DE STEM
Festival van
oude bekenden
Vijf produkties van
Zuidelijk Toneel
in nieuwe seizoen
Ik speelde Bert niet meerik was hem
Amerika sterk vertegenwoordigd in Cannes
it eerste sterrit
mise competit^
'Man O Man': Veronica's
bikkelharde afvalrace
SCHIETINGEN
darts
Land van Ooit
maakt tv-serie
voor kinderen
Tweeluik op VARA-tv over kindertransporten vanuit Engeland naar Australië
gaaibollen
hengeiënui
Cobraz
Crowsdell
Letters to Cleo
Frank Zappa
Graham Parker
ISDAG 17 MEI 1995 C4
rouw Dieleman, 2. J. Bogaert 3 L
an Goethem. Jokeren: 1. mevrouw
louck, 2. mevrouw Breen, 3. mp_
rouw De Nooyer.
'erhole - Zaal Staminee met 37
•ersonen. Bieden: 1. G. Ferket 2 T
e Vet, 3. P. Valent. Jokeren: 'l M
ferket, 2. M. Himbrechts, 3. R. rocJ
us.,
Cmmahaven - Zaal Het Verdron
gen Land met 16 personen. Bieden"
R. de Theye, 2. A. Mangnus, 3 L
Vermue.
Soek - Camping De Braakman met
52 personen. Bieden: 1. A. Sanders
D. Reijers, 3. L. Jonkman. Joke
ren: 1. L. Vermeulen, 2. J. van der
straten, 3. D. Schones.
Hengstdijk - Camping De Vogel
met 35 personen. Bieden: 1. R. de
Kort, 2. J. Zwanink, 3. J. Hermes
Jokeren: 1. mevrouw Pi eters 2. T
Weststrate, 3. P. de Waal.
Clinge - Zaal De Landbouw met 44
personen. Bieden: 1. P. Ras, 2. Th
Bolssens, 3. P. Haulez. Jokeren: 1
Fl. Hesseling, 2. mevrouw De
Bruijn, 3. V. Vermeulen.
Terneuzen - Zaal De Lieve, mat 1-
1. M. Taelman/L. Kegels, 2. C. Ke-
gels/J. Smet, 3. G. de Bot/C. Bae-
yens. Mat 2:1. J. de Smet/L. Kegels
2. M. van de Vlierbergen/C. Bae-
yens, 3. Baeyens/Van Vlierbergen.
Aardenburg - Handbooggilde Sint-
Sebastiaan, schieting staande wip
met 21 personen. Hoge vogel en
tweede zijvogel: A. de Rooze, twee
de hoge vogel: J. van de Wijnckel,
eerste zijvogel: Th. Lampaert, der
de zijvogel: F. Veldkamp. Stand
klassement: 1 R. de Wispelaere 26,
2, G. de Valcke 22, 3. Th. Lampaert
21 punten. Blokschieting met 21
personen: 1. G. de Viend, 2. G. de
Valcke, 3. Th. lampaert, 4 F. van
Ecke. Stand klassement: 1. B. Jans
sen, 2. F. van Ecke, 3. G. de Vriend.
Terneuzen - De Westerschelde, ko-
ningsschieting met 10 personen.
Voor de derde maal koning en dus
keizer J. Verberkmoes, prins: B.
Verberkmoes, erfprins: R. Jonkhe-
ijm.
Koewacht - Sint-Sebastiaan,
schieting staande wip met 105 per
sonen. Wip 1: eerste hoge vogel: E.
Waelput, tweede hoge vogel: P.
Baart, eerste zijvogel: M. Wisse,
tweede zijvogel: A. de la Ruelle,
derde zijvogel: J. Ferket, vierde zij
vogel: L. van Remoortere. Wip 2:
eerste hoge vogel: R. Temmerman,
tweede hoge vogel: A. Martinet,
eerste zijvogel: P Carmeliet, twee
de zij vogel: F. Romijn, derde zij vo
gel: J. Besseling, vierde zijvogel: R.
de Maayer. Wip 3: eerste hoge vo
gel: S. Martens, tweede hoge vogel;
J. Vermeire, eerste zijvogel: E.
Waelput, tweede zijvogel: J. Pauw
els, derde zijvogel: R. Kusee, vierde
zijvogel: A. van Damme.
