E HULST
Goedkoop bellen via Call-back
Nieuw gezin' vraagt om 'nieuwe arbeid'
Duitse tiener blijkt
geniaal ondernemer
Ondernemingsklimaat in Rusland verbetert
Dumptarieven van call back dwingen PTT Telecom tot prijsverlagingen
fJe huis in de krant
brengt mensen
f over de vloer.
ig tarieventabel bij
erordening 1995
mocar rijdt weer
DE STEM
SURPLUS
E4
EMBER 1995
X 67
MOCHTi
(elijker u l
oe meer J
egeerd
>st zo'n I
iou ten
/an de i
rente.)
asten
tera?J
Meestal minder dan u
f denkt en u verkoopt
sneller, want:
iar/ f weet van wanten en kranten.
genoemde termijn kan iedere be
nde schriftelijk en gemotiveerd bij
i, Postbus 49 te 4560 AA Hulst be-
en.
bezwaar, als hiervoor bedoeld, is in-
in tegen betaling van de griffierech-
■zoek om een voorlopige voorziening
worden bij: de Arrondissementsrecht-
iddelburg, sector bestuursrecht, Post-
4330 KA Middelburg.
e van burgemeester van wethouders
maakt, gelet op het bepaalde in arti-
n de Gemeentewet, bekend dat het
de raad der gemeente Hulst van 26
)95, no. 135, tot wijziging van de Ta-
behorende bij de Legesverordening
s dat goedgekeurd is bij besluit van
:rde Staten van Zeeland van 22 no-
195, no. 955130, op 1 december 1995
reenteblad van Hulst is geplaatst,
de artikelen 140 en 141 van de Ge-
t ligt dit besluit voor een ieder ter
het Bureau Belastingen van de ge-
rretarie aan de Grote Markt 21 te
ler 115) en is het in afschrift verkrijg-
t betaling van de volgende legesbe-
voor de volledige Legesverordening
xlusief de bijlage, bestaande uit een
kaarten, aanduidende de gebiedsin-
voor de bepaling van de hinderscore
kader van de Wet milieubeheer-
lingen;
voor de volledige Legesverordening
clusief genoemde kaarten.
ute:
mber: Graauw, Paal en wijk Moer-
mber: Binnenstad Hulst, Heikant en
nber: Clinge en Nieuw-Namen
nber: St. Jansteen en Kapellebrug
nber: Overige wijken Hulst
in buitengebied, gedurende ge*
ata, alleen op afroep,
soonlijk aanbieden, niet aan de open-
gereedzetten.
wordt K.C.A. ingenomen
e huishoudens, pensions, cafe*
ts, snackbars, winkelbedrijven, kanto-
meenschaps- en activiteitencentra,
nen niet genoemde bedrijven te
fte aan landelijke vergunninghouders
aal actieve bedrijven w.o.
ngsbedrijf Boon, tel.nr. 0118-638040
a, tel.nr. 0165-556856
eten Verbrugge B.V., tel.nr. 011=*
lecember 1995.
irgemeester en wethouders van Hulst
burgemeester,
mr. A.A.L.G.M. Kessen
secretaris, mr. H.J. v. Geesbergen
VRIJDAG 1 DECEMBER 1995
Door Kees Elenbaas
jlcskou - Nederlandse bedrijven en
óndernemers die vanuit Moskou en
gint Petersburg werken zijn over het
algemeen positief over hun toe
komstmogelijkheden op de nieuwe
Russische markt. In de afgelopen
jnie jaar zag 83 procent van deze
bedrijven de verkoop met meer dan
10 procent per jaarstijgen.
pat blijkt uit een enquête die werd
gehouden onder 85 Nederlandse bedrij
ven die in Rusland opereren en waarvan
je resultaten werden gepresenteerd op de
laatste dag van het recente bezoek van
staatssecretaris van Economische Zaken
Anneke van Dok-van Weele aan Moskou.
