DE STEM
Iers bier doet wonderen in Uganda
0
'Dikke
mensen
hebben ook
recht op een
gelukkig
leven'
Accepteren
Informatie
Komische noot
Acceptatie
Pesterijen
Nieuwsbrief
e jenever
Ie liter
her's gg
)tse whisky
L70 liter 4
ir Roses
irbon whisky yg
0,70 liter «S
95 m
fs en leuke kadootjes.
zijn u graag van dienst.
25 november 1995.
10. Breda: De Burcht 5,
Oostburg, Schoolstraat 4.
rneuzen, Schuttershofweg 11
at 9 (naast A&P).
m MONTANA
D'ELLE
eau de toilette spray
50 ml
JSrM
VAN CHRISTIAN DIOR
eau de
toilette
spray
50 ml
redactie van Lijf leven is elke woens-
.en donderdagochtend van 10.00 tot
8 uur bereikbaar voor nadere informatie,
ties en tips. Tel. 076-5312537. Schrijven
l«jook: Dagblad De Stem, redactie Lijf
Postbus 3229,4800 MB Breda.
Accepteren dat je bent wie je bent.
Dunof dik, kort of lang. Aan som
mige dingen kun je nu eenmaal
„iets veranderen. Ze horen bij je,
I ze maken jou tot de persoon die je
bent Je zou jij niet zijn als je anders
au doen of als je er anders uit zou
tien.
Oe Bond van Formaat strijdt voor
de acceptatie van dikke(re) men
sen. In onze huidige maatschappij,
maar ook op het persoonlijke viak.
Datdat moeilijk kan zijn, daar weet
ik uit ervaring over mee te praten.
I voel me zeker aangesproken
boor de doelstellingen van de
bond, ik ben een potentieel lid.
Maar toch ook niet helemaal, want
ikben iemand die nog altijd moei
te heeft om zichzelf te accepteren
zoals ze is. Als ik zo nu en dan zit te
mijmeren over hoe ik er uitzie, dan
ae ik in mijn gedachten iemand
anders dan degene die mij in de
spiegel aankijkt. Dat is een rare
gewaarwording.
Tegelijkertijd weet ik echter dat er
'een moment zal zijn dat ik ook irl
de spiegel het beeld uit mijn eigen
gedachten zal zien. Wanneer dat
zal zijn? Geen idee, maar ik weet
zeker dat dat ooit zal gebeu-
)f dat beeld dan ook daadwerke
lijk slanker zal zijn? Ik weet het
I eigenlijk niet. Vroeger dacht ik van
j «el, tegenwoordig twijfel ik. En in
feite doet het er ook niet toe. Zou
I mijn leven echt wezenlijk anders
zijnals ik slank(er) zou zijn? Ik denk
t niet. Zouden problemen die
I zich nu voordoen ineens als
I soeeuw voor de zon verdwijnen,
XL
Door
Vertok
jelijk met de kilootjes? Zo werkt
I dat niet.
I De Bond van Formaat zegt: doe
I iels aan je lijn, accepteer haar! Er
low praten, er over lezen, er over
I schrijven, mij helpt het. Weten dat
Imensen zijn die er net zo over
I denken als ik en met soortgelijke
I problemen kampen, dat helpt ook.
I Dater mensen zijn die me accepte-
zoals ik ben, met al mijn goede
I en kwade eigenschappen, onge-
jj wat kilo's meer of minder, dat
helpt zo mogelijk nog meer.
f'ant daar komt het toch eigenlijk
«baai op neer. Op het accepte-
1 ren en respecteren van elkaar en
1M onszelf, leder mens is uniek,
W z'n eigen onmiskenbare kwali-
«en, En er is niets mis mee om
l atrats op te zijn.
«siker zo over nadenk, weet ik al
ya zeker wat voor beeld ik str-
I®, op dat 'grote moment', in de
"'""1 zal ontwaren. De details
I -j~n me nog een beetje, maar
Igrote lijnen zie ik al wel verschij-
ly. Het zal in ieder geval het
I Md zijn van een tevreden per-
I Wn, tevreden met wat ze denkt
'"doet. Het beeld van iemand die
welf eindelijk ziet en accepteert
I zoals ze werkelijk is.
FAHRENHEIT
CHRISTIAN DIOR
eau de toilette
spray
50 ml
jHnr
Door Anja Verbiest
Bij het maken van de afspraak
voor dit verhaal betrap ik
mezelf op iets waar ik me
later toch wel voor schaam.