Lamswaarde - Zaal De Lamsoren
met 13 personen. Hoge vogel: A. de
Kint, eerste zijvogel: F. de Meijer,
tweede zijvogel: J. Leeraert, groot- I
ste aantal (5): mevrouw Van Mee-
len.
Ossenisse - Camping Mussenist met
23 personen. Hoge vogel: W. Mare-
voet, eerste zijvogel: O. de Bruijn,
tweede zijvogel: T. Perdaen, groot
ste aantal (6): G. Coppens.
Zuiddorpe - Willem Tell met 16
personen. Eerste hoge vogel: M. van
Hoeke, tweede hoge vogel: B. van
de Velde, eerste en tweede zijvogel:
P. Ga uwe, grootste aantal (6): P.
van Heene.
Hulst - Zaal De Kroon met 28 per
sonen. Hoge vogel en tweede zijvo
gel: L. van Kerkhoven, eerste zijvo
gel: A. Geers, grootste aantal (6): T.
Crombeen.
Ossenisse - Camping De Zeemeeuw
met 34 personen. Hoge vogel: W.
Marevoet, eerste zijvogel: Th. de
Kort, tweede zijvogel: A. de Smit,
grootste aantal (4): F. Triempont.
Terneuzen - De Westerschelde met
20 personen. Eerste en tweede hoge
vogel en tweede zijvogel: F. Her-
wegh, eerste en derde zijvogel: J.
Verberkmoes, vierde zijvogel: W.
Ongenae.
Ossenisse - Zaal Hof ter Nesse met
18 personen. Hoge vogel: E. Huls
hout, eerste zijvogel: A. de waai,
tweede zijvogel: A. Rottier, grootste
aantal (14): A. d'Hondt.
Graauw - De Friezen, schieting
staande wip met 53 personen- Wip
1: eerste hoge vogel: H. Sctfb^'
tweede hoge vogel: L. van tioeK
eerste zijvogel: O. van Laere, tw-
de zij vogel: F. Herwegh, derde zij-
vogel: P. Biddeloo, vierde zijvogel.
O. Carelsen. Wip 2: eerste hoge vo
gel: A. Hoogstraten, tweede noge j
de vogel: C. Weemaes, eerste zijvoge
G. Suy, tweede en vierde zijvogel-
P. Ingels, derde zijvogel: P- van I
Lamswaarde - Zaal De Vier Jaar
getijden met 34 personen. Hoge vo
gel: R. Bogaert, eerste zijvogeL U.
Meerschaert, tweede zijvoge I
van Meelen, grootste aantal
d'Haen.
Gids
WOENSDAG 17 MEI 1995 DEEL I
et
af,
Jo-
de
de-
nje
£e-
i]n.
,2.
<nd.
me-
DoorJos Kessels
Cannes - Het 48e filmfesti-
val Cannes, dat vandaag be-
Ut, is een reünie van oude
bekenden. Het gros van de
deelnemers heeft al eerder
meegedaan aan de strijd om
de Gouden Palm, al dan niet
met succes.
Bet festival heeft dan ook eerder
m degelijk karakter. Daarmee
trekt festival-directeur Gilles Ja-
tob de lijn van de laatste jaren
joor. Het hoofdprogramma is in
debreedte beter geworden, terwijl
jewerkelijke verrassingen meest-
iliade bijprogramma's zitten. De
ieinere films van onbekende ci-
neasten, die zomaar uit het niets
bót gesprek worden van het festi
val, zoals 'C'est arrivé prèz de
èezvous' of 'Strictly Ballroom'.
