j)p Bornholm wacht de trein ft brave bestaan in het ^buitengewest' van Denemarken Portugal probeert Italië bezoekers af te troggelen RESERVE n 16 SEPTEMBER 1995 D#®m ZATERDAG 16 SEPTEMBER 1995 7-11! 16x7 8-12 met eindspel. 39...17-22 40. 26-21 16x7 12x1 42. 37-32? Het 7-1141. 01 - .bes(lissende moment. Ka -1-16 of 31-26 is remise L, meest waarschijnlijke result® Een variant: 21-16 8-13 9 22-28 33x22 18x27 37-32 i 32x21 23-28 38-33 28-32 3® 32x23 21-17 23-28 43-38 IM 39x28 30x39 enz. 33 42...24-29! Natuurlijk. 43 33® 20x40 44. 35x44 22-28145 3® 23-29! Na deze twee kracht® ten staat wit voor een posiiS neel bankroet. 46. 21-16 ulB 47. 31-26 30-34 48. 39x30 25® 49. 44-40 28-33 50. 38-32 33® 51. 43-38 29-33 52. 38x29 34® 53. 26-21 8-12 54. 32-28 3Ü 55.27x381-7 56.21-1712x21® 16x27 20-24 58. 40-34 39x30* 38-33 30-35 en wit gaf het 13 18-23+) op. V Op vijf rondjes troef deed Oos twee schoppens en klaverboe en -tien weg. Nu volgden rui: tenaas en -vrouw en RUITEN ZEVEN ging naar de heer. Dit. was nu de situatie: Eerst werd klaveraas gespeel^ waarna ruitenvijf volgde. Oos dacht dat Zuid deze slag in zijij hand moest overnemen en deed schoppenzeven weg zodalj schoppenvijf de twaalfde slag opleverde. Het verhaal verteld niet of Oost klaagde over hetj slechte licht aan tafel. f6; e5 16. f5 9. 10. 36. Le7 - f6 Pe6-f4+; 3 Ke2 - d2 Pf4 - dS; 38. L16- f7-f5; 39. Lg7 -f8 Pd5-e- 40. Kd2 - e2 f5 - f4; 41. Lf8 rif f4 - f3+; 42. Ke2 - el Pe3 - 43. Kei - d2 Pc2-al!; b3-b4 Pal-b3+; 45. Kd2'el Pb3 - cl; 46. Kel-fl P«~ 47. b2 - b3 Pd3 - cl; 48. c3' Pclxb3; 49. c4 - c5 Pb3 - d4; Ld6-g3 Pd4- c6; 51. lp'1 Ke4 - e3; 52. Lel - c3 Ke3-« 53. Lc3 - el a6-a5; Ana® geeft het op. 54. bxa5 K Lh4 b3; 56. Lf6 Pd4; garand®" promotie voor de b-pion- De partij werd gespeeld aan tweede bord. Aan het ee tf maakte de baas zelf (Kasparo.j remise met Lautier. Hij1 zijn vuist hebben gs'ac maar is door dit voorben vens weinig wijzer gewovae vermoed echter dat zijn nen al gesmeed zijn. In h j cente verleden bediend zich met wit enkele ma E" nS. het enigszins omstreden t h(j, gambiet. Hij boekte er pr ;en en. tc5 ae- co- ns te- dt. d5 :d8; e2 e6; bijl ge zeges mee, onder a«y-- gen Anand. Maar moge'J de hij het tegengif voo Open Spaans nog even kast laten staan. (Hand Bornholm is peens buitenbeentje, jgt tegen Zweden ichurkt. De kust is de stranden be- het fijnste zand en Jensen zijn er stug. jornholm is braaf. !^üarTvan Grinsven jongensachtig, zoals alleen lianen dat kunnen zijn. En uPete Hunner de veertig al sterd. Hij is glasambachts- (oont op het kleine Deense Bornholm dat dicht tegen to ligt aangeschurkt. Poli- «tenschappen studeerde En kunstgeschiedenis. ...de in Kansas en in New i De liefde dreef hem eerst kopenhagen en daarna naar jiolm. Het gemak waarmee ^beeldspraak oplepelt, ver- j dat hij die vaker heeft ge- jt „Het leven in Amerika is KI rijdende sneltrein, als je ju uit moet, dan haal je 'm jueer. In Kopenhagen gaat Bij wat langzamer. Maar in Jlolm wacht de trein op je tot ur instapt." sentie van het leven op het buitengewestelijke Deense iJ teruggebracht tot enkele ja. Net zo min als de rest van aarken, eeft Bornholm 1®, fjorden of strenge win- zelf zeggen ze dat het zo duur is als de rest lit Scandinavische broeders. bet door wisselende sktshebbers regelmatig ver eiland dichter bij den ligt dan