Ontwerpster Marlies Dekkers maakt collectie voor Hunkemöller
Bellen voor minder geld
Status i
'Providers' bieden goedkope telefoonlijnen via VS
Spinazie als saus
DE STEM
SURPLUS
Erkenning
Lef
kwaliteit
Inkijkje
Harde lijn
Veel besparen
Call back
Ook op reis
DE BUITENDIJK
WIJZER
Extra goed
Renault
VRIJDAG 28 APRIL 1995 E2 pE STEM
Lingerie wordt gemeengoed
Door Hans Jacobs
Ze had de volledige vrijheid ge
kregen. Tenminste op een paar
kleinigheidjes na: zo mocht de te
pel niet boven de rand van de bh
uit knipogen. Dat ging Hun
kemöller te ver.
En bij de body had ze graag een
strikje als sluiting gezien. „Zo
een waarmee je de body verleide
lijk open kunt maken." Maar, zo
zeiden ze bij Hunkemöller, dat is
te gevaarlijk op straat. Dan kun
je daar door een onverlaat met
één beweging in je blootje gezet
worden. Doe maar een knoopje,
dat is veiliger.
En Marlies Dekkers kon daar
mee leven. „Je moet de stap ook
niet te groot maken.
Marlies Dekkers. Een jaar of vier
geleden baarde ze na haar eind
examen op de Bredase Akademie
St. Joost opzien met haar ge
waagde en uitdagende onderkle-
ding. Haar blote-billen-jurk
maakte furore in het Amsterdam
se uitgaansleven en voor het ero
tische vrouwenpostorderbedrijf
Male Female maakte Marlies
de gewaagde kleding voor span
nende erotische ontmoetingen:
rubber, kruisloze slips, leer, bil-
blote pakken en super uitgesne
den decolletés.
Sinds bijna twee jaar verkoopt ze
haar lingerie voor mannen en
vrouwen ook onder haar eigen
naam in 35 exclusieve lingerieza
ken in Nederland en in België:
Undressed by Marlies Dekkers.
Vorig jaar werd ze door de geza-
melijke ondermodebranche, Bo-
dyfashion Promotion, uitgeroe
pen tot de Lingeriedraagster van
het Jaar. Een beeldje voor de ma
nier waarop ze erotiek in Neder
land heeft aangekleed. Een er
kenning voor de prinses van de
erotische mode in Nederland.
En nu hangt een speciale linge-
rielijn van Marlies Dekkers in de
winkels van Hunkemöller: Sedu
ced by Marlies Dekkers, de ver
leiding van de buurvrouw van om
de hoek. Hunkemöller, waar al
meer dan honderd jaar in twee
honderd winkels ondergoed
wordt verkocht. Wat stoffige
winkels waar je je dochter met
het label van de oude bh om een
nieuwe kon sturen. Maar lang
zaam maar zeker kwamen er ook
andere vragen tussen de volge
propte rekken idusfers en corset-
ten op: „Hebben jullie niet wat
anders. Iets leukers, iets gewaag-
ders?
De erotiek was ook de winkel om
de hoek binnengelopen, was
doorzonfahig geworden. Veel 'ge
wone' winkels reageerden en de
jarretelle werd van onder de
toonbank uitgehaald en open en
bloot uitgestald. Actuele stoffen
kwamen in de winkel en bh's en
slips kregen shocking kleuren:
knalrood, geel.
„De meeste vrouwen willen eroti
sche kleding. Je merkt het aan de
reacties op mijn serie Undressed.
Steeds vaker laten de 'echte' lin
geriezaken merken dat ze inte
resse hebben. Klanten vragen
naar iets anders, naar iets span
nends in plaats van het gewone
Zelfs in Amsterdam
moesten ze even met
de ogen knipperen
toen ze Marlies in
haar jurk zagen. Niet
de voorkant. Daar
was niets bijzonders
te zien. De sensatie
woonde aan de ach
terkant: een mooi
groot gat waar haar
billen brutaal naar
buiten keken: de blo
te-billen-jurk van
Marlies Dekkers.
