Bluffer in de ban van de bal Charlton9 de ongewone coach vet® 0i»ldens i Emst-Jan Hardeveld, Rotterdam: I "Ook dit jaar wordt autorijden PSV, de kans op revanche voor trainer Aad de Mos iaar 9 rden deel- =^IUI(B)/A\ 'Niet de beste, maar wel de gelukkigste verzekering PESTEM SPORT ^niIRT^ OHRA ben je iemand premie-opgave en vrijblijvend k zelf hoe hoog uw voordeel bij veet het snel met de Voordeelboi^- ag nog op. U ontvangt dan GRATIS :n premie-opgave en een informatie! RA Autoverzekering. Zon kans om uw autokosten komt niet snel weer! weer stukken duurder. Toch kunt u met een OHRA Autoverzekering veel op uw autokosten besparen. Mijzelf scheelde dat ruim 800,- per jaar! Daar word je dus wel Bijna dertien maanden na zijn ontslag keert Aad de Mos terug in het Philips Stadion. Met Werder Bremen, in de Bundesliga momenteel een middenmoter, kruist hij in de derde ronde van het toernooi om de UEFA Cup de degens met zijn vorige werkgever, PSV. Deel 1 staat voor dinsdag op het programma. In Eindhoven werd de 48-jarige trainer vorig sei zoen aansprakelijk gesteld voor de slechte resulta ten van PSV en vervolgens als zondebok geslacht offerd: in de voetbaljungle een ritueel dat veel voorkomt en vaak heilzaam schijnt te werken. Sneller dan verwacht krijgt De Mos nu de kans op revanche. En hoewel hij zelf beweert vrij te zijn van rancuneuze gevoelens, moet een eventuele Duitse victorie voor de geboren Hagenaar een grote genoegdoening betekenen. als je ziet wat ik nu allemaal extra heb. Ie Service Systeem met die gratis leen* M'n vorige verzekering? Die heeft ileemloos voor mij opgezegd. Doen ze wilt. Kijk ook eens hoe voordelig OH. premie-opgave aan!" Autoverzekering dhr. E.J. Hardeveld, 'ectra 1.6. Nieuwprijs 35.955,-. '00 km. Schadevrije jaren 4. surantiebelasting. jaarpremie Jaarpremie Voordeel ndere grote bij OHRA bij OHRA 'zekeraars 2.982,- f2.114, 868,- Voordeelbon in HRA: ag van 8.30 tot 21.00 uur 00 uur. én van de OHRA Winkels 2 van de Gouden Gids). tokosten dat wil ik ook! Stuur mij verplichting eeri premie-opgave Autoverzekering. Plus het gratis itoverzekeringen-. [oor Jaap Bakker Eindhoven - Aad de Mos loonde zich vanaf de dag taarop het lot PSV aan ferder Bremen koppelde - 3 november- zui- uig' met het geven van gterviews aan de Neder landse pers. Telefonisch ias hij, in het Duitse hotel nar hij bivakkeert, nau- iclijks bereikbaar. Het jachtwoord dat bij de receptie genoemd moet ïorden om tot zijn kamer lor te dringen, scheidt nu aimaal direct vrienden (an vijanden en neutralen. tin betere mogelijkheid hem te zo verzekerd door iinsen van zijn club, was via een aan Werder te richten, dat met daarop het verzoek de tainer te mogen spreken. Die zou wel zien of een invitatie was. De toenadering indgeen respons, forige week zaterdag nog foeter- Mos op Nederlandse ver- lers die hem hoogstper- in het Weserstadion van waren komen opzoeken, ils jullie niet weggaan, laat ik weghalen", was het enige citaat dat zij uit de mond van De fc konden optekenen, tecoach verwijt een deel van de nderlandse pers gebrek aan «ijectiviteit in de berichtgeving zijn ontslag bij PSV vorig llisschien dat zaterdag ook het ssultaat van de zojuist afgelopen wedstrijd verband hield met zijn curkse gedrag. Werder Bremen was tegen Ein- tracht Frankfurt blijven steken (peen gelijkspel (1-1), had zwak gespeeld en voor de zevende com- Mtiewedstrijd op rij niet [gewonnen. Korrel zout Heeft De Mos weinig trek in een krnieuwde