DE STEM
Van politie-inspecteur naar verdachte
6Deze Braneusi is een esthetisch wonder'
m
Mooie liedjes
maar geen feest
Toch n leuke avond
bij Jules Deelder
Acteur Christopher Ravenscroft krijgt als slechterik meer aandacht
Kröller-Müller-directeur over zijn nieuwste en kostbaarste aankoop
Muzak wil via Hilversum
Europese markt veroveren
Taxi
„Vorig jaar was ik alleen maar dik en
ongelukkig"
Paul de Leeuw
Gids
Door Patrick Bremmers
Misdaad-auteur Ruth Rendell
zei eens dat acteur Christop
her Ravenscroft voor haar de
ultieme inspecteur Burden
was. Het leek alsof hij in de tv-
serie naar haar Inspector
Wexford-boeken, zó uit de
pagina was gestapt. Vijf jaar
lang gaf de in Londen geboren
acteur gestalte aan detective
inspector Mike Burden, totdat
in 1992 alle vijftien boeken en
korte verhalen waren bewerkt.
Nü maakt hij een uitstapje
naar de andere kant van de
wet als een van moord ver
dacht persoon in de tweedeli
ge Inspector Dalgliesh: A
Mind To Murder, waarvan gis
teravond bij de KRO de eerste
aflevering werd uitgezonden.
Ravenscroft is een echte Engels
man. Afstandelijk, zo nu en dan
vriendelijk, dan weer koel en
bedachtzaam en als de kelner van
het fameuze Waldorf Hotel vraagt
wat de gentleman blieft, bestelt
hij - hoe kan het ook anders - een kopje
thee.
Hij oogt gewoontjes, draagt een groene
capuchonjas en ribfluwelen broek en
doet heel veel denken aan een middelba
re school-docent. Ogenschijnlijk kalm en
geduldig, maar tegelijkertijd de dreiging
dat hij ieder moment zou kunnen explo
deren als je hem maar het bloed onder de
nagels vandaan haalt.
Ofschoon het binnen in de bar warm is,
houdt hij tijdens het gesprek voortdu
rend zijn jas aan. Hij rookt kort na
elkaar twee sigaretten, vouwt zijn lin
ker- over zijn rechterbeen en antwoordt
gereserveerd en afgewogen.
In het Inspector Dalgliesh-verhaal A
mind to murder is Ravenscroft te zien als
dr. Baguley; een arts van een psychiatri
sche kliniek die zich verdacht maakt
omdat hij een geheime affaire heeft met
een van zijn collega's.
Roy Marsden is opnieuw gekropen in de
rol van de dichtende Scotland Yard
speurneus Adam Dalgliesh en raakt ver-
Christopher Ravenscroft met baard), als dr. Baguley in de Dalg-
liesh-serie.
Christopher Ravenscroft zoals we hem al jaren kennen: in de
gedaante van inspecteur Mike Burden, de rechterhand van inspec
teur Wexford.
wikkeld in een complex web van politie
ke intriges, chantages en bedrog. Andere
rollen zijn weggelegd voor Jerome Flynn
(nog niet zo lang geleden op RTL4 te zien
in Soldier, Soldieren Frank Finley.
Baard
„Het was de eerste keer dat ik op het
scherm verscheen met baard", lacht
Ravenscroft. Die had ik nog over van
mijn rol als Banquo in Macbeth waarmee
ik kort voor de opnamen van Dalgliesh
door het land toerde met de Royal Sha
kespeare Company. Het grappige is dat
niemand me herkende. Maar dat was ook
een beetje de bedoeling. De verhalen van
Inspector Wexford zijn zo bekend, dat ik
het prettig vond om daar los van te
komen."
Niet dat hij last heeft van typecasting.
Nu niet meer althans, vertelt hij. „De
laatste Wexford werd in 1992 uitgezon
den en tot die tijd waren mensen me
gewend te zien als inspecteur Burden.
We hadden het geluk dat Ruth Rendell
Wexford en Burden niet alleen maar
deed opdraven om de verdachten te
ondervragen. Zodat je als acteur niet het
gevoel hebt dat je voortdurend een twee
dimensionaal karakter zit te spelen.
Maar door mijn rol als dr. Baguely in
Dalgliesh kreeg ik wat meer aandacht.