Vier jaar later baart
de mode-ontwerpster
opnieuw opzien. Nu
heeft ze een lingerie
collectie gemaakt
voor Hunkemöller, de
V&D onder de linge
riewinkels.
In vier jaar tijd is ex
travagante lingerie
ook voor de buur
vrouw om de hoek ge
meengoed: Seduced
by Marlies Dekkers.
Erotiek is 'doorzon
fahig' geworden.
assortiment. Het taboe verschuift
langzaam maar zeker. Het begint
met een halve cup bij de bh. De
rest volgt snel. De fase van de re
volutie is voorbij. Erotiek hoort
er gewoon bij. Het is fijn. Na al
die jaren is erotiek rijp voor het
grote bereik."
Ook voor de klanten van Hun
kemöller. Na de uitreiking van de
lingerieprijs tikte Marlies Dek
kers de hoofdinkoper van Hun
kemöller zakelijk op de schou
ders. „En mijnheer Perizonius,
wat doen jullie? Blijven jullie vei
lig aan de kant zitten of durven
jullie ook je nek uit te steken.
Hebben jullie lef?"
Dat hadden ze, en Marlies mocht
aan de slag om het saaie imago
van de lingeriegigant af te stoffen
en een erotische lading te geven.
De eerste serie werd onlangs in
een nieuwe Hunkemöller, in Bot
terdam geïntroduceerd en was
een groot succes. Het Hunkemöl-
lerpubliek is om en de andere
vestigingen in Nederland zullen
volgen.
In haar atelier in Rotterdam
hangt een rek vol met de zo eigen
lingerie van Marlies Dekkers.
Prachtige, soepele stoffen die het
subtiele spel van de erotiek inka
deren, omlijsten.
Het lijkt wel of de lingerie het
meest roerige stukje kleding in de
branding van de tijd is geweest,
maar niets is minder waar, aldus
Marlies Dekkers. „Er is sinds de
Tweede Wereldoorlog niets ver
anderd. Natuurlijk was er luxe
lingerie, maar dat was heel voor
spelbaar. Neem de bh. Een beetje
kant hier, een beetje kant daar.
Een van Marlies Dekkers' body's: alleen een kleine uitsnede waar een inkijkje op de borsten wordt
gegeven. foto hunkemöller
Als een fabrikant het stukje kant
een millimeter opschoof, volgden
ze allemaal en maakte iedereen
weer dezelfde bh. In de jaren zes
tig ging de bh uit, en nu is ze weer
terug, als push up. Er lijkt wel al
lemaal veel te bewegen, maar het
is allemaal van hetzelfde."
Pas een jaar of vijf geleden kwam
pas de échte verandering. Gaul-
tier, Madonna, onderkleding die
bovenkleding werd en natuurlijk
Marlies Dekkers. In 1991 stu
deerde ze cum laude en als een
van de eersten ging ze zich bezig
houden met onderkleding die het
lichaam vorm geeft, spanning.
„Anders kijken naar het lichaam.
Ik wil borsten weer die erotische
lading geven door ze mooi in te
pakken. Die prachtige vorm van
de billen, waarvoor we ons scha
men, die we achter ons verstop
pen. Ik wil dat mijn kleding iets
toevoegt en niet verstopt. Bloot
slaat dood. Na de topless periode
en het feminisme wil ik de span
ning weer terugbrengen. Het was
zo saai geworden. Het de taak
van onze generatie om de verlo
ren gegane erotiek terug te vero-
En dan heeft ze het niet over de
postordererotiek van jaren gele
den. Over de slechte synthetische
stoffen, over de slechte pasvorm,
over de kleding die niet zat, die
schuurde, pijn deed. „Het moet
stijlvol zijn, met een hoge kwali
teit. Het moet er niet alleen aan
trekkelijk uitzien, maar ook lek
ker zitten. Als het niet lekker zit,
zie je er ook niet aantrekkelijk uit
en voel je je ook niet lekker."
