Bluffer
in de ban
van de bal
Charlton9 de ongewone coach
vet®
0i»ldens
i Emst-Jan Hardeveld, Rotterdam:
I "Ook dit jaar wordt autorijden
PSV, de kans op revanche voor trainer Aad de Mos
iaar
9
rden
deel-
=^IUI(B)/A\
'Niet de beste, maar wel de gelukkigste
verzekering
PESTEM
SPORT
^niIRT^
OHRA ben je iemand
premie-opgave
en vrijblijvend
k zelf hoe hoog uw voordeel bij
veet het snel met de Voordeelboi^-
ag nog op. U ontvangt dan GRATIS
:n premie-opgave en een informatie!
RA Autoverzekering. Zon kans om
uw autokosten komt niet snel weer!
weer stukken duurder. Toch kunt u
met een OHRA Autoverzekering
veel op uw autokosten besparen.
Mijzelf scheelde dat ruim 800,-
per jaar! Daar word je dus wel
Bijna dertien maanden na zijn ontslag keert Aad de
Mos terug in het Philips Stadion.
Met Werder Bremen, in de Bundesliga momenteel
een middenmoter, kruist hij in de derde ronde van
het toernooi om de UEFA Cup de degens met zijn
vorige werkgever, PSV.
Deel 1 staat voor dinsdag op het programma.
In Eindhoven werd de 48-jarige trainer vorig sei
zoen aansprakelijk gesteld voor de slechte resulta
ten van PSV en vervolgens als zondebok geslacht
offerd: in de voetbaljungle een ritueel dat veel
voorkomt en vaak heilzaam schijnt te werken.
Sneller dan verwacht krijgt De Mos nu de kans op
revanche. En hoewel hij zelf beweert vrij te zijn
van rancuneuze gevoelens, moet een eventuele
Duitse victorie voor de geboren Hagenaar een grote
genoegdoening betekenen.
als je ziet wat ik nu allemaal extra heb.
Ie Service Systeem met die gratis leen*
M'n vorige verzekering? Die heeft
ileemloos voor mij opgezegd. Doen ze
wilt. Kijk ook eens hoe voordelig OH.
premie-opgave aan!"
Autoverzekering dhr. E.J. Hardeveld,
'ectra 1.6. Nieuwprijs 35.955,-.
'00 km. Schadevrije jaren 4.
surantiebelasting.
jaarpremie Jaarpremie Voordeel
ndere grote bij OHRA bij OHRA
'zekeraars
2.982,-
f2.114,
868,-
Voordeelbon in
HRA:
ag van 8.30 tot 21.00 uur
00 uur.
én van de OHRA Winkels
2 van de Gouden Gids).
tokosten dat wil ik ook! Stuur mij
verplichting eeri premie-opgave
Autoverzekering. Plus het gratis
itoverzekeringen-.
[oor Jaap Bakker
Eindhoven - Aad de Mos
loonde zich vanaf de dag
taarop het lot PSV aan
ferder Bremen koppelde -
3 november- zui-
uig' met het geven van
gterviews aan de Neder
landse pers. Telefonisch
ias hij, in het Duitse hotel
nar hij bivakkeert, nau-
iclijks bereikbaar. Het
jachtwoord dat bij de
receptie genoemd moet
ïorden om tot zijn kamer
lor te dringen, scheidt nu
aimaal direct vrienden
(an vijanden en neutralen.
tin betere mogelijkheid hem te
zo verzekerd door
iinsen van zijn club, was via een
aan Werder te richten, dat
met daarop het verzoek de
tainer te mogen spreken. Die zou
wel zien of een invitatie
was. De toenadering
indgeen respons,
forige week zaterdag nog foeter-
Mos op Nederlandse ver-
lers die hem hoogstper-
in het Weserstadion van
waren komen opzoeken,
ils jullie niet weggaan, laat ik
weghalen", was het enige
citaat dat zij uit de mond van De
fc konden optekenen,
tecoach verwijt een deel van de
nderlandse pers gebrek aan
«ijectiviteit in de berichtgeving
zijn ontslag bij PSV vorig
llisschien dat zaterdag ook het
ssultaat van de zojuist afgelopen
wedstrijd verband hield met zijn
curkse gedrag.
