Zomer-Gids
neef
E
Wisselend weekje voor Netscape
by GERRY BROWN
STEM
D3
eel projecten
I
tOGERWERFF
ZICH GRAAG
'RAGEN?
ERKER BUITENDIENST
Tabloid-journalist
Gerry Brown doet
boekje open over
werkwijze Britse
schandaalpers
Revealed! For the first
time, read the full story from
the man who:
BROKE the story of Lord
Archer and Monica Coghlan;
TOLD of Frank Bough's sex
and drugs hell;
SHOCKED the Houses of
Parliament with the truth
about Pamella Bordes.
Discover the truth behind the
headlines as ace News of the
World reporter Gerry Brown
tells all!
continued on back page
INTERFACE
'Prinses Diana
bespeelt de roddel
bladen veel beter
dan de meeste
mensen vermoeden'
ZATERDAG 19 AUGUSTUS 1995
ide industrie. Met een jaar]
ingen in diverse Europese
LI
t
projecten is een
ie met als kernactiviteit
hersoneelsadvisering.
iteiten omvatten onder andere
l selectie, detachering, interim
ent, outplacement, opleidingen
juridische advisering,
er de opdrachtgevers van
ersoneel projecten beoinden
zowel profit als non-profit
organisaties,
personeel projecten is een
van de Indigo Services Group.
dit een beetje gecensureerd,
uardeze dame hier is de paardrij
les van de prinsen William en
jjny. De in lakens gerolde man op
lfSofa, die ze heeft gekneveld, is
Arabische zakenman. Tenmin-
dat denkt ze. In werkelijkheid
jjeen verslaggever van News of
le World."
fcor
m
i wij momenteel plaats voor eer
i met uw collega's in zowel de
aagt u zorg voor het realiseren
t telefonisch konfakt met
rffertes, hef verzorgen van de
iers. Daarnaast zult u voor één
'pgeleid worden tot produktspe-
sn deze produkten zult u uw colli
lan.
ijdige en uitdagende funktie te
m 30 jaar.
|iding op MBO-nivo.
nnendienst funktie.
Is en Duits,
imerciëie- talenten.
rmverband werken.
its dan richt u uw
:N
s en hefteehniek
[onder de 35 (aar.
instelling en besluitvaardigheid zi]
r /aarden voor succes. Verder hebt u
in een soortgelijke functie. Bovendie
dcelijk verplaatsen in het zo typeren'
zelf dat we niet alleen eisen stellen,
'rugdoen. U kunt dus rekenen op«
in een exclusieve kindermodezaak
ut, een aantrekkelijk salaris en prim1
idsvoorwaarden.
uwe filiaalmanager?'Stuur dan bin-
w sollicitatiebrief met CV en recente
naar Hannèl juniorclub, ter attentie
an mevrouw R. Bastiaansen,
Gmnekenstraat 57, 4811 [E Bre
Uiteraard zal met uw gegevc
vertrouwelijk worden omgegn
in beide steenfabrieken is er n®f
een vacature ontstaan voor
ontactuele eigenschappen;
30 en 40 jaar;
Jitse taal;
smber te richten aan en informs
Heijden,
4903 RM OOSTERHOUT,
Gerry Brown, een van de ~^E ~MT
ifü Een boosaardige Kuifje
panse gadgetrecorder ter grootte
van een broodtrommetje. We zitten
onder een parasol op een zonovergo
ten terras op Canary Wharf, het
nieuwe Fleet Street en hoofdkwar
tier van een zes nationale kranten en
tabloids.
Bob van Huët
Brown (52), geboren in Glasgow, ge
trouwd en twee kinderen zit vijfen
twintig jaar in het vak. In een licht
Schotse accent doet hij een sappig
boekje open over zijn praktijken en
avonturen als hack (broodschrijver).
Voor een deel heeft hij die opge
schreven in een juist gepubliceerde
paperback: 'Exposed!'. Die titel laat
zich vertalen in onder meer 'Ont
maskerd' en 'Blootgesteld'. Het laat
ste wordt door de Engelse schan
daalkranten vaak zeer letterlijk ge
nomen.
Zoals dat een goed riooljournalist
betaamt geniet Brown weinig aan
zien maar leest iedereen zijn onthul
lingen. „Als ik word voorgesteld in
een bar, zo van 'dit is Gerry Brown,
hij werkt voor News of de World'
hadden ze net goed kunnen zeggen
'hij is de pr-man van generaal Mla
dic'. Mensen nemen meteen afstand.
