'Reserve-rol moet je nooit accepteren'
Joop Hiele neemt bij
Go Ahead
geruisloos afscheid als
betaald voetballer
Krachtmens Muster
doet het zonder vrienden
PSV'er Peter Hoekstra
wil gewoon de bal hebben
DE STEM
SPORT
DONDERDAG 1 JUNI 1995 B'
Door Wilber Hack
Rotterdam - Twee seizoenen geleden leek er abrupt een
einde te komen aan de voetballoopbaan van Joop Hiele.
De doelman, nu 36 jaar, raakte bij de fusieclub SW/Dor-
drecht uit de gratie. Dat gebeurde op een zodanig laat
tijdstip dat hij nergens meer emplooi kon vinden. „Be
wust," oordeelde Hiele, die zon op wraak.
Go Ahead Eagles bood hem het anders vermoeden. „Ach, de com-
afgelopen seizoen gelegenheid
zijn naam te zuiveren. „Wat Dor
drecht naar buiten bracht, was
bezijden de waarheid en deed me
als mens en sportman enorm veel
pijn. Ik zou er de sfeer verziekt
hebben. Zeventien jaar lang had
ik juist de reputatie van sfeerma
ker. Een mens kan in korte tijd
toch nooit zo veranderen. Maar
de laatste indruk blijft hangen.
En die wilde ik wegpoetsen."
In Deventer slaagde Joop Hiele er
na een jaar stilstand in de draad
weer op te pakken. Hij kan terug
blikken op een geslaagde rentree,
al doet de status van meest ge
passeerde keeper in de eredivisie
petitie is nog niet afgelopen,"
reageert hij licht geïrriteerd. „Ik
heb de tegengoals in de eerste
helft van de competitie nog eens
voor mezelf op een rijtje gezet.
We kregen veel doelpunten door
de as tegen. Twee-tegen-één si
tuaties. Daar kun je als doelman
weinig aan verhelpen."
Handhaven
Door blessures, schorsingen en
een te smalle selectie maakt Go
Ahead Eagles een moeilijk sei
zoen door. „Onze trainer Henk
ten Cate is er de dupe van gewor
den. Hij sneuvelde onder druk
van sponsors en boze supporters.
Nu is weer bijna iedereen fit en
gaan we ook beter presteren. Nee,
dat ligt niet aan de komst van Fa-
fié. Met Ten Cate voor een com
plete groep was het ook snel
bergopwaarts gegaan. Ik heb er
nog vertrouwen in dat we ons
rechtstreeks kunnen handha
ven."
Het voorkomen van degradatie
zou het laatste kunststukje van
Hiele zijn. De doelman besloot, in
samenspraak met het bestuur van
Go Ahead, al in december aan het
eind van dit seizoen zijn loop
baan te beëindigen. „Ik heb mijn
wraak genomen, bewezen dat ik
nog steeds een aardig balletje kan
stoppen."
In het verleden is daar nooit aan
getwijfeld. Hiele maakte na zijn
overstap van de amateurs van
Feyenoord naar de betaalde sec
tor al spoedig zijn opwachting bij
het Nederlands elftal. Hans van
Breukelen hield hem echter uit de
basis. „Toch heb ik me altijd ge
lijkwaardig gevoeld aan hem. Of
je wel of niet speelt, hangt af van
nuances. PSV was in die jaren de
top, dus stond er een aantal spe
lers in Oranje. Dan kiest een
bondscoach voor de automatis
men. Er is een periode geweest
dat ik wel door had kunnen sto
ten. Na het polletjes-incident
stond ik tegen Hongarije (2-0
winst, WH) onder de lat. En ik
had de toezegging dat ik ook te
gen België zou spelen. Maar een
week voor die wedstrijd scheurde
ik mijn enkelbanden."
Menzo
„Ach, bij keepen speelt de factor
geluk vaak een doorslaggevende
rol. Kijk naar Stanley Menzo. Hij
ging tegen Polen (2-2) in de fout
bij de eerste tegengoal. Maar
daarvoor hadden de grote jon
gens de bal al zes keer in de tri
bune geschoten. Niet eens tegen
de keeper, nee, in het gunstige ge
val tegen de reclame-borden.
Daar las ik weinig van terug. En
die fout is Menzo blijven achter
volgen. Na het verlies van Ajax
bij Auxerre rakelden de media
het Oranje-verhaal weer op. Of
de medio Menzo kapot gemaakt
hebben? Nee, je moet je er zelf
doorheen knokken."
Hiele keerde, genezen van zijn
spierscheuring, bij Oranje weer
terug in de luwte van de reserve
bank. In die rol beleefde hij de
triomftocht van het Nederlands
elftal in 1988 door Duitsland.