Werder Bremen was tegen Ein-
tracht Frankfurt blijven steken
(peen gelijkspel (1-1), had zwak
gespeeld en voor de zevende com-
Mtiewedstrijd op rij niet
[gewonnen.
Korrel zout
Heeft De Mos weinig trek in een
krnieuwde kennismaking met
iet Nederlandse journaille, ran-
cimeuze gevoelens ten opzichte
ia PSV zijn hem vreemd.
Althans, zo beweerde hij meteen
ei de loting. Die uitspraak mag
pust met een korrel zout wor
sen genomen, gelet op eerder
((dane uitlatingen op momenten
iit zijn gedwongen vertrek bij
KV onderwerp van gesprek was.
kde eerste anderhalve maand na
djn ontslag (28 oktober 1994)
rde:
orzieningen:
itige bestuurder:
ngeveer:
Bouwjaar:
(max. 80.000,-)
(max. 70 jaar)
km
jaar schadevrij
Ambtenaar: G ja Qnee
;ering: WA Casco (all risks)
WA Mini casco
WA
leen invullen als uw werkgever/vereniginê
ntract met OHRA heeft gesloten,
^vereniging:
ictnr.:
0Z1S 181195
>n in een envelop zonder postzegel naar
zekeringen, Antwoordnummer 3344,
ihem. U krijgt snel alle informatie thuis-
acfc Charlton: 'Tactiek? Vanavond, tijdens de whisky..
FOTO DE STEM/JOHAN VAN GURP
Door Aad Jongbloed
Dublin - „Een overwinning
tegen Nederland is niet
onmogelijk. Natuurlijk niet!
Maar laten we 't daar nu nog
niet over hebben. We mogen
blij zijn met de overwinning
van Noord-Ierland op Oos
tenrijk. Zij hebben ons gered
en daar moeten we maar eens
een paar whisky's op drin
ken."
Woorden die slechts uit de mond
van een man kunnen komen:
Jacky Charlton. Op 13 december
is 'zijn' Ierland in Liverpool
tegenstander van Nederland.
Inzet is de zestiende en laatste
plaats op het EK volgend jaar in
Engeland. Charlton is al negen
jaar coach van het 'Groene
Leger'. Hij gaat er vanuit dat het
Europese titelstrijd in zijn
geboorteland zijn laatste kunst
stukje wordt.
Van zichzelf zegt de Brit met de
bijnaam 'De giraffe' vanwege
zijn lange nek dat hij niet de
beste coach is, maar wel de
gelukkigste. Zijn voornaamste
zorg geldt dan ook niet de tak-
tiek van zijn ploeg, maar het
welzijn van zijn spelers.
Kloof
„Je kunt ze een taktiek aansme
ren", zegt hij, „maar die werkt
van geen kant als de spelers zich
niet happy voelen. Als je geen
vreugde in het spel hebt, moet je
ophouden." Op een vraag tij
dens een persconferentie over de
taktiek gaf hij eens ten ant
woord: „Die zullen we vanavond
tijdens de whisky bespreken."
Negen jaar geleden, toen hij
aangesteld werd als coach van
het Ierse elftal, was de nationale
ploeg zeker niet het vlaggeschip
waarop spelers wilden meeva
ren. De geselecteerden speelden
allemaal in het buitenland en er
gaapte een diepe kloof tussen
clubs en nationaal team. De eer
ste drie wedstrijden die onder
zijn leiding werden gespeeld
waren geen succes, maar de spe
lers raakten wel verknocht aan
de nuchtere Brit. Hij gooide de
hekken van de trainingskampen
daadwerkelijk open zodat ze een
open huis werden, voor journa
listen en supporters.
Voorbestemd
Hij onderbrak trainingen door
met de spelers te gaan vissen, te
gaan zwemmen, bier of whisky
te gaan drinken. En vooral gaf
hij de geëmigreerde spelers het
gevoel terug dat het een eer was
voor Ierland te voetballen.
Inmiddels bewoog hij zich in de
café's van Dublin en werd, pra
tend en Guinness drinkend, one
of them. De Ieren herkenden in
hem een man van het volk. Het
was daarmee dat hij een band
kon smeden tussen het volk, de
clubs en het nationaal team.
Sinds zijn komst verdubbelde
het aantal Ierse voetballers van
85.000 naar 170.000 op een
bevolking van drie miljoen.
