zijn in
de behandeling van ernstige
slaapstoornissen.
Borst is bezig het verzekerings
pakket uit te mesten. Uiteindelijk
blijven die middelen over die tot
de essentiële zorg horen. Valt een
middel of behandeling uit het
pakket en wil de patiënt dat toch
hebben dan moet hij het zelf
betalen, direct of indirect via een
aanvullende verzekering.
Dit jaar verdween een deel van de
tandheelkunde uit het pakket,
volgend jaar is de fysiotherapie
aan de beurt.
Het opschonen van het pakket is
een van de zaken waarmee Borst
de kosten van de gezondheids
zorg wil drukken. Alle genees
middelen gaan door de zogeheten
'trechter van Dunning'. Criteria
zijn: noodzakelijkheid, werk
zaamheid, effectiviteit, therapeu
tische waarde, doelmatigheid en
verantwoordelijkheid. De com
missie-Dunning en de commis
sie-Van Winzum hebben de crite
ria ontwikkeld.
- buitenzijde van 100% polyamide
- vulling: thinsulate
-extra lang met afsluitkoord
- fraaie dessins A AA*
In mooie kleuren
- maten 7 t/m 11
Door dr. J. Paalman
Begin 1991 vervoegden migrai-
Jepatiënten zich massaal bij
tan huisarts voor een pil die
toen niet eens op de markt was.
net middel was uitbundig
geprezen bij de Tinekes en Toos-
les van de praat-tv en zou vlug-
Ser, veiliger en beter dan alle
®dere medicijnen een aanval
'an migraine in de kiem kunnen
®oren. Maar toen Imigran op
t' juni 1991 eindelijk als manna
tó de lucht kwam vallen, was
W meteen mis.
Dokters hadden er om te begin-
JJffl behoorlijk de pest over in
"at ze door de fabrikant Glaxo
v°or het blok waren gezet. Want
Patiënten gingen dokters voor-
schnjven wat ze tegen migraine
Hoesten geven in plaats van
HMersom. Twee weken later liet
1 aatssecretaris Simons van
gezondheid ook nog eens
eten dat Imigran niet door het
«enfonds zou worden ver
goed,
Werkte het spul dan niet goed?
tmlmaar tahgran is vergele-
otj de gebruikelijke midde-
die ongeveer een kwartje de
j™sten bijna onzedelijk
tablet Imigran kost
m de 25 gulden en een injectie
siJi Sulden. Om ver-
sm„ j worclen is het niet
«wrU^u een roiddel effectief
„.3 "et Geneesmiddelen Ver
eng Systeem eist dat het ook
i. *erkt dan de gebruikelij-
van umn en en het ministerie
'and!! t0t op de da§ van
tUiorl M M niet Van 0Ver"
testL verontwaardigde pro-
Mini, Van patlënten Saf het
Voor de patiënten was dat geru
zie om dat nieuwe middel erg
zuur want migraine is meer dan
zomaar een beetje hoofdpijn. Je
wordt besprongen door een
intense, hevig bonkende pijn
links of rechts in het hoofd.
Soms zijn er vóór de aanval
lichtflikkeringen te zien, maar
bijna altijd is er dat kotsmisse
lijke gevoel, een overgevoelig
heid voor licht en geluid, dat
vier uur kan duren, maar ook
drie dagen. En als het over is
dan is het niet echt over, want
migraine komt minstens één
keer per maand terug.
Men schat, maar zeker weten
doet men het niet, dat ongeveer
drie procent van de bevolking er
last van heeft, vrouwen twee tot
drie maal zo vaak als mannen.
Het is zeker dat migraine niet
schadelijk is voor de hersenen,
maar ook dat het sommige men
sen sociaal invalide kan maken.
Verder is er eigenlijk heel wei
nig zeker over deze kwaal. Dat
er bij migraine iets mis is met de
doorbloeding van de hersenen is
bekend, maar wat precies en hoe
weet men niet.
