A DE STEM x si, r m mm JS1 'nc"ars fon met 1"" Paul Haarhuis en Jacco Eltingh verheugen zich op WK in Eindhoven 6Titelsdaar gaat het om' Alleen winst telt voor Paul Tacobs Breda Electronics disco geluid licht apparatuur PAUL HAARHUIS OVER JACCO ELTINGH JACCO ELTINGH OVER PAUL HAARHUIS 1 .V# j^jteur/gïwthandel/dealer van 9e'u'd, licht en communicatie tegen de laagste prijzen j ^bosstraat 14 Breda/Princenhage Tel. 076-5212881 1 Soort 1 ZATERDAG 18 NOVEMBER 1995 DEEL B of doet in '96 examen. (lis is voor koeien, gromde Ivan i(B(ll telkens weer, als hij voor g zoveelste keer gestruikeld „s op Wimbledon, zijn nooit «realiseerde, ultieme droom. Misschien, maar niet in India, mar liggen de heilige koeien in B vuile stof van de straat en open alleen de rijken op gras. ld is natuurlijk niet zo verrassend dat de Indi te termisbond voor gras heeft gekozen voor ld duel met Nederland inde eerste ronde van strijd om de Davis dp (wereldgroep) in februari. De keuze lag tefe voor de hand. Wie «India tennist, is van de toogste kaste, speelt bij sn club, en de banen vande club zijn van gras. Hat geschoren -en besproeid wordt door leden van de lagere kas ten; Net als op Wimble- fai blijven de koeien buiten. rtëre weten dus best to ze op gras moeten tennissen, en ze hebben inLeander Paes een spe kt die het juniorentoer- «i op Wimbledon gewonnen heeft. Boven- dienhebben ze drie keer de finale van de strijd omdeDavis Cup bereikt, alhebben ze de begeer de, zilveren Salad Bowl a Dwight Davis nog tooit mee naar Delhi mogen nemen, in 1966 verloor India de tale met 4-1 van Austr- sfê, in 1974 weigerden taitraj en de zijnen om destijds togvoorde hand liggende rede- voor de eindstrijd naar Johannesburg af te reizen en in 16 gaven de Zweden op het Ie indoor-gravel in Gothen burg geen wedstrijd uit handen. Bot Is daarentegen lang geleden ij balartiesten met tulband sêidueel potten wisten te brer en op al dan niet heilig gras. Zqals de drie broers Amritraj, waarvan Vijay, ooit kwartfinalist op Wimbledon, niet alleen de talentvolste was, maar ook de bekendste filmster zou worden. Of vader en zoon Krishnan, bei den begenadigd met misschien oog wel meer balgevoel dan In McEnroe. Naar Ramesh, de w.ging ik altijd graag kijken, •ij stond meestal daar waar de tal kwam, liep nauwelijks, wette zelfs nauwelijks na een vijfsetter en streelde bal met een bespanning die het predikaat kisnetje' nog niet eens verdien- de. Het als zijn pa is Ramesh een taetje dikkig, een luie loper, en wd hij op Wimbledon meestal i'de derde of vierde ronde door M kanon van het kaliber Ivanis- of Rosset van de baan pamd. Hoofdschuddend sjokte taesh dan van links naar 'echts, van het ene servicevak Mr het andere, zich afvragend «at dat nou allemaal met tennis I'maken had. 'amesh Krishnan zien spelen 'egen een andere topper met een beetje balgevoel, dat was Pn tennis meer, dat was kunst, «heb hem een keer met John McEnroe zien duelleren en ik wet niet eens meer wat de uit- ™g was, wel dat Mac de winnaar «as. De cijfertjes doen er ook tottoe, want het was geen wed- ®jd meer, het was een fantas sen Dallet, waarin beiden slagen «en zien die niemand anders beheerst. benamen van de huidige Indiase lennisgeneratie zeggen me nog 'e zoveel. Schitterend zijn ze 1 ,voor- én achternamen van tonder Paes, Zeeshan Ali en «cav Natekar. Zeg ze maar voorzichtig na, proef ze in «fond: dat klinkt toch een «beter dan Jan, Paul en Jacco. «geen niet zeggen wii dat Wand straks kansloos is in namen betreft niot het zal ze toctl ook g»8" zijn dat Jacco kiinrfVl8r maanden geleden de 2ualei °P Wimbledon «Kt heeft, en dat Richard Kra- van #°r'9 iaar het 9tastoernooi Teeiff1? in 9ewonnen heeft. hS koningsdubbel Haar- i 'Krop,Wimbledon pas Metók fnales van Leach en verloor. Er zit best wat in boet,,"1 PUr V00r het stam" «vee van de KNLTB.... Léon Krijnen 4Het dubbel is iets heel moois' Al ruim drie jaar lang, sinds de US Open in augustus 1992, vormen Paul Haarhuis en Jacco Eltingh een geducht koppel