Het is interessanter om een verdachte te
spelen, want daar gaat altijd wat meer
aandacht naar uit dan naar een politie-
inspecteur. Het was heerlijk om het
publiek voor de gek te houden."
Ravenscroft groeide op in Hampstead,
een vrij keurige en tegenwoordig erg chi
que wijk in Noord-Londen. Hij studeer
de rechten aan de universiteit van Cam
bridge, maar werd zo in beslag genomen
door het acteervak dat hij de rechtenstu
die aan de wilgen hing en naar de toneel
school in Bristol ging. Diverse Shakespe-
are-rollen, onder anderen Malvilio en
Prospero volgden, en een blauwe maan
dag trad hij nog op met de experimente
le theatergroep The Freehold in Amster
dam. Echte internationale erkenning
FOTO'S ARCHIEF DE STEM
verwierf hij echter met The Ruth Rendell
Inspector Wexford Mysteries.
„Al met al hebben we zo'n twintig verha
len opgenomen, aldus Ravenscroft. Afge
lopen zomer hebben we er daar één aan
toegevoegd omdat Ruth Rendell inmid
dels een nieuw boek had geschreven. Het
was heel prettig om Burden opnieuw te
spelen en eerlijk gezegd ook heel moei
lijk.
Ik was er namelijk niet helemaal zeker
van of ik nog wel wist hoe dat ook weer
moest. Ik denk dat we met Wexford op
het goede moment zijn gestopt"vervolgt
hij.
De KRO heeft de nieuwe Wexford
inmiddels aangekocht en is van zins die
in de loop van de herfst van volgend jaar
uit te zenden. George Baker speelt
opnieuw de rol van de flegmatieke poli
tie-inspecteur.
„George en ik spreken dezelfde taal. Dat
is heel erg belangrijk. Je moet het kun
nen vinden met de mensen met wie je
werkt, maar het is ook belangrijk dat je
Door Koos Tuitjer
In het Kröller-Müller Museum
kunnen ze hun geluk niet op:
eindelijk een Braneusi in
huis! Het beeld 'Het begin van
de wereld' werd vorige week
onverwacht verworven.
Elders is er ook onbegrip: wie
betaalt er nou 3,1 miljoen gul
den voor een glimmend groot
uitgevallen ei? Een gesprek
met Brancusi-koper dr. Evert
van Straaten over dé aan
winst uit de na-oorlogse
geschiedenis van het Kröller-
Müller.
Eigenlijk is de aankoop vorige
week op de veiling in Londen bij
Christie's een gotspe. Nog maar
net tevoren was er op de Hoge
Veluwe een overzichtstentoon
stelling geopend met de aanko
pen uit de eerste vijf jaren Kröl
ler-Müller onder Van Straaten.
Voor het blote oog zijn die aan
winsten vooral eigentijds gericht.
Het verleden is in de aankooppo
litiek alleen een dienend gegeven,
zö gaf de directeur te kennen in
de voor deze gelegenheid uitgege
ven sobere catalogus. En dan is er
opeens de Braneusi, een optie
waarvan Evert van Straaten
alleen nog maar dacht te kunnen
dromen.
De kunsthistoricus: „De wens om
een werk van Braneusi in de ver
zameling te krijgen is er al sinds
Hammacher en Oxenaar, mijn
voorgangers vanaf 1945. Ham
macher is daarvoor nog eens bij
Braneusi geweest. Maar hij
kwam niets verder."
„Rudi Oxenaar heeft wel een
werk in bruikleen kunnen krij
gen. Dat had hij op een zeker
moment ook kunnen verwerven,
zo hij een miljoen gulden had
gehad. Want de eigenaar wilde er
wel eens geld voor zien. Maar dat
miljoen was er niet. En daarom is
het beeld naar Basel verdwenen."
„Toen ik hier kwam, heb ik die
wens overgenomen. Voor mij was
Evert van Straaten: 'De druk is met deze aankoop van de ketel'
dat iets vanzelfsprekends. Bran
eusi is een sleutelfiguur in de
moderne beeldhouwkunst. Zijn
werk vormt de schakel tussen de
klassieke en de moderne richting.
Elke beeldhouwer na Braneusi is
hem schatplichtig."
„En uitgerekend van die kunste
naar was er geen enkel werk,
noch in onze collectie, noch in
welke andere Nederlandse verza
meling dan ook. Terwijl juist het
Kröller Muller doorgaat voor een
plek waar een interessant en
prikkelend beeld van de moderne
beeldhouwkunst te zien is."
