0 I TV-Nomaden kï xStrips maakten me nieuwsgierig naar Azië' 2? H 0 (10) Fly away - Haddaway 0 0 ne 0 0 ra m O O O O O O O O (16) If you love me - Brownsto (Jy 6) You can run - Jeremy Jacks on (19) 't roeie klied - Rowwen Heze 0 (21) Laat menu toch niet al leen - Clouseau (13) The bomb - The Bucke- theads (20) U sure do - Strike 0 (31) Selling the drama - Live (12) Fly - 2 Brothers on the 4th Floor (27) Julia says-Wet Wet Wet (26) Amsterdamse hitmedley Koos Alberts (32) Baby baby - Corona 0 (25) Waarom heb jij mij verla ten - Frans Bauer (37) I'm the girl of- Lick feat. Kentucky Martha (34) This is the way - E-type 1) Conquest of paradise - Vangelis 3) Scatman - John Scatman 2) Think twice - Celine Dion 4) Have you ever really lo ved - Bryan Adams 9) Sjeng aon de geng - De Nachraove 7) Push the feeling on - Nightcrawlers 5) Together- Charly Mental Theo Lownoise 8) Back for good - Take That (11) Ajax is kampioen - Danny Lukassen (18) Two can play that game Bobby Brown (14)'74-75-The Connels (15) Key to my life - Boyzone (17) Self esteem - Offspring (22) Army of my - Bjork -) If you only let me in - Mn8 (39) This is how we do it - Montell Jordan -) Think of you - Whigf ield (23) The bird Charly Mental Theo Lownoise (36) Holding on to you - Teren- ce trent D'arby (-) You belong to me-Jx (43) Love devotion - Real Mccoy (38) Ay ay ay ajax - Ronald Peter Beense (-) See the light-T-spoon (28) Boom boom - The Outhere Brothers (41) Hee ho, met ajax gaat't zo - Hans Versnel (48) Cherie (is in da house) - Eddy Waily (46) Save it till the mourning- Shut up and dance (29) So in love with you - Du- ke (30) Heb je het hart -De Dijk (49) Axel f/keep pushin' - Clock -) Somewhere in time - Glen- nis Grace -) Wish you were here - Red- .nex -) De hele wereld mag het weten - Dries Roelvink (35) Oh diana - E.Z.K. (24) The first the last eternity -Snap Stichting Megatop 50 ShdMxtfe. Paul Verlinden Reacties Vind jejezelf heel interessant, heb je een goed idee of wil je gewoon je gal spuwen? Schrijf of bel naar Ragazs. Postbus 3229,4300 MB Breda. Telefoon: 076-236379. Jeroen Bishoff 'gefotografeerd' door regisseur Rogier Dijkman. Door Marjolein Rotsteeg Donderdag 18 mei 1995,19.00 uur. Een historisch moment. In de kantine van de VPRO worden de allerlaatste opnamen voor de allerlaatste uitzending van TV- Nomaden gemaakt. Die wordt op maandag 29 mei om 20.00 uur uitge zonden op Nederland 3. Het thema van de aflevering is eten. 's Middags heeft het team opnamen ge maakt in Amsterdam. Om te beginnen op de plek waar presentator Jeroen Bis hoff drie jaar geleden als glazenophaler werkte, discotheek de Mazzo. Daarna volgen shots in de snackbar, bij een ca- teringbedrijf op een modeshow en in het harekrishna-restaurant. In de dog- gy-bag verzamelt Jeroen van alle soor ten eten wat, om uiteindelijk aan kook- gek Joop Braakhekke te vragen of hij van de inhoud een dessert kan maken. In de laatste shots speelt Jeroen dat zijn enige mogelijkheid om bij de VPRO te blijven is als afwashulp in de kantine. Met losse haren, zuidwester op, werkt hij zich aan de spoelbak in het zweet. Het ziet er heel professioneel uit. En dan te bedenken dat hij vroeger thuis nog geen kopje hoefde af te wassen. De kantinedames waren al wat onge duldig geworden. De afspraak was dat de Nomaden