Hel festival wordt geopend met
ten duo dat indertijd op soortge
lijke wijze naam maakte in Can-
Van onze rtv-redactie
Drunen - Het Land van Ooit
inDrunen maakt in eigen be-
heer een televisieserie voor
i van 3 tot 8 jaar. Dat
i directeur M. Taminiau
bekend gemaakt. Twee grote
Nederlandse bedrijven on
dersteunen het initiatief fi-
aancieel. Om welke bedragen
wil de directeur niet
in. Op dit moment wor-
n in het park opnamen ge
takt voor dertig afleverin-
n van 24 minuten. Neder-
j iandse omroepen hebben nog
ise getoond, maar
I volgens Taminiau zijn er on
derhandelingen met buiten
landse zendgemachtigden.
nes, namelijk het Franse duo Caro
en Jeunet met de zwarte komedie
'Delicatessen'. Hun nieuwe film
heet 'La cité des enfants perdus'
en speelt zich af in een land, waar
de bewoners niet meer kunnen
dromen.
Dan volgt een hele serie nieuwe
films van cineasten, die Cannes
als een thuishaven beschouwen.
Uit Amerika bijvoorbeeld Jim
Jarmusch met 'Dead Man', een
western over de vriendschap tus
sen een Brit en een indiaan, met
Johnny Depp en Gabriel Byrne in
de hoofdrollen. Aardig detail is
dat Neil Young zorg draagt voor
de muziek. Ook de nieuwe film van
James Ivory ('Howard's End', 'Re
mains of the day') beleeft zijn pre
mière in Cannes, getiteld 'Jeffer
son in Paris'een kostuumfilm met
Nick Nolte als Thomas Jefferson.
Onder de Amerikaanse vlag vaart
de Brit John Boorman de Franse
badplaats binnen met 'Beyond
Rangoon', met Patricia Arquette
als een arts in Birma.
Resten nog drie Amerikaanse in
zendingen: 'Ed Wood' van Tim
Burton, 'Angels and insects' van
Philip Haas en 'Kids' van Larry
Clark. Deze laatste film heeft in
Amerika al het nodige stof doen
opwaaien, omdat het een zeer ex
pliciete en pessimistische film is
over drugs en seks onder jongeren.
Amerikaans
Met zes films is Amerika traditie
getrouw het sterkst vertegen
woordigd in de strijd om de Gou
den Palm, die de laatste jaren ook
steeds in Amerikaanse handen
viel. Daar komt nog eens bij dat
alle speciale voorstellingen van
het hoofdprogramma Amerikaans
zijn, zoals 'Desperado' bij van Ro
bert Rodriquez, een remake van
zijn extreem goedkope debuutfilm
'El Mariachi'.
Een vertrouwd gezicht in Cannes
is natuurlijk ook Wim Wenders, in
1984 winnaar met de inmiddels
klassieke 'Paris, Texas'. Zijn nieu
we produktie 'Lisbon Story' is een
autobiografisch getinte tragi-ko-
medie. Emir Kusturica is een an
dere ex-winnaar ('Toen papa op
zakenreis was'), die opnieuw een
gooi doet naar de Gouden Palm.
Ditmaal met 'Underground', een
drie uur durende film over het
bombardement op Belgrado in
1941.
Gong Li
Andere vaste Cannes-gasten zijn
Zhang Yimou, de Britten Terence
Davies en Ken Loach en de Griek
se cineast Theo Angelopoulos. De
gelauwerde Chinese cineast
Zhang Yimou heeft met zijn oos
terse parel Gong Li ditmaal een
liefdesgeschiedenis gedraaid in de
twintiger jaren, tegen het decor
van de opium-oorlog in Shanghai.
Ken Loach volgt in 'Land and
freedom' enkele Britse soldaten
tijdens de Spaanse Burgeroorlog
en Terence Davies is uitgeweken
naar Amerika voor een film met
Gena Rowlands. Theo Angelopou
los laat in zijn bijdrage Harvey
Keitel een mythische odyssee ma
ken.
