'Massage hoort bij het leven' Groente-groei-cd moet kinderen doen eten TOYOTA Vrachelse Heide De Bont Mode Fysiotherapeut Van de Ven: 'Mensen leren om spanningen zelf de baas te kunnen' Kinderen van nu zijn te dik en onhandig LIJF LEVEN E3 IAARHEID. HEEL TOYOTA. De Wildt Modehuis Monique's Lingerie Ballegooyen Modes Onderzoek: wijndrinkers leven langer Maandblad 'Natuur en Techniek' geeft aseumgids uit 2en van straat naar formatie-avond Jver allergie in 'urfschip Breda p"ik,n Troostend Tastgevoel Bedrijfsverenigingen Linkse handen Ontspannen sfeer Kolenschoppen Veldhovense componist Raimond Lap entertaint baby's met muziek Dé hit Sprookjes Huilen WOENSDAG 10 MEI 1995 rplichte keuringen in de vijf- lan ook een weerslag van de innaar Toyota. Die overigens caanse en Engelse autotests Toyota qua betrouwbaarheid teggen dat onze Oosterburen in van 11 jaar en ouder eindigen tweede plaats. De troostprijs. t of meer informatie belt u gratis: 06-0369. Tel. 01640-41250 BREDA - .00-14810 ROOSENDAAL - Stationsstraat 25 - tel. 01612- T - Lange Reksestraat 11 - tek LBEDRIJF ALEX VD. VELDE ♦Off. Arc"! 36 Markt 21 Prinsenbeek St. Janstraat 80 Sprundel Steenakkerplein 22 Gilze 1000 m2 Modeplezier Molenkade 25 Dussen Londen (ap) - Gebruikers ,an alcohol zouden er verstandig aan doen zich te beperken tot het drin- U) van Wijn en de jene- 0 te laten staan. Deze conclusie kan worden ge- jokken uit een groot scheeps Deens onderzoek. i' Mensen die drie tot vijf gla- jen wijn per dag drinken le- ((n langer dan zij die dat niet doen, zo blijkt uit het onderzoek, waarvan de uit visten staan gepubliceerd inliet nieuwe nummer van je British Medical Journal. Hardnekkige drinkers van jterke drank leven korter, zo luidt een andere conclusie en iet drinken van bier heeft jeen invloed op de levens duur. De medicus Morten Gron- teek van het Instituut van preventieve Geneeskunde in Kopenhagen, die het onder dek leidde, zei geheelont- houders niet te willen aan- ievelen om te gaan drinken. Maar het onderzoek geeft iel aan dat je als je sterke drank drinkt, zoals wodka of jenever, misschien beter kunt overstappen op wijn", aldus Gronbaek. In het Deense onderzoek werd gekeken naar alle mo gelijke doodsoorzaken, zoals bijvoorbeeld kanker en on gelukken, in plaats van, zo als in de meeste andere on derzoeken naar de gevolgen van alcohol, alleen naar hartkwalen. Bij het onder dek waren 13.285 mannen en vrouwen betrokken. Na tien jaar bleken zij die dage lijks drie tot vijf glazen wijn dronken in vergelijking met geheelonthouders een twee keer zo kleine kans te heb ben om te overlijden aan welke oorzaak dan ook, in clusief ongelukken. Mensen die dagelijks drie tot vijf glazen sterke drank drinken, lopen dertig pro cent meer risico om te over lijden. Evert van de Ven moest kiezen tussen de kleinkunsta cademie en de fysiotherapie. Het werd de laatste. Met de opleiding klassieke massage heeft hij een meng vorm gevonden. Mensen lekker strijkwerk leren om de spanningen kwijt te raken. Dat is pas kunst. De cursisten staan in de rij. Ook bedrijven zien het al zitten. taiLaur Crouzen Belangstelling voor otters? Walvisvaarders? Tropische or chideeën? Het leven in een sloot? Nieuwsgierig «aar hoe een embryo er twee honderd jaar geleden uitzag? Stoomgemalen, ouderwetse strijkijzers? Oude stenen, mi- ceraleti? Zijderupsen dan? Het is bijna onvoorstelbaar «at er op het gebied van we tenschap, natuur en technolo ge allemaal in Nederland, "'|ië, Luxemburg en aan- grenzend Duitsland te zien is. de redactie van het natuurwe tenschappelijke maandblad Na tuur en Techniek verzamelde 'oor het tweede achtereenvol- Ne jaar alle grote en kleine ®ea en collecties in een bijna a's tellende weten- ■■«"rrmjive museumgids 15,- 'henog vakantieplannen moet aken en er een hekel aan heeft «omen onledig op zandstran- '""gen bakken of oude ker sjouwen in Spaanse en binnenlanden, kan met eum der musea op papier M de voeten. Jug in de eerste uitgave de na- r™ n°gal op reisverhalen over „'woeste natuur van IJsland en deels doordat het een ver ras betrof van een intiatief van Populaire Britse wetenschap- «dNewScientist, in de uitgave dit jaar gaat het vooral om /!