Ondanks de hevige sneeuwval kroop de
staatssecretaris toen even achter het
stuur van twee grote vrachtwagencombi
naties die voor de deur van de Nederland
se ambassade in Moskou stonden gepar-
keerd.Mevrouw Van Dok, die zich over de
landsgrenzen minister van Buitenlandse
Handel mag noemen, droeg met het star
ten van de motoren achttien Daf-trucks
met een gezamenlijke waarde van 4,3 mil
joen gulden over aan de Russische bedrij
ven Idigov Produkt en Apeks. Tijdens
haar eerste bezoek aan Rusland kon
staatssecretaris Van Dok ook nog het
Russische ministerie van Brandstof en
Energie blij maken met de overdracht van
Staatssecretaris Van Dok: „Men
heeft blijkbaar meer angst voor de fis
cus dan voor criminelen.
foto de stem/johan van gurp
een auto met mijnveiligheidsapparatuur,
een project dat door de Nederlandse over
heid is gefinancierd in het kader van het
Programma Samenwerking Oost-Europa
(PSO). Terwijl in Npderland opgeleide
Russen wilden demonstreren wat zij had
den opgestoken van een cursus op het
gebied van de nieuwste hulpverlenings
technieken in het Regionale Trainings
centrum in Tilburg, had de staatssecreta
ris echter de beschermende warmte van
het ambassadegebouw al weer opgezocht.
De firma Daf-Trucks heeft vanaf 1993 al
ruim zevenhonderd vrachtwagens aan
Russische klanten geleverd en tot 1995
vond die levering vrijwel uitsluitend
plaats op basis van vooruitbetaling door
de Russische afnemer. In 1995 deed een
nieuw fenomeen haar intrede, de zoge
naamde 'cross-border leasing', een con
tract waarbij de Russische klant de
vrachtwagen leased, de vrachtwagen dus
niet volledig in eigendom overgaat en kan
worden teruggehaald als de klant niet aan
de verplichtingen voldoet. Voor de leve
rancier bestaat de mogelijkheid om het
risico van dergelijke transacties te her
verzekeren via de Nederlandse Crediet-
verzekeringsmaatschappij (NCM) waar
voor in 1995 in totaal 48 miljoen gulden
beschikbaar was. Daf verwacht in 1995 in
Rusland contracten tot een waarde van 12
miljoen gulden op deze 'cross-border
leasing' basis te kunnen afronden en voor
1996 is een totale orderwaarde van 20
miljoen begroot.
Het was ook de staatssecretaris niet ont
gaan dat Daf daarmee een belangrijk deel
van de beschikbaar 48 miljoen opsnoept.
„Ik voel me dan ook gedwongen om deze
faciliteit verder uit te breiden," aldus Van
Dok, die niet wilde aangeven met welk
bedrag deze vorm van exportbevordering
zal worden uitgebreid. Voor veel Neder
landse bedrijven blijft het echter een pro
bleem dat er nog steeds geen reguliere
exportkredietverzekering op Rusland van
toepassing is. Een belangrijk obstakel
daarvoor was tot nu toe de 150 'miljoen
gulden aan openstaande vorderingen van
Nederlandse bedrijven op klanten in de
voormalige Sovjet-Unie.
Maar Paul Verhaegen, directeur economi
sche zaken van het VNO/NCW die staats
secretaris Van Dok vergezelde namens de
Stichting Onverzekerde Vorderingen op
de voormalige Sovjet-Unie, kon tot zijn
vreugde melden dat er met het Russische
ministerie van Buitenlandse Handel een
overeenkomst was getekend waarbij 123
miljoen gulden van deze openstaande
schuld wordt erkend. Van Dok wilde ech
ter nog niet zover gaan door te zeggen dat
hiermee alle belemmeringen voor regulie
re exportkredietverzekering waren opge
heven. „Het zou er moeten komen, maar
het blijft een zorgvuldige afweging van
belangen, waarbij ook de politieke stabi
liteit een rol speelt," zo zei de staatssecre
taris. Mevrouw Van Dok toonde zich
ingenomen met de positieve uitkomsten
van het onderzoek onder Nederlandse
bedrijven in Rusland, die vrijwel allemaal
een hoge groeiverwachting voor de toe
komst hebben. Wat de belemmeringen
betreft worden nog steeds het belasting
klimaat en de juridische onzekerheid
door 67 respectievelijk 60 procent van de
bedrijven als de belangrijkste factoren
genoemd.Opvallend is echter dat in
tegenstelling tot de verwachting slechts
14 procent van de Nederlandse bedrijven
de criminaliteit en de maffia-praktijken
in Rusland als een probleem ervaren.
