6Ik zat altijd mee in
de goede demarrage'
de weg
gvervoer
Geur van knoflook
en exquise parfums
ENG
OWER
ZAA
Extra prijs van een half miljoen bij CHIO Rotterdam
I BE STEM
SPORT
Hein Verbruggen, voorzitter IOC, staat voor nieuwe uitdaging
n/v
A/erkers
werkers
postorderafdeling
ïur
lienst Wegvervoer verzorgt werk
teroepsgoederenvervoer.
als in vaste dienst via de GPdW bij
;n verricht.
itainers m/v
abant zoeken wij
itionaal willen werken. Het
)rte als lange tijd.
i/v
;rdijk zoeken wij een
in aantal dagen per week
zijn van rijbewijs C en het
een kipper of eventueel een
ur m/v met
juurt van Bergen op Zoom
iden een chauffeur die in
ploma en ervaring heeft met
»ur m/v
jen op Zoom zijn wij voor
ervaren combinatiechauffeur
Ervaring met
weekeinden bent u in
eemt u dan contact op.
ur m/v
sendaal zoeken wij een
net in ieder geval het
CV-B-diploma. De
>ezorgen van materiaal naar
an is voor lange tijd.
ationaal
achten zoeken wij
itiechauffeurs die nationaal
raamheden kunnen variëren
it met ca. 5 adressen per dag.
luffeurs m/v
abant kunnen wij regelmatig
n. U heeft ervaring als
»eft er geen bezwaar tegen af
n. Wilt u korte of lange tijd
met ons op.
riwagen m/v
zoeken wij een chauffeur
vil. Heeft u enige rij-ervaring
ik uit de mouwen te steken,
cheden.
:hauffeur m/v
'oom zijn wij op zoek naar een
an de slag wil. Het betreft
-oplegger. Doorgroei-
aal werk zijn aanwezig.
>ke de Groot,
10.
Alphen a/d Riin, Amsterdam,
ordrecht, Eindhoven. Geleen, tv,
looqeveen, Naaldwijk, Nieuwegë
idaal, Rotterdam, Tilburg en Verf
eerde produktiemedewerkers, dis
in. Kom snel langs of bel!
J-60020).
iksveer zoeken wij een
sen: ca. 20 jaar, snel en accuraat,1
Is/Frans. Heb je interesse?
0-60020).
oot rijbewijs chauffeursdiploma
ng? Bel ons dan snel!
0-60020).
ïksveer zoeken wij met spoed
Eisen: en LTS-opleiding en (bij
ig in de timmerindustrie of
iresseerd? Kom snel langs of b<
0-60020).
aar een schilder met LTS-schild^ j
nteresse?
0-60020).
ferriet-trafo's, hoog frequent,
irschriften, nauwkeurig. Bel sne
10-60020).
onteur voor een bedrijf in
recente ervaring met dak- en
LTS-metaal. Interesse?
0-60020)
hein Verbruggen is sinds
11991 voorzitter van
Ipe internationale wiel-
I renunie (UCI) staat voor
i grote krachtproef: de
I volledige integratie van
Ihet amateur- en prof-
Iwielrennen doorvoeren.
[Hein Verbruggen, ruim
tien jaar in het hoofdbe-
I stuur van de UCI en
1 sinds 1991 voorzitter, be-
Iseft dat het niet gladjes
|zal verlopen. Maar het
[vertrouwen in zijn lei-
I dinggevende capaciteiten
[isgroot, zelfs bij Antonio
Samaranch, de scheiden
de voorzitter van het
[IOC.
[Door John Graat
Lausanne - De eerste grote helden
in het leven van de geboren Helm-
Hein Verbruggen, in de
jaren vijftig, zaten uiter-
liardop een wielrenfiets. Ze heet-
ten niet Wim van Est of Wout
■Wagtmans. De helden van de jon-
ge Verbruggen droegen namen als
[Ketje van der Linden, Van Dup-
en, Kuijten en Pietje Deelen,
[asbakken bij de amateurs, alle-
maal afkomstig uit zijn eigen stad
of de omliggende dorpen. „In deze
egio, en zeker in Helmond, kreeg
Ije het wielrennen vroeger al met
de paplepel ingegoten," zegt Hein
n, inmiddels al vier jaar
de allerhoogste baas in het mondi-
ale wielrennen.
