oop voor MS-patiënten'
de STEM
HULST
tationsplein 22-1
SLUIS
Walplein 6-8
Einde van monopolie
omroepbladen nabij
iftipuncturist Alnoor Mohamed wil van Tilburg hèt behandelcentrum maken
I SUZUKI
jeloven!
nu tot liefst 50% korting
s/éél zomermode. Dat is zo'n
ie laagste prijs voor de
zomermode voor het hele
op is op, weg is weg.
echt voordeel zoekt, komt
iel naar Kien.
OP REIS
BETSY GIJS - 7
Nieuwe kansen door Europese richtlijn
Joe Kubek
Chicago
Australië
1995
Zomer-Gids
staartje krijgt. Of liever gezegd:
Int als u na 'n proefrit uw huidi-
Vijblijvend laat taxeren, trakteert
|r u op een fles wijn.** Naar
Jomstig uit Duitsland, Frankrijk of
t u zich een beter begin van uw
foorstellen?
f8 50.
01146 - 18 41.
e verslaggever
(iilliple sclerose (MS)
«behandelbaar te
iiden. Meerdere pa-
,ten van de in Tilburg
„ktiserende acupunc-
Jjst A. Mohamed clai-
jjzeer veel baat te
Ebben van zijn behan-
ding. Nijmegenaar H.
,-der Locht gaat zelfs
((verder: „Ik ben be-
j", zegt hij zelfverze-
ïd. Inmiddels bezoeken
iliaanse MS-patiënten
jinstituuut van Moha-
ied aan de Ringbaan-
lêst. Neurologen uit het
iiideuropese land sturen
jtiënten door.
(oor iemand die relatief veel
tieten bezig is, nadenkt over
«it goed is en wat niet en die
smakelijk voedsel graag cflnsu-
iwt, vind ik mezelf een bar
feiite kok. Ik zet doorgaans
'Kt een redelijke maaltijd op ta
fel, maar het moet me niet te
el moeite kosten. De uitgebrei
de dinertjes die ik de afgelopen
jaren verzorgde zijn dan ook op
it vingers van, vooruit twee
Wen te tellen.
In mijn kennissenkring bevinden
i«h enkele op het culinaire vlak
zeer begaafde lieden er ik vind
niets zo prettig als af en toe bij
tol aan de dis te mocen aan-
«bÉen. Bij ééntje ga ik zelfs zo
ir dat ik mezelf zo nu en dan
egeneerd uitnodig 'omdat
tialweer zo lang geleden is dat
il goed gezond gegeten heb',
hou valt dat best wel mee, maar
bij moet er telkens vreselijk om
grinniken. En met complimenten
«r zijn kookkunsten doe je
ten altijd veel plezier.
Danig geïnspireerd keer ik van
dergelijke avonden huiswaarts.
W ideeën over de maaltijden
die ik-het is immen zo simpel -
voortaan zelf in een handom
draai op tafel zal brengen. De
«ilieg over al het lekkers en ge
mis zit nog goed in m'n hoofd
opgeslagen.
Se volgende morgen echter zijn
waardevolle tips over die lek-
tee gerechten en ingrediënten
"4 moeilijke namen meestal
•ff uit mijn geheugen verdws-
jffl. Er zou een verband kunnen
tetaan met het de vorige avoid
Weens uitbundig genoien
nat'. Ook dat is bij de betreffen
de vrienden altijd van uitrtun-
wde kwaliteit en dan is het zo
JWlijk nee zeggen...
«w ik op zo'n 'day after' tceval-
jS m een boekwinkel te'echt,
%en - ter compensatie
geheugenverlies- di-
wde beloften aan meslf bo
ra» om voortaan ook zo lekker
'"verantwoord te koket. Zeker
wanneer me titels ondar ogen
omen als 'Lekker eten en toch
"mageren' of 'Het enge dieet
echt werkt!'. Een Iele snelle
Kop de binnenpagiia's en de
is gesloten.