„Men heeft blijkbaar meer angst voor de
fiscus dan voor criminelen," lachte
mevrouw Van Dok.
Naar tante Miep bellen in Australië. Of het thuisfront
in Ghana. Of telefonisch zaken doen met Amerika,
Japan en Brazilië. Tot voor kort was PTT Telecom de
enig aangewezen weg. Maar goedkope Amerikaanse
en Europese carriers als AT&T, France Télécom en
British Telecom slaan inmiddels een aardige slag op
groeiende markt van internationaal telefoonverkeer,
j; Invoering van BTW op de tarieven van PTT Telecom
per 1 januari maakt het zogeheten call back telefoon
verkeer alleen maar aantrekkelijker.
Door Chris van Alem
Amsterdam - 'Let je wel op de kosten', waarschuwt de
man zijn echtgenote in een oude PTT Telecom tv-spot
waarin de zoon des huizes op kosten van zijn ouders van
uit het buitenland naar huis belt.
'PIT Telecom maakt bellen naar
het buitenland goedkoper', is het
thema van de spot waarin een
Amsterdamse Surinaamse met
haar gitaarspelende vader in
Paramaribo een telefonisch duet
zingt. Goedkoper jawel, maar niet
goedkoop genoeg kennelijk. Tele
com ziet de concurrentie opruk
ken. Een groeiend aantal particu
lieren en bedrijven in Nederland
heeft inmiddels de zegeningen van
de call back en dial in ontdekt. En
weet zich daardoor verzekerd van
fikse besparingen op de telefoon
rekening.
Call fwcfc-bedrijven hebben zich
op Europa gestort met spotgoed
kope Amerikaanse telefoontarie
ven. Ze kopen deze 'tikken' mas
saal in en spelen ze tegen aantrek
kelijke prijs door aan particuliere
en zakelijke klanten in Nederland
en elders in Europa.
Call back groeit, tot afgrijzen van
UT Telecom, tegen de klippen op.
„Hoeveel bedrijven daar actief
mee bezig zijn is niet bij te hou
den," zegt directeur Ton de Liefde
van de Bedrijfs Telecommunicatie
Grootgebruikers (BTG) in Drie-
tergen. Zelfs een prijsbreker in de
reissector als Ad Latjes van Mali-
hu heeft zich er inmiddels op
Belshops
Het systeem is eenvoudig. De
Mant belt met behulp van een
e'gen pincode een nummer in een
Amerikaanse telefooncentrale,
laat het toestel één keer over gaan
en hangt dan op. Binnen enkele
seconden belt de Amerikaanse
telefooncentrale terug met een
tóestoon. De klant hoeft alleen
nog maar het gewenste buiten
landse nummer te kiezen en de
goedkope verbinding komt tot
stand. Voor het telefoontje naar de
centrale Amerika, waarbij
gebruik gemaakt- wordt van een
lijn van PTT Telecom, worden
geen kosten in rekening gebracht,
want er is geen gesprek tot stand
gekomen. De rekening wordt ach
teraf in dollars gepresenteerd en
(meestal) verrekend via een cre
ditcard. Meer dan veertigduizend
particulieren maken inmiddels
gebruik van call back-bedrijven.
„Wij zijn met dertigduizend klan
ten de grootste," zegt Comelis
Besuijen van Global Access in
Lelystad. „In september hadden
we nog maar twintigduizend
klanten". Nederland telt naar
schatting tussen de tien en twintig
call back- bedrijven die allemaal
gebruik maken van goedkope
Amerikaanse telefoontikken. Hoe
lager de dollar, hoe lager de reke
ning. Bovendien hebben de call
back-bedrijven geen last van de
btw die PTT Telecom vanaf 1
januari moet gaan heffen, waar
door de rekening tien procent
hoger uitvalt. Slimme zakenlui
hebben in verschillende steden
inmiddels belshops ingericht,
waar buitenlanders tegen lage
tarieven naar huis kunnen bellen.
Zoals de Turk Yavuz die in
Utrecht twee en Den Haag één
Telecenter heeft van waaruit
dagelijks gebeld wordt naar Suri
name, Colombia, Ghana, Turkije
en vele andere exotische oorden.
