louter Een schrijver met vij anden Vervalser Van Meegeren krijgt expositie in Kunsthal in Rotterdam Virtuoze kaleidoscoop van levens in Warschau Affaires rond schrijvers DE STEM ZOMER-GIDS PËSTEM De ingetogen vrijheid van Tineke Jacob Israël de Haan in 1924 vermoord door radicale zionisten 'De mooie mevrouw Seidenman' van Andrjej Szczypiorski Dit is de eerste aflevering in de vierdelige serie Affaires rond schrijvers. Een enkele keer haalt een auteur de voorpagina en wordt zijn of haar naam vertrouwd bij het grote publiek. Vier geruchtmakende zaken passeren deze zomerweken in de vrijdag krant de revue. We beginnen met de moord op Jacob Israël de Haan in 1924 in Jeruzalem. Botterdam (anp) - Het duurt nog even, maar volgend jaar krijgt de meestervervalser zijn grote ten toonstelling. De Kunsthal in Rot terdam zal niet alleen vervalsin gen van Han van Meegeren to nen. Er zullen ook zeker honderd werken van de kunstenaar zelf te zien zijn. Han van Meegeren leefde van 1889 tot 1947. De tentoonstelling gaat op 10 februari 1996 open en loopt tot en met 7 april. Van de 16 vervalsingen zal waarschijnlijk de helft in Rotterdam te zien zijn, Uit Boymans-van Beuningen komt in ieder geval het meest omstreden schilderij De Em maüsgangers van 'Johannes Ver meer' dat het museum in de jaren '30 voor ruim een miljoen gulden aankocht. Kunstkenners, onder wie Vermeer-expert Bredius, be jubelden het schilderij destijds. „Een verrijking van het Neder lands kunstbezit", zo luidde una niem het oordeel. Bredius was indertijd directeur van het Mauritshuis. Samen met de National Gallery in Washing ton bereidt dat Haagse museum een grote Vermeer-tentoonstel ling voor, die eind van het jaar in Amerika opent. In Nederland valt het overzicht samen met de Van Meegeren-expositie. „Dat leek ons leuk", zegt Wim Pijbes van de Rotterdamse Kunsthal. „Zij de echte, wij de valse." Hij benadrukt dat de Kunsthal geen sensationeel project zal organise ren. „We maken een kunsthisto risch verantwoorde tentoonstel ling op basis van serieus onder zoek." Boymans bezit vier Van Meege- rens die voor 17e eeuwse mees terwerken moesten doorgaan. Ook het Rijksmuseum in Amster dam heeft er vier. Behalve van 'Vermeer' kocht het ook werk van 'Frans Hals' en 'Terborgh' uit Van Meegerens atelier. Op de tentoonstelling komen ook de vervalste Hollandse meesters van het Groninger Museum en de Rijksdienst Beeldende Kunst te hangen. Mogelijk staat ook een particuliere verzamelaar werk af. Met uitzondering van De Em maüsgangers, zijn de valse top stukken nooit te zien. Musea houden ze altijd in depot. Moge lijk bevatten die depots nog meer '17e eeuwse meesterwerken' van de hand van de meestervervalser. Zeker is dat niet. „Het is een ver moeden," zegt Pijbes. Musea bezitten geen enkele echte Van Meegeren. Zijn oeuvre om vat 400 schilderijen, tekeningen en aquarellen. Voornamelijk par ticulieren hebben zijn eigen wer ken gekocht. Het Theater Insti tuut Nederland in Amsterdam heeft enkele door hem gemaakte portretten van toneelspelers. Uit het oeuvre zal de KunstHAL een selectie van 100 werken maken. De verkoop van een 'Vermeer' aan de Duitse rijksmaarschalk Herman Göring deed Van Meege ren uiteindelijk de das om. We gens die verkoop werd de schil der na de Tweede Wereldoorlog beschuldigd van collaboratie met de Duitsers. Niemand geloofde zijn verklaring dat het om een vervalsing ging. Hij