Toen hij in 1986 aantrad als Ier
se coach had Jack Charlton
natuurlijk een naam als voetbal
ler. Geboren op 8 mei 1935 in
Ashington, in Engelands noor
den, was hij voorbestemd voet
baller te worden. Zijn grootva
der was al voetbalprof en al zijn
ooms van beide kanten. Als spe
ler maakte hij furore bij Leeds
United waarvoor hij 629 wed
strijden speelde. Maar hij moest
wachten tot hij dertig was
geweest voor hij zijn intrede
deed in het Engelse nationale
team. Met dat elftal en samen
met zijn broer Bobby veroverde
hij in 1966 op Wembley de
wereldtitel. Na zijn carrière als
voetbalprof werkte hij als
manager bij Middlesbrough,
Sheffield Wednesday en New
castle United. Zijn sollicitatie
naar de vacature van coach van
het nationale Britse team werd
niet beantwoord; het werd als
een soort wraak gezien dat hij
naar Ierland uitweek en in 1988
tijdens het Europees kampioen
schap met zijn Ieren de Engelsen
versloeg. „Coach zijn van deze
lads is één groot feest", laat hij
met regelmaat weten. Het is hem
aan te zien als hij aan de zijlijn
staat te glimmen van trots en
vreugde.
Zorgen
De wijze waarop de Ieren voet
ballen is er een van zorgeloos
heid, maar in Italië (1990)
bracht dit hen wel in de kwartfi
nale, het bracht hen wel de ene
na de andere verrassende over
winning. De overwinningen
worden om te beginnen in de
kleedkamers gevierd met Guin
ness en mooie Ierse liederen.
„Mijn grootste zorg is dat ik me
nooit echt zorgen maak", ver
klaart Charlton, „ik laat de zor
gen graag over aan onze tegen
standers." Zijn vermogen te
relativeren brengt hij over op de
spelers. Wie van hen maar enige
vorm van hoogmoed mocht krij
gen, wordt door Jack uitgeno
digd voor een kroegentocht in
Dublin en wijzend op de bezoe
kers zegt hij dan: „Blijf beseffen
dat je niet voor jezelf maar voor
hen voetbalt."
Tijdens het WK in Italië ging hij
met zijn spelers op audiëntie bij
de paus, hij als enige protestant.
Voor hem en zijn team zou hij,
beloofde de paus, bidden.
„Opmerkelijk", concludeerde
Jack Charlton na het bezoek aan
de paus, „zou hij niet geweten
hebben dat we ook tegen Italië
moeten voetballen?"
Ereburger
Op 26 mei van het vorig jaar
kreeg hij het ereburgerschap
van de stad Dublin. Een zeldza
me eer, weggelegd voor groothe
den der aarde als John F. Ken
nedy zaliger en Nelson Mandela.
Voor Charlton was het slechts
een bevestiging van zijn popula
riteit. Want hij, Engelsman
notabene, is ereburger van de
gehele groene Republiek, tot in
het kleinste gehucht toe.
meed De Mos de publiciteit. Om
zich niet tot natrappen te laten
verleiden, luidde zijn verklaring.
Pas in een uitzending van Studio
Sport vlak voor Kerstmis en -
snel daarna- in een interview
aan het weekblad Panorama gaf
hij zijn visie op de gebeurtenissen
bij PSV. Zijn woorden legden zijn
gevoelens bloot.
„Ik ben ontslagen door mensen
die in potentie te weinig bagage
hadden om de situatie op waarde
te kunnen schatten", sprak hij
terwijl de camera registreerde, en
hij doelde op voorzitter Willem
Maeyer en manager Frank Arne-
sen. De manager zou zich boven
dien belangrijker vinden dan de
coach, de spelers en de club bij
elkaar.
Misschien is voor De Mos daar
mee de kous af, al lijkt het
onwaarschijnlijk dat een con
frontatie met PSV geen speciale
gevoelens bij hem losmaakt.
Daarvoor is de breuk nog veel te
vers.
Revanche
In zijn carrière nam De Mos wel
vaker revanche op een vorige
werkgever. Op Ajax, de eerste
club in het betaalde voetbal die
hij als trainer diende, het hardst.
In Amsterdam werd hij vijf duels
voor het einde van de competitie
1984/85 ontslagen.