In neutrale verpakking werd de
lingerie door de postorderbedrij
ven vroeger thuis gestuurd. „Dat
werkt niet. Je moet die kleding in
een aangepaste ruimte rustig
kunnen passen. Niet in een seks
shop, met hijgende kerels in de
buurt."
Dat was ook heel andere lingerie.
„Lingerie met veel kant. Dat is
versierend, dan ben je een bon
bon. Maar het is niet gericht op
erotiek. Erotiek is een lijntje hier,
iets daar, iets spannends."
Haar vertaling van de erotische
droom van de schrijver Erik de
Kuyper: „Daar waar de kleding
gaapt, daar waar de kleding een
blik toestaat op het lichaam, daar
gebeurt iets, daar ligt een huid
die verleidt. Erotiek is spel. Het
draait om de spanning. Het spel
letje wordt zo gespeeld: je gaat
het lichaam verkavelen. Tot hier
en niet verder. Een jarretel is zo'n
lijntje, zo'n grens, een schouder
bandje, een lintje om de hals als
teken van preutsheid. Maar om
dat we allemaal stoute, ondeu
gende kinderen zijn, willen we
die grens overschrijden. Dat is
erotiek. Dat is spanning."
Ze laat een van haar body's zien.
Alleen een kleine uitsnede waar
een inkijkje op de borsten wordt
gegeven. Of een met een kleine
opening net boven de bilnaad,
daar waar alleen het onderste
deel van de ruggegraad te zien is,
of het setje waar de borsten ver
stopt zijn achter spinneweb van
lijntjes.
Erotiek aankleden is een moeilijk
vak. Marlies: „Bij erotiek praat je
eigenlijk maar over een paar
vierkante centimeter. Daar ge
beurt het en ik moet toegeven: het
is complexer dan ik dacht. Het li
chaam zelf is helft, de andere
helft is het ontwerp. Het is ook
een heerlijke uitdaging. Zeker nu
ook een ander type vrouw het
gaat dragen."
En dan heeft ze het niet over die
jonge meisjes. „Dat is het beeld
dat veel mensen lang hebben ge
had. Maar jonge meisjes spelen
op safe. Die hebben geen zin om
hun nieuwe vriend met een kruis
loze slip te laten schrikken. Het
gaat vooral om vrouwen van 30,
40 en ouder. Die een relatie span
nend willen maken, die zichzelf
op iets moois willen trakteren.
Die vrouwen weten dat kleding
grensoverschrijdend kan zijn, die
vrouwen hebben in de loop van
de jaren van erotiek een kunst ge
maakt. Rijpere vrouwen kunnen
er mee spelen."
Van extravagant naar Hun
kemöller. „Erotiek is niet meer
exclusief. Het is van iedereen.
Voor alle lagen van de bevolking.
Voor vrouwen en mannen die
voor de spiegel staan en zich
mooi vinden."
Ze staat op. Legt uit wat ze be
doelt voor een imaginaire spiegel.
„Een bh is meestal geconstrueerd
voor de voorkant. Daar draait het
om. Maar als je aan de zijkant een
opening maakt en het bloot be
dekt met een paar streepjes stof
en je gaat voor de spiegel staan en
je beweegt de huid, dan ziet ze
wat mooi is, dan geef je met dat
kleine stukje bloot aan de zijkant
aan waar de spanning zit. Je be
paalt zelf: hier ligt het taboe, in
dit gat, dit is spanning, hier zin
dert de erotiek."
De vraag naar de spanning heeft
lang onder de huid geleefd. De
tijd van ontdekken is aangebo
den. Niet zo extreem als bij
Undressed. Dat noemt ze de har
de lijn: open kruis, tepel vrij. Pu
re erotiek. „Vrouwen willen dat
wel, maar dan anders: niet kruis-
loos, niet de billen laten zien en
niet met een rits die zegt: kom
pak me maar, leg me maar bloot.