J® '?'a(ler ik vol oigeduld in
J meuwe aanwint. De veel-
J1,ent'e sPanninc en goede
bemens maker' echter al
rw P'aats voor let allesover-
«rsende besef da ik dit al eens
S™» beleefde.
geheugen is brug. Er staan
.u ^^ohgelijk, boeken op de
m de keulen. En tijd om
va" die zo antrekkelijk lij-
,™e recepten raadwerkelijk te
k .^maak il niet. Het wordt
diging V°°r en nieuwe uitno"
De 'bedevaart' uit Italië is op
gang gekomen na het verschijnen
van een boek van de hand van
Giovanna Tilche Nociti. Zij prees
daarin de uit Kenya afkomstige
acupunturist. De Italiaanse zit
nog wel in een rolstoel: „Het is
echter geen vergelijking met ja
ren terug. Ik trilde helemaal, ik
zag bijna niets meer en kon lezen
noch schrijven. En nu heb ik zelfs
een boek voltooid."
Op de parkeerplaats voor het
kantorencomplex Westpoint aan
de Ringbaan-West in Tilburg
staan meerdere auto's met een
Italiaans kenteken. De Italianen
komen naar Tilburg voor het
Acupunctuur Instituut en met
name voor acupunturist Alnoor
Mohamed. Zijn afsprakenboek is
tot in december nagenoeg volge
boekt.
Mohamed schrijft zijn succes toe
aan de door hem ontwikkelde
methode van neuro-acupunc-
tuur. Voor zijn therapie gebruikt
hij zowel acupunctuur-naalden
als laserstralen.
Hij hoopt op erkenning zodat hij
de kans krijgt in samenwerking
met de neurologen hier de onge
neeslijk geachte ziekte MS het
hoofd te bieden. „Ik wil van Til
burg het behandelcentrum voor
MS maken."
De reacties in de Nederlandse
medische wereld zijn verschil
lend. Neurologen zijn zeer scep
tisch over de 'vermeende succes
sen'. De aan het Nijmeegse Rad-
boudziekenhuis verbonden arts
acupuncturist dr. H. Kho is ech
ter geïnteresseerd in de resulta
ten van zijn Tilburgse collega.
Zijn conclusie is duidelijk: „Er
dient een onderzoek naar het be
weerde gunstig effect van de acu
punctuurbehandeling bij de MS-
patiënten te komen. Dit naar
aanleiding van de succesverhalen
van de patiënten die in Tilburg
zijn behandeld. Dit onderzoek
dient zo snel en grondig mogelijk
te gebeuren."
Kho onderzoekt al jaren de effec
ten van acupunctuur in vergelij
king met gangbare behandelin
gen. Hij toonde wetenschappelijk
aan dat acupunctuur toegepast
tijdens operaties, de morfinebe-
hoefte drastisch verlaagt. Sinds
die tijd is de argwaan binnen het
ziekenhuis tegen de van oudsher
Chinese behandelwijze enigszins
afgenomen. Kho probeert zoveel
mogelijk wetenschappelijk on
derzoek naar de gunstige effecten
van acupunctuur te verrichten.
Daarbij stuit hij veelal op onbe
grip en onwil. Onderzoeksfond
sen en farmaceutische indus
trieën staan nu eenmaal niet te
trappelen om dit soort onderzoe
ken te subsidiëren.
'Bullshit'
Neurologen, de specialisten die
de ziekte MS behandelen, staan
afwijzend tegenover de behande
ling door Mohamed. De Nijmeeg
se neuroloog, prof. dr. O. Eike-
ma-Hommes, een autoriteit bin
nen de Nederlandse wereld van
neurologen, is niet bereid com
mentaar te geven. Een neuroloog
uit het Tilburgse St.-Elisabeth-
ziekenhuis voelt er weinig voor
op te treden als zegsman van de
Westerse specialisten. Hij noemt
het succesverhaal van de acu
puncturist wel 'absolute bulls-
Acupuncturist Mohamed gebruikt voor zijn therapie zowel naalden als lazerstralen.
hit'.