Twee oeuvre-catalogi werkte de
pas aangetreden directeur door,
toen hij vijf jaar geleden eens
wilde weten of die Braneusi-
droom serieus verwezenlijkt zou
kunnen worden. Maar de daarin
neergelegde gegevens boden hem
weinig hoop. De musea in Frank
rijk en Amerika (de verzamel
plaatsen bij uitstek) zouden hun
Brancusi's nooit afstaan. Op de
markt was er netzomin iets voor
handen.
Even gloorde er hoop, toen twee
jaar geleden in New York toch
Brancusi's 'Grijze marmeren
vogel in de ruimte' op een vei
lingtafel neerstreek. Maar de
inzet was schrikbarend hoog: de
verkoper wilde er mimimaal 17
miljoen voor hebben. Die bodem
prijs werd niet gehaald en daar
om werd de vogel teruggetrok
ken.
Evert van Straaten: „Ze zijn toen
nog wel bij ons gekomen, omdat
ons ijveren voor Braneusi wel
bekend was. We hebben toen zeer
serieus over de aankoop ervan
gesproken, maar die bleef
onhaalbaar. En daarom hebben
we de gelegenheid laten schieten.
Als je nu rondkijkt op de Brancu-
si-tentoonstelling in Philadelp
hia, zie je evengoed dat werk wel
terug als een van de hoogtepun
ten. Dat geldt trouwens ook voor
de sculptuur uit Basel."
Maar nu is het eindelijk zover.
Het museum heeft de zelfs de
hand kunnen leggen op een beeld
dat Brancusi's uiterste stap in
een abstracte richting was. Niet
meer dan een ovalen vorm, gego
ten en hol, acht-en-twintig-en-
een-halve centimeter meter lang.
„Juist," zegt Evert van Straaten
onverstoorbaar, „maar in al zijn
eenvoud is dit werk wel een
esthetisch wonder." Een kleine
week restte hem om garanties
voor een eventuele aankoop te
krijgen. Maar hij vond verras
send snel gehoor in Nederland.
Zowel het ministerie van O.C. en
W. als de voor dit soort gelegen
heden zeer nuttige Mondriaan
Stichting en de Vereniging Rem
brandt boden hem steun. Tot op
zekere hoogte zou hij op de vei
ling kunnen meebieden.
Evert van Straaten, achteraf.
„We hebben ongelooflijk veel
geluk gehad. De inzet was acht
honderdduizend pond sterling.
Tot een miljoen gingen de biedin
gen telkens vijftigduizend pond
omhoog. Daarna zou zou elke
FOTO BERTENS
klap honderdduizend pond
waard zijn. Op dat moment
waren we in competitie met een
Japanse belangstellende. Wij
waren nu aan zet en moesten het
bod van één-komma-één miljoen
pond voor onze rekening nemen.
Maar dat was uiteindelijk de
beslissende slag."
Wie er exact wat gaat betalen, is
tussen de garantieverstrekkers
nog een punt van overleg. Evert
van Straaten: „Als museum zul
len we in ieder geval meebetalen.
Dat is voor de garantieverleners
een zekere geruststelling. We
beschikken over wat extra geld.
We hebben namelijk een gedeelte
van onze Van Gogh collectie aan
Japan uitgeleend. Daar staat een
mooie vergoeding tegenover.
Woensdag (gisteren-red.) vlieg ik
naar Japan om later deze week de
Van Gogh-tentoonstelling te ope
nen. Het gaat om een initiatief
van een Japanse sponsor."
Het museum is er niet met het
storten van die uit Japan verkre-
MAANDAG 11 DECEMBER 1995 DEEL A]
dezelfde taal spreekt wat het
acteerspel betreft.
En dat is niet altijd het geval. Als
George mij van iets wil overtui
gen, wéét ik wat-ie bedoelt en
andersom."
Statisch
Het 'nieuwe' Dalgliesh-verhaal
werd opgenomen in een landhuis
in Bawdsey aan de kust van Suf
folk, dat tot twee jaar geleden
toebehoorde aan het Britse Minis
terie van Defensie.
„Anders dan in het boek van P.D.
James, speelt de tv-bewerking
van A mind to murder zich niet af
in een prakijk in Londen", vertelt
Ravenscroft. „Want de bewerkers
vonden dat het originele boek uit
1963 te statisch was en dat er te
veel nadruk lag op de dialogen.