op de tennisbaan. Een gouden duo, zo is in die periode gebleken. Met toernooizeges in onder meer Pafijs, Monte Carlo, Essen en Stockholm was het afgelopen seizoen een hoogtepunt. Daarop kan vanaf komende woensdag de kroon worden gezet, want de twee in Monaco wonende vrienden behoren in het Indoor Sportcentrum Eindho ven tot de favorieten bij de ATP World Tour Doubles Championship waar de wereldtitel op het spel staat. In hun schaarse vrije tijd, tussen sponsorverplichtingen, fiscale raadgevingen, trainingen en korte familiebezoeken door maakten de 29-jarige Eindhovenaar Haarhuis en de vier jaar jongere Gelderlander Eltingh anderhalf uur vrij. Om te 'roddelen' over elkaar, te praten over de geheimen van hun samenwerking^ hun verzadiging en ambities en de irritaties rond het nog altijd heersende gebrek aan waardering. Door John Graaten Hans Wagenaars ZE ZEGGEN van elkaar, niet gespeend van zelfkennis, dat ze eerzuchtig zijn. Sinds het eerste daverende succes, de wereldtitel in Johannesburg in december 1993, verzamelen Paul Haarhuis en Jacco Eltiiigh gretig overwinningen en titels. De roem zalft alle zaken die zij zich ten gevolge van de domi nante plaats van het tennis in hun leven voorlopig moeten ontzeggen. Toch voelt het succesvolle tennisduo zich soms nog miskend. Dat ze na de triomf in Johannesburg prompt tot 'Sportploeg van het jaar 1993' werden gebombardeerd, vonden ze niet meer dan terecht. Maar dat ze die bekroning het jaar daarna niet geprolongeerd zagen, zit de heren nog steeds dwars. Waarde Jacco Eltingh: „In 1994 hebben we veel meer gepresteerd dan in het jaar dat we sportploeg van het jaar werden. We wonnen twee Grand Slams en nog vijf andere grote toernooien en daardoor stonden we met afstand nummer één op de ATP-ranking. Dat heeft nog nooit eerder een Nederlands dubbelteam gepresteerd. En dan worden we niet eens genomineerd voor die verkiezing. Ik denk dat de bridgebond had gepro testeerd. Nou, dan heeft die titel in 1993 voor mij ook geen reet waarde meer." „In 1994 waren we ineens geen team meer!", vult Haarhuis aan. „Blijkbaar hanteren ze elk jaar andere criteria. De volgende keer gaan we gewoon niet meer." Bewondering Niettemin vinden Haarhuis en Eltingh dat'ze over waardering weinig hebben te klagen. Vooral door hun prestaties is het dubbel-tennis in Nederland in aan zien gestegen. „De mensen in Neder land hebben veel respect voor onze prestaties. Ze zijn echt enthousiast, het leeft," heeft Paul Haarhuis mogen ervaren. „Ook binnen de tenniswereld is er echt bewondering voor ons. Laatst sprak Becker dat tegenover mij nog uit. 'Ik zie jullie steeds vaker op zaterdag en zondag, de dag van de halve finale en finale', zei hij tegen me. Het dubbel wordt in het circuit zeer serieus geno men." Toch blijft deze specifieke disci pline van het tennis altijd in de scha duw staan van het enkelspel. Onte recht, vinden Haarhuis en Eltingh. „Het is eigenlijk de meest aanspreken de vorm van tennis die bij sowieso veel mensen bekend is. Mensen die recre atief tennissen, doen het meeste aan dubbel. Daardoor kunnen zij zich heel goed vereenzelvigen met het dubbel. Als je eenmaal met het virus besmet bent, kom je er niet meer vanaf. Waar om? Het is fantastisch, het is snel, altijd mooi, met spectaculaire rally's. Dat kunnen maar weinig tennissers," meent Eltingh. Combinatie Haarhuis en Eltingh maken er dan ook geen geheim van meer waardering te kunnen opbrengen voor tennishelden als John McEnroe, Boris Becker en Ste fan Edberg. Goden die de twee discipli nes moeiteloos met elkaar combineer den. „Jongens als Sampras, Agassi en Courier kunnen het mentaal en fysiek niet opbrengen. Richard Krajicek bij voorbeeld ook niet. Die heeft het met alleen de singles al moeilijk genoeg om alles heel te houden." De geringe publieke belangstelling die er doorgaans voor de dubbelpartijen op een groot toernooi bestaat, is volgens het duo voor een groot deel ook terug te voeren op de planning van de partijen. „De schema's