[Al op jonge leeftijd kwam Ver-
i ook op beleidsmatig ni-
veau in aanraking met de wieler
sport. Zijn toenmalige werkgever,
[Mars, sponsorde rond 1970 een
en Verbruggen was de
[contactpersoon. In de Mars-ploeg
de gebroeders De Vlae-
minck en de jonge Joop Zoete-
In 1975 nam Verbruggen
[zitting in de commissie beroeps-'
van de KNWU, drie
[jaarlater werd hij de Nederlandse
I vertegenwoordiger in de FICP (de
internationale beroepsunie), in
[1984 werd hij daar voorzitter van.
|lnl991 kreeg hij de voorzittersha-
Imervan de overkoepelende UCI in
[handen.
[Over zichzelf, of over zijn succes
je carrière als bestuurder, wil
[Verbruggen liever niet praten.
:h, het is net wielrennen. Som-
Bige renners proberen tien keer te
:eren, maar worden steeds
raggepakt, andere hebben het
[duk dat ze toevallig op het goede
loment gaan. Ik was er zo een,
ik. Ik zat altijd mee in de
Ijoede ontsnapping," zegt de man,
die de grootste tijd van het jaar in
[het Zwitserse Lausanne woont.
De eerste klus die onder leiding
[van Verbruggen binnen de UCI is
"Haard, is de fusie van de sterk
bet oostblok georiënteerde
(FIAC) en de be-
(FICP) door te voeren,
waren dat twee autono-
ebonden, waar de UCI als een
apparaat boven
(Stond. Vooral politieke aangele
genheden stonden goed bestuur in
■de weg.
De val van de Muur kwam als een
redding, „ik ben van oordeel dat
I de bestuursstructuur met twee ge-
i bonden de grote afstand
n amateurs en profs, waar we
mee zitten, sterk in de hand
gewerkt. Het beroepswiel-
en nam een grote vlucht, ter-
de amateurs zich totaal niet
keiden," aldus Verbrug-
p'oeizaam
'e kloof tussen goede liefhebbers
i broodfietsers moet worden ge-
I ®t, dat is de grote uitdaging die
«ruggen wil aangaan. Hij be-
11 dat het een lang en moeizaam
"ces zal worden. Nu al leven er
veel misverstanden omtrent
Jj®tructurering van de cate-
1 °°n die vanaf komend wieler-
a wordt geactiveerd.
1996 wordt het onderscheid
amateurs en profs afge-
Daarvoor komt een inde-
m leeftijd in de plaats. Een
sÊ°rie van 19 tot en met 22 jaar
■ei'
espoirsbeloften) en een categorie
met renners daarboven (elite). De
'oudere' renners kunnen ofwel in
trade-teamsde huidige profploe-
gen, ofwel in amateurploegen of
clubteams danwel individueel rij
den.
Daarnaast zullen de bestaande
wielerwedstrijden in verschillen
de categorieën worden onderver
deeld. Veel meer wedstrijden dan
nu zullen open koersen worden.
De organisatie van bijvoorbeeld
de Ronde van Nederland, een
wedstrijd uit de toekomstige cate
gorie 2, kan er dan voor kiezen 16
profploegen en 4 amateurforma
ties te laten starten. „Op deze ma
nier hopen we veel meer competi-
tite te creëren tussen amateur- en
profploegen. Als dat lukt, wordt
het niveauverschil vanzelf klei
ner."
Hein Verbruggen gelooft in het
welslagen van de plannen. Ook al
realiseert hij zich dat er drie jaar
overheen gaan, voordat de nieuwe
indeling goed marcheert. „Er zal
in de komende jaren steeds aan
gesleuteld moeten worden. Maar
dat is een uitdaging die we aan
moeten durven."
Gedelegeerd
Het hoofdbestuur van de interna
tionale wielrenunie moet zich,
vindt Verbruggen, in hoofdzaak
bezighouden met dit soort struc
turele problemen. Vandaar dat in
zijn periode als voorzitter veel
aangelegenheden naar sub-com
missies zijn gedelegeerd. Hoog op
de agenda van de UCI staan, aldus
Verbruggen, punten als: het do-
pingvraagstuk, het tekort aan
sponsoring, wielrennen een mon
diale sport te weinig aanwas
bij de jeugd.