Dat gaat ze te ver. Er is nog veel
schaamte.
Erotiek is nog steeds door de cul
tuur bepaald, lichaamsonderhe-
vig. Een touwtje onder een paar
blote billen gaat ze te ver. Ze wil
len wel, maar het moet geleidelijk
gaan. En dat klopt. De stappen
moeten niet te groot zijn.
Er zijn zoveel lichamen, er zijn
zoveel leeftijden. Niet iedereen
heeft de grens van Undressed be
reikt."
Dus maakt ze een aangepaste se
rie voor Hunkemöller, gesneden
op de maatvoering van Hun
kemöller, voor de mooiste mo
menten in het leven van de
vrouw, zo zeggen ze bij de linge
rieketen, die in de nieuwe win
kels in een aparte 'verwen'-hoek
heeft gebouwd. En ze maakt haar
Undressed-serie voor diegene die
verder willen gaan. Van de laat
ste collectie heeft ze een video ge
maakt. „Want kleding moet be
wegen. Het lichaam staat cen
traal: het lichaam denkt, praat,
voelt. Mijn kleding geeft dat li
chaam spanning, een erotische
lading, laat ontdekken wat in je
zit."
Langer
niet
bellen naar het buitenland voor minder geld, wie wil dat
foto ap
Wat hebben een familie
lid in Australië, een
vriend in Argentinië en
een zakenrelatie in Saudi
Arabië met elkaar ge
meen? Het kost ver
schrikkelijk veel geld om
contact met ze te houden.
Doe niet moeilijk, huur
een Amerikaanse tele
foonlijn en bespaar de
helft op de telefoonkos
ten.
Door Hans Bos
Het is te gek om los te lopen: een
Amerikaanse telefoonlijn huren
om stukken goedkoper naar het
buitenland te kunnen bellen. Bel
len, faxen en modem-verbindin
gen voor ongeveer de helft van de
prijs die onze vaderlandse PTT
Telecom ons in rekening brengt.
Met een mobiele telefoon is het
zelfs op dit moment goedkoper
om in Nederland de buurman via
de VS te bellen dan door tussen
komst van de PTT.
De Amerikaanse aanbieders ma
ken namelijk geen onderscheid
tussen mobiel of 'statisch' bellen
en rekenen binnen Europa een
'eenheidsprijs' van nog geen zes
dubbeltjes. Bij de PTT kost het
mobiele telefoneren binnen de
landsgrenzen al bijna een gulden
per minuut...
One World Communications Ine
(OWC)in Utrecht, een dochteron
derneming van het even Ameri
kaanse Marine Telecom Corpora
tion (MTC), is een van de circa
acht aanbieders op deze lucratie
ve en snelgroeiende markt van
'providers'. MTC huurt en koopt
op grote schaal telefoonlijnen en
communicatienetwerken en kan
deze dus ook goedkoop aanbie
den.
De doorsnee Nederlandse consu
ment staat hier nog sceptisch te
genover, maar op korte termijn
kan hij zich wel heel veel geld be
sparen. Let wel: de totale mondi
ale telefoonmarkt is jaarlijks
goed voor een dikke vijf biljoen
(vijfduizend miljard gulden.
Maandelijks groeit de markt met
twee procent.
Enkele willekeurige voorbeelden.
De PTT rekent voor een minuut
telefonisch contact met Alaska
4,90 gulden, tegen 66 cent bij
OWC. Eén minuut bellen met
Brazilië komt bij de Amerikaanse
provider op 1,78 gulden, tegen
4,90 gulden bij de PTT. Telefo
nisch contact met de mariniers in
Haiti? Kost bij de PTT eveneens
4,90 gulden en bij OWC slechts
2,16 gulden per minuut. Neder
landse Antillen? 4,90 gulden bij
de PTT, tegen 1,57 gulden via
OWC.
