Werner Bisschop
voelt zich weer thuis
Pijpelink synoniem voor inzet
RIA presteert onder de maat
George Wijnacker
is weer van de partij
'Echt ideaal draait het nog niet bij STEEN'
Terneuzense
Boys dit
seizoen
eindelijk
vrij van
degradatie-
zorgen
ilESTEM
SPORT
B4
VOETBAL
fonny van der Vloet: 4We hebben een paar klinkende overwinningen nodig'
Vijftiende editie trimklassieker Terneuzen-Graauw
ATLETIEK
VOETBAL
-VOETBAL
ZATERDAG 25 NOVEMBER 1995
Van onze atletiekmedewerker
Graauw/Koewacht - George
Wijnacker was er vijftien jaar
geleden al bij toen de familie
Magnus het plan om van Ter-
neuzen naar Graauw te lopen
in daden omzette. Niet zonder
tegenwerking, want de 'wilde'
organisatie van Magnus werd
door de KNAU met argusogen
bekeken. Men ging zelfs zo ver
om een aantal atleten dat lid
was van de KNAU voor een
tijdje te schorsen. Vijftien jaar
later is die brand nagenoeg
geblust en is Terneuzen-
Graauw komende zaterdag 25
november de klassieker die bij
de Zeeuws-Vlamingen het
meest aanspreekt.
George Wijnacker had aan de
KNAU-bemoeienissen geen
boodschap. Hij was en is een 'wil
de' loper. Voor hem was het lou
ter een uitdaging om de 25 kilo
meter te volbrengen. Hij kwam
behouden aan in de Graauwse
Dorpsstraat, zo weet hij zich nog
te herinneren. „Het was afzien
geblazen. Ik deed er 2 uur en 20
minuten over. Wist ik veel hoe
dat in elkaar stak. Je liep zo vlug
mogelijk en volgde zo goed en
kwaad als het ging de rest."
Nu, nadat hij veertien edities tot
een goed einde heeft gebracht,
weet hij vrijwel iedere bocht of
dijkhelling te liggen. Weet ook
dat het van Kruispolder tot aan
het clubgebouw van SV Aloy nog
een verraderlijk stuk is. „De
toren van Graauw lijkt in Kruis
polder voor het grijpen, maar dan
komt het pas. Je draait daar van
de zeedijk af, komt in de kale pol
der waar geen enkele beschutting
is en waar het altijd tegenwind is
en loopt weer van die toren van
daan. Je bent meestal al een beet
je aan het eind van je latijn en het
lijkt nog een eeuw te duren alvo
rens je Graauw binnenloopt.
Ondanks dat ik de wegen blinde
lings kan vinden verrast het me
elk jaar opnieuw."
Gereed
Wijnacker is de enige die tot nu
toe alle edities heeft meegelopen.
Op dit gebied was Vlissinger Jaap
Sturm zijn grote concurrent,
maar die haakte een paar jaar
geleden af. De 56-jarige Koe
wachtenaar zegt er weer gereed
voor te zijn. „Ik heb afgelopen
week in de Heikantse Bosloop
nog een laatste test gedaan. Ik
liep de dertien kilometer - en het
was beslist niet de gemakkelijk
ste Bosloop uit mijn loopbaan -
nog anderhalve minuut sneller
dan vorig jaar. De conclusie is
dus dat George gereed is voor de
klus.
Ook in Terneuzen-Graauw gaat
het hem de laatste jaren beter af
dan in de openingseditie. Zijn
snelste tijd was ooit 1 uur en 59
minuten. Vorig jaar werd hij
'geklokt' in 2.01.50. Dat betekent
dat hij nog keurig in het grote
peloton binnenkomt. Een laat
bloeier. Voetbalde ooit bij de
jeugd van STEEN toen hij in Hei
kant woonde.
Toen hij rond zijn achttiende
naar zijn geboorteplaats Koe
wacht verhuisde liep hij nog een
blauwe maandag achter de bal
bij W Koewacht. Toen kwam er
een periode van inacitiviteit,
maar op zijn 28e stond hij aan de
start van de trimkoersen. De
Tour de Flic is in een aparte
'chip' onder zijn schedel opgesla
gen. Met hardlopen begon hij op
zijn 39e.