Zoals bekend heeft het festival
wederom geen Nederlandse pro
duktie in de programma's opgeno
men. Lange tijd zag het er naar uit
dat 'De Vliegende Hollander' van
Jos Stelling een kans maakte,
maar de film viel tijdens de laatste
selectie af. De voorzitter van de
jury is dit keer de Franse actrice
Jeanne Moreau. Zoals altijd wor
den de nodige sterren in Cannes
verwacht. De meeste aandacht zal
vermoedelijk uitgaan naar Sharon
Stone, die op zondag 28 mei, de
slotdag, verwacht wordt. Zij
speelt de hoofdrol in de western
'The Quick and the Dead' van
Sam Raimi, waar het festival mee
uitgeluid wordt.
Johnny Depp in 'El Wood' van
Tim Burton, een film die mee
dingt naar de Gouden Palm.
foto suzanne tenner
Door Patrick Bremmers Bert speelt. „Ik werd gewoon
Zo ben je een ster en word je ontzettend getroffen door al die
naar Australië gevlogen om de vreselijke dingen die Bert moest
hoofdrol te spelen in een tv- doorstaan. Ik weet wel dat het
füm en zo ben ie weer een ge- veFhaai verZ0lmel1 is> maar de
wone jongen van 18 jaar. Dat gebeurtenissen zijn gebaseerd
1 UjV -rr J j op oprechte getuigenissen van
seft Kevin öiapman dezer ^eJen die §estifds a]s kind
gen maar al te goed. Terwijl naar Australië werden gestuurd.
Vara vanavond The Lea- ik realiseer me dat ik zelf veertig
jaar geleden geboren had kun
nen worden en dan was mij mis
schien hetzelfde overkomen."
Ossenisse - Camping De Zee™e,eUL
met 27 personen. Hoge vogel- L.
d'Hooghe, linker zijvogel: L. W
pens. rechter zijyoegl A.
sens, grootste aantal (6). Y
Ossenisse - Camping 1
17 personen: 1. L. SpitM1'4_ Hop. I
meter, 2. G. Maas 256, 3 D. n F
man 223 centimeter.
Ossenisse - Camping De Zeenle pe. I
met 24 personen. ManSenj>Hooghe-
ijl, 2. R. Sarens, 3. f- *5Ho0g-l
Vrouwen: l.C. Steels, 2. G. dn
he, 3. Ph. Boon, nde
ling van de Zeeuws-Vlaamse ste
van Gent als organisator
atuur gezet voor prolongs i
to
eten,
iij na
i het
Aloy
ierde
HAS
rtien
tbe-
irrit-
nt in
imen
af
stempelen. Een record sind
in '88 met dit evenem«i
Woensdag 17 mei sFaostburg-
nt gepland met TIU aan
organisator en cate ayaail
Nieuwstraat als afsteriP^
Dit tussen 18.30 en JO.
Uitslag: 1. TC Axel
s_ 50J_P-,„ost(ioa
60.04, 6 WieïertoerisUË®dT'c g.
voor zijn
of Liverpool uitzendt, zit
j* jonge acteur thuis in Enge
land te blokken
eindexamen.
Sinds hij vier jaar geleden heeft
®°gen snuffelen aan het acteer-
weet Kevin Knapman waar
u i1 roeping ligt. Maar op de en
kele bijrol in een soap of com
mercial na, is er de afgelopen
w,ee jaar niets meer op zijn pad
Kevin Knapman werd in de zo
mer van 1991 door zijn moeder
naar de auditie gestuurd. Voor
dat hij het wist, zat de verlegen
veertienjarige op het vliegtuig
richting Australië.
„Als je me rond die tijd wat ge
vraagd had, zou ik je uit
schaamte niet hebben durven
aankijken", bekent hij. „Ik was
ook nog zo jong. Nu ben ik ook
nog wel verlegen, maar ik heb
ermee leren leven." Een opmer-
«Dat is niet altijd even gemak-
™)k", bekent hij. „Maar zo is
leven nu eenmaal. Het
■acht me in ieder geval weer
®e' beide benen op de grond. En
®et een hoop doorzettingsver
mogen en geduld kom ik er wel
Want opgeven doe ik
j001, ,i aMus lüiapman, die op
e aftiteling Jones heet. Sinds de
laatste
opnamen is hij echter
Aloy fóraauw) 12.50,3Westdoj
(Sluiskil) 69.47, 4. (Scho°n°?
