'Ideologieën zijn niet uit' 'Verbod op demonstraties is koren op molen van extreem-rechts' eken houdei ysiother apie WD'er Dick Dees wil niet op tragische wijze afbranden I,0otmn andmdv, hoog tijd BINNENLAND COMMENT/ NENLAND KOI RDAG 10 JUNI 1995 ZATERDAG 10 JUNI 1995 momenteel net zo vast als een drenkeling aan een'i i woorden van de voorzitter, Santer. De Luxemburger will ens de top in Cannes een na elijke Europese munt. Voltr tiek signaal zijn. s eszins verklaarbaar. De totstsj is een van de weinige concr tricht. Het streven naar een t borgen in de diplomatenkoff chappelijke Europese munt hl yiomenteel lijden bijvoorbeeld onder de inflatie waarmee jn. Het gevolg is dat de proj Portugal aanzienlijk goedks' Wanneer de koersverschil' wereld uit. 3 munteenheid kan niet Ook hier spelen nation Tijdens de laatstgehouden I en Economie in Versailles vs komende verdwijning van de' am ecu bijzonder slecht ligt hij Ir wordt nu naarstig gezocht rt rassage-oefeningen, bedoeld' urn) zo verte krijgen datze-n eden tot de Europese Moneti twee jaar later dan aanvankt ft aan hoe moeizaam het pre delen echter in het besef dat liet mag mislukken. Wanneer ider de Europese Unie wegge n ben i m. am de iropese arden T en Noordzee Christine H. is gistermorgen^ nadat het schip eerder doorovei n de stuurhut had verloren. Aai vijf opvarenden het schip in i rdagnacht met pompen drijver lsnog fout. De vijf vissers zijn gij inz Suhr, die donderdag ook i en Helder gesleept. De vijf opv^ apt op het Nederlandse offshort Helder. emeester in gevaar' gemeenteraden het recht te geve' een burgemeestersvacature, waarschuwing hebben de cofl eren aan het kabinet gegeven, nogelijkheid bieden om de Kro ranneer er een vacature voor i de provincies advies. De con van kandidaten op straat kon ouwenscommissies inzage krijgt nten. org stijgen minder rg is in 1994 53,7 miljard guldj procent meer dan in 1993, maf bedroeg de stijging nog 4,4 pri van gezondheidszorg in het Br door gedaald. Dit blijkt uit vol lureau voor de Statistiek. De ko '94 echter met 2,3 procent toef van de personeelskosten. tosten 155 miljoen es langs de Maas in Limburg ga osten. Dat heeft een nadere be" ;ing naar boven of naar benei nog mogelijk, zo heeft de Lil AD) gisteren meegedeeld, en in Limburg de kosten voori Iden. De rijksoverheid heeft nai ;gin dit jaar slechts honderd ffi imburgse statenfracties staan ige kosten voor de kades vergof ;ie in Den Haag overleggen. )or grote brand oners van Wijchen heeft gisten :ele uren ramen en deuren moet roken in een bedrijfshal waar Kt fn. Het dak van het pand bleekt e bestaan, wat gevaar voor Daardoor ontstond ongerust» d bleek na onderzoek dat er ge r'komen. De eigenaar van het PM iden aan een auto, die pl°tsev onden naast kermisattracties De schade is zeer groot. leken houden ook in de t°^J ysiotherapie en oefenther pj patiënten door huisarts of sf list moeten zijn doorv De maatregel geldt in voor ziekenfondsverz Borst heeft de zorgverzw gevraagd dezelfde Lep op te nemen in de po particulier verzekerden, ben dat toegezegd. Minister Borst wil de van de maatregel in d volgend jaar kritisch Dat zou kunnen leiden passing van de lijst rn ningen die wordt gebrul beoordelen of mense nisch ziek kunnen worde' merkt en dus langdurig nodig hebben. jg De leden van de Veren s Vrijgevestigde hebben gisteren beslot^. voeren tegen de o joU Voorlopig willen deiA peuten de politiek J patiënten ondervin J der. De WF ®een rapie voor de laags groepen onbetaalb worden. Boven'ii fySif werkgelegenheid $tJ rapeuten op de toch te Dinsdag begint hij, met twintig jaar ervaring als lid van de Tweede Kamer drie jaar als staatsse cretaris, aan een nieuw hoofdstuk van zijn leven jnde politiek. Dick Dees, in hart en nieren parle mentariër en liberaal, i verhuist naar de Eerste Kamer. Voor een volks vertegenwoordiger een trapje lager. Waarom de- j overstap? Behoefte om i het rustiger aan te gaan doen? Of wil-ie toch nog j burgemeester van Breda