®schap-om-de-hoek, heel fchtbij, opzet van de gids kan de le- provincie naar provincie in een variatie, die nauwe- samen te vatten. °oze verslaggever «J? ln bet Turfschip in Breda licnJ maandag 15 mei een pa- navond gehouden over al- en overgevoeligheid, jjeenkomst wordt georgani- W ^het Nederlandse UCB Allergyen staat °n- biolnri 51 ap van de aëro- lijks a F' SPieksma> die da- zijn ra(ho te horen is met iiw ,met!n8en van*iit het it„ lsch Ziekenhuis in lei- «ut f|!?komst begir>t om 19.30 nisch toegang is gratis. Telefo- erenkan tijdens kan- vta tel. 076-879222 Door Frits Stommels In de loop van de jaren heeft fy siotherapeut Evert van de Ven in de gaten gekregen dat patiënten steeds met dezelfde problemen bij hem terug blijven komen. Hij kon niet veel meer voor hen doen dan de symptomen bestrijden en dat vond hij te weinig. Van de Ven zag het meer als zijn taak om de mensen te leren hun eigen lijf te kennen. Want als ze daar een maal kaas van hebben gegeten, moeten ze ook kunnen omgaan met spanningen, zo was zijn ge dachte. Nek- en schouderklach ten - veel voorkomende kwalen - blijken vaak een psychosomati sche oorzaak te hebben. Van de Ven zegt er niet bang voor te zijn om zichzelf als fysiothera peut overbodig te maken. „Er is nog zoveel te doen, niet alleen voor patiënten, maar vooral voor fysiotherapeuten", zegt hij. Hij is nu twaalf jaar fysiothera peut, waarvan de meeste tijd in het buitenland, vijf jaar in Enge land en vijf jaar in Duitsland. Het heeft zijn blik verruimd. Iedereen heeft zich wel eens ge stoten. Een spontane reactie is dan het wrijven van de pijnlijke plek. Voor iemand, die pijn of verdriet heeft, kan een strelende hand troostend werken. In feite gaat het hier om basis-reacties die bij klassieke massage tot kunst zijn verheven. Om zich die kunst eigen te maken moet de cursist technieken leren als strijken, kneden, schudden, vibreren en frictioneren. Niet voor de fysiotherapeutische praktijk maar voor eigen gebruik in de huiselijke kring. Moeders met opgroeiende kinderen passen zonder erbij stil te staan regel matig klassieke massage toe. „Vaak is een goed gesprek niet meer mogelijk, maar door hen aan te raken blijft er toch een goede band bestaan", aldus Van de Ven. „De huid is ons grootste orgaan en als je je tastgevoel leert ont wikkelen, voel je dat je heel veel van de huid kunt aflezen. Het geeft je de mogelijkheid om via je handen te communiceren met de huid die je masseert. Klassieke massage, zoals voet-, nek- en ge zichtsmassage, kan heerlijk zijn voor het verzorgen van je eigen lichaam en dat van je partner." Dit soort massage is, zo betoogt hij, wezenlijk anders dan sport massage, die te technisch is, of massage in de beautyfarm. Daar is het louter te doen om het ver wennen van het lichaam. De on derliggende spanningen verdwij nen er niet door, zoals dat ook niet het geval is bij fitness. Al dit soort activiteiten heeft niet voor komen dat nog altijd tweederde van de klachten bij de fysiothera peut in diepste grond van psychi sche aard is. „Strikt genomen weet een fysio therapeut daar nauwelijks