Reactie
Naast de particuliere markt groeit
inmiddels ook een flinke zakelijke
Vooral buitenlanders maken gebruik van de goedkope belshops, zoals Telecenter in Utrecht.
markt voor goedkope internatio
nale telefonie. Ook al valt de
invoer van btw door PTT Telecom
voor het bedrijfsleven gunstig uit,
want de telefoonrekening daalt
met 6,38 procent.
„We zullen zeker met een reactie
komen. Onze korting ligt hoger,"
zegt directeur J. Kastelein van het
Amsterdamse Atlantic Telecom
strijdvaardig. Deze met het Ame
rikaanse MTC verbonden 'call
backer' verzorgt het internationa
le telefoonverkeer voor zo'n vijf
tienhonderd Nederlands bedrij
ven. Het bedrijfsleven geeft aan
dial in (ook wel call foreward
genoemd) de voorkeur. Via huur-
lijnen wordt verbinding gemaakt
met de eigen centrales van tele-
combedrijven als British Telecom,
France Télécom of Esprit die toe
gang geven tot goedkope buiten
landse telefoonlijnen. Veel bedrij
ven beschouwen call back als
omslachtig. „Ze zetten vraagte
kens bij zo'n Amerikaanse organi
satie. Dat is allemaal ver weg en
ze hebben twijfel over de
betrouwbaarheid," vat directeur
Erik Verkuijl van Star*Telecom
in Berkel en Rodenrijs de bezwa
ren samen. Dial in-bedrijven ope
reren doorgaans onder Neder
landse recht en hanteren tarieven
in guldens. Het gebruik van dial in
wordt soms met grote aarzeling
toegegeven. Zoals bij Hewlett
Packard Nederland in Amstel
veen, dat met British Telecom
(BT) samenwerkt. „Daar gaan we
niet zo graag de pers mee in. We
willen er geen reclame voor
maken want het loopt langs het
randje van de legaliteit," zegt
woordvoerder Han Wit. BT ont
kent het gebruik van dial-in voor
zijn Nederlandse klanten. „D'r is
niks geheim aan. En het mag ook
allemaal," zegt woordvoerder J.
Reemers van Philips Eindhoven
dat een deel van zijn internationa
le communicatie eveneens door
BT laat afhandelen. In zestig lan
den maakt Philips gebruik van
honderd aanbieders van dergelij
ke diensten. Ofschoon de bespa
ring niet wordt genoemd, gaat het
volgens Reemers om bedragen die
'alleszins de moeite waard zijn'.
Wit van Hewlett Packard wil wel
klein voorzetje geven. „Voor een
besparing van tienduizenden gul
dens ga je niet switchen."
Dubbeltjes
Maar soms is het zelfs voor een
paar dubbeltjes al interessant,
zegt Kastelein van Atlantic Tele
com. Hij noemt als voorbeeld
mobiel bellen in Nederland via het
NMT-3 net (op basis van een Pri
vate Space abonnement van
ƒ29,95 per maand).
PTT Telecom brengt daar in de
piekuren ƒ1,50 per minuut voor in
rekening terwijl Atlantic Telecom
(via Amerika) slecht 0,75 vraagt.
Een frequente beller heeft de ver
plichte minimale maandelijkse
afname van 50 aan 'tikken' er zo
uit. PTT Telecom noemt de
invloed van het call back verkeer
nog 'bescheiden'. Maar de omzet
foto 't sticht
in internationale telefonie (ƒ2,45
miljard in '94) staat merkbaar
onder druk., „De internationale
concurrentie zal toenemen. Er
wordt wel degelijk aan ons inter
nationale verkeer geknaagd," zegt
Telecom-woordvoerster Mieke
Plaschek. PTT Telecom zegt dat
de regelmatige tariefsverlagingen
voor belllen naar het buitenland
niets met de call back concurren
tie van doen hebben. Maar de call
back-bedrijven weten wel beter.
„We worden toch wel heel lastig
voor ze," zegt Carel Neervoort, die
vanuit Venray Atlantic Telecom
en Global Access in zuidelijk
Nederland vertegenwoordigd.
