IPS
DE STEM
'Ik heb het mooiste vak dat er is
betietf
lacobs Breda Electronics
/oor
lier.
ELTEK telefax-5
Yassine
Abdellaoui's
tweede stap
naar de
volwassenheid
Osfl^NK
'Spelbos heeft
mij de dingen
buiten het
voetballen
om geleerd'
x 73
„porteur/groothandcl/dcaler van geluid, licht en communicatie
van
>p de
:die.
aan, dan
onen.
"Family
extra
a aankoop,
n de
krijgt u
pel
waarde
n Kerst-
>r de
erstmis.
voor u.
iedingen
>swinkelier
muiier. Hij
Uitdaging
rden en
dus. Wilt u
met de
(20 cpm).
veten alles over de
lypotheken en z'jn
'an dienst.
adviesgesprek wordt
iet u bepaald welke
hypotheek voor u
;st aantrekkelijk
vordt voorzien van
vrijblijvend, °P
sneden advies. Daar
huis nog eens rustig
advies over hyP0"
stbank kunt u dus
van ƒ5797- voor 499,-
grote sortering faxen
typotheekadviseur
of
lipshosstraat 14 Breda/Princenhage Tel. 076-5212881
Waarom wordt iemand in gods
naam voorzitter van een voetbal
club? Waarom voelt iemand die
het maatschappelijk gemaakt
heeft, die meestal toch al veel
meer'dan veertig uur per week
werkt, zich geroepen om ook nog
eens tussen de twintig en de veer
tig uur voorzitter uit te gaan han
gen? ik ken de voor de hand lig
gende antwoorden van roeping,
clubliefde en dienstbaarheid,
maar daar geloof ik allemaal geen
bal van.
Wel als het om een
meneer de voorzitter j
gaat, wiens kop is inge-
pakt met een pet, een
sjaal en een sigaar. Die,
een lintje op het revers, al
veertig jaar, borreltje in
Je linkerhand, de immer
in Poolse landdagen ont
aardende algemene
ledenvergaderingen van
de afdelingsclub met de
rechterhand tot bedaren
probeert te hameren. DSt
isdubliefde.
Bij de voorzitters van
betaald voetbal organisa
tieszijn andere drijfveren
in het geding, al zullen ze
dat nooit toegeven. Blin
de ambitie, egotripperij,
een dringende behoefte
aan aanzien, een overdo
sis trots, hunkeren naar
macht, dèt zijn de drijfve
ren die een rol spelen.
Meedraaien in die car
rousel van de ijdelheid is
één ding, het gewoon
toegeven is een ander.
Zij die het geschopt heb
ben tot de gerieflijkste
stoel aan de bestuursta
fel van een BVO, ontle
nen aan dat voorzitter-
zijn hun identiteit. Het
zijn een soort nieuwe rij
ken die soms niet meer
lijken te willen weten wat
ze in het dagelijks leven
precies uitvreten. Dat collectieve
ontkennen lijdt af en toe tot ver
makelijke situaties als er conflicten
ontstaan. Op die momenten valt
er altijd wel iemand uit de zelf
gekozen rol, waarna een soort
kettingreactie ontstaat.
Toen Frans Derks zich een jaar of
tien geleden geroepen voelde om
de boel bij NAC te gaan saneren,
trof hij daar Guus Roffelse. Derks
is in den lande bekend geworden
als scheidsrechter, maar privé had
hij zijn schaapjes toen al op het
droge door een internationaal
schoonmaakbedrijf op succesvolle
wijze te managen. Roffelse was de
man die ISPC vanuit het niets tot
een in binnen- en buitenland
bekende miljoenenzaak in exquis
voedsel opbouwde. Tijdens verga
deringen gebeurde het destijds
nogal eens dat Derks en Roffelse
elkaar frontaal in de baren vlogen,
waarna ze elkaar uit plachten te
schelden voor respectievelijk vere
delde putjesschepper en omhoog
gevallen krokettenbakker.