worden? tiorMax de Bok ais om de eerste vraag te stel- .jn, geeft hij je niet. Nog voordat [ie'interviewer pen en blocnote bijdehand heeft, begint Dick Dees vol enthousiasme over zijn grote liefdes te vertellen: sport en I volksgezondheid. Ondanks zijn grote en veelzijdige I ervaring heeft Dees altijd iets van [deverlegenheid van de jong-libe- |raal- het voorzitterschap van de JOVD vormde zijn opstap naar de grote politiek - gehouden. En- Ittaisiaste uiteenzettingen over [waar hij mee bezig was en is, re- [lativeert hij met tussenzinnetjes i'dat was niet alleen mijn ver- I dienste' of 'zonder me nu op de torst te kloppen'. Laat niemand denken dat hij het type politicus is dat vooral zich- zelf op de voorgrond wil schui- ven. „Mijn profiel is niet al te Dat komt omdat ik in al lies een consensus-man ben. Nog steeds een echte JOVD 'er. I In 1913 hield de jonge Dees uit 'i zijn maidenspeech. Over [de rechten van de patiënt. „Ik ken nog de beginzin van mijn be loog: 'De patiënt is in letterlijke j en iiguurüjke zin lijdend voor- Ik betoogde dat het recht I tan de patiënt op privacy, infor- matie en zeggenschap wettelijk [verankerddiende te worden." Zijn motie haalde het, maar het keelt tot begin jaren negentig moeten duren voordat zijn opvol ger als staatssecretaris, Hans Si- I «ons, het wetsvoorstel door de ers wist te loodsen. Dat on- s het feit dat Dees, toen hij 1 van juli '86 tot november '89 staatssecretaris van Volksge- heid was in het tweede kabi- net-Lubbers, er zelf ook nog aan kken heeft. „Maar ja, die te adviesprocedures. Een [wetsvoorstel dat echt structuren I verandert - daarin ben ik altijd I geïnteresseerd geweest, dat raakt [me emotioneel, ik ben nooit een politicus voor de voorpagina van »Dick Dees: 'Ik vind vrijheid nog steeds waard om voor te vechten'. FOTO WIEBE KIESTRA De Telegraaf geweest tot een goed einde brengen, is in dit land een hordeloop met de lengte van een marathon. Belachelijk, heel slecht. In de volksgezondheid is het daarmee zo mogelijk nog ern stiger gesteld dan op vele andere beleidsterreinen." Toch wil Dees niet horen van 'de volksgezondheids-maffia'. „Nee, beslist niet. Er is iets heel anders aan de hand in deze sector. Ik vergelijk het wel eens met een voetbalwedstrijd; tweeëntwintig spelers, die zonder enig verband de bal alle kanten uitschieten on der het oog van meerdere scheidsrechters. Zo kom je nooit tot doelpunten. Het probleem is dat beslissingen over de volksge zondheid in veel verschillende gremia worden genomen en dat de politieke bewindsman te be perkte bevoegdheden heeft om die besluitvorming te regisse ren." Intussen heeft Dees zich wel een plaatsje verworven in de rij van bewindslieden van Volks gezondheid die met de moed der wanhoop het ene na het andere plan tot stelselwijziging en kos tenreducties verdedigden en za gen sneuvelen. Gardeniers, Ve der-Smit, Hendriks, Simons. Dees ging aan de slag met het plan-Dekker, zijn opvolger werd opgehangen aan het plan-Si- mons. „De beide plannen waren heel verschillend, maar over één ding waren Simons en ik het volstrekt eens: wilden we de volksgezond heid ook ver in de volgende eeuw toegankelijk en betaalbaar hou den, dan moesten we nu een sa menhangend stelsel introduce ren. Makkelijker gezegd dan ge daan, zo is gebleken. Het plan- Dekker gaf wel aan dat we van A naar B moesten, maar niet hoe we van A naar B moesten komen." Dees vindt dat je met volksge zondheidsbeleid geen inkomens politiek moet bedrijven. Dat is makkelijk gezegd, zo geeft hij toe, wanneer je vanuit een blanco situatie zou kunnen starten. De realiteit is dat elke verandering in premiestelling inkomens-ef fecten teweeg brengt. Dees: „Het koopkracht-fetisj isme in dit land maakt elke grote stel selwijziging vrijwel onmogelijk." Door schade wijs geworden, kiest Dees daarom ook niet langer voor een 'grand design', maar sluit hij zich als politiek realist aan bij de politiek van 'kleine stappen voor waarts' van de huidige