62.92, 5. Freewheel
7. TC Sas van GgW 58.45Terneii!«j
kens 54.00, 9. RTC Heb3 I
47.45,10. BentiUei
e afieen van agent, maar ook
,.?naam veranderd. Om juridi-
e redenen. Er bestaat name-
nog een Kevin (Oliver) Jo-
uen,v® de zwarte en onbekende
Va® Groot Britta 6 ?eschie^ist
tran vormt het
ze?0rt 'n de jaren vijftig en
van duizenden kinderen
gritsverscbblende delen van het
6 ?Peraum- Kinderen wer
en m'tlk Va'Se voorwendselen
W»! p °P een betere toe-
stran- voornamelijk naar Au-
oiide6 ®(transporteerd, waar zij
(jen 's<™ijnende omstandighe
id wertlen gedwongen te wer-
tv-film The lea-
aanJf L™erPool vertelt het
vandiLff1 e, relaas van twee
van eren> Liiy en Bert,
«vernok1 r LlverP°o1 worden
•Torn naar Australië.
bs, barstt0t,0rïe-eersthetscript
aast ln tranen uit",
Knapman die de rol van
De aankomst van de kinderen in Australië. Rechts vooraan Ste-
vin Jones als Bert. foto vnu
kelijke uitlating, want zijn ac
teerspel in The leaving of Liver
pool is overweldigend realis
tisch en het karakter dat hij
neerzet verre van bedeesd.
„Ik liet Bert als het ware bezit
van me nemen", legt hij uit. „Ik
speelde hem niet meer, ik was
hem. Maar in het dagelijkse le
ven ben ik helemaal niet zo. Ik
ben meer het stille jongetje zoals
je ze in het weeshuis achter Bert
ziet staan."
De mensonterende omstandig
heden waarmee de kinderen in
de serie te maken krijgen,
brachten in Engeland de discus
sie over het kindertransport ein
delijk op gang. Het bleek dat er
tussen 1945 en 1967 meer dan
130.000 kinderen werden weg
gevoerd.
Alleen al naar Australië zijn er
tienduizend jongens en meisjes
getransporteerd, van wie er ve
len nu nog steeds niet weten wie
hun echte vaders en moeders
zijn.
Het Child Migrant Trust uit
Nottingham werd in het leven
geroepen om degenen die in con
tact wensen te komen met hun
onbekende ouders en familiele
den te helpen informatie te vin
den. Slechts enkele migratie-or
ganisaties boden hulp aan. De
Australische en Britse regering
ontkennen dat ze mede-verant
woordelijk waren en zijn niet
bereid de Child Migrant Trust
financieel te steunen.
„Tijdens de presentatie van de
film in Australië kwam de bur
gemeester van Camberwell naar
me toe om me te feliciteren met
mijn rol", zegt Knapman. „Hij
vertelde dat hij net als Bert des
tijds uit Liverpool werd getrans
porteerd en in een werkkamp
was geplaatst. Op een dag had
den ze hem spiernaakt vastge
bonden en urenlang genadeloos
geslagen. Het heeft hem jaren
gekost om van zijn gestotter af
te komen. Iets dat hij als een
soort tic had overgehouden van
al zijn ontberingen. Dat dit alles
zich nog geen dertig jaar geleden
afspeelde in Engeland en Au
stralië is werkelijk ongelofe
lijk."
NEDERLAND 3, 20.20 UUR
Van onze kunstredactie
Dora van der Groen gaat het volgend seizoen De Cenci, het
historische gruweldrama van de Engelse dichter Shelley,
regisseren bij Het Zuidelijk Toneel. Gerard Thoolen en Net
tie Blanken spelen er gastrollen in naast o.a. Chris Nietveld
en Bart Siegers. Op 25 oktober gaat de voorstelling in het
nieuwe Chassé Theater in Breda in première.