bij Denemarken Bornholmers al sinds anheugenis graag bij Dene- ifa horen. In 1658 was het r. De Zweedse gouverneur en garnizoen werden over de :ggejaagd en de eilandbewo- 5 sloten zich weer bij Dene- sken aan. eigenlijk? Tegenwoordig ile eilandbewoners vooral lts Bornholmers te zijn. Het is zelfstandige provincie en de urn het land heet consequent «f.De vraag 'Ben je in Ko- geweest?', wordt niet ill Dat is 'Ben je Daar ge- al!' trekt een half miljoen per jaar, veel Duitsers Ze worden vooral ge- tor de stranden aan de De mooiste zijn te vin bij Dueodde, twintig kilome- in de zuidoostpunt. En zomaar strand. Het stuif- werd vroeger onder meer om zandlopers mee te Het is het fijnste zand, wit ook. De van Dueodde kijkt uit zand, duinen en zee. Wie de tweehonderd treden naar wil lopen, hoeft slechts Deense kronen in een busje 'Ppen dat naast de ingang Want toezicht is er niet al- geldt voor de wankele lletjes die overal langs f weg staan. Zo bieden boeren averse waren aan, aardappels, "A eieren. De prijzen staan ij èn een blik of doosje om het in te doen. Als de avond valt Me koopwaar naar binnen "gehaald zit dat geld er nog lin. Jongeren is de tweede grootste stad 1 «et eiland. Op 1 mei 1994 •rnden er 3.871 mensen, maar pi zullen er inmiddels weer zijn. Want Bornholm fkeg. Zo'n 45.000 inwo rtelt het eiland nog, tweedui- v minder dan een paar jaar Als in zoveel afgelegen 1 trekken de jongeren op zoek naar werk, een be- toekomst. I Bornholm nog grossiert charmante vissersplaatjes v ^kidustrie op het ei- -Nekso is de vierde belang- "ssershaven van Dene- K tln ^aatste jaren enor- jlJPP® °Pgelopen. Tien jaar 1 kon een jongeman zon- De visserij bepaalt het ritme op Bornholm, veel meer dan het toerisme. Visrekken voor de Gughjem Rogeri - een combinatie van ro kerij en restaurant - bieden een surrealistische aanblik. foto's johan van grinsven ftnnl 'j- mil S er noS g°u(1 geld m enen; tegenwoordig nauwe- t ii»u beieSde boterham. Als 5 lst mag worden, is de vis j aar en als de vis gevon- an worden, mag die niet 1 gevangen. Wie er naar eert .krijgt een moedeloos te ™ren over quoterin- te vangsten en een ingekrompen visserij- haven van het plaatsje «tóv. s achter elkaar noe- 'oonit a' 6en ®e'' zegt een "linens Verdnngt een hand- °"t di en Zlcb rond een vissers- gelost. Meeuwen nvi*L aasgieren; afgeklo- jzpj, j koPPen op de kade be- e ma geduId loont- Glibbe- rWn oranie en zwart e haf er sckepen in rit- '"ovenH t"6?' De stank is oor- de hart zomermaanden een dag later als 'Hollandse Nieuwe' te koop in Nederland. Toerisme De visserij, dat is hier nog het Echte Leven. Heel wat mensen werken de ene helft van het jaar in een hotel of restaurant en de andere helft als visser of als vis- filleerder. Visserij is een belang rijkere bron van inkomsten dan landbouw en toerisme. Door het belang van de visserij en de land bouw krijgt het toerisme ook geen kans de kleine samenleving te ontwrichten. Dat geeft toeris ten de kans om te verblijven in een samenleving die ook buiten het toerisme een kloppend hart heeft. Age Pedersen is de chef van Den Lille Havfrue, 'de kleine zee meermin' in Snogebaek. Bij de lokale bevolking staat zijn res taurant bekend als een van de beste van Bornholm. Als visser bleek hij geen succes - zeeziekte is in dat vak nu eenmaal geen pre - dus moest hij iets anders in