'Compromissen hebben
burgeroorlog voorkomen'
Geen 'blanke' vredesmacht in Krajina
4Apo' Ocalan leidt
PKK met ijzeren vuist
.IJK NIEUWS
vervanger
Copeland
lingsfestiva
fietsen vai
laar Breda
l£rLnie' Ken puur Europees
1.6 zou ook slagvaardiger kun-
groene asperges;
mei open huis
ESTEM
GIDS
ANC-regeerders hebben veel verkiezingsbeloftes in Zuid Afrika niet kunnen realiseren
ÏPORT
Quievrain
Zaterdagvliegers
(Pont St.-Maxence)
NDERDAG 4 MEI 1995
nemers. Uitslag senioren-1
de Jaeger 116, 2. A. Schan?
84, 3. E. de Mul 67 puS
Junioren: 1. Carina Breva™
92, 2. Francois Oosterling c,
3. Serge Breyaert 62 pUnten
DONDERDAG 4 MEI 1995
San de Johnny Copeland Bluesba
J Zeeland, op 5 mei in Vlissing
Als duo had Ten Sharp
afgelopen jaren grote hits me|
singles 'You', 'Dreamhome'
'Rumours in the city' van h
eerste twee albums'. Met
derde cd, 'Shop of Memori
bewezen Niels Hermes en Man
Kapteijn dat hun succestoryj
lang niet ten einde was
verschil met de twee voors-
gers was, dat de groep w!
uitgebreid tot een zevenmi
formatie. De vijf jonge muzife,
ten die nu de AU Star begeli
dingsband vormen, werden vi
al aangetrokken met het
de toenemende behoefte aan
ve-optredens. Tijdens het opt
den in Vlissingen zal veel mat
riaal uit de 'Shop of Memorit
te horen zijn.
twee docenten van de Nationi
1 en Verkeer in Breda fietsen tussi
lar bij toerbeurt van Lissabon nai
|e vertegenwoordigers van sponsoi
I een loterij met tal van grote toerij
|ctie tische prijzen zoals reizen ni.
in Cuba en naar Disneyland in Pi
bind rijs en meerdaagse uitstapjes
Hen- eigen land.
De begeleiders gaan deze wi
per bus naar Lissabon, de fii
sers per vliegtuig. Vrijdag si
ten de fietsers in Lissabon op
plek waar ooit Columbus vei
om later Amerika te ontdekki
Een schema voorziet erin dat
153 uur gereden wordt over
uren ongeveer 2400 kilometer.
De caravaan wordt op 11 mei
nties 18.00 uur verwacht bij de I
jiiles' Sponsors hebben met geld, tie!
per sen, kleding, een auto en een bi
i een de tocht mogelijk gemaakt.
Luirink
fe kunnen niet in een jaar
;evolgen van drie eeuwen
'blanke overheersing on-
(jaan maken." Het zijn de
iiirden van premier Sexwa-
i de Gauteng-provincie
Johannesburg, onlangs
bij de onthul-
een monument ter
„van de in 1993 vermoorde
jiC-lëider Chris Hani.
een snier aan het adres
jide eveneens aanwezige Win-
Standela, maar - uit de mond
_i Sexwale - klonk deze open
|(1(als een opvallend vertoon
i realisme. Want kort na
id-Afrika's eerste democrati-
K verkiezingen beloofde de
jnier de naar schatting één
jjoen daklozen in provincie
ien een jaar 150.000 wonin-
te zullen bouwen. Het zijn er
iteindelijk 500 geworden.
belofte, zo legde Sexwale
urig jaar uit, was geen 'natte
jijerwerk'. De directeur van
'iid-Afrika's grootste bouwon-
neming, Stocks and Stocks
uit Nederland afkomstige
Dorrestein, had het hem
voorgerekend. Zoals Dorres-
's onderneming, bouwer van
idameer het prestigieuze Sun
ily, er in de apartheidsjaren
iel vies van was de dictators
sommige - inmiddels opge-
m - thuislanden, voor te re-
hoe hij hun grootheids-
n kon bevredigen met het
tokken van groteske, en niet
ïlden overbodige, bouwobjec-
i. De televisiestudio's, de drie
it!) parlementsgebouwen en
iet vliegveld van Bophuthatswa-
zijn er stille getuigen van.
lar Dorrestein zag, niet lang
)r de verkiezingen, het licht
realiseerde zich dat er in dit
id een nieuwe wind ging
raaien. Dus ontmoette hij op
cocktailparty de toekomstige
iremier Sexwale, en hij beloofde
«gouden bergen. Sexwale, op
beurt haastte zich om het
ijferwerk, ten overstaan van
n°g
i de
te
frmg.
ge-
het
lence
litge-
U'ing
Jen
lucht
fwerd
uit
Isnel-
per
IZeele,
Bilippi-
prneu-
van
[zen, 7.