haalde zijn gelijk door binnen twee weken een nieuwe Vermeer te maken. Zijn gevangenisstraf zat hij niet uit. Al na enkele weken stierf hij. Het is volgens Pijbes niet bekend of het zelfmoord was dan wel een natuurlijke dood. Eén van de redenen van Van Meegeren voor zijn vervalsing spraktijken was de geringe waar dering die hij voor zijn werk kreeg. Maar ook de financiële kant speelde een rol. De handel in de '17e eeuwse doeken' legde hem geen windeieren. VRIJDAG 28 JULI 1995 D Door Y. Né Herinneringen zijn vaak nauw verbonden met plaatsen en uit zichten. Uitzichten in het hier en nu roepen herinneringen op aan verwante uitzichten in een ande re tijd en in een ander land wel licht. En waarin bestaat een mens op dat moment? Tijd loopt even een heel andere weg, maakt lussen, van nu naar toen en terug. En in werkelijkheid ver uiteen liggende landschappen bestaan even samen in één beeld. Het is één van de belangrijkste thema's in de tweede dichtbundel Auto geografie van Georgine Sanders. Sommige lezers kennen haar misschien beter als Tineke Vro- man, echtgenote van de dichter Leo Vroman en hoofdpersoon in veel van zijn gedichten. De titel zegt het al: het gaat hier om een persoonlijke aardrijks kunde. Een aardrijkskunde, die in twee delen is ondergebracht: Indië/'Indonesië en Nederland en Amerika en Nederland. Georgine Sanders werd geboren in Indone sië, woonde lange tijd in Neder land, waar ze medicijnen stu deerde en emigreerde in 1947 naar de Verenigde Staten, waar ze zich bij de al in 1940 gevluchte Leo Vroman voegde. Ze studeer de daar later ook medische an tropologie. Haar specialisatie is de cognitieve revalidatie van mensen met hersenbeschadigin gen en van mensen, die vergeten als gevolg van ouderdom. Zo spe len herinneringen voor haar per soonlijk en beroepsmatig een heel belangrijke rol. Haar debuutbundel Het onvol tooid bestaan kwam voort uit een zoektocht naar het beeld van haar jeugdvriend, de dichter Max de Jong, die op jonge leeftijd in 1951 overleed. De nieuwe bundel lijkt een zoektocht naar de pre cieze beelden, die bij brokstuk ken van haar persoonlijke herin nering horen. In sobere beschrij vingen probeert ze hen opnieuw in te vullen: 'Oud jeugdhuis waarvan ik geen inhoud weet/ dan schaduw flakkerend in het olielicht'. Het kinderbewustzijn werkt anders dan dat van de vol wassene: 'wat speelden wij kin deren in het lege/ huis, de verwil derde tuin? Ik heb het ook nooit,/ voordat het te laat was, zelfs wil len weten.' Als de dichteres leert lezen verandert er iets. Op dat moment begint pas haar geschie denis. Maar nu dringt zich de vraag op 'Met wie kan ik die de len?' Daarvoor moeten woorden worden gevonden. En nog de juiste ook. Een mooi gedicht is Zelf, waarvan het slot iets zegt over de betekenis die het schrij ven voor haar heeft: 'Maar soms als ik schrijf en mijzelf vergeet/ komen woorden die zeggen wat ik zocht./ Ik voel mij verenigd met wie ik ben/ en hier is het zelfportret dat ik erken.' Er komen veel natuurbeschrij vingen in de gedichten voor, maar die bieden niet altijd bij zondere beelden. Mooi is Herik blijft herik, waar met heel weinig middelen iets ongrijpbaars in de tijd- en plaatsbepaling naar vo ren komt. Ze staat op een Ameri kaans strand en weet 'elke golf die ontstaat op de oceaan het te genbeeld voor het moederland'. Daarbij blijven gewone woorden en beelden als die van koolzaad en herik