de winter. Pedersen verhuurt zich daarom 's winters als gastkok in Zweden, want een vetpot is de Bornholmse toeristenindustrie dan niet voor hoteliers en restau rateurs. Toch heeft het eiland dan ook iets te bieden - een soort ruige rust -maar het is het pro bleem van de jonge hond die zijn eigen staart achterna loopt. Ho tels, winkels, musea en cafés zijn niet open omdat er weinig toeris ten komen en er komen nauwe lijks toeristen omdat er niets open is. Afstanden Over de afstanden op Bornholm hoeft niemand in te zitten. Bin nen een half uur is elk punt van het eiland vanuit elk ander punt per auto te bereiken. Een beetje fietser steekt zonder veel proble men van noord naar zuid of oost naar west over in een paar uur tjes. Niet dat Bornholmers zelf zo mobiel zijn. Dat tochtje van een half uur dat nodig is om aan de andere kant van het eiland - wat hier gelijk staat aan het andere eind van de wereld - te komen, geldt hier als een hele reis. „Dan nemen wij een lunchpakket mee", zo luidt een grap met een serieuze ondertoon in Bornholm. Vijf dialecten spreekt men er. De nodige animositeit is er, ingege ven door het weerbarstige be staan en de veertien religies die thuis zijn op het eiland. De volge lingen zijn samengeklonterd en hebben de woonoorden daarmee een zeker isolement gegeven. Rotskusten Biedt de zuidkust stranden, in het noorden zijn granieten rots kusten te vinden en de meeste be zienswaardigheden, De noorde lijke kustweg slingert langs klei- Bornholm is 588 km2 groot. Bereikbaar per veerboot, van uit het Noordduitse-Sassnitz, en per vliegtuig. Vakanties worden aangeboden in de brochures van diverse reisorgani saties. Het leven is er niet goedkoop, maar ook niet veel duurder dan in Nederland. Accommodatie in alle prijsklas sen; er zijn zeventien kampeerplaatsen, twee het hele jaar open. Het aanbod aan lokale gerechten is veelzijdig. Het klimaat is mild, natuur en wildleven afwisselend. Het 'Welcome Centre', Nordre Kystvej 3 in Ronne, heeft een keur aan boeken, kaarten, brochures en fiets- en wandel- gidsen. Informatie over Bornholm in Nederland: Deens Verkeersburo, tel. 071-211544. ne dorpen, met havens die met grof geweld uit de rotsen ge sprongen zijn. Veel ruimte voor vissersboten is er niet. Soms is er een stevig hoogteverschil in de dorpjes. De vakwerkhuizen heten hier bindingsvaerk, ze zijn ge schilderd in felle kleuren geel of rood. Het open landschap tussen de dorpen deint zacht, ruim dui zend boerderijen zijn in het bin nenland te vinden. Er is meer op Bornholm. De sfeervolle hoofdstad Ronne (12.000 inwoners) bijvoorbeeld, zonder dominante bezienswaar digheden en misschien daarom wel zo leuk. En verder innemende oude, witgekalkte ronde vesting kerkjes, boottochten vanuit de haven van Gudhjem langs eeu wenoude offerplaatsen, woud en bos in het hart van het eiland, 250 kilometer fietspad, een divers cultureel aanbod, de burcht Hammershus die als bij toverslag in de bezoekers riddersagen los weekt. Wie hier 's avonds tussen ruïneuze bemoste muren de zon ziet ondergaan, fotografeert de ene prentbriefkaart na de andere. En Bornholm is bekend vanwege de gerookte haring. Op het eiland zijn nog zo'n tien grote visroke- rijen te vinden, de meeste zijn ook restaurant. Meeuwen stap pen er brutaal op de vacante eet tafels rond en bietsen restanten van