We spreken af in een restau
rant in de stad en ik vraag niet
hoe ik mijn gesprekspartner
kan herkennen. Normaal doe
ik dat wel als ik iemand nog
nooit heb ontmoet. Maar dit
maal ga ik er nogal automa
tisch van uit dat iemand van
de Bond van Formaat ook zelf
wel 'van formaat' zal zijn.
Later begin ik wat te twij
felen, maar pas als ik
bestuurslid Werner de Kind
de hand schud, weet ik echt
hoe fout ik zit. Hij is 'normaal'
van postuur en zeer betrokken
bij het wel en wee van dikke
mensen. Vandaar.
Ik heb het hem maar niet verteld,
van die gedachte toen hij belde
om een afspraak te maken. Want
het zijn juist dit soort gedachten
en situaties waartegen de Bond
van Formaat ten strijde trekt. En
bekennen dat ik, zelf niet een van
de slanksten, ook wel eens dit
soort gedachten heb, gaat me
daar in het restaurant net iets te
ver.
De Bond van Formaat werd ruim
een jaar geleden, in oktober 1994,
opgericht. Initiatiefneemster is
Marja Visser, tevens de stuwende
kracht achter het relatiebemid
delingsbureau Dik voor Mekaar
en schrijfster van het gelijknami
ge boek. Zelf rond de 120 kilo
wegend raakte zij er in de loop
der jaren steeds meer van over
tuigd dat er iets gedaan moest
worden tegen 'dikcriminatie', het
discrimineren van de dikke(re)
medemens. Samen met lotgeno
ten besloot zij tot de oprichting
van de landelijke bond.
Werner de Kind: „Het wordt tijd
dat de samenleving aanvaardt en
accepteert dat er dikke mensen
zijn. En dat die mensen, net als
alle andere mensen, recht hebben
op een ongecompliceerd en
gelukkig leven. Er zijn helaas een
heleboel voorbeelden te noemen
die duidelijk maken dat dat lang
niet altijd het geval is. Er zijn bij
voorbeeld heel wat dikke mensen
die de deur niet meer uitdurven
omdat ze bang zijn voor de reac
tie van de buitenwereld op hun
postuur. Belachelijk toch?"
De Kind zelf ziet liever dikkere
vrouwen dan hun slankere soort
genoten, maar daar heeft hij niet
altijd openlijk voor willen uitko
men. „Men reageerde doorgaans
nogal lacherig als ik mijn voor
keur kenbaar maakte. Ik voelde
me op zo'n moment duidelijk
gediscrimineerd. Dat is in feite
ook de reden dat ik me nu inzet
voor de Bond van Formaat. Dik
zijn zit nog altijd in de taboe
sfeer. Maar waarom zou je niet
van dikke mensen mogen hou
den?"
De Bond van Formaat vindt dat
het 'de maatschappij' te verwij
ten is dat dikke mensen ook zelf
zijn gaan denken dat ze het niet
waard zouden zijn om van te
houden. De Kind: „Kijk maar
eens naar de mode- en slank-
even
WOENSDAG 22 NOVEMBER 1995 DEEL E
Bond van Formaat gaat
'dikcriminatie' te lijf
heidsindustrie. Naar het steeds
maar weer herhaalde ideaalbeeld
van jonge, slanke en flitsende
mensen. Een beeld dat er toe leidt
dat vele jonge vrouwen er letter
lijk ziek van worden. Altijd maar
weer slanke vrouwen die de was
ophangen, genieten van chocola
de, kleding kopen, de kat te eten
geven. Als er ooit eens een dikker
persoon in zo'n commercial te
zien is, dan is het doorgaans lou
ter als komische noot of betreu
renswaardige stakker."
Maar niet alleen in de mode- en
slankheidsindustrie is sprake van
'dikcriminatie'. Ook ziekenhui
zen zijn bijvoorbeeld niet altijd
ingesteld op zwaarlijvigen. Ope-
ratiekleding voor echt grote
maten ontbreekt doorgaans en
apparaten als weegschalen en
bloeddrukmeters zijn vaak niet
geschikt voor dikkere mensen,
hoewel dergelijke apparatuur
wel bestaat.
De Kind: „Een schrijnend voor
beeld is het verhaal van een dikke
man die met spoed geopereerd
moest worden. Voor de narcose is
het belangrijk dat van te voren
het gewicht wordt bepaald. De
weegschaal ging tot 120 kilo.