onvertaalbaar en onver vreemdbaar verbonden met de persoonlijke ervaring in juist dat land en die taal. Nederland blijkt een sleutelposi tie in te nemen, zoals de titels van de twee delen ook al aangeven. Hier maakte ze haar belangrijk ste ontwikkelingen mee. Hier ook maakte ze de oorlog mee, die me de haar herinneringen bepaalt en haar betrokkenheid bij het ge weld van de huidige dag. Zo schreef ze een kleine cyclus Na de Golfoorlog, 1991, waarin ze niet zozeer die oorlog in beeld brengt, maar eerder gedenkt, opnieuw in gedachtenis wil brengen via een voudige natuurwaarnemingen aan de kust. Ik zag haar enige tijd geleden op televisie, in haar flat in New York. Heel zacht en heel zorgvul dig pratend. Ook Leo Vroman was daarbij. Hij vertelde, hoe, als zijn Tineke een straat verder boodschappen ging doen, ze af scheid van elkaar namen als voor een langdurige reis, hoe hij haar nakeek vanaf zeshoog tot ze uit het zicht verdween. Het gedicht dat het ontroerende tv-gesprek weer in mijn herinnering bracht, is ook in de Engelse vertaling af gedrukt: 'I leave early, our good byes as if forever,/ but that is not mentioned. I borrow my free dom'. Ill De kortste dagen Vroeg op weg na een afscheid, stilzwijgend als voor altijd. Ik leen weer mijn vrijheid, ons huis in de rug, het doel voor mij uit, de straat aan mijn linker- en rechterhand. Lage huizen nog rood van zon sopkomst. Kale bomen zo in zichzelf ge keerd - fi r dat een zomer niet meer voor stelbaar is. Dode blaren geurend naar ou de winters. Dit wordt een solovlucht. Ge huld in de mantel van het alleenzijn, het niet hoeven delen, vind ik mijn weg in den vreemde. De koers blijft bepaald door ons huis. Georgine Sanders: 'Autogeo grafie'. Uitg. Querido, prijs 29,90 NEDERLAND Jacob Israël de Haan vertoonde zich in de straten van Jeruzalem in Arabische kledij. Hij moest zijn acties met de dood bekopen. foto archief de stem nen', zoals De Haans verdediger Georges Eekhoud beweerde. De hoofdredacteur van het socia listische blad Het Volk, waarvoor De Haan onder meer een kinder rubriek verzorgde, schreef hem: 'Mijnheer De Haan. Gister heb ik het door u uitgegeven boek Pijpe- lijntjes gelezen. Het zal u duide lijk zijn dat, na het verschijnen van dit boek, dat voor mij en ze ker vele anderen een zeer onge wenste verrassing was, uw mede werking aan het Zondagsblad van Het Volk moet eindigen. Wij wachten dus geen kopij meer van u. Met beleefde groet, P.L. Tak.' Op staande voet ontslagen bij de krant en ook als onderwijzer was De Haan niet meer te handhaven vanwege de roman. Pijpelijntjes verscheen in 1904 en was binnen de kortst mogelijke tijd niet meer in de boekhandel te koop. De roman is opgedragen aan zijn vriend, de schrijver-arts en cri minoloog Arnold Aletrino die zichzelf herkende in de beschrij ving van het vriendenpaar Sam en Joop. Hij kocht alle exempla ren van de roman op en liet ze binnen een week vernietigen. 