Bij een telefoongesprek van ge
middeld een minuut of tien is het
verschil alleszins de moeite
waard.
Ook het internationaal telefone
ren binnen Europa is via OWC
doorgaans een stuk voordeliger'
Italië kost per minuut bij de PTT
1,45 gulden, terwijl OWC voor
het bellen binnen Europa een
standaardtarief hanteert van 35
dollarcent, bij de huidige koers
nog geen zes dubbeltjes.
Er zijn natuurlijk ook landen
waarbij het verschil in kosten
tussen PTT en OWC minder groot
is, zoals bij voorbeeld Burkina
Faso (PTT 4,90 gulden tegen
OWC 4,01 gulden per minuut),
Falkland Eilanden (PTT 4,90 gul
den tegen OWC 3,89 gulden), Pa
pua Nieuw Guinea (PTT 4,90 gul
den, OWC 3,86 gulden) en Syrië
(PTT 4,90 gulden, OWC 4,17 gul
den), maar er is geen land ter we
reld waar OWC meer voor rekent
dan de PTT. Alleen de landen in
Oost-Europa vallen buiten de
boot vanwege de doorgaans toch
al slechte communicatiemoge
lijkheden.
OWC heeft naar eigen zeggen het
grootste call back systeem ter
wereld en dat vormt tevens de
basis voor de opzet van het tele-
communicatie-netwerk. Nadat
de abonnee zich voor een eenma
lig entreebedrag van 29 dollar
heeft ingeschreven, ontvangt hij
binnen vier dagen een eigen toe
gangsnummer tot de computer in
de VS.
Nadat de bel drie keer is overge
gaan, legt de Nederlandse abon
nee neer.
Binnen vijf seconden wordt hij
teruggebeld en hoort hij een
Amerikaanse kiestoon. Met deze
verbinding kan de abonnee niet
alleen bellen binnen de VS, maar
tevens over de hele wereld
(011...)En dus ook voor weinig
geld naar de buurman.
En dan de kosten. Het eenmalige
entreebedrag is al genoemd. Per
factuuradres betaalt de abonnee
nog eens 29 dollar. Daarnaast
dient de abonnee een limietbe
drag in te vullen om budgetover
schrijding te voorkomen. Maan
delijks krijgt de abonnee (gratis)
een gespecificeerde lijst van de
gesprekken, voorzien van datum,
tijd, duur land en kosten.
OWC werkt, in tegenstelling tot
de PTT, met tarieven die 24 uur
per dag gelden. Per gesprek wor
den minimaal 30 seconden op de
rekening bijgeschreven, gevolgd
door blokken van elk zes secon
den. Ook dit systeem levert dus
een extra besparing op. De abon
nee dient vervolgens voor mini
maal 25 dollar per maand te bel
len. Dit om klanten die slechts
sporadisch naar het buitenland
bellen, af te schrikken. Het con
tract kan per maand worden op
gezegd.
Aardige bijkomstigheid is dat de
abonnee ook op reis gebruik kan
maken van de goedkope commu
nicatiemogelijkheden.
Met de One Card kan via de cen
trale OWC-computer met behulp
van een pincode mét en zonder
hulp van een operator over de he
le wereld worden gebeld. OWC is
van plan op korte termijn in ons
land van start te gaan met een
goedkope 24-uurs pakket-dienst.
Nog even en er is écht sprake van
een 'tele-competitie'.
Laat maar," zeggen we
altijd wanneer we in
een winkel zegeltjes,
kortingsbonnen of loten aan
geboden krijgen. „Die raken
we toch alleen maar kwijt en
we winnen nooit wat."
In onze vorige woonplaats
keek niemand op van die reac
tie. Daar lopen wel meer van
die types rond die zich te goed
voelen voor zegeltjes sparen.