kennismaking met iet Nederlandse journaille, ran- cimeuze gevoelens ten opzichte ia PSV zijn hem vreemd. Althans, zo beweerde hij meteen ei de loting. Die uitspraak mag pust met een korrel zout wor sen genomen, gelet op eerder ((dane uitlatingen op momenten iit zijn gedwongen vertrek bij KV onderwerp van gesprek was. kde eerste anderhalve maand na djn ontslag (28 oktober 1994) rde: orzieningen: itige bestuurder: ngeveer: Bouwjaar: (max. 80.000,-) (max. 70 jaar) km jaar schadevrij Ambtenaar: G ja Qnee ;ering: WA Casco (all risks) WA Mini casco WA leen invullen als uw werkgever/vereniginê ntract met OHRA heeft gesloten, ^vereniging: ictnr.: 0Z1S 181195 >n in een envelop zonder postzegel naar zekeringen, Antwoordnummer 3344, ihem. U krijgt snel alle informatie thuis- acfc Charlton: 'Tactiek? Vanavond, tijdens de whisky.. FOTO DE STEM/JOHAN VAN GURP Door Aad Jongbloed Dublin - „Een overwinning tegen Nederland is niet onmogelijk. Natuurlijk niet! Maar laten we 't daar nu nog niet over hebben. We mogen blij zijn met de overwinning van Noord-Ierland op Oos tenrijk. Zij hebben ons gered en daar moeten we maar eens een paar whisky's op drin ken." Woorden die slechts uit de mond van een man kunnen komen: Jacky Charlton. Op 13 december is 'zijn' Ierland in Liverpool tegenstander van Nederland. Inzet is de zestiende en laatste plaats op het EK volgend jaar in Engeland. Charlton is al negen jaar coach van het 'Groene Leger'. Hij gaat er vanuit dat het Europese titelstrijd in zijn geboorteland zijn laatste kunst stukje wordt. Van zichzelf zegt de Brit met de bijnaam 'De giraffe' vanwege zijn lange nek dat hij niet de beste coach is, maar wel de gelukkigste. Zijn voornaamste zorg geldt dan ook niet de tak- tiek van zijn ploeg, maar het welzijn van zijn spelers. Kloof „Je kunt ze een taktiek aansme ren", zegt hij, „maar die werkt van geen kant als de spelers zich niet happy voelen. Als je geen vreugde in het spel hebt, moet je ophouden." Op een vraag tij dens een persconferentie over de taktiek gaf hij eens ten ant woord: „Die zullen we vanavond tijdens de whisky bespreken." Negen jaar geleden, toen hij aangesteld werd als coach van het Ierse elftal, was de nationale ploeg zeker niet het vlaggeschip waarop spelers wilden meeva ren. De geselecteerden speelden allemaal in het buitenland en er gaapte een diepe kloof tussen clubs en nationaal team. De eer ste drie wedstrijden die onder zijn leiding werden gespeeld waren geen succes, maar de spe lers raakten wel verknocht aan de nuchtere Brit. Hij gooide de hekken van de trainingskampen daadwerkelijk open zodat ze een open huis werden, voor journa listen en supporters. Voorbestemd Hij onderbrak trainingen door met de spelers te gaan vissen, te gaan zwemmen, bier of whisky te gaan drinken. En vooral gaf hij de geëmigreerde spelers het gevoel terug dat het een eer was voor Ierland te voetballen. Inmiddels bewoog hij zich in de café's van Dublin en werd, pra tend en Guinness drinkend, one of them. De Ieren herkenden in hem een man van het volk. Het was daarmee dat hij een band kon smeden tussen het volk, de clubs en het nationaal team. Sinds zijn komst verdubbelde het aantal Ierse voetballers van 85.000 naar 170.000 op een bevolking van drie miljoen. Toen hij in 1986 aantrad als Ier se coach had Jack Charlton natuurlijk een naam als voetbal ler. Geboren op 8 mei 1935 in Ashington, in Engelands noor den, was hij voorbestemd voet baller te worden. Zijn grootva der was al voetbalprof en al zijn ooms van beide kanten. Als spe ler maakte hij furore bij Leeds United waarvoor hij 629 wed strijden speelde. Maar hij moest wachten tot hij dertig was geweest voor hij zijn intrede deed in het Engelse nationale team. Met dat elftal en samen met zijn broer Bobby veroverde hij in 1966 op Wembley de wereldtitel. Na zijn carrière als voetbalprof werkte hij als manager bij Middlesbrough, Sheffield Wednesday en New castle United. Zijn sollicitatie naar de vacature van coach van het nationale Britse team werd niet beantwoord; het werd als een soort wraak gezien dat hij naar Ierland uitweek en in 1988 tijdens het Europees kampioen schap met zijn Ieren de Engelsen versloeg. „Coach zijn van deze lads is één groot feest", laat hij met regelmaat weten. Het is hem aan te zien als hij aan de zijlijn staat te glimmen van trots en vreugde. Zorgen De wijze waarop de Ieren voet ballen is er een van zorgeloos heid, maar in Italië (1990) bracht dit hen wel in de kwartfi nale, het bracht hen wel de ene na de andere verrassende over winning. De overwinningen worden om te beginnen in de kleedkamers gevierd met Guin ness en mooie Ierse liederen. „Mijn grootste zorg is dat ik me nooit echt zorgen maak", ver klaart Charlton, „ik laat de zor gen graag over aan onze tegen standers." Zijn vermogen te relativeren brengt hij over op de spelers. Wie van hen maar enige vorm van hoogmoed mocht krij gen, wordt door Jack uitgeno digd voor een kroegentocht in Dublin en wijzend op de bezoe kers zegt hij dan: „Blijf beseffen dat je niet voor jezelf maar voor hen voetbalt." Tijdens het WK in Italië ging hij met zijn spelers op audiëntie bij de paus, hij als enige protestant. Voor hem en zijn team zou hij, beloofde de paus, bidden. „Opmerkelijk", concludeerde Jack Charlton na het bezoek aan de paus, „zou hij niet geweten hebben dat we ook tegen Italië moeten voetballen?" Ereburger Op 26 mei van het vorig jaar kreeg hij het ereburgerschap van de stad Dublin. Een zeldza me eer, weggelegd voor groothe den der aarde als John F. Ken nedy zaliger en Nelson Mandela. Voor Charlton was het slechts een bevestiging van zijn popula riteit. Want hij, Engelsman notabene, is ereburger van de gehele groene Republiek, tot in het kleinste gehucht toe. meed De Mos de publiciteit. Om zich niet tot natrappen te laten verleiden, luidde zijn verklaring. Pas in een uitzending van Studio Sport vlak voor Kerstmis en - snel daarna- in een interview aan het weekblad Panorama gaf hij zijn visie op de gebeurtenissen bij PSV. Zijn woorden legden zijn gevoelens bloot. „Ik ben ontslagen door mensen die in potentie te weinig bagage hadden om de situatie op waarde te kunnen schatten", sprak hij terwijl de camera registreerde, en hij doelde op voorzitter Willem Maeyer en manager Frank Arne- sen. De manager zou zich boven dien belangrijker vinden dan de coach, de spelers en de club bij elkaar. Misschien is voor De Mos daar mee de kous af, al lijkt het onwaarschijnlijk dat een con frontatie met PSV geen speciale gevoelens bij hem losmaakt. Daarvoor is de breuk nog veel te vers. Revanche In zijn carrière nam De Mos wel vaker revanche op een vorige werkgever. Op Ajax, de eerste club in het betaalde voetbal die hij als trainer diende, het hardst. In Amsterdam werd hij vijf duels voor het einde van de competitie 1984/85 ontslagen. De titel was zo goed als binnen, maar vooraan lopen in de polo naise werd De Mos, door