„Remy Magnus werkte destijds
bij ons op de Hydro Agri. Vijftien
jaar geleden begon hij met het
organiseren van trimlopen en
vroeg op de fabriek of er bij ons
interresse bestond. Zo is het
eigenlijk allemaal begonnen. Dat
was de Fruitloop als ik het me
goed herinner. Tijd om voor de
lange afstanden te trainen ont
breekt me. Ik heb hier om en
nabij de Nieuwe Karnemelk-
straat een rondje van een drietal
kilometer uitgezet. Dat loop ik in
de wintermaanden als het donker
is. Mijn vrouw Jenny weet op dat
moment waar ik mee bezig ben.
Vind ik belangrijk, want er kan
altijd wat gebeuren.
Supporters
Mijn vrouw en mijn 84-jarige
vader Charles zijn trouwens mijn
grootste supporters. Ook zij
waren er alle keren bij. Ze volgen
me met de auto en wachten me op
afgesproken punten op voor de
verzorging. Aangezien ik voor
een loop van 25 kilometer niet
voldoende trainingskilometers
kan maken loop ik puur op
karakter. Daarnaast pik ik regel
matig een trimloopje mee. Dat is
voor mij voldoende. Heb er nooit
last van achteraf.
Ik denk wel eens, George als je
met wielrennen of lopen vroeger
was begonnen had er wellicht
meer ingezeten. Dat is verleden
tijd en achteraf praten is niet zo
heel erg moeilijk. Ik beleef er nu
plezier aan en het gaat nog steeds
goed. Zaterdag moet ik weer rond
de twee uur binnen kunnen
lopen. Het gaat me nog goed af.
Dat voel ik aan mijn body. Het
gestel heb ik van mijn vader mee
gekregen."
Oud papier
Lopen is trouwens niet de enige
passie van 'ijzeren George'. Hij is
met zijn trombone niet weg te
denken uit het Koewachtse Een
dracht Maakt Macht. Verricht
ook de nodige hand- en span
diensten voor dat EMM. Haalde
ooit in een jaar tijd 134.000 kilo
gram oud papier op om de zaak
financieel draaiende te houden.
Zaterdag wordt de trombone
even terzijde gelaten en staat
George tussen de honderden die
om 13.00 uur nabij het Terneu-
zense Zuidlandtheater op pad
worden gestuurd richting
Graauw.
Regen, modder en wind horen bij
deze klassieker waarin de Belgen
vrijwel altijd de winst kwamen
opstrijken. Alleen Tonny Strijd-
onck (openingseditie) en Hans
van de Griendt (1993) staan als
Zeeuws-Vlamingen op de erelijst
vermeld. Ook nu wordt er een
zuiderbuur als eerste in de
Graauwse Dorpsstraat verwacht.
De snelste tijd staat op naam van
Erwin Naessens, die in 1991 in 1
uur, 23 minuten en 53 seconden
zegevierde, ruim een minuut voor
Sepp Vermeulen. In Graauw zelf
staan de gebruikelijke afwach-
tingslopen op het menu. Dit over
zes of tien kilometer. Het start
schot hiervoor klinkt om 13.30
uur.
Van onze sportmedewerker
Lamswaarde - Met drie doel
punten in het treffen tegen
Robur (4-0-winst) speelde
Werner Bisschop zich danig
in de kijker. „Hij wordt weer
scherp," oordeelde voorzitter
Jan Pleunis van STEEN.
Werner Bisschop is nog wat
bescheidener. „Deze keer
ploften ze er weer eens in," is
zijn reactie op zijn opmerke
lijk optreden.
Werner Bisschop geniet met
beide benen op de grond van
zijn succesvol optreden tegen
Robur. De inmiddels 29-jarige
Lamswaardenaar weet hoe
betrekkelijk succes is en staat
dus niet juichend op schouder
klopjes te wachten. In en bij
Nieuwkerken, waar hij in het
seizoen 1994-1995 speelde,
knalde hij de bal 29 keer in 21
wedstrijden in de prijzenpot.
Hij was er een gevierd man.
Toch ging hij weg bij deze ambi
tieuze club. Bisschop: „Omdat
we onderling niet overeen kwa
men. Het drie keer per week
trainen, waarvan de derde trai
ning op de zaterdagmorgen,
werd wat te veel van het goede.
Het was bovendien tegen de
afspraak." Kortom, de rit naar
St.-Niklaas werd op een gege
ven moment tot een last en
steeds minder een lust. Temeer
daar hij intussen last van een
enkelblessure had gekregen.