Maar in onze huidige kleine
woonplaats heb ik al menig
maal verbaasde blikken moe
ten incasseren. „Kan toch geen
kwaad. Neem nou maar mee,
je weet het nooit," is de reac
tie. Ze laten zich niet zomaar
afpoeieren. Soms zwicht ik en
neem de kostbare papiertjes
mee, waarna ze nog maanden
doelloos in mijn auto rondslin
geren.
Waar we helemaal nooit aan
beginnen is aan stempelacties.
Moet je die kaart iedere keer
meenemen naar de winkel om
er zesentachtig stempels op te
laten zetten. Dat eindigt bij
ons gegarandeerd in vijfen
twintig kaarten met steeds een
of twee stempels erop.
We piekerden er dus niet over
om aan de jaarlijkse grote mid
denstandsactie in ons dorp
mee te doen. Consequent wei
gerden we de stempelkaarten,
maar onze groenteboer liet
zich niet afschepen. „Nee, nee,
nee," zei mijn vriend, die écht
een hekel heeft aan dergelijke
acties. „Ik hoef die kaarten
niet. En als ik ze meeneem
flikker ik ze meteen weg." De
groenteboer was echter niet
voor een gat te vangen: „Weet
je wat, ik hou jouw kaarten
hier en als je wat koopt stem
pel ik ze af en lever de volle in
voorde trekking." „Dat is echt
niet nodig," protesteerde mijn
vriend nog. maar de vriendelij
ke middenstander was niet
meer te stoppen.
We dachten er niet meer aan
tot hij enige weken later niets
vermoedend de winkel bin
nenstapte en plotseling een
hand en de hartelijke geluk
wensen kreeg van de groente
boer. „Jullie hebben de eerste
prijs gewonnen. Gefelici
teerd." Toch wel nieuwsgierig
informeerde hij wat dat dan
wel niet mocht wezen. Hij
kreeg de schrik van zijn leven:
een bon ter waarde van 500
voor Centre Pares plus 200
zakgeld.
„Zouden jouw vader en moe
der dat leuk vinden, naar Cen
tre Pares vroeg hij mij, een
maal thuis. „Ben je nou hele
maal gek geworden", ant
woordde ik. „We gaan zelf!"
Nou, dat idee was nog hele
maal niet bij hem opgekomen,
zodat hij ter plekke weer bijna
een hartstilstand kreeg. „Ik ga
daar een beetje in een interne
ringskamp zitten. We hebben
hier thuis alles: een groot huis,
een lap van een tuin, een
schommel en een zandbak.
Door Mariëtte Mulkens
Wat moet je daar nou
En hoe ik ook uitlegde dat
zo'n zwemparadijs hartstikke
leuk is voor de kinderen en dat
een paar dagen er tussenuit
heel goed zou zijn voor ons, hij
zag alleen maar rampspoed'op
zich afkomen. „Zitten we daar
met honderden mensen op een
hoop en moeten we bivakke
ren in een hutje. En wat denk
je van al het gedoe om met zijn
allen daar te komen. Fijn
hoor."
Maar na twee vakantielozeja.
ren liet ik me deze keer niet I
ompraten. „Ik ga desnoods
zonder jou," zei ik. Hoewel dat
plan hem wel aanlokkelijk
leek, wilde hij mij dat ook niet
aandoen dus ging hij akkoord,
zij het onder protest.
Intussen was er ruim een week
overheen gegaan en we moes
ten onze prijs nog afhalen. Op
het afhaalpunt werd ik enthou-1
siast begroet. „Jullie zijn zo
ongeveer de laatsten die hun
prijs af komen halen. En t
nog wel zo'n grote. Asjeblieft
en gefeliciteerd."
Stempels
Dat zou niet de laatste felicita-1
tie zijn die we kregen, want tot
grote ergenis van mijn vriend
wist het hele dorp wie de g
lukkige winnaars waren en I
kreeg hij wekenlang schouder-
kloppen en handdrukken
hij zijn neus buiten de deur
stak.