„Toch heb ik het gevoel dat ik
ook zelf Europees kampioen ge
worden ben. Het WK, vier jaar
later in Italië, versterkte dat idee
alleen nog maar. Uitgangspunt is
dat je je rol van reserve nooit mag
accepteren. Dan doe je het goed.
Als de reserves niet fysiek en
mentaal in staat zijn de eerste elf
onder druk te zetten, dan haal je
geen maximale prestaties. Bij het
EK was de selectie heel sterk in
balans. De eerste keus won de on
derlinge competitie op basis van
een beter doelsaldo. In Italië
stond het bij elk partijtje binnen
twintig minuten al 5-0 of 6-0.
Dan zit er iets scheef, ontbreekt
de prikkel."
Eenmans bv
Bij Hiele ontbreekt nu de prikkel
om nog een jaartje aan zijn loop
baan vast te plakken. Hij wil zich
concentreren op de verdere uit
bouw van zijn eenmans-bv'tje,
dat hij vijf jaar geleden oprichtte.
In de ochtenden verhuurt hij zich
aan sportschool Lifestyle in Rot
terdam-Zuid, waar een bordje
met 'OBER, ELF araBIEREN' de
wand siert.
„Aardig werk," zegt hij, wijzend
op de iets te bruine huisvrouwen
die er hun overtollige pondjes vet
wegwerken. „Maar het is maar
een onderdeeltje. Ik zal direct of
indirect bij de sport betrokken
blijven. Met trainingen, demon
straties of bij de begeleiding van
sporters. Ik ben twintig jaar ma
nager van mezelf geweest en weet
dus hoe een contract er uit moet
zien."
Bij Willem II zet Hiele BV boven
dien de eerste schreden op het
trainerspad. De club huurde hem
drie middagen in de week om
Jansen, Van Fessem en de keep
ers van de hoogste jeugdselecties
onderricht te geven. „Leuke
club," is zijn eerste indruk. „De
spelers moeten er zich alleen nog
van bewust worden dat punten
ook in uitwedstrijden gehaald
kunnen worden. Willem II heeft
op vreemde bodem geen uitstra
ling. Maar goed, dat is een zaak
van de trainers. De Jong komt
misschien wat introvert over,
Calderwood zal dat zeker com
penseren."
Over de keepers van Willem II wil
Hiele nog geen oordeel geven. De
blunders van Ronald Jansen bij
Ajax, breed uitgemeten op tv,
zijn hem natuurlijk niet ontgaan.
„Ik wil voorop stellen: de stijl van
de keepers zal door mijn komst
niet veranderen. Daar heb ik zelf
ook nooit voor open gestaan. Ie
der heeft een eigen manier van
keepen. Als keeperstrainer gaat
om de nuances: het positiespel
bijvoorbeeld, de manier van naar
een bal toegaan. Als de keepers
zich door mijn toedoen vijf pro
cent verbeteren zal ik zeer tevre
den zijn."
Hiele wordt voorlopig geen lid
van Willem II en zal - in tegen
stelling tot zijn voorganger Frank
Brügel - dus niet op de spelers
lijst komen te staat. „Er is niet
over gesproken, maar er kan na
tuurlijk een noodsituatie ont
staan. Als de nood aan de man
komt, ben ik eventueel nog wel
bereid om te keepen.
Maar alleen in incidentele situa
ties en als de coaches het nadruk
kelijk aangeven. Want ik ga mijn
eigen keepers natuurlijk niet af
vallen.
Joop Hiele, acht maal
international en drieën
zestig keer bankzitter bij
Oranje, stopt aan het
eind van het seizoen als
actief voetballer. Als het
aan hem ligt, blijft een
verlengstuk in de vorm
van een nacompetitie
met Go Ahead Eagles
achterwege. „Ik vertrek
het liefst geruisloos. Na
tionaal draaide ik in de
hoogste regionen mee,
maar ik ben natuurlijk
nooit een internationale
topvedette geweest. Zo'n
dag als Van Breukelen
beleefde, past ook niet
bij mijn karakter," aldus
de voormalig doelman
van onder meer Feye
noord.
»Een vervelend moment voor
Joop Hiele. Als doelman van
Feyenoord moest hij op 1 no
vember 1989 zonder publiek te
gen FC Den Haag spelen en ver
loor ook nog eens in de lege
Kuip. foto anp
foor Cas Overzier
.Zijn grote voorbeeld in de
sport is autocoureur Ayrton
Senna. De muziek van Phil
Collins draait hij grijs. Robert
<ie Niro is zijn favoriete ac
teur. De beer en de panter zijn
lievelingsdieren. De beer van
wege zijn kracht, de panter
omdat die een bijzondere uit
straling heeft.