worden gemaakt op de enkelspelen. Logisch natuurlijk. Daar staat het meeste geld op het spel en daarin komen ook alle toppers in actie. Daar komt het publiek voor, maar als ze de dubbels op het centre-court zou den programmeren zit het zeker weten ook bomvol." „Wij ervaren het dubbel in ieder geval als iets heel moois. Het heeft van ons completere tennissers gemaakt," ver tolkt Eltingh ook de mening van de instemmend knikkende Haarhuis. „In de top twintig van de single-ranking lopen jongens rond die wij nog kloppen als we met het racket in de linker hand spelen. Daaruit alleen al blijkt hoe spe ciaal dubbel feitelijk is." Communicatie Belangrijk onderdeel daarin is de com municatie tussen beide spelers. Bij de meeste dubbels ligt de beslissingsbe- voegheid bij de serveerder, bij het Nederlandse koningskoppel heeft Haarhuis de touwtjes in handen. En dat is verrassend, zeker omdat beiden Haarhuis als de introverte van de twee kenschetsen. „Alex Reijnders, onze trainer en coach, Paul en ik hebben allemaal hun inbreng," zegt Eltingh. „Maar tijdens de wedstrijd ben ik degene die aangeeft hoe we het punt gaan spelen," verdui delijkt Haarhuis, balend omdat hij op de singlelijst twee punten minder heeft dan Todd Martin, de numiger 18 van het circuit. „Ik bepaal hoe er geser veerd wordt, of we binnenkant of bui tenkant spelen, of we voor de korte of de lange weg kiezen. Als Jacco het er niet mee eens is, hoor ik dat wel en dan maken we een keuze." Meningsverschillen komen zelden voor, chronische fouten zijn er volgens de twee ex-wereldkampioenen in het geheel niet. „We zijn niet achterlijk," zegt Eltingh, „als er iets fout gaat pra ten we erover en lossen we het op. We beschikken inmiddels over een redelij ke spelintelligentie." Eindhoven Door overwinningen in onder meer Stockholm, Essen, Parijs en Monte Carlo hebben Haarhuis en Eltingh het etiket van de favoriet opgeplakt gekre gen. De verwachtingen voor het WK in Eindhoven zijn dan ook hooggespan nen. „We gaan voor de hoofdprijs," zet Haarhuis de toon. „We hebben aange toond dat we tot de beste twee koppels horen, het publiek mag iets van ons verwachten. Maar als we in de halve finale stranden kunnen we toch een goed toempoi hebben,gespeeld. De titel is niet vanzelfsprekend." „Zeker niet," zegt de statisticus in Eltingh. „We hebben van"alle teams die aan het WK deelnemen al eens verlo ren. Behalve van Lobo/Sanchez. Tegen hen hebben we één keer gespeeld en ook één keer gewonnen. Over de extra druk die het spelen voor eigen publiek zou kunnen geven, maken de twee zich geen enkele zorg. Ook Haarhuis niet, die het spelen in zijn geboortestad alleen maar als een prettige bijkomstigheid ervaart. „Een WK in eigen land geeft misschien wat meer druk, maar veel zal dat niet zijn. We zijn het ondertussen wel gewend om belangrijke wedstrijden te spelen. De druk van een eerste plaats op een Grand Slam-toemooi is wat mij betreft in ieder geval veel groter," zegt Eltingh. Paul Haarhuis en Jacco Eltingh enthousiast. „De mensen in Nederland hebben veel respect voor onze prestaties. Ze zijn echt FOTO RENÉ MANDERS Door Hans Wagenaars Wat houdt Jacco zoal bezig behalve tennis „Bijna alles. Andere sporten, het milieu, de dingen die in de krant staan. Hij wil gewoon overal over kunnen meepraten." Hoe zou je Jacco willen typeren als mens? „Als iemand die heel collegiaal is, op wie je kunt vertrouwen. En als iemand die recht door zee is. Iemand die van zijn hart geen moordkuil maakt. Hij gooit er echt alles uit wat in hem opkomt. Nee, Jacco neemt geen blad voor de mond." In hoeverre is er sprake van echte vriendschap? „Wat wij hebben gaat verder dan gewone vriendschap. We hebben maar een paar vrienden, dus... Over 25 jaar... hebben we nog een goed contact met elkaar." Wat onderscheidt dit partnership, van een zakelijke overeenkomst? „Onze gemeenschappelijke interesses. We kunnen persoonlijk heel goed met elkaar overweg, maar we zijn twee heel verschillende personen. Jacco is meer