Volgens de neuroloog is het mo
gelijk dat patiënten zich een tijd
je beter gaan voelen. „Dat is in
herent aan het verloop van de
ziekte maar is niet toe te schrij
ven aan de acupunctuur. Je kunt
net zo goed een dropje geven." De
neuroloog vindt het gevaarlijk
om dergelijke verhalen te ver
spreiden. „De mensen die lijden
aan MS hebben een ernstige ziek
te en er wordt veel leed veroor
zaakt als je ze valse hoop geeft."
Aan de ene kant had acupunctu
rist Mohamed een dergelijke
reactie wel verwacht. „De neuro
logen in Nederland willen blijk
baar hun eigen handeltje be
schermen." Maar aan de andere
kant dacht hij dat de artsen open
zouden staan voor nieuwe behan
delmethodes. „Ik daag de neuro
logen uit met mij om tafel te gaan
zitten, want een reactie als die
van de Tilburgse neuroloog is al
leen maar ten nadele van de MS-
patiënten. Samen met hen wil ik
de ziekte te lijf gaan. Ik benadruk
bij mijn patiënten ook steeds dat
zij hun neuroloog moeten blijven
bezoeken."
Controle
Nu hij zijn gelijk bij de Neder
landse specialisten 'nog' niet
krijgt, leeft hij van de resultaten
bij zijn patiënten.
De Italiaanse Nociti ontmoette
de acupuncturist zes jaar geleden
voor het eerst in Milaan. Hij
werkte destijds ook nog vanuit
Nairobi in Kenya. In 1989 startte
de behandeling en het verging de
Italiaanse wonderbaarlijk goed.
Ze genas van veel van haar MS-
symptonen. „Ik maak de jump
van dood naar leven." Ze zegt dit
met vochtige ogen, denkend aan
wat haar overkomen zou zijn als
ze Mohamed niet had ontmoet.
„De eerste maanden van de sessie
waren zeer vreemd. Ik voelde iets
in mijn lichaam veranderen,
maar wist niet wat er met me ge
beurde." De Italiaanse bespeurde
een langzame maar gestaag ver
beterende situatie. Als je het haar
vraagt, zegt ze: „Ik ben geen arts,
maar dit lijkt me de methode om
multiple sclerose te genezen."
Omdat Nociti vond dat ze andere
MS-patiënten deelgenoot moest
maken van deze 'geweldige man',
begon ze aan haar boek.
Helemaal is ze nog niet van haar
kwalen af. Ze rijdt nog in een rol
stoel, maar het is geen vergelij
king met haar gesteldheid enkele
jaren terug. Haar ogen staan hel
der en stil, trillingen en tintelin
gen in haar ledematen zijn ver
dwenen. Ze zit helemaal vol van
'haar dokter' en is er van over
tuigd dat hij haar ook uit haar
rolstoel kan krijgen.
Weinig bekend
Multiple sclerose is een ziekte
waar feitelijk nog maar weinig
over bekend is. Alle medische
boeken blijven tot nog toe het
antwoord schuldig. De medische
wereld weet nog niet zeker hoe
mensen MS krijgen en zeker een
behandeling die leidt tot gene
zing ligt nog niet in het verschiet.
Hoewel steeds meer artsen er
vanuit gaan dat MS een auto-im-
muun-ziekte is.
Van dat idee gaat ook de theorie
van acupuncturist Mohamed uit.
Dat betekent dat het natuurlijke
afweersysteem in het lichaam
niet alleen werkt tegen vreemde
stoffen maar ook tegen stoffen
die wel in het lichaam thuisho
ren. Bij MS zou het lichaam af-
weerstoffen (anti-lichamen) ma
ken tegen het merg dat de uitlo
pers van de zenuwcellen omhult.