Maar deze man woog meer. Zo
ziek als hij was, is hij toen naar
een industrieweegschaal in het
laad- en losgedeelte van het zie
kenhuis gebracht. Mensonterend
toch?"
Een ander voorbeeld is het ver
haal van de vrouw bij wie de
bloeddruk niet gemeten
kon worden, haar
armen waren te
dik voor de
beschikbare
bloeddruk
meter.
is al heel veel gewonnen."
De Bond van Formaat heeft niets
tegen lijnen op zich. De Kind:
„Dikzijn wordt niet gepropa
geerd, wie wil afvallen moet dat
zeker doen. Maar dan wel zonder
dwang en met een goede begelei
ding. En men moet zeker oppas
sen voor het zogenoemde jo-jo-
effect: drastisch afvallen, weer
aankomen, afvallen,
aankomen enzovoorts.
Wetenschappelijk is
het bewezen dat dat
jo-jo-en
een groter
risico voor de
gezondheid inhoudt
dan een hoog maar
constant gewicht. En
daarbij, in ruim negentig
procent van de gevallen is het
effect van vermageringskuren
binnen drie jaar weer volledig
teniet gedaan."
Volgens Werner de Kind krij
gen mensen als Marja Visser
regelmatig opmerkingen te
horen als 'als je niet oppast
krijg je het nog aan je hart' of
'elk pondje gaat door het
mondje' en 'zou je niet eens
wat aan je gewicht gaan
doen?'. De Kind: „Alsof dik
ke mensen per definitie
ongezond zijn.
De Kind:
„Zo iemand wordt
een schuldgevoel aange
praat, alsof zij het kan helpen dat
de gezondheidszorg niet de
beschikking heeft over de beno
digde apparatuur."
Dikke mensen komen ook proble
men tegen als ze bijvoorbeeld rei
zen met een vliegtuig. De Kind:
„Er is een voorbeeld van iemand
die vanwege zijn overgewicht
genoodzaakt was twee vliegtuig-
stoelen te gebruiken. Ik heb
begrepen dat hij daarvoor ook
dubbel tarief moest betalen.
Daarnaast kunnen klapbladen
vaak niet naar beneden vanwege
de,..ook voor 'normale' mensen,
zeer beperkte ruimte en zijn de
veiligheidsriemen doorgaans veel
te kort. En ga zo maar door, er
zijn genoeg obstakels te verzin
nen die dikke mensen steeds
maar weer moeten overwinnen."
De Bond van Formaat wil hen
daarbij helpen, door als vereni
ging de acceptatie van dik zijn na
te streven. De Kind: „Maar dat
geldt ook voor de dikkerds zelf.
Een prachtige uitspraak van
Marja Visser vind ik: 'Wil je iets
aan je gewicht doen? Prima,
accepteer het.' Met zo'n houding
minder
validen zullen
nooit de schuld krijgen van hun
handicap, maar dikke mensen
wordt vaak verweten dat ze niet
zoveel moeten eten. Dat die dikte
het gevolg kan zijn van een ziekte
of een erfelijke aanleg, daar staan
de kritikasters geen seconde bij
stil."
De Bond van Formaat is het zat
en trekt fel ten strijde tegen de
vooroordelen die overal blijken te
bestaan tegen mensen van for
maat. De Kind: „Als organisatie
staan we in feite nog in de kin
derschoenen, maar dat maakt ons
niet minder gemotiveerd. We
barsten van de plannen om de
stigmatisering van dikkere men
sen tegen te gaan en op te heffen.
Het wordt hoog tijd voor een
mentaliteitsverandering, in alle
sectoren van onze samenleving.
In de gezondheidszorg, in het
onderwijs - wat denk je bijvoor
beeld dat dikkere kinderen alle
maal
voor pesterijen
hebben te verduren? -
en op de werkvloer."
Door middel van voorlichting en
het bevorderen van verantwoord
onderzoek naar de verschillende
aspecten van dik zijn wil de Bond
van Formaat onder meer berei
ken dat dikke mensen vanwege
hun omvang nog langer gene
geerd, uitgesloten en belachelijk
gemaakt worden.
De Kind: „Dik is geen scheld
woord. Het is een gewoon woord,
zoals kort, lang, aardig of mooi.