Artistiek leider Ivo van Hove regisseert een Duitse versie van zijn
succesvolle voorstelling uit 1992, Het begeren onder de olmen van
Eugene O'Neill, Gier unter Ulmen, bij het Staatstheater Stutt
gart. Op 10 juni gaat deze produktie met o.a. Gerard Thoolen, Pe
ter van den Begin en Hilde van Mieghem daar in première, in een
decor van Jan Verswyeveld.
Het Zuidelijk Toneel organiseert een theaterreis naar deze pre
mière van de tweede Duitse voorstelling van Van Hove. Eerder re
gisseerde hij Die Bakchen van Euripides in het Schauspielhaus
Hamburg. Het Eindhovense gezelschap brengt dit seizoen vijf
produkties uit waaronder twee reprises van succesvolle voorstel
lingen: De Tramlijn die Verlangen heet van Tennessee Williams
en Rijkemanshuis van O'Neill. De eerste komt alsnog naar het
Chassé Theater in Breda.
Pierre Audi, artistiek leider van de Nederlandse Opera Stichting,
gaat bij Het Zuidelijk Toneel Maat voor maat regisseren met o.a.
Henk van Ulsen, Chris Nietveld, Kees Collen, Katelijne Damen,
Steven van Watermeulen en Kenneth Herdigein. Op 31 januari
1996 is de première in Eindhoven.
Caligula van Albert Camus wordt door Ivo van Hove en Jan Vers-
weyveld geënscèneerd, met onder meer Steven van Watermeulen,
Katelijne Damen, Henk van Ulsen en Bart Siegers in de hoofdrol
len. Daarnaast komt er weer een coproduktie met Plaza Futura en
de Theaterschool Eindhoven: Don Juan komt terug uit de oorlog
van Odön von Horvath, geregisseerd door Jeroen van den Berg.
Van onze rtv-redactie
Een bikkelharde afvalrace, waar
in de mannelijke kandidaten niets
cadeau krijgen. De mannen krij
gen allerlei opdrachten voor de
neus, zoals karaoke, bodybuilding
en een versiertruc.
Man O Man, zo heet de achtdelige
serie, die Veronica op poten zet. In
september komt dit programma
op de buis. In elke aflevering tre
den acht tot de verbeelding spre
kende mannen tussen de 20 en 35
jaar voor het voetlicht. Ze komen
oog in oog te staan met tweehon
derd gewiekste vrouwen, die 'bui-
tenzinnig en vol enthousiasme'
over hun lot beslissen. De winnaar
bemachtigt de Man O Man-Trofee
en rukt op naar de finale. Te win
nen is daar een motor met bijbe
horend pak.
Maar eerst moeten de mannen de
opdrachten overleven in verschil
lende ronden. Aan het kritische
oog ontsnappen van het vrouwe
lijke pubhek is er niet bij. En de
vrouwen zijn genadeloos, want
reeds na de eerste ronde vallen er
mannen af, weliswaar op vrij be
minnelijke wijze.
Onder meer voor dit doel zijn acht
beeldschone gastvrouwen van de
partij. Tegen hun subtiele aanra
king zijn de mannen niet bestand:
ze raken te water. Ze belanden in
een zwembad, waar twee diepzee-
duiksters hen hartelijk ontvangen.
De mannen resteert niets anders
dan afdruipen.
RONDUIT verrassend is de cd
Sato Bar van de Nederlandse
groep Cobraz, geproduceerd door
Jean-Marie Aerts, de voormalige
rechterhand van Arno Hintjens.
Niet alleen het gitaargeluid op de
cd doet aan Aerts denken, zanger
Mark Ritsema is op het podium
een kruising tussen Arno en Jim
Morrison.
De 'jus' in de muziek van Cobraz
is de percussie van Joke Ham-
minga en Coen Aalberts, ge
steund door drummer Ron de
Bruyn. De cd bevat negen vaak
lang uitgesponnen nummers,
waardoor de muziek een hypno
tiserend sfeertje uitstraalt. Maar
Cobraz kan zowel rocken (Spil
ling, Walking with my Mind), als
zeer ingetogen zijn William the
Phantom, over cult-schrijver
William S. Burroughs).