Maar met de maximale korting
van 44,5 proeent die Telecom
bedrijven biedt en de tariefsvoor
delen die kleinere internationale
bellers vanaf 1 januari krijgen
voorgeschoteld (Country Line)
lijkt Telecom de slag toch niet te
kunnen winnen. Neervoort: „Wij
geven kortingen waar de PTT niet
aan kan tippen."
Van onze verslaggever
Nijmegen - Werkende vaders
besteden bijna net zo veel tijd
aan de kinderen als de moe
ders, die de dagelijkse zorg
™or het huishouden hebben.
De moeders brengen weke-
hjks gemiddeld 22,5 uur en
vaders 19,5 uur met hun zoons
j en dochters door. Dat verschil
wordt vooral veroorzaakt
door een mindere deelname
van vaders aan maaltijden en
televisiekijken.
Hit is een van de uitkomsten van
®en onderzoek van prof.dr. J.
Gerris en dr. A. Vermulst van de
vakgroep Algemene Pedagogiek
van de Katholieke Universiteit
Nijmegen.
Ze hebben studie verricht naar
e beschikbaarheid van werken-
e vaders voor opvoeding en
gezin.
Het onderzoeksresultaat is
Pvallend, omdat bij velen de
eronderstelling leeft dat de
l eer traditionele vaders minder
vp tv n zDn kij bet gezinsle-
st", t t beeld is nog eens ver-
erkt door een voorgaand
gezinsonderzoek uit 1981.
Gents en Vermulst doorbreken
ze beeldvorming door de
tectieve hoeveelheid tijd te
nfe,en Hie ouders besteden aan
a°orbrengen met het kind tij-
dens maaltijden, televisie kij
ken, spelletjes doen of samen
sporten, dan wel andere activi
teiten buitenshuis.
Uit het Nijmeegs onderzoek
blijkt dat vaders gemiddeld 42
uur per week aan hun werk bui
tenshuis en moeders tien uur
besteden. Het verschil in die tijd
die vaders en moeders daardoor
voor het gezinsleven overhouden
wordt nog groter doordat vaders
Het verschil in tijd die werkende vaders en in het huishouden werkende moeders aan de kinderen
besteden is veel kleiner dan gedacht. foto cor viveen
meer tijd besteden aan diverse
vormen van vrijetijdsbesteding
buitenshuis dan moeders, te
weten 4,0 respectievelijk 2,9 uur.
Moeders steken naar verhouding
veel tijd in het huishouden.
Volgens prof.
Gerris ondervinden moeders
naar hun zeggen meer stress van
de opvoeding, dan vaders. Te
denken valt 'aan bijvoorbeeld
gevoel van depressiviteit, opvoe-
dingsdruk, lichamelijk ver
moeidheid en hartklachten.
Maar ze geven ook te kennen
veel vreugde aan de opvoeding
en sociale contacten.
Dr. C.E. Clason, hoofddocent
familiesociologie van de Rijks
universiteit Groningen, heeft
een onderzoek verricht waaruit
blijkt dat bedrijven in hun per
soneelsbeleid nu nog steeds uit
gaan van het aloude model dat
de vader brood op de plank
brengt en de moeder de kinderen
verzorgt en opvoedt.
Een mannelijke werkgever heeft
hierin geen verplichtingen wat
betreft het huishouden en de
kinderen.
De ondervraagde arbeidsorgani
saties (onder meer 36 kleine en
middelgrote bedrijven en 25 zie
kenhuizen) gaven aan dat hun
familiebeeld in de praktijk pro
blemen oplevert, omdat het niet
meer strookt met de realiteit.
Om een vaste baan te kunnen
combineren met het hebben van
kinderen is een nieuwe organisa
tie van arbeid noodzakelijk.
Invoering van zogeheten mini-
mumbanen, waarin iemand het
minimum aantal uren werkt om
in eigen onderhoud te kunnen
voorzien, moet ervoor zorgen dat
vaders en moeders tijd over hou
den voor de verzorging van hun
kinderen.
Het idee van een nieuw gezins
beeld en een nieuwe arbeidsor
ganisatie staat hen aan. Nu
wordt nog uitgegaan van een
maximumbaan, waarin een
werknemer volgens Clason het
maximum aantal uren werkt om
in eigen onderhoud te kunnen
voorzien en eventueel in dat van
partner en kinderen. Kosten
voor kinderen en partner zijn in
het loon ingebouwd.