De negatieve klank die het woord
dik heeft gekregen, is te wijten
aan de non-acceptatie van het
dik zijn door de huidige samenle
ving. Hadden we in de tijd van
Rubens geleefd, dan was dat wel
anders geweest. Dan had het gros
van de mensen dik zijn juist mooi
gevonden."
Met zijn geestverwanten in de
Bond van
Formaat reali
seert De Kind zich ten volle dat
de strijd die zij aangaan een hele
lange kan worden. „Een verande
ring van mentaliteit gaat niet
vanzelf. Het vereist een lange
adem en veel inzet. Maar we vin
den dat de tijd er rijp voor is en
zetten met groot enthousiasme
onze schouders eronder," aldus
De Kind.
Ze worden in die overtuiging
gesterkt door de resultaten van
de in de Verenigde Staten
bestaande National Association
to Advance Fat Acceptance
(Naafa), die al jaren opkomt voor
de belangen van zwaarlijvigen in
onder meer de gezondheidszorg
en het verzekeringswezen.
Afgelopen zaterdag werd op de
algemene leden
vergadering in
Utrecht het definitieve
bestuur van de Bond van For
maat gekozen en werd besproken
hoe de problemen daadwerkelijk
te lijf kunnen worden gegaan en
welke activiteiten op korte of
langere termijn ondernomen
moeten worden.
In ieder geval verschijnt regelma
tig de Nieuwsbrief van Formaat,
vol feiten en meningen die van
belang (kunnen) zijn voor mensen
van formaat die zich willen
wapenen tegen 'dikcriminatie'.
Daarnaast voert de bond zoge
noemde 'dik-op-stuk'-acties, die
tot doel hebben 'dikcrimineren-
de' uitlatingen, daar waar ze aan
het licht komen, aan de kaak te
stellen.
Op korte termijn hoopt de bond
tevens te beschikken over een
netwerk van regio-coördinato
ren. De Kind: „Deze coördinato
ren, zie ze als een soort ambassa-
Juist dit soort beelden van
dikke(re) mensen, als degenen
die altijd maar weer de dupe
zijn van de spot van anderen,
wil de Bond van Formaat uit
bannen.
ILLUSTRATIE BIG BALLOON HEEMSTEDE
deurs, vormen het lokale aan
spreekpunt voor onze leden. We
denken dat dat beter werkt dan
een landelijk aanspreekpunt, het
is in ieder geval veel persoonlij
ker."
De Bond van Formaat is schrifte
lijk te bereiken via Postbus 216,
5500 AE Veldhoven. Bellen kan
ook: tel. 040-2540564. Meer infor
matie over de Bond van Formaat,
met een contributie van 40 gul
den per jaar, is ook te vinden in
het boek 'Dik voor Mekaar', uit
gegeven door De Toorts te Haar
lem.
Door Anna Borzello
Als je de kranten in Uganda
mag geloven doet een bekend
Iers bier, dat sedert kort in het
land verkocht wordt, wonde
ren. Het geneest allerlei kwa
len, zodat het niet meer nodig
is naar de dokter te gaan. En
nog interessanter wellicht is
dat de geslachtsdrift er door
geprikkeld wordt en seks nog
leuker wordt.
We hebben het over Guinness,
dat sinds maart van dit jaar offi
cieel in Uganda te koop is. De
publiciteitscampagne die daar
mee gepaard gaat valt duidelijk
niet in dovemansoren.
Vorige maand berichtte de groot
ste krant van het land, The Moni
tor, dat een devoot wedergeboren
christen, tevens arts, 'door de
mand viel nadat hij de geheimen
van Guinness had ontdekt'.
De vrome man dronk in het café
vroeger enkel een watertje. Maar
nadat hij een keer aan een Guin
ness had geproefd, wat hem
prompt aanzette tot het drinken
van enkele flesjes, 'straalde het
geluk van hem af'. Hij had het
geheim van het bier ontdekt,
waarvoor hij uitvoerig, en met
veel drank, werd gefeliciteerd
door mensen die hem eerder in
deze zonde waren voorgegaan.
Niet voor iedereen loopt de eerste
kennismaking met Guinness even
goed af. Een negentigjarige, die
nooit eerder alcohol had gedron
ken, moest in het ziekenhuis wor
den opgenomen nadat hij vijftien
flesjes Guinness tot zich had
genomen.
Maar voor de meeste Ugandezen
is het een gezondmakende drank.