Hoogtepunt is echter Beast in
Child's Clothes, dat een prachti
ge, gedragen opbouw kent. Als de
percussie het voortouw neemt
klinkt Cobraz ronduit exotisch,
zoals in Agnes and her Ghosts en
The Dragon. I walk this road
with nowhere to go, zingt Ritse
ma in het dreigende Rats came.
Cobraz heeft met deze muziek
wel degelijk een bestemming.
Eindelijk weer een Nederlandse
band die echt de moeite waard is.
(Van Record Company)
JOEP TROMMELEN
WIE VAN groepen als The Thro
wing Muses en Belly houdt, zal
zich prima vermaken met de de-
buut-cd van het Amerikaanse
Crowsdell, getiteld Dreamette.
Zangeres/gitariste Shannon
Wright en drumster Laurie Anne
Wall geven de groep dat typisch
'vrouwelijke' geluid, maar
Crowsdell is rauwer dan ge
noemde groepen. De oerformule
gitaar-bas-drums klinkt alsof al
le nummers in één keer zijn opge
nomen, waardoor de muziek erg
direct en onopgesmukt klinkt.
Tot zover niets dan goeds over
Crowsdell, dat de cd opnam on
der de hoede van Pavement-zan-
ger Stephen Malkmus. De cd
opent met twee spetterende pop
songs, Down en Sugar Coated,
die gedragen worden door de lus
tig erop los rammelende gitaar
van Shannon Wright. Haar stem
herinnert soms aan Patti Smith,
al zegt Wright zelf beïnvloed te
zijn door Janis Joplin en Loretta
Lynn, eveneens afkomstig uit het
diepe zuiden van de Verenigde
Staten. Het probleem met
Crowsdell is, en ik heb dat ook
met Belly en de Muses, dat de
muziek redelijk snel gaat verve
len. Na een nummer of vijf denk:
alweer die gitaar en die stem.
Daar kunnen de met veel 'vak
vrouwschap' geschreven songs
niets aan veranderen. (Rough
Trade)
JT
DE BAND Letters to Cleo uit het
Amerikaanse Boston zal zichzelf
opheffen als Cleo zich meldt, zegt
gitarist Mike Eisenstein. Cleo is
het uit het zicht verdwenen pen
vriendinnetje van zangeres Kay
Hanley, die hoopt dat haar groep
zo bekend wordt dat ze Cleo ooit
weer zal vinden. Het is te hopen
dat dat nog even op zich laat
wachten.
Letters to Cleo heeft met de de-
buut-cd Aurora Gory Alice na
melijk een uiterst verdienstelijke
plaat afgeleverd. Het alternatie
ve circuit in de studentenstad
Boston heeft de laatste vijf jaar
een hele reeks prima gitaarbands
afgeleverd (The Pixies, Buffalo
Tom), en wellicht sluit Letters to
Cleo zich daarbij aan.
Hanley's ietwat kinderlijke stem
(ze zegt zelf beïnvloed te zijn
door Kristin Hersh en The Coc-
teau Twins) bepaalt het groeps
geluid. Ze kan uitbundig en inge
togen zijn, dromerig en aggres-
sief. De cd staat vol met wat nog
het best 'verantwoorde power-
pop' genoemd kan worden; toe
gankelijke maar originele bedjes,
die nooit in Amerikaanse FM-
clichés vervallen. Met een aantal
fraaie ballads als 'broodnodige
variatie'.
De toon wordt meteen gezet met
het openingsnummer Big Star,
waarvan de melodie zich onmid
dellijk in het geheugen nestelt,
wat nooit slecht kan zijn. Het
vijftal uit Boston is gelukkig zo
verstandig geweest zich te beper
ken tot een tiental pakkende
songs, en heeft niet de fout ge
maakt het zo langzamerhand
verplichte cd-uur vol te maken
met tweederangs composities.