Het leende zich niet zo goed voor
televisie. Dus zijn er hier en daar
wat dingen aangepast."
Ravenscroft is lovend over de
schrijfsters Rendell en P.D.
James. „Ze zijn allebei heel erg
goed in het uitdiepen van een
karakter. P.D. James' figuren zijn
vaak heel vitaal en vol energie en kleur.
Ze is ook heel erg goed in het weergeven
van spanning en sfeer."
Hij beaamt dat Engelsen goed zijn in het
schrijven van detectives. „Misschien
heeft het ermee te maken dat we zo gere
serveerd zijn en tegelijkertijd nieuwsgie
rig. Groot-Brittannië is een dicht
bevolkt eiland en we wonen allemaal in
van die kleine huisjes met hekjes en een
schuurtje eromheen en zijn heel erg op
onze privacy gesteld. Dat nodigt uit tot
roddel en intriges. Ruth Rendell is heel
erg goed in het beschrijven van die
geheimen."
Ravenscroft was zich nooit zo bewust
dat wij Nederlanders zo dol zijn op Brit
se detectives, tot hij een aantal jaren
geleden door Amsterdam liep en op een
brug in de Jordaan staande werd gehou
den. Hé, inspecteur Burden, riep een
man vanaf het water. Nog wat misdaden
opgelost de laatste tijd? „En dat was in
Amsterdam. Goh, da's toch wel heel aan
genaam."
Breda - Chassé Theater, 'Podi
um van de Nederlandse lichte
muziek'. Gehoord op zondag
10 december 1995.
Door René van der Velden
Het werd geen feest. En ook
niet de door presentator Jac
ques Klöters beloofde 'grootse
viering'. De viering van het
tienjarig bestaan van het
radioprogramma Podium van
de Nederlandse lichte muziek
werd een rustig voortkabbe
lend radioprogramma. Maar
dan in een zaal met honderden
mensen erbij.
Die mensen kregen een keur van
vertolkers van het Nederlandse
lied voorgeschoteld, die allen
braaf twee liedjes zongen. Bege
leid door het vijftigjarige Metro-
pole Orkest onder leiding van
Lex Jasper en het tienjarige com
bo van Cor Bakker ('die van Paul
de Leeuw'). Een topbegeleiding
waar de artiesten, die het meestal
met minder moeten doen, zelf ook
van op- en omkeken.
Omdat het zo'n lange stoet artie
sten was, haalde lÜöters ('dit is
radio dus we hebben een enthou
siast applaus nodig') genoeg bin
nen voor twee radio-uitzendin
gen.
Wat krijgen we de komende twee
zondagavonden te horen bij het
jubilerende programma? Niet de
hoogtepunten van het Neder
landse liedrepertoire, maar wel
een aardige dwarsdoorsnede van
wat op dit moment onder Neder
landse lichte muziek wordt ver
staan.
Gisteren aangevoerd door Robert
Long, in 1985 de eerste presenta
tor van het programma. „Toen we
begonnen draaide ik gewoon
mooie liedjes uit mijn eigen pla
tenkast," vertelde Long,
wennend aan het podium waa#«
hij dinsdag- en woensdag;
zijn theatershow Nu brengt.
Vervolgens trok een lange
bekende en (nog) iets minde-
bekende artiesten voorbij: Leng!
te van Dongen, die zeven ja»
geleden door Conny Stuart at
jong zangtalent meegebracht
werd naar de studio van Kiöteis
Hans Dorrestijn, die de zaahe|
aan het lachen en 'meesombi
kreeg met zijn vers over
necrofiel en de Roermondse
ger Gé Reinders, die zong over
Amsterdam en vertelde over
recente samenwerking met
Hermans. Cabarettalent Jeroëë
van Merwijk zong het pracb%
lied De Treinen en Herman Pietj
de Boer las wat flauwe
ten' voor. Maarten van
daal zong mooi en Johan Vermin
nen liet zien en horen
erg van het leven geniet.
Na de pauze bewees
Santing ook in het
een klasse apart te zijn,
Bos een paar liedjes en Jean-
Pierre Rawie een paar
en werden de opnamen
ten met Gerard Cox, want 'Feye-
noord speelde gelukkig niet'.