Dat vond ik altijd net zo vermake
lijk als stompzinnig. Ik heb voor de
toiletjuffrouw bij de Hema en voor
de fritesbakker bij mij thuis om de
boek net zo veel respect als voor
mijn eigen directeur. Laten we ons
even het onwaarschijnlijke geval
worstellen dat ik alsnog in een
functie terecht zou komen die in
de ogen van sommigen écht iets
zou voorstellen. Ik zou mijn lachen
niet in kunnen houden als iemand
mij dan voor omhoog gevallen
stukjesschrijver uit zou maken. Al
was het maar omdat degene die
dat doet, in dat geval volkomen
gelijk zou hebben. Ik zou het zelfs
als een compliment opvatten.
mensen in wier koppen een
overdosis aan zelfrespect het
tekort aan zelfspot helemaal ver
drongen heeft, ligt dat kennelijk
beel anders. Neem de voorzitters
van Feyenoord en Heerenveen.
raakten donderdagavond in
zeist met elkaar in de clinch.
Prompt begonnen ze elkaar om
de oren te slaan met hun respec
tieve beroepen.
tóen van den Herik van Feye-
toord is multi-miljonair geworden
aan het roer van een multination-
die gespecialiseerd is in dakbe
dekkingen. Ik ken Riemer van de
velde van Heerenveen niet, maar
die meneer zal wel aan het hoofd
•an een keten van supermarkten
staan, of zoiets. Dat maak ik ten
minste op uit het gegeven dat ze
elkaar luidkeels voor dakdekker en
?roenteboer uitmaakten. Het was
lammer dat Van den Herik zich
"tóeld, toen hij het met de voor
zitter van de vergadering, Jos
aatsen, aan de stok kreeg. Het
zou een aardige primeur geweest
zt|f, een voorzitter die voor
omhoog gevallen burgemeester
^gescholden wordt.
Léon Krijnen
Sport
ZATERDAG 26 NOVEMBER 1995 DEEL B
Door Jacques Hendriks
Breda - Midden in het gesprek
schiet Yassine Abdellaoui
opeens vreselijk in de lach.
„Dat vind ik zo schitterend
van voetbal. Echt, je lacht je
rot, er gaat bijna geen dag
voorbij zonder dat ik lach.
Het is de mooiste sport die er
is, ik heb het mooiste vak dat
er is."
Eindelijk kan levensgenieter
Yassine Abdellaoui weer breed
uit lachen. Hij is gelukkig, want
een heel eind op weg naar een
vaste plaats in NAC-1. Zelf is hij
daar reeds van overtuigd, ook al
kampt NAC nu met een karre-
vracht aan blessures. „Zelfs als
iedereen weer fit.is, sta ik in de
basis. Honderd procent zeker
weten. Als ik tenminste dit
niveau handhaaf."
Trainer Wim Rijsbergen, opvol
ger van Ron Spelbos, pakte
Abdellaoui aan het begin van dit
seizoen verbaal keihard aan.
„Waarom heb je het altijd over
mij, vroeg ik me in het begin af,
maar Rijsbergen zei me dat dat
juist een goed teken was. Dat hij
dus een goede voetballer in me
zag, die nog veel beter kan."
En dus startte Abdellaoui, die
vorig jaar ook maar in 20 van de
34 competitiewedstrijden voor
NAC in actie kwam, in de ope
ningsronde tegen RKC (2-2) op de
bank. Stond hij vervolgens in de
verrassend gewonnen wedstrijd
tegen PSV (3-0) weliswaar de
eerste 65 minuten in het veld,
maar maakte hij pas in de zeven
de ronde (NEC uit, 1-3-zege) voor
het eerst de 90 minuten vol. „Tja,
NAC had een aantal aankopen
gedaan en die kon de trainer
moeilijk niet laten spelen. Het
maakte mij niet uit wie eruit
moest, een verdediger, desnoods
de keeper, maar ik vond dat fk
hoorde te spelen. Het was echter
de keuze van de trainer, op dat
moment kon ik daar niets aan
veranderen."
„De enige manier was om in de
tijd die ik kreeg, zo goed mogelijk
te spelen. En eerlijk is eerlijk, als
ik inviel, kwam er meteen gevaar.
