DE STEM
Een nuchtere Drent in Brabant
6Je mag 't niet
vergelijken
met voetbal'
disco "light"
apparatuur
E E R GANGEN!
ïovatie van het
tot tariefverlaging
|%5 96 leven
Erik Dekker
laat zich door
indianen
verhalen
over WK
niet van de
wijs brengen
Topvolleybal levert ook bij een Europees
kampioenschap nog lege tribunes op
tegen de laagste prijzen
114 Breda/Princenhage Tel. 076-52128811
Sport
ZATERDAG 16 SEPTEMBER 1995 DEEL B
houden, PD Boekhouden, MBA IPn
EXAMENGARANTIE
ris prospectus kunt u bellen met onze mede
I de kantooruren), of schrijven naar
Tilburg ofu bezoekt een van de
IDIEVOORLICHTINGSDAOCNi
menessestraat 7, donderdag 21 sept 1995
ven, Rachelsmolen 1, dinsdag 19 sept. 1995 I
schap Jan van Brabant, Molenstraat 191
Kg; 18.30 uur.
Lf Katholieke Leergangen PABO,
tg 19 sept. 1995. Aanvang: 18.30 uur.
e Leergangen PABO, Pyreneeënwee 8
I g: 11.30 uur (tot 13.00 uur).
n met 06-8998587 (40ct./min.):
uur en zat. van 10.00 tot 13.00 uur.
TRAJECON VAN MBO NAAR HBO.
nancieren. Bovendien lig'
uridische eigendom vast.
verkoop, maar ook bij
eid besparen.
inologie en verregaande
iben van het Radaster een
f gemaakt.
>er 1 augustus de tarieven
al dit jaar verlaagd worde
zet. 30 Wilt u meer
produkten die het Kadas'e
ïnteresseërd, stap dan ius
ster vestiging in uw
er immers voor u
Idacht voor Patrick Klui-
lr«ft menigeen geïrriteerd.
Tjerk je om je heen op de
Lin het café of op een ver-
Liiiite. Kluivert is een 19-
tlngeman, die precies een
F deden in Amsterdam-
een dramatisch onge-
HJkken raakte. Hij reed
|i*ieweggebruiker dood.
ti al die aan-
I, Kijk eens naar
l lï doodgereden
T zoiets wordt er
Lija. Maar Klui
feer dan een 19-
Ijingen. Hij is ook
Kn Ajax, de spits
lorde in de Cham-
Lague-finale te-
KaC Milan. Patrick
T,t is wereldbe-
JJ.Als sterren men-
■jjod rijden, of dat
htei ten dele of
1 niet hun
,j is, dan is dat
Isfetaanden van
slachtoffer
dm'de grootst
fie hoeveelheid
jen. Voor Klui-
stbeduidend min-
.Jedelijden. Want
4 reed te hard,
■gogen zijn vriend,
tot hem zat, ook.
IrKluivert is publiek
ludaarom is de lij-
5 die hij zater-
d is ingereden,
A niet ten einde.
Je weg is 'straatje
ppasechtonmoge-
iemand in mijn
bg, die weieens
doodgereden
^tar heeft hij mo-
i nog elke dag
jover, maar ik weet ze
tte maanden voorbij gaan,
iien nog wel langere pe-
fcook, dat helemaal nie-
|jlhem nog eens herinnert
pene fatale moment,
geen afgestudeerde
15 in de massacommu-
|6te zijn om reeds nu al te
Wat het met Kluivert an-
sigaan. Deze week stond
kt blad Weekend een ver
arde kwaliteit van Dennis
huwelijk. Met zijn
jiis niets mis, kan ik u uit
s bron meedelen. Maar
bladen hoeven maar
parte zien liggen en er is
[Met bos.
gelopen dagen was ik met
wd op avontuur in Let-
iMaaruit is het niet een-
£|om alle op roddel en ach
terende Nederlandse
(Sinde gaten te houden.
Nis niet gevaarlijk om al
fetevoorspellen dat er over
pluk van Kluivert veel hy-
p en andere stukken ge
red zullen worden,
pan Kluivert niet tegen. Al
TAjax een bataljon psy-
"s om hem heen, dan nog
kert daar niet tegen kun-
Jp 20 augustus opende
|iis het seizoen tegen FC
"■De niet zo fijnbesnaarde
Jgvan de Utrechters vond
?«9 om schunnige teksten
tpenover Kluiverts moeder.
Wier nam wraak met een
M maar zijn gebaren
P Utrechters bewezen dat
pheld hem niet onberoerd
■laten. Logisch ook, hij is
F® mens.
