Weekend
nvoeren
De waarheid over modems
INTERFACE
E2
'Ik heb mijn portie
gehad. Het was een
mooi leven, het is
goed bevallen'
Monseigneur Ernst
volgende week
onderscheiden als
'Beste Brabander'
dbStem
ZATERDAG 13 MEI 1995
hand kan nemen.
ek van de Europese Com®®?
-wacht. Op de top in Cannes
i vermoedelijk nadere bah»»
irden genomen omtrent het
ek voor de EMU. me
it Europees Parlement hee
trekking tot de monetaire
chts een adviserende rol.
lm (financiën) zei vorige --
Versailles"
kans klein is dat een Europ_
de bijeenkomst in 1
pgroep al in 1997 van stad
an met de EMU.
esident Duisenberg van ae
idsche Bank liet zich bij a> e
nheid zelfs heel sceptisch
haalbaarheid van de m°
te. Een nieuwe economise t
waarmee rekening
haalbaarheid van de mc®^
n, zou bovendien de converg.^
inonu»"'-. n
wordt geh»?
in de verschillende eco
rtragen. En juist het beper
ilatie, begrotingstekort en
luid zijn doorslaggevend
indien Europa straks u
mt wil introduceren.
I ®rs die op verjaardagsfeestjes graag
I Pinken met hun snelle modem, moeten
liMijn bijdrage vandaag maar overslaan,
rpk ga vanaf hier hun goede humeur ver-
i ten11 k n"' midden m deze zin, dan kunt
«minste blijven beweren dat uw modem
!8800 b14f4 28K8 werkt, oftewel 14400 of
wdT1 roe^ ^at aus^aat voor Per se~
Jen aantal enen en nullen dat een mo-
as'wn6r seconde over een telefoonlijn kan
"aar 't maar ^at 's eigenlijk niet helemaal
lfI) -,ers die een langzamer modem heb-
etf' ®oet«i vooral meelezen, want zij zullen
Me ^°t 8evoel aan overhouden.
Se to')re™storie. halverweg de jaren zeven
ster8 "en modem al snel als het 300 bits per
Waan versturen- ^en journalist die een
"(e nn a!S moest doorseinen kon daar-
®a>iA Uit voeteni maar voor ellen-
Ki, t Programma-bestanden was dat
snehpv r,amP- De modems moesten dus
4e vraWo, en> en de industrie voldeed aan
üJ^'Het werd 2400, 4800, 9600, 14400
tonde jk voorlopig 28800 bits per se-
4»ÏÏ??,elkabels zijn veel hogere snelhe-
'oonliin maar rïie kan een normale tele-
llvonrKc'j1 aan' Problemen ontstonden
UoHpn, _J ae 2400, waarna het ontvangende
nen ontfc^r61te kee^ om snei Senoeg te bun
's kant 'J eren want zijn maatje aan de ande-
a'lemaal staat te brullen. Net zoals
dat gedonder met de volgende release opge
lost zou moeten zijn. Een van de aardigste as
pecten van al dat geleuter over Internet is dat
zelfs ervaren gebruikers, misschien mag ik
me ook tot die categorie rekenen, geen over
eenkomende beschrijving weten te geven van
dat fenomeen. Meest voorkomende vragen bij
een poging tot de definitieve definitie van In
ternet: maar wie onderhoudt dat net dan? Wie
betaalt het, van wie zijn de lijnen, wie houdt
toezicht, wie is de baas? Dat leverde dinsdag
de zoveelste aardige discussie onder enkele
aficianados op, en we kwamen er weer niet
uit.