minister Borst. Hij had er hartgrondig de pest in, toen het tweede kabinet-Lubbers vroegtijdig ten val kwam. „Ik stond voor de oogst. Ik was er door een hard budgettair beleid in geslaagd de kosten te beheer sen. Ik was niet populair bij de volksgezondheids-mensen. Elk gesprek over financiële wensen begon ik met nee en eindigde ik met nee. Mijn enige drijfveer was onder handhaving van de kwali teit de gezondheidszorg voor ie dereen toegankelijk en betaal baar houden." Terugkijkend op die jaren zegt hij: „Het was fysiek loodzwaar. Incasseren, zware debatten voe ren, dat vreet niet aan je. Nee, het is de fysieke belasting. Hard wer ken heb ik altijd gedaan. Toen ik staatssecretaris was, hield ik al leen de zondagochtend vrij. Maar vaak was ik dan te moe om me te ontspannen, om te gaan fietsen. Afgebrand bleef ik in m'n bed liggen." Heeft zijn overstap naar de Eer ste Kamer te maken met de be hoefte om het rustiger aan te gaan doen? Met z'n éénenvijftig jaar -lijkt Dees daaraan nog niet echt toe. Vijftien oude en nieuwe nevenfuncties in de gezonds heids-:en de sportsector, deels ge honoreerd, zorgen ervoor dat er nauwelijks blanco blaadjes in zijn agenda zitten. „Ik had m'n vrouw wel beloofd het wat rusti ger aan te gaan doen, maar ik kan slecht nee zeggen. Bovendien zit ik er graag bij." En met zijn nevenfuncties naast het lidmaatschap van de Eerste Kamer dient Dees ook de belas tingbetaler. „Mijn langdurig lid maatschap van de Tweede Kamer verzekert mij een goede wacht geldregeling tot aan mijn pen sioenleeftijd. Maar ik zal er geen gebruik van maken. Ik ga op ei gen benen verder, vrij en onaf hankelijk." Hij wilde nog een keer in zijn le ven wat anders gaan doen. Geen volledige baan, wel op en rond het Binnenhof blijven. Dus kwam het goed uit dat zijn partij hem vroeg of hij voelde voor een over stap naar de Eerste Kamer. ,sNiet omdat ze me kwijt wilden, dat weet ik wel zeker. Maar er speel de bij mij wel een heel belangrijk motief mee om ja te zeggen. Ik heb in de afgelopen twintig jaar nogal wat collega-kamerleden op echt zeer tragische wijze zien af branden omdat ze te lang bleven. Daarom heb ik tegen mezelf ooit gezegd: dat zal mij niet overko men. Liever vier jaar te vroeg weg dan vier jaar te laat. Voor mijn gevoel was dat moment nu gekomen." De Zeeuwse Brabander uit een politiek gemengd huwelijk van vaders kant christelijk-his- torisch, van moeders kant vrij zinnig democratisch koos weloverwogen voor het liberalis me. Partijen op confessionele groncjslag schreef hij als keuze mogelijkheid af 'omdat ik confes sie geen basis vindt voor politieke partijvorming.' D66 was en is hem te pragmatisch. Bleef over de keus tussen PvdA en WD. Het werd WD 'vanwege de vrijheid als geestelijke stroming'. „Mijn hart is liberalisme, mijn hart is niet WD. Ik ben het perti nent oneens met al degenen die beweren dat ideologieën uit zijn. Ideologieën zijn niet uit en poli tieke leidsmannen moeten dat de burger ook niet aanpraten. Daar om vind ik het ook wel eens jam mer dat kiezers steeds vaker stemmen op mensen, op de lijst trekker, in plaats van op ideeën, principes, idealen." „Goed, misschien is het begrip ideologie te veel belast, misschien kunnen we beter spreken over doelstellingen, ideeën over hoe een samenleving het best inge richt zou kunnen zijn. Daar wordt, ook tussen de grote poli tieke stromingen in ons land, ver schillend over gedacht. Ik vind vrijheid, vrijheid van vrees, vrij heid van vervolging, vrijheid van zorgen om het naakte bestaan, nog steeds waard om voor te vechten. Kijk naar de wereld om ons heen. Op vele gebieden is de vrijheid nog niet gerealiseerd. Om dan met Fukuyama te spre ken over het einde van de ge schiedenis, is onzin. Zolang de vrijheid niet gevestigd is, is de geschiedenis niet ten einde. Ik ben vrij emotioneel gericht op het verwezenlijken van de principes van vrijheid. Zo heb ik ook altijd mijn wetgevend werk gedaan. Ik heb wetsvoorstellen beoordeeld langs