Hierdoor wordt de mergschede
beschadigd en plaatselijk onder
broken.
MS treedt op in het ruggemerg en
tast van daaruit het zenuwstelsel
aan. Allerlei functies in het li
chaam gaan minder functioneren
en vallen op den duur uit. Moe-
heid is het eerste symptoom en
vaak komt een patiënt in een rol
stoel terecht, waarbij ook het ge
zichtsvermogen is teruggelopen.
Acupuncturist Mohamed baseert
zijn door hem ontwikkelde neu-
ro-acupunctuur met name op de
theorie van immuniteit. „De mid
delen die de specialisten in de
Westerse wereld aan MS-patiën
ten geven, onderdrukken deze
immuniteit van het lichaam.
Daardoor genezen ze echter MS
niet, maar maken de patiënt wel
heel bevattelijk voor andere ziek
ten. Mijn naalden modelleren
juist de immuniteit. Ik breng het
lichaam in balans, waardoor niet
alleen de MS-symptomen ver
dwijnen maar de patiënt tevens
gewapend blijft tegen andere in
fecties."
Het verhaal van de geïnterviewde
MS-patiënten is eensluidend. Na
een aantal jaren dokteren bij
Westerse artsen hebben ze geen
enkel vooruitzicht meer. „We
kunnen er niets aan doen en u
moet ermee leren leven dat uw
gezondheid steeds verder achter
uitgaat", is het stereotiepe ant
woord dat zij te horen krijgen.
Rolstoel
Nijmegenaar Henk van der Locht
is een van hen. De nu 47-jarige
Van der Locht kreeg al op jonge
leeftijd te maken met MS. „Ik
was pas 14 of 15 en zat op de ma
vo." Toch duurde het nog jaren
voordat de definitieve diagnose
was gesteld. Acht jaar geleden
kwam hij in aanraking met Mo
hamed.
„Het was destijds slecht met me
gesteld. Ik had een deel van mijn
baan op de Universiteit in Nijme
gen moeten opgeven. Mijn voor
uitzicht was dat ik langzaam
maar zeker achteruit zou gaan en
uiteindelijk in een rolstoel zou
belanden." Van der Locht zegt
dat hij zienderogen vooruit is ge-
WOENSDAG 5 JULI 1995 DEEL
FOTO'S TON TOEMEN
gaan sinds hij in Tilburg naalden
kreeg en het blijft steeds beter
gaan. „Iets wat een andere ge
neeswijze bij mij niet kon berei
ken. Dat pleit voor de methode
van Mohamed."
Volgens de Nijmegenaar bereikt
Mohamed met zijn naalden dat
het lichaam natuurlijke stoffen
aanmaakt die MS bestrijden. Zo
iets werkt op een vrij lange ter
mijn en heeft als voordeel dat het
blijvend is, in tegenstelling tot
het medicijn dat ik slikte, name
lijk Prednison. Bij een vrij hoge
dosis had het slechts dagen tot
weken effect, maar het was wel
rotzooi wat je binnen kreeg."
Pioniers
De uit Kenya afkomstige Moha
med wijdt zich al lang aan MS.
Bij zijn eerste bezoek aan Til
burg, in 1987, verklaarde hij al
niet te zullen rusten alvorens een
antwoord te vinden. De kritiek
op zijn werkzijze liet hem toen
koud. „De critici bieden geen al
ternatief voor mijn behandelme
thode. En het is altijd al zo ge
weest dat pioniers als rebellen
worden afgeschilderd, maar het
zijn juist de eenlingen geweest
die resultaten behaalden en later
gelijk kregen."
In 1988 vestigde acupuncturist
Mohamed zich in Tilburg. Nadat
enkele patiënten waren afgereisd
naar Nairobi voor een behande
ling in zijn Keniaanse kliniek,
werd de druk om zich in Neder
land te vestigen groot. Momen
teel heeft hij een instituut aan de
Ringbaan West, dat in 1990 door
de Tilburgse burgemeester Brokx
is geopend. Zijn Kenyaanse kli
niek heeft hij afgestoten. Twee
weken per maand praktiseert
Mohamed in Tilburg, de andere
helft van de maand behandelt hij
mensen in zijn Londense kliniek.