Terwijl het programma
keren onderbroken was
van de mannen in
kon het publiek tot slot nog enke
le keren genieten van de begint
ne. 'Dit is radio dus we hebbi
een enthousiast applaus nodig.'
Hoe het allemaal klonk? Luistert
U zelf maar. Radioprogramma'
horen immers op de radio thuis.
De in Breda gemaakte opnamen
van het jubileumprogramrti
'Podium van de Nederlandse lilt
te muziek' worden uitgezond»
op de zondagen 17 en 24 decem
ber, van 22.00 tot 23.00 uur op
Radio 2.
gen bijdrage. Evert van Straaten
weet dat zijn aankoopbudget
voor volgend jaar in ieder geval
ook vergeven is. „Deze aankoop
is niet even een aderlating, nee,
we zullen er ook voor moeten
bloeden. Maar daar ga ik abso
luut niet over zeuren."
„Braneusi staat per slot van reke
ning net als Mondriaan boven
alle partijen. 'Het begin van de
wereld' is een rechtvaardiging
ten opzichte van de collectie in
haar totaliteit. Door Braneusi
erbij te zetten, bevorder je de dia
loog tussen hem en de rest. Het is
kortom een daad van historische
rechtvaardiging dat-ie er bij ons
in zit."
„Het pept ons nu alleen nog maar
op om jonge en hedendaagse kun
stenaars naar binnen te brengen.
De druk is met deze aankoop van
de ketel. Het heeft sinds 1945
altijd gespeeld om een Braneusi
te hebben. Die is er nu. Waar ik
nu nog op zit te vlassen, is een
Modigliani. Maar die wens is lang
niet zo sterk."
Evert van Straaten stelt zich voor
om de Braneusi een plaats te
geven in de beeldenzaal van Van
de Velde. Het beeld wordt het
hart van de klassiek moderne
verzameling. Hoé de sculptuur
opgesteld gaat worden, is nog een
punt van verdere discussie. Bran
eusi had daar zelf drie gedachten
over. Je kon het op schoot hou
den, op een kussen leggen, of op
een sofa plaatsen.
Evert van Straaten: „We zouden
aan kunstenaars van wereldfor
maat, die iets met Braneusi heb
ben, kunnen vragen om een basis
te maken. Dat verhoogt ook de
mogelijkheden tot presentatie."
„Een andere idee is om een
beroep te doen op de Franse over
heid om ons een van de vele door
Braneusi nagelaten sokkels te
lenen.
Maar de vraag is, of dat gelet op
de bepalingen in de erfstelling
wel mag. Dat weten we allemaal
nog niet."
Breda. Chassé-theater: Deel
der leeft, door Jules Deelder.
Gezien op 9 december 1995.
Nog te zien op 2 mei 1996 in
Etten-Leur.
Door Theo van Drunen
De Rotterdamse volksdichter
Jules Deelder maakt in zijn nieu
we programma 'Deelder leeft'
weer een stuk goed van wat er
mis ging in het programma 'Deel
der denkt'. Toen bracht hij vooral
onverstaanbare gedichten, een
enkel slap verhaal en te veel rom
melige jazz-muziek.
Nu bestaat de voorstelling voor
namelijk uit een paar lange,
komische verhalen en een serie
sterke moppen. De nog steeds
onverstaanbare gedichten en de
nog steeds rommelige jazz
muziek zijn tot een minimum
'beperkt, waardoor de voorstel
ling uitstekend te pruimen valt.
Deelder is weer terug op het oude
niveau.
Jules Deelder (alweer de vijftig
gepasseerd) is natuurlijk vooral
bekend door zijn gedichten met
die typische Deelder-stijl. The
ma's als drugs, oorlog en ander
geweld komen daarin uitgebreid
aan bod. Jules Deelder leert die
gedichten uit zijn hoofd en ratelt
ze vervolgens in een razend tem
po af. Alsof hij een mitrailleur
leegschiet op het publiek.
Dat Deelder niet rustig gedicht
jes voor gaat zitten lezen, is
alleen maar een sterk punt van
hem. Maar de manier waarop hij
het nu doet, gaat weer iets te ver.
De vaart is zo hoog dat de toe
hoorders grote delen niet kunnen
verstaan, nauwelijks de tijd krij
gen grappen tot zich door te laten
dringen en eigenlijk ook niet
kunnen lachen, omdat Deelder
dan al weer drie volzinnen verder
is. Wat mij betreft mag Deelder
die gedichten dus wel ietsje lang
zamer ten gehore brengen.