de extraverte, ik de introverte. Maar onze communicatie verloopt goed. Jac co zal zeggen dat we het beste van elkaar eruit halen." Heeft Jacco eigenschappen waaraan je je stoort? „Er zijn altijd wel van die kleine din getjes waar je niet zo gelukkig mee bent. Die zal Jacco ook wel over mij te melden hebben." O ja, welke dan? „Jacco komt bijvoorbeeld nooit op tijd. Vandaag weer niet. Ik ben hier om drie vóór half elf, hij komt vijf óver. Als we een auto nodig hebben, bestel ik die ook altijd een kwartier te vroeg. Dan weet ik zeker dat we 'n minuut of tien eerder weg zijn dan eigenlijk de bedoe ling zou zijn ."Zijn die kleine dingetjes bespreekbaar? Is kritiek überhaupt bespreekbaar? „Zeker weten! Maar het zijn ook alleen maar echt kleine dingen. Grote irrita ties komen niet voor. Als je 48 weken met elkaar optrekt, kun je ook geen grote onderlinge irritaties hebben. Dan zou het ondanks alle successen die we samen hebben gevierd al lang fout zijn gegaan." „Dus praten we erover. Nee, beter: we maken er wat grappen over. En dan kletst hij weer de oren van m'n kop. Zo veel dat ik hem weieens vraag of hij niet effe z'n mond kan houden." Heb je bewondering voor je partner? „Jazeker. Als sporter, omdat het een keiharde werker is, maar net zo goed als persoon. Ik heb hem heel hoog. Hij zegt rechtuit wat hij denkt, terwijl ik soms toch m'n mond houd. Achteraf denk ik dan wel: jee, daar had ik ook wel wat van kunnen zeggen. Ik vind het knap dat hij dingen er zomaar uit- floept." „Maar ik vind niet dat ik zou moeten veranderen. Ik ben nu eenmaal iemand anders, heb dat snelle niet. Maar op de baan neem ik de beslissingen. Best wel vreemd ja, maar dat is gewoon zo gegroeid. Zonder dat daar redenen voor aan te voeren zijn." Welke waarde heeft geld voor Jacco? „Hij is echt niet voortdurend met geld bezig maar realiseert zich wel degelijk dat hij een bevoorrecht persoon is en dat hij later onafhankelijk kan zijn. Later kan hij zich dingen permitteren die anderen niet kunnen." „Maar nu houdt dat hem niet bezig. Het enige wat hij doet is wat kleine transacties, opties en aandelen. Om de kick van het winnen van een paar hon derd gulden. Niet om er grote sommen mee te winnen. Hij weet dat hij zich dan beter kan concentreren op een goede wedstrijd." Waarom woont Jacco in Monaco? „Om dezelfde redenen als ik. Natuur- Jacco Eltingh lijk mede vanwege het fiscale klimaat in Monte Carlo, maar dat is het echt niet alleen. Hij zit daar ook omdat de werkomstandigheden er beter zijn. Als we alleen vanwege de fiscus vertrok ken zouden zijn, dan hadden we mis schien wel beter naar Dublin kunnen gaan. Daar betaal je alleen belasting over wat je in Ierland verdient en daar zijn geen grote toernooien." In hoeverre speelt eer nog een rol? Wil Jacco nog steeds de beste zijn? „Man, Jacco is vreselijk eerzuchtig. Hij wil uiteindelijk toch kunnen terugkij ken op zoveel mogelijk titels en een zo hoog mogelijke ranking. Hij heeft nu 25 dubbeltitels en vier enkelspeltitels en dat zijn toch palmares waar je mee tevoorschijn kunt komen. En daar gaat het voor hem toch om." „Hij wil altijd de beste zijn, heeft altijd de instelling om zijn spel te verbeteren. Logisch, want als Jacco ergens de pest aan heeft is het aan het moment dat hij stilstaat en iedereen hem voorbij komt hollen. Het laatste wat hij wil is dat mensen aan hem vragen waarom het de laatste tijd niet meer zo goed gaat." Door John Graat Wat houdt Paul bezig in het leven? „Sport en nog eens sport. De uitslagen van de FSU-university in Amerika, waar hij vroeger zelf op gezeten heeft, houdt hij altijd bij. Vooral het football en het basketbal. Paul vindt het leuk veel met zijn vriendin om te gaan. En de laatste maanden heeft hij veel lopen filosoferen over zijn nieuwe auto." En het is geworden... „Een Porsche." Kun je hem als mens typeren? „Paul is een vrolijke, positieve vent. Hij heeft altijd wel wat practical jokes paraat. Hij is heel direct als het om praktische, normale dagelijkse