De titel was zo goed als binnen,
maar vooraan lopen in de polo
naise werd De Mos, door bestuur
en de twaalf spelers die zich bij
een stemming tegen hem hadden
gekeerd, niet gegund. „Ik ga er
als trainer altijd vanuit dat veer
tig procent van de spelers voor je
is. De rest is tegen je", leerde De
Mos.
Drie jaar nadien was de wraak
mierzoet. De Mos had de Belgi
sche provincieclub KV Mechelen
van de barre grond af opgebouwd
en bereikte met zijn vrienden-
ploeg de finale van het Europese
toernooi der bekerwinnaars. In
Straatsburg was Ajax de tegen
strever en Piet den Boer, de
robuuste spits in Mechelen-
tenue, de enige doelpuntenma
ker.
Dikke vriend
Een eindafrekening op de mooi
ste dag van zijn leven, zo vatte De
Mos die triomf samen. Meteen na
afloop gaf hij met zijn middelvin
ger aan hoe hij in die gelukzalige
seconden over zijn oude club
dacht. De hand was gericht naar
de dug-out van Ajax.
Een jaar later liet De Mos zich
met Mechelen tot de beste van
België kronen, maar de lente van
1989 was ook het jaargetijde van
de scheiding. En veel erger voor
de nieuwe landskampioen, de
trainer toog naar Anderlecht, de
concurrent. Een ernstig (finan
cieel) conflict met voorzitter John
Cordier, voorheen een dikke
vriend, was de reden voor het uit
elkaar gaan.
In zijn eerste seizoen bij Ander
lecht stond al snel de uitwed
strijd tegen Mechelen op het pro
gramma. Anderlecht bleef over
eind, 0-0 was de uitslag, en na het
laatste fluitsignaal stond De Mos
met gebalde vuisten voor de tri
bunes. Naborrelen was er voor
hem niet bij, Cordier liet zijn
voormalige compagnon uit de
bestuurskamer verwijderen.
Sinds het vertrek van De Mos is
er op het hoogste niveau van
Mechelen trouwens weinig meer
vernomen. De toppers vertrok
ken, onder meer naar Anderlecht.
Voor Aad de Mos is Werder Bre
men de vijfde 'topclub' sinds hij
vijftien jaar geleden als hoofd
jeugdopleidingen bij Ajax bin
nenstapte. Overal, behalve bij
PSV, boekte hij successen; zijn
palmares duidt op vakmanschap.
Overal, ook in Eindhoven, ging
zijn vertrek met veel tumult
gepaard. Hij werd ontslagen bij
Ajax, Anderlecht en PSV en ver
trok met ruzie bij Mechelen. De
Mos zelf keek van al die bomba
rie nooit zo op:
„Als trainer van een topclub zijn
sterven en ontslagen worden de
enige zekerheden die je hebt.
Eerste liefde
Aad de Mos zag het levenslicht op
27 maart 1947 en leerde lopen in
het Haagse Zuiüerpark, in een
lucht die zwanger was van voet
bal.
Het was daar, op een doeltrap
afstand van zijn ouderlijk huis
aan de Moerweg, dat hij als peu
ter zijn eerste liefde ontmoette.
ADO was haar naam, niet alleen
een verleidelijke vereniging, des
tijds ook een roemruchte.
De Mos had voorgoed zijn hart
verloren, voetbal werd een
levensbron, spelen in het vaan
delteam een droom die hij dag en
nacht beleefde.
De Mos drong door tot de betaal
de jeugd en werd door wijlen
Ernst Happel bij de hoofdselectie
gehaald, maar al snel volgde zijn
eerste scheiding.
De Mos wilde spelen en geen bal
len dragen, zoals Happel wel eens
van hem verlangde. De kop ging
ZATERDAG 18 NOVEMBER 1995 B4
in de wind, De Mos kuste ADO
vaarwel. Hij koos RVC als nieuwe
partner, speelde daarna bij
Excelsior nog een jaartje in de
eredivisie, maar stopte toen bleek
dat zijn liesblessure chronisch
van aard was.
Zijn droom die nooit bewaarheid
werd, spelen in ADO 1, en zijn
vervroegde uittreding als speler
maakten de ambities van De Mos
om als trainer te slagen waar
schijnlijk alleen maar groter.
