I CIS 6Roken is gevaarlijker dan wat ik doe' DE STEM Agenten gevraagd voor rol in film over kraker Hans Kok -Sottdi 1MW d ^ii jullie hebben hans kok vermoo^ wij pakken Vpinga Grafisch werk van beginnende Van Gogl r-yi Peter R. de Vries stopt met Deadline 4om zichzelf scherp te houden' mmmm nederland 2 itóke en wiske: de vonke hambone \óe S4h/H AL/rO ^Dokument*' brengt porti van slechtziende jongerei ontdek de verschillen zien. „De contactarmoede moet wel buitenproportionele vormen hebben aangenomen, als we een tv-studio vol klapvee nodig hebben om elkaar te leren beminnen." Fons de Poel, Brandpunt S $STEM MAANDAG 22 MEI 1995 Door Arjan Penders Hij schrikt niet terug voor een 'vuile zaak'. Integendeel: als het een beetje interessant is, duikt hij er gelijk bovenop. Peter R. de Vries. Volgens ve len dé misdaadjournalist. Veel van zijn onthullingen leverde hij de afgelopen jaren aan het Tros-programma 'Deadline'. Nu stopt hij met het program ma dat hij vijf jaar geleden hielp opzetten. Ook andere programma's kunnen rekenen op zijn grote kennis van cri mineel-Nederland. „Misdaad is voor mij natuurlijk lonend geworden." De opmerking dat Peter R. de Vries één van de weinige Neder landers is die blij is met crimina liteit, kan hij niet ontkennen: „Door wat ik doe is misdaad voor mij natuurlijk lonend geworden. Je zou dat zo kunnen uitleggen. Maar misdaad is gewoon niet weg te denken. De economie zou nog een hele rare pijp roken als het niet zou bestaan. Er draait in middels een hele tak op misdaad bestrijding, misdaadpreventie en zo. Van de nood is een deugd ge maakt." Als er geen misdaad bestond, zou De Vries (38) toch journalistiek bedrijven. „In de zesde klas van de lagere school las ik al allerlei kranten. Ik wilde weten wat er in de wereld aan de hand was. Daarom ben ik verslaggever ge worden. Vanaf het moment dat ik bij De Telegraaf mijn carrière be gon, is de misdaad er langzaam maar zeker ingeslopen. Ik was er natuurlijk al wel in geïnteres seerd. En voordat je het weet, wordt er een etiketje op je ge plakt. Zelf heb ik nooit gezegd dat ik een misdaadjournalist ben." „Inmiddels ben ik het point of no return al lang gepasseerd. Stel dat ik me nu ging bezighouden met parlementaire journalistiek of zo, dan durf ik er vergif op in te nemen dat ik binnen de kortste keren nog tot over mijn oren in allerlei misdaadzaken zit. Ik heb heel snel in de gaten of iets niet deugt." Deskundige Hoewel De Vries eigenlijk een schrijvend journalist is, hij werkt onder meer voor Panorama en het Algemeen Dagblad, heeft hij in middels meegeholpen aan een flink aantal televisieprogram ma's. Wanneer De Ronde van Witteman op zoek is naar tbs-pa tiënten wordt er naar De Vries gebeld. Op het moment dat een actualiteitenrubriek een reporta- Peter R. de Vries: „Op het moment dat ik met een wapen rondloop, begeef ik me op hetzelfde niveau als de mensen over wie ik publiceer.foto dijkstra ge wil maken over voortvluchtige criminelen doet de redactie een beroep op de misdaadjournalist. „Bij een programma over voort- vluchtigen is het natuurlijk mak kelijk om één of andere hoteme toot van een universiteit op te trommelen. Maar die is zelf nog nooit voortvluchtig geweest. In mijn bestand heb ik dan wel wat mensen zitten die er echt mee te maken hebben of hadden." Soms hoeft De Vries zijn adres senbestand niet eens na te plui zen: hij wordt zelf ook regelmatig opgevoerd als deskundige. Pas nog in de talkshow Karei over de door hem opgespoorde Heineken- ontvoerder. De meeste bekendheid geniet Pe ter R. de Vries door zijn mede werking aan Deadline. Hij is er min of meer lid van de redactie en treedt regelmatig op als deskun dige. Het Tros-programma zette hij samen met presentator Jaap Jongbloed op. „Ik kende Jaap al toen hij nog bij Tros-Aktua zat. Toen hij uiteindelijk stopte met Jongbloed Joosten - ik heb wel eens in dat programma geze ten - is hij bij mij langs gekomen met de vraag: 'Is het niet eens tijd voor een misdaadmagazine op tv?'