dingen gaat. Een echte flapuit. Als het om emotionele zaken gaat, is hij veel min der rechtstreeks. Dat soort dingen houdt hij liever voor zich." In hoeverre beschouwt hij jou als een echte vriend? „Dat gaat ver, ongetwijfeld. Als je 48 weken per jaar bij elkaar bent en geen goede vrienden bent, kun je het schud den. Dit werkt alleen als je veel van elkaar kunt accepteren. Ik weet zeker: als ik ooit gedonder zou krijgen, kan ik op Paul rekenen. Zo is hij." Wat onderscheidt jullie partnerschap van een zakelijke overeenkomst? „Het bijzondere is dat deze overeen komst vanuit het verleden zo is gegroeid. Natuurlijk vormen wij samen ook een bedrijf dat geld moet verdie nen. Maar je kunt dit, en dat geldt voor alle sporten, niet alleen als een zakelij ke onderneming beschouwen. Dat is te beperkt. En alleen vriendschap kan dat ook niet allemaal compenseren. Als het op de baan voor geen reet loopt, kun je het vergeten." Heeft Paul eigenschappen waar je je aan stoort? „Ja, maar die heb je maar te accepte ren, daar moet je niet teveel over zeu ren. Paul is soms wat slordig, met zaken die hij zou regelen. Als hij die niet zo interessant vindt, moet ik het vaak eerst nog een keer zeggen voordat hij - en dan nog op het laatste moment - eindelijk actie onderneemt." Kan hij tegen kritiek? „Ja, als ik het rechtstreeks zeg. Tijdens de wedstrijd heb ik wel eens wat te mopperen. Soms valt dat wel eens ver keerd, maar meestal heeft hij er niet zoveel moeite mee. Zolang ik die kri tiek maar kan onderbouwen." Heb je bewondering voor hem? „Ja, tuurlijk, een hele grote bewonde ring. Daarbij speelt een rol dat hij vier jaar ouder is. Als je ziet wat voor fel heid en lichamelijke inzet hij soms kan opbrengen, dat is prachtig om te zien. Het is sowieso bewonderenswaardig dat hij het 48 weken per jaar met mij uithoudt, en dat hij zoveel van mij accepteert. Dat is dezelfde waardering die ik ook voor mezelf heb. Paul leeft zo professioneel, hij plant alles in zijn leven perfect. Hij heeft veel oog voor andere zaken en toch staat tennis cen traal." Welke waarde heeft geld voor hem? „Het klinkt misschien arrogant, maar ondertussen heeft geld voor ons beiden niet zoveel waarde meer. Je weet dat je in principe alle dingen kunt doen die je leuk vindt. En daarbij, Paul heeft vol doende koppie-koppie en discipline om ook na zijn sportieve carrière nog suc cesvol te zijn. Maar hij zal straks ook veel tijd in willen ruimen voor zaken waar hij nu niet aan toekomt. Vooral aan zijn familie. Want voor dat tennis worden dat soort zaken nu op een waakvlammetje warmgehouden. Ik merk aan Paul dat hij zijn familie en zijn vriendin heel belangrijk vindt." In hoeverre is Paul eerzuchtig? „O, héél eerzuchtig. Als je ziet welke geestelijke en lichamelijke energie hij er soms tegenaan gooit, fantastisch. %ml wil vreselijk graag winnen. Als ik een partij heb verloren maar toch goed heb gespeeld, kan ik nog redelijk tevre- Paul Haarhuis den zijn. Paul niet. Bij hem is een goed gevoel na een partij puur een kwestie van winst of verlies. Als we verloren hebben, is hij niet te genieten, trou wens, óók na een potje tafelvoetbal." Vindt hij het nog wel echt leuk, dat getennis over de hele wereld? „Lang niet altijd, maar dat is inherent aan werken. Iedereen heeft wel eens een dag of een periode waarin je even van alles baalt. Als we weer moeten vechten om een trainingsbaan, ergens op een toemooitje. Maar wij lopen onderhand zo lang mee dat we precies weten hoe we ermee om moeten gaan. Bovendien kunnen wij op elkaar terug vallen, en op onze coach Alex Reijnders die ons ontzettend kan motiveren. Soms schelden we elkaar in de kleed kamer ook lekker de huid vol." Aan wie in het wereldje heeft Paul gru welijk de pest? „Tarrango, Steeb, Delaitre, Paul heeft niet echt een bloedhekel aan hen, dat heeft hij aan niemand, zo zit hij niet in elkaar. Maar vrienden zijn dat niet, van mij ook niet trouwens."

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1995 | | pagina 13