de meetlat van vrijheid, verdraagzaamheid, verantwoor delijkheid en sociale rechtvaar digheid. Daarom durf ik mij libe raal te noemen." Het is een wat andersoortig ide aal dan waarover Dees met vuur kan spreken. Maar koestert hij misschien nog het verborgen ide aal om, na de vorige mislukte po ging, alsnog burgemeester van Breda te worden? De eerste les voor een politicus hoeft hem ui teraard niet meer geleerd te wor den. Dus klinkt het: je moet nooit nooit zeggen. Daar hebben we dus weinig aan. Onder opgevoerde druk wil Dees wel iets duidelijker worden. „Het is niet mijn eerste optie." Zijn tweede dan? „Ik heb gekozen voor de Eerste Kamer en voor de volksgezondheid, wdbraan ik mijn hart heb verpand. Ik ben ge vraagd voor een aantal functies, ik heb daar welbewust ja tegen gezegd. Dan kan ik nu toch moei lijk zeggen: bedankt voor de eer, ik ga toch maar wat anders doen. Je moet nooit nooit zeggen, maar ik zeg nu dat ik niet naar Breda zal solliciteren." jjoorJohan Groeneveld en [Godfried Heiwig (anp) I Urecht - Burgemeesters moe- demonstraties van ex- mem-rechts in principe niet [verbieden. Hun huiver voor rawing van de openbare |j 's in veel gevallen over- oreven. Bovendien zijn de- Jonstratieverboden koren °P Ie molen van ultra-rechts. jleraar prof. U. Ro ll® j'van bet universitair Cri- [«Menoeksteam (COT). Het L Primeerde donderdag een J??rt over het fel bekritiseerde ii\-.1f 0Ptreden op 4 maart in "ij de verboden demon- liitw uVan en bet Komitee LKÜS® Racisme en Fascis- IdMij P°iihe arresteer- 1, dag aan de lopende band e linkse demonstran- l terwijl er nauwelijks CP- |DeLT'8ers in de stad opdoken. <f eurtenissen in de Domstad met op zichzelf. De maan- ervoor waren verboden de_ i m!?S en bijeenkomsten Itor li in onder meer Zeven- l«ok a S.' ?ijswiik en Rotterdam ient.n 'ding hele batterijen ïe °n keentebrengen.In leirip I. n kwamen slechts ®r°ePen rechts-radicalen *seteaenfn 6en veelvoud aan IW-V^ndenionstranten. L Sander beleid. „We kun- I- met eeuwig doorgaan i epn«0SSe^achten Hij is bet dijk-1 ■?let de nieuwe geza- ■Pfeemnw11 ?e burgemees" De 25 u Politiekorps beheren. nse ,eheerders spraken -Hoe va?'fse demonstraties I "0setithal n verbieden. I "Dat is een heilloze weg. In principe geldt demon stratievrijheid voor iedereen die binnen de wet opereert. CP'86 is geen verboden organisatie. Leden van deze partij zitten zelfs in ge meenteraden. Als je demonstra ties van deze partij verbiedt, dan geef je extreem-rechts argumen ten in handen om te roepen dat er in dit land met twee maten wordt gemeten. Je speelt ze daarmee in de kaart. Ze spelen daar ook han dig op in. Hun strategie is gericht op het uitlokken van demonstra tieverboden en tegendemonstra- ties. Dat levert gratis publiciteit op en heeft als bijkomend gevolg dat extreem-links onder dezelfde noemer komt." Het argument dat de openbare orde in het geding is, halen bestuurders volgens Rosen thal te vaak uit de kast. „Burge meesters zijn door de jaren heen steeds meer op de stoel van de rechter gaan zitten. Te snel grij pen zij naar wetten en noodver- ordeningen die eigenlijk alleen zijn bedoeld voor zeer ernstige ongeregeldheden. Het COT stelt verder vast dat de regelingen per gemeente flink verschillen. Vereenvoudiging en uniformering van wetten en re gels is dan ook dringend gewenst. „Er is langzamerhand sprake van wildgroei," aldus het rapport. Volgens de onderzoekers hande len bestuurders te vaak op de au tomatische piloot. Ze grijpen naar een verbod, nemen al te ge makkelijk het beleid van andere gemeenten over, maar weten on dertussen veel te weinig van ex treem-rechts af. „Dat vinden ze zonde van de tijd. Ook door de sterke gevoelens van afkeer je gens het gedachtengoed van ex treem-rechts blijft de kennis vaak steken in algemeenheden." De onderzoekers vinden het be- Hoogleraar U. Rosenthal: 'Als je je verdiept in extreem-rechts, kom je tot geen andere conclusie dan dat argumenten je sterkste wapen zijn.' FOTO ANP