De onduidelijkheid van de oor
zaak zie je terug in het arsenaal
van tientallen geneesmiddelen
dat wordt ingezet tegen migrai
ne. Welke plaats zou Imigran
hierin krijgen? Commissies van
zowel de Ziekenfondsraad als
het Nederlands Huisartsen
Genootschap (NHG) waren niet
overtuigd van de meerwaarde
van Imigran ten opzichte van
het zeer goedkope en veelge
bruikte ergotamine. Er was in
1991 slechts een vergelijkend
onderzoek beschikbaar waarin
Imigran na twee uur bij 80 pro
cent van de patiënten bleek te
helpen, en Cafergot (cafeïne
plus ergotamine) bij 60 procent.
Toch liet de commissie van de
Ziekenfondsraad zich niet ver
murwen, want Imigran leek het
lichaam sneller te verlaten dan
de migraine: bij 30 procent van
de patiënten komt de migraine
nog dezelfde dag terug. En
bovendien ontplooit ergotamine
haar grootste werking pas na
vier uur; dus als men het effect
later had gemeten was ergota
mine wellicht beter uit de bus
gekomen. De Ziekenfondsraad
en het Nederlands Huisartsen
Genootschap adviseren om bij
de aanvang van migraine een
kleine pijnstiller (aspirine of
paracetamol) te nemen, samen
met een antibraakmiddel. Als
dat niet helpt, dan ergotamine.
En pas als die ergotamine niet
helpt is er plaats voor Imigran.
Intussen is er over Imigran meer
bekend geworden. In het gezag
hebbende medische tijdschrift
The Lancet stond in oktober een
vergelijkende warentest tussen
Imigran enerzijds en aspirine
plus het antibraakmiddel meto-
clopramide anderzijds. Aan dat
onderzoek deden 400 patiënten
mee uit vier verschillende lan
den, waaronder Nederland. Bei
de behandelingen bleken even
veel effect te hebben: bij onge
veer 55 procent luwde de ernsti
ge migraine tot een milde
migraine of verdween de pijn
zelfs geheel. Maar Imigran bleek
onverwacht veel bijwerkingen
te hebben. Opvallend, omdat
Imigran juist altijd is aangepre
zen als stukken minder bijwer
kingen veroorzakend vergeleken
met de 'dirty drug' ergotamine.
Die bijwerkingen waren overi
gens niet ernstig en kwamen
neer op vermoeidheid, misse
lijkheid en pijn op de borst.
Omdat Imigran ook nog stukken
en stukken duurder is dan de
behandeling met een pijnstiller
en anti-braakmiddel, is het dui
delijk geen 'middel van de eerste
keus'. Maar wat dan wel?
De Ziekenfondsraad vindt bij
monde van haar farmaceutisch
adviseur, de apotheker dr. J. van
Luijn ('Nee, dat onderzoek in
The Lancet is bij ons nog niet
besproken') dat Imigran bij de
behandeling hoogstens op de
derde plaats komt: „Wij hebben
nog steeds geen onderzoek
onder ogen gehad waardoor we
ons advies zouden moeten bij
stellen". Toch is onder neurolo
gen langzamerhand de mening
ontstaan dat Imigran beter ver
dient.
En ook het Nederlands Huisart
sen Genootschap lijkt van
gedachten te veranderen. Dr.
Siep Thomas van het NHG: „In
onze Standaard staat Imigran
inderdaad op de derde plaats na
ergotamine. Maar zo langzamer
hand heeft Imigran de tweede
plaats van ergotamine overge
nomen. Ergotamine werkt wel
iswaar heel goed, maar het is
ook een paardemiddel. Dat zeg
gen patiënten ook: 'Het helpt,
maar ik moet wel een heleboel
bijwerkingen voor lief nemen'.
Intussen is er zoveel ervaring
met Imigran dat we nu weten
dat het minder bijwerkingen
heeft dan ergotamine. Afgezien
van de prijs is het een goed mid
del".
Door dr. P. van Dijk
'Huisarts weet te weinig van
geneesmiddelen', zei prof. dr.
Ivan Wolffers onlangs in deze
krant.
Als huisarts zou ik me aangeval
len moeten voelen, maar dat is
niet zo. Niet omdat ik samen
met Wolffers mijn eerste beval
lingen leerde uitvoeren. Ik ben
het gewoon met hem eens. Als
huisarts heb ik een minimale
opleiding genoten wat de kennis
van geneesmiddelen betreft. Wij
kregen in het derde en vierde
jaar van de medische opleiding
een aantal stencils waarin de
diverse groepen medicijnen
werden beschreven.