Soms van wildvreemde men-1
sen. „En dan moet je ze zien
kijken, als ik dan vraag of z
met mij willen ruilen," gniffel-
de hij. Ik stond er vaak wat on
gemakkelijk bij, want ik zagop I
al die gezichten levensgroot
'ondankbare hond' staan,
maar voor hem verzachtte het
de pijn wel wat.
Als dit stukje in de krant staat I
zijn wij aan het 'genieten' van
onze prijs, 'k Ben benieuwd
hoe het uitpakt.
(Wordt waarschijnlijk ver
volgd)
Voortaan verschijnt De Buiten
dijk in de woendagse gezonds-
heidsbijlage Lijf Leven.
Door Marijke Prins
Ik had er wel eens van gelezen, maar het nog nooit geprobeerd:
spinazie als saus bij pasta. Het bleek heerlijk te zijn. Je hoeft de j
saus niet te serveren bij tagliatelle. Als je het anders wilt doen,
bijvoorbeeld zonder vlees, kun je de tagliatelle vervangen door
met kaas gevulde tortellini (tegenwoordig alom vers of gedroogd
te koop).
Voor drie personen
Voorbereidingstijd: 10 minuten
Kook- en baktijd: 15 minuten
500 gram verse spinazie of een pak diepvries
1 teen knoflook
2 eieren
1 potje zure room
25 gram boter
250 gram groene tagliatelle (lintspaghetti)
desgewenst:
1 entrecote van 300 gram
50 gram blauwe schimmelkaas
3 eetlepels olijfolie
25 gram boter
1 glas rode wijn
nootmuskaat, peper en zout naar smaak
Voorbereidingen: eieren klutsen, blauwe kaas fijn kruimel®-
teentje knoflook pellen en fijn hakken en groente klaarmak®
Wanneer je beschikt over een keukenmachine, kun je de spina®
wassen, goed laten uitlekken en fijn malen in de machine. Zoni® I
dan kun je een pak diepvries gebruiken of de groente ope®
plank zo fijn mogelijk hakken.
Zet een pen op met ruim water voor de tagliatelle. Wanneer®
pasta in de pan is gedaan, is het zaak om ook onder de andere I
pannen het vuur op te stoken. Laat in een ruime pan met dik" I
bodem een klontje boter heet worden en bruis hierin de knofW
een minuutje. Voeg dan de spinazie toe en roerbak de groente®'
kele minuten. Zet het vuur laag en laat de groente nog een p"°
minuten doorstoven.
Verhit dan in een ko'ekepan de olie en boter en bak hierin de®' j
trecote aan beide zijden goudbruin. Laat het vlees nog een Pa'r
minuten zachter bakken (dan is het rood/rosé) en leg het vlees o]
een warme schotel. Giet dan de olie weg, doe een glas wijn in"
pan, die op een matig vuur staat, en haal de baksels van de1)0
dem. Los in het vocht de kaas op. Breng de saus op smaak met#'
peper' «e-i
Voordat de pasta wordt afgegoten, wordt de spinazie tot saus ff
maakt door er de geklutste eieren en een potje zure room d""'"
heen te mengen.
Maak de saus op smaak met nootmuskaat, peper en zout. Giet
pasta af, verdeel deze over drie borden en giet ook de spina®']
saus er onmiddellijk over.
9Leg naast de pasta voor ieder eenderde van de entrecote en ff
over het vlees wat van de pittige kaassaus. Eventueel servet
met tomatensla.
Ned
De boekingen voor de
aanstaande zomerva
kantie willen maar
niet goed op gang ko
men, somberen de Ne
derlandse reisorgani
saties. Een paar uit
zonderingen daargela
ten. Een heel groot
buitenbeentje zijn de
verre reizen, daarvoor
is de interesse groter
dan ooit.
Door Johan van Grinsven
Een uitgever van gerenom
meerde reisgidsen - waarvan
vooral de verre bestemmingen
als een tierelier verkopen-
kenschetst de situatie als geen
ander. „Toen wij dik tien jaar
geleden met deze gidsen in
Nederland op de markt kwa
men, verkochten we in het
eerste jaar 2000 exemplaren,
afgelopen jaar 100.000."