weg mee. In de opleiding heeft hij nauwelijks een les praktische psychologie gehad." Jammer, vindt Van de Ven. Want juist in deze tijd krijgt de fysiotherapeut steeds meer te maken met span ningsklachten bij patiënten. Drie op de vier heeft last van hoofd pijn. „Mensen krijgen te maken met een steeds efficiënter in el kaar zittend bedrijfsleven en dat roept bij velen blijkbaar span ning op. Dat is met name het ge val in het nek- en schouderge- bied." Van de Ven heeft het er niet bij laten zitten en heeft contact ge zocht met bedrijfsverenigingen. Die bellen hem nu op met de vraag om binnen het bedrijf een cursus klassieke massage te ko men geven. „De besprekingen met bedrijfsartsen daarover zijn al rond", zegt hij. Waar mensen behoefte aan hebben is niet het ontzettend actief zijn, zoals jog gen of fitnessen. „Dat verandert namelijk niets aan de spannin gen, waarmee ze rondlopen. Ze worden er hooguit even door ver geten." Samen met bedrijfsartsen heeft Van de Ven een plan in de maak voor de mensen op de werkvloer. „Uit onderzoek is gebleken dat zieke mensen doorgaans na drie weken aan zichzelf beginnen te twijfelen. Ze gaan zich dan bij voorbeeld afvragen of ze hun werk nog wel echt zien zitten. Zowel bedrijfsverenigingen als Fysiotherapeut Evert van de Ven geeft cursussen klassieke massage: 'Wat is er gek aan om eens de voeten van je vrouw of dochter te masseren of het gezicht van je man?' foto jet budelman werkgevers zijn ernaar op zoek om zo'n negatieve instelling in een positieve te doen verkeren." Dat mag dan ook wel als het waar is dat maar vijf op de hon derd mensen het op hun werk echt naar de zin hebben. VoorVandeVenisergeentwijfel mogelijk. Zijn cursus werkt en dat niet alleen bij mensen uit de gezondheidszorg als artsen en verpleegkundigen, maar ook bij mensen uit de techniek. Ook huisvrouwen komen bij hem op cursus. „Aan het begin van de cursus zijn het allemaal eilandjes, maar na twee of drie avonden is de span ning gebroken en beginnen ze al lerlei verhalen tegen elkaar op te hangen. Na nog weer een avond zie je ze echt gemotiveerd worden om zoveel mogelijk van de cursus op te steken", aldus Van de Ven. Het mag opvallend heten dat nog nooit iemand is afgehaakt, ook al heeft niet iedereen het in de vin gers om goed klassieke massage te leren. „In een groep van twin tig cursisten - opererend in groepjes van twee - hebben er drie talent, krijgen veertien het redelijk onder de knie, en hebben er drie twee linkse handen." Van de Ven: „Ik zeg altijd 'pro beer te ervaren wat je lichaam aangeeft en probeer ernaar te luisteren.' Na zo'n opmerking krijg je mededelingen als: 'ik heb al vier dagen diarree' of 'ik heb al vijf dagen koude voeten'. Waarop ik zeg 'doe er wat aan'. Het is toch niet normaal. Ik kom er steeds meer achter dat het voor een heleboel mensen een giganti sche klus blijkt te zijn om iets voor zichzelf te doen. „In zekere zin moet jij als buiten staander mensen belangstelling voor hun eigen lichaam bijbren gen. 'Wat is er gek aan om eens de voeten van je vrouw of dochter te masseren of het gezicht van je man?', is mijn vraag aan hen. Ik weet dat het thuis niet wordt ge daan en daarom daag ik hen uit het op de cursus te doen. Daar zie je dan de ene man de andere een massage geven. En het werkt. Ze komen er zo achter dat het niet gek maar lekker is." Het lukt Van de Ven om een ont spannen sfeer te scheppen, waar tussen de bedrijven door heel wat wordt gelachen. „Het lijkt wel of ze het jammer vinden als de cur sus is afgelopen. Je ziet ze zo'n laatste avond met z'n allen het café in duiken en voor een later stadium organiseren ze een reü