er om zes uur zouden zijn. De opnames in Amsterdam waren uit gelopen, vandaar. Maar eind goed, al goed. Ze mogen Jeroen afbekken. „Hebben jullie niet een koksshirt of een Vrij veilig op vakantie! Zet alvast maar op je vakantie checklist: de nieuwe folder van de Stichting SOA met daarin tips voor veilig vrijen op vakantie. De folder is een onderdeel van de campagne genaamd 'Ik vrij veilig, ook op vakantie' die de Stichting SOA is gestart. De voorlichting is gericht op jon geren van dertien tot vijfentwin tig jaar die op vakantie gaan. De campagne is belangrijk omdat in veel vakantielanden hiv-infecties en andere seksueel overdraagbare aandoeningen (soa) vaker voorko men dan in Nederland. Daarbij is in veel vakantielanden de kwali teit van condooms slecht. De folder (met gratis condoom) is verkrijgbaar bij onder andere reis- bureau's, scholen, jongerenintor- matiepunten en drogisterijen. of andere debiele broek?" vraagt regis seur/cameraman Rogier Dijkman. Je roen wil de TV-Nomaden-vlag als schort. Dan wordt kort het plan door gesproken. „En dan kom jij hem even interviewen," aldus Rogier. Die 'jij' ben ik, de Ragazzi-verslaggeefster dus. Een kleine tien minuten later staat het erop. Alles in één take. „Effe zoenen," zegt Rogier tegen Jeroen. „Drie jaar, man! En wat hebben we veel geld ver diend!" „Drie Mercedessen," ant woordt Jeroen gekscherend. Teamge noten Marleen Koelman (presenta tie/redactie) en Hes Mundt (geluid) moeten ook op de foto. „Effe één bier tje?" oppert Rogier, die zich na de laat ste montage gaat storten op een twaalf-delige tv-serie met Kamagurka. „Die kan ik niet zo lekker fokken als jou, Jeroen," vertelt Rogier. Maar eerst is het tijd om lekker senti menteel herinneringen op te halen aan drie jaar TV-Nomaden, 106 afleveringen om precies te zijn. „Weet je nog, Je roen, dat je als sukkeltje bij de bus stond voor je screentest?", begint Ro gier. „De hele ploeg was dronken. Bij de Jonge Haan (café/restaurant in Hil versum, druk bezocht door 'de om- roep'-mr) kreeg je te horen dat je was aangenomen. Wat ging er door je heen? Mijn dochtertje vindt het jammer datje niet meer bij ons thuis komt. Heb je een hoop van me geleerd, schat? Godverdomme, wat heb ik vandaag ge noten!" Wat zijn absolute hoogtepunten ge weest in die drie jaar? „Er zijn tientallen hoogtepunten, maar de Rijn-reis was heel bijzonder," vertelt Jeroen. „Het waren twee uitzendingen met onder meer items over dakloze jon geren in Keulen, een groepje Zwitserse jongeren in Bern die ook graag bij Eu ropa wilden horen en met mij la Jules Unlimited in een speedboot. Het was vooral zo leuk, omdat we drie weken op een bootje op eikaars lip zaten. Dan leer je elkaar echt kennen. Het gevoel achter de schermen is bij de Nomaden altijd erg belangrijk geweest. Haperin gen qua techniek van mensen of een hele shoot zonder geluid opnemen, kun je opvangen door het algehele gevoel. Wat dat betreft ben ik gewoon een ge voelige trut. En..: het werkt! Je kwets baar opstellen vind ik het grootste te ken van kracht en vertrouwen." Wat gaat hij nu doen? „Ik weet het nog niet. Ik weet wel ze ker dat ik doorga met televisie maken. De groep die nu 'Aktua' maakt gaat daarmee door. Ik heb met Marleen een plannetje bedacht - en het is nog niet meer dan dat - om TV-Nomaden Junior te gaan