'Wat Pijpelijntjes zo verbluffend maakt,' schreef Hans Warren bij het verschijnen van de herdruk in 1982, 'is dat in deze roman, ge schreven door een 22, 23-jarige jongeman, op volkomen natuur lijke en openhartige manier over neigingen gesproken wordt waarover omstreeks 1900 vrijwel iedereen zweeg. Hoofdfiguren zijn Joop Driessen en zijn vriend Sam die in de Am sterdamse Pijp wonen. De roman bestaat uit 24 hoofdstukken waarin het dagelijkse leven in de volksbuurt wordt beschreven. twei J! Aanstootgevend waren vooral die jaren taboe-onderwerpen sadisme, criminaliteit en prol tutie. En natuurlijk wat toent( tijd uranisme werd genoemd onverhulde homoseksualitej volgens velen een ziekelijke a wijking. Aletrino verdedigde, zijn wetenschappelijke werk 4 homosexualiteit een normale j riant van het liefdesleven j maar hij wenste niet als praktij rende homosexueel geportret teerd te worden in een roman. Nadat Aletrino de gehele 4 had opgekocht, op een enkel oj vindbaar exemplaar na, scheen in oktober 1904 een de druk. Joop en Sam heten plo seling Cor en Hans, de opdracb aan Aletrino was vervangend# een citaat van Catullus. Doop literaire kritiek werd de doodgezwegen. Zondebesef De Haan schreef een aan P.L. Tak en zette daarmee 1905 een streep onder de Pij( Kjntjes-affaire. Hij voelde maatschappelijk benadeeld döor collega-schrijvers verrade en bedrogen. In 1908 nog de tweede roman van D Haan: Pathologieën. De gang van Johan van Vere de Willi De hoofdpersoon worstelt zijn anders-zijn en lijdt der. Het is een roman vol schuldgt voelens en zondebesef en zoalsd titel aangeeft ziet de schrijver! homosexualiteit als een ziekte verschijnsel waar hij tegen vech ook al kan hij zijn gevoelens onderdrukken. Ook dit boek werd doodgezwege en vergeten. Het manuscri| werd een paar jaar voor het schijnen in boekvorm noggeleze door Frederik van Eeden en oordeel zal niet hebben afgi ken van wat de toenmalige lit raire critici van de roman voi den. 'Ik stuur u het boek terug schreef Van Eeden, 'daar ik tot niet in staat ben het uit te leze Het begin is eenigszins een imita tie van de Koele meren, verderop wordt het door stijl en wezen voor mij onleesbaar. Verschool mij dus liever van het beoordee- len van je werk.' Palestina Jacob Israël de Haan bestond, terair gesproken, niet. Pas vele jaren later zou hij naam makei als dichter van het joodse lied Vooralsnog ging hij in de avon duren rechten studeren, promo veerde en werd op een haar professor. Als privédocent ver diende hij zijn geld. Van zijn fa milie verwijderde hij zich steeds meer, ook van zijn zuster Can)' van Bruggen. In 1912 sloot zich aan bij de Nederlandse Zio nistenbond en vertrok in IF" zonder zijn vrouw, naar Palesti na Bekenden verklaarden later De Haan wist dat hij op de 30e juni 1924 zou worden schoten. Maar ondanks dit ver moeden ging hij de straat c als enige weermiddel zijn scheidelijke aktentas. 'Wat ik ge schreven heb, dat blijft geschre ven/ Wat ik misdreven heb, 1' gedaan Ik sterf getroost, zij, die later leven,/ Zullen lied, mijn leed en mijn hartstocht verstaan,' luidt één van zijn I* kendste kwatrijnen. Drie maanden voor de fatale da tum had Jacob Israël de Haan be sloten zich weer in Nederland te vestigen. Het was hem niet gegund, zoals eigenlijk alles hem in het lev® had tegengezeten. „.ondertiteld via Teletekst '00 Tekst tv 00 (TT) °Pen Nederlands Ten- niskampioenschap, verslag Dutch Open, kwartfinales ,521 Nieuws voor doven en slechthorenden „29 (TT) Heimelijke genoegens met Wieteke van Dort, Hans Wiegel en Pim Juffermans 15 56 (TT) Willem Wever, kinderen stellen vragen 17 23 Cartoon Club, tekenfilms ,751 Thunderbirds, poppenserie Islands of Fire and Magie, documentaire over de eilan den van Papua-Nieuw-Guinea 1? i7 (TT) Waku Waku, spelletje ,000 (TT) Journaal 2030 Murder She Wrote, mis daadserie 2119 (TT) Ander Afrika, serie: Uganda en