'Hoe verloopt nou bijvoorbeeld een verbin
ding tussen uw computer en een site in Cali
fornia?,' vroeg iemand mij. Het antwoord:
'Omdat ik aankoppel via Compuserve weet ik
tenminste nog de eerste twee stappen, en naar
wat daar achter zit is het gissen.' Ik heb in
Newsweek, dat blad heeft een heel mooi ru
briekje Cyberscope, gelezen dat er op ergens
op een universiteit in California een WWW-
homepage draait over Barney, een bij de kids
in Amerika tomeloos populaire roze dinosau
rus. Die wil ik wel eens zien. Het traject tus
sen mijn Pentium in Breda en die PC ergens
aan de Amerikaanse westkust zou er als volgt
uit kunnen zien. Via de Internet Diaier en
NetScape koppel ik aan bij de server van
Compuserve in Amsterdam. Het modem dat
daar oppakt, verbindt mij via een satelliet on
middellijk met een van de computers in Co
lumbus, Ohio, waarmee iedere minuut van
welke dag of nacht waar ook ter wereld onge
veer 20.000 mensen tegelijk on-line zijn. Als
ik Barney's adres ingetikt heb, begint meteen
het zoeken. Over snelheid gesproken: dat zou
gedeeltelijk over een glas vezel verbinding
kunnen gaan die 45 miljoen bits per seconde
aankan, en dat is dus andere koek. Via een
netwerk in Ohio stapt mijn packetje enen en
nullen over naar Washington, waar een rou
ter, zeg maar een als computer verklede ver
keersagent, binnen één duizendste seconde
besluit om mij verder te loodsen naar een lan-
ge-afstands-verbinding ergens in het Zuid-
Westen van de States. Daar kom ik in een file
terecht die twee hele milli-seconden duurt.
'Te lang' beslist een andere router, en zet een
wisseltje open naar het noorden van Califor
nia, waar het in die seconde toevallig niet zo
druk is. Via weer een ander netwerk zit ik
één-vijfde seconde later op het juiste adres,
en begint Barney aan een andere of misschien
wel dezelfde ommelandse reis naar Breda.
Zó, meneer, mevrouw, werkt de elektronische
snelweg, al moet ik toegeven dat de verstop
pingen af en toe beduidend langer duren dan
een paar milli-seconden. Ik denk dat ik in bo
venstaand voorbeeld mazzel had, want Bar
ney stak écht al na enkele seconden zijn vro
lijke roze kop in mijn scherm. Mede-webbers
proberen het zelf maar op het volgende adres:
(http://www.galcit.caltech.edu/~ta/barney/-
barney.html)
;DAG 13 MEI 1995
m
gr. H. Ernst, Beste
Brabander van 1994,
oud-bisschop van
Breda, heeft in de
rust van het klooster
alle tijd om diep na te
denken over de problemen in de we
reld. „Ik ben geen optimist," zegt
hij, als zijn levensvisie ter sprake
komt. „Daarvoor is het kwaad in te
hoge mate aanwezig in de wereld.
Kwaad dat niet gekeerd lijkt te kun
nen worden door de internationale
gemeenschap."
Op dat moment zitten we al enkele
uren aan de koffie in zijn werkka
mer. Het is een mooi vertrek, met
volgepakt bureau, in het hart van
Breda. De warme voorjaarszon heeft
de bejaarde zusters naar de tuin ge
lokt. Een tuinman strooit kunst-
mestkorrels over het diepgroene
gras.
Mgr. Ernst (78) is eind vorig jaar in
Breda opgevolgd door
mgr. M. Muskens. Sindsdien ver
vult hij geen officiële taken meer in
het bisdom. „Dan loop ik mijn op
volger maar voor de voeten. Ik stu
deer nu veel, probeer mijn kennis te
verdiepen."
Bij zijn afscheid zijn vele mooie
woorden gesproken. Niets dan lof
tuitingen. Ernst was een uiterst po
pulaire bisschop. Hij had oog voor
de noden van de gewone man en
vrouw. Stond dicht bij de mensen.
Was voorvechter van de vredesbe
weging en Pax Christi, keerde zich
tegen atoomwapens en nam het op
voor homoseksuele gelovigen in zijn
katholieke kerk.
Zijn vader was een eenvoudige
broodbakker in Breda. Op verzoek
graaft mgr. Ernst in zijn geheugen,
op zoek naar zijn 'roots'. „Uit de
verhalen van mijn vader heb ik het
oude Breda leren kennen. Mijn hele
familie stamt uit Brabant: vader,
moeder, grootouders. Zelf ben ik
ben opgegroeid in de binnenstad, als
oudste van drie kinderen. Ik heb
twee zussen, ze leven allebei nog.
Mijn vader was al vroeg weduw
naar, hij is later hertrouwd. Wij zijn
uit het tweede huwelijk geboren."
De jonge Ernst gaat naar een gewo
ne lagere school, het laatste jaar ba
sisonderwijs volgt hij aan een kost
school, om beter voorbereid aan het
klein-seminarie te kunnen begin
nen.