Maar vijf minuten later komt er al
tijd wel eentje die me apart neemt en
zegt 'Hé Gerry, ik heb een mooi
schandaal voor je'."
Toch ontving deze boosaardige
Kuifje onlangs een opmerkelijk
compliment. Wat was het toch jam
mer dat een man met zijn fenomena
le speurtalenten, journalistieke
trucs en wereldwijde connecties zo
veel energie verspilde aan de 'ver
keerde verhalen', vond oud-Guar-
dian hoofdredacteur Peter Preston.
De onverschrokken Schot die onder
meer in Hollywood, Noord-Ierland,
het Midden-Oosten en Florida heeft
gewoond, kan daarmee leven. Een
paar keer is hij al om zijn onthullen
de verhalen in elkaar geslagen. Vo
rig jaar arresteerde de Londense po
litie toevallig iemand die een 'con
tract' had aangenomen om Brown te
vermoorden. Met gespeelde stoer
heid zegt hij teleurgesteld te zijn ge
weest dat de prijs op zijn hoofd
slechts 15.000 gulden bedroeg.
„Daarvoor koop je nog niets een een
goede tweedehands auto."
„Nog koffie, heren? Iets anders mis
schien?." De kelner van het Oostlon-
dense terras toont een ongebruike
lijke zorg voor onze tafel. Over Ger
ry's uitklapbare videoschermpje pa
radeert de instructrice ondertussen
in dominante lingerie. Haar bewe
gingen zijn vastgelegd door een van
zijn minicamera's, dit maal verstopt
in een aktentas.
Exclusief de huur van een hotelsuite
in het sjieke Londense Hilton rekent
de op hol geslagen paardrijlerares
500 pond voor haar diensten. De
vastgebonden journalist heeft ken
nelijk genoeg geleden voor zijn ver
haal en vraagt haar op te houden
met slaan. In de kort daarop te pu
bliceren News of the World-primeur
over de 'schandalige' tutor van prin
ses' Diana's kinderen wordt geen
melding gemaakt van dit gefilmde
materiaal.
„Het diende hoofdzakelijk öm ons in
te dekken tegen een eventuele aan
klacht wegens smaad. Dit is het be
wijs dat we geen onzin vertellen. De
dame in kwestie heeft de beelden ge
zien. Ze weet ook dat we nog meer
materiaal achter de hand hebben.
Weinig kans op een proces, dus,"
vertelt Brown.
Wat is de zin van een dergelijk sen
satieverhaal? Wat de zweepjuf bui
ten de manege bedrijft moet ze ten
slotte zelf weten. „Ze is door haar
werk gelieerd aan de koninklijk fa
milie. En iedereen die daarmee om
gaat, is voor de tabloids fair game,
wild waarop gejaagd mag worden,"
doceert Brown.
„Waar het mij om gaat is de hypocri
sie in hoge kringen te ontmaskeren,
van de mensen die zich in het open
baar voordoen als heel keurig en
zich opwerpen als steunpilaren van
de Britse samenleving. Politici,
rechters, politiemensen, tv-bekend-
heden en niet te vergeten de konink
lijke familie: het is allemaal fair ga
me." Het hof heeft de dame in kwes
tie direct vervangen als instructrice
van de prinsen.
De met trots vertoonde videobloem
lezing van zijn grootste scoops is ge
varieerd, vermakelijk en soms ge
waagd wat betreft de aanpak.
Brown mag graag gebruik maken
van het James Bond-arsenaal. Ca
mera's in knopen, microfoons in vul
pennen, cd-spelers met gluuroptie.
Zo poseerde hij ooit als drugdealer
in de officiersmess van het hoofd
kwartier van de Britse troepen in
Duitsland; werd hij bouwvakker
voor Ierse koppelbazen die de lakens
uitdeelden bij bouwwerkzaamheden
in de zogeheten high security-
staatsgevangenis van Brixton; kocht
hij voor vijftien miljoen gulden van
valsemunters (een operatie in sa
menwerking met Scotland Yard) en
deed hij mee aan het ontmaskeren
van oud-Liverpoolkeeper Bruce
Grobbelaar die geld zou hebben
aangenomen van een Aziatisch
goksyndikaat. Grobbelaar zou ton
nen hebben opgestreken voor het
opzettelijk doorlaten van ballen in
wedstrijden waarop zijn Aziatische
relaties toevallig grote wedden
schappen hadden afgesloten.