Simpele thema's die vaak gecom
pliceerde discussies met zich mee
brengen. En altijd moeten be
stuurders maar geloven dat er op
lossingen zijn. „Oh, cynische be
stuurders bestaan ook wel," rea
geert Verbruggen, „maar ik vraag
me bij hen altijd af waar ze de sti
mulans nog vandaan halen. Ik be
treur het dat in veel bonden con
flicten tussen bestuurders de
overhand hebben. Kijk toch naar
de schaatsbond in Nederland. Die
mensen zijn met een hele slechte
job bezig. Ze verliezen de sporters,
om wie het toch gaat, helemaal uit
het oog. Natuurlijk, het is in Ne
derland bon ton om kritiek te heb
ben op bobo's, dat geeft niks,
maar je hebt goede en slechte."
De sportwereld kan echter niet
zonder bestuursleden. Dat is mis
schien wel de belangrijkste drijf
veer van de nuchtere Verbruggen:
iemand moet het toch doen. „Ik
denk niet dat ik het nog heel lang
zal doen," zegt hij over zijn toe
komst als UCI-voorzitter. „Een
bestuurder moet niet tien of vijf
tien jaar op dezelfde post blijven
zitten. Dan loop je het risico vast
te roesten. Bovendien, we hebben
nu een bestuur van vijftien men
sen, waarin besluitvorming
plaatsvindt op basis van discussie.
Maar van de voorzitter wordt ver
wacht dat hij er een fors stempel
op drukt. Dat is dus nog een extra
reden om niet al te lang te blijven
zitten."
Toch zal Verbruggen zich in 1997
'voor de laatste maal' herkiesbaar
stellen. Want, bekent hij ruiter
lijk, het is ook 'wel leuk' om de
hoogste functie in de wielerwereld
te bekleden. „Ik heb eens een oud
minister horen zeggen dat je ge
noeg nobele redenen kunt verzin
nen om het heel aardig te doen lij
ken... Maar het is ook gewoon leuk
om macht te hebben. Je hebt de
mogelijkheid om iets te verande
ren, bepaalde objectieven te reali
seren."
Malaise
Niettemin heeft Verbruggen de
laatste jaren vrij machteloos moe
ten toezien hoe het Nederlandse
wielrennen in de malaise raakte.
Hein Verbruggen: „Ik vind
dat de KNWU veel krachtiger
moet optreden. We hebben daar
in Nederland een natuurlijke
afkeer van, dat weet ik wel. Wij
vinden dat maar betuttelen.
Maar het besef moet bij de clubs
doordringen dat dat de enige
weg is om het fietsen uit het dal
te halen.foto de stem/ben steffen
Natuurlijk heeft hij daar een me
ning over, maar hij wil er voor
zichtig mee zijn. Hij weet dat zijn
woorden in het KNWU-kantoor-
tje in Woerden, bij ploegleiders,
bestuursleden, clubmensen op een
goudschaaltje gewogen worden.
Daarom ook zegt Verbruggen dat
hij het onterecht vindt dat in Ne
derland de beschuldigende vinger
vaak in de richting van de KNWU
gaat. „Dat is mij te eenzijdig. Toen
het goed ging, was Peter Post een
van de architecten daarvan. Maar
nu het slecht gaat, mag hij niet
zeggen dat alleen de KNWU ver
antwoordelijk is voor de toestand.
Het is een complex van factoren.
Het kan best zijn dat er nu gewoon
weinig talent is in Nederland, zo
als tien jaar geleden in Zwiters-
land."
Even later geeft Verbruggen vol
mondig toe dat er structureel iets
is misgegaan in ons land. „We zijn
te coulant geweest tegenover de
verschillende regio's van de KN
WU. Tien jaar geleden hebben we
verzuimd om die gastrennersvere-
nigingen de nek om te draaien. Er
is toen veel geld verdeeld over al
die clubs en daar is helemaal niets
uitgekomen."