[Kluivert is een bekend
t zou daarom helaas
ponnen, dat hij nog lang op
Mtlijke manieren aan
pluk herinnerd zal wor-
3 dat maar eens aan
Miers als Kees Kist, Ge-
'ïburg, Stanley Menzo
tolt. Kan Kluivert daar
f wees van niet.
"1 een bekend spelers-
houdt sinds een paar
Pjéigmetde mogelijk-
f Kluivert weieens heel
«naar het buitenland ge
aard moet worden. „Dat
^|en jammer zijn," sprak
'3«>pen donderdag. En
eerde aan Clarence See-
l( Per se weg wilde bij
Jgeen bal meer raakt
Ba.
de impact van het
E neen bal? Die is gering.
a sjeblieft zowel bla-
>»f-L stac|ionbezoekers
beschaving hebben,
I* Plotseling ontdekken,
gebiedt Patrick Kluivert
it overleden
^acteur uit Vlaardingen
jaargewonde vrouw,
■S 9enoeg van het
ELe! voorheen zo onbe-
f^Nijnatten
Volgende maand rijdt
Erik Dekker, al drie jaar
beschermeling van Jan
Raas, het wereldkampi
oenschap op de weg in
Colombia. Sinds deze
week bereidt de 25-jarige
Olympisch vice-kam-
pioen zich in Colorado
Springs voor op het WK.
Voor Dekker was de
vraag of hij wel naar Co
lombia zou afreizen nooit
aan de orde. „Ik vind dat
je lef moet hebben om als
jonge renner af te zeggen
voor een WK." Een nuch
tere Drent in Brabant.
Door John Graat
Gemert - De medaille
hangt, half verscholen ach
ter een plantje, aan de
muur in zijn Gemertse
nieuwbouwwoning. Dat
het een zilveren plak is, is
amper meer te zien. „Als je
'm hebt gepoetst, slaat hij
de volgende dag alweer
zwart uit," zegt Petra, de
vrouw van Erik Dekker.
De tijd maakt het onmogelijk de
medaille van Barcelona nog da
gelijks blinkend te houden. Dof
uitgeslagen hangt hij aan de
muur, ogenschijnlijk zonder veel
waarde. Toch vestigde de tweede
plaats op de Olympische Spelen
van 1992 de naam van Erik Dek
ker. Plotseling was de amateur
wielrenner uit Hoogeveen een na
tionale sportheld. Dat realiseerde
hij zich ook toen hij naast kam
pioen Fabio Casartelli op het ere-
schavot stond. Tranen rolden uit
zijn ogen.
Na drie jaar heeft de prestatie
van Dekker echter vooral nog
historische waarde, zo ondervond
hij de laatste maanden. Het was
lange tijd onzeker of ploegbaas
Jan Raas een nieuwe hoofdspon
sor zou vinden. Aan diverse
ploeggenoten - Ekimov, Van Bon,
Bouwmans - werd vanuit het
buitenland getrokken. Rond Erik
Dekker bleef het akelig stil.
„Maar ik heb me er eigenlijk
nimmer echt druk over gemaakt.
Zeker als'je in de Tour zit, denk je
daar niet aan. Maar de laatste
tijd was ik er wel mee bezig. De
tijd begon te dringen, ik begon
me toch ongerust te maken. De
kans zat er in dat ik gewoon pech
zou hebben. Maar eerlijk gezegd
kon ik me niet voorstellen dat ik
volgend jaar weer amateur zou
Erik Dekker: „Als ik inderdaad ziek, zwak, misselijk of in eén kistje terugkom, dan hebben de thuisblijvers gelijk gehad.
zijn. Toen ik hoorde dat het rond
was met de nieuwe sponsor, was
ik wel opgelucht."
De prestaties van Dekker dit jaar
zijn acceptabel te noemen. Het
aantal overwinningen van vorig
jaar - zes - evenaarde hij vorige
week door de GP Poeske Sche-
rens te winnen. Toch zat Dekker
in maart nog flink in de put. „Ik
reed toen echt beroerd. Na de
trainingsstage in februari was ik
niet meer vooruit te branden. Op
een gegeven moment had het voor
mij ook geen zin meer om nog te
koersen, ik had er helemaal geen
zin meer in."
Mentaliteit
Jan Raas kon er aanvankelijk
weinig begrip voor opbrengen.
„Hij vond het eerst belachelijk.
Raas begon over karakter en
mentaliteit, dat ik moest leren af
zien. Maar hij zag later ook wel in
dat er meer aan de hand was. Ze
hebben mijn hele lichaam onder
zocht, maar dat leverde niets op.