Omululuzza, zoals hij hier
genoemd wordt, zou zelfs malaria
kunnen genezen, een van de
grootste doders in Uganda.
Veel mensen, schrijft The Moni
tor, vertikken het nog langer naar
het hospitaal te gaan als ze de
gevreesde koorts voelen opko
men. Ze weten gewoon dat Guin
ness hen in enkele uren zal gene
zen. Een flesje volstaat, zeggen
deze gelovigen 'om je na een paar
uur weer kiplekker te voelen'.
Veel Ugandezen geloven toch al
dat genezing niet alleen van art
sen kan komen. Velen verkiezen
de hulp van de traditionele, en
goedkopere, helers die ook
bekend staan als toverdokters.
Die beloven kwalen te verhelpen
gaande van liefdesverdriet tot
een gebroken heup.
Anderzijds deelt niet iedereen het
geloof in de geneeskrachtige wer
king van een glas Guinness. Een
zekere dr. Isabirya stelt dat wie
vertrouwt op het geroemde bier
eigenlijk zelfmoord begaat. Hij
zegt dat het beter is deskundige
hulp in te roepen dan zich te
bezatten. De regeringskrant New
Vision weet te melden dat Guin
ness nog een ander voordeel
heeft. Wie Guinness drinkt moet
minder naar het toilet lopen dan
wie het bij een lokaal bier houdt.
De uitleg is eenvoudig: een flesje
Guinness is kleiner dan dat van
de belangrijkste concurrent, Nile
Special.
Uiteraard gaat de grootste inte
resse uit naar de geruchten dat
Guinness goed is voor het liefdes
leven. Het gaat om een oud ver
haal, uit de jaren zestig al, toen
het bier ingevoerd werd uit
Kenia. Ondanks het verbod dat
toenmalig president Idi Amin in
1971 op deze import instelde,
bleef de reputatie van Guinness
op dit vlak intact.
Baba Pajero, die samen met Pole
Pole de enige columnist van
Uganda is die zijn brood verdient
met schrijfsels over dronken
schap, was de eerste die de oude
verhalen terug onder de aandacht
van het grote publiek bracht.
„Seksueel slappe mannen,"
schreef Baba Pajero onlangs,
„moeten hier nota van nemen.
Volgens mijn vriend Pole Pole
draagt Guinness een hartig
steentje bij aan je seksuele poten
tie. Je prestaties in de bedstonde
verbeteren er aanmerkelijk van.
Ik vertel het je maar voor het
geval je partner al eens over je
prestaties zou geklaagd hebben."
Toch staat Pole Pole zelf wat
sceptisch tegenover wat hij een
mythe noemt. „Maar drie jaar
geleden, toen ik een Guinness
dronk die uit Kenia was gesmok
keld, vertelde een oude man me
dat hij in zijn jonge jaren altijd
een Guinness dronk voor hij een
meisje onder de arm nam."
Chris Stephenson, verkoopsdi
recteur van Uganda Breweries
die de lokale versie van Guinness
brouwt, houdt zich op de vlakte
als we hem vragen of de geruch
ten kloppen.
„Ik kan bevestigen noch ontken
nen," becommentarieert hij voor
zichtig de bewering dat Guinness
een geslaagd afrodiasicum zou
zijn. „De legende dat ons bier je
met succes de nacht doorhelpt is
wel al zeker honderd jaar oud, en
is over de hele wereld verspreid.
Of het wetenschappelijk bewezen
is weet ik niet."
Wat er ook waar moge zijn van de
magische ingrediënten in het
flesje Guinness, vast staat dat de
Ieren in Uganda niets moeten
weten van de Guinness Foreign
Extra Stout die hier verkocht
wordt.
Helemaal niet zo goed als de
Guinness die we in Dublin drin
ken, zeggen zij eensgezind.
Op een receptie die enkele weken
geleden gegeven werd bij het
bezoek van de Ierse president
Mary Robinson, werd dan ook de
voorzorg genomen de Ugandese
Guinness niet te schenken.
„Geen enkele Ier hier drinkt
dat," zegt Maree Dalëy, een ver
pleegster die in Uganda werkt.
„Het smaakt helemaal, niet als de
echte Guinness.
Cathal O'Conner, een Ier die
bekend staat om zijn liefde voor
de alcohol, is brutaler in zijn oor
deel. „Walgelijk. Bitter. Lijkt
nergens op," zegt hij terwijl hij
aan zijn vierde Bell beer begint.