„Ik denk dat de KNWU nu best
goed bezig is, maar het duurt vijf
jaar voordat je er wat van terug
ziet. Dat de nationale amateurse
lectie er niet meer is, is al een zeer
goed besluit geweest. Die selectie
werkte alleen maar ontmoedigend
voor de verenigingen. Je moet niet
werken met een kleine elite, je
moet streven naar een zo breed
mogelijk potentieel van goede
renners. De KNWU moet daar
voor voorwaarden stellen en die
zouden gesteund moeten worden
door de clubs en de amateurploe
gen. De KNWU moet in de oplei
ding en de training een nationale,
centrale rol moeten gaan spelen,
superieur aan de clubs. Met gedi
plomeerde ploegleiders en trai
ners.1'
Verbruggen vervolgt: „Het is toch
waanzin dat een amateurrenner in
de flutkoers van Lutjebroek rijdt,
omdat de sponsor dat wil, terwijl
het voor zo'n renner veel beter zou
zijn als hij op Cuba of in Italië zou
rijden. Dat moet allemaal strak
nationaal geregeld worden, kijk
maar naar Italië. Daar wordt na
tionaal bepaald welke renners de
relatief vlakke Olympia's Tour
gaan rijden en welke meer ge
schikt zijn voor een koers in Vene
zuela. En de clubs zijn er daar
trots op als een van hun renners
wordt geselecteerd."
Betuttelen
De clubs moeten hun kortzichtige
visie loslaten, de KNWU moet de
mouwen opstropen. Dat is de
boodschap van Hein Verbruggen.
„Ik vind dat de bond veel krachti
ger moet optreden. We hebben
daar in Nederland een natuurlijke
afkeer van, dat weet ik wel, wij
vinden dat maar betuttelen. Maar
het besef moet bij de clubs door
dringen dat dat de enige weg is om
het fietsen uit het dal te halen."
En Hein Verbruggen heeft recht
van spreken. Zelfs IOC-voorzitter
Antonio 'markies' de Samaranch
noemde hem onlangs 'een van de
bekwaamste voorzitters in de we
reld.'
Verbruggen zou dan ook kandi
daat zijn om binnenkort toe te tre
den tot het IOC-bestuur. Zelf zegt
hij nog van niets te weten.
„Dat is allemaal speculatief, ik
ben er nog nooit voor benaderd,"
zegt hij stellig. „Je moet jezelf ook
niet overschatten. Ik ben ook niet
zo ontzettend ambitieus. Ik wil
met beide voeten op de grond blij
ven staan. Maar natuurlijk weet
Samaranch dat er binnen de UCI
de laatste jaren een hoop ten goe
de is gekeerd, dat het allemaal
veel moderner is geworden. En het
is leuk dat hij positief over je
spreekt."
jt zoeken wij gemotiveerde
r, met cijfermatig inzicht en
fl"erdam(anp) - De organisa-
I ren van het 47e internationa-
concours hippique van Rot-
d ,am hebben een noviteit be-
ent om de rentree na een jaar
«wezigheid te vieren.
e deelnemer die er van 17 tot
met 20 augustus in slaagt
liit suPerkwartet te verwezen-
J'ïn> han rekenen op de zoge-
Brt Scfterdam Tophit, een
ra prijs van maar liefst een
half miljoen gulden.
Dat is evenveel als het gehele
prijzenfonds voor alle spring-
rubrieken tijdens het evene
ment.
De mogelijke 'halve miljonair'
moet er wel wat voor doen. Hij
(of zij) dient niet alleen het in
dividuele hoofdnummer om de
Grote Prijs te winnen, maar
ook eerste te worden in twee
belangrijke voorwedstrijden en
de eerste manche van de lan-
denwedstrijd foutloos te blij
ven.
Zit een superkwartet er niet in,
dan is er voor de winnaar van
twee springnummers uit het
rijtje nog altijd 50.000 gulden
extra te verdienen.
Het prijzengeld voor de spring-
rubrieken is met circa tien pro
cent opgevoerd. In de dressuur-
piste valt met in totaal 130.000
gulden ongeveer hetzelfde als
twee jaar geleden te verdienen.
Het CHIO van Rotterdam sloeg
vorig jaar over in verband met
de Wereldruiterspelen in Den
Haag.