We leerden die stencils uit ons
hoofd, stampen dus, en deden
examen. Als je een voldoende
had gehaald, was je alles zes
weken later weer vergeten. Over
bijwerkingen, kritisch lezen van
advertenties, leren selecteren uit
de drieduizend middelen die op
de markt zijn, leerden wij niets.
Dat geneesmiddelen naast posi
tieve effecten op het lichaam
ook negatieve effecten kunnen
hebben, is bij steeds meer men
sen bekend. Dat de negatieve
effecten niet kinderachtig zijn
wordt ook nog eens door
Wolffers onderstreept. Jaarlijks
sterven er honderden mensen
door bijwerkingen van genees
middelen. En elk jaar komen er
meer dan 50.000 mensen in het
ziekenhuis terecht als gevolg
van schadelijke gevolgen van
medicijnen.
Het is dus van het grootste
belang dat patiënt en huisarts
goed afwegen of de voordelen
van een medicijn wel opwegen
tegen de negatieve effecten.
Wanneer die afweging zorgvul
dig wordt gemaakt zal de
Over de meeste combinaties
bekend.
patiënt veel vaker de spreekka
mer van de huisarts verlaten
zonder een recept.
Om een kritisch gebruik van
medicijnen te bevorderen is de
huisarts tegenwoordig betrok
ken bij het zogenaamde FTO-
overleg. FTO staat voor farma-
co-therapeutisch overleg. Dit
van medicijnen is (te) weinig
FOTO DE STEM/JOHAN VAN GURP
zijn bijeenkomsten waar huis
artsen in een bepaald werkge
bied samen met de apotheker
afspraken maken over het voor
schrijven van en het omgaan
met medicijnen.
Het is behalve een vorm van
nascholing een mogelijkheid om
afspraken te maken over het
verstandig omgaan met genees
middelen. Zo wordt er onder
meer aandacht besteed aan
interacties van geneesmiddelen.
Daarmee bedoelt men de effec
ten die ontstaan wanneer
iemand meer medicijnen tege
lijk gebruikt. Bepaalde medicij
nen kunnen inwerken op elkaar.
Bij welke medicijnen dat
gebeurt en wat de gevolgen zijn,
is nauwelijks bekend. Laat
staan dat men weet wat het
effect is wanneer iemand vier of
vijf soorten medicijnen
gebruikt.
Op één punt ben ik het niet met
Wolffers eens. Door te zeggen
dat de huisarts weinig weet van
geneesmiddelen suggereert hij
dat de specialist er meer van zou
weten. Dit is echter geenszins
het geval. Ook de opleiding van
de specialist is vaak zeer
gebrekkig op dit punt. Boven
dien is zijn kennis beperkt tot
een heel klein gebiedje. Met
interacties van medicijnen
houdt hij zich al helemaal niet
bezig. De specialist weet vaak
onvoldoende wat voor medicij
nen de patiënt nog meer
gebruikt.
Juist het in de gaten houden van
de verschillende medicamenten
die een patiënt gebruikt is een
taak voor de huisarts. Hij of zij
kan samen met de apotheek
overzien wat iemand gebruikt
en/of een bepaalde combinatie
kwaad kan. De apotheek heeft
hiervoor een bewakingssysteem
op zijn computer. Wanneer een
patiënt een middel in de apo
theek aanvraagt dat niet samen
kan met een middel dat men al
gebruikt, gaat er een piep.
De apotheker neemt dan contact
op met de huisarts om te over
leggen of de combinatie wel
gewenst is. Op deze wijze wordt
een aantal bekende -interacties
opgevangen.
Nogmaals, over de meeste com
binaties is (te) weinig bekend.
Streef dus naar een zeer beperkt
en kritisch medicijngebruik.
Een goede hulp daarbij is het
boek van Ivan Wolffers, Medi
cijnen. Volgens de schrijver
weten patiënten die het boek
goed lezen meer over medicijnen
dan de arts. En dat zou best eens
waar kunnen zijn.