maaltijden die staan als een huis in de maag van de gasten. Bij alle rokerijen staan visrekken buiten; ze bieden een haast sur realistische aanblik. Jan Ole Ko- foed behoort in zijn familie tot de vierde generatie visrokers. In zijn Svaneke Rogeri vertelt hij graag en lang over zijn ambacht. „Vis roken dat gaat geen twee dagen hetzelfde, je moet er gevoel voor hebben en dat leer je hier van va der op zoon." Kunstmuseum Er is nog een attractie van belang op Bornholm. Het Kunstmuseum, door de Deense koningin in 1993 geopend. Een prestigieus mu seum gewijd aan de kunst ge maakt op Bornholm en kunst die Bornholm als onderwerp heeft. Het museum aan de noordkust is gevestigd in een witter dan wit pand dat van buiten fragiel oogt, maar van binnen ruim is. Een miljoenenproject. Het museum is gevestigd op de Heiligdomsrotsen, waar schuim koppen tegen de klippen slaan. Hier was vanaf de veertiende eeuw een bron die magische en heilzame krachten werd toege dicht, zo blijkt nog altijd in het museum. In de entreehal van het museum ontspruit die originele bron weer in de vloer. In een line- aaldikke goot stroomt het water het hele gebouw door, van de trappen af om in de buik van het gebouw te verdwijnen. Alle belangrijke stromingen in de schilderkust hebben Bornholm bereikt, vandaar dat het museum niet alleen verhaalt over de kunst van het eiland, maar ook een il lustratie is van de recente kunst geschiedenis. Waarom kwamen al die kunstenaars naar Born holm? „Vanwege het licht, dat is hier heel apart, vinden schilders. En vanwege de hoge horizon", zegt directeur Lars Kaerulf Mul ler. Het belang van het museum kan nauwelijks worden overschat. Het heeft het beeld van Bornholm als wijkplaats voor kunstenaars en ambachtslui versterkt. Er zijn ruim dertig keramiekstudio's op het eiland, textielkunstenaars, zilversmeden, glasstudio's, bijna allemaal met hun eigen activitei ten èn open voor toeristen. Braaf Wat beklijft van een bezoek aan de Deense provincie Bornholm? Dat het klein en intiem is (som migen zullen eerder zeggen: saai en beklemmend klein). En het is er schoon. Maar bovenal zingt het rond: Bornholm is braaf. Als on geschreven wet (hoewel boetes mogelijk zijn) geldt hier dat men sen voor pinksteren hun huizen geschilderd moeten hebben en hun tuinen -vol stokrozen en hortensia's - opgeknapt. Be graafplaatsen zijn smetteloos, bermen schoon, zelfs het bos wordt twee keer per maand schoongemaakt. Trots, daar heeft het ook mee te maken, zeggen de genen die oorspronkelijk van 'daar' komen. Ook al zijn Bornholmers stug, de Amerikaan Pete Hunner zegt: „Mensen zijn hier belangrijk. Vriendschap is een blijvend iets. En je kunt ook tijdens het hoog seizoen nog heel vredige gedeel ten vinden. Je kunt hier een dag fietsen en geen enkele auto tegen komen." Zeventien jaar woont hij hier nu. Zijn trein heeft hij al lang laten wegrijden. Visrokerijen bepalen de 'skyline' van het Deense eiland Bornholm. Heilige Antonius moet toeristen lokken Het graf van de heilige Antonius trekt jaarlijks massa's toeristen naar het Italiaanse Padua. Zeker dit jaar, tijdens de viering van de achthonderdste geboortedag van-de heilige. Dat zit de Portugezen niet lekker, per slot van rekening is Antonius in hun land gebqren. Met allerlei extra evenementen probeert Portugal een graantje mee te pikken van dit