Misschien was het ook wel psy
chisch."
In de Ronde van Baskenland in
april maakte Dekker zijn rentree
in het peloton.
„Ik voelde meteen dat ik er weer
zin in had. Ik kon weer pijn lijden
en afzien. Prettig om te merken."
Hij reed een goede DuPont-Tour,
won voor de tweede opeenvol
gende keer de Ronde van Zweden
en werd vervolgens door Raas op
nieuw geselecteerd voor de Tour,
waarin hij als 70e Parijs haalde.
„Echt tevreden kan ik over de
Tour niet zijn. Ik heb geen enkele
goede uitslag gereden. Ik heb me
laten zien, dat is al wat. Gelukkig
hadden we dit jaar met Abdoe-
sjaparov een echte sprinter in
huis.
Dat scheelt zoveel. Zonder sprin
ter of klassementsrijder, zoals
vorig jaar, is er in de Tour nau
welijks eer te behalen. Nu waren
we op het vlakke steeds voor 'Ab-
doe' bezig. Hem steeds uit de
wind houden en dan maar hopen
dat hij het af kon maken."
Pak centen
Op de aankomst in Parijs na faal
de Abdoesjaparov in de Tour. En
daar baalde hij zelf -geschat
jaarsalaris 1,7 miljoen gulden-
misschien wel het meeste van.
,,'Abdoe' heeft zijn gezicht na
tuurlijk niet mee, maar als hij
weer verloren heeft, kan hij echt
heel boos kijken. Dan kun je het
beste uit zijn buurt blijven. Hij
scheldt ook ploegmaten de huid
vol. Ook voor mecaniciens is hij
niet makkelijk, altijd moet het
anders. Maar normaal gesproken
is het een vriendelijke vent, je
kunt best met 'm lachen," vindt
Dekker.
Toch viel er voor de renners van
Raas dit seizoen niet zo bijster
veel te lachen. Dekker: „De be
langrijke jongens hebben het niet
waar kunnen maken. Zij zijn
misschien nog even rap als drie
jaar geleden, alleen'is de rest nog
veel harder gaan rijden. Dat is
ook aan de gemiddelden in de
tijdritten af te lezen. Breukink
won in '91 een tijdrit die hij nu
twee minuten sneller rijdt. Maar
Indurain rijdt hem vijf minuten
sneller."
Betonblok
Dekker was nog amateur toen hij
in Barcelona tweede werd op de
Spelen. Hij werd daar in de
sprint verslagen door de Italiaan
Fabio Casartelli, de man die dit
jaar in de steile afdaling van de
Portet d'Aspet tegen een beton
blok smakte. Zijn dood overscha
duwde de Tour, ook die van Erik
Dekker. „Het was een hele rare
dag," zegt Dekker.
De vrolijke toon is uit zijn stem
verdwenen. „Op een gegeven mo
ment komt een commissaris op de
motor bij ons groepje rijden. Die
vertelde dat Casartelli was over
leden. We reden op dat moment
bergop. Vooral voor die twee jon
gens van Motorola die bij mij re
den, was dat slikken. We hebben
er nog even over gepraat, zij had
den het moeilijk. Ik zelf ook,
maar dat duurde maar een paar
minuten. Daarna ben ik het ge
woon weer vergeten."
De wetenschap dat de loodzware
Pyreneeën-etapp.e tot een goed
einde gebracht moest worden,
woog zwaar genoeg om gedach
ten aan de dood te verjagen. De
lichamelijke inspanningen waren
in staat geestelijk getob te ver
dringen.
„Zo raar. Je bent blijkbaar zo
met jezelf bezig." Pas toen hij de
streep gepasseerd was, en door
een journalist aan het ongeval
herinnerd werd, besefte Dekker
wat voor een droevige dag het
was. Hij werd emotioneel, een
stemming die hem die dag niet
meer los zou laten. „Fabio en ik
kenden elkaar, we zeiden elkaar
altijd gedag. Als er iemand in het
peloton vriendelijk was, dan was
het Fabio wel."
Eerbetoon
De dag na het tragische ongeval
besloot het peloton tot een wan
deletappe. Als eerbetoon, maar
ook als protest tegen de huldiging
FOTO DE STEM/BEN 5TEFFEN
van etappewinnaar Virenque de
dag ervoor.