Thomas Muster: een roofdier op
ie tennisbaan. Hij bezit de
Kracht van een beer, de snelheid
en sluwheid van een panter. Op
Sravelbanen komen zijn capaci
teiten nog het meest tot zijn
recht. Dit seizoen won hij de vier
toernooien op die ondergrond.
Waaronder onlangs in Monte
Carlo.
Na de halve finale van dat presti
gieuze toernooi hing Muster in
"et plaatselijke hospitaal nog
'an het infuus. Een dag na de uit
puttingsslag tegen de Italiaan
Gaudenzi hield hij in een histori
sche partij Boris Becker af van
teens eerste triomf op gravel.
«Onmogelijk," oordeelde Becker.
«Gisteren was hij half dood. Nu
ls hij plotseling weer springle
vend. Dat kan niet zomaar..." Al
eerder repte de Duitse tennisve-
"e over dopegebruik in het
nniscircuit. Na zijn verdacht
makingen aan het adres van
"luster hangt hem een schorsing
ho f(jn ^'CSe k°ete boven het
'Wgant
Want Muster was clean, zo bleek
Wt de dopingtest die de Oosten-
Jker na zijn triomf in Monte
arlo vrijwillig onderging. Uit
ers insinuaties spreekt ook
rancune. Tennissende collega's
oeten 'Alpen Boris', zoals Mus-
r ook wel eens wordt genoemd,
ct. Ze vinden hem arrogant, ei
genwijs. Een vreemde vogel, een
einzelganger die in de professio
nele tennisjungle wild om zich
heen slaat.
Weinig vleiende typeringen.
Maar daar ligt Muster zelf aller
minst wakker van. „Tennissen is
mijn beroep. Vrienden heb ik
daarbij niet nodig. Die wil ik ge
woonweg niet. Stel je voor dat ik
tegen een vriend zou moeten ten
nissen en me tijdens de partij het
gevoel bekruipt dat ik hem een
punt cadeau moet doen. Dat is
het onaangenaamste wat ik me
kan voorstellen. Het zou mijn in
stelling beïnvloeden om elke par
tij agressief te zijn. Beroep is be
roep. Vriendschap is vriend
schap."
Slecht verliezer
Regelmatig jaagt hij dan ook col
lega's tegen zich in het harnas.
Niet alleen door zijn hautaine ge
drag, ook vanwege zijn - vaak
ondoordachte- uitspraken. Zo
als begin dit jaar in Melbourne.
Daar had Muster weinig lovende
woorden over voor Jacco Eltingh.
„Hij is niet meer dan een clown,"
riep Muster na de nederlaag zon
der blikken of blozen. Want,
Muster is nu eenmaal een slecht
verliezer. Dat ligt opgesloten in
zijn karakter.
Niet voor niets betitelde het
Franse sportblad L'Equipe hem
na zijn eerste overwinning dit
jaar op het gravel van Estoril als
een monster. Volgens Muster zelf
zit er ook iets dierlijks in zijn
spel. Zijn verbetenheid. Zijn to
meloze energie. Neem een wed
strijd tussen Krajicek en Muster.
Twee uitersten. Bij het wisselen
van helft wandelt Krajicek lang
zaam naar zijn zitplaats. Muster
daarentegen zet een sprintje in,
blijft twee tellen zitten en staat
alweer klaar.
Muster: „Ik wil het publiek wat
bieden. Laten zien dat ik meer
kan dan een ander. Die eeuwige
Thomas Muster: „Ik tennis niet om een bepaalde plaats op de
ranglijst te bereiken, maar om goed te spelen.foto anp
uitdaging, dat fascineert me in
het tennis. Als ik daar op die
baan sta, voel ik me als een gla
diator in het oude Rome die zijn
tegenstander afmaakt. Waarom
is boksen zo populair Omdat ze
elkaar met dezelfde middelen be
strijden. Man tegen man. Zoals
bij het tennissen."
Auto-ongeluk
Niet voor niets behoort Muster
tot de grootste vechters in het
tenniscircuit. Hij is een karakter
mens. Vijf jaar geleden na zijn
halve finale-winst op Yannick
Noah in het toernooi van Lipton
raakte Muster betrokken bij een
auto-ongeluk.
In Miami vermorzelde een dron
ken vrachtwagenchauffeur zijn
been. De geleerden vreesden voor
zijn tenniscarrière. Maar Muster
knokte zich na een gecompliceer
de knie-operatie terug.
In een rolstoel trainde hij zijn
tennisslagen. Zes maanden later
maakte hij zijn rentree. Het jaar
daarvoor sloot Muster af met een
zesde plaats op de ATP-ranking.
Inmiddels staat Muster, die ooit
nog eens op het gravel van Ro
land Garros wil winnen, opnieuw
in de top-tien. „Maar dat zegt me
niet zo veel. Ik tennis niet om een
bepaalde plaats op de ranglijst te
bereiken, maar om goed te spe
len."