„Ik heb altijd geweten dat ik pries
ter wilde worden. Hoe dat kwam,
dat weet ik niet meer. Zover als mijn
geheugen reikt, weet ik dat ik als
priester in een parochie wilde wer
ken. Het was een roeping. Ik sprak
er wel eens over, mijn ouders heb
ben mij volkomen vrij gelaten in
mijn keuze. Het waren zeer gelovige
mensen, zowel kerkelijk als so
ciaal."
Toch was het in die jaren niet zo
vanzelfsprekend dat de enige zoon
in een gezin een priesteropleiding
zou gaan volgen. Vader Ernst had
het als kleine zelfstandige niet
breed. Toen de broodbakkers van
Breda begin deze eeuw de handen
ineen sloegen en samen een broodfa
briek opzetten, deed bakker Ernst
mee. De fabriek werd een fiasco. In
„Zover als mijn geheugen reikt, weet ik dat ik als priester in een parochie wilde werken. Het was een roeping.
Een bisschop in ruste
1921 beëindigde vader Ernst nood
gedwongen zijn zaak. „We hebben
in de crisisjaren heel beseheiden ge
leefd," herinnert de oud-bisschop
zich. „Tegen de armoedegrens aan.
Vader werkte niet meer."
Vader Ernst heeft daarna niet meer
meegemaakt hoe zijn zoon de oplei
dingen aan het klein-seminarie en
later het groot-seminarie met succes
voltooide. In 1931 overleed hij. Ne
gen jaar later, vlak voor de oorlog,
stierf moeder. „Ook zij heeft mijn
wijding in 1941 niet meer mee mo
gen maken."
In de oorlog ziet Ernst zijn stad
leeglopen. Duizenden Bredase
burgers slaan op de vlucht, de
stad wordt ontruimd. Zijn beide
zussen vertrekken naar Brugge, zelf
blijft hij achter op het seminarie in
Hoeven. „We kregen de zorg voor de
zieken en bejaarden."
Vrede en veiligheid hebben hem zijn
verdere leven beziggehouden. Mgr.
Ernst probeert een weg te vinden die
mensen verbindt. Een voettocht
voor de vrede met Pax Christi. Hij
tracht jongeren sociaal betrokken te
maken bij het vele goede dat volgens
hem in de kerk gebeurt, ook al wor
den de kerkgebouwen steeds leger.
„Er zijn drempels ontstaan, er zijn
onterechte etiketten geplakt op de
kerk, daardoor voelen jongeren zich
niet meer betrokken. Volgens mij is
de afstand tussen dé jongeren en de
ouderen helemaal niet zo groot. We
moeten alleen de juiste manier vin
den om een brug te slaan."
„Jongeren zien kerkleiders als dic
tators, voelen zich aangetrokken
door goeroes. Zijn moderne goeroes
niet juist grotere dwingelanden, die
hun volgelingen soms in een massale
dood drijven? Onze uitdaging is jon
geren de juiste richting te wijzen en
hen vrijheid te geven. Jongeren
staan heus niet afwijzend tegenover
leiderschap van ouderen."
Tot zijn verdriet ziet mgr. Ernst dat
overal ter wereld conflicten de poli
tieke agenda bepalen. „Oorlogen
ontstaan daar waar mensen niet in
vrede leven met zichzelf. Die men
sen moeten hulp krijgen, zodat we
kunnen achterhalen waar die onvre
de vandaan komt. In Tsjetsjenië,
voormalig Joegoslavië, in Ruanda,
onder onze ogen spelen zich ontzet
tende gruwelen af. Directe oplossin
gen zijn niet voorhanden. Mensen
die vroeger vreedzaam samen ge
leefd hebben, moeten dat weer doen.
Hoe moeten we dat herstellen? Wij
vieren in Nederland vijftig jaar be
vrijding, maar welk een verleden is
hier nog te verwerken? Bij de kinde
ren van de slachtoffers, en bij die
van de daders! Het is een kwestie
van generaties eer dat geneest."
„Vrede is meer dan het ontbreken
van oorlog. Een wapenstilstand is
geen vrede. Vrede is rechtvaardig-
heid en voelen dat je van binnen in
het reine bent gekomen met jezelf."