„Als ze die dag waren gaan koer
sen, was ik naar huis gegaan. Dat
had ik echt niet op kunnen bren
gen. Die dag had ik het moeilijker
dan de dag ervoor. Even dacht ik:
Jongens, waar zijn wij nou mee
bezig? Een van ons gaat dood en
de koers gaat door, eigenlijk ab
surd. Ik zat me af te vragen wat
voor zin het allemaal heeft. Maar
die jongens van Motorola hadden
besloten om door te gaan. Ik had
me heel goed voor kunnen stellen
dat ze ermee gestopt waren. Mis
schien is het maar beter dat we
verder zijn gefietst. Anders was
iedereen met een heel slecht ge
voel naar huis gegaan. En Fabio
was er toch niet mee teruggeko
men."
Nu is Fabio Casartelli vergeten.
„Zo gaat dat toch?" zegt Dekker
kortaf. Hij haalt zijn schouders
op. Als hij nu in de afdaling met
tachtig kilometer per uur een
berg afscheert, op een meter van
de afgrond, denkt hij niet aan
Casartelli. „Als je aan de gevaren
denkt, moet je de fiets aan de wil
gen hangen."
Wilde dingen
En stoppen is Dekker nog lang
niet van plan. In zijn tengere lijf
schuilen nog veel ambities. Over
de deelname aan het wereldkam
pioenschap in Colombia, waar
zoveel gekrakeel over is geweest,
heeft hij daarom geen moment
getwijfeld. „Voor veel renners is
de grote hoogte blijkbaar een
probleem. Het vergt veel voorbe
reiding. En als je daar geen zin in
hebt, moet je thuisblijven. Ande
re jongens hebben zich allerlei
wilde dingen in het hoofd ge
haald. Ze denken dat ze daar ziek
worden, of dat ze neergeschoten
worden, of getroffen worden door
een bomaanslag. Het zal allemaal
wel. Als al die gevaren echt" zo
reëel waren, zou daar heus geen
WK plaatsvinden."
De geboren Drent, afkomstig uit
een wielernest, is veel te nuchter
om de indianenverhalen over Co
lombia te geloven. „En als ik in
derdaad ziek, zwak, misselijk of
in een kistje terugkom, hebben de
thuisblijvers gelijk gehad. Ach,
vorig jaar was het WK op Sicilië.
En als je het toch over mafia
hebt! Misschien is het WK in Co-
lombia wel door de drugsmafia
betaald. Nou en?"
Voor Dekker is het WK, waarop
hij vorig jaar als 24e finishte, de
belangrijkste eendagswedstrijd
van het seizoen. Daar mag je niet
ontbreken, vindt hij. „Als wij zo
als de Italianen tweehonderd
kandidaten hadden gehad, had
niemand af durven zeggen. Voor
mij zegt het rijden in Oranje, voor
je land, ook wel wat. Ik vind dat
je lef moet hebben om als jonge
renner af te zeggen voor eep WK.
Knap hoor. Ik begrijp de argu
menten wel, maar de keuze niet.
Zeker Maarten den Bakker, die
zou toch een verschrikkelijk goed
WK kunnen rijden? Den Bakker
heeft de mogelijkheid wereld
kampioen te worden. Dan blijf je
toch niet thuis?"
van
Door Eddy van der Beek
Piraeus - In het park rond het
Peace and Friendship Sta
dium voetbalt en basketbalt
de Griekse jeugd. Hier en daar
verraadt een affiche dat zich
in de kolossale sportarena van
Piraeus het EK volleybal voor
mannen afspeelt. Het zal de
meeste Grieken een zorg zijn.
Merkwaardigerwijs werd vorig
jaar op dezelfde plaats het WK
voor mannen gespeeld. Ook toen
liep de betonnen kolos (capaci
teit: 20.000 toeschouwers) alleen
een beetje vol wanneer het natio
nale Griekse team optrad.
Hoe anders is de sfeer rond het
Peace and ^Friendship Stadium
als Olympiakos haar eerste Euro
pa Cup-wedstrijd van het seizoen
afwerkt. In het rood-wit getooide
supporters eten op die dinsdag
avond in het park een hapje, pak
ken voor het duel nog even een
drankje. Lopen dan naar het
voetbalstadion dat pal tegenover
het Peace and Friendship ligt.
Het verkeer op de toch al zo
drukke doorgaande weg tussen
Piraeus en Athene neemt fors toe.
Voetbalgekte. In het perscentrum
van de volleybalarena kijken de
Grieken naar Europa Cupvoetbal
op de tv.