P.
I Dam,
ftderen,
li. p.
fclinge,
van
I 6. E.
jnckae-
8. J.
[iid-Be-
npm: 1
|nd, 2.
ends-
14. Pie-
I J. van
Iteinde,
Ivan de
iGoede-
Iduiven,
|de We-
4, 5
phaene,
I duiven,
12 en 5.
9. P. de
I, 6. Joh.
Iduiven,
Th. van
3
en 7. M. van Dam, 4. P. Koers, 5,'G.
Snelders.
Volharding Westdorpe, 80 oudedui-l
ven, 1207,96mpm: 1, 4, 5 en 6. P.'
Baecke, 2. René Kwikkelberghe, 3
en 10. Arn. van Paemel, 7. R. Soet-
haert, 8 en 9. Ed. de Smet, 28!
jaarlingen, 1221,45mpm: 1, 2, 3 en 4 i
P. Baecke, 5. René Kwikkelberghe.
De Reisduif Philippine, 251 duiven,
1236,62mpm: 1 en 5. O. Haers, 2 en
6. J. de Mul en zoon, 3. W. Lauret, 4..
A. van de Bossche, 7 en 10. P
Pladdet, 8. Comb. Rammeloo-Wis-
kerke, 9. J. Kornelis.
Met Moed Vooruit Boschkapelle,
111 oude duiven, 1223mpm: 1, 5 en
8. D. Dobbelaar, 2. P. Pieters, 3,4 en
7. A. Wauters, 6. Hinderks/Jeske, 9.
C. de Cock, 10. L. Kerckhaert, 124
jaarlingen, 1195,06mpm: 1 en 4. D.
Dobbelaar, 2 en 7. Th. van Damme,
3. Hinderks/Jeske, 5, 6 en 10. A.
Nicolaas, 8 en 9 A. Wauters.
Eerste de Beste Schoondijke,
duiven, 1213,23mpm: 1 en 8. L. van
de Lei je, 2 en 5. A. Steurrijs en
zoon, 3. H. de Wever, 4 en 9. E. de
Wever, 6, 7 en 10. J. Huigh.
Hoop Biervliet, 185 duiven,
1221,96mpm: 1 en6. A. en E. de
Boevere, 2. P. Weeda, 3. C. de Graaf,
4. J. Lecluijze, 5. B. Provoost, 7. H,
en W. de Krijger, 8. A. Neve, 9. H.
Neve en zoon, 10. A. Boeije.
Jong Maar Moedig Driewegen, 99
duiven, 1193,29mpm: 1 en 10. Joh-
Lippens, 2 en 6. F. Dellaert, 3, 4,5,7
en 9. J. von Hout, 8. J. Boerman.
De Snelle Duif Clinge, 53 oude I
duiven, 1263,94mpm: 1, P. Bolsens,
2 en 7. B. van de Branden, 3. I
Schutten, 4 en 6. R. van Gaever, 5.1
Merckx, 8. L. Willaert, 9 en 10. W.
Vergauwen.
De Voorwaarts Zaamslagveer, 325 I
duiven, 1256mpm: 1. Joh. Braet,
en 7. E. Strooband, 3 en 9. M
Scheele en zoon, 4. P. van Hoeve, 5
T. Hagevvoud, 7. Jac. van Cadzana.
8 en 10. H. de Feijter.
Eendracht Maakt Macht Terneuzfi",
216 duiven, 1275,64mpm: 1, j
en 10. Gebrs. Scheele, 2 en 3- H
Zegers, 4. H. Zegers, 5 en 8. O-1|
Deurwaarder.
leeuws-Vlaamse telers houden z;
In bedrijf.