Tanzania 2215 Taggart, politieserie 5 09 Great Railways II, 6-delige documentaire-serie over trein reizen door onbekende gebie den. Deel 1: Van Hongkong naar Mongolië Journaal 00.13 Nieuws voor doven en slechthorenden NEDERLAND 2 07 00 Journaal 07.06 Tekenfilmfestival 07.28 Journaal 07.32 Bobobobs Journaal (TT) Lingo 08.30 Journaal 08.35 America's Funniest Home Videos 09.00 Journaal 09.06 Kook tv 09.27 De schatten van Orsay 10.10 (TT) Dromen 10.40 (TT) Vogels dichterbij 11.10 Straatmuzikanten 11.35 Het gezongen woord 12.08 Between the Lines 13.00 Journaal 13.08 Oppassen 13.33 Herexamen 14.21 (TT) Willem van Oranje (slot) 15.10 Het terras 16.00 (TT) Journaal 16.07 Turtles in Europe, tekenfilm 16.29 Kids for Animals, reportage over de jeugdleden van de Dierenbescherming 16.54 Voor 't eerst, voor 't laatst, serie waarin mensen gevolgd worden tijdens belangrijke gebeurtenissen in hun leven 17.24 'Allo 'allo, comedy 17.58 (TT) 2 Vandaag met actuali teiten; Journaal; 18.39 Sport journaal en 18.47 Hoofdpun ten uit het nieuws 18.56 Imca Marina in Jeans, zang en dansshow van de theater groep Jeans met Imca Marina 19.29 Dierenmanieren 20.05 De Russ Abbot Show BELGIË FRANS 1 16.05 Vacaturebank 16.25 Inédits: Trente, les années ambigues, docu mentaire 17.30 Chips, politieserie 18.30 Info première 18.55 Maguy, se rie 19.30 Nieuws 20.10 Les carnets du bourlingueur, reportages 20.45 A l'heure oü les grands fauves vont boi- re, Franse komedie uit 1992 van Pierre Jolivet met Eric Métayer, Mare Jolivet en Isabelle Gélinas 22.00 KENO-uitsla- gen 22.05 Grand document: L'ile noi re: het werk op een olieplatform in de Noordzee 23.05 Nieuws (tot 23.20) BELGIË FRANS 2 18.00 lei Bla-bla, kinderprogramma 18.59 Cheval passion, paardesport- magazine 19.30 Nieuws 20.10 Les carnets du Bourlingueur, serie 20.47 A l'heure oü les grands fauves vont Loire, Franse komedie uit 1992 22.01 Zie (tot 23.50) DUITSLAND 1 05.45 Morgenmagazin 09.00 Ta- gesschau 09.03 The Flying Doctors, se rie 09.45 Tele-Gym 10.00 Tagesschau 10.03 37°, reportage: het waterver vuilingsprobleem 10.50 Hundert Meisterwerke 11.00 Tagesschau 11.04 Goldmillion, spelletje 12.10 Sterns Stunde: Bemerkungen über die Spinne (1) 12.55 Presseschau 13.00 Tagesschau 13.05 Mittagsmagazin 13.45 Wirtschafts-Telegramm 14.00 Tagesschau 14.03 Höchstpersönlich: Acteur Uwe Friedrichsen 14.30 Aben- teuer Überleben: De lepelaar 15.00 Tagesschau 15.03 Hot Load, Cold feet, speelfilm 16.30 (TT) Alfredissi- m°'-, culinair magazine 17.00 (TT) Ta- 9esschau 17.10 Brisant, magazine 17.40 Regionale informatie 17.50 Ta- gesschau-Telegramm 17.55 Verbot te Liebe, serie 18.25 Marienhof, se- RADIO Door Johan Diepstraten Binnen twee jaar na zijn emigra tie in 1919 van Nederland naar Jeruzalem werd de joodse dich- ter-schrijver Jacob Israël de Haan al als een verrader be schouwd. De haat van de joodse gemeenschap had hij snel op de hals gehaald. Victor van Vries land vertelde eens van een Ne derlandse toerist die met De Haan door de straten van Jeruza lem liep. De man verwonderde zich erover dat jongens steeds voor de voeten van De Haan op de grond spuwden. 