In verband met dit omkoopschan
daal zijn inmiddels drie voetballers
HE.6 KAA^T^E AAM JE
Z£T £(2- EVfcA/ H-6K óHVtKJ'
in staat van beschuldiging gesteld
door de Britse politie. Onder hen is
ook de Nederlandse doelverdediger
Hans Segers. „Ik heb me alleen be
ziggehouden met Grobbelaar. De
naam van Segers kwam pas boven
water in het politieonderzoek naar
aanleiding van onze artikelen." In
afwachting van het aanstaande pro
ces tegen de drie mogen Britse jour
nalisten niet meer over de zaak pu
bliceren omdat dat de rechtspraak
zou kunnen beïnvloeden. „Voor zo
ver ik weet, zit Segers er tot hiér in,"
zegt Brown terwijl hij een vlakke
hand onder zijn kin houdt.
Een van zijn grootste jachttrofeeën
noemt hij de gerenommeerde BBC-
journalist Frank Bough. De voorma
lige koning van de ontbijttelevisie en
de Mr. Clean van de buis. Zoveel be
wijzen legde Brown hem voor over
een onwaarschijnlijk wild dubbelle
ven met cocaïnegebruik en orgies
dat de arme Bough uiteindelijk in
ging op het aanbod het hele verhaal
maar zelf op te schrijven.
Hij mocht er de draai aan geven dat
het allemaal zo mis was gelopen
door de stress van het televisiewerk.
De afspraak met News of the World
dat geen details zouden worden ge
publiceerd over zijn seksuele activi
teiten bleek echter onhoudbaar. Ze
werden breed uitgemeten in concur
rerende tabloids en de Grote Bough
degradeerde tot een kabeltv-journa-
list.
„Jammer, maar zo werkt het sys
teem," legt Brown uit. Elke dag wor
den in Groot-Brittannië vijftien mil
joen tabloids gekocht. De kranten
met de meest sensationele verhalen
verkopen het best. Wie een scoop
iaat liggen wordt onmiddellijk afge
troefd door de de concurrentie.
„Laten we eerlijk zijn. Allemaal
roddelen we over elkaar. Over jou
wordt nu ook geroddeld. Op zijn
hoogst zijn een paar honderd men
sen daarin geïnteresseerd. Over een
beroemdheid praten miljoenen men
sen. Dat maakt het financieel inte
ressant om er over te schrijven. Le
zers willen schandaal en sensatie.
De kranten die dat bieden verkopen
het beste. Het Britse publiek wil
seksschandalen over politici lezen
en met de huidige Conservatieve re
gering is dat helemaal geen pro
bleem. Ik heb geen medelijden met
ze. De Tories hebben dit over zich
zelf afgeroepen toen ze op hun par
tijcongres zo opspeelden over back
to basics, over het herstel van orde
en moraal. Ik werd kotsmisselijk van
die ministers die alleenstaande moe
ders de schuld gaven van het morele
verderf. Wij, de tabloids, hebben
aangetoond hoe hypocriet dat alle
maal was. We hebben de buitenech
telijke kinderen van een paar be
windslieden opgespoord. En dat is
precies wat het publiek wil lezen.
Doortimmerde verhalen over Con
servatieve ministers of prinses Dia
na maken dat News of the World een
oplage heeft van viereneenhalf mil
joen exemplaren."
De video zoemt naar het volgende
schandaal. De kelner weet niet meer
wat hij ons moet aanbieden om in de
buurt te kunnen blijven. Alsof ze
Browns woorden per se willen be
vestigen proberen mensen van de ta
fel naast ons naar het scherm te glu
ren. Het beeld toont opnieuw een
hotelkamer.
„Dit is een rechter van het hoogge
rechtshof in Durham, samen met een
mannelijke prostitué," zegt Gerry
Sensational True
Story of Fleet St
Reporter
De omslag van Exposed,!, het boek waarin Gerry Brown verhaalt over zijn avonturen als tabloid-journalist.
met gedempte stem. „Deze man
heeft net nog mensen tot vijf jaar ge
vangenisstraf veroordeeld wegens
immoreel gedrag. En 's avonds be
stelt hij telefonisch jonge mannen.