Dan is er ook die jazz. Het Tiio
Me Reet neemt een kwartialji
van de voorstelling voor
rekening. Maar hoe goed ze ooi
hun best doen, Ger van
op de sax, Aad van Pijlen op (t
contrabas en Jules Deelder of
drums geven alledrie de indni
vooral als amateurs leuk met bi
hobby bezig te zijn. Niet ei'
belangwekkend voor een zaalvM
600 toeschouwers.
Omdat de gedichten en de ja
vrij weinig tijd in beslag nemei
is er ruimte te over voor Jules
Deelder als ras-verteller en mop
pen-tapper. Dat maakt de hele
voorstelling goed.
De nachtburgemeester van
terdam doet uitgebreid ve
van hoe hij zijn rijbewijs haalde,
hoe hij twintig jaar lang niet ie
een auto reed en hoe hij de laatst
tien jaar maar al te graag achtff
het stuur zit. Hij haalt scherp ui!
naar meut en treuzel en M»
seniel, debiel en infantiel Neder
land, waarmee hij het over^ote
deel van zijn medeweggebruiker
bedoelt.
Hij vertelt plastisch over der®
keersongevallen die hij mee
maakte en over het onvermij®
lijke gevolg: uit de verzekert
gewipt. Hij eindigt roet: Schi]
aan de verzekering, schijf aan®
maximum snelheid en schijt al
Magere Hein. Punt!
Een even sterk verhaal gaat ove
zijn belevenissen als stud®
M.O. Nederlands aan de N®'
academie in Rotterdam,
studenten en docenten
genadeloos beschreven.
Een en ander wordt l
met moppen. Aan het einde
de voorstelling leest Deelder n
voor uit het door hem gesclllJf
kinderboek over het Spook h
en maakt hij reclame voor zi
nieuwe roman, die geen r°m®
Zo wordt het toch nog een 'e
avond. Punt!
Hilversum (anp)'- De grootste Amerikaanse leverancier
achtergrondmuziek, Muzak Limited Partnership uit Seat®'b.
de Hilversumse branchegenoot Alcas gaan een samenwerk'^
verband aan, onder de naam Muzak Europe. Via dezein^,,
versum gevestigde vennootschap wil Muzak de Europese®
van achtergrondmuziek veroveren.
Muzak is één van de weinige
bedrijven die de eigen merknaam
zagen uitgroeien tot soortnaam.
De onderneming heeft 200.000
abonnees en bereikt met zijn
muziek dagelijks naar schatting
80 miljoen mensen. Door uitvoe
rig te testen denkt het bedrijf te
weten via welke muziek de ver
koop in winkels kan
bevorderd en de produk
van werknemers kan w°ro
groot. Het Nederlandse be
Alcas is een veel kleinere p
Deze onderneming, w3apa(l„.
investeringsmaatschappij j
een belang van 10 procent W"|
telt zo'n 45 werknemers.
NEDERLAND 1
1600 Journaal
1fi07 De week van
jg 35 My so called Life, serie
jviy
(ZW) Charlie Chaplin, slapstick
The Cosby Show, comedy
Blue Heelers, politieserie
Boggle, spelletje
Willem Wever
Waku waku, spelletje
Journaal. Aansl. weeroverzicht
Hier en Nu, actualiteitenrubriek
De stoel extra
Dokument: Galg en rad, docu
mentaire over jeugdige moorde
naars in Russische verbeterings
gestichten
Cheers, comedy
Miniatuur
17.22
17.36
18.05
18.32
18.59
19.29
20.00
20.30
21.24
21.57
22.43
23.25
23.50
NEDERLAND 2
09.00 Signalen tekens beelden
(tot 09.15)
0930 Profeten
10oo Huisje boompje beestje (tot
10.20)
1030 Kerstmis met Brammert en
Tissie. Afl. 1 (tot 10.45)
16 05 Little Women, tekenfilmserie
16.33 Skippy, jeugdserie