nie." Ook uit de toeloop van cur sisten - de helft vrouwen, de helft mannen - blijkt dat hij op de goe de golflengte zit. Begonnen met twintig zit hij nu tegen de hon derd. Hij is er zelf het meest ver baasd over. Misschien is het zijn enthousias me. Massage is 'een bezigheid die net als eten en drinken bij het le ven hoort', zoals hij het uitdrukt. Dat draagt hij over. Voor hem zijn heel veel mensen 'in' om het te leren. „Het is echter niet iedereen gegeven, want het is een kunst om technieken via een bepaalde methode te leren be heersen. Niet iedereen heeft het zomaar in de vingers. Je moet er aan denken volgens een bepaald schema te masseren. Zo is het be langrijk om van een groot opper vlak naar een klein oppervlak te werken. Om geen ongelukken te maken moet je weten waar spie ren en botten in het lichaam zit ten." Van de Ven: „Op de eerste cursus hadden we een boom van een ke rel. Hij was twee meter bij een meter en had kolenschoppen van handen. En die man kon masse ren. Geweldig. Zoiets is toch schitterend." Secretariaat Opleiding Klassieke Massage: tel. 080-601688. Door Hennie Jeuken Veldhoven - Van de door hem gecomponeerde baby-cd zijn er inmiddels 10.000 over de toonbank gegaan. Plus nog eens 3000 cassettebandjes. Sinds vorige week ligt zijn cd 'Ik groei van groente' in de platenzaak. En deze maand komt de baby-cd deel twee op de markt. 0De Veldhovense componist Rai mond Lap (35) moet er om glim lachen. Dat zijn produkt zo goed aanslaat, had hij nooit durven bevroeden. „Ik heb zelf vier kinderen. De jongste is zeven maanden, de oudste net vijf jaar. Een tijd lang heb ik gezocht naar muziek voor baby's. Maar ik vond niets, alleen cd'tjes van Sesamstraat en daar zijn baby's veel te jong voor." Dus ging de componist zelf aan de slag. Hij produceerde een cas settebandje met baby-muziek, waarvan er verschillende in de regio werden verspreid. Een pla tenmaatschappij kreeg daar lucht van, zag er brood in, sloot met de Veldhovenaar een con tract af en bracht de compositie op de markt. „Ik heb het niet gemaakt voor de verkoop. Ik kan immers goed le ven van mijn vaste opdrachten", vertelt Lap in zijn tot studio om gebouwde garage. „Ik heb jaren met een band geprobeerd dé hit te scoren. Dat is nooit gelukt. Ik ben er inmiddels achter dat als je doet wat je hart je ingeeft en als Raimond Lap: 'Zelf merk ik dat mijn kinderen beter groente zijn gaan eten.' foto van de meulenhof je niet geforceerd hoeft te wer ken, dat het dan wel lukt. Ik ben er gewoon mee begonnen vanwe ge mijn kinderen. De compositie voor de groente-groei-cd bijvoor beeld heeft driekwart jaar in de kast gelegen." Die compositie heeft hij er kort geleden in opdracht van zijn pla tenmaatschappij uit gehaald. Na het succes van de baby-cd denkt de maatschappij ook met dit zil veren schijfje te scoren. Belang stelling van de media is er in ie der geval genoeg want de tele foon van de Veldhovenaar staat roodgloeiend. Of hij kond wil doen van zijn ver haal bij ontbijt-tv, bij Radio Rijnmond en bij John de Mol pro- dukties. Het idee voor de groente-groei- cd kreeg hij vorig jaar zomer. „Thuis werd ik er weer mee ge confronteerd dat mijn kinderen geen groente wilden eten. Ik zocht naar een manier om de groente aantrekkelijker te maken voor kinderen. Ik heb zeven sprookjes bedacht, sprookjes waarin de groente tot leven komt. Bijna twee weken heb ik er dag en nacht aan gewerkt. Toen het ei eenmaal gelegd was, verdween het in de kast. Gewoon omdat ik het te druk kreeg met mijn vaste opdrachten." Met verhaaltjes als 'het geheim van het broccolibos' en 'de list van Dolf de maïskolf' probeert Lap de interesse