Ja toch? Tegen De Graafschap (1-
1) viel ik zo goed in, dat hij echt
niet meer om me heen kon. Ajax
(0-1) thuis miste ik nog door een
blessure, maar vanaf NEC stond
ik wel in de basis."
Spelbos
Dat hij een lange tijd nodig had
om Breda te kunnen laten zien
wat hij werkelijk in zijn mars
heeft, lag volgens Abdellaoui aan
een aantal dingen.
„Toen ik vorig jaar van Willem
naar NAC ging, zat ik al wel twee
jaar in het betaalde voetbal, maar
ik wist nog niet hoe het er alle
maal aan toeging. Spelbos heeft
mij de dingen buiten het voetbal
len om geleerd, mij in feite klaar
gemaakt voor dit seizoen. Aan
hem ik zo veel te danken."
„Ik kreeg mijn eerste contractje
met mijn zestiende, debuteerde
een jaar later al in het eerste.
Daardoor moest ik zo snel
omschakelen van jeugd naar vol
wassenheid, dat ik het helemaal
verkeerd heb gedaan. Die dingen,
waarvan ik nu weet dat ik ze ver
keerd heb gedaan, ga ik allemaal
verbeteren. Ik probeer mezelf
opnieuw te vormen, maar wil nu
op een rustige manier volwassen
Yassine Abdellaoui bekijkt
de verrichtingen van. de NAC-
jeugd vanuit zijn cabriolet: „Ik
wil graag het beste van het bes
te hebben.
foto de stem/dick de boer
worden, meer nadenken."
„Ik stond met mijn zeventiende
in het eerste van Willem II, maar
nu pas besef ik dat het om brood
gaat. Ik speelde jongens van 26,
27 jaar uit het elftal. Mannen, die
een hypotheek hadden, een
vrouw en een kind. Wist ik veel.
Voor mij was het gewoon lekker
voetballen, bietje dribbelen,
hupsakee. Maar zij vochten voor
hun brood, dat besefte ik gewoon
niet. Totdat in een keer je ogen
opengaan."
„De overgang van Willem II naar
NAC was ook groot omdat ik in
Tilburg technisch verzorgd voet
bal gewend was, waarin alle spe
lers even belangrijk waren. Bij
NAC was het hele elftal afge
stemd op de driehoek Lokhoff-
Van Hooijdonk-Lammers. En
dan nog dat verschil tussen Til
burg en Breda. Dat wist ik hele
maal niet, net zo goed als ik niet
wist dat ze hier zo'n hekel aan
Tilburgers hebben. Maar, haha-
ha, jullie Bredanaars hebben nog
gelijk ook. Neem alleen al dat
praatje in Tilburg, ver-schrik-ke-
lijk..."
Reker
Maar de hoofdoorzaak van
Abdellaoui's valse start in Breda
was natuurlijk de roerige periode
daarvoor, bij Willem Hij lag
voortdurend in de clinch met de
toenmalige technisch directeur
Jan Reker, kreeg boete op boete
als hij wéér eens te laat kwam op
de training of zich anders mis
droeg, verbruide het met zijn a-
professionele gedrag bij collega's
en publiek en moest tenslotte wel
vluchten uit de Wolstad.
Waarom had Reker eigenlijk zo'n
hekel aan je, zoals jij beweert?
„Dat zal ik je precies zeggen. Ik
debuteerde dus op zeventienjari
ge leeftijd. Ik speelde nog niet
meteen de sterren van de hemel,
maar ze zagen blijkbaar wel wat
in me. Toen begon het nieuwe sei
zoen, in de eerste wedstrijd tegen
MW had ik een basisplaats en
speelde zo goed, dat het zelfs op
Studio Sport speciaal gezegd
werd. Reker was studio-gast en
hem werd gevraagd: 'Wie is die
nieuwe nummer 11 van Willem
II'? Hij probeerde vervolgens een
soort vader-figuur van mij te spe
len voor de camera, en daar kan
ik niet tegen. Ik heb toch beker al
een vader?"