Door Jaap Bakker
Eindhoven - De liefhebbers
hebben hem gemist deze com
petitie. Peter Hoekstra heeft
een seizoen lang maar weinig
getoverd op de linkervleugel
van PSV 1. Toch staan zijn op
techniek gestoelde acties me
nigeen nog helder voor de
geest. Kleven zijn passeerbe
wegingen nog altijd haar
scherp op het netvlies van de
kenners.
Als Max Huiberts weg gaat, dan
zou Roda JC hem graag willen
hebben. Ajax, zo gonzen de ge
ruchten, volgt de import-Bra
bander uit Drente ook al met
meer dan gemiddelde interesse.
En op het verlanglijstje van Fey
enoord is de naam van Peter
Hoekstra in blokletters geschre
ven.
Of zoveel belangstelling streelt,
is de vraag aan Peter Martin
Hoekstra, geboren te Assen op de
vierde april van 1973. „Ja, best
wel," beaamt hij lachend. „Het
zijn niet de minste clubs." Maar
is de interesse ook concreet? „Ik
ben zelf niet gebeld. Maar als
clubs belangstelling hebben, ne
men ze natuurlijk rechtstreeks
contact op met mijn zaakwaarne
mer, Rob Jansen."
En is dat al gebeurd?
Peter Hoekstra hult zich lachend
in een geheimzinnig stilzwijgen.
„Weet je, ik vind het moeilijk om
daarover te praten. Mijn contract
met PSV loopt nog een jaar door,
dus...."
„Maar de belangstelling vind ik
leuk. Ik ben bij PSV tweede keus,
speel weinig. Dan is het aardig
dat je naam toch nog in verband
wordt gebracht met allerlei
clubs.
Ik denk daarbij, eerlijk gezegd,
dat het voor mij heel moeilijk zal
worden om bij PSV nog een ba
sisplaats te krijgen. De trainer
(Dick Advocaat) geeft de voor
keur aan Boudewijn (Zenden),
dat is duidelijk."
Acht jaar speelt hij inmiddels
voor de sportvereniging van Phi
lips.
„In vier seizoenen hoofdselectie
is het me niet echt gelukt een ba
sisplaats af te dwingen."
Maar het seizoen '94-'95 zou het
seizoen van Peter Hoekstra wor
den. Niet dus.
„Ik heb voor de winterstop de
pech gehad van een spierblessu
re. Onder Kees Rijvers ben ik
toen te snel weer begonnen. Ik
speelde slecht. Het was logisch
dat Boudewijn zijn kans kreeg.
Die heeft hij gegrepen."
Boudewijn Zenden is ook ge
schikter voor het spel met 'han
gende vleugels'. Zenden verde
digt en valt aan, tackelt en zet
voor. „Ik kan ook lopen," zegt
Hoekstra.
Maar jij bent echt een ouderwetse
linksbuiten.
„Dat klopt."
Want Hoekstra is nog zo'n vleu
gelspits die graag de cornervlag
in zijn nabijheid heeft. Die langs
de zijlijn met de bal aan de voet
zijn man tegemoet dribbelt, hem
uitspeelt en de voorzet op maat
geeft. Nu voelt de bank hard aan,
benauwt de dug-out. „Ik ben in
derdaad een type dat verschrik
kelijk begint te balen van een rol
als reserve. En als ik speel, heb
ik het momenteel ook niet altijd
naar de zin. Ons spel is ver
schrikkelijk gericht op Ronaldo
en Nilis. De vleugelspelers moe
ten hard werken, verdedigen. Lo
gisch hoor, op dit moment zijn de
punten belangrijker dan het spel.
Maar straks komt Jonk erbij,
misschien loopt dan alles weer
door het centrum. Dat is voor mij
niet gunstig. Ik wil gewoon de bal
Peter Hoekstra
hebben, het liefst zo veel moge
lijk. Dan voel ik me lekker."
„Ik kan veel meer dan ik mag la
ten zien," zegt hij dan. „Dat weet
ik gewoon."
Toch, dat hij weg wil bij PSV, die
indruk wil hij niet wekken. „Vol
gend jaar moet ik het gewoon be
wijzen. Knokken voor een basis
plaats. Misschien wat meer met
foto anp
de gedachte van krijg toch alle
maal de ter.Misschien ook wel
als speler op de rechter vleugel.
„Is ook niet alles hoor. Okee, het
ging vorige week tegen Feyen
oord inderdaad redelijk. En er
zijn wel linksbenige spelers die
rechts in de aanval spelen. Maar
moeilijk vind ik het wel. Ik hoor
gewoon op links."