Nederland bestaan sinds een jaar of m
louwbedrijven die groene asperges fe'e I
%sperge bij consumenten zeer populair
asperges is eigenlijk leuker om te zien M
e asperges groeien namelijk niet onder I
)e aspergeplanten worden niet aangek'J
scheuten onder invloed van zonlicht gr"
hoeven niet geschild te worden.
ven aan de open dag zijn: K. Cysou'I
oede; A, van Gijs, Driewegenweg 17 J
roenendijk 92 in Kloosterzande; J en
9 in Ossenisse; D. Haak, Binnendijk 5 I
De grootscheepse economische en sociale veranderingen die het ANC beloofde voor de laatste verkiezingen in Zuid Afrika, zijn in veel gevallen niet of onvoldoende
gerealiseerd. In Nelson Mandela's geboortedorp Qunu wordt het land nog steeds geploegd met behulp van een os. FOTO ANP
een ongeduldige achterban, in
haalbare beloften te vertalen.
Pas nadat de onlangs overleden
nationale minister van Woning
bouw, Joe Slovo, de premier in
'een goed gesprek' onder vier
ogen tot de orde riep, deed deze
er verder het zwijgen toe. Want
Slovo had zich door minder am
bitieuze bouwdeskundigen laten
voorrekenen dat de bouw van
50.000 woningen in het eerste
jaar al als een doorbraak zou
kunnen worden beschouwd. Ook
dat aantal is overigens niet ge
haald, en Sexwale profileert zich
inmiddels als een reborn realist.
Het zou oneerlijk zijn met dit
voorbeeld te betogen dat er on
der de nieuwe Zuidafrikaanse
regering tot op heden weinig
veranderd lijkt. Met enig recht
benadrukken de president en
zijn ministers dat het politieke
geweld drastisch is afgenomen,
dat het telkens door blank ex
treem-rechts, en soms door Inka-
tha, voorspelde bloedbad is uit
gebleven.
Slovo verenigde, kort voor zijn
dood, alle betrokkenen op de
bouwmarkt achter een program
ma dat op de langere termijn
zeker beloften inhoudt. De ge
zondheidszorg voor babies en
zwangere vrouwen is inmiddels
gratis, vier miljoen schoolkinde
ren ontvangen dagelijks voedsel
pakketten, terwijl een kwart
miljoen huisgezinnen op een wa
ter- en electriciteitsleiding is
aangesloten.
Regeringscampagnes om de
zwarte achterban te bewegen om
weer huur, gas en licht te gaan
betalen en een punt te zetten
achter de boycotacties, zodat er
geld beschikbaar komt voor de
wederopbouw, lijken succesvol.
In Soweto is het aantal weige
raars met ruim 40 procent afge
nomen. Maar wie kon redelijker
wijs verwachten dat Mandeia's
regering van nationale eenheid
er in een jaar in zou slagen zeven
miljoen daklozen aan een wo
ning te helpen en vijf miljoen
werklozen aan een baan?
Er is, tot op heden, geen sprake
van massale onvrede over de
traagheid waarmee de verande
ringen in dit land op gang ko
men. Dat grote delen van de
ANC-aanhang zich door de par
tijtop verraden voelen, zoals
Winnie Mandela onlangs sugge
reerde, stemt geenszins overeen
met mijn eigen waarnemingen.
Onlangs keerde ik terug naar
kwaThandeka-township nabij
Ermelo in de oostelijke Trans
vaal waar ik, nu precies een jaar
terug, die opwindende verkie
zingsdagen meemaakte. De eufo
rie over de ANC-victorie - de
beweging haalde, tot verbijste
ring van de blanken in het ge
bied, ruim 90 procent van de
stemmen - is natuurlijk wegge
sleten en er leeft wel degelijk
kritiek op de regering.
KwaThandeka brengt de avond
nog steeds door bij kaarslicht en
de meeste huisjes zijn nog niet
op de waterleiding aangesloten..
Frustratie is er over de blanke
boeren, die hun taalgebruik heb
ben aangepast en de landarbei
ders niet langer met kaffer aan
spreken en lijken te aanvaarden
dat het land door zwarten wordt
geregeerd, zolang ze op hun ei
gen plaas heer en meester blij
ven. Uit woede over het stemge
drag van hun 'werkers' verjoe
gen sommige boeren vorig jaar
een aantal zwarte families van
hun landgoed.
Maar tegelijkertijd tonen de in
woners van het woonoord begrip
voor Mandeia's steeds herhaalde
oproep tot geduld omdat de wer
kelijkheid van het alledaagse le
ven nu eenmaal niet van de ene
op de andere dag veranderd kan
worden. „En ook niet van het
ene op het andere jaar," legde
Josuah, een ANC-activist in de
township me uit.