De moderne reiziger is een ande
re dan die van tien, vijftien jaar
geleden. Toen was een verzorgde
reis naar Turkije al voldoende om
de gesprekken in bewondering te
doen verstommen tijdens de na-
zomerse buurtbarbecue. Nu zijn
Amerika, Indonesië, Thailand en
alle Caribische bozm£t/-eilanden
boven het sissende vlees dood
normale gespreksonderwerpen.
CBS-cijfers leren dat verre reizen
al jaren in de lift zitten, maar bij
na zonder uitzondering melden
Nederlandse reisorganisaties dat
vliegreizen naar verre bestem
mingen dit jaar extra goed verko
pen. De boekingen voor deze zo
mer lopen gemiddeld al een dikke
twintig procent voor vergeleken
met vorig jaar, melden Nipo en
Algemeen Nederlands Verbond
van Reisondernemingen.
ANVR-woordvoerder T. Sch-
mitz durft zelfs te spreken van
een historisch jaar. „Het is voor
het eerst dat Amerika het 'oude'
vakantieland Zwitserland voor
bijgaat in de gunst van de Neder
landse vakantieganger. Vermoe
delijk gaan er dit jaar zo'n
250.000 tot 300.000 Nederlandse
vakantiegangers naar de Vere
nigde Staten. Voeg daarbij de
aantallen van verre bestemmin
gen als Indonesië (100.000 toeris
ten) en het Verre Oosten (ook
100.000 vakantiegangers) en het
is duidelijk dat het segment verre
reizen explosief groeit."
Door Rien van der Steen
Alhambra, Sharan, Previé
Ulysse of 'gewoon' Espace. Al
leen vanwege die namen zou
er al een kopen. En wat er alle
maal niet In kan. Een heel elft:
voetbaljunioren. Of de beman
ning van een kinderfeestje. Maa
ook zesentwintig koffers om o
vakantie te gaan. Als je tenmir
ste de fabrikanten moet gelover
Monovolume noemen de Fran
sen het ding. In het Engels hee
het een Multi Purpose Vehich
ofwel MPV. Techneuten hebbe:
het over een Single Box. En Ne
derlanders zeggen dus Ruimte
auto.
Auto-importeurs roepen in koo
dat 'het segment van de ruimte
auto's de komende jaren inter
nationaal zal stijgen'. In Neder
land lijkt dat overigens wel me
te vallen. De international
markt is inderdaad veelbelo
vend en steeds meer fabrikante:
proberen daar een graantje va
mee te pikken. Het aantal aan
bieders is enorm gestegen. Ee
gat in de markt, vanwege de ve
le gebruiksmogelijkheden, maa
zeker ook vanwege de uitstra
ling, de status: groot, veel, ruim
te, kijk 'ns wat ik me kan per
mitteren.
In Europa begon het een jaar
tien geleden met de Renault Es
pace. De type-aanduidin
bracht het zelfs tot verzamel
naam. Hij werd een doorslaan
succes. De Espace liep als ee
trein. Zijn tijd ver vooruit, war
het zou nog jaren duren voor
soortgelijke auto's kwamen di
net zo multi-functioneel waren
De Renault was met zo'n 60.00
gulden altijd knap duur en d
enige concurrent van betekeni
was jarenlang de aanzienlij]
goedkopere Voyager van he
Amerikaanse Chrysler. Het aan
bod was toen nog lekker over
zichtelijk. En het duurde lan;
heel lang vooraleer er wezenli;
ke competitie kwam.
Toyota lanceerde de prijzig
Previa, Pontiac de futuristisc
ogende Trans Sport. De Neder
landse consument was er nif
van onder de indruk. Een aut
die er al te vooruitstrevend uit
ziet haalt het in Nederland im
fers niet.
Het tij keerde vorig jaar met d
■ntroductie van vier gelijksoor