Na het bezichtigen van ruim
twintig verschillende lokaties
in Rotterdam en omgeving be
sloot het organisatiecomité
toch het Kralingse Bos als lo-
katie van het concours voor de
komende jaren te handhaven.
In overleg met de deelgemeente
Kralingen-Crooswijk hoopt
men voor 1997 een kleine uit
breiding van het terrein te ver
wezenlijken.
Plannen om ruim twee hectare
aan de grond van de Rotter
damse Jockeyclub toe te voe
gen om het CHIO in een ruimer
jasje te kunnen steken, bleken
niet haalbaar.
ZATERDAG 3 JUNI 1995 B4
it 15, telefoon (01620)-6002^
Door Roel Frissen
Parijs - Het zestiende arrondissement, dat vanaf de Périp-
hérique begint bij de afslag Port d'Auteuil, is een van de
mooiste wijken van Parijs. Gelegen aan de rand van het
Bois de Boulogne, waar in 1928 de eerste stenen werden ge
legd van Roland Garros.
Stade Roland Garros. Een monument, tijdens de toemooidagen
bezocht door ruim 350.000 tennisliefhebbers. Een mythe in de
tenniswereld. Als de zon zich laat zien boven het park, lijkt het
alsof alle mooie Fran^aises er komen pronken in hun korte lente
rokjes en mini-jurkjes. De geur van knoflook vermengt zich hier
met de meest exquise parfums.
Roland Garros, een van de vier Grand Slam-locaties. Gelegen op
365 kilometer van Wimbledon, 19.950 kilometer van Flinders
Park en 5830 kilometer van Flushing Meadow. Het decor van de
open Franse tenniskampioenschappen draagt de naam van een
voormalig lid van de sportclub Stade Francais, die meehielp bij
de realisering.
Het complex is een postuum saluut aan oorlogsvlieger Roland
Garros, die sneuvelde in de laatste dagen van La Grande Guerre
de Eerste Wereldorlog, en die onsterfelijke roem verwierf door als
eerste mens de Middellandse Zee over te vliegen. Het plein van
Roland Garros, waar tijdens het toernooi talloze kraampjes staan
opgesteld, wordt opgevrolijkt door standbeelden van de 'vier
musketiers': René Lacoste, Henri Conchet, Jean Borotra en Jac
ques 'Toto' Brugnon. Dit illustere kwartet maakte in 1927 een
einde aan de Amerikaanse suprematie in het Davis Cup-toernooi
en wist de beker tot 1933 in eigen land te houden.
Op Roland Garros wordt geld met een kapitale G geschreven. Ge-
fortuneerden en goudzoekers klonteren er samen. Iedereen die
denkt financieel iets voor te stellen in de wereld, mag niet ontbre
ken bij 's werelds belangrijkste graveltoernooi. Op en rond de ten
nisbanen tref je ze in alle soorten en maten; VIP's die herkend
worden en veinzen dat vervelend te vinden. VIP's die niet herkend
worden en veinzen dat vervelend te vinden. En tenslotte VIP's die
op willen vallen en dus incognito komen. In de speciaal gereser
veerde boxen op het Court Central genieten ze gezamenlijk van de
priviléges die hen ten deel vallen.
Zij kunnen de adertjes in Beckers's ogen zien springen bij stress,
de bespanning van Sampras' racket horen zingen bij een ace en de
peperdure geurlijn van Agassi via diens oksels gratis opsnuiven.
Door de rest van het stadion worden zij vanwege deze voorkeurs
behandeling benijd, gehaat of bewonderd. In de loges, die voor
een klein vermogen zijn verworven, worden de relaties verwend,
betoverd en tenslotte ingepakt. In krap bemeten open ruimtes die
via schotten van elkaar gescheiden zijn. Elke ruimte is even groot
en in bijna elk ervan heerst eenzelfde koortsachtige bedrijvigheid.
Van. bovenaf gezien is het net een honingraat, waar in plaats van
was geld wordt aangemaakt.
Geen wanklank
Van de vier Grand Slam-toernooien is Roland Garros veruit het
best georganiseerd. Bezoekers worden bij het betreden van het
park snel en efficiënt gefouilleerd. Geen wanklank valt te note
ren. Ook de bescherming van spelers en speelsters is duidelijk,
maar niet hinderlijk aanwezig. Een aantal veiligheidsmensen
schijnt in burger of zelfs vermomd als fotograaf of schoonmaker
zijn werk te doen.