„De strijd tegen de apartheid
eindigde in zekere zin onbeslist.
De Nationale Partij erkende
weliswaar dat de repressie niet
langer vol te houden was, dat
het gevangen houden van Man
dela een pain in the ass was
geworden en dat er in dit land
geen oplossing gevonden kon
worden zonder het ANC. Maar
de oude machthebbers waren
verre van verslagen. De blanken
spelen een sleutelrol in de econo
mie,"
„Het ANC beschikt over te wei
nig kader om belangrijke posi
ties in het staatsapparaat, het
leger of de politie zomaar over te
nemen. Er is te weinig expertise
om de blanke boerderijen zo
maar over te nemen. Daarom
zijn er compromissen gesloten,
mogen blanke staatsambtenaren
niet ontslagen worden en zijn de
leger- en politieleiding nog
steeds in blanke handen. Het is
een wankel evenwicht dat het
veranderingstempo vertraagt.
Maar door het eindeloos luiste
ren naar elkaar en het sluiten
van compromissen is hier wel
een burgeroorlog voorkomen."
iDoorHarald Doornbos
- Kroatische woord-
op het ministerie
Buitenlandse Zaken en in
presidentiële residentie
het er maar moeilijk
„Het zijn allemaal mis-
roept er een.
hebben niets tegen 'ne-
legt de ander zuch-
uit, „wij willen alleen
maar dat Europese landen
jtroepen gaan leveren voor de
Irajina. Dat is alles."
Ia een poging om alsnog slechts
too-troepen gestationeerd te
hijgen in de omstreden Krajina-
regio, hebben de Kroatische au-
leiten zich lelijk in de vin-
i gesneden. De Kroaten be-
Wen namelijk dat VN-blauw-
Wraen uit Derde Wereld-landen
met capabel zijn voor de uitvoe-
""Jvan hun vredesmissie in het
ied. Nu het aantal blauwhel-
i toch wordt verminderd van
Itwaalf naar acht duizend, wordt
I net tijd voor de blauwhelmen uit
jkenya, Jordanië, Nepal en Ar-
IWinië om te vertrekken, vin-
|jei1 de Kroaten. „Want," zo zei
lin °^e Kritische diplomaat
Wivoj Tomas, „Britten of Ne
derlanders zijn beter in staat om
I® problemen hier te doorgron
den dan bijvoorbeeld de Kenia-
L"1' Neutraal zijn is een ding,
®aar nkts van de situatie he
pen is heel wat anders." To-
I 3s liet ook doorschemeren dat
1 met name de VN-troepen uit
I» j Wereld-landen verdenkt
>a» de illegale verkoop van VN-
enzine aan de Serviërs.
I hadden de Kroaten niet
Twee Servische Kroaten op weg naar een geïmproviseerd stemlokaal tijdens verkiezingen die twee jaar geleden werden gehouden
in Vukovar in Krajina. De Kroatische regering zou in de VN-vredesmacht die dit gebied scheidt van Kroatië liever geen soldaten uit
niet-Europese landen meer opgenomen willen zien. foto epa
■in.1 zeggen, vinden ze op het
|'N-hoofdkwartier
in Zagreb.
If- aoor in te spelen op racis-
Ik™ gevoelens, lukt het de
I te noo't om alleen Europe-
ln.de Krajina gesta-
Koneerd te krijgt.-
tv, Kroaten willen graag een
Iznrf0?? macht in de Krajina,
Iw - bezeting door lokale
']„l ,etl van de Krajina door
v.iin.e Serviërs hoog genoteerd
■blijft
op de agenda van de Euro-
I 7"=" ua" wanneer er
soldaten uit Afrika of Azië tus-
[en optreden dan
■frika
Iten 20 oortielen de Kroa-
lGiiim,00rc'voerder Christopher
Iniet TS Tkt °P dat de VN er
IWerpla ui n om de Derde
■sturen ,Uwhelmen weg te
Ig&TYTnJJ., 1ere VN missie is juist
samengesteld, uit alle
'n van de wereld. Dat
Semengd
willen we zo houden."
De omstreden regio Krajina in
Kroatië is een smeltkroes van
blauwhelmen van allerlei natio
naliteiten. In het oosten zitten
Belgische en Russische blauw
helmen, even verderop zijn een
groot aantal Jordaniërs, Argen
tijnen en Nepalezen gestatio
neerd. Verder naar het noorden
toe zijn het de Denen, de Cana
dezen, de Tsjechen, Polen en de
Kenyanen die de lakens uit de
len.