Strikt genomen doet hij niets ille
gaals. Maar machtige mensen ais
rechters van het hooggerechtshof
moeten zoiets niet doen. Dat is een
morele kwestie. Zij oordelen immers
over de moraal van anderen."
Als ik hem vraag of Gerry Brown
dan zelf een heilige is die het godde
lijke recht heeft om met stenen te
mogen gooien, moet hij lachen. „Ab
soluut niet. Maar wie is er nou geïn
teresseerd in het feit dat Gerry
Brown weieens een slok te veel
neemt en dan problemen veroor
zaakt in de pubs. Geen hond wil dat
weten. In het satirische blad 'Private
Eye' heb je trouwens eenrubriek
over tabloidjournalisten en daarin
worden dit soort dingen gemeld.
Maar 'Private Eye' is een blad met
chronische financiële problemen. Er
zijn niet genoeg lezers voor hun
soort onthullingen omdat ze meestal
over onbelangrijke mensen gaan."
De windstilte rond het koninklijke
huis is bedriegelijk, weet Gerry
Brown. De meute 'riooolratten' zou
prinses Diana weer op de hielen zit
ten met onthullingen over nieuwe
minnaars. „Ik denk dat de Windsors
zichzelf zullen vernietigen. Daar
hebben ze helemaal geen tabloids
voor nodig. Charles heeft dit alle
maal over ze afgeroepen. Het eerste
bewijs van zijn mislukte huwelijk
waren de mobiele telefoongesprek
ken van Diana aan autoverkoper Ja
mes Gilbey. The Sun had die tapes in
handen gekregen en heeft een jaar
gewacht voor ze te publiceren. Op
die banden zeurt Diana over de rest
van koninklijke familie en klaagt ze
over het feit dat ze dure kleren heeft
moeten kopen voor een vorige min
naar, kapitein James Hewitt. De re
dactie heeft echt een jaar op die ta
pes gezeten. Ze vreesden dat als ze
dit zouden afdrukken het publiek
zich mogelijk tegen The Sun zou ke-
Een van de eerste dingen die de
meeste journalisten in de praktijk
snel leren, is dat het absoluut geen
zin heeft om te proberen het nieuws
te verslaan. Ik praat hier over echt
nieuws, dingen die gebeurd zijn.
Sommige collega's leren het nooit
en blijven rabiate onzin zoals daar
zijn de verrekte grote teen van de
lokale voetballer of het net ontdekte
knobbeltje op de stem vam de
smartkappenkweler als wereld
schokkende primeurs presenteren.
De kale feiten van het echte nieuws,
die vinden binnen drie minuten hun
weg naar alle uithoeken van de aar
de. Dat is al meer dan honderd jaar
zo, sinds in de meeste landen tele
foonnetten werden aangelegd. Dat
proces werd alleen maar versneld
door de invoering van telex, radio
en televisie. Nieuws is nooit te ver
slaan, en snel daarna komen de ver
halen eromheen, de analyses en de
commentaren los.
Alles wat vers is, is een tijdje lekker
en daarom zitten tegenwoordig
nogal wat computerbezitters met
een zalige glimlach op hun gezicht
naar hun monitor te staren. Ze laten
trots aan de buren en de neefjes zien
hoe ze erin slagen om buitenlandse
persbureaus op het scherm tevoor
schijn te halen. Het nieuws! Mooi,
prachtig, maar intussen is het een
uur of wat geleden al live on CNN te
zien geweest, prijkt het intussen ook
al lang op Teletekst, en is het ook al
op alle radiostations te horen ge
weest.
De knoet van de drukschema's van
deze krant dwingt mij om donder
dagmiddag de laatste punt achter
deze tekst te zetten, zodat zaterdag
morgen een en ander weer achter
haald kan zijn. Overigens heb ik nog
nooit zó snel een reactie op boven-
staand E-mail adres binnengekre
gen als vorige week na mijn bijdra
ge over het duistere rijk van de
kinderporno. Zaterdagmorgen om
half elf, ik had zelf de krant nog niet
eens gelezen, dwarrelde er al een
met kennelijke haast geschreven
elektronisch mailtje van een onge
ruste lezer binnen: hij kon die kind
erporno nergens vinden. Helaas kan
ik, wil ik trouwens, me die adressen
niet meer herinneren, maar ook hier
geldt: zoekt en ge zult vinden.