Dat moet veranderen, conclu-'
deert Clason.
Verder moeten de kosten voor
het grootbrengen van de kinde
ren niet in de lonen zijn doorge
rekend, maar worden vergoed
via collectieve toeslagen, belas
tingvrijstellingen en een aantal
gratis schooljaren.
„Zowel de voltijdhuisvrouw als
de voltijdwerknemer zijn geen
levensvatbare alternatieven
meer," aldus Clason.
Lars Windhorst: „Eigenlijk ben ik alleen maar goed in het
combineren van vraag en aanbod.foto vnu
Door Frans Wijnands
Bonn - Er waren - en zijn? - tijden dat een krantenjongen
in Amerika miljonair kon worden. Nu bewijst een Duitse
teenager zonder diploma's dat zoiets ook in Duitsland kan.
De internationale zakenwereld is in de ban van de 'teen
tycoon': de 18-jarige Lars Windhorst die met zijn twintig
dochterondernemingen onder twee holding-paraplu's
afstevent op een jaaromzet van tussen de 150 en 170 mil
joen mark. Het gros van die dochterbedrijven heeft hij voor
100 of 99% in handen.
Twee jaar geleden besloot de
babyface-miljonair dat hij
geen tijd meer had om het gym
nasium af te maken. Zaken
gaan niet alleen voor het meis
je, maar in zijn geval ook voor
de school. Tot groot ongenoe
gen van zijn moeder, een
onderwijzeres, die vindt dat
'iedere oen' in staat is en ver
plicht eerst zijn eindexamen te
halen.
Maar Lars was verslaafd aan
het zakendoen. Net begonnen
aan een taalcursus Chinees om
daardoor nog beter op de Chi
nese markt te kunnen opereren.
„Stel je voor. Het Verre Oosten,
een markt van twee miljard
mensen van wie de helft jonger
dan 25." Welke ondernemer
droomt er niet van om op die
markt, al was het maar een
voet tussen de deur te krijgen?
Lars Windhorst is dat stadium
al lang voorbij. Hij heeft een
riant bedrijfskantoor op de
drieënveertigste verdieping
van het Central Plaza in Hong
kong met uitzicht over de
haven. Hij is bezig om, samen
met een bevriende Duitse
bouwspeculant, een kantoorto
ren in het vroegere Saigon te
bouwen (kosten 100 miljoen
dollar).
Maar zijn mini-wereldimperi
um bestuurt hij nog altijd van
uit een alledaags kantorencom
plex op het nog alledaagser
industrieterrein van het Westf-
aalse stadje Rahden, in de
buurt van Osnabrück.
Zijn nog wat korte levensver
haal vertelt hij even gerouti
neerd als beknopt. Van kleins-
afaan is hij bezig geweest met
handel en zakendoen. Als acht
jarige vond hij een vloeibare
tandpasta uit 'die evenwel nie
mand wilde kopen'. Scholen
vond hij vervelend.
Hij las op de lagere school tus
sendoor het 'Handelsblatt', liet
zijn klasgenoten over hem den
ken en zeggen wat ze wilden,
en knutselde in vaders garage
de eerste computers in elkaar
die hij voor een vriendenprijsje
verkocht. Maar niettemin met
winst. Simpel omdat hij de
onderdelen uit China liet
komen en die waren en zijn niet
slechter dan uit andere Aziati
sche landen, alleen wel veel
goedkoper.
Herr Windhorst - want geen
mens die het in het toch al
uiterst formele Duitsland in
zijn hoofd haalt om de tiener
met 'jij en jou' aan te spreken -
vroeg bij de Chinese ambassa
de naar de adressen van Chine
se handelsfirma's. Hij impor
teerde de onderdelen en betaal
de ze aanvankelijk met voor
schotten van zijn vader die een
kantoorboekhandel heeft. Hij
'huurde' een paar klasgenoten
in voor het verpakken en ver
zenden van de complete com
puters. Niet dat hij een compu
ter-freak is. „Eigenlijk ben ik
alleen maar goed in het combi
neren van vraag en aanbod; het
inschatten van nieuwe markt-
mogelijkheden, vooral in het
Verre Oosten," zegt hij van
zichtzelf.