. Dat was natuurlijk niet te gen dovemansoren gezegd." „Het was heel leuk om uiteinde lijk aan de wieg te hebben ge staan van het eerste echte mis daadprogramma van Nederland. Je hebt nu natuurlijk duizend- èn-één programma's zoals 06-11- Weekend en Parket 010. Ik vind het heel leuk dat ik niet in de kudde heb meegelopen. Wij heb ben het startschot gegeven voor een bepaalde ontwikkeling. Al moet ik er wel aan toevoegen dat ik niet met elk programma even blij ben." De afleveringen van Deadline die tot deze zomer worden uitgezon den, zijn de laatste waar De Vries aan meewerkt. „De redactie weet inmiddels wel waar Abraham de mosterd haalt. Ik heb nu een aan tal jaren regelmatig een bijdrage geleverd en dan wordt het op een gegeven moment weer eens tijd om je bakens te verzetten. Het mag geen routine worden, je moet jezelf scherp houden", luidt zijn- commentaar. Misschien is er in de toekomst wel een carrière op het witte doek weggelegd voor Peter Rudolf De Vries, zoals hij officieel voluit heet. De rechten van het boek dat hij schreef over de Heineken-ont- voering heeft hij verkocht aan een Amerikaanse filmmaatschap pij. De Vries heeft bedongen dat hij in de film mag meespelen. Dat wordt een hele aparte rol. De Vries: „Ik speel mezelf: een jour nalist die de ontvoerders nauw lettend volgt tijdens hun verblijf op het Franse eiland St.-Maarten. Of die film er daadwerkelijk gaat komen is maar de vraag. De maatschappij is bang voor even tuele claims van de ontvoerders." Primeur Een voordeel van het vertrek bij Deadline is voor De Vries dat hij nu minder hoeft te schipperen tussen zijn werkgevers. Het is voor de misdaadjournalist vaak een afweging welke informatie hij aan wie geeft. De Vries: „Wanneer een verhaal erg actueel is en je weet dat je het niet lang stil kunt houden, gaat het naar de krant. De andere keer gun je Deadline weer een primeur. Dat is geen financiële afweging. Voor mijn informanten zijn die diverse podia natuurlijk heel interessant. Als ik bij voorbeeld maar één keer per week iets zou kunnen publiceren, was ik heel wat min der in trek." Het opbouwen van een relatie netwerk is voor De Vries een soort levensstijl geworden. Hij doet dan ook al ongeveer achttien jaar bijna niets anders. De Vries bezoekt daarvoor bij voorbeeld regelmatig de gevangenis, gaat af en toe zelfs naar een verjaardag van een (ex-)crimineel en stuurt rond de jaarwisseling steevast een kaartje naar al zijn relaties. Ben je nooit bang door alle con tacten die je hebt? „Roken is gevaarlijker dan wat ik doe. Ik rook ook niet. Je moet goed weten wat je doet in dit vak. Ik ben natuurlijk niet met de meest zware zaken begonnen. Dat is in de loop van de jaren stukje bij beetje gegroeid. Maar ik ben natuurlijk vaak genoeg be dreigd. Bij Frans Meijer, de Hein- eken-ontvoerder die ik in Para guay heb gevonden, kwam ik op een gegeven moment in een situa tie terecht waarin ik wel even heb gekeken hoe het portier van de auto open moest. We stonden toen ergens in een afgelegen ge bied. Hij werd op dat moment steeds furieuzer omdat ik zijn schuilplaats had ontdekt. Als hij toen een pistool uit zijn hand schoenenkastje had getrokken, tja..." „Je moet altijd eerlijk zijn. Er is nooit iemand geweest die kan zeggen dat ik iets niet ben nage komen. Ik zal nooit mijn infor mant prijsgeven als die dat niet wil. In die wereld weet men dat