bestuur en de twaalf spelers die zich bij een stemming tegen hem hadden gekeerd, niet gegund. „Ik ga er als trainer altijd vanuit dat veer tig procent van de spelers voor je is. De rest is tegen je", leerde De Mos. Drie jaar nadien was de wraak mierzoet. De Mos had de Belgi sche provincieclub KV Mechelen van de barre grond af opgebouwd en bereikte met zijn vrienden- ploeg de finale van het Europese toernooi der bekerwinnaars. In Straatsburg was Ajax de tegen strever en Piet den Boer, de robuuste spits in Mechelen- tenue, de enige doelpuntenma ker. Dikke vriend Een eindafrekening op de mooi ste dag van zijn leven, zo vatte De Mos die triomf samen. Meteen na afloop gaf hij met zijn middelvin ger aan hoe hij in die gelukzalige seconden over zijn oude club dacht. De hand was gericht naar de dug-out van Ajax. Een jaar later liet De Mos zich met Mechelen tot de beste van België kronen, maar de lente van 1989 was ook het jaargetijde van de scheiding. En veel erger voor de nieuwe landskampioen, de trainer toog naar Anderlecht, de concurrent. Een ernstig (finan cieel) conflict met voorzitter John Cordier, voorheen een dikke vriend, was de reden voor het uit elkaar gaan. In zijn eerste seizoen bij Ander lecht stond al snel de uitwed strijd tegen Mechelen op het pro gramma. Anderlecht bleef over eind, 0-0 was de uitslag, en na het laatste fluitsignaal stond De Mos met gebalde vuisten voor de tri bunes. Naborrelen was er voor hem niet bij, Cordier liet zijn voormalige compagnon uit de bestuurskamer verwijderen. Sinds het vertrek van De Mos is er op het hoogste niveau van Mechelen trouwens weinig meer vernomen. De toppers vertrok ken, onder meer naar Anderlecht. Voor Aad de Mos is Werder Bre men de vijfde 'topclub' sinds hij vijftien jaar geleden als hoofd jeugdopleidingen bij Ajax bin nenstapte. Overal, behalve bij PSV, boekte hij successen; zijn palmares duidt op vakmanschap. Overal, ook in Eindhoven, ging zijn vertrek met veel tumult gepaard. Hij werd ontslagen bij Ajax, Anderlecht en PSV en ver trok met ruzie bij Mechelen. De Mos zelf keek van al die bomba rie nooit zo op: „Als trainer van een topclub zijn sterven en ontslagen worden de enige zekerheden die je hebt. Eerste liefde Aad de Mos zag het levenslicht op 27 maart 1947 en leerde lopen in het Haagse Zuiüerpark, in een lucht die zwanger was van voet bal. Het was daar, op een doeltrap afstand van zijn ouderlijk huis aan de Moerweg, dat hij als peu ter zijn eerste liefde ontmoette. ADO was haar naam, niet alleen een verleidelijke vereniging, des tijds ook een roemruchte. De Mos had voorgoed zijn hart verloren, voetbal werd een levensbron, spelen in het vaan delteam een droom die hij dag en nacht beleefde. De Mos drong door tot de betaal de jeugd en werd door wijlen Ernst Happel bij de hoofdselectie gehaald, maar al snel volgde zijn eerste scheiding. De Mos wilde spelen en geen bal len dragen, zoals Happel wel eens van hem verlangde. De kop ging ZATERDAG 18 NOVEMBER 1995 B4 in de wind, De Mos kuste ADO vaarwel. Hij koos RVC als nieuwe partner, speelde daarna bij Excelsior nog een jaartje in de eredivisie, maar stopte toen bleek dat zijn liesblessure chronisch van aard was. Zijn droom die nooit bewaarheid werd, spelen in ADO 1, en zijn vervroegde uittreding als speler maakten de ambities van De Mos om als trainer te slagen waar schijnlijk alleen maar groter. Bovendien, zonder voetbal was leven niet eens mogelijk. Al op de MULO en de