'Dat doen ze niet uit achting voor U,' merkte de toerist op. De Haan antwoord de: 'Nee, uit achting voor u. Als u er niet bij was, zouden ze me in het gezicht spuwen.' Daar was ook alle reden voor. In maart 1919 was Jacob Israël de Haan naar Jeruzalem geëmi greerd om te strijden voor de zio nistische zaak. Hij geloofde in één groot Palestina voor de joden, alle stromingen en afsplitsingen onder één overkoepelende orga nisatie. Maar hij trof geen eens gezinde joden aan die werkten aan de opbouw van het beloofde land. De bittere onderlinge ver deeldheid was groot. Toen hij het racisme gewaar werd tussen de Palestijnse arbeiders en joodse kolonisten, sloegen zijn zionisti sche illusies om in een diepe des illusie. Hij werd na verloop van tijd een felle anti-zionist en on derhield contacten met de vijan den van de zionistische bewe ging. Hij liep zelfs in Arabische kledij. Onnozel In mei 1923 werd de Haan met de dood bedreigd. Een club die zich 'De Zwarte Hand' noemde, som meerde hem voor de 24e van de maand het land te verlaten, want anders zou hij worden doodge schoten 'als een gemeene hond'. De Haan trok zich van de bedrei ging niets aan. Als correspondent voor het Algemeen Handelsblad schreef hij een artikel, getiteld '25'. 'En heden? Ach, hoe onnozel is de vijf-en-twintigste, wanneer men den vier-en-twintigsten niet vermoord is. Ik ben vroeg opge staan en ik heb twee briefjes van den kalender gescheurd. Hoe goedhartig staat daar het mooie cijfer: 25. En ik ben niet dood. Ik geloof zeker, dat ik niet dood ben.' Maar het doodvonnis werd als nog voltrokken, zij het dat het nog een jaar zou duren. Op 30 ju ni 1924, even na half acht, werd Jacob Israël de Haan neergescho ten bij de poort van het Shaare Zedek (De Poorten der Gerech- tigheid)-ziekenhuis. Drie kogels troffen hem. De begrafenis werd een demonstratie tegen het zio nisme. Er namen vijfduizend mensen aan deel. Disucssie De moord leidde in de pers tot ve le reacties en een heftige discus sie die maanden duurde. De zio nistische leiders wezen iedere verantwoordelijkheid van de hand. Er werd zelfs gesuggereerd dat het niet om een politieke moord ging, maar dat de moordenaar persoonlijke reden had. De vader van een Arabische jongen met wie De Haan een homoseksuele relatie onderhield, zou De Haan met drie pistoolschoten om het leven hebben gebracht. In de jaren tachtig werd de moordzaak opgelost. Awraham Tehomi, in 1985 geïnterviewd door de Israëlische televisie, was de eerste die details onthulde over het plan om De Haan uit de weg te ruimen. Algemeen wordt nu aangenomen dat de moord ge sanctioneerd werd door Ben-Zvi, toentertijd de politieke leider van de zionistische beweging en later de tweede president van Israël. Daarmee was De Haan het eerste politieke moordslachtoffer die de zionistische beweging in haar streven naar een onafhankelijke joodse staat op haar naam schreef. Eigenzinnig 'Ben-Zvi geloofde er sterk in dat deze man op het punt stond ons te vernietigen en daarmee ook de enige mogelijkheid om ons volk te redden,' verklaarde de vermoe delijke moordenaar in het televi sieinterview. In een avondvullen de VPRO-documentaire (1991) van Emile Fallaux en Saskia van Schaik werd de indruk gewekt dat De Haan half Jeruzalem op stelten zette met zijn eigenzin nige geschrijf in het Algemeen Handelsblad en zijn omgang met verdachte mensen. De Haan trok zich het lot aan van de Arabieren die door de joden dreigden te worden onderdrukt, het lot van de orthodoxe joden die door de zionisten onder de voet werden gelopen en het lot van de arbeiders die voor een hongerloontje moesten sloven. 