Een stuk ongemak dat hem
danig parten speelde.
„Ik ben lang geblesseérd
geweest. Telkens probeerde ik
terug te keren en heb me door
die haast geforceerd. In mei ben
ik via een kijkoperatie van mijn
ongemak afgeholpen waardoor
ik bij aanvang van de nieuwe
competitie weer min of meer fit
was. Of althans toch gewoon
mee kon trainen," aldus de
baliemedewerker bij de Belgi
sche kredietbank in Hulst, die
bij STEEN terugkeerde en zijn
definitieve rentree maakte in
het treffen met IJzendijke.
Vaste keus
Het tweede competitieduel in de
vierde klasse H waarin hij als
bankzitter begon en inviel.
Sindsdien is hij vaste keus in de
Werner Bisschop voelt zich weer op zijn gemak in het eerste
team van de voetbalvereniging STEEN. foto wim kooyman
formatie van trainer Edy de
Witte. Een groep die volgens
Werner Bisschop nog te wissel
vallig speelt en die nog moet
groeien.
„Het gaat nog niet ideaal, voor
zover je dat van een vierdeklas
ser mag verwachten. Verbeteren
doet het in ieder geval. Zeker
voetballend gaan we vooruit,"
zegt hij over het optreden van
zijn team. Een formatie waarin
hij zich snel terug opgenomen
voelde. „Het zijn oude bekenden
en die vonden het leuk mij er
weer bij te hebben. Problemen
gaf het dus helemaal niet," weet
Werner Bisschop, die voordat
hij naar het Belgische verkaste
al twee jaar bij STEEN speelde
en daarvoor drie jaar bij AZW.
Met name bij deze laatste ver
eniging maakte hij samen met
Antoine Thoen als duo in de
spits furore. „Een leuke perio
de," zegt hij over dat optreden.
Zondag aanstaande speelt Wer
ner Bisschop, die zijn voetbal
loopbaan bij SDO begon, met
STEEN in en tegen Axel. Een
krachtmeting waarin STEEN
zich waar moet maken tegen
koploper Axel. De kloof van 14
punten moet immers kleiner
worden.
„Gemakkelijk gezegd, het
waarmaken is wat anders,"
weet Werner Bisschop, die van
mening is dat Axel wat 'ver
plicht' is aan STEEN. Want het
was immers STEEN dat enkele
weken geleden Axel een handje
toestak door Sluiskil met 1-0 te
kloppen. Axel werd er tot eigen
verrassing winnaar van de
periodetitel door.
Werner Bisschop: „Zo zal het
niet werken. Een puntje uit
Axel meenemen is voor mij
voorlopig voldoende. Zeker
daar Axel het geluk aan zijn zij
de heeft. Iets wat hoort bij een
ploeg die bovenin speelt. Daar
dus winnen is niet niks. Tenzij
er weer wat inploffen. Je moet
er wat geluk mee hebben."
Ijoor Peter Snelders
flulst/Westdorpe - Een blik
0n de ranglijst geeft aan dat
MA niet denderend presteert
(je tweede klasse afdeling
tan het zondagvoetbal. De
tfrwachtingen waren na de
degradatie uit de eerste klasse
aanzienlijk hoger gespannen
Jan de huidige klassering
weergeeft. Trainer Fonny van
der Vloet is de eerste om dat te
beamen. Hij zou echter geen
mede trainer zijn als hij niet
#n aantal redenen op kon
sommen die duidelijk moeten
„aken waarom rood-zwart in
de middenmoot van de kelder
tan het afdelingsvoetbal ver
blijft
baat ik direct toegeven dat onze
prestaties over de gehele lijn
regenvallen. Kwalitatief zijn we
liet minder dan de meeste andere
ploegen in deze klasse. Hulster-
ioo springt er uit en in iets min
dere mate geldt dat voor Aarden-
liirg en Sluis. Voor de overige
ploegen hoeven wij niet onder te
doen. Het zit in de mentale weer
baarheid en het collectief. Bij
bepaalde spelers gaat te snel het
kopje naar beneden als het even
liet loopt. Zij verzuimen dan hun
laak uit te voeren. Anderen gaan
dan weer te veel doen en hebben
geen oog meer voor hun positie.