„Zo begon het, met dat soort din
gen. Hij probeerde vervolgens
allerlei dingen voor me te rege
len. Ik kan niet zo maar zeggen
wat allemaal, maar hij wilde zelfs
mijn zaken behartigen. Hij, mijn
trainer, dat kan toch niet! 'Ik heb
met Louis van Gaal gesproken'
en met allerlei andere patserige
verhaaltjes kwam hij aanzetten.
Als voetballer word je daar gek
van. Ik vond het allemaal een
beetje eng en hield de boot af,
maar dat vond hij vreemd."
„Ach, er waren zoveel klote-din
gen met Reker. De meeste dingen
heb ik uit mijn hoofd verdreven,
die wil ik niet meer weten."
Geen lieverdje
„Zelf heb ik ook veel fouten
gemaakt, dat geef ik echt wel toe,
ik ben geen lieverdje. Maar wat
ik had dan moeten doen? Ik heb
ook mijn trots, mijn eergevoel. Ik
weigerde me onder de voet te
laten lopen door zo'n man, ook al
was ik pas achttien en hij al in de
veertig. De problemen begonnen
ook pas onder Reker, dat is toch
opmerkelijk. Toine van Mierlo,
hoofd jeugdopleidingen van Wil
lem n, is zelfs een keer naar het
bestuur gelopen om te vragen hoe
dat nou kon, omdat ik in de jeugd
nog nooit wat fout had gedaan."
„Nu weet ik dat ik het anders aan
had moeten pakken en mijn woe
de had moeten afreageren door
goed te voetballen, dan had
Reker me niks kunnen maken.
Wie weet, was hij er dan wel uit
geschopt, wat later trouwens ook
is gebeurd. Maar ik ging het spel
letje anders spelen. Ik dacht:
schijt aan het voetballen, het gaat
tussen mij en Reker. Achteraf
Vooroordeel 1 (hij komt of te laat of helemaal
niet; op de training, maar zeker op afspraken)
verdwijnt die woensdagmiddag als sneeuw
voor de zon: Ruim op tijd glijdt Yassine
Abdellaoui met zijn cabrio de poorten van het
NAC-stadion binnen.
Vooroordeel 2 (hij leeft er maar op los, is niet
met zijn vak bezig) kan de verslaggever na een-
boeiend gesprek van ruim anderhalf uur ook
opbergen: de kwikzilverige aanvaller doet wel
degelijk zijn uiterste best om als een echte
prof te leven en te denken.
Laten we daarbij niet vergeten dat hij pas 20
jaar is, ondanks zijn bijna vier jaar betaald
voetbalervaring. „Ik ben nog maar een kind,"
roept hij op een gegeven moment uit. Hij heeft
verdorie nog gelijk ook.
Een portret van Yassine Abdellaoui, (voorma
lig?) enfant terrible, en als het aan hem ligt,
voortaan de vaste man op de linkerflank bij
de huidige nummer zes van de eredivisie,
NAC.
'Abdellaoui (rechts) wordt geknuffeld door Twan Schee
pers na zijn doelpunt tegen PSV. foto cor viveen
vind ik dat ik stom ben geweest."
„In die periode was ik geen avond
thuis. Ik had afleiding nodig,
want overdag zag ik alleen maar
sjachrijnige koppen op de trai
ning. Ik ging hier naar toe, daar
naar toe, en dat heeft natuurlijk
invloed op je prestaties. Ik ging
niet eens echt uit elke keer, maar
voor een voetballer zijn rust en
gezond eten heel belangrijk, en
daar kwam ik zo niet aan toe. Het
belang daarvan had ik als jeugd
speler, eerst in Rosmalen bij OJC
en vanaf mijn twaalfde bij Wil
lem n, al ondervonden. Toen lette
ik daar al op, deed ik dingen,
waar ik nu nog steeds profijt van
heb. Dat rusteloze heb ik alleen
gehad toen ik met problemen
zat."
Toen je naar Breda kwam, dach
ten een hoop mensen: wat moet
NAC met zo'n verwend patsertje.