'Hij had een zwak voor de ver drukten, maar het waren zijn verdrukten,' schreef Gerrit Kom- rij in de inleiding bij een bloem lezing uit De Haans poëzie. 'Bij zijn verzet hoefde de wereld geen baat te hebben, alleen hij zelf.' Dwarsligger Vreemd, zonderling en raar, dat zijn de woorden die telkens te rugkeren in de secundaire litera tuur over Jacob Israël de Haan. Hij stond niet bekend als een vriendelijke mens, maar vooral als een dwarsligger die met 'ie dereen' overhoop lag. Van Victor van Vriesland is het verhaal be kend dat De Haan zijn echtgeno te Johanna van Maarseveen (een schijnhuwelijk, want De Haan was homoseksueel) iedere avond na het eten betaalde omdat hij niet bij haar in het krijt wilde staan. Dat hij ook al niet met zijn fami lie kon opschieten, gaf De Haan zelf aan: 'Ik leef met mijn familie als 1000 honden en katten.' Wie het leven van de Haan overziet, kan alleen maar concluderen dat hij grossierde in vijanden. Uit volkomen onverwachte hoek werd hij aan het begin van deze eeuw aangevallen. Ongewenst Het verschijnen van zijn roman Pijpelijntjes blijkt achteraf te be horen tot één van de grootste schandalen van de Nederlandse literatuur. Het waren de socialis ten van de SDAP die zich opstel den als 'de meest duffe dompers en de meest bekrompen puritei- Door Marjan Mes Talloze figuren - katholiek, joods, communistisch, nationa listisch en nazi - wervelen door de kaleidoscopische Poolse ro man De mooie mevrouw Seiden man van Andrjej Szczypiorski. Hun individuele lotgevallen vor men samen een stuk Poolse en vooral Warschause geschiedenis, tussen de Tweede Wereldoorlog en de jaren zestig. Ongelooflijke geschiedenissen vaak, die weliswaar fictief zijn, maar waarvan de voorbeelden ongetwijfeld in de Poolse samen leving voor het opscheppen lig gen. In 1988 vestigde de Poolse au teur, tot dan toe onbekend, in één klap zijn reputatie met deze roman, die in dat jaar in vele vertalingen verscheen: in Duits land, Frankrijk, Italië, Amerika en Nederland. Onlangs ver scheen een geheel herziene, der de druk in de vertaling van Ge rard Rasch. Zelden werd eerder de schizofre nie van een door de nazi's en de Russen onder de voet gelopen sa menleving zo treffend en iro nisch beschreven. De mooie, joodse mevrouw Seidenman uit de titel is slechts een van de vele personages die de revue passe ren. Een mooie blonde weduwe van een professor, die een valse identiteit aanneemt, van een of ficiersweduwe met de Poolse naam Gostomska, om te ontko men aan deportatie. Desondanks wordt ze door een stom toeval verraden, omdat een verklikker haar sigarettenkoker met haar echte initialen in zijn bezit heeft. 'Door zo'n futiliteit aan je einde komen, dat was niet rechtvaar dig', dacht ze. 'Ze had beslist niet het gevoel dat ze als jodin zou doodgaan, omdat ze zich niet joods voelde en haar joods-zijn in geen enkel opzicht voor een zwakheid hield. Ze was ervan overtuigd dat ze op grond van de sigarettenkoker zou sterven. En dat idee vond ze belachelijk, dwaas en weerzin wekkend.' Irma Seidenman wordt gered door een jonge aanbidder, maar haar christelijk-Poolse schuil naam zal haar ook later niet vrij waren van anti-semitisme. In 1968 moet ze haar baan aan het ministerie om die reden opgeven. Joods mag ze niet zijn, niet tij dens en niet na de oorlog. Deze paradox blijft haar kwellen, ook als ze allang in Parijs woont. Haar verhaal wordt afgewisseld met dat van vele anderen, die in even paradoxale situaties