Dan valt het geheel weg en dat
heeft ons al enkele keren opge
broken."
Er is echter meer aan de hand. De
teamgeest is momenteel niet opti
maal.
Geruchten in de wandelgangen
willen dat het niet echt botert
tussen de jongens van 'buitenaf'
en de voetballers die uit de woon
kern afkomstig zijn. Fonny van
der Vloet wil daar niet te veel
over zeggen.
Hij stelt: „Als het wat minder
gaat krijg je dergelijke geruch
ten. Je weet dat als het verwach
tingspatroon niet wordt ingelost,
de sfeer in iedere groep minder is.
We hebben gewoon een paar
klinkende overwinningen nodig,
dan staan alle neuzen weer
dezelfde kant uit."
Avontuur
Het zat de oefenmeester uit Hulst
niet mee toen hij aan het West-
dorpse avontuur begon. Direct
werd hij geconfronteerd met een
aantal spelers dat op een lager
niveau wilde voetballen.
„Toen ik kwam gaf een vijftal
selectiespelers aan het rustiger
aan te willen gaan doen. Ik praat
dan over Ewald Pollet, Manfred
Swagemakers, Lorenzo Mol,
Danny van Puyvelde en Gerben
Dierickx. Die jongens mis je.
Vooral in de breedte. Zeker een
jongen als Gerben Dierickx, die
jaarlijks goed was voor een
behoorlijk aantal doelpunten en
in feite de beste aanvaller was
van RIA. Dat is erg jammer, maar
ik kan ze er moeilijk met hun
haren bij slepen."
Perspectief
Ondanks deze geluiden en het feit
dat RIA op flinke achterstand
van de kop genoegen moet nemen
met een plaats in de middenmoot,
is Fonny van der Vloet niet uit
het lood geslagen en ziet hij nog
wel degelijk perspectief. „Het zit
nu wat tegen, maar in al zijn
geledingen is RIA best een goede
club. Bestuurlijk en structureel
kunnen veel teams die hoger spe
len daar een voorbeeld aan
nemen. Ook de opkomst bij de
trainingen is goed.
Op dinsdag train ik zowel de eer
ste als tweede selectie en dan is er
altijd wel een man of zeventien.
Op vrijdag train ik alleen de eer
ste selectie en dan zijn er vrijwel
altijd vijftien spelers.
De wil is er wel, alleen we zouden
wat verdraagzamer moeten zijn,
een stapje extra voor elkaar moe
ten doen en eens, zoals ik al zei,
een paar klinkende overwinnin
gen moeten behalen. Dat is het
toverdrankje dat RIA nodig
heeft. Gebeurt dat, dan kunnen
we misschien nog strijd leveren
voor een periodetitel.
In ieder geval proberen we onze
plaats in de klassering te verbete
ren. Dat moet kunnen met dit
materiaal."
Fonny van der Vloet, trainer van het Westdorpse RIA, dat maar
matig presteert in de tweede klasse van het afdelingsvoetbal op
zondag. foto wim kooyman
J°or Sjaak Begijn
ferneuzen - De voetbalver
eniging Terneuzense Boys
to de erfenis van de voor
tode jaren afgeworpen te
ben. Dit seizoen speelt
formatie van trainer
aaP Goossen vrij van
pgradatiezorgen en draait
ddter mee in de sub-top.
ralsnog ziet het er niet
to uit dat daar verande-
to in zal komen. Voorlo-
te kroon op het werk is
4-0-zege van afgelopen
tordag tegen WIK'57 uit
yrkwerve, een overwin-
|i®S die in het kamp van de
"uisploeg uiteraard met
togde begroet werd.
•Ondanks dat we de eerste helft
goed gespeeld hebben, gaf
^,^Tedstriïd ons een lekker
?f Ais speler heb ik ook de
Me jaren bij de Boys meege
maakt. Wanneer het in een ploeg
niet lekker draait, verwijnt de
spelvreugde snel. In tegenstelling
tot de voorgaande jaren beginnen
we naarmate het seizoen vordert
steeds beter te draaien," weet
Jaap Pijpelink, één van de vaste
krachten uit het elftal.
Voordat trainer Jaap Goossen uit
Axel zich definitief aan Terneu
zense Boys verbond, zag hij de
oranje-zwarten enkele keren aan
het werk. Het was de oefenmees
ter opgevallen dat de formatie
individueel wel wat in huis had,
maar naar zijn idee liepen er wel
elf spelers, maar stond er geen
ploeg. Vooral verbaasde hij zich
ook over het gebrek aan beleving.