maken voor de leeftijd van twaalf tot zestien jaar. Er is helemaal niemand die zich aan die leeftijdsgroep waagt." „Bij de Nomaden kreeg ik voor het eerst het gevoel van KRRRGGG! dit ga ik doen. Het is mijn stiel, mijn roeping of zoiets. Nomaden is begonnen als een leuk jongerenprogramma. Maar het was bovendien een broeikas voor jong, aanstormend talent. Een plek waar mensen hun gang kunnen gaan om het vak te leren. Dat leer je alleen door het te doen. Je kunt de meest fantastische opleiding volgen, maar dan is er ook nog de praktijk. Ik heb het allemaal in de praktijk 'geleerd'." In de loop van de drie seizoenen werd Jeroen een beetje een bekende Neder lander. „Gelukkig ging het heel gelei delijk omdat er weinig mensen naar de VPRO kijken. Ik kon er dus rustig aan wennen. Ik heb wel eens 'rot op!' tegen iemand gezegd die me op straat aan sprak, maar dan was ik ineens een klootzak. Nu zeg ik: „Je kijkt er ook naar, hartstikke goed! Ja, ik ben nu weer keihard bezig, dus ik moet gelijk weer weg." Denkt Jeroen niet in een gat te vallen na drie jaar binnen zo'n hecht team ge werkt te hebben? „Als ik niet aanpoot met mijn verdere plannen wel. Ik weet nu gewoon even helemaal niet wat ik moet zeggen. In een gat vallen... ik ben daar nog niet mee bezig. Ja, in de kitchenette van de kantine realiseerde ik me wel even dat het misschien helemaal afgelopen is. MaarJeroen komt terug! Don't wor- „Waarom zijn jongeren soms zo depressief," vraagt Flair zich be zorgd af. Het blad heeft een psy chotherapeut in de arm genomen om het probleem te analyseren. „Wisselende stemmingen lijken speciaal voor te komen bij jonge ren tussen de twaalf en achttien jaar." Dat het probleem serieus genomen moet worden, blijkt wel uit het volgende. „Ongeveer een op de vijftien blijft depressief en heeft hulp nodig om weer uit de put te komen. Na verkeersonge vallen blijkt zelfmoord bij jonge ren de grootste doodsoorzaak te zijn." Verder in Flair het verhaal van Pia, die maagd bleef tot haar negenentwintigste. „Door seks simpelweg uit te rangeren, wordt het leven veel duidelijker." Be dankt voor de tip, Pia. De meest beroddelde mannen ko men nog eens ter sprake in Panoramïf. Met stip op een staat natuurlijk prins Willem- Alexander. Elke keer dat een vrouw zich binnen een straal van een halve meter in zijn nabijheid waagt, wordt dat namelijk breed in de pers uitgemeten. Als laatste van de lijst wordt gossip-man Henk van der Meijden genoemd. In juli doet een groep Nederlan ders onder leiding van Ronald Naar een poging om de top van de Himalaya-reus de K2 te berei ken. Deze Dodenberg is bijna 8.800 meter hoog en levensge vaarlijk. In een maand verongeluk ten dertien klimmers op deze Hi- malaya-top. „Keren Ronald Naar en zijn mannen levend terug van De Dodenberg," vraagt Panorama zich af. Naar: „Als een van ons omkomt, klimmen we in principe door." geeft een mini-cursus 'how to sell yourself. „Hoe uzelf aan de man of vrouw te brengen. Het le ven is een rat race, en u bent een topper. Niet doorvertellen, wel toepassen: succes in tien lessen," roept het blad veelbelovend. Les twee behandelt de vraag: 'Hoe versier je een ander mens?'