Zij allen hebben de taak om
opstandige Serviërs in de Kraji
na te scheiden van Kroatische
troepen buiten de enclave. Kroa
tië maakt al sinds 1991 aan
spraak op het gebied, maar loka
le Serviërs denken daar niet aan
en hebben er hun eigen Repu
bliek van Servisch Krajina opge
richt. Al ruim drie jaar lang zijn
de VN-troepen er niet in ge
slaagd om het gebied terug te
geven aan de Kroaten. En de
regering in Zagreb geeft nu de
blauwhelmen uit de landen van
de Derde Wereld de schuld voor
het slechte functioneren van de
internationale volkerenorganisa
tie.
„Dat is niet eerlijk," vindt een
blauwhelm uit Jordanië in Za
greb. „Er zijn jarenlang Neder
landse VN'ers in Libanon ge
weest. Ik denk niet dat die Ne
derlandse jongens iets van de
situatie in Libanon snapten,
maar daar hebben wij Arabieren
nooit een probleem van ge
maakt."
In zekere zin hebben de Kroaten
gelijk, meent een enkele Wester
se VN'er of hulpverlener. „De
Kenyanen zijn geweldige figu
ren," zegt een VN'er, „maar het
zijn waardeloze soldaten. Toen
er sprake van was dat wij ge
dwongen moesten evacueren,
maakten we ons niet zozeer zor
gen over ons zelf, maar over het
lot van de Kenyanen. 'Hoe krij
gen we die er uit, dat wordt een
chaos', dachten we."
Al die verschillende nationalitei
ten binnen de VN brengen pro
blemen met zich mee. Veel
blauwhelmen uit Nepal of Jor
danië spreken geen Engels. Dat
zorgt voor misverstanden. Dat
zelfde geldt echter voor Spaanse
en Franse blauwhelmen in
Bosnië.
Tevens bestaan er in de Krajina
grote inkomensverschillen tus
sen de landen die troepen leve
ren voor de vredesoperatie. Ie
dereen krijgt de gebruikelijke
VN-toelage, maar de regeringen
van landen als Nederland,
Frankrijk of Denemarken doen
daar nog een premie bovenop.
Hierdoor verdienen blauwhel
men uit Jordanië gemiddeld
tweeduizend gulden per maand,
terwijl Nederlandse soldaten bij
voorbeeld al snel aan de zesdui
zend komen.
„Blauwhelmen uit de Derde We
reld-landen zijn stukken armer
dan hun Europese collega's,"
weet een VN'er in Zagreb, „dat
maakt hen gevoeliger voor
smokkel of de illegale verkoop
van VN-benzine aan de Ser
viërs." Maar het is een mythe
dat alleen Derde Wereld-blauw
helmen zich schuldig maken aan
zwartemarkt-praktijken. Zo le
veren de Denen in Sisak dage
lijks VN-brandstof aan de Ser
viërs. De Deense blauwhelmen
maken grote winsten. De Ser
viërs zitten als gevolg van het
internationale embargo nogal
krap in de brandstof. De Ser
viërs betalen vijf gulden voor
een liter benzine en drie voor een
liter dieselolie. Makkelijk ver
diend geld voor de blauwhelmen.
En op de dag dat de Kroaten
^klaagden over het gedrag van de
''zwarte blauwhelmen', werd be
kend dat een Russische VN-ge-
neraal wegens wangedrag in de
Krajina werd ontslagen. Hij had
twee konvooien van' tanks en
anti-tankgeschut illegaal de
grens tussen Servië en de Kraji
na laten overschrijden. Als be
dankje kreeg hij van de Serviërs
een nieuwe Mercedes. Verder
handelde de Rus op grote schaal
in VN-benzine met de Serviërs
en wordt hij beschuldigd van het
opzetten van een bordeel met
Oekraiense prostituée's in het
Servische stadje Dalj.
Door Diederik Kramers (anp)
Ankara - Voor de Turkse regering is hij een
bloeddorstige terrorist, en zelfs Koerden
vrezen hem om zijn wreedheid. Het dogma
tische marxisme dat hij aanhangt lijkt sinds
de val van het communisme in de Sovjet
unie geheel uit de tijd. Toch kan Abdullah
Ocalan, de charismatische leider van de
Koerdische Arbeiderspartij (PKK), in het
Koerdische zuidoosten van Turkije rekenen
op groeiende steun voor zijn strijd tegen het
Turkse gezag.