Kweekschool dacht hij aan niets dan de lijnen op het veld, de gladgeschoren grasmat. En toen hij les gaf op een basis school in de Haagse Schilders wijk kon de uitkomst van een rekensom het nooit winnen van de uitslag van een trainingspar tij- Onder meer op advies van Happel - vroeger zijn grote voorbeeld waardoor de Ajax-spelers hem later wel eens gekscherend de 'kleine Happel' zouden noemen - hield De Mos zich als puber al bezig met het trainen van jeug- delftallen. Hij wandelde bovendien met groots gemak door alle cursussen die een groot oefenmeester van hem moesten maken en boekte successen met de amateurclubs Wilhelmus, Valkeniers en RVC. Maar de basis van zijn loopbaan als trainer lag toch vooral op de velden van het Zuiderpark, in het werk met de talentjes van ADO. Bliksemc ar rièr e Aan het slimste jongetje van de klas had Ajax wel behoefte en nadat De Mos in 1980 was aange nomen begon- hij arih een blik semcarrière. Toen hij vijf jaar later moest ver trekken was hij met Ajax twee keer kampioen geworden en had hij de basis voor de derde titel gelegd. Raakte De Mos in Den Haag in de ban van de bal, in de Amsterdamse school werd hij gehard in het vak. Een harde trainer die hecht aan kadaverdiscipline, het is een stempel die hij nog steeds draagt. En bovendien, De Mos is wan trouwend. Een goede coach is altijd op zijn hoede, vindt hij zelf. Maar hard, nee, hij noemt zich zelf liever rechtlijnig, eerlijk, consequent. Hoewel de jungle waarin hij werkt een keiharde opstelling vaak vereist. Want: „Een gebrek aan respect ken merkt de voetballerij. Iedereen draaft maar door, iedereen maakt Het eindigde met ontslag en een royale afkoopsom. Bij zijn aantreden bij PSV had De Mos zich nog gepresenteerd als 'een garantie voor succes', een uitspraak die hem in Eindhoven bleef achtervolgen, een uitspraak ook die hem typeert. Het etiket van 'bluffer' hangt onmiskenbaar aan hem. De Mos deed nooit moeite dat predikaat van zich af te schud den. Altijd trad hij naar buiten als een trainer die nauwelijks twijfels kende, die zich goed FOTO DE STEM/JOHAN VAN GURP genoeg achtte voor het allerhoog ste. „Ik ben voorbestemd bonds coach te worden", was ook zo'n uitspraak. Maar van één wetenschap is De Mos altijd nog het meest over tuigd: alleen resultaten houden een trainer op de been. Bij Ajax, Mechelen, Anderlecht, PSV of Werder Bremen. Vandaag in München, waar zijn ploeg tegen Bayern speelt, en dinsdag in Eindhoven. Een trai ner in de top moet blijven win nen. elkaar af." Na zijn tropenjaren bij Ajax nam De Mos eerst een betaalde vakantie - zijn contract liep na zijn ontslag nog een jaar door - alvorens hij in februari '86 aan zijn Belgische avontuur begon. Hij won met Mechelen, waar hij de bijnaam De Magiër kreeg, de nationale beker (1987), de Europa Cup II (1988), de Super Cup ten koste van PSV (1989) en de nationale titel (1989). In Anderlecht bleef het succes beperkt tot één kampioen schap, in 1991. Een paar maan den later bemachtigde hij met die club een plaatsje in de lucratieve Champions League. Opnieuw was PSV het slachtoffer. Bluffer Na een jaar langs de zijlijn, op kosten van Anderlecht dat met De Mos een contract was aange gaan tot 1994 en hem in mei '92 ontsloeg, was PSV in 1993 zijn volgende uitdaging. Het verloop van dat avontuur mag genoegzaam bekend worden verondersteld. Aad de Mos: rechtlijnig, eerlijk, consequent?

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1995 | | pagina 17