„Ik had bij Willem II een slechte
reputatie opgebouwd. Als je die
dingen hoort en leest over een
speler, dan geloof je dat. Ik kan
het me ook wel voorstellen, hoor.
Maar mischien is het helemaal
niet waar, of is er een reden
'waarom een jongen zo doet. En
dat is over mij nooit verteld, dus
was ik gewoon zo moeilijk, ook
volgens de mensen in Breda."
„Ik werd verwend genoemd,
omdat ik bij Willem II wegwilde,
maar dat was toch nog de enige
oplossing? Door Reker was ik
zeker teruggezet naar het twee
de."
„En een patsertje?, Ach, ik ben
gewoon zo. Ik houd er nu een
maal van om me een beetje mooi
aan te kleden. Een ander voelt
zich het lekkerst in zulke oude
kleren, dat ik wel eens denk 'trek
alsjeblieft wat anders aan'. Ik
vind een mooie en snelle auto
belangrijk, mooie kleren, luxe
dingen, goede muziek, ik wil
graag het beste van het beste
hebben. Ik kijk ook niet op hon
derd gulden als ik uitga, als het
maar gezellig is."
„Ik ben in Nederland geboren en
getogen, heel vrij opgevoed, ging
eigenlijk voornamelijk met
Nederlandse jongens om. Maar
echt breed hadden we het thuis
niet. Wel genoeg te eten en te
drinken en zo, maar geen moun-
tain-bike of dure sportschoenen,
zoals mijn vriendjes hadden. Die
zeiden wel eens: 'kijk eens wat ik
lekker wel heb en jij niet'. Dan
dacht ik alleen: 'wacht maar,
wacht maar tot later...' Daarom
vind ik een beetje luxe heel erg
belangrijk."
„In de voetballerij heb je jongens
die perfect zijn. Neem Mare
Overmars, prototype van de
ideale, brave prof. Daar schrijven
ze graag over. Maar Abdellaoui is
een andere type en daar schrijven
ze ook graag artikels over. Die
affaire Reker, al die sensatiever
halen, dat vonden jullie journa
listen toch prachtig. Geef maar
toe."
„Ik vind het jammer' dat mensen
dat soort dingen niet van elkaar
kunnen scheiden. Want je kunt
best anders zijn dan Overmars en
toch ook een goede prof. Een
ander voorbeeld, types als Atte-
veld en Jantje Wouters, om daar
mee te voetballen, dat lijkt me
echt heel erg, haha, zulke kanke
raars. Maar je hebt wel heel veel
aan ze, begrijp je, dat moet je ook
kunnen onderscheiden."
„Al die ophef over die affaire tus
sen Wouters en mij (tijdens NAC-
PSV zei Wouters tegen Abdella
oui 'kut-Marokkaan, rot op naar
je eigen land', J.H.) vond ik trou
wens zwaar overtrokken. Na drie
dagen was het nog steeds overal
voorpagina-nieuws.
Heeft hij nu wel of niet onmiddel
lijk zijn excuses in het veld aan
geboden?
„Nee, hij was helemaal over de
rooie en heeft het vijf of zes keer
herhaald. Pas tien minuten later
zei hij dat-ie er niets van meende.
Een dag daarna belde hij me ook
nog. 'We waren aan het verliezen
en dan kun je je behoorlijk aan
iemand ergeren, snap je dat?',
vroeg hij. Toen zei ik 'ja'. Ik had
tenslotte ook geen leuke dingen
geroepen, dat hij een oude lui was
die het tempo niet meer bij kon
benen. Da's niet prettig als je met
3-0 achter staat, weet ik ook wel.
Ach, die affaire is al lang voorbij.
We hebben laatst samen meege
werkt aan een actie tegen racisme
en dat was echt hartstikke gezel
lig, veel gelachen samen."
Heb je het gevoel dat een hoop
Marokkaans-Nederlandse jonge
tjes jou als voorbeeld nemen en
betekent dat voor jou, als beken
de Nederlandse Marokkaan een
extra verantwoordelijkheid?