Terugkijkend ziet mgr. Ernst zijn le
ven als een voortdurend leerproces.
In de beginjaren op het seminarie
vormde zich zijn filosofisch en spiri
tueel denken. „Puttend uit de bron
nen van het 'rijke Roomsche leven'.
Ik heb veel mensen leren kennen die
beschadigd zijn door de strikte leer
uit die jaren. Ik zelf heb dat niet zo
ervaren, voor mij was het een wel
dadige ervaring, ruimhartig."
Na het seminarie volgden de jaren
van docentschap, hij gaf les in het
klooster van Leur en was leraar aan
het groot-seminarie. „Daar leerde ik
de grote Middeleeuwse denkers en
kerkvaders kennen. Ik zie het als
mijn terugkeer naar de oude bron
nen, de bijbelstudie werd nader ont
wikkeld. Na 1947 kwam een ver
nieuwing op gang in theologisch
denken."
In 1967 wordt hij, dan vicaris-gene
raal, tot bisschop benoemd. Het is
de derde fase in zijn leerproces.
Ernst wilde verder kijken dan alleen
Nederland. „Ik heb veel gereisd, om
de kerk te leren kennen. Om af te le
ren jezelf blind te staren op de eigen
situatie. Tegelijk heb ik geleerd te
relativeren en te beseffen dat mijn
uiteindelijke taak hier ligt."
Na een blik op andere landen ziet de
mens vaak beter wat er onder zijn
ogen ogen gebeurt. „Als je proble
men alleen aan de buitenkant be
schouwt, zie je het vaak niet scherp
genoeg. Wanneer we slechts binnen
blijven en geen afstand nemen, zien
we het ook niet."
„We kunnen overal van leren. Op
mijn reizen door Afrika zag ik dat
de mensen daar veel sterker ontwik
kelde sociale verbanden koesteren.
De omgang met de menselijke emo
tionaliteit is ook stukken vrijer dan
bij ons. Ze verstaan de kunst om on
der de meest benarde situatie te la
chen, en zodoende in de meest on
mogelijke situaties overeind te blij
ven."
„Iets van dat alles heb ik getracht
naar onze eigen cultuur over te he
velen. Onze kerk is kil, in vergelij
king met de wijze waarop in andere
landen met religie en gevoelens
wordt omgegaan. Als ik me de Bijl
merramp herinner, hoe mensen uit
van oorsprong andere culturen on
belemmerd uiting gaven aan hun
overtuiging. Religie is bij hen veel
markanter in het leven aanwezig.
Het is een deel van het openbare le
ven, bij ons in het Westen is religie
privé."
„Buitenlanders die hier zijn komen
wonen, kunnen ons wellicht helpen
meer emotie in onze kerken te krij
gen, meer vrijheid in de beleving
van de religie. Dat zal de kerk aan
trekkelijker maken."
Hij knoopte namens het bis
dom vriendschapsbanden
aan met parochies in het
buitenland, zoals Mexico. In
het buitenland leerde hij ook dat de
officiële leer van de kerk en de dage
lijkse praktijk vaak botsen. Een of
ficiële leer, verwoord door de paus,
die nog nauwelijks lijkt aan te slui
ten bij de noden van deze tijd, met
zijn aidsvraagstuk en overbevolking
in de Derde Wereld, anti-conceptie,
euthanasie en abortus.
„Als jonge mensen van nu eens zou
den zien hoe kerk werkelijk met de
ze vragen omgaat... De vergravende
publiciteit vertekent," verzucht
Ernst. Zijn blik dwaalt af, hij neemt
vele minuten stilte. Lijkt zich af te
vragen of hij de kerkvorst uit Rome
af moet vallen.
„Nee, de paus doet er goed aan om
steeds opnieuw de normen en waar
den zo nadrukkelijk naar voren te
brengen. Hij ondervindt daar ook
waardering voor. Alleen moeten lo
kale leiders wel worden bijgestaan
als zij de ruimte nemen om dat be
leid naar eigen inzicht uit te voe
ren."
„Ik zie ook dat de Vaticaanse dele
gatie op een wereldconferentie in
Cairo veel genuanceerder naar bui
ten treedt dan de sjablonen vanuit
Rome zouden doen vermoeden. Ik
durf daarover met iedereen in dis
cussie. Regeringen krijgen de ruimte
om aan geboortebeperking te doen,
maar abortus als legale vorm van
anticonceptie blijft verwerpelijk.