Antonius-toerisme. Tijdens de Antoniusparade in Lissabon worden hoogtepun ten uit het leven van de nationale heilige uitgebeeld. foto paul spapens Door Paul Spapens Ach, de heilige Antonius van Padua. Hij koos voor een leven van armoede en werd opgeza deld met de begeerten van de mens. De belangrijkste van zijn vele patroonschappen is die van verloren zaken. Een nog steeds vaak gepreveld versje zegt: 'Heilige Antonius beste vrind, maak dat ik asjeblieft mijn liefde, mijn portemonnee en mijn noem-maar-op terug vind.' Portugal heeft de heilige in stelling gebracht uit begeerte naar op zijn minst een flink deel van zes tot acht miljoen toeristen. Deze mensenmassa wordt over het hele jaar gere kend in het Italiaanse Padua verwacht: in 1995 wordt de achthonderdste geboortedag van Antonius gevierd bij zijn graf. Een heilige heeft nu een maal pas zijn waarde als hij dood is. Portugal ziet die toeristenscha- re met water in de mond èn met lede ogen aan. De heilige is na melijk in Lissabon geboren - dat lijken al die toeristen wel vergeten - en wel in het jaar des Heren 1195, zo wil het ver haal. Dat een onderzoek van zijn botten in 1981 uitwees dat de wieg van Antonius vijf jaar eerder in de schaduw van de kathedraal van Lissabon heeft gestaan, doet niet ter zake. Als de kassa's maar rinkelen, dit jaar en in 1996 wanneer Portugal de heilige in het mid delpunt van de belangstelling plaatst. „Antonius is een van de belangrijkste heiligen van de katholieke kerk", weet Alexandre Relvas, de Portuge se staatssecretaris van toeris me. En zonder blikken of blo zen voegt hij daar aan toe: „We streven niet alleen naar meer toeristen dit jaar en volgend jaar. We willen Lissabon ook een imago geven als een reli gieuze bestemming". Het nabij de hoofdstad gelegen Maria- bedevaartsoord Fatima kan als voorbeeld dienen en Antonius moet de leidsman zijn. Van de heilige wordt een won der verwacht, groter dan hij ooit in zijn leven heeft verricht. Het ombuigen van de stroom van Italië naar Portugal vergt nu eenmaal een bovenaardse krachtsinspanning, die wel aan Antonius toevertrouwd kan worden. In de kerk van de vroegere hoofdstad Coimbra, waar Antonius ooit besloot Franciscaan te worden, zijn een stel van die sterke staaltjes tegen de muren van de sacristie geschilderd. Hij drinkt gif en blijft onaangedaan, laat hoog uit een boertje. Hij is in staat op twee verschillende plaatsen tegelijk te zijn. Dat mirakel zou Antonius met de toeristen na moeten doen. Antonius-kimst De Portugezen zijn uiteraard niet te lui de heilige een handje te helpen bij zijn wonderdadige inspanningen. Bovendien is Portugal doordrenkt van een tastbare Antoniusgeschiedenis, al zijn de belangrijkste kunst schatten die met zijn leven te maken hebben samengebracht in het hoofdstedelijk Nationaal Museum. Van 29 kerken, kloos ters en musea zijn werken ge leend. De oudste zijn uit het jaar van zijn geboorte. De An- toniustentoonstelling, opgezet als een wandeling door de tijd, is om de vingers bij af te likken. Religieuze kunst is de belang rijkste kunst die Portugal heeft voortgebracht. De voorwerpen zijn van Engelstalige teksten voorzien. Maar voor kunst uit het hart gegrepen moet de Antonius- ganger zijn in het nieuwe Mu- seu de Arte Popular, eveneens in Lissabon. De tentoonstelling in dit museum is weliswaar klein, ze