„Ik houd so wie so niet zo van
teveel verantwoordelijkheid.
Binnen mijn werk wel, en tegen
over mijn familie en misschien
een meisje, maar verder liever
niet. Als kleine Marokkaantjes
goed kunnen voetballen, en die
lopen er genoeg rond, dan moeten
ze daarmee doorgaan en zich niet
gek laten maken door andere din
gen, of in verkeerde groepen
terecht komen. 'Goed studeren en
voetballen', dat zeg ik ze ook wel
als ze-dat van me willen horen.
Maag; om nou een voorbeeld voor
die jongens te zijn? Ik ben toch
zelf nog een kind?"
Heb je echte, dikke vrienden in de
voetballerij?
„Ik ben niet zo'n type dat maar
met een persoon optrekt. Ik vind
het juist mooi om met iedereen
goed op te schieten. Dat je net zo
goed met een vent van 35 kunt
lachen als met iemand van 22. Je
kijkt niet naar leeftijd of hoe je
eruit ziet of waar je vandaan
komt, je bent gewoon allemaal
onderdeel van een team en zo
gaan we bij NAC met elkaar om."
„Dat vind ik zo schitterend van
voetbal. Echt, je lacht je rot, er
gaat bijna geen dag voorbij zon
der dat ik lach. Oké, na een verlo
ren wedstrijd, dan is het maan
dag, dinsdag (sip gezicht),
maar donderdags op de training
gaan we weer: 'hahahaha' (the
atrale lach). Het is de mooiste
sport die er is, ik heb het mooiste
vak dat er is."
„Je kimt er zo enorm vrolijk van
worden. Ik heb volgens mij alle
soorten orgasmes al gehad dank
zij het voetballen. Ik heb ook
alles meegemaakt: je lacht of je
ziet het helemaal niet meer zit
ten. Maar drie weken later weet
je weer dat het het mooiste is dat
er bestaat, snap je."
Noem dan eens een orgasmisch
moment, ik ben benieuwd.
„Mijn debuut in het betaalde
voetbal, met Willem II, uit tegen
Groningen (1-1). Verder een toer
nooi met de A-jeugd in Parijs,
toen werd ik uitgeroepen tot bés
te speler. En bij NAC de omme
keer voor mijzelf. Vorig jaar met
de jaarwisseling .zag ik het hele
maal niet meer zitten. Toen is er
voor het eerst goed gepraat met
Spelbos, met Cor Bloks (elftallei
der), met de voorzitter. Ik moet
hiervoor eigenlijk alle mensen bij
NAC bedanken, vooral ook
Annelies Vreijsen (vrouw van-
directeur Martien, bij wie Abdel
laoui vorig jaar een maand
inwoonde, J.H.).
Goede mensen zijn het bij NAC.
Ach, natuurlijk zitten ze te
lachen, als ik weer eens op de_bon
geslingerd ben. Nou, ze moeten
zich toch op de een of andere
manier vermaken. Doe ik het
maar zo, hahaha, anders is het
leven zo saai."
Tenslotte, als je in je leven één
wens mocht doen, waar koos je
dan voor?
„Een nacht met Cindy Craw
ford.... Nee, nee, niet opschrij
ven... Het belangrijkste vind ik
dat ik geniet van het leven, zo
goed mogelijk omga met alle
positieve dingen."
„Ik probeer niet teveel aan de
toekomst te denken. Ik moet
gewoon plezier in het voetballen,
in mijn werk houden. Proberen
het beste uit mezelf te halen en
dan zie ik wel waar ik beland. Je
kunt wel gaan roepen dat je op je
23e bij Ajax wilt spelen, maar dat
roepen er wel honderd. En wie is
het gelukt? Mare Overmars, als
een van de weinigen. Hij kan' nu
zeggen: 'Zie je wel?'. Ja, nou en?
Maar bereik je niet wat je eerder
geroepen hebt, dan ben je een
ontevreden mens aan het eind,
heb je een onbevredigend gevoel
over je carrière. En dat heeft toch
geen enkele zin?"