Hoe de kerk reëel met deze wereld
vraagstukken omgaat, in relatie tot
de normen en waarden en de feitelij
ke praktijk, dat zijn verschillende
zaken."
„Ja, dat betekent dat overal ter we
reld het beleid van bisschoppen an
ders kan zijn, dat is zelfs in Neder
land al zo. Het concrete beleid kan
ook niet overal hetzelfde zijn, de rol
van een bisschop is nu eenmaal dat
hij recht moet doen in zijn eigen si
tuatie. Elke bisschop heeft zijn ei
gen verhaal, en dat verhaal in Afri
ka is anders dan dat in Nederland."
Ernst heeft als bisschop de woelig
ste periode in de moderne Neder
landse geschiedenis meegemaakt.
„Ik heb mijn portie gehad. Het was
een mooi leven, het is goed beval
len." Hoogtepunten waren er ge
noeg. „De studentenopstand in
1968, einde van de Koude Oorlog, de
Berlijnse Muur," hij geeft zijn 'top
drie' zonder een seconde bedenktijd.
„Kerkelijke hoogtepunten?" Het na
denken duurt wat langer. „De con
frontaties in de kerk, de 8-mei-be-
weging, en het ontstaan van een dia
loog."
De jaren zeventig waren zijn moei
lijkste jaren, zeker tegen het einde
van het decennium. „We kregen als
bisschoppen het verwijt dat we de
eenheid van de kerk op het spel zet
ten." Binnen de bisschoppenconfe
rentie botste het, openlijk.
FOTO PIET DEN BLANKEN
Toch ligt de rel rond bisschop Bar en
de rol van mgr. Ernst daarin velen
verser in het geheugen. De bisschop
van Breda stond als vice-voorzitter
van de bisschoppenconferentie de
pers te woord. Bar trad in 1993 te
rug, nadat er geruchten naar buiten
kwamen dat hij een homoseksuele
relatie had onderhouden. „Bisschop
Bar heeft met zijn collega's geen
overleg gevoerd. Het was zijn eigen
besluit om terug te treden. Ik kon
niet meer doen dan met hem meele
ven en helderheid verschaffen over
de procedure. Aan speculaties heb
ik niet meegedaan. Verder heb ik ge
probeerd recht te zetten dat kardi
naal Simonis de hand had in het
ontslag van de bisschop."
Hij voelt zich Brabander. De uitver
kiezing door een jury van prominen
te provinciegenoten tot Beste Bra
bander 1994 streelt hem. „Het ge
tuigt van waardering voor mijn
werk, al ken ik de inhoud van het ju
ry-rapport nog niet."
In dat rapport geven de juryleden -
WD Tweede-Kamerlid A. van Erp,
de burgemeester van Vught mr. G.
de Graaf, W. Hollander, algemeen
directeur Eurest Nederland, alge
meen hoofdredacteur Brabants
Dagblad drs. T. van der Meulen en J.
Vis, directeur muziek- en showbu
reau Jan Vis - hoog op van de kwali
teiten van mgr. Ernst. Maar: „Het is
vrij lastig om te definiëren wat een
Brabander is," zegt de jury in zijn
beoordeling.
Ernst: „In mijn ogen is de Braban
der een zuidelijke mens, en het te
gendeel van rigide. Een zuidelijke
mens, diverse landen kennen dat on
derscheid, verstaat de levenskunst.
Daarin verschilt zij van de noorde
lijke mens. Er is een verschil in cul
tuur, men heeft een eigen omgang
met regels en het leven. De Braban-
der leeft wat gemakkelijker, houdt
van vele informele contacten, met
het risico dat die niet zo diepgaand
zijn."
Voor zichzelf heeft mgr. Ernst al ja
ren 'Een Beste Brabander'. „Anton
van Duinkerken. Een man die de
kunst heeft verstaan goed te leven
en te sterven. Ik hou van zijn werk.
Hij wist van de Brabantse cultuur.
Hij slaagde er in religie en leven in
de ruimste zin met elkaar te verbin
den."
dat met mensen gaat, u kent ook vast wel ie
mand die zo snel praat dat niemand er een
touw aan vast kan kan knopen.