Goossen zei aan die twee zaken te
willen sleutelen. Na tien wed
strijden spelen lijkt de 42-jarige
belastingambtenaar woord te
houden. „Er is inderdaad een
eenheid gesmeed," weet Pijpe
link. „In de voorgaande jaren
speelde iedereen voor zichzelf.
Nu staat het teambelang voorop.
Daardoor is de sfeer ook veel
beter geworden. Je kunt zeggen
dat dat een verdienste van de
trainer is. Er wordt veel op
getraind en over gesproken. In de
ogen van Goossen is iedereen
gelijk. Vedetten kennen we hier
niet."
Beleving
De beleving in het spel nam gelij
ke tred met de prestaties. Pijpe
link: „De laatste drie weken heb
ben we een paar flinke opstekers
gehad. Als je met 7-1 van Krab-
bendijke wint is dat goed voor
het zelfvertrouwen en de bele
ving. Tegen Kruiningen, de een
zame koploper in deze klasse,
speelden we gelijk, maar waren
we over de volle negentig minu
ten gezien de betere ploeg. Zater
dag deden we het tegen WIK'57
nog eens dunnetjes over."
Door die ruime overwinningen
heeft Terneuzense Boys inmid
dels 23 doelpunten voor, maar er
ook 11 tegen. „We zijn een paar
keer achtergekomen, maar daar
liggen we niet wakker van. We
weten dat we in de loop van de
wedstrijd toch wel zullen scoren.
Dat is momenteel onze kracht.
Omdat we weten dat we later in
de wedstrijd zullen scoren kun
nen we verzorgd voetbal blijven
spelen. Voor een groot deel ligt
dit aan de komst van nieuwelin
gen die iets extra's aan het spel
toegevoegd hebben, maar ook
aan het feit dat Jack Scheele na
veel blessureleed vorig jaar een
nieuwe start heeft kunnen
maken."
Jaap Pijpelink: in het veld het
boegbeeld van onverzettelijk
heid, kracht en doorzettingsver
mogen. Eigenlijk zijn alle syno
niemen van inzet op hem van toe
passing. Op een positieve manier
coacht hij zijn medespelers, voor
al op momenten dat zijn ploeg 'op
slot' zit.
Bescheiden
Buiten het veld is Jaap Pijpelink
de rust en bescheidenheid zelve.
Het zien en ruiken van gras werkt
bij hem als een rode doek op een
stier. Over deze tegenstelling zegt
de 28-jarige steigerbouwer: „Ik
heb er zelf ook geen verklaring
voor. Het gaat vanzelf. Als ik in
het veld sta, hoor of zie ik niks
meer rond me. Dan ben ik puur
met voetbal bezig.
Ik ben niet snel tevreden over
mezelf of over de ploeg. Persoon
lijk kan ik het niet hebben als ik
een fout maak, dan baal ik vrese
lijk. Als speler moet ik het heb
ben van hard werken. Alleen op
die manier kan ik het gemis aan
techniek compenseren. Goossen
hamert erop dat iedere speler
moet voetballen naar zijn moge
lijkheden. Hij heeft daar gelijk
in. Zelf probeer ik ook wel eens
dingen te doen die niet binnen
mijn bereik liggen. Ik ben mij
ervan bewust dat mijn capacitei
ten liggen in het verdedigen: bal
len afpakken en vervolgens inle
veren bij een medespeler die ster
ker is in de opbouw."
Met de komst van een aantal
nieuwe spelers: Onno Ribbens,
Peter Landa, Aubrey Curran,
Cees Schieman, Ralph Zegers en
Gilbert Tieleman, gecombineerd
met de bestaande kern, is er een
ideale mix ontstaan van routine
en jeugd. „Het klikt goed onder
ling. Natuurlijk wordt er wel
eens iets tegen elkaar gezegd,
maar we kunnen het goed met
elkaar vinden," besluit Pijpelink,
die ondertussen al aan zijn acht
ste seizoen in de hoofdmacht
bezig is.
foto camiie schelstraete
Jaap Pijpelink, een speler met een geweldige inzet, is blij dat Terneuzense Boys zo lekker draait dit seizoen.