De 45-jarige Ocalan is vooral een keiharde
strateeg, die geen middel onbenut laat om zijn
doel te bereiken: een vrij Koerdistan. „Ook al
sterven er dit jaar 100.000 mensen, onze bewe
ging kan niet vernietigd worden," verklaarde hij
in 1992 tegenover een Turkse krant. De PKK
leidt hij sinds haar oprichting in 1978 met
ijzeren vuist.
De niets ontziende strategie en het marxisme
heeft hij gemeen met de vroegere Sovjetdictator
Jozef Stalin, net als de zwarte borstelige snor en
de wilde oogopslag. Binnen de PKK heerst een
persoonlijkheidscultus rond Ocalan, gevoed door
de indoctrinatie van Koerdische strijders in de
trainingskampen. Zijn aanhangers vereren hem
als 'het licht van Koerdistan'.
Ocalan is als telg van een arm boerengezin
geboren in Omerli, een dorpje in de provincie
Sanliurfa nabij de grens met Syrië. Tijdens zijn
studie politicologie aan de universiteit van An
kara werd hij politiek actief. Dat kwam hem in
1972 te staan op zijn eerste veroordeling: zeven
maanden cel wegens 'Koerdische activiteiten'.
In 1978, toen politiek activisme en terreuraan
slagen van links en rechts in Turkije aan de orde
van de dag waren, richtte Ocalan de PKK op.
Aanvankelijk was de partij bekend onder de
naam Apocular, 'de Apoïsten', naar Ocalans
bijnaam 'Apo', een koosnaampje voor Abdullah.
Ocalan koos meteen voor de gewapende strijd,
'teneinde de Koerdische zaak niet te vertragen
met politieke discussies'.
Daarmee raakte de PKK slaags met rivaliseren
de Koerdische bewegingen, totdat het Turkse
leger in 1980 de macht greep. Ocalan vluchtte
naar Syrië, waar hij zich nog steeds zou bevin
den. Volgens andere berichten verblijft hij in de
Beka'a-vallei in Libanon, waar de PKK een
trainingskamp zou hebben.
Na enkele jaren besloot hij dat de PKK, die
enkele honderden strijders telde, sterk genoeg
was om de confrontatie met het Turkse gezag
aan te gaan. Op 15 augustus 1984 begon de PKK
de oorlog met guerrilla-aanvallen op kleine
dorpen. Elf jaar en 15.000 doden later, moet het
Turkse leger tienduizenden manschappen inzet
ten in Zuidoost-Turkije om de beweging te
bestrijden.
De Koerdische bevolking werd het slachtoffer
van de terreur van de PKK, die vermeende
vijanden en hun gezinnen vermoordde, maar nog
meer van de Turkse contra-terreur. De legerac-
ties dreven veel Koerden in de armen van de
PKK, wiens boodschap, een mengeling van mar-
PKK-leider Abdullah Ocalan foto epa
xisme-leninisme en nationalisme, meer en meer
gehoor vindt.
Maar de strenge dogmaticus Ocalan is soms
flexibel in de leer. Aanvankelijk wilde hij ook
een sociale revolutie voeren tegen de feodale
clanleiders die het traditioneel in Koerdistan
voor het zeggen hebben. Maar onder druk van
het moslim-fundamentalisme in Koerdische
kringen treedt de PKK tegenwoordig hard op
tegen drankmisbruik, prostitutie en zedenver
wildering.
De uiteindelijke doelstelling van het PKK staat
nog niet geheel vast. Ocalan en de leerboeken
van de PKK pleiten afwisselend voor een onaf
hankelijke staat, een Groot-Koerdistan met de
volksgenoten uit Syrië, Irak en Iran, of een
federatie met Turkije.
„We willen de democratie en het volk in Turkije
versterken," beloofde Ocalan toen hij de Turkse
autoriteiten in december een staakt-het-vuren
voorstelde. „De eenheid en soevereiniteit van
Turkije worden niet bedreigd." Tezelfdertijd
haalt hij echter hard uit naar tegenstanders: de
Turkse premier Ciller heet een 'marionet van de
generaals' te zijn en Duitsland een land 'waar
het nazidom de Koerden afslacht'.