Iedere letter wordt vertaald in een aantal
enen en nullen, want een computer is zo stom
dat hij alleen maar met enen en nullen uit de
voeten kan. Dat noemen we met zijn allen di
gitaal. Een willekeurig letter, ik ben even te
lui om op te zoeken welke het is, kan er in
computertaal zó uitzien: 001110101.
Een modem schopt die enen en nullen achter
elkaar over de telefoonlijn, en het modem aan
de andere kant maakt er weer iets leesbaars
van. 'Maar,' zo bedacht slimmerik ergens be
gin jaren tachtig, 'twee nullen (noem die maar
'aap'), of twee enen ('noot'), of één een en één
nul ('mies'), dat kan je net zo goed als één ka
rakter lezen...' Dus in plaats van bijvoorbeeld
die eerste zes bits liet hij het modem 'aap-
noot-mies' zeggen.
De oplettende lezer begrijpt het al: dat was de
geboorte van data-compressie. De nóg oplet
tender lezer roept nu meteen: 'ja maar, de
winst is toch beperkt als de pure snelheid
over de lijn even hoog blijft, en als alles aan
de andere kant weer terugvertaald moet wor
den?
Precies, u snapt waar het hier om gaat: die
oud-bisschop van Breda, mgr. H.
ist krijgt volgende week als eerste
Ie titel Beste Brabander. Een jury
vijf prominente Brabanders heeft
gekozen vanwege zijn grote ver-
ienste voor Brabant als geheel, voor
je Brabantse samenleving en voor de
«ensen die in de provincie leven. De
•lijs wordt op 16 mei in Den Bosch
itgereikt door commissaris van de
koningin mr. F. Houben.
r Hans Rube
naken dat die behoefte er komt
FOTOCORVIVESI
idee van de ISN, die de motor er
gebleven is. De Alevieten heb
de medewerking van de Raai
Kerken ingeroepen om hen be
bekend te maken in ons land. 0]
latselijk niveau organiseren mos
:ën steeds vaker een open dag.
met al is drs. Berry van Oers me
isimistisch gestemd, al is er no,
:1 informatiewerk te verzetten
werkt momenteel aan een folde
or middelbare scholieren met een
adige informatie als wat de ran*
is, waarom het op vrijdagaltif
ik is in de moskee en wat de u]
len van de islam zijn. Hij dru
nog een paar ROCM-brochur®
de hand, onder meer de broch
in zet! Ontmoetingen met mo
is' die een handleiding is hoem
latselijk de bekendheid met de
n en het contact met de m0511
W&Xmfzwt-
aapjes, nootjes en miesjes moeten weer enen
en nullen worden, want anders kan die net zo
stomme computer aan de andere kant er niet
mee uit de voeten. Omdat de relatief trage
snelheid waarmee het spulletje over de lijn
gaat, in afwachting van glasvezel voor ons al
len, vast staat, is alle activiteit er tot nog toe
op gericht om zoveel mogelijk bitjes in één
signaaltje te persen. Als u het begrijpt, kunt u
(CCO). Waar zoveel volk op afkwam dat de
organisatie in de problemen belandde, want
er was maar één computer. Er komt volgende
maand een vervolg met meerdere monitoren
en dan' zal het allemaal best te overzien zijn.
De demonstratie werd op een Macintosh ge
geven, en tot mijn chagrijn moet ik bekennen
dat op dat ding het programma Netscape de
hele avond liep als een tierelier, terwijl ik met
Door Léori Krijnen
Reacties: E-mail: 100445.2062@compuserve.com
op die verjaardagsfeestjes het beste uw mond
houden, want u maakt er geen vrienden mee
onder de bezitters van zo'n modem. Laat ze
maar lullen, ik heb er trouwens zelf ook een,
en ik vind hem redelijk snel.
Afgelopen dinsdag ben ik even naar een de
monstratie internetten, surfen en webben ge
weest van de computerclub Oosterhout
Netscape onder Windows 3.11 met gemak een
gemiddelde van acht of negen general protec
tion faults per uur haal. Frontale botsingen
waarbij Windows een soort air-bag opblaast
en vaak een herstart noodzakelijk is. Ook in
het Netherlands Computing Forum van Com
puServe wordt daar volop over gekankerd,
maar ik heb daar godzijdank ook gelezen dat