van het kind voor de groente te wekken. Of dat nu werkelijk lukt? „Dit is na tuurlijk geen wondermiddel. Er ligt ook geen wetenschappelijk onderzoek onder. Voordat deze cd uitkwam, heb ik hem wel in verschillende gezinnen getest. En zelf merk ik dat mijn kinderen beter groente zijn gaan eten. Als er een spruitje op hun bord ligt, weten ze welk sprookje erbij hoort. Maar het lukt ook niet al tijd hoor." Zijn eerste succes is de baby-cd, die sinds half december vorig jaar verkrijgbaar is. Daarvoor nam hij geluiden van baby's en babyspeeïgoed op en zette er mu ziek onder. Dertig moeders benaderde hij om een vijftigtal muziekschetsen te testen. Gevraagd werd hoe hun baby's er op reageerden. Als ze er van gingen huilen, was het niet goed. Uiteindelijk schrapte hij het gros van de schetsen en maakte een compositie met elf nummers. Hij laat een deel van de cd horen. Als hem gezegd wordt dat het wel heel erg saai is, klapt hij in zijn handen. „Prima. Deze muziek is afgestemd op de belevingswereld van die kleintjes. Er zitten wel echo's en toonhoogteverschillen in, maar dat alles met mate. Het is inderdaad saai voor volwasse nen. Maar dit is dan ook enter tainment voor baby's." Door Frank Lambregts De Vrachelse Heide is geen heide. Je ontdekt er geen heideplant en zeker geen schapen. Het heeft meer van een bos, want het sterft er van de bo men. Stervende bomen, want met name de den nen zien er hier beroerd uit. De den is per defini tie al de sufst denkbare boom: een metershoge paal met een verzameling dooie takken en een kwastje van dennenaalden bovenin. Vroeger ui termate geschikt om masten van te maken, maar nu vooral een verzameling luciferdoosjes. Pro beer eens in de schaduw van een denneboom te gaan zitten. Nee, de den is niet meer wat ie ge weest is. De zure regen heeft er hier flink inge/ hakt. En de droogte! Want waar de Vrachelse Heide nog het meest van weg heeft is een woestijn. De vlakten van oogverblindend wit zand zijn wel niet oneindig, want altijd wel omzoomd door groepjes samenzwerende bomen, maar ze zijn droger dan een Maria-koekje. Een woestijn is niet bij uitstek de plek om lange wandelingen te maken. Stel je hier maar eens oudere dames op oudere-damesschoenen, wa dend door het stuifzand, voor. Ondanks de aan wezigheid van drie oases, waar de ontwerper van het parcours ons met enige nadruk langs voert - in 't Brabants Bontje kunt u eventueel een con sumptie nuttigen - zouden ze het niet overleven. Wij laten ons evenwel twaalf kilometer lang mid dels een VW-folder door het gebied leiden. De start is bij het Brabants Museum in Oosterhout. Een van de weinige plekken in Brabant waar je het Brabant van vroeger op je in kunt laten stra len. De oudere dames kunnen hier beter op het terras van het Koffiehuys blijven zitten. Voor een eventuele consumptie. De dennen groeiden hier het eerst. Ze maakten de grond rijp voor berk, beuk, eik en lijsterbes. Ge lukkig maar, want daar wordt het bos mooi van. Soms zelfs van arcadische schoonheid. Door het bos heeft iemand duizenden kronkelpaden be dacht. Ze voeren langs prachtige stuifzand-land schappen, met hier en daar een verdwaalde boom. Zometeen komen Armando en Cherry Duijns aangewandeld om een oude aflevering van Herenleed op te voeren: 'Wat zegt, wat doet?'. Op de kruising van twee paden heeft de natuur voor een zitbank zorg gedragen. Hier kun je zit ten, moet de schepper van het bos bedacht heb ben. Waanzin! Je kunt hier tegen elke boom zit ten en dat is nog eens avontuurlijker ook. Net zo als pissen tegen een boom. Er is hier toch al te weinig avontuur. 