inmiddels ook wel. Kijk, als ik jou zou verneuken schrijf je waarschijnlijk een briefje. De mensen over wie ik schrijf zouden me een draai om m'n oren komen geven." De Vries is wel een aantal keren een wapen aangeboden, maar daar wil hij niet aan. „Mijn wa pen is mijn pen", zegt hij stellig. „Meer heb ik niet en wil ik ook niet hebben. Op het moment dat ik met een wapen rondloop, be geef ik me op hetzelfde niveau als de mensen over wie ik publiceer." Je hebt inmiddels heel wat opge spoord. Wat was het beste mo ment uitje carrière „Dat je na negeneneenhalf jaar in Paraguay Heineken-ontvoerder Frans Meijer ziet staan. Er waren zoveel mysteries rond die man. Veel mensen vroegen zich af of hij überhaupt nog leefde. Die ont dekking geeft je een enorme kick. Ik gun natuurlijk iedere journa list zijn eigen primeur, maar als iemand anders het had gehad, was ik er wekenlang ziek van ge weest. Ik zou het niet eens kun nen lezen van een ander." La chend: „Op dat moment voelde ik me wel een beetje Kuifje in Zuid- Amerika." Door Arnold Marseille Amsterdam - 'JA: ik wil graag meespelen. Ik geef de voor keur aan de rol van kra- ker/demonstrant/ME'er'. Al dus de coupon die 'politie mensen van alle rangen en standen' deze weken in hun vakbondsbladen tegenkomen. Met de keuze voor kraker ver klaren zij zich bereid om in een filmfragment over de af faire Hans Kok als zijn wa penbroeders op te treden. Het verzoek van filmproducent Sigma Pictures (De Lift, Ciske de Rat, Op Hoop van Zegen) aan de politie getuigt van lef. Hans Kok is immers de kraker die in okto ber 1985 overleed in een Amster damse politiecel na ongeregeld heden tussen krakers en politie in de Staatsliedenbuurt. Vrienden, familieleden en krakers stelden de politie verantwoordelijk voor de dood van Kok, omdat de in zijn cel ernstig ziek geworden kraker urenlang aan zijn lot werd overgelaten, er geen matras voor hem werd geregeld en het in de cel bovendien abnormaal koud was. In de weken na zijn dood werd de Amsterdamse politie meerdere malen bedreigd door de kraakbe weging in de hoofdstad. Zo wer den in de gehele stad affiches op gehangen met de tekst 'Jullie hebben Hans Kok vermoord. Wij pakken jullie'. Op de affiches stonden veertig namen van poli tiemensen die door de krakers verantwoordelijk werden gehou den voor de dood van Kok. Verder kregen ruiten en gevels van politiebureaus het zwaar te verduren en ook de diefstal van een aantal dossiers bij de Rijks recherche aan de Herengracht Zo reageerde de krakerswereld destijds op het overlijden van Hans Kok in foto anp werd in verband gebracht met de op wraak zinnende kraakbewe ging. Visie Het script van de film is geba seerd op Advocaat van de Hanen van A.F.Th, van der Heijden. In deze roman, die verhaalt over de belevenissen van de advocaat Quispel, beschrijft Van der Heij den onder meer zijn visie op de gebeurtenissen in de Staatslie denbuurt en de dood van Hans Kok - in Advocaat van de Hanen tot Kiliaan Noppen omgedoopt. Van der Heijden bedacht een heel intrige rond de dood van de kra ker, waarbij de handelwijze van de politie in een (nog) pijnlijker daglicht komt te staan. Advocaat Quispel is er vanuit zijn eigen cel getuige van dat een politiearts Kiliaan Noppen (Kok) zonder hem eerst te onderzoeken een spuitje geeft met een stof die, zo blijkt later als de kraker dood in een Amsterdamse politiecel. zijn cel wordt aangetroffen, ab soluut niet in combinatie met de medicijnen die Noppen al heeft geslikt mag worden gebruikt. Gevoelig De produktieleider van de film, Kees Groene wegen, heeft vooraf gaande aan de oproep tot deelna me eerst overlegd met minister Sorgdrager en daarna toestem ming gevraagd aan