. Nutti ge tips volgen: „Als je iemand wil versieren is het zaak om eerst te weten wie, anders lukt het nooit." En: „Niet te veel hannessen en ze ker niet moeilijk over je eigen ge voelens voor het slachtoffer pra ten." Les acht luidt 'schrijf een boek. Of doe alsof.' Volgens het tijdschrift doet deze zin het altijd wel aardig voor je imago: 'Daar is in mijn boek ook aandacht voor.' Of: 'Ach, mijn uitgever zit weer eens achter me aan'. „De volleer de bluffer hanteert deze zinsne den ook als hij geen boek geschre ven heeft." Verder in Man een rondgang langs makers en verko pers van erotische kleding en een 'Rotterdam Cityguide'. Liesbeth Oeseburg Door Frank Lambregts „Nee, die propedeuse heb ik nooit ge haald. Met het einde in zicht vroeg ik me ineens af waarom ik niet voor een jaar of tien zou gaan reizen. Dat leek me veel zinniger. Ik ruilde de school banken van de ene op de andere dag in voor een baantje bij een schoonmaak bedrijf en zes maanden later was ik in Karachi op zoek naar mijn rugzak. Want die raakte ik meteen de eerste dag al kwijt." Ton Steinvoort uit Oosterhout had er een paar jaar geleden de grootste moei te mee om te kiezen voor het carrière model in de prestatie-samenleving. Hij studeerde aan de meao in Breda en nam rond zijn twintigste het 'wijze be sluit' om daar maar eens mee te stop pen. „Ik stond er toen heel slecht voor en ik dacht: ik kom volgend jaar wel te rug." Niet dus. De sociaal-agogische opleiding die hij in Breda even uitprobeerde be viel ook niet. „Ik leidde een studenten leven in de ruimste zin van het woord: zo weinig mogelijk studeren en zo veel mogelijk feesten dus. In mijn omgeving werd nogal wat geblowd en ik zag in dat het met mij wel eens mis zou kun nen lopen. Ik moest wat ondernemen." Het antwoord op de problemen in deze moeilijke levensfase leek hem te vinden in India, Pakistan, Sri Lanka, Nepal, Thai land, Maleisië en Indonesië. Eerst dwaalde hij zeven maanden lang door dit exotisch paradijs en daarna nog maar eens negen. Thans zit Ton, gehuld in India-katoen, bij zijn ouders in de bank om bij te ko men van weer drie maanden Azië. „Sommigen vinden dat ik er vreemd uit zie in deze kleren, maar dat interesseert me absoluut niet." Hoe komt een student erbij om zijn toe komst in de maatschappij op te geven voor een zwerversbestaan? „Het komt ondermeer door de stripbla den die ik vroeger las. Die speelden zich vaak af in Azië en die hebben me nieuwsgierig gemaakt. Ik wilde die lan den ook wel eens in het echt zien," zegt Ton, waarmee hij maar tegengesproken wil hebben dat stripboeken lezen slecht voor de culturele ontwikkeling zou zijn. Ton is inmiddels diep onder de indruk van de exotische culturen en de smel- kroes van religies die het leven daar be palen. „Hier ben ik arm. Ik kan amper nog cd's kopen. Ik woon weer bij mijn ouders en het werk dat ik graag zou willen doen vind ik niet, omdat ik niet de vereiste di ploma's heb. Daar was ik rijk. Ik leefde van een paar gulden per dag tussen mensen die veertig cent per dag verdie nen. Maar van dat reizen ben ik op een hele andere manier rijk geworden. Ik zou hier nu best aan het werk willen, maar dan in een asielzoekerscentrum of zo. Ik heb de mensen uit die landen le ren begrijpen." Een avontuurlijk leven zit vol verrassin gen en is niet geheel zonder gevaren. Ton: „Tijdens mijn eerste reis werd ik met mijn reismaat, onder een indruk wekkende politie-escorte naar Mohenjo Daro, een