Een steeds grotere groep van zijn
patiëntenbestand bestaat uit
mensen die lijden aan MS.
Een stikleuke camping. Dat is het.
Ik denk dat we hier wel een paar
dagen blijven. Keurige wc's, nou
ja, voor hier dan. En een cafetaria
om de hoek. Want we eten toch
weer vaker friet dan we ons had
den voorgenomen.
Behalve gisteravond dan. Betsy
had al vakantievrienden ge
maakt toen ik nog bezig was met
de buitentent. Hele aardige men
sen uit Twente, zei ze, toen ze na
drie uur koffiedrinken terug
kwam bij onze caravan.
Zij heette Toos en ze praatte
honderduit over de heerlijkste
gerechten die
ze klaartoverde
op haar simpele
gasstelletje in
de tent. Hij
heette Geurt,
een naam waar
wij even aan
moesten wen
nen. „Kom van
avond gezellig
bij ons eten",
zei Toos. „Doen
we net of we thuis zijn", zei
Geurt glimmend. „Let maar op".
Hij en Toos scheurden weg op
een gehuurde tandem om 'wat
inkopen te doen'.
Het was een gedenkwaardige
avond. Geurt en Toos hadden be
slag wéten te leggen op 'gezon
de, Hollandse kost'. Ze deden
ontzettend hun best, daar lag
het niet aan. Maar de aardappe
len wilden niet bloemig worden,
de karbonaadjes verdwenen in
een afschuwelijke walm en de
groente was rauw en zurig.
„Lekker hé", zei Geurt. Doodziek
verlieten wij
MET
de tent, met
roet tot achter
de oren en een
wanhopig bor
relende pens.
Net als thuis,
hadden ze ge
zegd.
Waren we
maarthuis!
(Wordt ver
volgd)
Amsterdam (anp) - Uitgevers van commerciële omroepbladen
krijgen nieuwe kansen. Dat is een gevolg van een richtlijn die
vorige maand door de Raad van Ministers van de Europese
Unie is aanvaard. Gecombineerd met een recent arrest van het
Europese Hof van Justitie is het einde van het monopolie van
de bestaande omroepbladen nabij.
Dit schrijft mr. P. Hugenholtz,
verbonden aan het Instituut voor
Informatierecht van de Universi
teit van Amsterdam, in het juli—
nummer van Mediaforum, Uitge
vers zijn er tot op heden nooit in
geslaagd het monopolie van de
omroepbladen te doorbreken.
In april 1992 strandde de laatste
poging van de nu niet meer ver
schijnende Krant op Zondag. De
wet bepaalt dat de bladen alleen
mogen worden uitgegeven door
de omroepinstellingen. Volgens
Hugenholtz maakt de richtlijn
binnenkort een einde aan de au
teursrechtelijke bescherming van
de programmagegevens van de
omroep. Die bescherming vorm
de jarenlang de basis van het om
roepbladenmonopolie.
Naar verwachting wordt de Da
tabankrichtlijn eind dit jaar door
het Europese Parlement aange
nomen. De lidstaten moeten de
richtlijn uiterlijk 1 januari 1998
in nationale wetgeving hebben
omgezet. De bepaling verbiedt de
landen nog langer auteursrechte
lijke bescherming toe te kennen
aan databanken en andere verza
melingen van gegevens die niet
voldoen aan de eis van oorspron
kelijkheid. Volgens Hugenholtz
is het begrip databank zo ruim
omschreven dat de programma
overzichten van de omroepen
daar ook onder vallen.