Ruben Acosta, president van de
wereldvolleybalorganisatie FI-
VB, lanceerde de afgelopen jaren
enkele plannen om van volleybal
een mondiale sport te maken. De
Mexicaan riep de World Volley
bal League in het leven. Een toer
nooi, met miljoenen aan prijzen
geld, maar ook met miljoenen aan
inschrijfgeld. Een land dat niet
kan garanderen dat World Lea
gue-wedstrijden behoorlijk door
de tv-stations worden gevolgd,
valt buiten de boot. Het niveau
van een bepaald nationaal team
is dus niet eens doorslaggevend.
Sneller
Acosta was ook de man die enke
le spelregelwijzigingen doorvoer
de om het volleybal aantrekkelij
ker te maken. Het ralley-point-
Een eenzaam Grieks supportertje aanschouwt in Piraeus de verrichtingen van haar nationale vol
leybalteam. FOTO ANP
systeem deed zijn intrede, eerde
re technische fouten werden ge
schrapt en de service mag sinds
vorig jaar over de gehele achter
lijn worden geproduceerd. De
sport is inderdaad sneller gewor
den en attractiever voor de kij
ker.
In zijn ongetwijfeld goede bedoe
lingen werd Ruben Acosta wel
eens overmoedig. Hij ging zelfs zo
ver te fluisteren dat volleybal
ooit zou moeten kunnen wedijve
ren met voetbal. De World Lea
gue zou dezelfde uitstraling moe
ten krijgen als het wereldkampi
oenschap voetbal. Een stupide
gedachte. Voetbal trekt in princi
pe overal veel publiek, zeker als
er sprake is van een evenement
van enig formaat. Volleybal mag
slechts zelden hopen op een goed
gevulde 'grote bak'. En dan zal
het sportpaleis toch wel in Italië,
Brazilië, Japan of Nederland
moeten staan.
In haar streven naar mondialise
ring lijkt het volleybal zichzelf op
te blazen. Al jaren klagen
coaches van toplanden over de
uitpuilende wedstrijdagenda's.
De internationals moeten naast
club- en bekercompetities enor-
WÊ
me reeksen interlandwedstrijden
afwerken.
Een aansprekende vollêyballler
als Ron Zwerver bijvoorbeeld
was het gehele jaar in Nederland
niet te bewonderen. De voor het
Italiaanse Treviso spelende top
per nam in de zomer geruime tijd
rust en liet de World League aan
zich voorbij gaan. Begrijpelijk,
maar marketingtechnisch beke
ken een ramp voor de uitstraling
van het Nederlands team. Behal
ve de twee wedstrijden in Arn
hem tegen Italië waren de sport
hallen akelig leeg en dat leverde
weinig mooie plaatjes voor de te
levisie op.
A propos tv, de NOS besteedt
toch beduidend minder aandacht
aan volleybal dan voorheen en
maakt andere journalistieke keu
zes.
Het is ook niet zo slim van de
Europese volleybalbond (CEV)
om het mannen- en vrouwen-EK
uitgerekend in weken te pro
grammeren waarin voetballers
Europa-Cupwedstrijden spelen.
Volleybal ligt toch al vaak wat
meer achterin de kranten, ook de
Italiaanse, en radloen T\Tstorten-
zich massaal op het grote volks
vermaak.
Los van de commercie en het pro-
grammatechnische, hoe is het ei
genlijk voor de spelers zelf om in
zo'n troosteloze ambiance als in
Piraeus te moeten spelen? Oké, de
meeste spelers van de sterkere
landen verdienen een aardige
cent met hun sport en doen dus in
feite gewoon hun werk. Maar
toch, de vroegtijdige uitschake
ling van het Griekse team zal veel
kassa's in het Peace and Friends
hip Stadium gesloten houden. De
Nederlandse spelverdeler Peter
Blangé: „Ik heb er geen last van
om in een vrijwel lege hal te moe
ten spelen. Op een EK of WK
hockey zit tijdens voorrondewed
strijden ook anderhalve man en
een paardekop op de tribune. Als
het vol zit, voel ik me wel wat
lekkerder. Volleybal is volleybal
en mag je bijvoorbeeld niet met
voetbal vergelijken, zo simpel is
het."
Toch liet ook Blangé zich de afge
lopen week een beetje meeslepen
toen bondscoach Joop Alberda
zich afvroeg waarom de Neder
landse volleybalpers twee weken
geleden tijdens twee oefenwed
strijden tegen Italië niet massaal
was uitgerukt. „Dat hadden ze
bij "voetbal wel gedaan," praatte
de spelverdeler zijn oefenmeester
na. -
Daarmee dus niet alleen een ver
gelijking, maar (onbewust?) toch
ook een groot verschil aange
vend.
m
b