Het zit 'm immers in de kwaliteit
en niet in de kwantiteit, niet
waar? (Giant Records, RCA)
JT
BIJ LEVEN en welzijn maakte
Frank Zappa aan de lopende
band platen, liefst dubbel of
driedubbel albums en hij bracht
ze, zeker in de laatste jaren voor
zijn dood, in zo'n snel tempo uit
dat je als liefhebber die stroom
amper bij kon benen.
Die stroom is nu gestopt, al lijkt
het onwaarschijnlijk dat er geen
nieuw plaatwerk meer zal ver
schijnen, want Zappa had im
mers kelders vol met nog onuit
gebrachte opnamen in zijn huis.
Het tot op heden uitgebrachte
plaatmateriaal is op een enkel al
bum na ondergebracht bij het
Amerikaanse platenlabel Ryko-
disc. Die firma heeft een paar van
de bestaande cd-versies aange
past. Zo is van We're only in it for
the money de originele gerestau
reerde Verve-master uit 1968 op
cd gezet met het originele art
work. De plaat is ook op vinyl
verkrijgbaar. Does humor belong
in music was een tijdje niet lever
baar. De plaat is nu geremixed en
geremasterd en voorzien van een
hoes van Zappa-illustrator Cal
Schenkel weer op de markt. Ver
der zijn ook de London Sympho
ny Orchestra Vol I II samen op
een dubbel-cd gezet, zodat ook
dat werk in zijn geheel te koop is.
Het enige album dat nu nog ont
breekt is de soundtrack van de
film 200 motels. Op vinyl ver
scheen dat dubbelalbum destijds
bij United Artists en Zappa was
er zelf niet in geslaagd om de
rechten alsnog te verwerven. Of
dat nog zal lukken, is de vraag,
maar de huidige eigenaren van
United Artists zouden er in ieder
geval de fans een groot plezier
mee doen als ze het album op cd
uitbrengen, zodat de collectie
eindelijk compleet is. (Ryko, Mu
nich Records)
WIM VAN LEEST
VAN DE Grote Drie (Costello,
Jackson, Parker) die tijdens de
Britse new wave boven kwamen
drijven, is Graham Parker het
minst succesvol gebleken. En dat
terwijl hij destijds met zijn bege
leidingsband The Rumour zowel
op plaat als op het podium tot
sensationele dingen in staat was.
Waarom Costello en Jackson wel
hun successen konden continue
ren en Parker niet, is moeilijk te
zeggen. Misschien heeft het aan
de platenfirma gelegen (Parker
had niet voor niets een nummer
dat Mercury poisoning heette) of
wellicht hechtte hij zelf niet zo
aan de sterrenstatus.
Waar Costello en Jackson tegen
woordig gearriveerde sterren
zijn, daar leidt Graham Parker
een bestaan in de betrekkelijke
anonimiteit. Hij maakt nog wel
steeds platen en hele goeie ook,
zoals bijvoorbeeld zijn pasver-
schenen cd 12 haunted episodes.
Graham Parker blijkt nog altijd
een begenadigd liedjesschrijver
en een gepassioneerd vertolker.
Met een sobere, maar uitgekiende
instrumentatie slaagt Parker er
in om zijn liedjes toegankelijk en
aangrijpend te maken. Een enkel
Hammond-orgeltje of een steel
guitar zijn vaak al genoeg om ze
een intieme sfeer mee te geven.
Parkers stem is door de jaren
heen een tikje dunner geworden,
maar omdat zijn teksten min
stens zo goed zijn als vroeger,
neem je die slijtage graag voor
hef. Nummers als Force of natu
re, Disney's America, Honest
work en het bedrieglijk onbe
kommerd klinkende titelnummer
maken van 12 Haunted Episodes
een prachtige plaat die voor fans
van toen een zeer aangename
hernieuwde kennismaking zal
zijn.
De Graham Parker van 1995 mist
de pretenties die tijdgenoten
Costello en Jackson hedentenda-
ge wel hebben. Eigenlijk is dat
allerminst een gemis, want daar
door is 12 haunted episodes een
onopgesmukte, eerlijke en heer
lijke plaat. (Grapevine, CNR)
WVL,