Als de richtlijn in werking treedt,
valt de auteursrechtelijke be
scherming weg. In plaats daar
van komt een recht om gegevens
samen te vatten. Volgens Hugen
holtz is dat niet sterk genoeg om
concurrerende programmabla
den van de markt te houden.
De gegevens van de radio en tele-
viseprogramma's zijn in Neder
land een zaak van de omroepver
enigingen. Wekelijks verschijnen
de gidsen met een totale oplage
van 4,5 miljoen. Omdat Veronica
in september uit het publieke be
stel stapt, is een akkoord over de
uitwisseling van programmageg-
vens noodzakelijk. Anders zou
den de gidsen van de publieke
omroepen zonder commerciële
programma's verschijnen en om
gekeerd. Veronica en de NOS, die
namens de publieke omroep on
derhandelt, zeggen dat een ak
koord binnen enige weken is te
verwachten.
BLUES LIJKT een op het eerste
gehoor simpele muzikale disci
pline. Je kunt al gauw een aardig
deuntje spelen en er is zoveel
songmateriaal voorhanden dat
je nooit om nummers verlegen
zit.
Moelijker wordt het als je anno
1995 de intentie hebt nog iets
aan de blues toe te willen voe
gen. Want je moet niet alleen een
uitzonderlijk instrumentalist
zijn, je moet ook in staat zijn om
nieuwe bluesnummers te schrij
ven die niet van de clichés aan
elkaar hangen.
Smokin' Joe Kubek heeft met
zijn band op een paar platen la
ten horen dat hij veel in zijn
mars heeft, maar op de lange
termijn lijkt hij er toch niet in te
slagen om meer te worden dan
een, zoveelste, verdienstelijke
bluesgitarist.
Op de vierde cd van The Smokin'
Joe Kubek Band, Cryin' for the
moon genaamd, zijn in de vorm
van You haven't hurt me, Corn
place en Changes made wel een
paar sensationele stukken te ho
ren, maar ze worden helaas om
ringd door ander eigen materi
aal dat tamelijk banaal klinkt.
De drang om een nieuwe plaat te
maken heeft het gewonnen van
het geduld om met waarlijk af
gewogen songmateriaal voor de
dag te komen.
Cryin' for the moon behoort nog
wel tot het betere hedendaagse
blueswerk, maar het geheel is
net iets te voorspelbaar om van
een aanrader te kunnen spreken.
(Bullseye Blues, Munich Re
cords)
WIM VAN LEEST
OOIT STOND de naam Chicago
garant voor baanbrekende rock
muziek. Eind jaren zestig/begin
jaren zeventig verrijkte de band
de pop met prachtige hits als I'm
a man, 25 or 6 to 4 en Feeling
stronger every day waarin bla
zers een dominante rol speelden.
De eerste langspeler, Chicago
Transit Authority, was en is ta
melijk sensationeel.
Minder leuk werd het toen Chi
cago onverbloemd voor de zoet
sappigheid en het daaraan ge
koppelde commerciële succes
koos. Ieder nieuw album klonk
gladder en deed de herinnering
aan een ooit belangrijke groep
steeds verder verbleken.
Night Day (big band), de pas
verschenen nieuwe cd, laat de
groep horen als vertolker van
evergreens uit het big-bandre-
pertoire. Chicago, Moonlight se
renade, Caravan, In the mood,
Sing, Sing, Sing, Take the A
train en meer van dat soort
werk.
Night Day is vooral een ver
moeiende plaat, want Chicago is
er niet in geslaagd deze klassie
ke stukken van sprankelende ar
rangementen te voorzien of van
vertolkingen die boven het ni
veau van een gemiddeld showor
kestje uitstijgen. Echt, James
Last plays Glenn Miller klinkt
vele malen sprankelender.
(Giant, RCA)
WVL
WAAROM WEET ik eigenlijk
niet, maar ik heb altijd een voor
liefde gehad voor Australische
groepen/artiesten. Misschien
wel omdat ik als kleine jongen-'
graag naar down under wilde
emigeren. De andere kant-van-
de-wereld had een haast magi
sche aantrekkingskracht.