te rechtkomen vanwege hun over tuiging of afkomst. Sommigen van hen belanden in het getto van Warschau of raken betrok ken bij de opstand tegen de Duitsers in die stad. Dubieus De scheidslijn tussen 'goed' en 'fout' valt weg, want daarvoor is de individuele en politieke wer kelijkheid veel te gecompliceerd. En niemand in deze roman heeft het allerslechtste voor, al zijn de motieven om goed te doen vaak dubieus. Een vrome non van boerenaf komst redt uit bekeringsdrift het leven van een joodse jongen, maar zadelt hem daarmee op met een identiteitsconflict dat hem later als communist parten zal spelen. Een beroepsmisdadiger smok kelt tegen een pittige prijs men sen uit het getto. Hij is moedig en onverzettelijk. Is hij een oor logsheld of een crimineel? De diepgelovige katholieke kleermaker Kujawski wordt in 1942 toevallig de eigenaar van een groot vermogen omdat een vermoorde jood hem zijn kapi taal had toevertrouwd. 'Was dat geld eigendom van het Poolse volk? Kujawski stond voor een dilemma.' Ondertussen doet Kujawski uit stekende zaken, dankzij de vraag naar rijbroeken en uit- gaansbroeken bij de officieren van de Wehrmacht en werpt hij zich op als mecenas. Als natio nalistisch slachtoffer van het communistische regime wordt hij na zijn dood als een held be schouwd door de een en als een collaborateur door de ander. Onvoorspelbaar Die menselijke tweeslachtig heid, die het vrijwel onmogelijk maakt om objectief over iemand te oordelen, vormt een belang rijk aspect van dit meesterlijke boek. Het verrassende van de ro man is bovendien dat de ogen schijnlijk willekeurige figuren allemaal iets met elkaar te ma ken blijken te hebben. Heden en verleden van deze personages worden onvoorspelbaar afgewis seld en filosofisch becommenta rieerd. Dit alles loopt op virtuoze wijze dooreen. Het maakt dit boek vooral tot een ideeënroman, die Andrzej Szczypiorski eerder ironisch en soms tragi komisch is dan aangrijpend en dramatisch. De versnippering van levens en periodes was er bij mij op den duur wel de oorzaak van dat ik minder werd geboeid. De figuren kunnen in deze ge- fragmentiseerde vorm niet uit groeien tot waarlijk grote ro manpersonages, die een innerlij ke ontwikkeling doormaken. foto wereldbibliotheek Dat het boek, bekroond mei de Oostenrijkse Staatsprijs vo<" Europese literatuur, nochtans tot een klassieker is bestempdA is begrijpelijk. Zelden werd de verscheurdheid van een natie e' zijn onderdanen zo Andrzej Szczypiorski: 'De iti°®e mevrouw Seidenman'. Uitg reldbibliotheek, prijs 32.50. RADIO RIJNMOND '00 Hans Verbeek. 9.00 Nederlands prodi Hans van Vliet en Menno Tamming, met de 'out. 12.00 Reint Jan Potze. 13.00 Sanne en d( ten 14.00 Henriëtte Geeve. 15.00 RR Express. van "andaag. 18.00-19.00 Pop aan de telefoo OMROEP BRABANT Nieuws: zie Radio 1, gevolgd door regional '■05 Actualiteiten. 7.25 De krant in Brabant, f leuwscentrale. 8.37 Frank van de Streek op gens in Brabant. 8.55 Weerman Johan Ver in„ Muziekkiosk met om 9.30 De scheu ■07 Draaibank. 11.07 Van harte, met om f eurkalender. 12.05 Actualiteiten en serv an streek op streek. 12.55 Bericht voor boe ran Rat"° Niauwscentrale. 13.34 He 408 Muziek en Van streek op streek. 15.0 05 Actualiteiten en service. 17.35 Van «reek. 17.50 Provinciale agenda. 18.08 Nieu Persinformatie. 18.11 Radio Nieuwcentra 1 i

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1995 | | pagina 18