Bovendien, zonder voetbal was
leven niet eens mogelijk. Al op de
MULO en de Kweekschool dacht
hij aan niets dan de lijnen op het
veld, de gladgeschoren grasmat.
En toen hij les gaf op een basis
school in de Haagse Schilders
wijk kon de uitkomst van een
rekensom het nooit winnen van
de uitslag van een trainingspar
tij-
Onder meer op advies van Happel
- vroeger zijn grote voorbeeld
waardoor de Ajax-spelers hem
later wel eens gekscherend de
'kleine Happel' zouden noemen -
hield De Mos zich als puber al
bezig met het trainen van jeug-
delftallen.
Hij wandelde bovendien met
groots gemak door alle cursussen
die een groot oefenmeester van
hem moesten maken en boekte
successen met de amateurclubs
Wilhelmus, Valkeniers en RVC.
Maar de basis van zijn loopbaan
als trainer lag toch vooral op de
velden van het Zuiderpark, in het
werk met de talentjes van ADO.
Bliksemc ar rièr e
Aan het slimste jongetje van de
klas had Ajax wel behoefte en
nadat De Mos in 1980 was aange
nomen begon- hij arih een blik
semcarrière.
Toen hij vijf jaar later moest ver
trekken was hij met Ajax twee
keer kampioen geworden en had
hij de basis voor de derde titel
gelegd. Raakte De Mos in Den
Haag in de ban van de bal, in de
Amsterdamse school werd hij
gehard in het vak.
Een harde trainer die hecht aan
kadaverdiscipline, het is een
stempel die hij nog steeds draagt.
En bovendien, De Mos is wan
trouwend. Een goede coach is
altijd op zijn hoede, vindt hij zelf.
Maar hard, nee, hij noemt zich
zelf liever rechtlijnig, eerlijk,
consequent. Hoewel de jungle
waarin hij werkt een keiharde
opstelling vaak vereist. Want:
„Een gebrek aan respect ken
merkt de voetballerij. Iedereen
draaft maar door, iedereen maakt
Het eindigde met ontslag en een
royale afkoopsom.
Bij zijn aantreden bij PSV had De
Mos zich nog gepresenteerd als
'een garantie voor succes', een
uitspraak die hem in Eindhoven
bleef achtervolgen, een uitspraak
ook die hem typeert. Het etiket
van 'bluffer' hangt onmiskenbaar
aan hem.
De Mos deed nooit moeite dat
predikaat van zich af te schud
den. Altijd trad hij naar buiten
als een trainer die nauwelijks
twijfels kende, die zich goed
FOTO DE STEM/JOHAN VAN GURP
genoeg achtte voor het allerhoog
ste. „Ik ben voorbestemd bonds
coach te worden", was ook zo'n
uitspraak.
Maar van één wetenschap is De
Mos altijd nog het meest over
tuigd: alleen resultaten houden
een trainer op de been. Bij Ajax,
Mechelen, Anderlecht, PSV of
Werder Bremen.
Vandaag in München, waar zijn
ploeg tegen Bayern speelt, en
dinsdag in Eindhoven. Een trai
ner in de top moet blijven win
nen.
elkaar af." Na zijn tropenjaren
bij Ajax nam De Mos eerst een
betaalde vakantie - zijn contract
liep na zijn ontslag nog een jaar
door - alvorens hij in februari '86
aan zijn Belgische avontuur
begon. Hij won met Mechelen,
waar hij de bijnaam De Magiër
kreeg, de nationale beker (1987),
de Europa Cup II (1988), de
Super Cup ten koste van PSV
(1989) en de nationale titel
(1989). In Anderlecht bleef het
succes beperkt tot één kampioen
schap, in 1991. Een paar maan
den later bemachtigde hij met die
club een plaatsje in de lucratieve
Champions League. Opnieuw
was PSV het slachtoffer.
Bluffer
Na een jaar langs de zijlijn, op
kosten van Anderlecht dat met
De Mos een contract was aange
gaan tot 1994 en hem in mei '92
ontsloeg, was PSV in 1993 zijn
volgende uitdaging.
Het verloop van dat avontuur
mag genoegzaam bekend worden
verondersteld.
Aad de Mos: rechtlijnig, eerlijk, consequent?