17.00 Ark van Stekeltje, voor kleu
ters
2Vandaag, actualiteiten met
17.30 en 18.00 Journaal; 18.43
Sportjournaal en 18.51 Hoofd
punten uit het nieuws
19.01 Dr. Quinn: Medicine Woman,
serie
19.50 Voor hete vuren, gedramati
seerde verhalen over de vrijwilli
ge brandweer
20.19 AC-TV, reportages over de gang
van zaken in diverse academi
sche centra
20.55 Studio Sport
21.38 Kort verkondigend program
ma
21.42 De grote witte haai, natuur-
documentaire
'22.38 Het elfde uur, talkshow
23.30 Journaal
23.38 Antenne: Leven in de vries
kist, documentaire over mensen
die zich na hun dood willen
laten invriezen om later wee
tot leven gewekt te worden (to
00.18)
NEDERLAND 3
17,29
07.00 Journaal
07.07 Klokhuis
07.22 Een verhaal dat groeit
07.29 Ontbijt-TV met elk half uu
NOS-Journaal en 08.10 Sport
journaal
09.00 Journaal
09.05 PP: Uitzending SP
09.08 Kook tv
09.29 Studio Sport
11.05 De week van
11.31 Boggle
11.59 MiddagEditie met om 12.00 e
13.00 Journaal, 12.15 Den Haa~
12.30 Sportjournaal en 12.4
Weer
BELGIË FRANS 1
15.20 Cinémoi, filmrubriek 16.2
Maguy, serie 16.55 La bande a Carlo
magazine 17.25 Die Schwarzwaldklini
serie 18.30 Régions soir 18.50 Cartes su
tables, magazine 19.10 Le quotidien de
sports 19.30 Nieuws 20.10 Stole
Babies, Amerikaanse tv-film uit 1993 va
Eric Laneuville met Lea Thompson, Kat'
leen Quilan en Mary Tyler Moore. Aan
discussie. Thema: Adoptie 23.10 Laa
nieuws
BELGIË FRANS 2
17,30 Foot mondial, voetbalmagazi
18.00 lei Bla-bla, kindermagazine 19.
Maguy, serie 19,30 Nieuws 20.00
musique habite au 21, portret Fran
zanger Mare Lavoine 20.25 La musiq
habite au 21: Afrikaanse jazz 22.1
Nieuws 22.35 L'hebdo, magazine (t
23.00) a
DUITSLAND 1
05.30 Morgenmagazin, ontbijttelevis
99.00 Tagesschau 09.03 ML Mona Lis
vrouwenmagazine 09.45 Bauchta
0.00 Tagesschau 10.03 Weltspieg
10.45 Recht in Deutschland: Fall auf F
- Jedem sein Recht! Juridisch magazi
"•00 Tagesschau 11.04 Wetten, da
Presseschau 13.00 Tagessch
k t Mitta9smagazin 13.45 Wi
ithafts-Telegramm 14.00 Tagessch
Schimpf- 19 7 17 14.30 Blosso
«nn'' 1 Jörgen Fliege antwo
•5.00 Tagesschau 15.03 Barriga de a
9iel, soap 16.00 Tagesschau 16.03 Fl
96, talkshow 17.00 Tagesschau 17.
°r|sant, boulevardmagazine 17.55 V
^Liehe, serie 18.25 Marienh
onnn r'^4 ^us 'le'terem Himmel, se
^■00 Tagesschau 20.15 Die Goldene
MD-FernseNotterie 21.00 Report, a
e,ten 21.40 Moselbrück, serie 22.
RADIO
70TKRIJNM0ND
HenriBtfr"6, met veel nieuws en actu'
van Wilt T met Nederlands produk
1400 Rn f" Dmming. 12.00 W'
1800 1Qmo6" Boswinkel- "-DO Post
lo-00-19.00 Post aan de telefoon
n»°mroep BRABANT
7-05Art,fnrtRadiO 1' 9evol9d door regi
bant fn d !'ten'Sport en verkeersinfor
132 ActualitJr'' 7'23 Weerman Johan
"lan Johan u» k ^rkeersinformatie
bantïp RrX, ?,uur?n 're9'° z-ü. M. en
8-10 Rariio \r (re9'° W"B)' 8-08 Verke
k6ersinformïeuwfentrale- 888 Actualit
9-°7 Mu7ipift e'i Weerman Johan
2rk;9JDe!Ch8urkalïn(ie
r°"d'l 30n»ekhei;rkalender'l1'07V
vice en'al 1 rkalender-12-05 A<d
"■'0 Radio ïj 12'55 Bericht voor bo
ad'° N'6uwscentrale. 13.34 Actual