'Bij het gele paaltje linksaf!' In een bos horen geen gele paaltjes. Mijn eerste konijn ontmoet ik op het eind van de tocht. Verder is het rustig in het bos. De enige dieren op mijn pad zijn merels, maar die zitten ook in mijn tuin. En houtduiven. Maar dat zijn lelijke, neurotische vogels die ineens met veel la waai tussen de bomen door schieten en de pein zende wandelaar aan het schrikken maken. De start van drie wandelroutes (6, 12 en 16 kilome ter) is bij Het Brabants Museum aan de Bredaseweg te Oosterhout. Routebeschrijvingen zijn te koop bij de VW aan het Bouwlingplein in Oosterhout. Kinderen hangen te veel voor de tv. foto ton van de meulenhof Harde conclusies van onderzoekers: Door Hans Rube Kinderen van nu zijn vaak te dik en ze spelen te weinig waardoor ze motorisch ge stoord raken. Harde conclu sies van onderzoekers in de Verenigde Staten en Duits land en de Wereldgezond heidsorganisatie WHO. Om met het eerste te beginnen: kinderen van nu zijn aanzien lijk dikker dan hun ouders in hun jeugd. En niet omdat ze nu zoveel hamburgers en friet eten. Of omdat ze teveel snoe pen en teveel zoete frisdranken nuttigen. Dat doen ze wel, maar de voornaamste reden is dat ze veel en veel te weinig be wegen. Onze kinderen gebruiken ge middeld ongeveer 25 procent minder energie dan ze zouden moeten, volgens een bereke ning van de WHO. Gelukkig eten diezelfde kinderen minder dan hun leeftijdgenootjes uit de jaren zestig. Eenvijfde min der zelfs. Toch worden ze dik. De reden? Ze hangen teveel voor de tv of verdoen hun tijd achter computerspelletjes. Kinderen zitten ook vaker dan goed voor hen is bij pa en ma in de auto, fietsen of wandelen nog nauwelijks, en ze mogen van hun ongeruste ouders - be ducht als die zijn voor de geva ren op straat - niet meer ver van huis hutten bouwen in een weiland. Kinderen verbranden dus veel minder calorieën dan in de ja ren zestig. En hoe banaal, ook onze moderne huizen en andere welvaartsprodukten dragen bij aan hun chronische dikte. War me kleding en centrale verwar ming zorgen ervoor dat we twee tot drie procent minder voedsel tot ons zouden hoeven nemen om het lichaam op tem peratuur te houden. Als alle kinderen hetzelfde zouden eten, dan nog zouden er dikke en dunne kinderen zijn, concluderen de wetenschap pers. Dunne kinderen zijn nu eenmaal over het algemeen vaak van hun geboorte af geze gend met een snellere stofwis seling. Dikke kinderen ver branden overdag meer, omdat ze meer mee te torsen hebben, dunne kinderen verbranden ook in hun slaap veel calorieën. Toch blijft na een groot school onderzoek in de VS één opmer kelijk verschil overeind tussen dikke en dunne kinderen. Dik- kertjes eten meestal minder hoogwaardige voedingsstoffen, maar veel meer vette snacks, chips, koekjes en snoep. In ki lo's gerekend aten deze dikker- tjes echter minder dan hun 'dunne' leeftijdgenootjes. Het gebrek aan beweging heeft behalve vetzucht een tweede hinderlijke bijwerking op de jeugd. Dertig procent van alle kinderen onder de negen jaar heeft tegenwoordig last van waarnemingsstoornissen, is onhandig en ondervindt pro blemen met het spreken. Ook hier, volgens een Duits on derzoek, is de oorzaak 'te wei nig speelruimte'. Kinderen die te weinig buiten komen, op flats opgroeien of in de drukke stad, moeten hun drang tot be wegen onderdrukken. Ze wor den opgesloten in kleine hui zen, achter de tv of de spelcom puter. Daardoor worden ze ge remd in hun natuurlijke ont wikkeling, met de kwalijke ne veneffecten als gevolg. Conclusie? Kinderen hebben ruimte nodig, om slank te blij ven en om zich normaal te kun nen ontwikkelen.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1995 | | pagina 27