archeologische opgraving, gebracht. Het was daar hartstikke ge vaarlijk omdat bendes er een gewoonte van hadden gemaakt om buitenlanders te gijzelen. Dat maakte meteen een on vergetelijke indruk." Ton is niet bang uitgevallen en dat blijkt een handige eigenschap in deze omgeving. „In Pakistan lopen ze alle maal met een wapen. De Kalashnikovs zijn er niet van de lucht en je leven stelt er niet al te veel voor. En hoe arm ik ook ben, voor hen loop ik daar toch met een paar jaarsalarissen in mijn zak ken over straat. Toch kan de gastvrij heid van de mensen daar door niemand worden geëvenaard. Je bent er guest of the country en je wordt overal uitgeno digd om te komen eten. Maar ik heb me daar nooit echt bedreigd gevoeld. In New Delhi en Calcutta sliep ik op mijn matje op het treinstation. Dat zou in in Amsterdam of Rotterdam niet durven." Zijn gezondheid werd wel enkele malen serieus bedreigd. Ton: „Ik heb een ster ke maag, maar ik heb wel een paar keer een voedselvergifting gehad. Dan lig je een of twee weken in bed, zonder dat je ook maar iets kunt doen. De wereld bestaan dan uit diarree, kots en zweet." „Ik ging daar ook naartoe omdat ik hoopte zelf te veranderen. Ik ben ook rustiger geworden. Vroeger maakte ik me altijd snel kwaad. Als ik hier bij de Albert Heijn met een pak melk en een zak brood vijf minuten in de rij moest staan, was ik al pissig. In Azië sta je ge woonlijk drie uur in de rij en het maakt je niks uit. Het hoort zo." „Toch bouw je daar op de langere duur ook agressie op. Dat voortdurende lan ge wachten, die wanhopige organisatie, die onophoudelijke stroom van mensen die vragen waar je vandaan komt en waar je naartoe gaat, hitte en stof. Je moet voortdurend uitkijken dat je niet beroofd wordt, maar af en toe dacht ik: laat ze het maar eens proberen. Dan heb ik tenminste een goede reden om iemand een keer op z'n gezicht te tim meren. Kan ik even mijn agressie kwijt." En z'n vader en z'n moeder, wat vinden dieervan? Ton: „Ze waren in het begin wel bang dat er iets met me zou gebeuren, maar ik bel vaak op. Dat ik de school heb ver ruild voor reizen vinden ze niet erg. Ze reizen zelf ook veel. Ze weten wat er te koop is in de wereld." Ton Steinvoort op de sitar, een souvenir uit India: „Ik ging er naartoe omdat ik hoopte te veranderen. Ik ben ook rustiger geworden. Vroeger was ik heel snel pissig.foto aryan jansen s 3 8:&-CTO o 3 era ra 2 2 g 8-Is c o 3 S 3 .2> o-g-S^-a g;g ra £T H D, sr 3. i S O^' i d- K S w ~2ll 3 3 8. c-t- Sr" C/3 s-S m ra: era ra o3 *ra 05 Sr os a ra OS-©. to rt>:, tfSo. w ra O >-4- c/3 3 £5. SS ïsr xr co c/3 Q H- pf 3u ra os 03 C/3 d i CL x i. ra B'S a tu n wS-g-g - ju 3 S S- c/3 i-" ra CL rt- fo S 3 tg 3 S-& SS'J o. 3 s erg 3 5" S- O 9 3 g Ï2 Vjg-«j O oJ<S.f 3<S 3 ST8 gfS- o 2 °E h 1 2 n, W era Ol 03 tV 03 C/3 O 3 rt|+ "l.Wg w O era >-i ra r-C 3 Sg d CL 2 C/3 d' CL So •o gr a o* 2. Se? N Qj 2 V< W IV N ra ti* C cf n ra c/3 F.<«< tv 03 «-4 ra "-i ra B3 tv "^w-LHO- P3 w F3 3 2 »-! ra tv ffi tra a - ra ra ft- ft O- N N ft) C 03 O 3 Eg-Cg g-fera ra cd. tv 3 n> er o 5' S 3.&-8.S -3 gg<rac3«rt'S.P .3 g ET&S O cr era t—a ra p 3 BS* ra o- r" ara r, cr ra trro ra ara ra fD 3 p S S°S"ë:g 8 era' ra 2^ o' 2 ra_ Q- p o cV ra i a cd 03 ra h ra a

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1995 | | pagina 28