Twee Britten verruilden al op
jonge leeftijd hun geboorteland
voor het Australische continent
en startten beiden succesvolle
muzikale carrières.
levert met Steel on Steel zijn
vierde album af. Deze voormalig
natuurkundige, die op 4-jarige
leeftijd van Engeland naar Au
stralië emigreerde, besloot na
het horen van een Muddy Wa
ters-plaat professioneel muzi
kant te worden.
Hole gaf jarenlang meer dan
tweehonderd optredens per jaar.
Omdat er in Australië een groot
live-circuit bestaat, speelde hij
met ontelbare formaties in on
telbare clubs en op ontelbare
feesten. Zijn debuut-cd Short
Fuse Blues werd destijds slechts
in drie dagen tijd opgenomen om
zodoende zijn geliefde live-sfeer
Dave Hole, slide-specialist.
FOTO WITOLD DE MAN
na te bootsen. Een sfeer die ook
te horen is op zijn albums The
Plumber en Working Overtime.
Voor zijn nieuwe album koos hij
Jim Gaines (oa. Stevie Ray Vau-
ghan en Albert Collins) als pro
ducer.
De kracht van de kleine Dave
Hole schuilt hem in zijn sublie
me slide-spel. Een techiek die hij
tot in de puntjes beheert. Min
puntje is dat Hole absoluut niet
behoort tot de categorie topzan-
gers maar zijn zangtecniek is ten
opzichte van zijn voorgangers
zeker verbeterd, waardoor dit
album een meer constant niveau,
heeft dan zijn voorgangers. Steel
on steel is geen wereldschok
kend album, maar verdient ze
ker de classificatie onderhou
dend.
(Povoque)
Jon Bon Jovi noemt Jimmy Bar
nes 'Australia's best kept secret'
en in zijn geboorteland heeft de
ze voormalig Cold Chisel-voor-
man al lang de status van super
ster bereikt. Omdat zijn ster nu
ook op het Europese vasteland
rijzende is, verruilde hij Austra
lië onlangs voor Frankrijk. De
uit Glasgow, Schotland, afkom
stige zanger verhuisde op jeug
dige leeftijd naar Australië en
formeerde daar op 17-jarige
leeftijd de groep Cold Chisel.
Deze rockformatie verkocht al
leen 'down under' meer dan vier
miljoen platen, mede dankzij de
krachtige en emotionele zang
van Barnes. Sinds 1984 begeeft
hij zich op het solopad en ook
die carrière verloopt in Australië
gladjes. Het solowerk van Bar
nes ligt in het verlengde van zijn
werk met Cold Chisel, korte,
heftige rocksongs met een hoge
meezing-factor, die warm wor
den gedragen door de krachtige
vocalen van Barnes.
Zijn nieuwe album Psyclone
werd in zijn nieuwe thuisbasis
Frankrijk opgenomen met Joe
Hardy (o.a. ZZ Top en The Geor
gia Satelites) achter de knoppen.
Psyclone klinkt beter en geva
rieerder dan zijn voorgangers.
Velen beschouwen Barnes als
een van 's werelds beste zangers,
maar vaak ging de kracht van de
composities verloren door zijn
onnodige geschreeuw en over
dreven vokale krachtpatserij.
Op zijn laatste album gebruikt
Barnes zijn stem aanmerkelijk
beter waardoor, met name de
rustige nummers, als juweeltjes
klinken.
Luister maar eens naar het
prachtige Going down alone.
Psyclone is het beste Barnes-al
bum tot nu toe, er wordt op hoog
niveau gemusiceerd, de teksten
hebben meer inhoud gekregen
en het geheel is puntgaaf gepro
duceerd.
(RCA)
KAREL VAN DER POL
Jimmy Barnes is op 8 juli live aan
het werk te zien op Bospop in
Weert.