Als een geniale schaker voor
ziet hij handelsmogelijkheden
ver vooruit. Zijn beste zet vindt
hij nog steeds de aanstelling
van een jonge Chinese handels
vertegenwoordiger die in Düs-
seldorf werkte. Hij trad in
dienst van de jonge Windhorst
en opende voor hem in China
deuren die voor de meeste wes
terse ondernemers gesloten
blijven.
Lars Windhorst voelt zich aan
getrokken door de Aziatische
handelsmentaliteit waarbij
geen onderscheid tussen zaken
en vrije tijd wordt gemaakt.
Wie handelt doet dat altijd.
Dag en nacht. „Wie in China op
westerse tijden zaken wil doen
om zich vervolgens om acht uur
in zijn hotelkamer terug te
trekken kan het wel vergeten,"
zegt de Duitse junior-miljo
nair.
Lars Windhorst heeft veel arg
waan moeten overwinnen: bij
oudere zakenpartners die zo'n
snotneus maar niks vonden. Bij
banken die hun kredieten
angstvallig in de kluis hielden
als de teenager om een paar ton
kwam vragen. Het startkapi
taal van 100.000 mark ver
schafte tenslotte de plaatselij
ke spaarbank van Rahden
omdat vader Windhorst wel
garant wilde staan. Die teken
de overigens ook alle contrac
ten zolang zoonlief nog min
derjarig was.
Het tienergenie heeft twintig
dochters ondergebracht in
twee holdings; een in Europa
en een in Azië. Hij 'doet' voor
namelijk in chemische produk-
ten en grondstoffen, in elektro
techniek, dienstverlening en
adviezen op handelsgebied.
Maar hij is nergens vies van.
Kortgeleden is hij in de olie
gestapt, 'want de Chinese
grootindustrie heeft een onver
zadigbare dorst naar smeer
middelen', is zijn argument.
Lars Windhorst heeft een per
fecte feeling voor kopen en ver
kopen, voor handelen. Uiterst
pragmatisch. Met het directe
taaijargon dat veel handels
partners aanspreekt, ongeacht
waar ter wereld hij met hen
onderhandelt.
Lars Windhorst zegt dat niet
het grote geld zijn ideaal is.
Veel meer streeft hij zoveel
invloed na, dat hij al zijn plan
nen kan uitvoeren. Want voor
lopig ziet hij nog geen grenzen
aan zijn economische groei.
Het betekent natuurlijk wel
keihard werken en weinig tijd
voor vrolijke dingen. Veel rei
zen, veel onderhandelen.
Een vriendin is vooralsnog
maar lastig. En van tijd ver
lummelen op de werkvloer
moet de jonge superonderne
mer al helemaal niets hebben.
Zijn tweehonderd medewer
kers wereldwijd weten dat hun
jonge baas op zijn computernet
precies kan zien en volgen wie
waarmee bezig is. Hij eist van
hen dat ze, net als hij, dag en
nacht klaar staan, als het moet
ook in hun officiële vrije tijd.
Vandaar dat Lars Windhorst
ook niet zo veel voelt voor te
grote vakbondsinvloed in zijn
bedrijf. Of een ondernemings
raad. 'Dat soort dingen is ook
in onderling overleg te regelen',
verklaart hij voor zijn doen
ongekend vaagjes.
Wie de opmars van de jonge
ondernemer althans tijdelijk
kan stoppen is de Bundeswehr.
Lars Windhorst heeft de
dienstplichtige leeftijd en de
kans zit er in dat hij onder de
wapenen wordt geroepen. „Als
dat moet dan sluit ik de tent,"
heeft hij krijgshaftig geroepen.
„In mijn bedrijfsvoering past
geen zaakwaarnemer.
Ik ben degene met de ideeën; ik
weet wanneer er welke besliss
ingen worden genomen". De
burgemeester van Rahden
bemoeit zich nu met de zaak,
bezorgd als hij is voor de tel
oorgang van een florerend
bedrijf en bijbehorende zekere
arbeidsplaatsen in zijn
gemeente. Maar of hij zijn suc
cesvolle stadgenoot helemaal
buiten een kazerne kan houden
betwijfelt hij. Al hoopt hij op
een voor alle betrokkenen
werkbare oplossing.