diverse korpsleidingen en het openbaar ministerie, „Ik ging er vanuit dat een en ander politiek nog wel ge voelig kon liggen. De minister vond het echter geen enkel pro bleem", aldus Groenewegen. Hij zegt dat agenten al massaal hebben gereageerd op de oproep. „Die jongens vinden het prach tig. Volgens de ACP (Algemeen Christelijke Politiebond) weet de huidige generatie agenten ook niets meer van de roerige jaren tachtig en het tumult rond Hans Kok. Wel heeft de Amsterdamse hoofdcommissaris van politie Nordholt laten weten dat zi jn jongens geen tijd hebben." Te vers Woordvoerster M. van Erp van de ACP ontkent dat de bond zich zou hebben uitgelaten over de onwetendheid van jonge agenten. „Wij hebben de oproep als adver tentie in ons ACP-blad geaccep teerd en pertinent geweigerd dit als een verzoek van de bond te presenteren. „Natuurlijk hebben wij zo onze mening over deze kwestie, maar ik heb begrepen dat de scène in de film maximaal tien minuten zal duren en bovendien zijn onze leden vrij om zelf te beslissen. Maar ik betwijfel of veel agenten mee zullen doen." Deze twijfel wordt gedeeld door de woordvoerder van het Lande lijk Korps Politiediensten, A. Folgerts. „Het gebeurt wel vaker dat we worden gevraagd mee te werken aan een film. Maar dit onderwerp is nog veel te vers. Ik denk dat velen van ons er nog niet aan toe zijn om daaraan mee te doen." De litho 'Sorrow', die Vincent van Gogh in 1882 in Den i maakte. Zijn toenmalige levensgezellin Sien Hoornikposij ervoor. Amsterdam (anp) - Vincent van Gogh maakte maar nej litho's en één ets, een schijntje in verhouding met zijm dan 1000 tekeningen. Toch is het artistieke belang var grafische werk zeer groot, stelt Sjraar van Heugten, cm vator tekeningen van het Van Goghmuseum in AmsterdJ De verschillende versies zijn vanaf afgelopen weekend op de tweede verdieping van het mu seum te zien. De presentatie loopt tot en met 27 augustus en vormt de aftrap voor een reeks van tentoonstellingen van wer ken op papier. Volgend jaar toont het museum in de zomer maanden een eerste selectie van Van Goghs tekenwerk. Na vier jaar zal de gehele verzame ling te zien zijn geweest. Het aardige van het grafische werk is dat je de verschillende versies van een prent ziet. Van Gogh was een beginneling in de lithotechniek,-waardoor er bij het drukken van alles fout ging. Later werkte hij dat dan bij en voegde soms ook details toe. Iedere prent is daardoor anders. De eerste acht litho's ontston den in 1882-'83 met het idee 'kunst voor het volk' te maken. Inspiratie deed hij op in het Britse tijdschrift The Graphic, waarin hij gravures van volkse types zag staan. Zoiets leek Van Gogh geweldig wegens de grote spreiding van het werk onder gewone mensen. Toch bouwde hij geen groots oeuvre op. Hij kreeg te weinig steun voor zijn grafische plannen en verloor zijn belangstelling. Van de eerste litho maakte - Weesman met Sti zijn vier exemplaren be' die ook alle op de tentoon ling te zien zijn. Ook van| Spitter hangen de vier bek afdrukken in het museum.) dat werk is goed te zi Van Gogh te werk ging. van de afdrukken sta man in het luchtledige scheppen, terwijl hij dere versie is omgetoverd een boer op een akker.1 een andere afdruk is hetl tje een turfsteker in geworden. De litho's werpen geen tij licht op het werk van' Gogh. Ook de onderwerp) is gelijk aan zijn schilderwerk; types uitheid en het landelijk leven. Op kelijk is de litho van Dei appeleters uit 1885, naar het gelijknamige sch rij. Die was volgens VanH(| ten bedoeld als een soort r mefolder voor vrienden I kunsthandelaren. De in spiegelbeeld, omdat minder tijd kostte om ken. Op de tentoonstelling zijn de waarschijnlijk nog IJ i bestaande afdrukken via wÊTJ - Wsïiïz YrfTtt, tit j - —M Wm lÉÉSÜ Bergen die je niet ziet heet het tv- portret dat Simon Aarden maak te van Kenneth die te vroeg werd geboren en zo zijn gezichtsver mogen verloor. Hij groeide op on der grote bescherming en afhan kelijkheid van zijn ouders. Nu is Kenneth 18 en wil hij zelfstandig zijn. Enerzijds heeft hij z'n buik vol van alle hulp, maar aan de andere kant komt hij nauwelijks op gang. Als je hem niet bij zijn arm vastpakt, blijft hij thuis in het Limburgse Simpelveld. Die dubbele gevoelens vormen het begin van de film. Maar daar gaat het de maker niet om. Het verhaal dat hij wil vertellen is dat van een survivalweekeinde in de Ardennen, dat Kenneth samen met vijf slechtziende tijdgenoten beleeft. Bedoeld hen te helpen op weg naar zelfstandigheid. En daar kampt KenflW lijks met die steile De rol van zijn ouders cl het kamp overgenomen '1 begeleiders, van wie vo» Derk hem in de gaten Door hem wordt Kenneft 1 om te laten zien wat hü tj De camera volgt hem t'j| activiteiten die hij letter '1 gaat. Met handen en vof'1 alleen de trap, ook dewfl dens het beklimmen van1! wand vergen dat hij °ve!J heengaat. Bergen dieft') is een film over moeden» dendheid. Simon A jaar lang als cameram3"! NOB werkte, maakt enj debuut als programman1®! 'Bergen die je niet zie'1 Nederland 1, 22.53 uur NEDERLAND l,00 tekst tv Huisje boompje beestje (tot I Kk 30 Scene jo Als de bom tikt, serie (3) L 25 Tekst tv Ijfl Nieuws voor doven en slecht horenden |,s (tt) Oproep Spoorloos I wild, Wild World of Animals, Trie-Giants of the Northern Deep >8 Mijn idee, jeugdserie [,59 Boggle, spelletje 1(29 (H)uit de sch°o1 geklapt, co- |edy ■«59 (tt) Ha die Pa, comedy I» 28 (tt) Willem Wever, waarin kin- t,en hun favoriete vragen stellen S,ö0 (tt) Journaal *0 24 (TT) Weeroverzicht t31 (tt) Spoorloos ■J'26 Hier en Nu, actualiteitenrubriek [,02 (tt) Willem van Oranje, dra- |a-serie. Afl. 1 «2 53 Dokument: Bergen die je niet L documentaire over een blinde jon- L'inde bergen Ij 32 frasier, comedy. Afl. 1 [354 Miniatuur 1)05 Journaal in 30 Nieuws voor doven en slecht- [orenden 17.00 Journaal ■7.06 Lingo |729 Ontbijt TV Journaal K33 De katechismus van de ka- Jolieke kerk [8.53 Nachtgedachten/Gevangen Tcht (.00 Journaal 05 PP: Uitzending RPF Kook tv J9.30 Reisgids 10.01 Boggle ■0.26 Karei 11.07 (TT) Linda, Linda ■1.33 Langs het tuinpad van mijn kader ■2.03 (ZW) Charlie Chaplin, slapstick 12.22 (TT) Postcode jackpot |3.00 Journaal 307 (TT) Studio Sport J4.29 (TT) Studio Sport: Spaans en jaliaans voetbal 1| ■5.14 Zoovenirs 11 |542 Kids for animals 1 §6.00 (TT) Journaal 1 16.07 Wonderland, kindermagazine 1j| [net Dennis de Bengel, tekenfilmserie en 1j ■ids for Animals 1 #7.02 America's funniest home vi- 1j o's. Videobloopers. Presentatie: Bob l| jaget 1 |7.26 Eindexamenjournaal J 17.58 (TT),2 Vandaag, actualiteiten 1 18.55 Uierenmanieren, magazine li 19.30 De Russ Abbott Show ij 9.59 Het oog wil ook wat, amuse- ij Ot liereman Sidoel je tin ol an- Sm orgeldraaier ft Hthaha'. Hee,Uiske liereman is de naam een natuurgebied in C Turnhout. Het bestaat [moerassin en biemde 'V-ti2 uiljreèstantj7ts een TuJboerinnetje 1 gratis kamers ter besihihhirti stelt m uie haar helpt op het erf Hé, wat een leuk idee, zeg! J m/ Lb W%JPU>|* 1 f teVe>Kö&?l> De blinde Kenneth Meels als bergbeklimmer, te zien m 1 ment'. Van onze verslaggever Iedere keer weer die houten trap zonder leuning diel slaapzaal naar de wasbakken leidt. Het confronteert del Kenneth Meels keihard met zijn handicap. En dat terwijl graag gelooft dat „wat een ziende kan, een blinde ookkf

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1995 | | pagina 8