Terug naar het echte nieuws dat
soms op Internet te vinden is. De af
gelopen week was er een hoop te
doen over Windows'95 dat vanaf
donderdag world wide in de win
kels moet liggen. Er speelde nog een
rechtszaak te
gen Microsoft,
iets met kartel
vorming of zo,
maar dinsdag
besloot de
Amerikaanse
justitie om de
introductie van
Windows'95 niet tegen te houden.
Daardoor ontstond een run op de
aandelen van Netscape Communi
cations, een tot dan verliesgevend
softwarebedrijf, eigenaar en uitge
ver van Netscape. Ook mijn favorie
te browser, zeker nu het plotsklaps
en op voor mij onverklaarbare wijze
afgelopen schijnt te zijn met die
verrekte general protection faults.
Even afkloppen, en er verder niet
over praten of aan denken. Sssssttt.
De run op de aandelen ontstond
omdat er met de introductie van
Windows'95 ineens miljoenen ge
bruikers van Internet bij zullen ko
men. Want in '95 is het Microsoft
Network opgenomen, zodat ieder
een die dat nieuwe besturingssys
teem installeert ook meteen het Web
op kan. De commercie zat niet al
leen op die miljoenen nieuwe ge
bruikers te wachten, maar ook op
een browser die zodanig beveiligd is
dat hij voor betalingsverkeer ge
schikt is. Op dat gebied heeft Nets
cape een grote voorprong, die door
Microsoft de komende jaren niet
meer in te halen is. Zodat de meeste
gebruikers die Windows'95 en daar
mee de Microsoft Connection aan
schaffen, naar algemene verwach
ting toch Netscape als hun voor
naamste stuk gereedschap zullen
Door Léon Krijnen
Reacties: E-mail: 100445.2062@compuserve.<
gaan installeren.
Daarom schoten dinsdag na de be
kendmaking dat Windows'95 van
de Amerikaanse jusititie groen licht
had gekregen de aandelen Netscape
van 28 naar 75 dollar, om bij het
sluiten van de markt ruim boven de
vijftig dollar te stabiliseren. Dat
was proost voor president-directeur
Jim Clark, want dat betekende 53
keer de omzet en meer dan 300 keer
de voor volgend jaar voorspelde
winst.
Maar wat las ik donderdagmorgen
toen ik uit macht der gewoonte
maar eens even aankoppelde bij
Mercury Center WebEen mooie
primeur van de hand van ene Sims-
on L. Garfunkel: Netscape interna
tional browser security breached!
Overigens een aanradertje voor wie
benieuwd is hoe een krant er in de
toekomst op Internet uit zou kun
nen zien, die Mercury Center Web
uit San Jose, California. Het adres:
http:/www.sjmercury/home/html.
De beursgoeroes die dinsdag dank
zij die aandelen Netscape nog een
paar keer extra miljonair waren ge
worden, blijven dat als ze op tijd
verkocht hebben, maar wat die aan
delen nou gaan doen is de vraag.
Feit is dat een team Franse weten
schappers er woensdag in geslaagd
is om het als
'onkraak-
baar' aange
prezen proto
col van Nets
cape te kra
ken.
U kunt dat
overigens
thuis ook proberen: met een snelle
Pentium en het juiste programma
zou het non-stop ongeveer zes
maanden duren voor de sleutel in
het slot zou passen. Of daaromtrent,
maar daar gaat het hier niet om,
Damien Doligez van een of ander
nationaal Frans computer-instituut
kreeg de gelegenheid om 120 com
puters aan elkaar te koppelen,
waaronder twee super-computers.
Hij had derhalve de beschikking
over iets meer pure paardekrachten
aan rekenmachines en was er na
acht dagen uit.
ren. Maar toen kwamen ze er achter
dan Andrew Morton bezig was aan
zijn boek over het mislukte huwe
lijk. En ze wisten dat Diana daar in
direct aan meewerkte. Pas toen werd
besloten de tapes te publiceren."
Diana bespeelt de tabloids beter dan
veel mensen vermoeden, zegt Brown.
Ook politici weten de weg naar de
roddelpagina's te vinden wanneer
hen dat uitkomt. Tijdens de laatste
leiderschapsverkiezingen bij de
Conservatieven zouden John Majors
mensen bijvoorbeeld kwalijke faxen
hebben verstuurd over het privéle-
ven van uitdager John Redwood.