langrijk dat een duidelijk onder scheid wordt gemaakt tussen de 'hoofdstroom' van extreem rechts (daaronder valt onder meer de CD) en de „rabiaat rechtse splinters", zoals het neo- nazistische Aktiefront Nationale Socialisten (ANS) en de pas op gerichte Fundamentalistische Arbeiderspartij Nederland (FAP). CP'86 herbergt volgens Riosenthal elementen van beide stromingen. Rabiaat rechts, dat geweldsver- heerlijking tot doel verheft en ideeën van het klassieke fascisme en nazisme omhelst, moet volgens Rosenthal worden verboden. „Ik gun het de bevolking en mezelf niet dat zulke lieden met swasti ka's in marsorde op straat lopen. Die figuren moet je voortdurend opjagen en de voet dwars zetten. Daar ligt een taak voor het open baar ministerie." Overigens besloten de procu reurs-generaal kortgeleden al tot een hardere aanpak van rechts, maar volgens het COT is er ook nieuwe wetgeving nodig. „Als ra biaat rechts kan roepen wat ze nu allemaal doen, is de wet kenne lijk ontoereikend." De hoofdstroom van extreem rechts moet volgens Rosenthal worden aangepakt met argumen ten. „Die types, die in het open baar weliswaar verwerpelijke ideeën verkondigen maar toch geen echte fascisten zijn, moet je met woorden te lijf gaan totdat je er purper van ziet. Democratie is niet bedoeld voor bange mensen. Ik weet dat dit geen populair standpunt is. Ik hoor de mensen al roepen: schande, je moet alles verbieden. Ik wil het probleem ook absoluut niet bagatelliseren. Maar als je je verdiept in ex treem-rechts kom je tot geen an dere conclusie dan dat argumen ten je sterkste wapen zijn." „Onlangs zei nazi-jager Simon Wiesenthal op de Nederlandse tv dat de hoofdstroom van extreem rechts niet te vergelijken is met die van voor de oorlog. Ik ben dat met hem eens. Zeg nou zelf: de organisatiegraad stelt niets voor en grote leiders zijn er niet." Rosenthal noemt het 'erg onge lukkig' dat de overheid geen stra tegie heeft tegen extreem-rechts. In zijn rapport, dat ook naar re gering en parlement gaat, reiken de onderzoekers een aantal sce nario's aan voor een betere aan pak van het verschijnsel. Die lo pen uiteen van verbod op de meest radicale groepen tot het beheersbaar maken van demon straties van de minder extremen. „Wij zeggen duidelijk: bestrijd de ideeën van extreem-rechts, ver volg rabiaat rechts." Rosenthal pleit dus voor vereen voudiging van de wetgeving. Maar het zogeheten uniformver bod uit de jaren dertig, dat in Utrecht zoveel stof deed op waaien omdat dit van oorsprong anti-NSB-artikel vooral werd in gezet tegen linkse demonstran ten, hoeft van hem niet te worden geschrapt. Sommige kamerleden hadden dat na de gebeurtenissen in Utrecht geopperd. „Dat zou een verkeerd signaal zijn richting die rabiaat-recht- sen. Je moet het artikel handha ven juist om nazi-symbolen van de straat te weren. Maar dan moet je wel duidelijk formuleren welke uiterlijke kenmerken eron der vallen. De bepaling dat per sonen kunnen worden aangehou den die 'door kleding of uitmon stering blijk geven van een be paald staatkundig streven' is te algemeen." Rosenthal beseft dat de door het COT bepleite koerswijziging stap voor stap moet gaan. Hij zegt dan ook niet dat de voor 17 juni aan gekondigde CP-demonstratie in Breda moet doorgaan. Burge meester Nijpels heeft die demon stratie al verboden, met een be roep op de openbare orde. „Ge zien de voorgeschiedenis kun je niet ineens het roer omgooien. Maar op een gegeven moment moet je het risico een keer gaan nemen." Extreem-rechts mag dan veel burgemeesters voor problemen plaatsen, een wezenlijke macht zal deze stroming volgens Rosen thal niet worden. „Ik blijf gelo ven in het zelfcorrigerende ver mogen van de democratie. Kijk maar naar België, daar hebben de fatsoenlijke partijen met hun 'cordon sanitaire' een stevige dam opgeworpen tegen het Vlaams Blok. Dat gebeurt in Ne derland ook als dat ooit zou moe ten."

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1995 | | pagina 5