Er komt geen Franse slag aan te pas als het gaat om faciliteiten
voor de toeschouwers en de pers. De 1272 geaccrediteerde ver
slaggevers uit binnen- en buitenland worden in de watten gelegd.
Vrijwel elke journalist beschikt over een eigen bureau met televi
siescherm, waarop live de wedstrijden op tien banen te volgen
zijn.
Sommige reporters kijken vanaf hun werkplek uit over het in
drukwekkende centre court. Menige tragedie en triomf hebben
zich hier al afgespeeld. Met als een van de hoogtepunten de toer
nooizege van Yannick Noah op Mats Wilander in 1983, toen de
Franse tennisliefhebbers hun held toejuichten en een ongekend
aantal decibels produceerden. Op dezelfde plek bracht Michael
Chang, in het fascinerendste duel aller tijden, Ivan Lendl tot de
allerdiepste wanhoop.
75 miljoen
Het toernooi op Roland Garros zou nimmer de huidige status heb
ben kunnen verwerven zonder de inbreng van Philippe Chatrier.
Deze voormalige Franse jeugdkampioen stelde zijn leven hele
maal in dienst van de tennissport na de dood van zijn vrouw. De
geboren bestuurder liet zijn tenniscarrière voor wat die was en
stortte zich met een voorbeeldige inzet op organisatorische activi
teiten. Hij werd voorzitter van de Franse tennisbond en boven
dien toernooi-directeur van Roland Garros.
De ambitieuze Chatrier zag snel in dat zijn evenement nooit het
prestige van Wimbledon of de US Open zou kunnen krijgen wan
neer niet fors zou worden geïnvesteerd. De voorzieningen werden
uitgebreid en het prijzengeld gigantisch opgeschroefd. Met 16,7
miljoen gulden prijzengeld (een toenname van 5,19 procent verge
leken met 1994) is Roland Garros momenteel één van de hoogst
gedoteerde toernooien in het circuit.
Om in de concurrentieslag overeind te blijven, is ruim een jaar ge
leden voor 75 miljoen gulden geïnvesteerd in de verbetering van
het complex. De ingrijpende renovatie resulteerde in de bouw van
een nieuw stadion (Court A) met 10.000 zitplaatsen, spelersver-
trekken, kantoren, restaurants, par
keergarages en een hypermodern
fitness-centrum.
Zwarte markt
De investeringen zijn
niet voor niets ge
weest. Dagelijks
verdringen zich
dezer dagen
duizenden
tennislief
hebbers voor
de hoofdin
gang van
Stade Ro
land Gar
ros.
Onder
grondse
parkeerga
rages in de
nabijheid
van het com
plex zijn in
een mum van
tijd bezet.
,,'s Ochtends om
negen uur kan er al
bijna geen auto meer
bij," vertelt een van de
portiers in gebrekkig En
gels. „Ik moet ervan leven,
dus ik heb er geen problemen
mee. Bovendien maak je dit maar een
keer per jaar mee."
Enkele jaren geleden heeft de organisatie van Roland Garros het
distributiesysteem veranderd teneinde de verkoop op de zwarte
markt tegen te gaan. Het grootste deel van de toegangskaarten
gaat via een verdeelsleutel naar de officieel geregistreerde clubs
in Frankrijk.
Het gewenste effect heeft deze maatregel echter niet gehad. Wie
argeloos uit het metro-station van Porte d'Auteuil stapt, wordt
ter plekke aangesproken door veelal ongure types die kaartjes
aanbieden. Hoe later op de dag, hoe agressiever de passanten
worden benaderd.
Elke dag laten de duizenden bezoekers een berg rotzooi achter,
die plichtmatig wordt opgeruimd door in groene overalls gesto
ken straatvegers. Zij bevestigen dat het tennistoernooi voor hen
de drukste tijd van het jaar is. „Maar ook de leukste. Want nu zien
we tenminste ook nog iets. Mooie vrouwen bijvoorbeeld." Je kan
ze geen ongelijk geven.