„Als je vuil wilt spuien over een To-
ry-politicus ga je eerst te rade bij
een andere Conservatief. Ze vechten
daar zo om de beste plaatsen'dat ze
steeds de media gebruiken om oppo
nenten zwart te maken. Ik heb zo
vaak hints gekregen van Tories. De
bewijzen moest ik zelf maar zoe
ken."
„Als een tv-beroemdheid moeilijk
heden heeft, belt tegenwoordig zijn
of haar agent zelf naar de kranten.
Ze zeggen dan: 'Mijn cliënt zit met
een probleem en hij wil het publiek
daarover inlichten. Hoeveel wil je
daarvoor betalen?' Divine Brown, de
prostituée die Hugh Grant als klant
had, heeft 150.000 pond gekregen
voor haar exclusieve verhaal in
News of the World."
„Soms gaat het fout. Zo moest The
Sun een miljoen pond aan Elton
John betalen. Ze waren benaderd
door een jongeman die zei: „We we
ten allemaal dat Elton homofiel is,
hij heeft dat toegegeven. Ik wil jullie
wel vertellen over mijn ervaringen
met hem." Veel van wat die jongen
zei, was misschien wel waar maar
sommige feiten en data waren ver
keerd. De beschuldiging dat Elton
John mannelijke prostitués zou be
talen, konden ze niet hard maken.
Dat geintje kostte The Sun een mil
joen pond."
Een van de grootste schurken die
Brown in het vizier had was een
krantenuitgever, Robert Maxwell.
Het probleem met 'Kapitein Bob'
was dat hij alle smaadregels perfect
kende en bovendien een erg goed
spionagenetwerk had. „Zodra hij
wist dat ik aan hem was begonnen,
ging hij naar de rechter en moest ik
ophouden met mijn verhaal. Ik kreeg
gewoon de tijd niet om materiaal te
gen hem te verzamelen."
Maxwell heeft de onderzoeksjourna
listiek grote schade bezorgd, meent
Brown.
„Hij liet de speurhonden van zijn ei
gen Daily Mirror gewoon hun gang
gaan en besloot dan op het laatste
moment niet tot publiceren. De ver
halen en foto's bewaarde hij in een
kluis. Hij gebruikte dat materiaal
later als drukmiddel om politici om
te krijgen."
Waar blijft het grote verhaal over
John Major, vraag ik hem. De schrik
van Fleet Street zucht en zegt: „Al
lemaal hebben we hem doorgelicht.
Alles is nagespeurd. Maar er valt
niets, absoluut niets bijzonders over
deze man te melden. Dat geef ik je
op een briefje."
'Lang', zegt u? Het gaat hier om het
principe: de beveiliging van Netsca
pe is niet waterdicht, Netscape is
niet honderd procent betrouwbaar.
En zolang dat zo blijft gaan u en ik
geen credit-card nummers of cyber-
bucks over de elektronische snelweg
versturen.
Voor Netscape was de kraak geen
verrassing, en was alleen het tijd
stip waarop pure mazzel. Of mis
schien ook niet want ik weet niet
hoeveel aandelen Netscape er in
Franse handen zijn...Het probleem
van Netscape is dat op last van de
Amerikaanse wetgeving op het ge
bied van het encrypten van bestan
den de sleutel, het getal waarmee de
code opengemaakt wordt, niet lan
ger dan veertig bytes mag zijn. Dat
mag niet omdat het dan voor terro
risten, samenzweerders, maffiosi, te
gemakkelijk zou worden om elkaar
geheime boodschappen toe te zen
den die door FBI en CIA niet snel
genoeg te ontcijferen zouden zijn.
Netscape zou op dit moment liever
gebruik maken van een code van 48
bits. In dat geval zou het zelfs voor
Doligez met zijn sophisticated
speelgoed 256 keer zo lang duren
voordat hij de code gekraakt zou
hebben. En 256 maal acht dagen is
2048 dagen, ongeveer 5'A jaar. Dat
levert een redelijk betrouwbare be
veiliging op. Waarbij aangetekend
dat het in de software van Netscape
mogelijk is om een sleutel van 128
bytes te gebruiken. Ik ben geen wis
kundige, en ik kon het antwoord op
de voor de hand liggende vraag don
derdagmiddag zo gauw niet vinden.
Als het ontcijferen bij 48 bits 256
maai langer duurt dan bij 40 bits,
hoe langt duurt het dan wel niet bij
128 bits? Een hele eeuw, of nog veel
langer?