zegt alles over hoe de gewone Portugese mens zijn nationale heilige ziet. De man werd geboren in de tijd dat de Portugese staat ontstond uit de verovering van het land op de Moren. Antonius' carrière be gon bij de 'dure' orde van de Augustijnen. Hij stapte over naar de veel gewonere Francis canen. Dat sprak en spreekt het volk aan, zoals blijkt in het museum. Buitenissig Heeft Antonius in Nederland al een keur aan patronaten, in Portugal is hij werkelijk overal goed voor. Op de tentoonstel ling duizelt het van de borden, de drinkbekers, de devotie prentjes en de honderden beeldjes van de heilige in de meest buitenissige uitvoerin gen. Dikke buik, rank lijf. Pompoenhoofd, klein kopje. Slungelige benen, korte armen. Er staan bij wijze van spreken net zo veel Antoniussen als er Portugezen zijn. Plus nog eens medailles, een speciaal soort Antoniusrozenkransen, Anto- niuswijn, Antoniuscake en ad vertenties van winkeliers die de heilige voor hun karretje spannen: 'Antonius zegt: 'Koopt hier.' Portugal heeft niet zo ver wil len gaan om met die reclame slogan op een affiche te varië ren: 'Antonius zegt: 'Komt naar Portugal.' De heilige zelf is al in het land, lééft daar zelfs, wat inderdaad volledig in tegen spraak is met zijn graf in Pa dua. Los van de extra evenementen in het kader van zijn geboorte jaar, en in 1996, blijkt elke jaar weer op zijn feestdag - 13 juni - hoe doordesemd Portugal is van de Antoniusfolklore. Het begint al een week daarvoor als hij zich in een gulle bui toont door miljoenen uit te loven in de Antoniusloterij. Op de avond van de twaalfde juni steelt hij letterlijk de show van tienduizenden hoofdstedelin gen. De belangrijkste boule vard in Lissabon is afgezet om tientallen groepen in de gele genheid te stellen hun 'gevoel' bij Antonius uit te beelden. De Moren paraderen langs. De heiligen Vincentius, Petrus en Johannes, de hemelse maten van Antonius. Vrolijke fanfares spelen valse noten dat het een lieve lust is. Op geregelde af standen geven de deelnemers een voorstelling ten beste met snelle volksmuziek en met ge zang waarin Antonius altijd de boventoon voert. Soms loopt de choreografie wat spaak, maar wie maalt daar om? Dit is het feest van het volk. Gemeend De Portugezen zijn niet gek; ze weten wel wie ze in hun hart sluiten. Toerisme mag een lok kend perspectief zijn, de vere ring van Antonius en de viering van zijn zoveelste geboortejaar is gemeend. Ze lopen zich voor hem letterlijk de sloffen uit het vuur. In de Antoniusnacht van de twaalfde op de dertiende ju ni springen verliefde stelletjes hand in hand over een vuur. Verliefde jongemannen kopen bij de Antoniuskerk in Lissa bon, op de plaats waar zijn wieg zou hebben gestaan en waar nog een stukje bot be waard wordt, een plant die het hoofd van hun oogappels op hol brengt. Hoogtepunt van de viering is een processie door de geboorte stad. Tientallen priesters in vol ornaat dragen een beeld van de Antonius mee. Een enorme mensenmassa klapt als de hei lige passeert. Geen wonder. Op het moment dat hij aan een verkeerslicht voorbijgaat, springt het op groen. Informatie over Antoniusactivi- teiten in Portugal: Ambassade van Portugal, afdeling Handel en Toerisme, Paul Gabriëlstraat 70, 2596 VG Den Haag, telefoon 070-3264371.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1995 | | pagina 47